Relaties
alle pijlers
Betonnen muur
woensdag 24 maart 2010 om 19:15
Heey,
Ik heb nu ongv. 1.5 jaar een relatie met mijn vriendin. Haar heb ik toevallig ontmoet op het werk, keer afspreken en van het een kwam het ander.
Nou zit ik met een probleem waar ik zelf helemaal knetters gek van word. We zijn 2 totaal verschillende personen. Dat heeft ons beiden vanaf het begin al beetje bezig doen houden, met het idee het zal wel bij een 3 tal afspraakjes blijven. Maar de gevoelens en verliefdheid werden met de week erger. Tevens merkte ik een soort van bindingsangst.
Na 1.5 jaar ben ik nog steeds bang, omdat wij zoveel verschillen van elkaar. Het uiteindelijk een terugkerende werking zal hebben. Die twijfel is nooit echt weg gegaan, en het twijfel gevoel sluipt nog steeds in mij rond. Mijn vriendin wil er voor de volle 100% voor. Alleen ik kan niet echt door die barricade van twijfel heen komen. Ik ben echt nog nooit zo hevig verliefd en gek op iemand geweest als haar. Dat is gewoon abnormaal. Alleen na 1.5 heb ik nog steeds twijfels, dat het niet helemaal goed zit tussen ons.
Nou is het probleem dat mijn vriendin graag verder wil, familie, vrienden meer tijd etc etc. En dit alles probeer ik af te houden vanwege mijn twijfel gevoel. Ik zie zelf ook dat ik haar er verdriet mee doe. Met deze manier van relatie voeren. Ik begrijp ook goed dat ze verdrietig word om het feit dat ze vind/denkt dat er geen vooruit gang in komt en zit. Hier door ga ik mijzelf schuldig voelen en nog meer twijfelen. Voor een maand geleden zijn we uit elkaar gegaan en na 2 weken alweer vrolijk bij elkaar en weer net zo hard van stapel. Nu ben ik zelf druk in het weekend, verjaardagen van vrienden en familie. Dus zie ik haar 1x in de week, en alleen echt wanneer ik kan. Ook hier voel ik mij erg schuldig over dat ik teveel afspreek, en er te weinig ben voor haar en haar prive leven.
Ik sta weer op het punt om er een punt achter te gaan zetten. Ik heb het haar nog niet echt verteld. maar ik kom op 1 of andere manier niet door die muur van twijfels heen. Dat gevoel blijft maar rond dwalen. Heb het serieus geprobeerd, dat gevoel van twijfel aan de kant te zetten en er voor 100% voor te gaan. Alleen het lukt echt niet. Dit geeft mij de nodige frustraties en het gevoel dat ik haar aan het lijntje hou en veel verdriet doe, wat ze echt niet verdiend en mij tenslotte ook nog is extra schuldig en verdrietig maakt. En tevens het gevoel van twijfel ook nog is versterkt. Terwijl ik haar ook absoluut niet kwijt wil, en ook heel erg bang ben een foute keuze te gaan maken. (Beëindiging relatie). Mijn verstand zegt: Punt erachter. Waarom? Omdat ik een soort van gevoel heb, dat de twijfels niet zullen verdwijnen. Waarom ik twijfel, dat weet ik zelf eigenlijk ook niet. Misschien 2 eigenschappen niet echt heeft die voor mij best belangrijk zijn. Deze zijn ook bij haar bekend. Ze zou er aan gaan werken. (2e halve week haar exacte details verteld). Alleen ik voel mezelf nu ook weer schuldig dat ik misschien te haastig ben en haar geen tijd geef om er wat aan te veranderen. Zelf heb ik ook geprobeerd er niet zn probleem van te maken. Alleen het keert iedere keer weer terug.
Zelf wil ik haar niet kwijt, en is het terecht dat zij heeft gezegd dat ze het gevoel heeft dat het niet serieuzer word. Ik te weinig rekening met haar houdt, teveel weg ben. Dat moet tenslotte wel en verdiend ze ook! Alleen mijn gevoelens voor haar zijn zo sterk dat ik er dus echt niet uit kom. Door het twijfel gevoel zeg ik van, stoppen. Ze moet verder met haar leven en ik moet haar los laten. Na 1.5 jaar samen zijn moet zn twijfel gevoel toch wel weg zijn? Ik denk dat het aan mijzelf ligt. Alleen ik weet echt niet hoe ik hier mee om moet gaan en wat eraan te doen. Al wil ik het zo graag. Iedere keer als we weer samen zijn en ze komt binnen denk ik van WOW.. en dat ze zo gigantisch leuk is enz.
Wou vragen wat anderen hier van vinden. Moet ik nog wat geduld hebben en wachten? (dan krijg ik het gevoel dat ik haar aan het lijntje hou). Of stoppen?
Vriendelijke groetjes,
Ik heb nu ongv. 1.5 jaar een relatie met mijn vriendin. Haar heb ik toevallig ontmoet op het werk, keer afspreken en van het een kwam het ander.
Nou zit ik met een probleem waar ik zelf helemaal knetters gek van word. We zijn 2 totaal verschillende personen. Dat heeft ons beiden vanaf het begin al beetje bezig doen houden, met het idee het zal wel bij een 3 tal afspraakjes blijven. Maar de gevoelens en verliefdheid werden met de week erger. Tevens merkte ik een soort van bindingsangst.
Na 1.5 jaar ben ik nog steeds bang, omdat wij zoveel verschillen van elkaar. Het uiteindelijk een terugkerende werking zal hebben. Die twijfel is nooit echt weg gegaan, en het twijfel gevoel sluipt nog steeds in mij rond. Mijn vriendin wil er voor de volle 100% voor. Alleen ik kan niet echt door die barricade van twijfel heen komen. Ik ben echt nog nooit zo hevig verliefd en gek op iemand geweest als haar. Dat is gewoon abnormaal. Alleen na 1.5 heb ik nog steeds twijfels, dat het niet helemaal goed zit tussen ons.
Nou is het probleem dat mijn vriendin graag verder wil, familie, vrienden meer tijd etc etc. En dit alles probeer ik af te houden vanwege mijn twijfel gevoel. Ik zie zelf ook dat ik haar er verdriet mee doe. Met deze manier van relatie voeren. Ik begrijp ook goed dat ze verdrietig word om het feit dat ze vind/denkt dat er geen vooruit gang in komt en zit. Hier door ga ik mijzelf schuldig voelen en nog meer twijfelen. Voor een maand geleden zijn we uit elkaar gegaan en na 2 weken alweer vrolijk bij elkaar en weer net zo hard van stapel. Nu ben ik zelf druk in het weekend, verjaardagen van vrienden en familie. Dus zie ik haar 1x in de week, en alleen echt wanneer ik kan. Ook hier voel ik mij erg schuldig over dat ik teveel afspreek, en er te weinig ben voor haar en haar prive leven.
Ik sta weer op het punt om er een punt achter te gaan zetten. Ik heb het haar nog niet echt verteld. maar ik kom op 1 of andere manier niet door die muur van twijfels heen. Dat gevoel blijft maar rond dwalen. Heb het serieus geprobeerd, dat gevoel van twijfel aan de kant te zetten en er voor 100% voor te gaan. Alleen het lukt echt niet. Dit geeft mij de nodige frustraties en het gevoel dat ik haar aan het lijntje hou en veel verdriet doe, wat ze echt niet verdiend en mij tenslotte ook nog is extra schuldig en verdrietig maakt. En tevens het gevoel van twijfel ook nog is versterkt. Terwijl ik haar ook absoluut niet kwijt wil, en ook heel erg bang ben een foute keuze te gaan maken. (Beëindiging relatie). Mijn verstand zegt: Punt erachter. Waarom? Omdat ik een soort van gevoel heb, dat de twijfels niet zullen verdwijnen. Waarom ik twijfel, dat weet ik zelf eigenlijk ook niet. Misschien 2 eigenschappen niet echt heeft die voor mij best belangrijk zijn. Deze zijn ook bij haar bekend. Ze zou er aan gaan werken. (2e halve week haar exacte details verteld). Alleen ik voel mezelf nu ook weer schuldig dat ik misschien te haastig ben en haar geen tijd geef om er wat aan te veranderen. Zelf heb ik ook geprobeerd er niet zn probleem van te maken. Alleen het keert iedere keer weer terug.
Zelf wil ik haar niet kwijt, en is het terecht dat zij heeft gezegd dat ze het gevoel heeft dat het niet serieuzer word. Ik te weinig rekening met haar houdt, teveel weg ben. Dat moet tenslotte wel en verdiend ze ook! Alleen mijn gevoelens voor haar zijn zo sterk dat ik er dus echt niet uit kom. Door het twijfel gevoel zeg ik van, stoppen. Ze moet verder met haar leven en ik moet haar los laten. Na 1.5 jaar samen zijn moet zn twijfel gevoel toch wel weg zijn? Ik denk dat het aan mijzelf ligt. Alleen ik weet echt niet hoe ik hier mee om moet gaan en wat eraan te doen. Al wil ik het zo graag. Iedere keer als we weer samen zijn en ze komt binnen denk ik van WOW.. en dat ze zo gigantisch leuk is enz.
Wou vragen wat anderen hier van vinden. Moet ik nog wat geduld hebben en wachten? (dan krijg ik het gevoel dat ik haar aan het lijntje hou). Of stoppen?
Vriendelijke groetjes,
woensdag 24 maart 2010 om 19:22
Hulp zoeken misschien?
Mijn ex had dit ook. Bindingsangst, aantrekken, afstoten.
Het is heel rot.
Maar ik kon er nooit geen begrip voor hebben... Als je zo gek bent op iemand, zoals jij zegt te zijn, dan wil je toch de wereld op zijn kop zetten om het haar naar dr zin te maken?
Ik zou eens hulp zoeken bij een Gestalttherapeut.
Zal je ogen openen..
Al blijf ik erbij, dat als je gek op iemand bent, en diegene geen pijn wilt doen en voor altijd bij haar wil blijven, je er toch voor gaat?! En daar geen moeite mee hoort te hebben...
Maar zoek hulp, kan nooit geen kwaad.
Succes!
Mijn ex had dit ook. Bindingsangst, aantrekken, afstoten.
Het is heel rot.
Maar ik kon er nooit geen begrip voor hebben... Als je zo gek bent op iemand, zoals jij zegt te zijn, dan wil je toch de wereld op zijn kop zetten om het haar naar dr zin te maken?
Ik zou eens hulp zoeken bij een Gestalttherapeut.
Zal je ogen openen..
Al blijf ik erbij, dat als je gek op iemand bent, en diegene geen pijn wilt doen en voor altijd bij haar wil blijven, je er toch voor gaat?! En daar geen moeite mee hoort te hebben...
Maar zoek hulp, kan nooit geen kwaad.
Succes!
woensdag 24 maart 2010 om 19:35
Bij twijfel niet doen. Je zegt dat ze 2 eigenschappen mist die voor jou belangrijk zijn. Eigenschappen kun je niet zo maar kweken, iemand heeft ze, of heeft ze niet. Simpel. Maak het jezelf niet moeilijk. Voor je het weet ben je een paar jaar en een paar kinderen verder en dan zou de bom alsnog barsten.
woensdag 24 maart 2010 om 19:41
quote:marymariemaria schreef op 24 maart 2010 @ 19:30:
Je post is wel heel erg dubbel: 100% wel en tegelijk 100% niet.
Nu vraag ik me iets af. Zijn de dingetjes die jou heel erg storen aan je vriendin wérkelijk problemen voor je? Of zijn het, als je even diep nadenkt, eigenlijk best heel overkomelijke trekjes. Die je bij een ander evt. wel zou accepteren. In het tweede geval kan het feit dat je je hier zo over opwindt, betekenen dat je eigenlijk liever niet bij haar bent.
Ook het feit dat je zelf zegt dat je er niet genoeg voor haar bent, geeft niet echt uiting van een diepe betrokkenheid bij haar.
Is het juist dat je het uit wil hebben als je niet bij haar bent. En dat je het aan wil houden als jullie wel bij elkaar zijn?
Die 2 eigenschappen zijn heel belangrijk voor mij! En die trekjes zou ik denk ik ook niet bij een ander accepteren. Ja maar ik zeg dat ik niet genoeg bij haar ben, omdat ze daar over klaagde. En ik wel graag bij haar ben maar het niet kan omdat ik zo twijfel of het wel goed zit tussen ons. Dat twijfel gevoel blokkeert een heleboel voor mij en uit eindelijk ook voor haar.
Nee, alleen als ik niet bij haar ben heb ik het gevoel van stoppen. Als ik bij haar ben dan merk ik echt een hartstocht, dan hoef ik niks te zeggen of te doen en ik geniet al. (meestal liggen we klef in bed of op de bank de hele dag, zalig)
Je post is wel heel erg dubbel: 100% wel en tegelijk 100% niet.
Nu vraag ik me iets af. Zijn de dingetjes die jou heel erg storen aan je vriendin wérkelijk problemen voor je? Of zijn het, als je even diep nadenkt, eigenlijk best heel overkomelijke trekjes. Die je bij een ander evt. wel zou accepteren. In het tweede geval kan het feit dat je je hier zo over opwindt, betekenen dat je eigenlijk liever niet bij haar bent.
Ook het feit dat je zelf zegt dat je er niet genoeg voor haar bent, geeft niet echt uiting van een diepe betrokkenheid bij haar.
Is het juist dat je het uit wil hebben als je niet bij haar bent. En dat je het aan wil houden als jullie wel bij elkaar zijn?
Die 2 eigenschappen zijn heel belangrijk voor mij! En die trekjes zou ik denk ik ook niet bij een ander accepteren. Ja maar ik zeg dat ik niet genoeg bij haar ben, omdat ze daar over klaagde. En ik wel graag bij haar ben maar het niet kan omdat ik zo twijfel of het wel goed zit tussen ons. Dat twijfel gevoel blokkeert een heleboel voor mij en uit eindelijk ook voor haar.
Nee, alleen als ik niet bij haar ben heb ik het gevoel van stoppen. Als ik bij haar ben dan merk ik echt een hartstocht, dan hoef ik niks te zeggen of te doen en ik geniet al. (meestal liggen we klef in bed of op de bank de hele dag, zalig)
woensdag 24 maart 2010 om 20:30
Zou het kunnen dat je onzeker bent over de relatie, JUIST omdat je haar zo leuk vindt?
Ik bedoel, verliefdheid maakt onzeker, hevige verliefdheid maakt nog onzekerder, en misschien uit zich dat bij jou in twijfel? Als een soort zelfbescherming ofzo?
Want als je na 1,5 jaar nog steeds zo verliefd bent, en WOW denkt als ze binnenkomt, kan ik me voorstellen dat je bang bent om dat kwijt te raken.
En omdat jullie zo verschillend zijn, ben jij wellicht bang dat die verschillen jullie op zullen breken, en neem je maar maatregelen om het niet zover (of dus op die manier) te laten komen? Dat je het maar voor bent en het zelf in de hand houdt?
Ik bedoel, verliefdheid maakt onzeker, hevige verliefdheid maakt nog onzekerder, en misschien uit zich dat bij jou in twijfel? Als een soort zelfbescherming ofzo?
Want als je na 1,5 jaar nog steeds zo verliefd bent, en WOW denkt als ze binnenkomt, kan ik me voorstellen dat je bang bent om dat kwijt te raken.
En omdat jullie zo verschillend zijn, ben jij wellicht bang dat die verschillen jullie op zullen breken, en neem je maar maatregelen om het niet zover (of dus op die manier) te laten komen? Dat je het maar voor bent en het zelf in de hand houdt?
woensdag 24 maart 2010 om 20:58
quote:eNlux schreef op 24 maart 2010 @ 19:42:
[...]
Emoties uiten, En communicatie. (gevoel niet begrepen te worden en alles)
Ik vind dat je door zo met haar om te gaan, haar juist niet de kans geeft hieraan te werken. Juist degene om wie zei geeft stoot en trekt aan haar en schudt haar emoties door elkaar.
Sowieso hoeft ook niet iedere relatie voor eeuwig te zijn. Dat willen we misschien wel, maar het lukt toch vaak genoeg niet. Niet dat je daar vanuit moet gaan, maar het bij voorbaat al niet te proberen omdat je bang bent dat het mis gaat lijkt mij ook niet opbouwend voor je eigen gevoelens. En voor die van haar dus ook niet.
[...]
Emoties uiten, En communicatie. (gevoel niet begrepen te worden en alles)
Ik vind dat je door zo met haar om te gaan, haar juist niet de kans geeft hieraan te werken. Juist degene om wie zei geeft stoot en trekt aan haar en schudt haar emoties door elkaar.
Sowieso hoeft ook niet iedere relatie voor eeuwig te zijn. Dat willen we misschien wel, maar het lukt toch vaak genoeg niet. Niet dat je daar vanuit moet gaan, maar het bij voorbaat al niet te proberen omdat je bang bent dat het mis gaat lijkt mij ook niet opbouwend voor je eigen gevoelens. En voor die van haar dus ook niet.
woensdag 24 maart 2010 om 21:07
Je wil haar niet kwijt maar je wil haar ook niet houden?
En zij moet op twee punten veranderen.....waarom verander jij niet op die twee punten?
Je zou - als je haar echt zo lief vindt - het niet aan moeten willen doen om zo met haar om te gaan. Je vindt jezelf overduidelijk veel meer waard dan haar. Nóg een puntje waarop je zou kunnen veranderen, wellicht?
En zij moet op twee punten veranderen.....waarom verander jij niet op die twee punten?
Je zou - als je haar echt zo lief vindt - het niet aan moeten willen doen om zo met haar om te gaan. Je vindt jezelf overduidelijk veel meer waard dan haar. Nóg een puntje waarop je zou kunnen veranderen, wellicht?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 maart 2010 om 21:08
Als je zulke gedachten hebt, kan je er maar beter mee stoppen. Jullie zijn pas 1,5 jaar onderweg...en je moet nog minstens 40 jaar met elkaar door...trouwen, kindjes krijgen, drama's overleven, sterfgevallen van geliefden....
Weet zij van jouw gedachten? Neem aan van niet... (want je wil haar vast niet kwetsen blablablaaa..zeg het nou maar gewoon, het ergste wat er kan gebeuren is dat zij de keus vóór je maakt)
Het is maar een verkering..en het werkt niet voor jou. Daar zit geen schande in maar ik vind dat zij wel moet weten wat jij nu voelt en denkt.
Weet zij van jouw gedachten? Neem aan van niet... (want je wil haar vast niet kwetsen blablablaaa..zeg het nou maar gewoon, het ergste wat er kan gebeuren is dat zij de keus vóór je maakt)
Het is maar een verkering..en het werkt niet voor jou. Daar zit geen schande in maar ik vind dat zij wel moet weten wat jij nu voelt en denkt.
woensdag 24 maart 2010 om 22:00
quote:Courage schreef op 24 maart 2010 @ 21:02:
[...]
Nou, vertel 's wat meer. Dit is summier...
Heb jij het gevoel niet begrepen te worden? Of zij?
Er wordt natuurlijk wél gecommuniceerd, maar voor jou werkt dat dus niet goed? Is dat niet hetzelfde als 'geen emoties uiten' of is het een ander aspect?
Creëer jij voor haar een veilige ruimte om je emoties te uiten?
Heb jij zelf het hart op de tong?
Ik heb dat gevoel. Ja, als ik ergens mee zit dan vertel ik dat direct. En dan ben ik uitgepraat en krijg ik geen vragen die erop door gaan. Of ik krijg advies of andere dingen zo tussen door gezegd. dan heb ik het gevoel dat ze niet is geïnteresseerd en niet echt luistert. En dat steekt mij.
@Mefunny: Ja ik weet het dat niet iedereen perfect is. Maar op een of andere manier twijfel ik daar toch aan. Bang dat het een terug kerend effect word. Maar ik kan mijn twijfel ook niet opzij zetten. Dat is mijn hele probleem. En ik zie die eigenlijk ook niet echt verdwijnen in de toekomst.
[...]
Nou, vertel 's wat meer. Dit is summier...
Heb jij het gevoel niet begrepen te worden? Of zij?
Er wordt natuurlijk wél gecommuniceerd, maar voor jou werkt dat dus niet goed? Is dat niet hetzelfde als 'geen emoties uiten' of is het een ander aspect?
Creëer jij voor haar een veilige ruimte om je emoties te uiten?
Heb jij zelf het hart op de tong?
Ik heb dat gevoel. Ja, als ik ergens mee zit dan vertel ik dat direct. En dan ben ik uitgepraat en krijg ik geen vragen die erop door gaan. Of ik krijg advies of andere dingen zo tussen door gezegd. dan heb ik het gevoel dat ze niet is geïnteresseerd en niet echt luistert. En dat steekt mij.
@Mefunny: Ja ik weet het dat niet iedereen perfect is. Maar op een of andere manier twijfel ik daar toch aan. Bang dat het een terug kerend effect word. Maar ik kan mijn twijfel ook niet opzij zetten. Dat is mijn hele probleem. En ik zie die eigenlijk ook niet echt verdwijnen in de toekomst.
woensdag 24 maart 2010 om 22:06
Jeetje, ben jij mijn ex ofzo?
Als je echt het gevoel hebt dat het niets wordt, kap er dan mee. Denk je dat zij niet feilloos aanvoelt dat jij niet helemaal 100% voor haar gaat? Hoe denk je dat dat voelt voor haar?
Of je gaat ervoor of je kapt ermee. Zo simpel is het uiteindelijk. En niet dat draaikonterij/Wouter Bosgedrag. Daar heeft niemand wat aan.
Als je echt het gevoel hebt dat het niets wordt, kap er dan mee. Denk je dat zij niet feilloos aanvoelt dat jij niet helemaal 100% voor haar gaat? Hoe denk je dat dat voelt voor haar?
Of je gaat ervoor of je kapt ermee. Zo simpel is het uiteindelijk. En niet dat draaikonterij/Wouter Bosgedrag. Daar heeft niemand wat aan.
donderdag 25 maart 2010 om 23:27
Haar reactie was natuurlijk verdrietig. Wat ik me heel goed voor kan stellen. Dat zou ik zelf namelijk ook zijn. maar door haar aandringen en het verdriet wat ik haar doe begin ik zelf ook nog meer te twijfelen erover. En door dat alles probeer ik familie vrienden en meer tijd voor haar te vermijden.
@Courage: Welke vragen wil je allemaal nog weten dan? Want ik vind de dingen die je schrijft wel interessant om het maar zo te noemen. Erg bedankt daar voor. Maar ik baal gewoon flink van dat hele gedoe. Ik begin onderhand ook aan mezelf te twijfelen. Dat ik niet goed ben of iets dergelijks, wat een gedoe eigenlijk. Maar ik ben echt super gek van haar.. ze laat me leven als een drugs voorbij knallen.
En dan nog een algemene vraag (puur door nieuwsgierigheid): Als je verliefd uit elkaar gaat, en je bent er over heen. En je spreekt naar een poos weer af als vrienden. Komt dat gevoel dan niet direct weer opdraven?
@Courage: Welke vragen wil je allemaal nog weten dan? Want ik vind de dingen die je schrijft wel interessant om het maar zo te noemen. Erg bedankt daar voor. Maar ik baal gewoon flink van dat hele gedoe. Ik begin onderhand ook aan mezelf te twijfelen. Dat ik niet goed ben of iets dergelijks, wat een gedoe eigenlijk. Maar ik ben echt super gek van haar.. ze laat me leven als een drugs voorbij knallen.
En dan nog een algemene vraag (puur door nieuwsgierigheid): Als je verliefd uit elkaar gaat, en je bent er over heen. En je spreekt naar een poos weer af als vrienden. Komt dat gevoel dan niet direct weer opdraven?
vrijdag 26 maart 2010 om 11:44
Ik snap niet dat je aangeeft zo verliefd te zijn, maar dan als je alleen bent ga je twijfelen? En als jullie samen zijn is het heerlijk en knus en geweldig? Is het dan het lichamelijke wat je zo verliefd maakt en houdt? Ik ken dat niet zo, bij mij is het geestelijke heel belangrijk en als dat fout zit gaat de verliefdeheid snel over.
Het andere wat ik denk als ik je zo lees is dat je heel gek op haar bent, maar heel anders dan je je altijd hebt voorgesteld hebt als vrouw voor jou en dat je moeite hebt om te accepteren dat deze vrouw je ook heel blij maakt? Zit je niet te veel in je hoofd en ga je vooral malen en twijfelen als je teveel aan het nadenken bent? Als je lekker in je vel zit denk je dan ook dat ze niet goed voor je is, belangrijke dingen mist?
Verder, als je verliefd bent en je gaat uit elkaar en het was samen altijd leuk, dan zal het heel moeilijk zijn om elkaar weer te zien en dan geen gevoelens weer te krijgen. Dat zou ik dan dus ook niet doen. Dan moet je echt afscheid nemen.
Het andere wat ik denk als ik je zo lees is dat je heel gek op haar bent, maar heel anders dan je je altijd hebt voorgesteld hebt als vrouw voor jou en dat je moeite hebt om te accepteren dat deze vrouw je ook heel blij maakt? Zit je niet te veel in je hoofd en ga je vooral malen en twijfelen als je teveel aan het nadenken bent? Als je lekker in je vel zit denk je dan ook dat ze niet goed voor je is, belangrijke dingen mist?
Verder, als je verliefd bent en je gaat uit elkaar en het was samen altijd leuk, dan zal het heel moeilijk zijn om elkaar weer te zien en dan geen gevoelens weer te krijgen. Dat zou ik dan dus ook niet doen. Dan moet je echt afscheid nemen.
vrijdag 26 maart 2010 om 18:34
quote:aikidoka schreef op 26 maart 2010 @ 11:44:
Ik snap niet dat je aangeeft zo verliefd te zijn, maar dan als je alleen bent ga je twijfelen? En als jullie samen zijn is het heerlijk en knus en geweldig? Is het dan het lichamelijke wat je zo verliefd maakt en houdt? Ik ken dat niet zo, bij mij is het geestelijke heel belangrijk en als dat fout zit gaat de verliefdeheid snel over.
Het andere wat ik denk als ik je zo lees is dat je heel gek op haar bent, maar heel anders dan je je altijd hebt voorgesteld hebt als vrouw voor jou en dat je moeite hebt om te accepteren dat deze vrouw je ook heel blij maakt? Zit je niet te veel in je hoofd en ga je vooral malen en twijfelen als je teveel aan het nadenken bent? Als je lekker in je vel zit denk je dan ook dat ze niet goed voor je is, belangrijke dingen mist?
Verder, als je verliefd bent en je gaat uit elkaar en het was samen altijd leuk, dan zal het heel moeilijk zijn om elkaar weer te zien en dan geen gevoelens weer te krijgen. Dat zou ik dan dus ook niet doen. Dan moet je echt afscheid nemen.Ja als we samen zijn is het echt super. En ook gigantisch knus ja, Nou het draait meestal wel op sex uit. tis niet uitzonderlijk 2-5 keer per dag. Maar ze is wel erg aantrekkelijk maar dat is niet de hoofdzaak wat me verliefd houd. Althans dat hoop ik. Maar ik ken 2 kanten van haar. De ene kant die stoot me echt heel erg af en die andere kant van haar die trekt me zo giga aan en dat is ook wat ik zoek. En misschien trekt ze me zo wie zo wel aan omdat we zulke grote tegen polen van elkaar zijn. Dat het hem dat zo speciaal maakt. Maar tevens doet mij dat ook aan het twijfel zetten. Deze zin snap ik niet helemaal: Het andere wat ik denk als ik je zo lees is dat je heel gek op haar bent, maar heel anders dan je je altijd hebt voorgesteld hebt als vrouw voor jou en dat je moeite hebt om te accepteren dat deze vrouw je ook heel blij maakt?
En ik zit wel veel in me hoofd ja, maar dat kan ik niet echt tegenhouden. En ik ga idd malen en twijfelen als ik aan het nadenken ben. Als ik lekker in me vel zit dan denk ik wel aan de dingen die ze wel is mist ja. Alleen ik kan me om mijn super humeur er wel boven staan. En af en toe als ik goed gehumeurd ben dan mis ik die dingen ook wel is.
Ok, dat is wel lastig dan want ik wil haar wel heel graag als goede vrienden blijven zien, mocht er een punt achter komen. maar dat is dus niet verstandig?
Ik snap niet dat je aangeeft zo verliefd te zijn, maar dan als je alleen bent ga je twijfelen? En als jullie samen zijn is het heerlijk en knus en geweldig? Is het dan het lichamelijke wat je zo verliefd maakt en houdt? Ik ken dat niet zo, bij mij is het geestelijke heel belangrijk en als dat fout zit gaat de verliefdeheid snel over.
Het andere wat ik denk als ik je zo lees is dat je heel gek op haar bent, maar heel anders dan je je altijd hebt voorgesteld hebt als vrouw voor jou en dat je moeite hebt om te accepteren dat deze vrouw je ook heel blij maakt? Zit je niet te veel in je hoofd en ga je vooral malen en twijfelen als je teveel aan het nadenken bent? Als je lekker in je vel zit denk je dan ook dat ze niet goed voor je is, belangrijke dingen mist?
Verder, als je verliefd bent en je gaat uit elkaar en het was samen altijd leuk, dan zal het heel moeilijk zijn om elkaar weer te zien en dan geen gevoelens weer te krijgen. Dat zou ik dan dus ook niet doen. Dan moet je echt afscheid nemen.Ja als we samen zijn is het echt super. En ook gigantisch knus ja, Nou het draait meestal wel op sex uit. tis niet uitzonderlijk 2-5 keer per dag. Maar ze is wel erg aantrekkelijk maar dat is niet de hoofdzaak wat me verliefd houd. Althans dat hoop ik. Maar ik ken 2 kanten van haar. De ene kant die stoot me echt heel erg af en die andere kant van haar die trekt me zo giga aan en dat is ook wat ik zoek. En misschien trekt ze me zo wie zo wel aan omdat we zulke grote tegen polen van elkaar zijn. Dat het hem dat zo speciaal maakt. Maar tevens doet mij dat ook aan het twijfel zetten. Deze zin snap ik niet helemaal: Het andere wat ik denk als ik je zo lees is dat je heel gek op haar bent, maar heel anders dan je je altijd hebt voorgesteld hebt als vrouw voor jou en dat je moeite hebt om te accepteren dat deze vrouw je ook heel blij maakt?
En ik zit wel veel in me hoofd ja, maar dat kan ik niet echt tegenhouden. En ik ga idd malen en twijfelen als ik aan het nadenken ben. Als ik lekker in me vel zit dan denk ik wel aan de dingen die ze wel is mist ja. Alleen ik kan me om mijn super humeur er wel boven staan. En af en toe als ik goed gehumeurd ben dan mis ik die dingen ook wel is.
Ok, dat is wel lastig dan want ik wil haar wel heel graag als goede vrienden blijven zien, mocht er een punt achter komen. maar dat is dus niet verstandig?
