Relaties
alle pijlers
Blijven vechten voor jongen
woensdag 11 november 2009 om 23:56
Heey allemaal,
Ik heb een lastige situatie nou en ik weet nu even niet meer wat ik moet doen.
Op dit moment zijn mijn vriend en ik nu 8 maanden bij elkaar, en hoe het nu gaat gaat het echt super dat vinden wij van beide kanten. Maar Hij is er achter gekomen een maand geleden dat ik vreemd was gegaan in de eerste maand. Ik heb het toen eerst nog een poos ontkend en geprobeerd het te verzachten, maar vrijdag kwam hij erachter dat het echt is gebeurd. Natuurlijk was hij helemaal boos, hij zei dat hij me haatte etc. maar het probleem was dat hij bij mij was in Spanje waar ik studeer voor een semester en hij kon dus niets anders dan bij me blijven. Daardoor gingen we veel praten, en ik heb echt duidelijk gemaakt dat ik toen echt een twijfelkont was, maar dat ik het nu wel zeker wist en dat ik hem wou. Hij zei dat hij nog steeds wel echt met me samen wil zijn maar niet weet of hij dat kan. En dan niet alleen omdat ik ben vreemdgegaan maar vooral omdat ik tot zo lang gelogen heb. Ik snap dat het verkeerd was, maar ik wou hem niet kwijt. Ik ben nu samen met hem terug naar Nederland gegaan, want dat had ik al eerder weer geregeld en hij wil nu een pauze.
Maar soms maakt hij zo duidelijk dat hij me niet meer wil. En het andere moment zegt hij dat ik nog echt het leukste meisje ben. Denken jullie dat de momenten waarop hij zich kut voelt kunnen veranderen? Hoe kan ik zijn vertrouwen terugwinnen? En heeft het nog wel zin voor ons om er moeite in te steken of zo het beter zijn om hem te laten gaan? Maar ik geef echt veel om hem, en ik weet dat zoals het de afgelopen maanden ging, het normaal echt goed zo kunnen gaan
zouden jullie me willen helpen? alvast bedankt
Ik heb een lastige situatie nou en ik weet nu even niet meer wat ik moet doen.
Op dit moment zijn mijn vriend en ik nu 8 maanden bij elkaar, en hoe het nu gaat gaat het echt super dat vinden wij van beide kanten. Maar Hij is er achter gekomen een maand geleden dat ik vreemd was gegaan in de eerste maand. Ik heb het toen eerst nog een poos ontkend en geprobeerd het te verzachten, maar vrijdag kwam hij erachter dat het echt is gebeurd. Natuurlijk was hij helemaal boos, hij zei dat hij me haatte etc. maar het probleem was dat hij bij mij was in Spanje waar ik studeer voor een semester en hij kon dus niets anders dan bij me blijven. Daardoor gingen we veel praten, en ik heb echt duidelijk gemaakt dat ik toen echt een twijfelkont was, maar dat ik het nu wel zeker wist en dat ik hem wou. Hij zei dat hij nog steeds wel echt met me samen wil zijn maar niet weet of hij dat kan. En dan niet alleen omdat ik ben vreemdgegaan maar vooral omdat ik tot zo lang gelogen heb. Ik snap dat het verkeerd was, maar ik wou hem niet kwijt. Ik ben nu samen met hem terug naar Nederland gegaan, want dat had ik al eerder weer geregeld en hij wil nu een pauze.
Maar soms maakt hij zo duidelijk dat hij me niet meer wil. En het andere moment zegt hij dat ik nog echt het leukste meisje ben. Denken jullie dat de momenten waarop hij zich kut voelt kunnen veranderen? Hoe kan ik zijn vertrouwen terugwinnen? En heeft het nog wel zin voor ons om er moeite in te steken of zo het beter zijn om hem te laten gaan? Maar ik geef echt veel om hem, en ik weet dat zoals het de afgelopen maanden ging, het normaal echt goed zo kunnen gaan
zouden jullie me willen helpen? alvast bedankt
donderdag 12 november 2009 om 00:36
Hij is nog maar acht maanden met je samen. Wat hebben jullie nou eenmaal opgebouwd dat hij zich zo verbonden met jou voelt dat hij je dit echt gaat vergeven?
Ik kan me voorstellen dat als je al jaren samen bent, veel hebt meegemaakt, kinderen hebt je het besluit neemt te proberen de ander te vergeven. Maar na acht maanden dit gezeur al?
Wie weet heb je geluk, maar mijn instinct zegt dat je het verknalt hebt en dat je dat nog wel gaat merken.
En als je echt wilt dat je een kans maakt dan kan je je beter op hem richten dan op jezelf. En dat doe je in je openingsbericht niet. Dat draait alleen maar om jou.
Sorrie als de boodschap hard aankomt, maar je vraagt om hulp. Dit is mijn, ongezouten, mening.
Ik kan me voorstellen dat als je al jaren samen bent, veel hebt meegemaakt, kinderen hebt je het besluit neemt te proberen de ander te vergeven. Maar na acht maanden dit gezeur al?
Wie weet heb je geluk, maar mijn instinct zegt dat je het verknalt hebt en dat je dat nog wel gaat merken.
En als je echt wilt dat je een kans maakt dan kan je je beter op hem richten dan op jezelf. En dat doe je in je openingsbericht niet. Dat draait alleen maar om jou.
Sorrie als de boodschap hard aankomt, maar je vraagt om hulp. Dit is mijn, ongezouten, mening.
donderdag 12 november 2009 om 01:35
Ik vraag me af waarom je zo lang hebt gelogen tegen je vriend? En dat je zegt dat je het hebt proberen te 'verzachten' klinkt ook niet best. Je bent vreemdgegaan en als je dat dan hebt gedaan vind ik! dat je ook zo mans moet zijn om er vooruit te komen. In dit geval heb jij het 'verknald' en denk ik dat je niet echt een andere keuze hebt dan afwachten, maar ondertussen is het idd misschien verstandig om je af te vragen wat je zou doen als het andersom was....
Furthermore, dezelfde laatste zin als wzk, mijn ongezouten mening en het spijt me als het hard aankomt..
Succes!
Furthermore, dezelfde laatste zin als wzk, mijn ongezouten mening en het spijt me als het hard aankomt..
Succes!
donderdag 12 november 2009 om 08:07
Tsja... Sowieso niet zo slim om vreemd te gaan. Ook niet als je pas net samen bent, of omdat je twijfelt!
Maar, daar kun je niets meer aan doen.
Zou niet willen proberen hem bij je te houden, het is nu aan hem. Gedraag je zoals je 'echt' bent, en ga hem niet proberem te pleasen. Je hebt al genoeg gelogen!
Hij moet er voor zichzelf achterkomen of hij verder wil met JOUW! Dus geef hem die kans...
En nog een kleine tip, als jullie toch een (kleine) pauze nemen?! Niet weer met iemand anders het bed in duiken!!
Succes ermee...
Maar, daar kun je niets meer aan doen.
Zou niet willen proberen hem bij je te houden, het is nu aan hem. Gedraag je zoals je 'echt' bent, en ga hem niet proberem te pleasen. Je hebt al genoeg gelogen!
Hij moet er voor zichzelf achterkomen of hij verder wil met JOUW! Dus geef hem die kans...
En nog een kleine tip, als jullie toch een (kleine) pauze nemen?! Niet weer met iemand anders het bed in duiken!!
Succes ermee...
donderdag 12 november 2009 om 08:09
Even off topic voor the empress... Wou/wouden is gewoon nederlands en mag dus ook gewoon gebruikt worden.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/919/
"Het werkwoord willen kent in de verleden tijd twee vervoegingen: zowel de regelmatige vormen wilde en wilden als de onregelmatige vormen wou en wouden of wouen. De enkelvoudsvorm wou wordt minder in de schrijftaal gebruikt; de meervoudsvorm wou(d)en is geheel beperkt tot de spreektaal."
On topic
Je kunt niets anders dan afwachten en hopen dat hij besluit met je vreemdgaan te kunnen leven.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/919/
"Het werkwoord willen kent in de verleden tijd twee vervoegingen: zowel de regelmatige vormen wilde en wilden als de onregelmatige vormen wou en wouden of wouen. De enkelvoudsvorm wou wordt minder in de schrijftaal gebruikt; de meervoudsvorm wou(d)en is geheel beperkt tot de spreektaal."
On topic
Je kunt niets anders dan afwachten en hopen dat hij besluit met je vreemdgaan te kunnen leven.
donderdag 12 november 2009 om 08:34
Hij is nog erg aan het twijfelen. Je hebt hem in een periode waarin je geacht wordt heel erg verliefd te zijn, bedrogen. Dat is zeer pijnlijk en hij zal met zichzelf een strijd voeren of hij wel of niet voldoende van jou houdt om met je door te gaan.
Daar kun je niks tegen beginnen op zich, al is het wel te hopen dat hij volwassen genoeg is om geen misbruik te maken van de situatie waar jullie in zitten. Het is op een gegeven moment kiezen of delen en niet maar aanmodderen en elke keer als, hem een scheet dwarszit, weer terugkomen op die vreemdgaanderij, dan wordt het een wapen.
En dat is wél iets wat jij in de gaten moet houden. Is hij nog oprecht aan het twijfelen of zoekt hij bij een conflict of als het even minder gaat naar een stok om mee te slaan om jou er onder te houden? Is dat laatste het geval dan is je relatie sowieso gedoemd om te mislukken want dan heeft zijn wantrouwen plaatsgemaakt voor machtsmisbruik en dat is een zeer ongezond uitgangspunt voor een relatie.
Het is namelijk niet de bedoeling, ook niet na vreemdgaan van jou, dat jij álles gaat doen om hem te behouden. Simpelweg omdat álles te veel van het goede is.
Het is gebeurd, je hebt het opgebiecht, je had spijt, en nu verder. Of niet. En daar mag hij best over nadenken, maar niet jou mee kapot maken. Het is de bedoeling dat jullie hier sámen sterk uitkomen als stel. Hij maar zeker ook jij. Er is in een crisis als deze geen winnaar en een verliezer, er zijn - als het goed is - twee winnaars. Óf twee verliezers maar niet van allebei één, het is namelijk geen wedstrijd en er moet juist niemand het onderspit delven, in tegendeel.
Dus; Twijfelt hij oprecht maar zit er wel progressie in de zaak. Kunnen jullie er over praten samen, hebben jullie fijne en vertrouwde momenten en geeft hij je het gevoel dat niet alleen hij maar ook híj er helemaal voor wil gaan, dan zouden jullie dit kunnen overwinnen.
Hoe ziet het er volgens jou uit?
Daar kun je niks tegen beginnen op zich, al is het wel te hopen dat hij volwassen genoeg is om geen misbruik te maken van de situatie waar jullie in zitten. Het is op een gegeven moment kiezen of delen en niet maar aanmodderen en elke keer als, hem een scheet dwarszit, weer terugkomen op die vreemdgaanderij, dan wordt het een wapen.
En dat is wél iets wat jij in de gaten moet houden. Is hij nog oprecht aan het twijfelen of zoekt hij bij een conflict of als het even minder gaat naar een stok om mee te slaan om jou er onder te houden? Is dat laatste het geval dan is je relatie sowieso gedoemd om te mislukken want dan heeft zijn wantrouwen plaatsgemaakt voor machtsmisbruik en dat is een zeer ongezond uitgangspunt voor een relatie.
Het is namelijk niet de bedoeling, ook niet na vreemdgaan van jou, dat jij álles gaat doen om hem te behouden. Simpelweg omdat álles te veel van het goede is.
Het is gebeurd, je hebt het opgebiecht, je had spijt, en nu verder. Of niet. En daar mag hij best over nadenken, maar niet jou mee kapot maken. Het is de bedoeling dat jullie hier sámen sterk uitkomen als stel. Hij maar zeker ook jij. Er is in een crisis als deze geen winnaar en een verliezer, er zijn - als het goed is - twee winnaars. Óf twee verliezers maar niet van allebei één, het is namelijk geen wedstrijd en er moet juist niemand het onderspit delven, in tegendeel.
Dus; Twijfelt hij oprecht maar zit er wel progressie in de zaak. Kunnen jullie er over praten samen, hebben jullie fijne en vertrouwde momenten en geeft hij je het gevoel dat niet alleen hij maar ook híj er helemaal voor wil gaan, dan zouden jullie dit kunnen overwinnen.
Hoe ziet het er volgens jou uit?
donderdag 12 november 2009 om 09:07
quote:Oriane schreef op 12 november 2009 @ 08:09:
Even off topic voor the empress... Wou/wouden is gewoon nederlands en mag dus ook gewoon gebruikt worden.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/919/
"Het werkwoord willen kent in de verleden tijd twee vervoegingen: zowel de regelmatige vormen wilde en wilden als de onregelmatige vormen wou en wouden of wouen. De enkelvoudsvorm wou wordt minder in de schrijftaal gebruikt; de meervoudsvorm wou(d)en is geheel beperkt tot de spreektaal."
Excuses voor offtopic
Het staat er al: Het is spreektaal. Spreektaal voor kleuters en minderbegaafden.
Even off topic voor the empress... Wou/wouden is gewoon nederlands en mag dus ook gewoon gebruikt worden.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/919/
"Het werkwoord willen kent in de verleden tijd twee vervoegingen: zowel de regelmatige vormen wilde en wilden als de onregelmatige vormen wou en wouden of wouen. De enkelvoudsvorm wou wordt minder in de schrijftaal gebruikt; de meervoudsvorm wou(d)en is geheel beperkt tot de spreektaal."
Excuses voor offtopic
Het staat er al: Het is spreektaal. Spreektaal voor kleuters en minderbegaafden.
donderdag 12 november 2009 om 09:19
weer off topic 
De meervoudsvorm is spreektaal, maar 't enkelvoud mag gewoon gebruikt worden. Alhoewel ik er ook een vorm van obstipatie van krijg hoor. Ik dacht ook dat het een major no-no was en zei dat dus ook. Tot iemand me er op wees dat 't wel mocht. Heb nu nog steeds obstipatie van 'wouwers' maar nu mag ik er niks meer over zeggen omdat het dus 'mag'
Het gros van de lager opgeleide bevolking (iets meer dan 60% van de nederlanders) wouwen vaker dan dat ze willen
De meervoudsvorm is spreektaal, maar 't enkelvoud mag gewoon gebruikt worden. Alhoewel ik er ook een vorm van obstipatie van krijg hoor. Ik dacht ook dat het een major no-no was en zei dat dus ook. Tot iemand me er op wees dat 't wel mocht. Heb nu nog steeds obstipatie van 'wouwers' maar nu mag ik er niks meer over zeggen omdat het dus 'mag'
Het gros van de lager opgeleide bevolking (iets meer dan 60% van de nederlanders) wouwen vaker dan dat ze willen
donderdag 12 november 2009 om 10:51
Het enige wat je kunt doen is praten. Er is namelijk geen 'magische truc' om zijn vertrouwen terug te winnen, helaas. Ik denk dat zijn vertrouwen ernstig geschaad is door jouw vreemdgaan én door het liegen daarna.
Vraag naar zijn gevoelens en wees eerlijk over die van jou. Praat je gedrag in géén geval goed, want dat deed je in je openingspost wel, en daar heeft hij namelijk niets aan.
Stel geen 'ultimatum voor vergeving', maar heeft hij het na een paar weken / maanden nog steeds niet los gelaten, dan wordt het een ander verhaal.
Vraag naar zijn gevoelens en wees eerlijk over die van jou. Praat je gedrag in géén geval goed, want dat deed je in je openingspost wel, en daar heeft hij namelijk niets aan.
Stel geen 'ultimatum voor vergeving', maar heeft hij het na een paar weken / maanden nog steeds niet los gelaten, dan wordt het een ander verhaal.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 12 november 2009 om 11:14
