
Borderline en beloftes
maandag 3 november 2008 om 11:25
wat ik mij afvraag is in hoeverre hecht je waarde cq kun je waarde hechten aan iemand met borderline die een belofte doet?
Immers , iemand met borderline is erg stemminggevoelig en dat kan in ras tempo zo zijn.
Zijn er deskundigen of ervaringsdeskundigen onder jullie die me een antwoord op deze vraag kunnen geven?
Immers , iemand met borderline is erg stemminggevoelig en dat kan in ras tempo zo zijn.
Zijn er deskundigen of ervaringsdeskundigen onder jullie die me een antwoord op deze vraag kunnen geven?
maandag 3 november 2008 om 18:02
maar mormeltje; dat zegt toch wat over de persoon en niet over borderline zelf. omdat je iets denkt/voelt/ervaart/wil hoef je er toch niet naar te handelen?
mijn ervaring met mensen met BPS die zich zo gedragen gedragen zich zo onder het mom; het komt door de borderline, dit is gewoon weg niet waar!
mijn ervaring met mensen met BPS die zich zo gedragen gedragen zich zo onder het mom; het komt door de borderline, dit is gewoon weg niet waar!
anoniem_45900 wijzigde dit bericht op 03-11-2008 18:06
Reden: verkeerd verwoord, maar t zelfde idee als digitalis
Reden: verkeerd verwoord, maar t zelfde idee als digitalis
% gewijzigd
maandag 3 november 2008 om 18:05
quote:Digitalis schreef op 03 november 2008 @ 17:55:
Ok Mormeltje, maar in hoeverre ligt dat aan de stoornis? Ik denk dat de kern ligt in andere karaktereigenschappen.
Ik weiger te geloven (of is dit nu typisch BPS?) dat ik een slecht mens zou zijn omdat ik toevallig dat stomme etiket heb. En dat er met mij geen afspraken te maken zouden zijn.
Ik vind je een leuke forummer Mormeltje, maar jouw generalisatie doet me een beetje zeer. Het is hetzelfde als je zou zeggen: Met negers vallen er geen afspraken te maken.
Digi,ik heb het niet over jou maar over mijn ervaring met iemand met borderline,en ja,die is behoorlijk heftig.
Heb er al meer afstand van genomen doet me erg veel verdriet,maar het is gewoon een lastig mens,maar goed,niet iedereen met borderline heeft dezelfde eigenschappen hoor,snap echt heel goed dat er gradaties zijn
Ok Mormeltje, maar in hoeverre ligt dat aan de stoornis? Ik denk dat de kern ligt in andere karaktereigenschappen.
Ik weiger te geloven (of is dit nu typisch BPS?) dat ik een slecht mens zou zijn omdat ik toevallig dat stomme etiket heb. En dat er met mij geen afspraken te maken zouden zijn.
Ik vind je een leuke forummer Mormeltje, maar jouw generalisatie doet me een beetje zeer. Het is hetzelfde als je zou zeggen: Met negers vallen er geen afspraken te maken.
Digi,ik heb het niet over jou maar over mijn ervaring met iemand met borderline,en ja,die is behoorlijk heftig.
Heb er al meer afstand van genomen doet me erg veel verdriet,maar het is gewoon een lastig mens,maar goed,niet iedereen met borderline heeft dezelfde eigenschappen hoor,snap echt heel goed dat er gradaties zijn
maandag 3 november 2008 om 18:49
Snap dat je het neit over mij had, maar het ging me om de generalisatie.
En gradaties, ik weet het niet. Ik heb de zware variant. Your typical idiot. Nu beschik ik kennelijk tegenwoordig over een nogal grote zelfbeheersing, dus die stemmingswisselingen zijn wel ok. Maar ik ben geen vreemde tov automutilatie, toch hetgeen wat men als ergst en typerends ziet voor een BPS-er.
Ook ik heb veel mensen gekwetst. Niet altijd bewust natuurlijk. Spijt? Nee. Wat gebeurd is, is gebeurd. Ik heb echter nooit mijzelf kunnen vinden in beschrijvingen zoals die er zijn: slachtoffer van een borderliner. Ik vind dat sowieso nogal vreemd, slachtoffer worden van een borderliner. Als je door bloedbanden aan zoiemand vastzit, a la. Maar borderliners worden nu niet bepaald gezien als uberslimme mastermanipulators. Meer doorgedraaide labielen.
Ik weet dat er borderliners zijn die hun BPS de schuld van elke ademtocht geven. Maar m.i. heb je dan gewoon een ultraslap karakter. En dat is geen symptoom van BPS.
En gradaties, ik weet het niet. Ik heb de zware variant. Your typical idiot. Nu beschik ik kennelijk tegenwoordig over een nogal grote zelfbeheersing, dus die stemmingswisselingen zijn wel ok. Maar ik ben geen vreemde tov automutilatie, toch hetgeen wat men als ergst en typerends ziet voor een BPS-er.
Ook ik heb veel mensen gekwetst. Niet altijd bewust natuurlijk. Spijt? Nee. Wat gebeurd is, is gebeurd. Ik heb echter nooit mijzelf kunnen vinden in beschrijvingen zoals die er zijn: slachtoffer van een borderliner. Ik vind dat sowieso nogal vreemd, slachtoffer worden van een borderliner. Als je door bloedbanden aan zoiemand vastzit, a la. Maar borderliners worden nu niet bepaald gezien als uberslimme mastermanipulators. Meer doorgedraaide labielen.
Ik weet dat er borderliners zijn die hun BPS de schuld van elke ademtocht geven. Maar m.i. heb je dan gewoon een ultraslap karakter. En dat is geen symptoom van BPS.
maandag 3 november 2008 om 19:09
quote:Digitalis schreef op 03 november 2008 @ 18:49:
Snap dat je het neit over mij had, maar het ging me om de generalisatie.
En gradaties, ik weet het niet. Ik heb de zware variant. Your typical idiot. Nu beschik ik kennelijk tegenwoordig over een nogal grote zelfbeheersing, dus die stemmingswisselingen zijn wel ok. Maar ik ben geen vreemde tov automutilatie, toch hetgeen wat men als ergst en typerends ziet voor een BPS-er.
Ook ik heb veel mensen gekwetst. Niet altijd bewust natuurlijk. Spijt? Nee. Wat gebeurd is, is gebeurd. Ik heb echter nooit mijzelf kunnen vinden in beschrijvingen zoals die er zijn: slachtoffer van een borderliner. Ik vind dat sowieso nogal vreemd, slachtoffer worden van een borderliner. Als je door bloedbanden aan zoiemand vastzit, a la. Maar borderliners worden nu niet bepaald gezien als uberslimme mastermanipulators. Meer doorgedraaide labielen.
Ik weet dat er borderliners zijn die hun BPS de schuld van elke ademtocht geven. Maar m.i. heb je dan gewoon een ultraslap karakter. En dat is geen symptoom van BPS.
Nou ja,mijn ervaringen zijn hoe dan ook niet leuk maar goed,ik hou van diegene, en ja,bloedbanden
En ik ben geen slachtoffer hoor,maar word er wel eens moe van,moet ook leren afstand nemen daarin maar goed,dat is juist het moeilijke en ben daar zelf ook erg slecht in,ben nogal bemoeizuchtig van aard
en vind trouwens mensen met borderline geen doorgedraaide labielo,s hoor,hoogstens wat euh dramatisch af en toe
Snap dat je het neit over mij had, maar het ging me om de generalisatie.
En gradaties, ik weet het niet. Ik heb de zware variant. Your typical idiot. Nu beschik ik kennelijk tegenwoordig over een nogal grote zelfbeheersing, dus die stemmingswisselingen zijn wel ok. Maar ik ben geen vreemde tov automutilatie, toch hetgeen wat men als ergst en typerends ziet voor een BPS-er.
Ook ik heb veel mensen gekwetst. Niet altijd bewust natuurlijk. Spijt? Nee. Wat gebeurd is, is gebeurd. Ik heb echter nooit mijzelf kunnen vinden in beschrijvingen zoals die er zijn: slachtoffer van een borderliner. Ik vind dat sowieso nogal vreemd, slachtoffer worden van een borderliner. Als je door bloedbanden aan zoiemand vastzit, a la. Maar borderliners worden nu niet bepaald gezien als uberslimme mastermanipulators. Meer doorgedraaide labielen.
Ik weet dat er borderliners zijn die hun BPS de schuld van elke ademtocht geven. Maar m.i. heb je dan gewoon een ultraslap karakter. En dat is geen symptoom van BPS.
Nou ja,mijn ervaringen zijn hoe dan ook niet leuk maar goed,ik hou van diegene, en ja,bloedbanden
En ik ben geen slachtoffer hoor,maar word er wel eens moe van,moet ook leren afstand nemen daarin maar goed,dat is juist het moeilijke en ben daar zelf ook erg slecht in,ben nogal bemoeizuchtig van aard
en vind trouwens mensen met borderline geen doorgedraaide labielo,s hoor,hoogstens wat euh dramatisch af en toe
maandag 3 november 2008 om 19:34
quote:gigaluilak schreef op 03 november 2008 @ 14:51:
ccfintana ik begrijp dat jij BPS hebt? om on topic te blijven; wat zijn jouw beloftes meestal waard?
Ik ga ze meestal uit de weg, en maak vaak dus geen afspraken cq beloftes, ik kan zelf slecht afspraken nakomen en beloftes zijn vaak gedoemd te mislukken..
Ik hou me een beetje op de oppervlakte en kies dan de weg van de minste weerstand
ccfintana ik begrijp dat jij BPS hebt? om on topic te blijven; wat zijn jouw beloftes meestal waard?
Ik ga ze meestal uit de weg, en maak vaak dus geen afspraken cq beloftes, ik kan zelf slecht afspraken nakomen en beloftes zijn vaak gedoemd te mislukken..
Ik hou me een beetje op de oppervlakte en kies dan de weg van de minste weerstand
maandag 3 november 2008 om 21:15
Zoals eerder gezegd is borderline een etiket en ondanks dat een therapeut voor de buitenwereld mij dat etiket heeft gegeven, neem ik het amper in de mond. Ik heb het niet omarmt als vriend of vijand, maar geaccepteerd als interpretatiefout. Ik ben een moeilijk en extravert persoon waar maar weinig mensen mee om weten te gaan. Mensen krijgen geen hoogte van me en wat afspraken betreft luister ik altijd naar wat ik die dag aan kan. Als mensen zeuren over respectloosheid, dan is er maar een ding wat ik ze kan verwijten. Zij zijn mij niet en begrijpen niet hoe ik mijn dag doorkom. Ik ben menig mens verloren onderweg, heb de nodige aanvallen gehad en ben aardig ver heen geweest. Ik heb menig therapeut ook uit de droom geholpen dat ze mij aan de medicatie konden krijgen. Ik kom er altijd op eigen kracht sterker uit en probeer mij niet te laten leiden door de intensiteit van mijn gevoel (hoewel het me in sommige gevallen tot fascinerende hoogtes kan brengen).
Ik zie het ook niet als stoornis, toen ik dat wel deed had ik er geen grip op. Het is een deel van mijn karakter waar ik mee om moet leren gaan. Mijn gebruiksaanwijzing gaat net even anders dan die van een iemand volgens de norm. En ik heb er schijt aan! Ik laat me niet meer lijden door angst uit het verleden, maar geniet van het heden en laat mij verassen door de toekomst. Het brengt een extra dimensie in mijn leven en ik draag het met trots. Ik ben een vrouw met een pittig karakter en zeg iedere dag tegen mezelf: het staat me!
Ik zie het ook niet als stoornis, toen ik dat wel deed had ik er geen grip op. Het is een deel van mijn karakter waar ik mee om moet leren gaan. Mijn gebruiksaanwijzing gaat net even anders dan die van een iemand volgens de norm. En ik heb er schijt aan! Ik laat me niet meer lijden door angst uit het verleden, maar geniet van het heden en laat mij verassen door de toekomst. Het brengt een extra dimensie in mijn leven en ik draag het met trots. Ik ben een vrouw met een pittig karakter en zeg iedere dag tegen mezelf: het staat me!
dinsdag 4 november 2008 om 11:19
Even voor de duidelijkheid. Ik vind absoluut niet dat als iemand de diagnose borderline heeft, dan geen kinderen zou mogen hebben.
Wat ik wel vind, is dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen daden en geluk. Wanneer iemand in een situatie terecht komt, dat ie het niet meer alleen aankan..... dan zal ie (proffesionele) hulp moeten zoeken. Dat zoiets niet makkelijk is, begrijp ik maar al te goed. Maar zeker als er kinderen in het spel is zal men moeten vechten voor ze. Want zij verdienen een liefdevol, veilig en warm nest.
Het voorbeeld wat ik benoemde, was echt te erg voor woorden.
Iemand, die haar kinderen geestelijk mishandelde. Door o.a. dingen tegen ze te zeggen dat ze dood wilde.
Mij hoor je ook echt niet zeggen, dat elke "borderliner" hetzelfde is.
Etiketjes plakken is een mens eigen. We doen niks anders lijkt wel.... Het maakt ook niet uit wat voor een etiketje er op je zit. (En geloof me, op mij plakken er ook wel een paar)
Zodra je jezelf niet meer leuk genoeg vind en baalt van hoe je de dingen aanpakt, dan zal je er iets aan moeten doen en leren om dat te veranderen. Hoe moeilijk dat ook dan kan zijn.
Wat ik wel vind, is dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen daden en geluk. Wanneer iemand in een situatie terecht komt, dat ie het niet meer alleen aankan..... dan zal ie (proffesionele) hulp moeten zoeken. Dat zoiets niet makkelijk is, begrijp ik maar al te goed. Maar zeker als er kinderen in het spel is zal men moeten vechten voor ze. Want zij verdienen een liefdevol, veilig en warm nest.
Het voorbeeld wat ik benoemde, was echt te erg voor woorden.
Iemand, die haar kinderen geestelijk mishandelde. Door o.a. dingen tegen ze te zeggen dat ze dood wilde.
Mij hoor je ook echt niet zeggen, dat elke "borderliner" hetzelfde is.
Etiketjes plakken is een mens eigen. We doen niks anders lijkt wel.... Het maakt ook niet uit wat voor een etiketje er op je zit. (En geloof me, op mij plakken er ook wel een paar)
Zodra je jezelf niet meer leuk genoeg vind en baalt van hoe je de dingen aanpakt, dan zal je er iets aan moeten doen en leren om dat te veranderen. Hoe moeilijk dat ook dan kan zijn.