Buren
zaterdag 13 maart 2010 om 20:15
Hallo,
Ik weet niet of dit de juiste pijler is, maar goed.
Ons probleem is als volgt: onze buren zij nogal lawaaiig. Ze hebben een zoontje van 2 en spelen hier nogal luidruchtig mee. Rennen op de trap, stampen op de harde vloer, joelen met het kind en het kind zelf gilt nogal graag, zeker aan tafel onder etenstijd.
Vandaag de hele dag weer mogen aanhoren en toen het echt te gek werd ben ik met lood in mijn schoenen langs gegaan. Voorzichtig heb ik gezegd dat ze nogal luidruchtig zijn, en bovenstaande voorbeelden genoemd. De man was rustig, niet blij met me, dat was duidelijk, maar wel rustig. De vrouw echter ging uit haar dak. Wat ik nou eigenlijk wilde, dat ze echt wel met haar kind mag spelen, dat ze er bijna nooit zijn, dat er een tweede op komst is in mei en dat ik me daar dus maar vast op moest voorbereiden en dat ze nu wegging omdat ze haar kind hier niet aan wilde blootstellen.
Ik heb nog tegen de man gezegd dat ik deze reactie wel erg overtrokken vind, dat ik het graag samen wil oplossen en dat ik begrijp dat je het niet altijd doorhebt als je met je kind speelt, maar dat een goed gesprek zo niet gaat. Hij zei dat ze erop zouden letten, maar ik ben nu dus in staat om eens stevig terug te pesten. Dat doen we niet, maar ik ben zó boos.
Hoe moet je hier nu mee ongaan? Zij denkt maar dat ze mij kan uitfoeteren? Ik wil het nu wel afwachten hoor, wie weet kan hij haar kalmeren en doen ze wat zachter voortaan, maar als het nou gewoon door blijft gaan? Iemand tips (behalve de stereo opentrekken )?
Ik weet niet of dit de juiste pijler is, maar goed.
Ons probleem is als volgt: onze buren zij nogal lawaaiig. Ze hebben een zoontje van 2 en spelen hier nogal luidruchtig mee. Rennen op de trap, stampen op de harde vloer, joelen met het kind en het kind zelf gilt nogal graag, zeker aan tafel onder etenstijd.
Vandaag de hele dag weer mogen aanhoren en toen het echt te gek werd ben ik met lood in mijn schoenen langs gegaan. Voorzichtig heb ik gezegd dat ze nogal luidruchtig zijn, en bovenstaande voorbeelden genoemd. De man was rustig, niet blij met me, dat was duidelijk, maar wel rustig. De vrouw echter ging uit haar dak. Wat ik nou eigenlijk wilde, dat ze echt wel met haar kind mag spelen, dat ze er bijna nooit zijn, dat er een tweede op komst is in mei en dat ik me daar dus maar vast op moest voorbereiden en dat ze nu wegging omdat ze haar kind hier niet aan wilde blootstellen.
Ik heb nog tegen de man gezegd dat ik deze reactie wel erg overtrokken vind, dat ik het graag samen wil oplossen en dat ik begrijp dat je het niet altijd doorhebt als je met je kind speelt, maar dat een goed gesprek zo niet gaat. Hij zei dat ze erop zouden letten, maar ik ben nu dus in staat om eens stevig terug te pesten. Dat doen we niet, maar ik ben zó boos.
Hoe moet je hier nu mee ongaan? Zij denkt maar dat ze mij kan uitfoeteren? Ik wil het nu wel afwachten hoor, wie weet kan hij haar kalmeren en doen ze wat zachter voortaan, maar als het nou gewoon door blijft gaan? Iemand tips (behalve de stereo opentrekken )?
zaterdag 13 maart 2010 om 20:27
Probeer tot afspraken te komen over de hoeveelheid lawaai die je wel kunt tolereren (bepaalde tijden?)
Het is niet fijn om last met de buren te hebben over kinderen. Omdat kinderen sowieso herrie maken is het lastig om in te schatten wat er nog wel of niet meer kan *en dan is de buren uitfoeteren makkelijker gedaan dan zelf proberen na te gaan hoe nu verder, kennelijk*
Op zich kan een kind met moeite wel leren om wat rustiger aan te doen in huis. Aan de andere kant is dit kind beslist nog te jong om naar buiten te sturen bij overmatige herrie.
Aan beide zijden een beetje geven en nemen werkt dus het beste, lijkt me. Jij zult niet de volledige stilte hebben die je graag thuis zou hebben, zij zullen niet volledig vrij zijn om te stoeien met hun kleintjes.
Het is niet fijn om last met de buren te hebben over kinderen. Omdat kinderen sowieso herrie maken is het lastig om in te schatten wat er nog wel of niet meer kan *en dan is de buren uitfoeteren makkelijker gedaan dan zelf proberen na te gaan hoe nu verder, kennelijk*
Op zich kan een kind met moeite wel leren om wat rustiger aan te doen in huis. Aan de andere kant is dit kind beslist nog te jong om naar buiten te sturen bij overmatige herrie.
Aan beide zijden een beetje geven en nemen werkt dus het beste, lijkt me. Jij zult niet de volledige stilte hebben die je graag thuis zou hebben, zij zullen niet volledig vrij zijn om te stoeien met hun kleintjes.
zaterdag 13 maart 2010 om 20:27
zaterdag 13 maart 2010 om 20:28
Hormonen van je buurvrouw dus geef haar een beetje respijt. En geloof me, daar kun je soms echt niks aan doen. Het is geen vrijbrief om iedereen maar af te katten maar het geeft haar wel wat speling. Buurman weet dit ook wel dus die is meer het aanspreekpunt en bleef redelijk blijkbaar.
En tja, helaas meer dan dit kun je niet doen. Ga nou niet terug pesten want dan ben je echt een klein kind en gaat dit geheid van kwaad tot erger totdat je echt niet meer naast elkaar kan wonen.
Probeer gewoon eens wat vb en tijden op te schrijven wanneer je echt last hebt en ga dan nog even langs en zeg dat je het ook een vervelend gesprek vond en dat je graag binnenkort langskomt om even koffie te drinken en eens samen te kijken waar nu het probleem ligt. Indien jij dan concrete voorbeeld hebt is het wellicht beter te veranderen.
Maar vergeet niet dat het met een kind van 2 bijna onmogelijk is om lekker stil te zijn zoals jij het waarschijnlijk graag ziet. Maar ze mogen ook best een beetje rekening houden met hun buren.
En tja, helaas meer dan dit kun je niet doen. Ga nou niet terug pesten want dan ben je echt een klein kind en gaat dit geheid van kwaad tot erger totdat je echt niet meer naast elkaar kan wonen.
Probeer gewoon eens wat vb en tijden op te schrijven wanneer je echt last hebt en ga dan nog even langs en zeg dat je het ook een vervelend gesprek vond en dat je graag binnenkort langskomt om even koffie te drinken en eens samen te kijken waar nu het probleem ligt. Indien jij dan concrete voorbeeld hebt is het wellicht beter te veranderen.
Maar vergeet niet dat het met een kind van 2 bijna onmogelijk is om lekker stil te zijn zoals jij het waarschijnlijk graag ziet. Maar ze mogen ook best een beetje rekening houden met hun buren.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
zaterdag 13 maart 2010 om 20:35
Misschien kan je proberen het gewoon te accepteren, leer er mee omgaan. Het is een gezin met een klein kind, die gewoon leven. Het zou veel erger zijn als het mensen zijn die elke dag bewust keiharde muziek draaien. En hoe meer je je ergert, hoe harder het binnenkomt.
Zelf herrie gaan maken als tegenhanger helpt niet; je ergernis wordt alleen maar groter.
Er zijn mensen die aan een spoor wonen of naast een kerk en die horen de trein of klokketoren niet, soort van bewuste gewenning omdat er niets tegen te doen is.
Zelf herrie gaan maken als tegenhanger helpt niet; je ergernis wordt alleen maar groter.
Er zijn mensen die aan een spoor wonen of naast een kerk en die horen de trein of klokketoren niet, soort van bewuste gewenning omdat er niets tegen te doen is.
zaterdag 13 maart 2010 om 20:47
ach, ze is zwanger. ze kan dus wat heftiger reageren dan ze eigenlijk bedoeld. dan nog mag ook zij zich wel een btje gedragen natuurlijk.
misschien, als het aan blijft houden, kun je tijden afspreken waarop jij graag wilt dat het wat rustiger is... kinderen maken natuurlijk geluid, en soms ook herrie. dat is logisch. maar dat hoeft niet de hele dag door te duren.
misschien, als het aan blijft houden, kun je tijden afspreken waarop jij graag wilt dat het wat rustiger is... kinderen maken natuurlijk geluid, en soms ook herrie. dat is logisch. maar dat hoeft niet de hele dag door te duren.
zaterdag 13 maart 2010 om 21:04
Ja ik begrijp ook best dat kinderen wel eens herrie maken, aan de andere kant wonen er ook twee en die hoor ik ook heus wel eens. Daar doe ik ook niet moeilijk over. Het gaat mij erom dat ze hun kind best kunnen aanleren dat er ook buren zijn. Dat ze het niet zelf gaan stimuleren door te trappleen op de vloer en te trommelen op de tafel en te gillen (joehoeoeoeoeoe!!!!!) als ze spelen met hem. Dat werd mij vroeger ook geleerd en ik hou er ook rekening mee dat ik buren heb. Wij hebben hier af en toe een puber over de vloer die met zijn vriend ook fijn tekeer kan gaan en dan vraag ik hem ook om aan de buren te denken, dat er een kind ligt te slapen.
Dat het joch twee is, en kan brullen of gillen, ja dat snap ik. Dat hebben de andere buurkids ook gedaan op die leeftijd.
En ja, ik heb al meer ervaring met ze... de eerste keer dat ze zwanger was maakten ze elkaar bijna af, toen we een technisch probleem aan het huis hadden en zij niet zwanger was, liep ze ook steeds huilend weg... ik ben er een beetje moe van. Rustig blijven, ik snap het wel, maar ik vraag me wel af hoe het van de zomer moet. Afgelopen zomer had mijn andere buurvrouw de achterdeur dicht omdat ze gek werd van het gegil van moeder en zoon. En die heeft zelf twee kinderen.
Nou goed.... bedankt voor het luisteren Ik hoop dat het er wat beter op wordt.
Vervelend hoor, van die gevoelige zaken met je buren. Ik wil de vorige terug!
Dat het joch twee is, en kan brullen of gillen, ja dat snap ik. Dat hebben de andere buurkids ook gedaan op die leeftijd.
En ja, ik heb al meer ervaring met ze... de eerste keer dat ze zwanger was maakten ze elkaar bijna af, toen we een technisch probleem aan het huis hadden en zij niet zwanger was, liep ze ook steeds huilend weg... ik ben er een beetje moe van. Rustig blijven, ik snap het wel, maar ik vraag me wel af hoe het van de zomer moet. Afgelopen zomer had mijn andere buurvrouw de achterdeur dicht omdat ze gek werd van het gegil van moeder en zoon. En die heeft zelf twee kinderen.
Nou goed.... bedankt voor het luisteren Ik hoop dat het er wat beter op wordt.
Vervelend hoor, van die gevoelige zaken met je buren. Ik wil de vorige terug!
zaterdag 13 maart 2010 om 23:36
quote:Brown_Eyes schreef op 13 maart 2010 @ 20:46:
Vervelend als je van die aso's naast je hebt.
Ik zou het even laten bezinken en dan nog eens een gesprek aan gaan en dan niet aan de deur!
Nodig ze uit voor een kop koffie, dat zorgt al voor een andere sfeer. Is het proberen waard!
Sjonge jonge jonge....
TO; ik heb zelf geen ervaring met overlast bezorgende buren gelukkig....ben wel bang dat wij soms wat te luidruchtig zijn voor onze buren. Wij hebben een zoon van 4 1/2 en die kan ook behoorlijk luidruchtig spelen, soms lekker stoeien met papa (met soms het nodige gegil en gebrul), wedstrijdje doen wie het eerste boven is. Ik probeer hem echter wel bij te brengen dat dat zinloze gegil absoluut niet nodig is, maargoed; kinderen geruisloos laten spelen lukt niet (mij niet in ieder geval...iemand die daar dé gouden tip voor heeft, ik hoor 'm graag ).
Vervelend als je van die aso's naast je hebt.
Ik zou het even laten bezinken en dan nog eens een gesprek aan gaan en dan niet aan de deur!
Nodig ze uit voor een kop koffie, dat zorgt al voor een andere sfeer. Is het proberen waard!
Sjonge jonge jonge....
TO; ik heb zelf geen ervaring met overlast bezorgende buren gelukkig....ben wel bang dat wij soms wat te luidruchtig zijn voor onze buren. Wij hebben een zoon van 4 1/2 en die kan ook behoorlijk luidruchtig spelen, soms lekker stoeien met papa (met soms het nodige gegil en gebrul), wedstrijdje doen wie het eerste boven is. Ik probeer hem echter wel bij te brengen dat dat zinloze gegil absoluut niet nodig is, maargoed; kinderen geruisloos laten spelen lukt niet (mij niet in ieder geval...iemand die daar dé gouden tip voor heeft, ik hoor 'm graag ).
zaterdag 13 maart 2010 om 23:40
Hormonen?? Ammehoela!!
Zelfs dat is geen reden zo te reageren als iemand netjes aan de deur staat om iets als dit te vragen!!
Daarnaast vind ik iets als dit wel moeilijk..
Sommige ouders kunnen er namelijk weinig tot niets aan doen dat hun kind zo druk is, gezien het kind iets zou kunnen mankeren.. Anderen zouden gewoon wat meer overwicht moeten hebben!! Daarnaast moet spelen wel gewoon kunnen, ook soms op een luidruchtige manier.. Zij zeggen zelf dat ze bijna nooit thuis zijn, klopt dat? Want als zij inderdaad niet zo vaak thuis zijn en jij hier maar 1 of 2x in de week last van heb, vind ik dat je niet zo moet zeuren! Gebeurt dit iedere dag is het een ander verhaal!
Accepteren of er proberen minder op te letten misschien een idee? Er aan ontkomen zal je waarschijnlijk toch niet, zeker op korte termijn..
Zelfs dat is geen reden zo te reageren als iemand netjes aan de deur staat om iets als dit te vragen!!
Daarnaast vind ik iets als dit wel moeilijk..
Sommige ouders kunnen er namelijk weinig tot niets aan doen dat hun kind zo druk is, gezien het kind iets zou kunnen mankeren.. Anderen zouden gewoon wat meer overwicht moeten hebben!! Daarnaast moet spelen wel gewoon kunnen, ook soms op een luidruchtige manier.. Zij zeggen zelf dat ze bijna nooit thuis zijn, klopt dat? Want als zij inderdaad niet zo vaak thuis zijn en jij hier maar 1 of 2x in de week last van heb, vind ik dat je niet zo moet zeuren! Gebeurt dit iedere dag is het een ander verhaal!
Accepteren of er proberen minder op te letten misschien een idee? Er aan ontkomen zal je waarschijnlijk toch niet, zeker op korte termijn..
zondag 14 maart 2010 om 00:06
Das vervelend, mijn buren hebben kids, die gilden om 8 uur in de ochtend op zondag luid in de tuin. Gek werd ik ervan. Nu nog zijn ze soms hysterisch. Pas hoorde ik het meisje ontzettend om hulp schreeuwen en krijsen, ik dacht dat haar moeder minstens dood in de keuken lag. (Ik meteen er op af in mijn "fraaiste look", bleek ze niet haar favo drankje mee naar school te krijgen). Maar het zijn aardige buren en nette mensen en ik begrijp het wel dat het lastig is met kinderen. Ik hoor ook nog steeds gebanjer op de trappen, een hond die afgaat. Ach ja. Zij accepteren mijn gekkigheid ook. Twee totaal verschillende huishoudens die naast elkaar leven.
We kiezen ervoor om ons niet (meer) aan elkaar te storen. We hebben geen bijzondere band met elkaar, in de 7 jaar dat ik hier woon hebben we elkaar wel al een paar keer in nood nodig gehad. Dat dat kan vind ik veel belangrijker. Wij spreken elkaar hooguit 2 keer per jaar, maar zij hebben mijn sleutel en ik de hunne.
We kiezen ervoor om ons niet (meer) aan elkaar te storen. We hebben geen bijzondere band met elkaar, in de 7 jaar dat ik hier woon hebben we elkaar wel al een paar keer in nood nodig gehad. Dat dat kan vind ik veel belangrijker. Wij spreken elkaar hooguit 2 keer per jaar, maar zij hebben mijn sleutel en ik de hunne.
zondag 14 maart 2010 om 00:10
het zal vast niet zo erg zijn als bij onze buren. elke NACHT schreeuwen,bonken en muziek !! mijn man en ik hebben geprobeerd om t met hun te bespreken maar het zijn drankverslaafden die alleen maar excuses hebben.. altijd maar zeggen hoe moeilijk ze t hebbeb bla bla.. na 3 jaar van heen en weer gevlieg naar instanties, lijkt het er nu op dat er een rechtzaak gaat komen .. volgens advocaat van de woningbouw is er voldoende bewijs om ze eruit te gooien. en de buren kwaad op ons omdat we het hogerop spelen. persoonlijk vind ik dat wij geduld genoeg hebben gehad, maar dat begrijpt dat kortzichtige uitschot niet ..pffff domme alcoholisten...
zondag 14 maart 2010 om 00:15
Trolletje...ik kan mij voorstellen dat je het daar he-le-maal mee hebt gehad. Jullie staan 's morgens op tijd op voor je werk/kinderen/enz. terwijl zij de nachten lekker doorhalen/zuipen/ruzie maken of wat dan ook...dat is geen normale situatie! Ik hoop voor je dat je snel leuke nieuwe buren krijgt.
In het geval van 'overlast door kinderen' vind ik het best moeilijk; mijn zoon is ook een kleine druktemaker en onze bejaarde buren (zonder kinderen) vinden hem maar druk en eigenwijs...tja...het hoort erbij vind ik. Mijn zoon heeft een ontzettend levendige fantasie en speelt bijv. regelmatig met zijn speelgoeddino's die natuurlijk stampend moeten lopen. Wordt het te erg, dan zeg ik dat hij iets zachter moet doen, maar het hem verbieden? Ik peins er niet over.
In het geval van 'overlast door kinderen' vind ik het best moeilijk; mijn zoon is ook een kleine druktemaker en onze bejaarde buren (zonder kinderen) vinden hem maar druk en eigenwijs...tja...het hoort erbij vind ik. Mijn zoon heeft een ontzettend levendige fantasie en speelt bijv. regelmatig met zijn speelgoeddino's die natuurlijk stampend moeten lopen. Wordt het te erg, dan zeg ik dat hij iets zachter moet doen, maar het hem verbieden? Ik peins er niet over.
zondag 14 maart 2010 om 00:35
Rot trolletje. Lijkt me zeer vervelend om in onminne te leven met je buren.
Jackie, kinderen zijn nu eenmaal kinderen. Ik denk dat je buren dat vast zullen begrijpen als je het er maar met hun over hebt. Je gaf me een lief compliment, maar dat is geheel niet mijn eer, wel die van mijn buren die er zelf over begonnen. Ik schreef al dat ik mij vreselijk irriteerde aan hun kinderen. Mijn buren begrepen dat (destijds nog wij) geen kinderen hebben en dat het gekrijs en de hond die afging voor ons (nu mij) als overlast gezien kon worden. Ik ben opeens heel blij met mijn buren!
Jackie, kinderen zijn nu eenmaal kinderen. Ik denk dat je buren dat vast zullen begrijpen als je het er maar met hun over hebt. Je gaf me een lief compliment, maar dat is geheel niet mijn eer, wel die van mijn buren die er zelf over begonnen. Ik schreef al dat ik mij vreselijk irriteerde aan hun kinderen. Mijn buren begrepen dat (destijds nog wij) geen kinderen hebben en dat het gekrijs en de hond die afging voor ons (nu mij) als overlast gezien kon worden. Ik ben opeens heel blij met mijn buren!