Relaties
alle pijlers
Communicatie
donderdag 15 oktober 2009 om 09:48
Door het lezen van een aantal topics zijn mijn ogen geopend. Als het gaat om mijn eigen gedrag binnen mijn relatie.
Ik zie in dat ik op een aantal punten binnen mijn relatie teveel de controle wilde behouden, er misschien teveel over gepraat heb en misschien ook wel teveel een druk op mijn partner heb gelegd.
Gisteravond heb ik dit ook tegen mijn vriend gezegd, dat ik bovenstaand gedrag van mezelf inzie en dat echt wil verminderen. Er waren een aantal zaken waarin een betere balance gevonden moest worden tussen ons. Ik zie in dat ik dit wat meer aan de tijd had over kunnen laten ipv dat het direct en snel merkbaar moest veranderen.
Mijn vriend was erg blij met ons gesprek, hij begreep mijn gedrag wel goed maar soms vond hij het ook wel moeilijk. Het was niet dat hij er heel erg mee zat maar hij gaf wel aan dat hij wel eens dacht: Als je het zand losjes in je hand houd blijft het liggen maar zodra je je hand dichtknijpt sijpelt het tussen je vingers door. Auwiee dat deed even pijn.
Ineens realiseerde ik me dat het nu voor de tweede keer is dat als hij ergens mee zit ten aanzien van onze relatie, hij er niet uit zichzelf met mij over praat. Ik heb hem meerdere keren op het hart gedrukt dat hij niet al zijn gevoelens met mij hoeft te delen (man-vrouw verschil) maar als het om onze relatie gaat, ik het dan wel graag wil horen. Mijn vriend is een conflictvermijder, een binnenveter. Maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik uit onzekerheid snel ergens van kan schrikken. Hij erkende dat als hij ergens mee zit hij dat bespreekbaar moet maken, hij vind dat moeilijk en kent dat ook niet vanuit thuis.
Ik heb in het verleden een aantal dingen meegemaakt en ben daarvoor in therapie, ik kan niet garanderen dat ik niet meer onzeker raak of fouten maak. Logisch ik ben maar mens en hij verwacht dat ook niet van me maar ik ben erg bang dat hij zodanig opkropt en dat de bom barst, ik kan dan niks meer doen om eventueel dingen aan te passen en de relatie ten einde raakt. Ik merk dat ik hier onzeker van raak. Hebben jullie tips voor me?
Ik zie in dat ik op een aantal punten binnen mijn relatie teveel de controle wilde behouden, er misschien teveel over gepraat heb en misschien ook wel teveel een druk op mijn partner heb gelegd.
Gisteravond heb ik dit ook tegen mijn vriend gezegd, dat ik bovenstaand gedrag van mezelf inzie en dat echt wil verminderen. Er waren een aantal zaken waarin een betere balance gevonden moest worden tussen ons. Ik zie in dat ik dit wat meer aan de tijd had over kunnen laten ipv dat het direct en snel merkbaar moest veranderen.
Mijn vriend was erg blij met ons gesprek, hij begreep mijn gedrag wel goed maar soms vond hij het ook wel moeilijk. Het was niet dat hij er heel erg mee zat maar hij gaf wel aan dat hij wel eens dacht: Als je het zand losjes in je hand houd blijft het liggen maar zodra je je hand dichtknijpt sijpelt het tussen je vingers door. Auwiee dat deed even pijn.
Ineens realiseerde ik me dat het nu voor de tweede keer is dat als hij ergens mee zit ten aanzien van onze relatie, hij er niet uit zichzelf met mij over praat. Ik heb hem meerdere keren op het hart gedrukt dat hij niet al zijn gevoelens met mij hoeft te delen (man-vrouw verschil) maar als het om onze relatie gaat, ik het dan wel graag wil horen. Mijn vriend is een conflictvermijder, een binnenveter. Maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik uit onzekerheid snel ergens van kan schrikken. Hij erkende dat als hij ergens mee zit hij dat bespreekbaar moet maken, hij vind dat moeilijk en kent dat ook niet vanuit thuis.
Ik heb in het verleden een aantal dingen meegemaakt en ben daarvoor in therapie, ik kan niet garanderen dat ik niet meer onzeker raak of fouten maak. Logisch ik ben maar mens en hij verwacht dat ook niet van me maar ik ben erg bang dat hij zodanig opkropt en dat de bom barst, ik kan dan niks meer doen om eventueel dingen aan te passen en de relatie ten einde raakt. Ik merk dat ik hier onzeker van raak. Hebben jullie tips voor me?
donderdag 15 oktober 2009 om 10:38
Echt veranderen kun je dit denk ik niet.
Wat misschien helpt is zelf eens in de zoveel tijd eens vragen wat hem bezig houdt, of ie wel eens daar en daar aan denkt.
Maaaaar; het grote risico is dat jij je verantwoordelijk gaat voelen voor het slagen van de relatie in de zin dat het jouw pakkie an is om te zorgen dat jij te horen krijgt wat je moet weten. Niet doen, niet zo ver laten groeien!
Als hem iets dwars zit is dat zijn probleem, pas als hij het bespreekbaar maakt is het jullie probleem en kunnen jullie er samen iets aan doen.
En áls ie het dan bespreekbaar maakt probeer dan niet al te impulsief te reageren (wat waarschijnlijk iets van een angst/onzekere reactie zal zijn), maar even tot 10 te tellen en open en rationeel in het gesprek blijven staan.
Wat misschien helpt is zelf eens in de zoveel tijd eens vragen wat hem bezig houdt, of ie wel eens daar en daar aan denkt.
Maaaaar; het grote risico is dat jij je verantwoordelijk gaat voelen voor het slagen van de relatie in de zin dat het jouw pakkie an is om te zorgen dat jij te horen krijgt wat je moet weten. Niet doen, niet zo ver laten groeien!
Als hem iets dwars zit is dat zijn probleem, pas als hij het bespreekbaar maakt is het jullie probleem en kunnen jullie er samen iets aan doen.
En áls ie het dan bespreekbaar maakt probeer dan niet al te impulsief te reageren (wat waarschijnlijk iets van een angst/onzekere reactie zal zijn), maar even tot 10 te tellen en open en rationeel in het gesprek blijven staan.
donderdag 15 oktober 2009 om 10:49
Jezelf veranderen kan wel, maar dat betekent continu bewust zijn of worden van je valkuilen. Betekent niet dat je er nooit meer in zult vallen, maar je kunt jezelf er weer uittrekken. Vanzelf wordt het minder. Het vergt een stuk karakter en echt willen, maar dan kan het zeker.
Om dit te kunnen zal je meer in de spiegel moeten kijken en ECHT eerlijk durven zijn. Tegen jezelf en van jezelf naar je vriend, maar ook eerlijk durven kijken naar zijn vriend en zijn bedoelingen. Je hoeft niet over je heen te laten lopen. Zijn deel, zijn verantwoording. Je kunt alleen aan jezelf werken.
De duidelijke valkuil zie ik hier meteen. Wat is je motivatie? Wil je ECHT zelf veranderen of zoek je een nieuwe manier om je controle te hervatten die je kwijt was? Dit denk ik namelijk. Als JIJ wil veranderen, dan ga je ermee aan de slag los van je vriend. Dat effect zie je dan wel op je relatie, maar dat is een leuke bijkomstigheid.
Om dit te kunnen zal je meer in de spiegel moeten kijken en ECHT eerlijk durven zijn. Tegen jezelf en van jezelf naar je vriend, maar ook eerlijk durven kijken naar zijn vriend en zijn bedoelingen. Je hoeft niet over je heen te laten lopen. Zijn deel, zijn verantwoording. Je kunt alleen aan jezelf werken.
De duidelijke valkuil zie ik hier meteen. Wat is je motivatie? Wil je ECHT zelf veranderen of zoek je een nieuwe manier om je controle te hervatten die je kwijt was? Dit denk ik namelijk. Als JIJ wil veranderen, dan ga je ermee aan de slag los van je vriend. Dat effect zie je dan wel op je relatie, maar dat is een leuke bijkomstigheid.
donderdag 15 oktober 2009 om 11:07
Lieve domnaiefmutsje en Nieuwsgierigmeisje,
Hartelijk bedankt voor jullie snelle en eerlijke reacties.
Ik besef me dat ik controle wil houden en daar zeker weten in door kan slaan. Mijn controle komt voort uit het feit dat ik bang ben dat de relatie beeindigd word door hem omdat hij met bepaalde dingen aan mij niet gelukkig is maar mij nooit de kans heeft gegegeven daar iets mee te doen. Als ik daar dan ook de behoefte aan heb.
Ik zie het nu aan zijn broer. Staat voor een aantal grote beslissingen maar praat daar niet echt over met zijn vriendin. Mijn vriend die iets belangrijks moet bespreken met een vriend maar dat maar voor zich uitschuift.
Hoe kan ik daar voor mezelf en met mezelf mee aan de slag gaan?
Hartelijk bedankt voor jullie snelle en eerlijke reacties.
Ik besef me dat ik controle wil houden en daar zeker weten in door kan slaan. Mijn controle komt voort uit het feit dat ik bang ben dat de relatie beeindigd word door hem omdat hij met bepaalde dingen aan mij niet gelukkig is maar mij nooit de kans heeft gegegeven daar iets mee te doen. Als ik daar dan ook de behoefte aan heb.
Ik zie het nu aan zijn broer. Staat voor een aantal grote beslissingen maar praat daar niet echt over met zijn vriendin. Mijn vriend die iets belangrijks moet bespreken met een vriend maar dat maar voor zich uitschuift.
Hoe kan ik daar voor mezelf en met mezelf mee aan de slag gaan?
donderdag 15 oktober 2009 om 11:09
Nieuwsgierigmeisje,
In onderstaande heb je gelijk, ik heb dit 3 keer niet gedaan wat het voor hem nog iets moeilijker maakt zijn gedachtes uit te spreken.
En áls ie het dan bespreekbaar maakt probeer dan niet al te impulsief te reageren (wat waarschijnlijk iets van een angst/onzekere reactie zal zijn), maar even tot 10 te tellen en open en rationeel in het gesprek blijven staan
In onderstaande heb je gelijk, ik heb dit 3 keer niet gedaan wat het voor hem nog iets moeilijker maakt zijn gedachtes uit te spreken.
En áls ie het dan bespreekbaar maakt probeer dan niet al te impulsief te reageren (wat waarschijnlijk iets van een angst/onzekere reactie zal zijn), maar even tot 10 te tellen en open en rationeel in het gesprek blijven staan
donderdag 15 oktober 2009 om 11:11
Dat kun je niet, dat is het punt. Het feit dat je ermee aan de slag wilt gaan komt voort uit jouw controle drang.
Waar jij beter mee aan de slag zou kunnen is aan jezelf werken. Zorgen dat jij gelukkig bent, dat jouw leven op orde is. Als hij niet gelukkig is dan zal hij daar voor zichzelf iets mee moeten, net als jij dat moet voor jezelf.
Stel dat de relatie eindigd, is dat het einde van jouw wereld? Nee, hij gaat door. Dus kan je maar beter zorgen dat jij het goed hebt. Betekent niet dat je er niet voor hem kan zijn, maar het is heel egoistisch om dat te zijn vanuit jouw eigen controledrang ipv er gewoon voor hem zijn zonder dat jouw leven er van afhangt.
Waar jij beter mee aan de slag zou kunnen is aan jezelf werken. Zorgen dat jij gelukkig bent, dat jouw leven op orde is. Als hij niet gelukkig is dan zal hij daar voor zichzelf iets mee moeten, net als jij dat moet voor jezelf.
Stel dat de relatie eindigd, is dat het einde van jouw wereld? Nee, hij gaat door. Dus kan je maar beter zorgen dat jij het goed hebt. Betekent niet dat je er niet voor hem kan zijn, maar het is heel egoistisch om dat te zijn vanuit jouw eigen controledrang ipv er gewoon voor hem zijn zonder dat jouw leven er van afhangt.
donderdag 15 oktober 2009 om 11:23
Bianca40, die kreeg ik gisteren ook van mijn vriend te horen. Raak en waar.
Ik realiseer me dat ik me te weinig op mezelf focus en het als de wereld vergaat zou zien als mijn vriend bij me weggaat. Ik realiseer me ook dat het mijn vriend enorm veel verdriet zou doen als onze relatie uitgaat maar hij komt er dan wel, het komt goed, denkt hij dan.
Ik realiseerde me gisteren ook al dat ik mijn leven teveel in zijn handen plaats, godzijdank voor dat inzicht.
Kan dit goedkomen? Hoe nu verder?
Ik realiseer me dat ik me te weinig op mezelf focus en het als de wereld vergaat zou zien als mijn vriend bij me weggaat. Ik realiseer me ook dat het mijn vriend enorm veel verdriet zou doen als onze relatie uitgaat maar hij komt er dan wel, het komt goed, denkt hij dan.
Ik realiseerde me gisteren ook al dat ik mijn leven teveel in zijn handen plaats, godzijdank voor dat inzicht.
Kan dit goedkomen? Hoe nu verder?
donderdag 15 oktober 2009 om 11:34
Ik voel me bij jullie vrij uit te spreken wat er in me omgaat dus dat doe ik nu maar weer.
Mijn vriend zit in deze relatie omdat ik een aanvulling ben en geen invulling, tuurlijk maak ik hem gelukkig maar hij is niet alleen maar afhankelijk van mij als het om zijn gelukkig zijn gaat.
Ik heb dit de afgelopen weken wel gedaan, hoe kan ik dit minder doen?
Mijn vriend zit in deze relatie omdat ik een aanvulling ben en geen invulling, tuurlijk maak ik hem gelukkig maar hij is niet alleen maar afhankelijk van mij als het om zijn gelukkig zijn gaat.
Ik heb dit de afgelopen weken wel gedaan, hoe kan ik dit minder doen?
donderdag 15 oktober 2009 om 11:36
Maar ik besef me wel dat ik de relatie niet ben aangegaan omdat iemand me dan maar aandacht en liefde geeft. Voor hem ben ik 2 jaar alleen geweest.
Als het om mijn eigenwaarde en liefde gaat, naast dat ik volgende week met therapie begin, hoe kan ik nog meer op mezelf leren vertrouwen en mijn eigen leven naast mijn leven met hem ook waardevol maken?
Als het om mijn eigenwaarde en liefde gaat, naast dat ik volgende week met therapie begin, hoe kan ik nog meer op mezelf leren vertrouwen en mijn eigen leven naast mijn leven met hem ook waardevol maken?
donderdag 15 oktober 2009 om 11:38
Jouw vriend zit er gezond in. Door hetzelfde te gaan doen. Je vriend als aanvulling te zien en jouw je eigen tekortkomingen en behoeftes zelf invullen. Het lief zijn wat je van je vriend verwacht aan jezelf geven. Voor jezelf zorgen.
Daarnaast, dus niet ipv kan je dan weer een vriendin zijn waar hij mee kan praten, lol kan hebben, zorgen tegen je aan kan houden (zonder dat je het persoonlijk aantrekt) zodat het energie geeft ipv energie kost.
Daarnaast, dus niet ipv kan je dan weer een vriendin zijn waar hij mee kan praten, lol kan hebben, zorgen tegen je aan kan houden (zonder dat je het persoonlijk aantrekt) zodat het energie geeft ipv energie kost.
donderdag 15 oktober 2009 om 11:39
domnaiefmutsje, je zegt Als jij na gaat denken over wat JIJ wil in het leven en wat er wel en niet in past. Dat voegt mensen toe en dat sluit mensen uit. Ik heb daar een vraag over: hoe kan ik herkennen wanneer ik iets aan mijn vriend niet leuk vind vanuit onzekerheid en dergelijke of omdat ik het gewoon echt niet leuk vind en hij misschien niet de juiste voor me is?
Je kan toch niet alles aan elkaar leuk, lief en aardig vinden? Teach me please
Je kan toch niet alles aan elkaar leuk, lief en aardig vinden? Teach me please
donderdag 15 oktober 2009 om 11:40
quote:Desprate schreef op 15 oktober 2009 @ 11:36:
Maar ik besef me wel dat ik de relatie niet ben aangegaan omdat iemand me dan maar aandacht en liefde geeft. Voor hem ben ik 2 jaar alleen geweest.
Als het om mijn eigenwaarde en liefde gaat, naast dat ik volgende week met therapie begin, hoe kan ik nog meer op mezelf leren vertrouwen en mijn eigen leven naast mijn leven met hem ook waardevol maken?Door jezelf als waardevol te gaan zien. Iets wat waardevol is heb je voor over om te geven wat het nodig heeft. Maar omdat het nu nog moeilijk is zou nu de stap andersom zijn. Zorg wat beter voor jezelf. Op uiterlijk gebied, op het gebied van goede voeding, voor je lichaam door te gaan sporten, voor je geest om jezelf een break te geven als het wat minder gaat.
Maar ik besef me wel dat ik de relatie niet ben aangegaan omdat iemand me dan maar aandacht en liefde geeft. Voor hem ben ik 2 jaar alleen geweest.
Als het om mijn eigenwaarde en liefde gaat, naast dat ik volgende week met therapie begin, hoe kan ik nog meer op mezelf leren vertrouwen en mijn eigen leven naast mijn leven met hem ook waardevol maken?Door jezelf als waardevol te gaan zien. Iets wat waardevol is heb je voor over om te geven wat het nodig heeft. Maar omdat het nu nog moeilijk is zou nu de stap andersom zijn. Zorg wat beter voor jezelf. Op uiterlijk gebied, op het gebied van goede voeding, voor je lichaam door te gaan sporten, voor je geest om jezelf een break te geven als het wat minder gaat.
donderdag 15 oktober 2009 om 11:40
quote:Desprate schreef op 15 oktober 2009 @ 11:34:
Ik voel me bij jullie vrij uit te spreken wat er in me omgaat dus dat doe ik nu maar weer.
Mijn vriend zit in deze relatie omdat ik een aanvulling ben en geen invulling, tuurlijk maak ik hem gelukkig maar hij is niet alleen maar afhankelijk van mij als het om zijn gelukkig zijn gaat.
Ik heb dit de afgelopen weken wel gedaan, hoe kan ik dit minder doen?Ik denk dat je nu op dit moment weer te snel wilt. Je gaat volgende week met therapie beginnen dus je gaat vanzelf omhoog klimmen en gelukkig worden met jezelf. Daardoor word je vanzelf minder gevoelsafhankelijk van je vriend.
Ik voel me bij jullie vrij uit te spreken wat er in me omgaat dus dat doe ik nu maar weer.
Mijn vriend zit in deze relatie omdat ik een aanvulling ben en geen invulling, tuurlijk maak ik hem gelukkig maar hij is niet alleen maar afhankelijk van mij als het om zijn gelukkig zijn gaat.
Ik heb dit de afgelopen weken wel gedaan, hoe kan ik dit minder doen?Ik denk dat je nu op dit moment weer te snel wilt. Je gaat volgende week met therapie beginnen dus je gaat vanzelf omhoog klimmen en gelukkig worden met jezelf. Daardoor word je vanzelf minder gevoelsafhankelijk van je vriend.
donderdag 15 oktober 2009 om 11:49
Bianca40, wederom heb je gelijk...sjucht.
Zoals ik eerder al schreef heb ik de afgelopen weken veel gepraat, geleund, gedramt etc. Maar ben ook lief geweest hoor, niet mezelf de grond in boren nu.
Gisteravond heb ik eerlijk iets aangegeven op seksgebied, ik twijfel nu heel erg had ik dat dan wel moeten doen?
Wanneer laat je iets en wanneer bespreek je iets?
Zoals ik eerder al schreef heb ik de afgelopen weken veel gepraat, geleund, gedramt etc. Maar ben ook lief geweest hoor, niet mezelf de grond in boren nu.
Gisteravond heb ik eerlijk iets aangegeven op seksgebied, ik twijfel nu heel erg had ik dat dan wel moeten doen?
Wanneer laat je iets en wanneer bespreek je iets?
donderdag 15 oktober 2009 om 11:55
quote:Desprate schreef op 15 oktober 2009 @ 11:49:
Bianca40, wederom heb je gelijk...sjucht.
Zoals ik eerder al schreef heb ik de afgelopen weken veel gepraat, geleund, gedramt etc. Maar ben ook lief geweest hoor, niet mezelf de grond in boren nu.
Gisteravond heb ik eerlijk iets aangegeven op seksgebied, ik twijfel nu heel erg had ik dat dan wel moeten doen?
Wanneer laat je iets en wanneer bespreek je iets?Je kunt altijd iets bespreken. Het zuigen (na ja, niet de ene context dus) en het zeuren en/of verwijten moet je niet doen.
Bianca40, wederom heb je gelijk...sjucht.
Zoals ik eerder al schreef heb ik de afgelopen weken veel gepraat, geleund, gedramt etc. Maar ben ook lief geweest hoor, niet mezelf de grond in boren nu.
Gisteravond heb ik eerlijk iets aangegeven op seksgebied, ik twijfel nu heel erg had ik dat dan wel moeten doen?
Wanneer laat je iets en wanneer bespreek je iets?Je kunt altijd iets bespreken. Het zuigen (na ja, niet de ene context dus) en het zeuren en/of verwijten moet je niet doen.
donderdag 15 oktober 2009 om 11:57
quote:Desprate schreef op 15 oktober 2009 @ 11:49:
Wanneer laat je iets en wanneer bespreek je iets?
Goeie.. dat vraag ik mezelf ook wel eens af.
Te veel bespreken en leidt tot zout op alle slakken leggen, maar te weinig bespreken leidt tot (kán leiden tot) uit elkaar groeien....
Merk zelf dat ik nog wel eens vergeet dat mijn vriend ook gevoel heeft en dat hetgeen wat ik vertel over wat mij bezig houdt en dwars zit hem ook pijn kan doen.
Wat betreft het wel of niet kunnen veranderen; ik denk inderdaad dat je zelf wel (ten dele) kunt veranderen als je maar graag genoeg wil, maar een ander niet, dat zal hij zelf moeten doen (als hij dat wil).
Wanneer laat je iets en wanneer bespreek je iets?
Goeie.. dat vraag ik mezelf ook wel eens af.
Te veel bespreken en leidt tot zout op alle slakken leggen, maar te weinig bespreken leidt tot (kán leiden tot) uit elkaar groeien....
Merk zelf dat ik nog wel eens vergeet dat mijn vriend ook gevoel heeft en dat hetgeen wat ik vertel over wat mij bezig houdt en dwars zit hem ook pijn kan doen.
Wat betreft het wel of niet kunnen veranderen; ik denk inderdaad dat je zelf wel (ten dele) kunt veranderen als je maar graag genoeg wil, maar een ander niet, dat zal hij zelf moeten doen (als hij dat wil).
donderdag 15 oktober 2009 om 11:58
Hoi,Desprate
Herkenbaar verhaal..ook ik wilde in mijn relatie de controle houden (zijn nu uit elkaar) en dingen te snel laten gebeuren.Alles voor dat ideale plaatje wat ik in mijn hoofd had.Ik stelde me te afhankelijk op,veel te gefocust op onze relatie.Zie nu in dat ik dat moet veranderen en weer met mezelf aan het werk kan,ben hier inmiddels ook druk mee bezig.Ik lees erover en denk veel na waarom ik zo in relaties sta.Heb veel aan het boek van Robin Norwood hierbij.
Herkenbaar verhaal..ook ik wilde in mijn relatie de controle houden (zijn nu uit elkaar) en dingen te snel laten gebeuren.Alles voor dat ideale plaatje wat ik in mijn hoofd had.Ik stelde me te afhankelijk op,veel te gefocust op onze relatie.Zie nu in dat ik dat moet veranderen en weer met mezelf aan het werk kan,ben hier inmiddels ook druk mee bezig.Ik lees erover en denk veel na waarom ik zo in relaties sta.Heb veel aan het boek van Robin Norwood hierbij.
donderdag 15 oktober 2009 om 12:24
Nee,zit veel meer achter...hij heeft voor de 2e keer een eind aan de relatie gemaakt (per brief..als je het hebt over communicatie),waren in totaal bijna 2 jaar bij elkaar,met een break van 2,5 mnd vorig jaar.Hij worstelt met een onverwerkt verleden en is ,als het goed is,daar nu eindelijk mee aan het werk.Maar juist om dat we voor een 2e keer begonnen waren en ik wist dat hij nog niet aan zijn probleem was gaan werken,wilde ik teveel controle houden op de situatie,bang als ik was dat het weer mis zou gaan..probeerde steeds signalen op te vangen om te kijken of het wel goed met hem ging,als hij even niets of minder liet horen,kreeg ik een rotgevoel.Kortom liep eigenlijk steeds op mijn tenen,zie ik nu.En dat kost veel energie,terwijl ik het uiteindelijk toch niet heb kunnen voorkomen dat het mis ging..Daar zijn er 2 voor nodig.
donderdag 15 oktober 2009 om 12:47
Die controle breekt me soms ook op hoor. Als ik niks van hem hoor op een werkdag of op een bericht van mij niet gelijk reageert dan denk ik: heb ik wat fout gedaan? heeft ie geen zin in me en reageert hij daarom niet?
Of, oh hij wilt vanavond toch liever sporten dan met mij naar de film? Mmm is ie op me uitgekeken dan?
Gisteren belde zijn broer en ik hoorde zijn broer zeggen: is het al beter met Miep enzo? Dan denk ik: heb je dan met je broer gepraat over onze relatie? En ik ben dat zo spuugzat van mezelf...Jakkes
Mirre67
Wat vreselijk dat het per brief is uitgegaan..denk je dat het nog goedkomt? Wil je dat zelf ook?
Of, oh hij wilt vanavond toch liever sporten dan met mij naar de film? Mmm is ie op me uitgekeken dan?
Gisteren belde zijn broer en ik hoorde zijn broer zeggen: is het al beter met Miep enzo? Dan denk ik: heb je dan met je broer gepraat over onze relatie? En ik ben dat zo spuugzat van mezelf...Jakkes
Mirre67
Wat vreselijk dat het per brief is uitgegaan..denk je dat het nog goedkomt? Wil je dat zelf ook?
donderdag 15 oktober 2009 om 12:56
donderdag 15 oktober 2009 om 12:58
@desprate
Dat is het ook,we zoeken het steeds bij onszelf,had ik niet zus,moet ik niet zo..En dat moet (bij mij igg) anders! Je vraagt of het weer goed komt,geen idee..Heb na die brief nu 5 weken niets meer gehoord,hou zelf ook heel bewust afstand,hij heeft hier voor gekozen..Het is nu voor de 2e keer gebeurd (2x per brief) en ik weet niet of ik het nog eens zou willen..Hoeveel kun je hebben? Als we het nog eens zouden proberen,dan heel anders.Dan mag hij eerst laten zien dat hij met zijn "verleden"aan het dealen is en eruit wil komen.Maar denk daar nu verder niet over na,wil eerst aan mezelf werken en zorgen dat ik weer opkrabbel en mezelf ook een spiegel voor houden,hoe het bij mij anders kan (moet).Niet makkelijk,maar nodig!
Dat is het ook,we zoeken het steeds bij onszelf,had ik niet zus,moet ik niet zo..En dat moet (bij mij igg) anders! Je vraagt of het weer goed komt,geen idee..Heb na die brief nu 5 weken niets meer gehoord,hou zelf ook heel bewust afstand,hij heeft hier voor gekozen..Het is nu voor de 2e keer gebeurd (2x per brief) en ik weet niet of ik het nog eens zou willen..Hoeveel kun je hebben? Als we het nog eens zouden proberen,dan heel anders.Dan mag hij eerst laten zien dat hij met zijn "verleden"aan het dealen is en eruit wil komen.Maar denk daar nu verder niet over na,wil eerst aan mezelf werken en zorgen dat ik weer opkrabbel en mezelf ook een spiegel voor houden,hoe het bij mij anders kan (moet).Niet makkelijk,maar nodig!
