Relaties
alle pijlers
Date met bindingsangst
woensdag 20 augustus 2008 om 18:55
Een paar keer heb ik nu gedate met een jongen, Het is gezellig en het klikt. Maar vanaf de eerste zoen was hij terughoudend. Ik had het niet zo door, maar terugkijkend op de dates zie ik een lijn. Hij wilde direct op de tafel hebben dat we allebei duidelijk waren over het feit dat we niet direct gingen trouwen en kinderen krijgen. Hij was vrij snel bang dat ik meer voor hem voelde dan andersom. Toen ik hem er van had overtuigd dat dat niet het geval was, bleef hij twijfelen. Hij had het idee dat het allemaal nergens toe zou leiden en was bang dat een van ons verliefd zou worden.
Uiteindelijk gaf hij aan meer afstand te willen (we hebben slechts 2 dates gehad) omdat hij vond dat het nergens toe zou leiden omdat ik had gezegd misschien nog niet klaar te zijn voor een relatie en hij misschien wel meer voelde voor iemand anders (waar hij overigens verder nog nooit mee gedate heeft).
Zijn ouders zijn recentelijk gescheiden en hij heeft aangegeven het daar moeilijk mee te hebben gehad en zijn vertrouwen in relaties te zijn verloren. Hij heeft daarnaast nog nooit een lange relatie gehad.
Er zijn zo nog een paar punten waardoor laatst bij mij ineens een belletje begon te rinkelen (na een hint van iemand anders). Is dit nou een typisch geval 'bindingsangst'? We hebben binnenkort gewoon weer afgesproken, we zijn het er allebei over eens dat het klikt. Maar ik weet nu niet zo goed wat ik er mee moet. Als het daadwerkelijk bindingsangst is, hoe ga je daar dan mee om? Hoe krijg ik hem over die angst heen? Of zorg ik in ieder geval dat die niet heel heftig tot uiting komt? En vooral, hoe kom ik erachter of dit inderdaad bindingsangst is, of dat hij toch gewoon echt geen relatie met mij wil.
Uiteindelijk gaf hij aan meer afstand te willen (we hebben slechts 2 dates gehad) omdat hij vond dat het nergens toe zou leiden omdat ik had gezegd misschien nog niet klaar te zijn voor een relatie en hij misschien wel meer voelde voor iemand anders (waar hij overigens verder nog nooit mee gedate heeft).
Zijn ouders zijn recentelijk gescheiden en hij heeft aangegeven het daar moeilijk mee te hebben gehad en zijn vertrouwen in relaties te zijn verloren. Hij heeft daarnaast nog nooit een lange relatie gehad.
Er zijn zo nog een paar punten waardoor laatst bij mij ineens een belletje begon te rinkelen (na een hint van iemand anders). Is dit nou een typisch geval 'bindingsangst'? We hebben binnenkort gewoon weer afgesproken, we zijn het er allebei over eens dat het klikt. Maar ik weet nu niet zo goed wat ik er mee moet. Als het daadwerkelijk bindingsangst is, hoe ga je daar dan mee om? Hoe krijg ik hem over die angst heen? Of zorg ik in ieder geval dat die niet heel heftig tot uiting komt? En vooral, hoe kom ik erachter of dit inderdaad bindingsangst is, of dat hij toch gewoon echt geen relatie met mij wil.
woensdag 20 augustus 2008 om 19:01
Run Forrest, run!
Echt, zonder dollen. Als een man zo bang is om halsoverkophoteldebotel lekker ongecompliceerd verliefd te zijn en na een paar dates al zware issues als de scheiding van zijn ouders aandraagt als excuus voor zijn geschaadde vertrouwen in relaties.......... (jemig wat een zin)
En ook nog een andere potentieële liefdeskandidaat?
Dat je überhaupt nog aan een vervolg denkt.
Echt, zonder dollen. Als een man zo bang is om halsoverkophoteldebotel lekker ongecompliceerd verliefd te zijn en na een paar dates al zware issues als de scheiding van zijn ouders aandraagt als excuus voor zijn geschaadde vertrouwen in relaties.......... (jemig wat een zin)
En ook nog een andere potentieële liefdeskandidaat?
Dat je überhaupt nog aan een vervolg denkt.
woensdag 20 augustus 2008 om 19:38
Hoe je hem over die angst heenkrijgt?! Dat gaat je echt niet lukken, Phiep. Deze jongen is er al heel zeker van dat jij niets meer bent dan een leuke tijdelijke afleiding. Als jij dat prima vindt, is er niets aan de hand. Als jij meer wilt dan een SV, dan zou ik Nastik willen citeren: Run, Forrest, run!
woensdag 20 augustus 2008 om 19:55
Ik ben zelf ook niet zonder bindingsangst.
Maar als ik echt verliefd ben, wordt dat wel minder. En ik weet van mijzelf dat dat bij mij speelt, probeer ik daar ook mee om te gaan. Dat hoeft niemand zich dan af te vragen: is dit soms b.a.?
Ik denk dat dat voor heel veel mensen met bindingsangst geldt. Het is altijd zo verdrietig voor degene die met de bindingsangstige te maken heeft, die altijd denkt hem er vanaf te kunnen helpen als ze het op de juiste manier kan aanpakken.
Het is niet jouw angst, of jouw verantwoordelijkheid om dat weg te kriigen, maar hij heeft dat probleem.
Dan is het zijn verlies als hij zich daardoor niet aan jou kan binden.
Wat niet wegneemt dat je je daar ontzettend rot over kan voelen.
Maar als ik echt verliefd ben, wordt dat wel minder. En ik weet van mijzelf dat dat bij mij speelt, probeer ik daar ook mee om te gaan. Dat hoeft niemand zich dan af te vragen: is dit soms b.a.?
Ik denk dat dat voor heel veel mensen met bindingsangst geldt. Het is altijd zo verdrietig voor degene die met de bindingsangstige te maken heeft, die altijd denkt hem er vanaf te kunnen helpen als ze het op de juiste manier kan aanpakken.
Het is niet jouw angst, of jouw verantwoordelijkheid om dat weg te kriigen, maar hij heeft dat probleem.
Dan is het zijn verlies als hij zich daardoor niet aan jou kan binden.
Wat niet wegneemt dat je je daar ontzettend rot over kan voelen.
woensdag 20 augustus 2008 om 20:10
Run, Forest, run heb ik al meer gehoord. Toch niet echt een optie, ik denk dat we goede vrienden zouden kunnen zijn. Perel, het is niet zozeer dat ik hem er vanaf wil helpen, maar ik wil vooral geen dingen doen die het triggeren. Ik wil het gewoon tijd geven en zien hoe het gaat. Ik vraag me alleen af of hij doorheeft dat hij dat probleem heeft.
Ik ben gelukkig nog niet verliefd op hem, en gezien de reacties die ik krijg kan ik daar ook beter maar verre van blijven en hem puur als vriend houden. Ik weet niet of ik dat kan beinvloeden, maar ik ben nog steeds benieuwd naar een antwoord op mijn vragen. Ik kan me niet voorstellen dat iemand met bindingsangst er iets aan heeft als iedereen voor hem wegrent.
Ik ben gelukkig nog niet verliefd op hem, en gezien de reacties die ik krijg kan ik daar ook beter maar verre van blijven en hem puur als vriend houden. Ik weet niet of ik dat kan beinvloeden, maar ik ben nog steeds benieuwd naar een antwoord op mijn vragen. Ik kan me niet voorstellen dat iemand met bindingsangst er iets aan heeft als iedereen voor hem wegrent.
woensdag 20 augustus 2008 om 22:30
quote:Phiep schreef op 20 augustus 2008 @ 20:10:
Ik kan me niet voorstellen dat iemand met bindingsangst er iets aan heeft als iedereen voor hem wegrent.Mensen rennen niet weg; hij rent weg. Ga jij dat voor hem oplossen? Dan wordt hij dus je (nieuwe) project. Eerst nagaan of hij zelf het probleem wel inziet, hem daarna overtuigen dat hij moet veranderen en tot slot zorgen dat hij daadwerkelijk verandert. Je moet er maar zin in hebben.
Ik kan me niet voorstellen dat iemand met bindingsangst er iets aan heeft als iedereen voor hem wegrent.Mensen rennen niet weg; hij rent weg. Ga jij dat voor hem oplossen? Dan wordt hij dus je (nieuwe) project. Eerst nagaan of hij zelf het probleem wel inziet, hem daarna overtuigen dat hij moet veranderen en tot slot zorgen dat hij daadwerkelijk verandert. Je moet er maar zin in hebben.
woensdag 20 augustus 2008 om 22:48
Oké, antwoord op je vragen.quote:Phiep schreef op 20 augustus 2008 @ 18:55:
Is dit nou een typisch geval 'bindingsangst'?
Lijkt me eerder een typisch geval 'niet verliefd'. Ik heb ook bindingsangst, maar als ik in het begin flink verliefd ben heb ik daar echt nog geen last van. Dat komt pas later als het serieus dreigt te worden.
We hebben binnenkort gewoon weer afgesproken, we zijn het er allebei over eens dat het klikt. Maar ik weet nu niet zo goed wat ik er mee moet. Als het daadwerkelijk bindingsangst is, hoe ga je daar dan mee om?
Valt (in liefdesrelaties) amper mee om te gaan, tenzij je op eierschalen wil lopen.
Hoe krijg ik hem over die angst heen?
Gaat je niet lukken. En alleen al het feit dat je dit wil en hierover nadenkt is voor hem reden genoeg om heel hard weg te rennen. Ik zou het boek van Robin Norwood maar eens gaan lezen als ik jou was....
Of zorg ik in ieder geval dat die niet heel heftig tot uiting komt? En vooral, hoe kom ik erachter of dit inderdaad bindingsangst is, of dat hij toch gewoon echt geen relatie met mij wil.
Dat heeft hij toch al aangegeven? Dat hij iemand anders leuker vindt.
Is dit nou een typisch geval 'bindingsangst'?
Lijkt me eerder een typisch geval 'niet verliefd'. Ik heb ook bindingsangst, maar als ik in het begin flink verliefd ben heb ik daar echt nog geen last van. Dat komt pas later als het serieus dreigt te worden.
We hebben binnenkort gewoon weer afgesproken, we zijn het er allebei over eens dat het klikt. Maar ik weet nu niet zo goed wat ik er mee moet. Als het daadwerkelijk bindingsangst is, hoe ga je daar dan mee om?
Valt (in liefdesrelaties) amper mee om te gaan, tenzij je op eierschalen wil lopen.
Hoe krijg ik hem over die angst heen?
Gaat je niet lukken. En alleen al het feit dat je dit wil en hierover nadenkt is voor hem reden genoeg om heel hard weg te rennen. Ik zou het boek van Robin Norwood maar eens gaan lezen als ik jou was....
Of zorg ik in ieder geval dat die niet heel heftig tot uiting komt? En vooral, hoe kom ik erachter of dit inderdaad bindingsangst is, of dat hij toch gewoon echt geen relatie met mij wil.
Dat heeft hij toch al aangegeven? Dat hij iemand anders leuker vindt.
