Relaties
alle pijlers
De ware..
donderdag 4 juni 2009 om 17:26
3 weken geleden heb ik bij iemand anders een leuke jongen ontmoet, we raakte aan de praat over interesses die we gemeen hadden, waarbij er direct een bepaalde klik ontstond. Ook wisten we allebei 'Wij gaan met elkaar afspreken' wat ook gebeurde. Sinds de 1ste dag zijn we stapelgek op elkaar, er is geen dag dat we elkaar niet zien. We hebben exact dezelfde gevoelens, vullen elkaar aan, weten wat er in de ander omgaat. Dit is niet zomaar een verliefdheid, het voelt alsof ik de ware heb ontmoet en hij heeft precies hetzelfde. We hebben het over trouwen, kinderen krijgen, vakanties etc. terwijl we elkaar pas 3 weken kennen. Het is nog zo pril en ben tegelijkertijd bang. Bang omdat het 'to good to be true' is dat ik me afvraag...waar blijf datgene wat mijn roze bril doet afzetten? Ik ben dit totaal niet gewend, ik weet niet wat me overkomt.
Bang dat ik door verliefdheid niet goed meer kan oordelen waardoor je de werkelijkheid niet meer ziet.
Hij is gelovig en ik ben ongelovig en hadden eigenlijk met elkaar afgesproken dat we geen seks voor het huwelijk zouden hebben, gisteren hebben we die regel overboord gegooid omdat we elke dag bij elkaar zijn, we slapen samen, worden samen wakker, doen eigenlijk zoveel mogelijk samen.
Ik ben nu ineens zo bang dat ik dit ooit ga verliezen...ik heb me nog nooit zo gevoeld. Wie herkent dit?
Bang dat ik door verliefdheid niet goed meer kan oordelen waardoor je de werkelijkheid niet meer ziet.
Hij is gelovig en ik ben ongelovig en hadden eigenlijk met elkaar afgesproken dat we geen seks voor het huwelijk zouden hebben, gisteren hebben we die regel overboord gegooid omdat we elke dag bij elkaar zijn, we slapen samen, worden samen wakker, doen eigenlijk zoveel mogelijk samen.
Ik ben nu ineens zo bang dat ik dit ooit ga verliezen...ik heb me nog nooit zo gevoeld. Wie herkent dit?
donderdag 4 juni 2009 om 17:39
Herkenbaar!
Heb zelf ook 3 weken geleden een mooie en lieve man leren kennen, vanaf het 1e moment voelde het goed en vertrouwd.
Alleen kom ik net uit een lange relatie van 18 jaar en ben ik pas 9 weken alleen.... en is hij nog getrouwd..... niet echt ideaal dus.
Klinkt naief, maar voel dat het goed zit en dat wij samen een hele mooie toekomst kunnen gaan opbouwen en elkaar heeeeel gelukkig kunnen maken.
Zitten echt op 1 lijn en de klik is enorm. Zijn eigenlijk een beetje aan elkaar verslaafd geraakt.
Omdat er zoveel gevoel mee speelt gaat het ook allemaal heeeel snel.
'T is moeilijk om rustig aan te doen, we moeten beide nog heel wat afsluiten...
Maar aan de ander kant genieten we volop, je weet nooit wanneer je dit heerlijke gevoel weer gaat ervaren!!
We laten het over ons heen komen en zien samen welke kant het opgaat.
Geniet van het heerlijke gevoel en volg je hart, niet bang zijn!!
Heb zelf ook 3 weken geleden een mooie en lieve man leren kennen, vanaf het 1e moment voelde het goed en vertrouwd.
Alleen kom ik net uit een lange relatie van 18 jaar en ben ik pas 9 weken alleen.... en is hij nog getrouwd..... niet echt ideaal dus.
Klinkt naief, maar voel dat het goed zit en dat wij samen een hele mooie toekomst kunnen gaan opbouwen en elkaar heeeeel gelukkig kunnen maken.
Zitten echt op 1 lijn en de klik is enorm. Zijn eigenlijk een beetje aan elkaar verslaafd geraakt.
Omdat er zoveel gevoel mee speelt gaat het ook allemaal heeeel snel.
'T is moeilijk om rustig aan te doen, we moeten beide nog heel wat afsluiten...
Maar aan de ander kant genieten we volop, je weet nooit wanneer je dit heerlijke gevoel weer gaat ervaren!!
We laten het over ons heen komen en zien samen welke kant het opgaat.
Geniet van het heerlijke gevoel en volg je hart, niet bang zijn!!
donderdag 4 juni 2009 om 17:44
Ik kan me het gevoel wel voorstellen dat je het gevoel hebt helemaal 'de klik' te voelen met iemand en waar je je helemaal bij thuis voelt. Jezelf kunt zijn en alles kunt delen met hem.
Maar pas op. Je kent elkaar nog maar vrij kort, 3 weken om precies te zijn. Dus loop niet te hard van stapel. En gun jezelf, maar ook hem een avondje voor jezelf. Je moet wel je eigen dingen houden. Want door elkaar zo vaak te zien kan het ook mislopen. Geef elkaar wel de ruimte! En houd er rekening mee dat als je echt voor elkaar bestemd bent dat hij dan wel op je wacht. Mannen zijn nog altijd de jagers! Succes en geniet ervan!
Maar pas op. Je kent elkaar nog maar vrij kort, 3 weken om precies te zijn. Dus loop niet te hard van stapel. En gun jezelf, maar ook hem een avondje voor jezelf. Je moet wel je eigen dingen houden. Want door elkaar zo vaak te zien kan het ook mislopen. Geef elkaar wel de ruimte! En houd er rekening mee dat als je echt voor elkaar bestemd bent dat hij dan wel op je wacht. Mannen zijn nog altijd de jagers! Succes en geniet ervan!
donderdag 4 juni 2009 om 17:57
Zeer herkenbaar, ik had hetzelfde met mijn man. Vanaf het eerste moment dat we elkaar zagen zat het gewoon goed. Na 3 maanden zijn we samen gaan wonen en 2 jaar later zijn we getrouwd. Inmiddels zijn we bijna 8 jaar bij elkaar waarvan we er 5 getrouwd zijn en we zijn nog steeds super gelukkig met elkaar!
Ook ik ben in het begin weleens bang geweest om hem te verliezen omdat het allemaal zo snel ging, maar gelukkig is het allemaal goed gegaan. Geniet er vooral van, van dat heerlijke gevoel!!!!
Ook ik ben in het begin weleens bang geweest om hem te verliezen omdat het allemaal zo snel ging, maar gelukkig is het allemaal goed gegaan. Geniet er vooral van, van dat heerlijke gevoel!!!!
donderdag 4 juni 2009 om 18:52
Probeer inderdaad rustig aan te doen, maar als we elkaar even niet zien dan worden we allebei ziek van verlangen om bij elkaar te zien, dan missen we elkaar zo erg. Zelfs zo erg dat ik eerder van mijn werk ga om bij elkaar te kunnen zijn terwijl dat ook 4 uur later had gekund.
We proberen zoveel mogelijk van elkaar te genieten omdat hij straks een maand in het buitenland is wat al gepland stond maar hij slaapt nu al elke avond bij me. Geen idee hoe dat zal gaan als hij weer terug komt, want hij woont nu tijdelijk bij zijn ouders. We zijn nog jong (ik 29 en hij 23) en weet niet of dit te snel gaat. 1 ding is wel heel erg zeker en dat is dat we beide voor elkaar gaan.
Zo te horen van superzuster is het wel helemaal goed gegaan, echt super om te horen dat jullie nog zo gelukkig zijn!
We proberen zoveel mogelijk van elkaar te genieten omdat hij straks een maand in het buitenland is wat al gepland stond maar hij slaapt nu al elke avond bij me. Geen idee hoe dat zal gaan als hij weer terug komt, want hij woont nu tijdelijk bij zijn ouders. We zijn nog jong (ik 29 en hij 23) en weet niet of dit te snel gaat. 1 ding is wel heel erg zeker en dat is dat we beide voor elkaar gaan.
Zo te horen van superzuster is het wel helemaal goed gegaan, echt super om te horen dat jullie nog zo gelukkig zijn!
zaterdag 6 juni 2009 om 07:33
Herkenbaar om iemand te ontmoeten waarvan je 't gevoel hebt dat je elkaar al je hele leven kent. Ook wat dat elkaar aanvullen betreft. Echter kwam er bij mij tot nu toe altijd al 'n eind aan (soms na weken, soms na maanden) en dan sta je tegenover elkaar als mensen die elkaar helemaal niet kennen en niet begrijpen. Je voelt je dan nog meer vervreemd dan van een willekeurige voorbijganger. Kortom: het is vast puur biologisch dat gevoel dat iemand je soulmate is.
zaterdag 6 juni 2009 om 09:02
Het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal aan het lezen ben 
. Een jaar geleden ontmoete ik mn vriend het klikte meteen en we waren niet meer bij elkaar weg te slaan ook hij is gelovig en ik niet. We schelen wel wat jaartjes maar ook ik heb het gevoel dat we gewoon bij elkaar horen. Net als jij zette ik in het begin mn vraagtekens erbij want dit kon toch niet. Elke man die ik leuk vind gaat toch weg, waarom zou het deze keer anders zijn. En anders is het zeker ik voel me stukken beter in mn vel gelukkiger dan al mn vorige relatie's. Nu wonen we samen en hebben al een beestje :p ( boompjes voor het huis dus kan niet beter 
). Ik groeide over de gedachte heen geef het wat tijd en vertel hem altijd hoe je je voelt en waarom je soms denkt dit kan toch niet. Ik vertelde mijn vriend ook altijd als ik weer even had van het gaat veel te goed . Zo weet hij wat jou bezich houd en voel jij je ook beter.
Geniet maar lekker en laat alles over je heenkomen.
ps: we zijn 6 juli een jaar bij elkaar en wonen nu een paar maanden samen ( dus ook hier ging het vrij snel, maar heel goed ) en ach als we alles nou eens van te voren zouden weten was het wel heel makkelijk he
. Een jaar geleden ontmoete ik mn vriend het klikte meteen en we waren niet meer bij elkaar weg te slaan ook hij is gelovig en ik niet. We schelen wel wat jaartjes maar ook ik heb het gevoel dat we gewoon bij elkaar horen. Net als jij zette ik in het begin mn vraagtekens erbij want dit kon toch niet. Elke man die ik leuk vind gaat toch weg, waarom zou het deze keer anders zijn. En anders is het zeker ik voel me stukken beter in mn vel gelukkiger dan al mn vorige relatie's. Nu wonen we samen en hebben al een beestje :p ( boompjes voor het huis dus kan niet beter ). Ik groeide over de gedachte heen geef het wat tijd en vertel hem altijd hoe je je voelt en waarom je soms denkt dit kan toch niet. Ik vertelde mijn vriend ook altijd als ik weer even had van het gaat veel te goed . Zo weet hij wat jou bezich houd en voel jij je ook beter. Geniet maar lekker en laat alles over je heenkomen.
ps: we zijn 6 juli een jaar bij elkaar en wonen nu een paar maanden samen ( dus ook hier ging het vrij snel, maar heel goed ) en ach als we alles nou eens van te voren zouden weten was het wel heel makkelijk he
zaterdag 6 juni 2009 om 17:51
Lieve Crouwn,
blijf realistisch en met elkaar praten erover en geniet!
Bij mij en vriend ging het net zo: vergadering waar we niet eens met elkaar gepraat hadden, paar drankjes met de hele groep erna. Samen lachen bij het kopen van een treinkaartje - niet gezoend, niets uitgesproken en ik belde die avond mijn moeder: ik heb mijn nieuwe vriend ontmoet. De volgende dag reisde hij naar mijn stad en sindsdien is het aan.
Hij vertelde wel dat hij precies 5 maanden later naar Ghana zou vertrekken voor een half jaar - toeval wilde dat ik African Languages and Cultures studeer en nu wonen we hier al 3 maanden samen.
Mijn eerste keer samenwonen terwijl ik enorm op mezelf ben. En dat onder niet al te ideale omstandigheden en behoorlijk snel... We discussieren (ehhh soms mag je het best ruziën noemen) wat af. Maar toch voelt het elke dag opnieuw - ondanks al zijn irritante trekjes die ik aan hem heb ontdekt, zijn laksheid, zijn flauwe grapjes.... alsof deze vent bij mij hoort. En hij heeft hetzelfde. Ik vind dat een heel bijzonder gevoel.
Realiseer me best dat ook dit kan mislopen - maar voor nu geniet ik er enorm van dat er iemand is die van mij houdt zoals ik ben en ik houd van hem.
blijf realistisch en met elkaar praten erover en geniet!
Bij mij en vriend ging het net zo: vergadering waar we niet eens met elkaar gepraat hadden, paar drankjes met de hele groep erna. Samen lachen bij het kopen van een treinkaartje - niet gezoend, niets uitgesproken en ik belde die avond mijn moeder: ik heb mijn nieuwe vriend ontmoet. De volgende dag reisde hij naar mijn stad en sindsdien is het aan.
Hij vertelde wel dat hij precies 5 maanden later naar Ghana zou vertrekken voor een half jaar - toeval wilde dat ik African Languages and Cultures studeer en nu wonen we hier al 3 maanden samen.
Mijn eerste keer samenwonen terwijl ik enorm op mezelf ben. En dat onder niet al te ideale omstandigheden en behoorlijk snel... We discussieren (ehhh soms mag je het best ruziën noemen) wat af. Maar toch voelt het elke dag opnieuw - ondanks al zijn irritante trekjes die ik aan hem heb ontdekt, zijn laksheid, zijn flauwe grapjes.... alsof deze vent bij mij hoort. En hij heeft hetzelfde. Ik vind dat een heel bijzonder gevoel.
Realiseer me best dat ook dit kan mislopen - maar voor nu geniet ik er enorm van dat er iemand is die van mij houdt zoals ik ben en ik houd van hem.
zaterdag 13 juni 2009 om 00:23
Lieve Raaf,
Nu al 3 maanden in Ghana met je grote liefde, kan me voorstellen dat alles behoorlijk intens voelt. We proberen realistisch te blijven, dat lukte in het begin aardig goed hoewel ik nu af en toe het idee heb dat ik op een wolkje zit en waarvan af en toe de angst merkbaar is om er van af te vallen. We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrekt, hij kon het geld goed gebruiken voor zijn reis en ik om mijn lasten te betalen. Niet goed, ik weet het maar voor nu heb ik het er voor over. Hij vertrekt met als doel om daar werk te zoeken om vervolgens langer te kunnen blijven. Enige twijfel om daar te blijven omdat hij mij nu heeft gevonden, zijn leven voor mij wilt geven en daardoor misschien alleen die maand wilt volmaken en dan weer terug naar Nederland. Ik wil hem niet tegenhouden in zijn doelen, vind zelfontwikkeling belangrijk, hoop zelfs ergens dat hij werk vind en daar wilt blijven zodat ik naar hem toe kan komen, om samen mee te maken, samen te groeien, elkaar nog beter leren te kennen omdat ik dit gevoel wat wij bij elkaar horen alleen maar nog meer wil versterken, uiteraard ook met discussies. We hebben uitgesproken dat als hij daar de komende tijd wilt blijven dat ik mijn huis verhuur en naar hem toe ga, zonder twijfel, wij kunnen en willen niet zonder elkaar. Ergens diep in mijn hart denk ik dat hij na die maand gewoon terug komt en niet blijft, een maand is te overbruggen. We zijn nu 4 weken vrijwel onafscheidelijk en dat wordt behoorlijk afzien als hij straks weg is...
Nu al 3 maanden in Ghana met je grote liefde, kan me voorstellen dat alles behoorlijk intens voelt. We proberen realistisch te blijven, dat lukte in het begin aardig goed hoewel ik nu af en toe het idee heb dat ik op een wolkje zit en waarvan af en toe de angst merkbaar is om er van af te vallen. We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrekt, hij kon het geld goed gebruiken voor zijn reis en ik om mijn lasten te betalen. Niet goed, ik weet het maar voor nu heb ik het er voor over. Hij vertrekt met als doel om daar werk te zoeken om vervolgens langer te kunnen blijven. Enige twijfel om daar te blijven omdat hij mij nu heeft gevonden, zijn leven voor mij wilt geven en daardoor misschien alleen die maand wilt volmaken en dan weer terug naar Nederland. Ik wil hem niet tegenhouden in zijn doelen, vind zelfontwikkeling belangrijk, hoop zelfs ergens dat hij werk vind en daar wilt blijven zodat ik naar hem toe kan komen, om samen mee te maken, samen te groeien, elkaar nog beter leren te kennen omdat ik dit gevoel wat wij bij elkaar horen alleen maar nog meer wil versterken, uiteraard ook met discussies. We hebben uitgesproken dat als hij daar de komende tijd wilt blijven dat ik mijn huis verhuur en naar hem toe ga, zonder twijfel, wij kunnen en willen niet zonder elkaar. Ergens diep in mijn hart denk ik dat hij na die maand gewoon terug komt en niet blijft, een maand is te overbruggen. We zijn nu 4 weken vrijwel onafscheidelijk en dat wordt behoorlijk afzien als hij straks weg is...
zaterdag 13 juni 2009 om 07:19
quote:crouwn schreef op 13 juni 2009 @ 00:23:
We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrektsorry hoor, maar is dit serieus? klinkt onvolwassen en oerstom in elk geval, je baan op zeggen voor 'n man/relatie
We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrektsorry hoor, maar is dit serieus? klinkt onvolwassen en oerstom in elk geval, je baan op zeggen voor 'n man/relatie
zaterdag 13 juni 2009 om 10:01
quote:crouwn schreef op 13 juni 2009 @ 00:23:
Lieve Raaf,
Nu al 3 maanden in Ghana met je grote liefde, kan me voorstellen dat alles behoorlijk intens voelt. We proberen realistisch te blijven, dat lukte in het begin aardig goed hoewel ik nu af en toe het idee heb dat ik op een wolkje zit en waarvan af en toe de angst merkbaar is om er van af te vallen. We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrekt, hij kon het geld goed gebruiken voor zijn reis en ik om mijn lasten te betalen. Niet goed, ik weet het maar voor nu heb ik het er voor over. Hij vertrekt met als doel om daar werk te zoeken om vervolgens langer te kunnen blijven. Enige twijfel om daar te blijven omdat hij mij nu heeft gevonden, zijn leven voor mij wilt geven en daardoor misschien alleen die maand wilt volmaken en dan weer terug naar Nederland. Ik wil hem niet tegenhouden in zijn doelen, vind zelfontwikkeling belangrijk, hoop zelfs ergens dat hij werk vind en daar wilt blijven zodat ik naar hem toe kan komen, om samen mee te maken, samen te groeien, elkaar nog beter leren te kennen omdat ik dit gevoel wat wij bij elkaar horen alleen maar nog meer wil versterken, uiteraard ook met discussies. We hebben uitgesproken dat als hij daar de komende tijd wilt blijven dat ik mijn huis verhuur en naar hem toe ga, zonder twijfel, wij kunnen en willen niet zonder elkaar. Ergens diep in mijn hart denk ik dat hij na die maand gewoon terug komt en niet blijft, een maand is te overbruggen. We zijn nu 4 weken vrijwel onafscheidelijk en dat wordt behoorlijk afzien als hij straks weg is...Goh, erg realistisch ja, wat een ontzettend domme actie!
Lieve Raaf,
Nu al 3 maanden in Ghana met je grote liefde, kan me voorstellen dat alles behoorlijk intens voelt. We proberen realistisch te blijven, dat lukte in het begin aardig goed hoewel ik nu af en toe het idee heb dat ik op een wolkje zit en waarvan af en toe de angst merkbaar is om er van af te vallen. We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrekt, hij kon het geld goed gebruiken voor zijn reis en ik om mijn lasten te betalen. Niet goed, ik weet het maar voor nu heb ik het er voor over. Hij vertrekt met als doel om daar werk te zoeken om vervolgens langer te kunnen blijven. Enige twijfel om daar te blijven omdat hij mij nu heeft gevonden, zijn leven voor mij wilt geven en daardoor misschien alleen die maand wilt volmaken en dan weer terug naar Nederland. Ik wil hem niet tegenhouden in zijn doelen, vind zelfontwikkeling belangrijk, hoop zelfs ergens dat hij werk vind en daar wilt blijven zodat ik naar hem toe kan komen, om samen mee te maken, samen te groeien, elkaar nog beter leren te kennen omdat ik dit gevoel wat wij bij elkaar horen alleen maar nog meer wil versterken, uiteraard ook met discussies. We hebben uitgesproken dat als hij daar de komende tijd wilt blijven dat ik mijn huis verhuur en naar hem toe ga, zonder twijfel, wij kunnen en willen niet zonder elkaar. Ergens diep in mijn hart denk ik dat hij na die maand gewoon terug komt en niet blijft, een maand is te overbruggen. We zijn nu 4 weken vrijwel onafscheidelijk en dat wordt behoorlijk afzien als hij straks weg is...Goh, erg realistisch ja, wat een ontzettend domme actie!
zaterdag 13 juni 2009 om 10:09
Je baan opzeggen terwijl hij heel binnenkort weggaat? Dus hij is weg en je baan is straks weg. Had je geen opzegtermijn omdat ik begrijp dat je gelijk weg bent.
Kan je dan makkelijk een nieuwe baan krijgen en de huur van je huis dan?
Komt mij over als een ondoordachte naïeve actie.
Kan je dan makkelijk een nieuwe baan krijgen en de huur van je huis dan?
Komt mij over als een ondoordachte naïeve actie.
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
zaterdag 13 juni 2009 om 10:14
En als hij dan die maand weg is, wat ga jij dan doen? Want jij zit nu zonder baan. Je hebt je baan opgegeven omdat je een korte periode voordat je vriend weg gaat zoveel mogelijk samen wilt zijn, maar als hij straks weg is heb je geen baan meer? Dat is toch ontzettend dom! Nou ja kan je die maand besteden aan solliciteren en een nieuwe baan zoeken lijkt me
zaterdag 13 juni 2009 om 10:17
quote:duffie_1 schreef op 13 juni 2009 @ 10:14:
En als hij dan die maand weg is, wat ga jij dan doen? Want jij zit nu zonder baan. Je hebt je baan opgegeven omdat je een korte periode voordat je vriend weg gaat zoveel mogelijk samen wilt zijn, maar als hij straks weg is heb je geen baan meer? Dat is toch ontzettend dom! Nou ja kan je die maand besteden aan solliciteren en een nieuwe baan zoeken lijkt me Ik vat hem ook even niet.
En als hij dan die maand weg is, wat ga jij dan doen? Want jij zit nu zonder baan. Je hebt je baan opgegeven omdat je een korte periode voordat je vriend weg gaat zoveel mogelijk samen wilt zijn, maar als hij straks weg is heb je geen baan meer? Dat is toch ontzettend dom! Nou ja kan je die maand besteden aan solliciteren en een nieuwe baan zoeken lijkt me Ik vat hem ook even niet.
zaterdag 13 juni 2009 om 10:53
Leven van de liefde alleen, is wel een erg magere (voedings)bodem. Straks hebben jullie geen energie meer om je lusten te botvieren.
Dit komt op mij nogal onvolwassen over. Stel, hij wil langer blijven en jij wilt naar hem toe, dan heb je geen centjes om deze trip te bekostigen. Misschien ben je agv dit liefdesdieet wel zo mager als een lat geworden, maar het lijkt me sterk dat ome wind je als een veertje meeneemt en je voor z'n voeten dropt.
Volgens mij laten jullie je veel te sterk leiden door jullie hormonen, want met liefde heeft dergelijk impulsief gedrag, zoals het opzeggen van banen niets te maken.
Geniet vooral van de liefde en lust, maar enige realiteitszin lijkt me hier volstrekt onontbeerlijk en op z'n plek.
Dit komt op mij nogal onvolwassen over. Stel, hij wil langer blijven en jij wilt naar hem toe, dan heb je geen centjes om deze trip te bekostigen. Misschien ben je agv dit liefdesdieet wel zo mager als een lat geworden, maar het lijkt me sterk dat ome wind je als een veertje meeneemt en je voor z'n voeten dropt.
Volgens mij laten jullie je veel te sterk leiden door jullie hormonen, want met liefde heeft dergelijk impulsief gedrag, zoals het opzeggen van banen niets te maken.
Geniet vooral van de liefde en lust, maar enige realiteitszin lijkt me hier volstrekt onontbeerlijk en op z'n plek.
zaterdag 13 juni 2009 om 15:10
quote:crouwn schreef op 13 juni 2009 @ 00:23:
Lieve Raaf,
Nu al 3 maanden in Ghana met je grote liefde, kan me voorstellen dat alles behoorlijk intens voelt. We proberen realistisch te blijven, dat lukte in het begin aardig goed hoewel ik nu af en toe het idee heb dat ik op een wolkje zit en waarvan af en toe de angst merkbaar is om er van af te vallen. We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrekt, hij kon het geld goed gebruiken voor zijn reis en ik om mijn lasten te betalen. Niet goed, ik weet het maar voor nu heb ik het er voor over. Hij vertrekt met als doel om daar werk te zoeken om vervolgens langer te kunnen blijven. Enige twijfel om daar te blijven omdat hij mij nu heeft gevonden, zijn leven voor mij wilt geven en daardoor misschien alleen die maand wilt volmaken en dan weer terug naar Nederland. Ik wil hem niet tegenhouden in zijn doelen, vind zelfontwikkeling belangrijk, hoop zelfs ergens dat hij werk vind en daar wilt blijven zodat ik naar hem toe kan komen, om samen mee te maken, samen te groeien, elkaar nog beter leren te kennen omdat ik dit gevoel wat wij bij elkaar horen alleen maar nog meer wil versterken, uiteraard ook met discussies. We hebben uitgesproken dat als hij daar de komende tijd wilt blijven dat ik mijn huis verhuur en naar hem toe ga, zonder twijfel, wij kunnen en willen niet zonder elkaar. Ergens diep in mijn hart denk ik dat hij na die maand gewoon terug komt en niet blijft, een maand is te overbruggen. We zijn nu 4 weken vrijwel onafscheidelijk en dat wordt behoorlijk afzien als hij straks weg is...
Ik snap niet hoe je dat 'we' bedoelt. Hij had zijn baan opgezegt omdat hij niet van plan is terug te komen. Hoe realistisch ben je als je na 4 weken je baan voor iemand opzegt. Ongelofelijk. Hoe ga je de huur betalen de komende maanden? Je eten?
En als hij nou niet terug komt, sterker nog...niets meer van zich laat horen. Krijgt hij dan de schuld van je domme actie?
Heb je er uberhaupt wel over nagedacht om naar het buitenland te gaan of kwam dat idee samen met die ware van jou uit de lucht vallen? Echt, ik ben zo verbaasd dat iemand zomaar ineens heel der eigen leven op geeft voor een vent die ze net 4 weken kent.
Lieve Raaf,
Nu al 3 maanden in Ghana met je grote liefde, kan me voorstellen dat alles behoorlijk intens voelt. We proberen realistisch te blijven, dat lukte in het begin aardig goed hoewel ik nu af en toe het idee heb dat ik op een wolkje zit en waarvan af en toe de angst merkbaar is om er van af te vallen. We hebben beide onze banen opgezegd omdat we meer tijd met elkaar wilde doorbrengen omdat hij over een paar dagen voor een maand naar het buitenland vertrekt, hij kon het geld goed gebruiken voor zijn reis en ik om mijn lasten te betalen. Niet goed, ik weet het maar voor nu heb ik het er voor over. Hij vertrekt met als doel om daar werk te zoeken om vervolgens langer te kunnen blijven. Enige twijfel om daar te blijven omdat hij mij nu heeft gevonden, zijn leven voor mij wilt geven en daardoor misschien alleen die maand wilt volmaken en dan weer terug naar Nederland. Ik wil hem niet tegenhouden in zijn doelen, vind zelfontwikkeling belangrijk, hoop zelfs ergens dat hij werk vind en daar wilt blijven zodat ik naar hem toe kan komen, om samen mee te maken, samen te groeien, elkaar nog beter leren te kennen omdat ik dit gevoel wat wij bij elkaar horen alleen maar nog meer wil versterken, uiteraard ook met discussies. We hebben uitgesproken dat als hij daar de komende tijd wilt blijven dat ik mijn huis verhuur en naar hem toe ga, zonder twijfel, wij kunnen en willen niet zonder elkaar. Ergens diep in mijn hart denk ik dat hij na die maand gewoon terug komt en niet blijft, een maand is te overbruggen. We zijn nu 4 weken vrijwel onafscheidelijk en dat wordt behoorlijk afzien als hij straks weg is...
Ik snap niet hoe je dat 'we' bedoelt. Hij had zijn baan opgezegt omdat hij niet van plan is terug te komen. Hoe realistisch ben je als je na 4 weken je baan voor iemand opzegt. Ongelofelijk. Hoe ga je de huur betalen de komende maanden? Je eten?
En als hij nou niet terug komt, sterker nog...niets meer van zich laat horen. Krijgt hij dan de schuld van je domme actie?
Heb je er uberhaupt wel over nagedacht om naar het buitenland te gaan of kwam dat idee samen met die ware van jou uit de lucht vallen? Echt, ik ben zo verbaasd dat iemand zomaar ineens heel der eigen leven op geeft voor een vent die ze net 4 weken kent.
