
Dingen apart doen- issue...overdrijf ik nu?
donderdag 3 september 2009 om 23:27
Goedenavond
Tijd geleden alweer dat ik hier was, ben heel druk geweest, en zit nu weer met een probleempje waar ik graag advies over wil.
Het gaat over bepaalde communicatie tussen mij en mijn vriend.
Opzich is die heel goed, maar nu is binnen korte tijd een paar keer hetzelfde voorgevallen en ik baal ervan, en wil graag weten of dat terecht is. Ik zal de situatie schetsen.
Mijn vriend en ik wonen niet officieel samen, maar eigenlijk is hij altijd hier. We doen behalve samen, ook apart van elkaar best veel dingen. We zijn beide wel van het afspreken, en bij allebei, maar vooral bij hem en zijn vrienden wil er ook spontaan nog wel eens iets ontstaan van een avondje uit.
Tot zover geen enkel probleem, maar ik zit met het volgende. Het is nu een aantal keer gebeurd dat ik thuiskwam, en er eigenlijk vanuit ging dat hij er ook zou zijn, maar dat niet zo was. Ik bel of sms hem dan met de vraag waar hij is en hij antwoordt daar gewoon op. Ik vind het fijn om dan te weten hoelaat hij ongeveer thuis is, dat hoeft niet op de minuut, ik wil alleen graag weten of we samen nog een drankje kunnen doen voordat we naar bed gaan, of dat ik gewoon moet gaan slapen en hem de dag erna wel weer zie. Ik geloof dat hij dat al 'gezeur' vindt, terwijl het in mijn ogen een normale vraag is.
Vorige keer dat dat gebeurde heb ik aan hem gevraagd of hij het voortaan even wil laten weten als hij weer ergens naartoe gaat, een sms of een briefje ofzo. Dat viel nogal verkeerd, want hij vond dat hij geen verantwoording hoefde af te leggen. Maar dit is toch geen verantwoording? En dan nog, is het zo raar om je partner te laten weten waar je bent?
Nu is het weer zo, en nu vind ik het eigenlijk iets erger. We hebben elkaar de hele week al niet gezien, zijn allebei weer met studie enzo begonnen, hebben het erg druk en ik had er toch wel op gerekend dat we vanavond nog een uurtje of 2 samen hadden en samen naar bed konden. Maar toen ik thuis kwam was er niemand te bekennen, en toen ik hem had gesmst waar hij was kreeg ik meteen te horen dat hij laat thuis zal zijn want hij is nog even de stad in. Oke, dat vind ik niet leuk, want ik had een heleboel te vertellen, maar goed, ik kan hem moeilijk verbieden iets leuk te gaan doen. Maar het is kennelijk weer teveel gevraagd om het gewoon even te laten weten als je iets besluit, waarvan je de avond ervoor nog zegt dat je het juist niet zou doen, want dat is nu het geval. Als je zo goed als samenwoont heb je toch juist wel een bepaalde verantwoording naar elkaar?
Heb ik gelijk of zeur ik nu echt?
Tijd geleden alweer dat ik hier was, ben heel druk geweest, en zit nu weer met een probleempje waar ik graag advies over wil.
Het gaat over bepaalde communicatie tussen mij en mijn vriend.
Opzich is die heel goed, maar nu is binnen korte tijd een paar keer hetzelfde voorgevallen en ik baal ervan, en wil graag weten of dat terecht is. Ik zal de situatie schetsen.
Mijn vriend en ik wonen niet officieel samen, maar eigenlijk is hij altijd hier. We doen behalve samen, ook apart van elkaar best veel dingen. We zijn beide wel van het afspreken, en bij allebei, maar vooral bij hem en zijn vrienden wil er ook spontaan nog wel eens iets ontstaan van een avondje uit.
Tot zover geen enkel probleem, maar ik zit met het volgende. Het is nu een aantal keer gebeurd dat ik thuiskwam, en er eigenlijk vanuit ging dat hij er ook zou zijn, maar dat niet zo was. Ik bel of sms hem dan met de vraag waar hij is en hij antwoordt daar gewoon op. Ik vind het fijn om dan te weten hoelaat hij ongeveer thuis is, dat hoeft niet op de minuut, ik wil alleen graag weten of we samen nog een drankje kunnen doen voordat we naar bed gaan, of dat ik gewoon moet gaan slapen en hem de dag erna wel weer zie. Ik geloof dat hij dat al 'gezeur' vindt, terwijl het in mijn ogen een normale vraag is.
Vorige keer dat dat gebeurde heb ik aan hem gevraagd of hij het voortaan even wil laten weten als hij weer ergens naartoe gaat, een sms of een briefje ofzo. Dat viel nogal verkeerd, want hij vond dat hij geen verantwoording hoefde af te leggen. Maar dit is toch geen verantwoording? En dan nog, is het zo raar om je partner te laten weten waar je bent?
Nu is het weer zo, en nu vind ik het eigenlijk iets erger. We hebben elkaar de hele week al niet gezien, zijn allebei weer met studie enzo begonnen, hebben het erg druk en ik had er toch wel op gerekend dat we vanavond nog een uurtje of 2 samen hadden en samen naar bed konden. Maar toen ik thuis kwam was er niemand te bekennen, en toen ik hem had gesmst waar hij was kreeg ik meteen te horen dat hij laat thuis zal zijn want hij is nog even de stad in. Oke, dat vind ik niet leuk, want ik had een heleboel te vertellen, maar goed, ik kan hem moeilijk verbieden iets leuk te gaan doen. Maar het is kennelijk weer teveel gevraagd om het gewoon even te laten weten als je iets besluit, waarvan je de avond ervoor nog zegt dat je het juist niet zou doen, want dat is nu het geval. Als je zo goed als samenwoont heb je toch juist wel een bepaalde verantwoording naar elkaar?
Heb ik gelijk of zeur ik nu echt?
vrijdag 4 september 2009 om 09:06
Als jij gisteravond graag wat tijd met je vriend had willen doorbrengen dan is de vraag "Hoe laat ben je thuis?" natuurlijk niet de weg daar naartoe. Alleen als jij je duidelijk uitspreekt, "Ik wil graag vanavond wat tijd met je doorbrengen, kunnen we dat regelen?", zul je kunnen krijgen wat je wilt.
vrijdag 4 september 2009 om 09:14
Mijn vriend 'mag' van mij doen en laten wat hij wil, als 'ie maar even laat weten waar hij is. Dit is bij ons niet meer dan normaal. Ik weet eigenlijk altijd wel waar hij uithangt en hij smst vaak eventjes wanneer hij van plan is thuis te komen. En andersom is het precies zo. Ik zou het erg raar vinden om niet weten waar mijn vriend is, als hij een hele avond weg is. Nu wonen wij ruim 7 jaar 'officieel' samen, maar in het geval van TO vind ik eigenlijk hetzelfde gelden. Dit heeft niks met claimen of zeuren te maken vind ik.
vrijdag 4 september 2009 om 09:15
quote:wuiles schreef op 04 september 2009 @ 09:06:
Als jij gisteravond graag wat tijd met je vriend had willen doorbrengen dan is de vraag "Hoe laat ben je thuis?" natuurlijk niet de weg daar naartoe. Alleen als jij je duidelijk uitspreekt, "Ik wil graag vanavond wat tijd met je doorbrengen, kunnen we dat regelen?", zul je kunnen krijgen wat je wilt.Kort maar krachtig (had ik zo'n boel zinnen voor nodig )
Als jij gisteravond graag wat tijd met je vriend had willen doorbrengen dan is de vraag "Hoe laat ben je thuis?" natuurlijk niet de weg daar naartoe. Alleen als jij je duidelijk uitspreekt, "Ik wil graag vanavond wat tijd met je doorbrengen, kunnen we dat regelen?", zul je kunnen krijgen wat je wilt.Kort maar krachtig (had ik zo'n boel zinnen voor nodig )
vrijdag 4 september 2009 om 09:17
quote:Madhe schreef op 04 september 2009 @ 09:05:
Op je vriend komt het kennelijk als gezeur over, dus zeur je. Ik kan me goed voorstellen dat het hem ook erg beklemd wanneer hij verantwoording moet afleggen over waar hij is, wat hij doet en wanneer hij bij jou is. Niet doen, zeuren is tijdsverspilling en voor de ander nog minder leuk dan het voor jou is.
Als jij wilt weten wanneer je hem ziet, moet je daar afspraken over maken. Nu leg je hem als het ware jouw verwachtingen op en dat moet je niet doen. Daar krijg je alleen maar issues van zoals je zelf al doorhebt. Dus laat het los, leer er mee omgaan, of bedenk een andere invulling waar jullie beiden achter staan.
Hij heeft kennelijk ook een verwachting, namelijk dat hij altijd bij haar binnen kan vallen. Ze hebben dus duidelijk verschillende verwachtingen. Daarvoor hoef je niets los te laten, maar moet je wel met z'n 2-en om de tafel gaan zitten en die verwachtingen uitspreken en besluiten wat voor beide een leefbare situatie is.
Ik sluit me dus eigenlijk aan bij Haaasje
Op je vriend komt het kennelijk als gezeur over, dus zeur je. Ik kan me goed voorstellen dat het hem ook erg beklemd wanneer hij verantwoording moet afleggen over waar hij is, wat hij doet en wanneer hij bij jou is. Niet doen, zeuren is tijdsverspilling en voor de ander nog minder leuk dan het voor jou is.
Als jij wilt weten wanneer je hem ziet, moet je daar afspraken over maken. Nu leg je hem als het ware jouw verwachtingen op en dat moet je niet doen. Daar krijg je alleen maar issues van zoals je zelf al doorhebt. Dus laat het los, leer er mee omgaan, of bedenk een andere invulling waar jullie beiden achter staan.
Hij heeft kennelijk ook een verwachting, namelijk dat hij altijd bij haar binnen kan vallen. Ze hebben dus duidelijk verschillende verwachtingen. Daarvoor hoef je niets los te laten, maar moet je wel met z'n 2-en om de tafel gaan zitten en die verwachtingen uitspreken en besluiten wat voor beide een leefbare situatie is.
Ik sluit me dus eigenlijk aan bij Haaasje
vrijdag 4 september 2009 om 09:35
Ik vind het ook normaal dat je elkaar laat weten waar je bent en hoe laat je ongeveer thuiskomt.
Ik zou het echt niet waarderen als mijn man maar doet waar hij zin in heeft zonder rekening te houden met mij (en de kinderen) en andersom zou dat ook gelden.
Als je dat niet wil moet je lekker in je eigen huis blijven wonen en geen vaste relatie aangaan.
Ik zou het echt niet waarderen als mijn man maar doet waar hij zin in heeft zonder rekening te houden met mij (en de kinderen) en andersom zou dat ook gelden.
Als je dat niet wil moet je lekker in je eigen huis blijven wonen en geen vaste relatie aangaan.
vrijdag 4 september 2009 om 09:40
Ik vind het niet meer dan normaal om elkaar even te laten weten wat je plannen zijn, er vanuitgaande dat je zo goed als samenwoont.
Éen opmerking: als jij je verheugt op een gezellig avond samen, lijkt het me handig om dat gewoon te zeggen. Nu weet je vriend tenslotte niet dat jij dat leuk gevonden zou hebben en stiekum een beetje teleurgesteld bent (wat ongetwijfeld, hoe goed je je best ook doet, toch een beetje zal doorklinken in je sms/telefoontje). Zeg gewoon dat je het gezellig vindt om vanavond nog even een drankje te doen.
Éen opmerking: als jij je verheugt op een gezellig avond samen, lijkt het me handig om dat gewoon te zeggen. Nu weet je vriend tenslotte niet dat jij dat leuk gevonden zou hebben en stiekum een beetje teleurgesteld bent (wat ongetwijfeld, hoe goed je je best ook doet, toch een beetje zal doorklinken in je sms/telefoontje). Zeg gewoon dat je het gezellig vindt om vanavond nog even een drankje te doen.
Peas on earth!
vrijdag 4 september 2009 om 10:34
Ik vind niet dat je zeurt. Als je nou vond dat hij te veel wegging, en vroeg aan hem om altijd vroeg om eerder thuis te komen dan zeurde je misschien. Maar gewoon even laten weten waar hij is en of hij van plan is de hele avond weg te blijven dan kan je jouw plannen daar ook een beetje op afstemmen. Als we het over zeuren hebben dan denk ik dat er heel veel vrouwen zijn die veel meer controle uitoefenen over het leven van hun partner en dat heel normaal vinden.
En misschien kunnen jullie ook al wat eerder met elkaar afspreken wanneer jullie een 'date' hebben, dan weet je ook weer waar je aan toe bent. Altijd alles maar moeten afwachten tot op t laatste moment zou ik ook niet fijn vinden zeven dagen per week.
En misschien kunnen jullie ook al wat eerder met elkaar afspreken wanneer jullie een 'date' hebben, dan weet je ook weer waar je aan toe bent. Altijd alles maar moeten afwachten tot op t laatste moment zou ik ook niet fijn vinden zeven dagen per week.
vrijdag 4 september 2009 om 11:10
vrijdag 4 september 2009 om 18:32
quote:Bertrade schreef op 04 september 2009 @ 09:17:
[...]
Hij heeft kennelijk ook een verwachting, namelijk dat hij altijd bij haar binnen kan vallen. Ze hebben dus duidelijk verschillende verwachtingen. Daarvoor hoef je niets los te laten, maar moet je wel met z'n 2-en om de tafel gaan zitten en die verwachtingen uitspreken en besluiten wat voor beide een leefbare situatie is.
Ik sluit me dus eigenlijk aan bij Haaasje
Ja maar ze heeft niet aangegeven in haar post dat ze daar problemen mee heeft. Kennelijk niet, anders woonden ze niet een soort van samen, toch?
Had ze dit wel benoemd, dan had ik dat in mijn post meegenomen. Maar om het nu even te doen. Hij moet zijn verwachtingen niet aan haar opleggen, maar praaaten, dat moeten ze.
Daarbij, als hij dan iets zegt over het feit dat zij er een keer niet is als hij bij haar aankomt, dan moet hij weer niet zeuren. Zo werkt dat als je hier geen afspraken over hebt gemaakt
[...]
Hij heeft kennelijk ook een verwachting, namelijk dat hij altijd bij haar binnen kan vallen. Ze hebben dus duidelijk verschillende verwachtingen. Daarvoor hoef je niets los te laten, maar moet je wel met z'n 2-en om de tafel gaan zitten en die verwachtingen uitspreken en besluiten wat voor beide een leefbare situatie is.
Ik sluit me dus eigenlijk aan bij Haaasje
Ja maar ze heeft niet aangegeven in haar post dat ze daar problemen mee heeft. Kennelijk niet, anders woonden ze niet een soort van samen, toch?
Had ze dit wel benoemd, dan had ik dat in mijn post meegenomen. Maar om het nu even te doen. Hij moet zijn verwachtingen niet aan haar opleggen, maar praaaten, dat moeten ze.
Daarbij, als hij dan iets zegt over het feit dat zij er een keer niet is als hij bij haar aankomt, dan moet hij weer niet zeuren. Zo werkt dat als je hier geen afspraken over hebt gemaakt
dinsdag 8 september 2009 om 17:34
Woooow wat een reacties! Dankjullie wel
Ik zal proberen op alles even te reageren...
allereerst @ siepeltrien: Het is bijna officieel samenwonen. Er moeten nog wat dingen geregeld worden met betrekking tot zijn huurcontract. Nu is dat wel het enige, maar feit blijft dat hij gewoon zijn eigen (nouja, gedeeld met een vriend) huis nog heeft.
Voor de rest, ik weet niet of hij de verwachting heeft dat hij zomaar en altijd kan binnenvallen, ik vind het ook opzich niet erg, als ik het maar weet.
Ik ben het ook eens met degenen die zei(den) dat ik mijn verwachtingen gewoon uit moet spreken. Ik heb er zeker een handje van dat de dingen die ik graag wil wel worden opgepikt uit vage signalen ofzo
wat bij mannen duidelijk niet werkt.
Het is uiteindelijk allemaal goedgekomen hoor, hij was rond 1 uur thuis en ik heb hem ook meteen gezegd wat me dwarszat.
In het begin wilde hij er niet echt aan, aan het dingetje van a zeggen en b doen, maar het misverstand zat hem vooral in het feit dat hij dacht dat hij gezegd had dat hij weg zou gaan. Waar of niet waar, het is uitgesproken en klaar.
Hoewel we dit weekend ook wel iets soortgelijks hadden. We gingen uit en ineens gingen er 2 vrienden van hem mee. Geen punt, ik vind het gezellige mensen. Maar hij wilde ze wel bij mij uitnodigen, en toen heb ik ook gezegd van joh, bepaal jij vooral wat er in mijn huis gebeurt. Het was duidelijk, want toen er een slaapplaats geregeld moest worden vroeg hij het gewoon, en heb ik geweigerd. Niet om hem een hak te zetten, maar zusjes van vriendinnetjes van vrienden vind ik wat ver gaan...
We hebben het best veel over 'ons' ook gehad dit weekend. Hij is erg gehecht aan zijn vrijheid en eigen ding doen, ik kom zelf uit een flinke dip en merk daar nog steeds de onzekerheid in. Ik zoek veel bevestiging en kan me erg afhankelijk opstellen. Aan de andere kant ben ik degene die graag mijn zin doordramt (enigskind-trekje?
). Ik kan hier de grote lijnen van het gesprek neerzetten maar daar zitten jullie vast niet op te wachten. Conclusie was, zolang we allebei water bij de wijn doen gaat het goed. Of niet, maar ook dat wordt wel opgelost dan
Mag ik jullie nogmaals bedanken voor de vele reacties, ze hebben me goed gedaan
Ik zal proberen op alles even te reageren...
allereerst @ siepeltrien: Het is bijna officieel samenwonen. Er moeten nog wat dingen geregeld worden met betrekking tot zijn huurcontract. Nu is dat wel het enige, maar feit blijft dat hij gewoon zijn eigen (nouja, gedeeld met een vriend) huis nog heeft.
Voor de rest, ik weet niet of hij de verwachting heeft dat hij zomaar en altijd kan binnenvallen, ik vind het ook opzich niet erg, als ik het maar weet.
Ik ben het ook eens met degenen die zei(den) dat ik mijn verwachtingen gewoon uit moet spreken. Ik heb er zeker een handje van dat de dingen die ik graag wil wel worden opgepikt uit vage signalen ofzo

Het is uiteindelijk allemaal goedgekomen hoor, hij was rond 1 uur thuis en ik heb hem ook meteen gezegd wat me dwarszat.
In het begin wilde hij er niet echt aan, aan het dingetje van a zeggen en b doen, maar het misverstand zat hem vooral in het feit dat hij dacht dat hij gezegd had dat hij weg zou gaan. Waar of niet waar, het is uitgesproken en klaar.
Hoewel we dit weekend ook wel iets soortgelijks hadden. We gingen uit en ineens gingen er 2 vrienden van hem mee. Geen punt, ik vind het gezellige mensen. Maar hij wilde ze wel bij mij uitnodigen, en toen heb ik ook gezegd van joh, bepaal jij vooral wat er in mijn huis gebeurt. Het was duidelijk, want toen er een slaapplaats geregeld moest worden vroeg hij het gewoon, en heb ik geweigerd. Niet om hem een hak te zetten, maar zusjes van vriendinnetjes van vrienden vind ik wat ver gaan...
We hebben het best veel over 'ons' ook gehad dit weekend. Hij is erg gehecht aan zijn vrijheid en eigen ding doen, ik kom zelf uit een flinke dip en merk daar nog steeds de onzekerheid in. Ik zoek veel bevestiging en kan me erg afhankelijk opstellen. Aan de andere kant ben ik degene die graag mijn zin doordramt (enigskind-trekje?

Mag ik jullie nogmaals bedanken voor de vele reacties, ze hebben me goed gedaan
dinsdag 8 september 2009 om 17:42
Ik denk dat je eerst duidelijk moet hebben of jullie beide hetzelfde denken over jullie "samenlevingsvorm". Vind hij ook dat jullie zo goed als samenwonen, of vind hij heel bewust dat jullie dat nog niet doen. Misschien staat hij er daarom zo op dat hij geen "verantwoording" hoeft af te leggen.
Daarnaast vind ik niet dat je veel vraagt van hem als je vraagt waar hij is en of hij weet hoe laat hij ongeveer thuis komt.
Maar het is een man, misschien laten dit soort vragen hem realiseren dat hij bezig is zich te binden en hij in de toekomst rekening met iemand moet gaan houden. Niks mis mee, maar voor een man soms moeilijk, ik ken het!
Daarnaast vind ik niet dat je veel vraagt van hem als je vraagt waar hij is en of hij weet hoe laat hij ongeveer thuis komt.
Maar het is een man, misschien laten dit soort vragen hem realiseren dat hij bezig is zich te binden en hij in de toekomst rekening met iemand moet gaan houden. Niks mis mee, maar voor een man soms moeilijk, ik ken het!
dinsdag 8 september 2009 om 17:53
Hij vindt ook dat we eigenlijk al samenwonen, daarom irriteerde dat verantwoording-issue me zo.
Maar ik weet ook dat hij een man is, dat hij een paar jaar jonger is dan ik, en dat hij met bepaalde dingen gewoon moeite heeft en zich soms ook echt als een kleine jongen kan gedragen. Ik noem een zijstraat, indrinken voor het uitgaan. Oke, ik lust hem ook wel, maar indrinken? Daar merk ik nog wel eens verschil en ik denk ook wel bij mezelf, in de frequentie waarin de kleine irritaties nu voorkomen, daar zet ik me wel overheen, met de hoop dat het inzicht ooit wel komt met ouder worden
Maar ik weet ook dat hij een man is, dat hij een paar jaar jonger is dan ik, en dat hij met bepaalde dingen gewoon moeite heeft en zich soms ook echt als een kleine jongen kan gedragen. Ik noem een zijstraat, indrinken voor het uitgaan. Oke, ik lust hem ook wel, maar indrinken? Daar merk ik nog wel eens verschil en ik denk ook wel bij mezelf, in de frequentie waarin de kleine irritaties nu voorkomen, daar zet ik me wel overheen, met de hoop dat het inzicht ooit wel komt met ouder worden


dinsdag 8 september 2009 om 18:01
Ik zou jeuk krijgen van iemand die doodnormale dingen als even zeggen wat je gaat doen, waar je bent en wat je plannen zijn 'verantwoording afleggen' vinden.
Stel je voor als je met je eigen vriend af moet gaan spreken wanneer je eens een avondje samen bent omdat hij anders vindt dat je hem kort houdt of hem beperkt of zo. Pffffffffff, lijkt me niks.
Stel je voor als je met je eigen vriend af moet gaan spreken wanneer je eens een avondje samen bent omdat hij anders vindt dat je hem kort houdt of hem beperkt of zo. Pffffffffff, lijkt me niks.