Relaties
alle pijlers
doorgaan in relatie nadat je bent vreemdgegaan
vrijdag 4 juli 2008 om 09:23
Jarenlang ben ik vreemd gegaan ( jaja weet dat het niet kan en toch is het gebeurt!!)
Nu heb ik de moed gehad te stoppen met de buitenechtelijke relatie.
Maar vond het heel moeilijk mijn draai te vinden in mijn eigen relatie.
Ik mis mij het verheugen op de afspraakjes, de gesprekken en de sex.
Natuurlijk ben ik voornemns dit met mijn man op te pakken, maar het nare gevoel en gemis blijft.
Wie heeft er ervaring mee???
Nu heb ik de moed gehad te stoppen met de buitenechtelijke relatie.
Maar vond het heel moeilijk mijn draai te vinden in mijn eigen relatie.
Ik mis mij het verheugen op de afspraakjes, de gesprekken en de sex.
Natuurlijk ben ik voornemns dit met mijn man op te pakken, maar het nare gevoel en gemis blijft.
Wie heeft er ervaring mee???
dinsdag 8 juli 2008 om 12:45
Niet iedereen is het zelfde Alice. Er zijn sterkere en zwakkere mensen, mensen die veel beter dan anderen tegen verleidingen kunnen.
Je hebt de notoire vreemdgangers, die veranderen nooit. En je hebt de mensen die het echt maar 1 keer gebeurt en daarna spijt hebben als haren op hun hoofd. En beseffen dat ze zoiets een ander nooit meer aan willen doen. Gelukkig zijn die er. Die versies verschuilen zich niet achter dat niemand heilig is, die komen er gewoon voor uit dat ze zich schandalig gedragen hebben en het NIET goed te praten is. En daar heb ik wel respect voor.
Je hebt de notoire vreemdgangers, die veranderen nooit. En je hebt de mensen die het echt maar 1 keer gebeurt en daarna spijt hebben als haren op hun hoofd. En beseffen dat ze zoiets een ander nooit meer aan willen doen. Gelukkig zijn die er. Die versies verschuilen zich niet achter dat niemand heilig is, die komen er gewoon voor uit dat ze zich schandalig gedragen hebben en het NIET goed te praten is. En daar heb ik wel respect voor.
dinsdag 8 juli 2008 om 13:13
quote:Kaboutertje12 schreef op 08 juli 2008 @ 12:45:
Je hebt de notoire vreemdgangers, die veranderen nooit. En je hebt de mensen die het echt maar 1 keer gebeurt en daarna spijt hebben als haren op hun hoofd.
Als je een jaar lang rotzooit met een ander ben je in mijn ogen een notoire vreemdganger, ik kan dat echt niet als iets eenmaligs zien. De kans is dus groot dat als Marianne het nu niet opbiecht het in de toekomst weer een keer gebeurt. Leuk vooruitzicht voor haar nietsvermoedende partner...
En ja, ik zeg het nog maar een keer, ik WEET ZEKER dat ik nooit zal vreemdgaan. Ja, ik kan verliefd worden op een ander, dat besef ik. Sterker nog; dat is zelfs wel eens gebeurd in een vorige relatie (en daar heb ik ook uitgebreid met beiden over gesproken). Maar ik zal echt nooit maar dan ook nóóit de stap zetten om mijn partner te belazeren. Als ik me zo sterk tot die ander aangetrokken zou voelen dat ik bereid zou zijn de relatie met mijn partner daarvoor te verloochenen dan kan ik beter stoppen met die relatie. Of in ieder geval eens serieus praten met mijn partner, omdat er dan echt iets grondig mis is. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat mensen beweren respect en liefde voor hun partner te voelen, terwijl ze hem (of haar) keihard belazeren, tegen hem liegen en hem in de waan laten dat alles koek en ei is. Dat dóe je toch niet als je van iemand houdt? Ik stel me altijd maar voor hoe ik het zelf zou vinden als mij zoiets aangedaan zou worden. Ik weet dat ik dat echt niet leuk zou vinden (zachtjes uitgedrukt), dus dat doe ik zeker de belangrijkste persoon in mijn leven niet aan!
Je hebt de notoire vreemdgangers, die veranderen nooit. En je hebt de mensen die het echt maar 1 keer gebeurt en daarna spijt hebben als haren op hun hoofd.
Als je een jaar lang rotzooit met een ander ben je in mijn ogen een notoire vreemdganger, ik kan dat echt niet als iets eenmaligs zien. De kans is dus groot dat als Marianne het nu niet opbiecht het in de toekomst weer een keer gebeurt. Leuk vooruitzicht voor haar nietsvermoedende partner...
En ja, ik zeg het nog maar een keer, ik WEET ZEKER dat ik nooit zal vreemdgaan. Ja, ik kan verliefd worden op een ander, dat besef ik. Sterker nog; dat is zelfs wel eens gebeurd in een vorige relatie (en daar heb ik ook uitgebreid met beiden over gesproken). Maar ik zal echt nooit maar dan ook nóóit de stap zetten om mijn partner te belazeren. Als ik me zo sterk tot die ander aangetrokken zou voelen dat ik bereid zou zijn de relatie met mijn partner daarvoor te verloochenen dan kan ik beter stoppen met die relatie. Of in ieder geval eens serieus praten met mijn partner, omdat er dan echt iets grondig mis is. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat mensen beweren respect en liefde voor hun partner te voelen, terwijl ze hem (of haar) keihard belazeren, tegen hem liegen en hem in de waan laten dat alles koek en ei is. Dat dóe je toch niet als je van iemand houdt? Ik stel me altijd maar voor hoe ik het zelf zou vinden als mij zoiets aangedaan zou worden. Ik weet dat ik dat echt niet leuk zou vinden (zachtjes uitgedrukt), dus dat doe ik zeker de belangrijkste persoon in mijn leven niet aan!
dinsdag 8 juli 2008 om 13:40
Alice, misschien is het voor sommigen wel zo dat ze pas vreemdgaan als ze niet happy zijn in hun relatie. Maar het kan ook anders, daar heb ik toevallig zelf ervaring mee.
Ik vind ook dat Marianne hier buitensporig streng wordt aangepakt. Mensen vertrekken hier echt wel van een levensgroot, ongenuanceerd en bijna goddelijk principe "Gij zult niet vreemdgaan", en stellen zich daar verder geen vragen bij. Lekker makkelijk.
Dit is nu eenmaal een gebod dat we met de moedermelk hebben meegekregen, en waar de meesten van ons nauwelijks over nadenken tot er eens tegen wordt gezondigd. Dan pas hebben we de poppetjes aan het dansen en worden de grote principes van eeuwige seksuele trouw uit de kast gehaald.
Toen het mijn vrouw overkwam heb ik precies zo gereageerd. Pas na lange gesprekken en heel veel nadenken heb ik ingezien dat haar vreemdgaan niet tegen mij gericht was en eigenlijk niets met mij te maken had. Het was een toegeven aan haar menselijke natuur want zij is ook maar een mens en dan nog een vrouw - voor wie het niet makkelijk is om steeds maar "nee" te blijven zeggen - zij wou ook wel eens de spanning en de voldoening proeven die buitenechtelijke seks nu eenmaal met zich brengt.
Heeft ze mij daardoor iets tekortgedaan, wou zij liever die andere als levenspartner... het antwoord op die vragen is neen. Eigenlijk was mijn enige probleem dat ik geraakt was in mijn eergevoel, en erger nog: in mijn bezitsdrang :"aan mijn vrouw komt niemand!" (aan het feit dat mijn vrouw helemaal mijn bezit niet is, ging ik maar voorbij).
Achteraf bekeken blijkt de hele affaire ons dichter bij elkaar te hebben gebracht. Uit eigen ervaring weten wij nu dat buitenechtelijke seks op zich geen gevaar hoeft in te houden voor een hechte en liefdevolle relatie, als je maar open en eerlijk met elkaar bent en je weet dat die occasionele andere slechts een extraatje betekent en verder niets.
Capibara, je man of je vrouw belazeren is niet goed te praten, dat klopt. Er is alleen de verzachtende omstandigheid dat je niet de moed hebt om vooraf met je levenspartner te overleggen. Dat is echter verre van makkelijk want aan vreemdgaan hangt nog steeds de connotatie die ook uit jouw post blijkt, nl. dat je dan een slechte relatie hebt die je dan eerst moet beëindigen. Eigenlijk zouden echtgenoten dit soort zaken vooraf met elkaar moeten uitklaren; maar zoals ik al schreef gebeurt dit nu eenmaal (nog) niet.
Ik vind ook dat Marianne hier buitensporig streng wordt aangepakt. Mensen vertrekken hier echt wel van een levensgroot, ongenuanceerd en bijna goddelijk principe "Gij zult niet vreemdgaan", en stellen zich daar verder geen vragen bij. Lekker makkelijk.
Dit is nu eenmaal een gebod dat we met de moedermelk hebben meegekregen, en waar de meesten van ons nauwelijks over nadenken tot er eens tegen wordt gezondigd. Dan pas hebben we de poppetjes aan het dansen en worden de grote principes van eeuwige seksuele trouw uit de kast gehaald.
Toen het mijn vrouw overkwam heb ik precies zo gereageerd. Pas na lange gesprekken en heel veel nadenken heb ik ingezien dat haar vreemdgaan niet tegen mij gericht was en eigenlijk niets met mij te maken had. Het was een toegeven aan haar menselijke natuur want zij is ook maar een mens en dan nog een vrouw - voor wie het niet makkelijk is om steeds maar "nee" te blijven zeggen - zij wou ook wel eens de spanning en de voldoening proeven die buitenechtelijke seks nu eenmaal met zich brengt.
Heeft ze mij daardoor iets tekortgedaan, wou zij liever die andere als levenspartner... het antwoord op die vragen is neen. Eigenlijk was mijn enige probleem dat ik geraakt was in mijn eergevoel, en erger nog: in mijn bezitsdrang :"aan mijn vrouw komt niemand!" (aan het feit dat mijn vrouw helemaal mijn bezit niet is, ging ik maar voorbij).
Achteraf bekeken blijkt de hele affaire ons dichter bij elkaar te hebben gebracht. Uit eigen ervaring weten wij nu dat buitenechtelijke seks op zich geen gevaar hoeft in te houden voor een hechte en liefdevolle relatie, als je maar open en eerlijk met elkaar bent en je weet dat die occasionele andere slechts een extraatje betekent en verder niets.
Capibara, je man of je vrouw belazeren is niet goed te praten, dat klopt. Er is alleen de verzachtende omstandigheid dat je niet de moed hebt om vooraf met je levenspartner te overleggen. Dat is echter verre van makkelijk want aan vreemdgaan hangt nog steeds de connotatie die ook uit jouw post blijkt, nl. dat je dan een slechte relatie hebt die je dan eerst moet beëindigen. Eigenlijk zouden echtgenoten dit soort zaken vooraf met elkaar moeten uitklaren; maar zoals ik al schreef gebeurt dit nu eenmaal (nog) niet.
dinsdag 8 juli 2008 om 13:50
quote:Zeno2 schreef op 08 juli 2008 @ 13:40:
Capibara, je man of je vrouw belazeren is niet goed te praten, dat klopt. Er is alleen de verzachtende omstandigheid dat je niet de moed hebt om vooraf met je levenspartner te overleggen.
Niet alleen achteraf; ook nu durft Marianne (waarschijnlijk uit eigenbelang) nog niets tegen haar partner te zeggen. De leugen blijft dus voortleven. Lekker om op zo'n basis verder te gaan met je relatie...
Als iemand geen slechte relatie heeft en die relatie niet wil beëindigen en toch behoefte heeft aan seks met anderen; praat er dan over. Probeer een open relatie te krijgen met je partner, ga naar een parenclub. en als je echt behoefte hebt aan meerdere relaties praat dan samen over polyamorie. Maar lieg niet tegen je partner, dat vind ik echt beneden alle peil.
Jij schrijft dat je iemand niet perse een slechte relatie hoeft te hebben als er wordt vreemdgegaan. Ik vind van wel. In een goede relatie zou je namelijk wèl zoveel respect en liefde voor je partner kunnen opbrengen dat je niet tegen hem of haar zou liegen. En dus zou je het vertellen, desnoods achteraf.
Capibara, je man of je vrouw belazeren is niet goed te praten, dat klopt. Er is alleen de verzachtende omstandigheid dat je niet de moed hebt om vooraf met je levenspartner te overleggen.
Niet alleen achteraf; ook nu durft Marianne (waarschijnlijk uit eigenbelang) nog niets tegen haar partner te zeggen. De leugen blijft dus voortleven. Lekker om op zo'n basis verder te gaan met je relatie...
Als iemand geen slechte relatie heeft en die relatie niet wil beëindigen en toch behoefte heeft aan seks met anderen; praat er dan over. Probeer een open relatie te krijgen met je partner, ga naar een parenclub. en als je echt behoefte hebt aan meerdere relaties praat dan samen over polyamorie. Maar lieg niet tegen je partner, dat vind ik echt beneden alle peil.
Jij schrijft dat je iemand niet perse een slechte relatie hoeft te hebben als er wordt vreemdgegaan. Ik vind van wel. In een goede relatie zou je namelijk wèl zoveel respect en liefde voor je partner kunnen opbrengen dat je niet tegen hem of haar zou liegen. En dus zou je het vertellen, desnoods achteraf.
dinsdag 8 juli 2008 om 13:59
Capibara , volgens mij is het vaak geen kwestie van behoefte hebben aan sex met anderen , het is vaak die éne keer met juist díe ander . Iets wat je misschien vooraf een afschuwelijk idee vindt , waarvan je zegt het nooit te willen , en dan dóet zo'n situatie zich voor en willen ze op dat moment doen wat lekker voelt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:07
quote:Capibara schreef op 08 juli 2008 @ 14:06:
Dat kan ik me voorstellen. Maar maak dan polyamorie bespreekbaar, práát met je partner in plaats van meteen maar vreemd te gaan.Hoe kun je nou iets bespreekmaar maken waarvan je voor het je overkwam niet eens wist dat je het zou willen ?
Dat kan ik me voorstellen. Maar maak dan polyamorie bespreekbaar, práát met je partner in plaats van meteen maar vreemd te gaan.Hoe kun je nou iets bespreekmaar maken waarvan je voor het je overkwam niet eens wist dat je het zou willen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:10
Ik praat vreemdgaan niet goed , maar ik denk dat veel mensen oprecht trouw beloven en pas op een bepaald moment er voor zichzelf achterkomen dat ze in bepaalde omstandigheden niet zo sterk zijn als ze hadden ingeschat , dat ze handelen naar wat ze op dat moment willen ipv zich te houden aan iets wat ze voorgenomen hadden .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:22
quote:Capibara schreef op 08 juli 2008 @ 13:50: In een goede relatie zou je namelijk wèl zoveel respect en liefde voor je partner kunnen opbrengen dat je niet tegen hem of haar zou liegen. En dus zou je het vertellen, desnoods achteraf.
Principieel heb je natuurlijk overschot van gelijk, daar gaat het niet om.
Marianne weet dat trouwens ook best, ze schreef toch "Natuurlijk ben ik voornemens dit met mijn man op te pakken".
Maar ik ken haar man niet, en weet niet hoe hij dat zal verwerken als dit hem bluntly wordt meegedeeld.
Waarschijnlijk uit eigenbelang heeft ze het hem nog niet verteld, suggereer jij. Ik weet niet hoor, maar vanuit mijn eigen ervaring zou ik haar juist de raad geven om ook in zijn belang (en dat van hun relatie) het zekere voor het onzekere te nemen, niet te hard van stapel te lopen en gebruik te maken van haar vrouwelijke intuïtie om het geschikte moment te kiezen. Met een olifant in de porseleinwinkel is niemand hier gebaat.
Principieel heb je natuurlijk overschot van gelijk, daar gaat het niet om.
Marianne weet dat trouwens ook best, ze schreef toch "Natuurlijk ben ik voornemens dit met mijn man op te pakken".
Maar ik ken haar man niet, en weet niet hoe hij dat zal verwerken als dit hem bluntly wordt meegedeeld.
Waarschijnlijk uit eigenbelang heeft ze het hem nog niet verteld, suggereer jij. Ik weet niet hoor, maar vanuit mijn eigen ervaring zou ik haar juist de raad geven om ook in zijn belang (en dat van hun relatie) het zekere voor het onzekere te nemen, niet te hard van stapel te lopen en gebruik te maken van haar vrouwelijke intuïtie om het geschikte moment te kiezen. Met een olifant in de porseleinwinkel is niemand hier gebaat.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:27
Ik las net ergens dat iemand schreef dat men vreemd gaat als er in de relatie iets ontbreekt. Maar het is ook vaak zo dat het niet de relatie is waar iets aan ontbreekt, maar dat het aan de onzekerheid van de persoon die vreemdgaat ligt. Zijn vaak op zoek naar (nog meer) bevestiging. De persoon met wie ze vreemdgaan zien ze minder dan hun eigen partner en ze zien die persoon ook alleen maar op momenten dat het leuk, gezellig en spannend is en niet als die persoon net zijn/haar bed uitkomt, ongesteld moet worden, zijn/haar dag even niet heeft of gewoon even minder gezellig is en dus even niet gewenste aandacht kan geven.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:33
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 juli 2008 @ 14:07:
Hoe kun je nou iets bespreekmaar maken waarvan je voor het je overkwam niet eens wist dat je het zou willen ?Alsof je niet even de tijd kunt nemen om met je partner te praten tussen het moment dat je je oog op iemand laat vallen en het moment dat je in je nakie met die persoon tussen de lakens ligt. En zeker in het geval van een jarenlange buitenechtelijke relatie is dat niet iets wat je 'overkomt' in die zin dat je voor je het wist met iemand in bed lag. Zoiets overkomt je niet, dat laat je gebeuren.
Hoe kun je nou iets bespreekmaar maken waarvan je voor het je overkwam niet eens wist dat je het zou willen ?Alsof je niet even de tijd kunt nemen om met je partner te praten tussen het moment dat je je oog op iemand laat vallen en het moment dat je in je nakie met die persoon tussen de lakens ligt. En zeker in het geval van een jarenlange buitenechtelijke relatie is dat niet iets wat je 'overkomt' in die zin dat je voor je het wist met iemand in bed lag. Zoiets overkomt je niet, dat laat je gebeuren.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:45
quote:Zeno2 schreef op 08 juli 2008 @ 13:40:
Uit eigen ervaring weten wij nu dat buitenechtelijke seks op zich geen gevaar hoeft in te houden voor een hechte en liefdevolle relatie, als je maar open en eerlijk met elkaar bent en je weet dat die occasionele andere slechts een extraatje betekent en verder niets..Zeno, in het geval van TO ligt het m.i. toch anders. Het is niet een 'ocassionele' andere, een extraatje, maar een heuse relatie en ze ervaart een hevig gemis nu de relatie met die ander verbroken is. Die ander is dus kennelijk heel belangrijk voor haar. Misschien wel belangrijker dan haar eigen man?
Uit eigen ervaring weten wij nu dat buitenechtelijke seks op zich geen gevaar hoeft in te houden voor een hechte en liefdevolle relatie, als je maar open en eerlijk met elkaar bent en je weet dat die occasionele andere slechts een extraatje betekent en verder niets..Zeno, in het geval van TO ligt het m.i. toch anders. Het is niet een 'ocassionele' andere, een extraatje, maar een heuse relatie en ze ervaart een hevig gemis nu de relatie met die ander verbroken is. Die ander is dus kennelijk heel belangrijk voor haar. Misschien wel belangrijker dan haar eigen man?
dinsdag 8 juli 2008 om 15:25
quote:dubiootje schreef op 08 juli 2008 @ 13:15:
Lieve Julus, met nummer 2 wordt de minnaar bedoeld. Waarom denk je dat jij dat andersom gelezen hebt? Voel jij je nu op de tweede plaats staan? Vind jij dat je nog slechter dan een hond behandeld bent?
Weet ik, misschien heb je mijn stukje verkeerd gelezen?
Ik refereerde aan haar partner, die nu in feite tweede keus is maar dat zelf niet weet.
En ja, als je iemand zo makkelijk aan de kant kunt zetten, zonder naar oplossingen te willen zoeken dan word je slecht behandeld. En dat vind ik dus ook van de manier waarop Marianne haar man belazerd.
Lieve Julus, met nummer 2 wordt de minnaar bedoeld. Waarom denk je dat jij dat andersom gelezen hebt? Voel jij je nu op de tweede plaats staan? Vind jij dat je nog slechter dan een hond behandeld bent?
Weet ik, misschien heb je mijn stukje verkeerd gelezen?
Ik refereerde aan haar partner, die nu in feite tweede keus is maar dat zelf niet weet.
En ja, als je iemand zo makkelijk aan de kant kunt zetten, zonder naar oplossingen te willen zoeken dan word je slecht behandeld. En dat vind ik dus ook van de manier waarop Marianne haar man belazerd.
dinsdag 8 juli 2008 om 15:33
Moni, wat jij schrijft, dat is hier ook het geval geweest. Vriend is en was onzeker en heeft veel bevestiging nodig. Toen ik die bevestiging en aandacht even minder gaf en hij dat elders wel ervaarde, was voor hem de keuze snel gemaakt. Zij gaf hem het gevoel dat hij speciaal was, op alle fronten. Het gekke is dat ik dat ook keer op keer heb laten merken, ook op alle fronten. Ik uitte op allerlei manier mijn liefde, maar in zijn verliefdheid zag hij het niet meer als zodanig (wellicht gaf ik niet die aandacht die hij nodig had). En ja, tegen iemand die in haar verliefdheid hem adoreerde kon ik niet op. Ik was wel diegene die er altijd voor hem was, die voor hem zorgde en hem accepteerde zoals hij was. Maar dat zag hij niet meer.
Ja, uiteindelijk wel, toen zij van haar voetstuk afviel en hij het licht zag. Toen kwam ik beter uit de bus.
Verder sluit ik me aan bij bgb; je bedenkt niet op een dag, hé laat ik eens vreemdgaan. Je komt in een situatie en handelt daarnaar. En in de meeste gevallen is de verleiding te groot. En wint die verliefdheid het (tijdelijk) van de oh zo bekende liefde. Want die is niet meer zo spannend.
In ons geval was het duidelijk een kwestie van onzekerheid, en bevestiging willen krijgen. Wat hij miste zat bij hem, niet bij mij.
Hij heeft de kans gekregen om te ontdekken of datgene wat hij miste, bij haar te krijgen. Als hij bij een ander gelukkiger wordt, prima. Maar laat mij dan met rust.
Ja, uiteindelijk wel, toen zij van haar voetstuk afviel en hij het licht zag. Toen kwam ik beter uit de bus.
Verder sluit ik me aan bij bgb; je bedenkt niet op een dag, hé laat ik eens vreemdgaan. Je komt in een situatie en handelt daarnaar. En in de meeste gevallen is de verleiding te groot. En wint die verliefdheid het (tijdelijk) van de oh zo bekende liefde. Want die is niet meer zo spannend.
In ons geval was het duidelijk een kwestie van onzekerheid, en bevestiging willen krijgen. Wat hij miste zat bij hem, niet bij mij.
Hij heeft de kans gekregen om te ontdekken of datgene wat hij miste, bij haar te krijgen. Als hij bij een ander gelukkiger wordt, prima. Maar laat mij dan met rust.
dinsdag 8 juli 2008 om 17:03
quote:Kaboutertje12 schreef op 08 juli 2008 @ 12:45:
Niet iedereen is het zelfde Alice. Er zijn sterkere en zwakkere mensen, mensen die veel beter dan anderen tegen verleidingen kunnen.
Tja, ik houd niet zo van zwart/wit denken. Wanneer ben je een sterk mens en wanneer ben je zwak? Natuurlijk is mijn mening gebaseerd op mijn ervaring en referentiekader.
Als je jarenlang je gezin bij elkaar hebt gehouden en je partner op alle mogelijke manieren hebt proberen te helpen in de strijd tegen alcohol en drugs (en geloof me, ik kan een boek schrijven over de situaties die zich soms voordeden). Ben je dan sterk omdat je dat jarenlang hebt volgehouden of ben je zwak omdat je het uiteindelijk hebt opgegeven of ben je juist zwak omdat je niet eerder de knoop hebt durven doorhakken en bang was voor het onbekende en bang voor wat het met je partner zou doen?
Als je middenin die chaos en stress opeens toch de verleiding niet kunt weerstaan en toegeeft aan een flirt en daar vervolgens maandenlang (spannend) mee blijft mailen/smsen, ben je dan opeens een zwak mens? Ik weet het echt niet, ik weet alleen dat geen enkele situatie zwart/wit is of vergelijkbaar.
Niet iedereen is het zelfde Alice. Er zijn sterkere en zwakkere mensen, mensen die veel beter dan anderen tegen verleidingen kunnen.
Tja, ik houd niet zo van zwart/wit denken. Wanneer ben je een sterk mens en wanneer ben je zwak? Natuurlijk is mijn mening gebaseerd op mijn ervaring en referentiekader.
Als je jarenlang je gezin bij elkaar hebt gehouden en je partner op alle mogelijke manieren hebt proberen te helpen in de strijd tegen alcohol en drugs (en geloof me, ik kan een boek schrijven over de situaties die zich soms voordeden). Ben je dan sterk omdat je dat jarenlang hebt volgehouden of ben je zwak omdat je het uiteindelijk hebt opgegeven of ben je juist zwak omdat je niet eerder de knoop hebt durven doorhakken en bang was voor het onbekende en bang voor wat het met je partner zou doen?
Als je middenin die chaos en stress opeens toch de verleiding niet kunt weerstaan en toegeeft aan een flirt en daar vervolgens maandenlang (spannend) mee blijft mailen/smsen, ben je dan opeens een zwak mens? Ik weet het echt niet, ik weet alleen dat geen enkele situatie zwart/wit is of vergelijkbaar.
dinsdag 8 juli 2008 om 18:02
Ok, niemand kan in de toekomst kijken, hoewel ik er bij mezelf vrijwel zeker van ben dat ik nooit zal vreemdgaan. Maar gaat het er niet meer om dat áls je dat al doet én je wilt bij je vriend blijven en er een goede toekomst van maken, dat je dan tenminste eerlijk moet zijn over je misstap? Iemand die de bedrogene is geweest en zegt dat hij/zij het liever niet had geweten, bedoelt zo iemand niet eigenlijk dat hij/zij liever had dat het niet was gebeurd?
Óf het komt uiteindelijk toch uit en dan voel je je pas écht bedrogen (en terecht!!!), óf niet, maar dan is je relatie toch niet op eerlijkheid gebaseerd, op respect voor de ander, iemand als vol aanzien ookal is het niet gemakkelijk om met de reactie om te gaan, etc.? Ik zou het wél willen weten, hoewel ik liever heb dat het niet gebeurt, maar ik ben verdorie een volwaardig persoon die recht heeft op volledige openheid mbt tot voor de relatie belangrijke zaken zodat ik zélf kan beslissen of ik met dat verleden verder wil gaan. Hoeveel pijn dat mij (en wellicht de bedrieger, eigen schuld dikke bult) dat ook doet.
Óf het komt uiteindelijk toch uit en dan voel je je pas écht bedrogen (en terecht!!!), óf niet, maar dan is je relatie toch niet op eerlijkheid gebaseerd, op respect voor de ander, iemand als vol aanzien ookal is het niet gemakkelijk om met de reactie om te gaan, etc.? Ik zou het wél willen weten, hoewel ik liever heb dat het niet gebeurt, maar ik ben verdorie een volwaardig persoon die recht heeft op volledige openheid mbt tot voor de relatie belangrijke zaken zodat ik zélf kan beslissen of ik met dat verleden verder wil gaan. Hoeveel pijn dat mij (en wellicht de bedrieger, eigen schuld dikke bult) dat ook doet.
dinsdag 8 juli 2008 om 20:13
Karlie, goed punt. Ik wilde dat het niet was gebeurd, maar ben `blij´ dat ik de feiten ken. Op die feiten heb ik mijn beslissing gebaseerd, namelijk om er weer voor te gaan.
Tuurlijk zijn die feiten heel pijnlijk om te horen, ik kon eerst niet geloven dat dit echt gebeurde. Was in shock. Het leek alsof ik de hoofdrolspeelster was in een slechte Bfilm. Maar door de feiten te kennen, konden we daar ook met elkaar over praten.
Ik wilde wilde waarom dit, en waarom zo. Gericht vragen stellen, gebaseerd op zijn antwoorden. En zo kon ik stukje bij beetje mijn boosheid kwijt en kreeg ik het wat meer op een rij.
Tuurlijk zijn die feiten heel pijnlijk om te horen, ik kon eerst niet geloven dat dit echt gebeurde. Was in shock. Het leek alsof ik de hoofdrolspeelster was in een slechte Bfilm. Maar door de feiten te kennen, konden we daar ook met elkaar over praten.
Ik wilde wilde waarom dit, en waarom zo. Gericht vragen stellen, gebaseerd op zijn antwoorden. En zo kon ik stukje bij beetje mijn boosheid kwijt en kreeg ik het wat meer op een rij.
dinsdag 8 juli 2008 om 20:16
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 juli 2008 @ 14:07:
[...]
Hoe kun je nou iets bespreekmaar maken waarvan je voor het je overkwam niet eens wist dat je het zou willen ?Vreemdgaan overkomt je niet, daar kies je voor. Gevoel kan je overkomen, maar daar naar handelen is toch echt iets waar je zelf bij bent.
[...]
Hoe kun je nou iets bespreekmaar maken waarvan je voor het je overkwam niet eens wist dat je het zou willen ?Vreemdgaan overkomt je niet, daar kies je voor. Gevoel kan je overkomen, maar daar naar handelen is toch echt iets waar je zelf bij bent.
dinsdag 8 juli 2008 om 20:20
dinsdag 8 juli 2008 om 20:41
quote:Julus schreef op 08 juli 2008 @ 15:25:
[...]
Weet ik, misschien heb je mijn stukje verkeerd gelezen?
Ik heb het nog even teruggelezen, maar ik geloof het niet. Ik begrijp wel wat je bedoelt met tweede keus, maar in de betreffende posting werd over nr. 2 gesproken als de minnaar. Ik had de indruk dat het gebruik van nummers jou dwarszat, en dat de partner als tweede keus wordt gezien. Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar niet wat die nummers ermee te maken hebben.
En ja, als je iemand zo makkelijk aan de kant kunt zetten, zonder naar oplossingen te willen zoeken dan word je slecht behandeld. En dat vind ik dus ook van de manier waarop Marianne haar man belazerd.Maar Marianne zet haar man toch niet aan de kant? Of bedoel je dat hij buitenspel wordt gezet doordat hij niet weet wat er gebeurd is?
[...]
Weet ik, misschien heb je mijn stukje verkeerd gelezen?
Ik heb het nog even teruggelezen, maar ik geloof het niet. Ik begrijp wel wat je bedoelt met tweede keus, maar in de betreffende posting werd over nr. 2 gesproken als de minnaar. Ik had de indruk dat het gebruik van nummers jou dwarszat, en dat de partner als tweede keus wordt gezien. Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar niet wat die nummers ermee te maken hebben.
En ja, als je iemand zo makkelijk aan de kant kunt zetten, zonder naar oplossingen te willen zoeken dan word je slecht behandeld. En dat vind ik dus ook van de manier waarop Marianne haar man belazerd.Maar Marianne zet haar man toch niet aan de kant? Of bedoel je dat hij buitenspel wordt gezet doordat hij niet weet wat er gebeurd is?
Ga in therapie!
dinsdag 8 juli 2008 om 21:39
Vreemdgaan overkomt je niet, daar kies je voor. Gevoel kan je overkomen, maar daar naar handelen is toch echt iets waar je zelf bij bent.
nou minny, voor je het weet waait je met dit weer de broek zo maar uit hoor, onderschat dat even niet. Toch vind ik de altijd identieke smoezen om iets recht te lullen wat gewoon krom is nog steeds amusant. Jammer dat vele andere partijen die vroeger niet en nu ook nog niet niet geloven. Vinden vreemdgangers niet voldoende meepraters dan haken ze meestal zeer snel af.
nou minny, voor je het weet waait je met dit weer de broek zo maar uit hoor, onderschat dat even niet. Toch vind ik de altijd identieke smoezen om iets recht te lullen wat gewoon krom is nog steeds amusant. Jammer dat vele andere partijen die vroeger niet en nu ook nog niet niet geloven. Vinden vreemdgangers niet voldoende meepraters dan haken ze meestal zeer snel af.
dinsdag 8 juli 2008 om 22:39
