Relaties
alle pijlers
downdate'n
donderdag 17 september 2009 om 11:58
Hallo allemaal,
volgens mij heb ik een keer een soortgelijke titel voorbij zien schuiven maar ik kan het topic niet meer vinden. Vandaar dat ik even mijn verhaal hier wil doen in de hoop op verfrissende eerlijke reacties.
Heb een aantal maanden geleden iemand ontmoet op een feest. We kwamen in gesprek en ik vond hem niet meer dan een onwijs leuke kerel. Toch bleef hij in mijn hoofd spoken en om een lang verhaal kort te maken, kregen wij contact en klikte het eigenlijk vanaf dag 1. Inmiddels ben ik geintroduceerd in zijn vriendenkring en binnenkort familie. Ook vrienden van mij hebben hem ontmoet en er is "wederzijds' goedkeuren; mensen uit zijn kamp vinden mij leuk en mensen uit mijn kamp vinden hem leuk.
Hij is hartstikke lief en zorgzaam en attent en ook mijn kids vinden hem leuk.
Je zou dus zeggen: wat is dan het probleem?
Ergens twijfel ik of deze relatie een lang leven beschoren zal zijn. Ik weet dat je nooit garanties krijgt, ik zelf ben na 13 jaar huwelijk gescheiden dus ook weet ik dat je nooit weet of iets kans van slagen heeft. Zijn opleiding is een stuk lager dan dat van mij en hij verdient relatief ook minder dan ik. Ik word continu heen en weer geslingerd tussen mijn hoofd en hart. Moet ik mijn hart volgen en gewoon kijken waar (en of) dit schip strandt of moet ik mijn hoofd gebruiken en niet verder gaan met deze man maar wachten totdat er iemand langs komt die wel wat meer te bieden heeft. Ik ben absoluut geen golddigger maar ik heb wel een paar kids waar ik aan moet denken. Ik ben 4 jaar alleen geweest en dat vond ik eigenlijk wel prima. Hij kwam mijn leven ingedenderd en opeens begint het mij te benauwen. Ik vind dat hij er af en toe niet leuk uitziet, als ik bij hem ben, probeer ik er doorheen te kijken maar zijn huis vind ik ook helemaal niet leuk (super klein en qua inrichting ook absoluut niet mijn smaak), en ik vind het eigenlijk jammer dat hij zo weinig ambitie heeft en het eigenlijk wel goed vindt hoe het gaat met zijn werk en wat hij verdient....
Hij is helemaal into me; wil het liefst vandaag nog bij mij intrekken en als het even kan ook nog kindjes van mij....
Ik weet het gewoon even niet meer.....
Heeft iemand soortgelijke ervaringen?
volgens mij heb ik een keer een soortgelijke titel voorbij zien schuiven maar ik kan het topic niet meer vinden. Vandaar dat ik even mijn verhaal hier wil doen in de hoop op verfrissende eerlijke reacties.
Heb een aantal maanden geleden iemand ontmoet op een feest. We kwamen in gesprek en ik vond hem niet meer dan een onwijs leuke kerel. Toch bleef hij in mijn hoofd spoken en om een lang verhaal kort te maken, kregen wij contact en klikte het eigenlijk vanaf dag 1. Inmiddels ben ik geintroduceerd in zijn vriendenkring en binnenkort familie. Ook vrienden van mij hebben hem ontmoet en er is "wederzijds' goedkeuren; mensen uit zijn kamp vinden mij leuk en mensen uit mijn kamp vinden hem leuk.
Hij is hartstikke lief en zorgzaam en attent en ook mijn kids vinden hem leuk.
Je zou dus zeggen: wat is dan het probleem?
Ergens twijfel ik of deze relatie een lang leven beschoren zal zijn. Ik weet dat je nooit garanties krijgt, ik zelf ben na 13 jaar huwelijk gescheiden dus ook weet ik dat je nooit weet of iets kans van slagen heeft. Zijn opleiding is een stuk lager dan dat van mij en hij verdient relatief ook minder dan ik. Ik word continu heen en weer geslingerd tussen mijn hoofd en hart. Moet ik mijn hart volgen en gewoon kijken waar (en of) dit schip strandt of moet ik mijn hoofd gebruiken en niet verder gaan met deze man maar wachten totdat er iemand langs komt die wel wat meer te bieden heeft. Ik ben absoluut geen golddigger maar ik heb wel een paar kids waar ik aan moet denken. Ik ben 4 jaar alleen geweest en dat vond ik eigenlijk wel prima. Hij kwam mijn leven ingedenderd en opeens begint het mij te benauwen. Ik vind dat hij er af en toe niet leuk uitziet, als ik bij hem ben, probeer ik er doorheen te kijken maar zijn huis vind ik ook helemaal niet leuk (super klein en qua inrichting ook absoluut niet mijn smaak), en ik vind het eigenlijk jammer dat hij zo weinig ambitie heeft en het eigenlijk wel goed vindt hoe het gaat met zijn werk en wat hij verdient....
Hij is helemaal into me; wil het liefst vandaag nog bij mij intrekken en als het even kan ook nog kindjes van mij....
Ik weet het gewoon even niet meer.....
Heeft iemand soortgelijke ervaringen?
donderdag 17 september 2009 om 12:03
Jeetje, meid! Wat een lastige situatie. Ik begrijp dat er iets meer speelt dan alleen zijn mindere opleiding!
Als ik jou was, zou ik genieten. Zolang als het duurt. Kleding kun je heel langzaam aan aanpassen, zodat jij het waardeert. Waar het om gaat is of jij hem ziet zitten. Heb je het leuk met hem? Voegt hij iets toe aan je leven? Is het gezellig samen? Vind je hem lief? Ik denk dat je voor jezelf moet bepalen of hij iets toevoegt voor jou. Zo, nee: dan moet je eerlijk zijn. Zo, ja: dan komt er wel een oplossing voor alle beren op de weg!
En geniet gewoon. Als geen ander weet je dat een ander 100 % perfect is. Al zou het idd wel heel erg leuk zijn...
Ik zou je adviseren eerlijk te zijn tegen jezelf. Zoek je problemen bij hem omdat je hem niet leuk genoeg vindt, of omdat je jezelf het geluk niet vindt (of te wel: bang bent gekwetst te worden)?
Heel veel succes!
Als ik jou was, zou ik genieten. Zolang als het duurt. Kleding kun je heel langzaam aan aanpassen, zodat jij het waardeert. Waar het om gaat is of jij hem ziet zitten. Heb je het leuk met hem? Voegt hij iets toe aan je leven? Is het gezellig samen? Vind je hem lief? Ik denk dat je voor jezelf moet bepalen of hij iets toevoegt voor jou. Zo, nee: dan moet je eerlijk zijn. Zo, ja: dan komt er wel een oplossing voor alle beren op de weg!
En geniet gewoon. Als geen ander weet je dat een ander 100 % perfect is. Al zou het idd wel heel erg leuk zijn...
Ik zou je adviseren eerlijk te zijn tegen jezelf. Zoek je problemen bij hem omdat je hem niet leuk genoeg vindt, of omdat je jezelf het geluk niet vindt (of te wel: bang bent gekwetst te worden)?
Heel veel succes!
Volg je hart. Dat klopt.
donderdag 17 september 2009 om 12:04
donderdag 17 september 2009 om 12:04
Ik snap " Ik ben absoluut geen golddigger maar ik heb wel een paar kids waar ik aan moet denken. Ik ben 4 jaar alleen geweest en dat vond ik eigenlijk wel prima " niet zo goed ; of je moet bedoelen dat je acuut je inkomsten verliest (welke dat dan ook zijn) als je met deze man samen zou gaan wonen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 17 september 2009 om 12:05
donderdag 17 september 2009 om 12:07
Ik keek in het begin van mijn relatie ook naar wat hij verdiende (minder dan ik), zijn huis (eerder een woondoos) en zijn kleding/uiterlijk (niet de knapste, leukste kleding).
Toen heb ik echt even tegen mezelf moeten zeggen dat het daar helemaal niet om draait in een relatie.....
Nu 2 jaar later wonen we al weer geruime tijd samen en willen graag een kindje.....
En al die "gebreken" die zie ik echt niet meer!
Je moet goed bij jezelf nagaan of je wel verliefd bent op hem, heb je kriebels, vind je het fijn om bij hem te zijn?
Is het misschien angst dat je op deze manier naar hem kijkt, dat je een soort van reden zoekt om geen relatie met hem te beginnen.....bang dat het toch weer misgaat?
Toen heb ik echt even tegen mezelf moeten zeggen dat het daar helemaal niet om draait in een relatie.....
Nu 2 jaar later wonen we al weer geruime tijd samen en willen graag een kindje.....
En al die "gebreken" die zie ik echt niet meer!
Je moet goed bij jezelf nagaan of je wel verliefd bent op hem, heb je kriebels, vind je het fijn om bij hem te zijn?
Is het misschien angst dat je op deze manier naar hem kijkt, dat je een soort van reden zoekt om geen relatie met hem te beginnen.....bang dat het toch weer misgaat?
donderdag 17 september 2009 om 12:08
donderdag 17 september 2009 om 12:09
donderdag 17 september 2009 om 12:09
Ik kan me er nog iets bij voorstellen als je weinig gemeenschappelijks hebt om over te praten of wat je kunt doen samen, als je je niet thuis voelt bij zijn familie en vrienden en hij niet bij die van jou.
Maar puur op iemands salaris?
Alsof de leuke lieve mannen voor het oprapen liggen... en alsof die allemaal staan te trappelen om een vrouw met een paar kinderen. Dat houdt niet in dat je met minder dan lief en leuk genoegen zou moeten nemen, maar als je eerste prioriteit iemands salaris is....
Maar puur op iemands salaris?
Alsof de leuke lieve mannen voor het oprapen liggen... en alsof die allemaal staan te trappelen om een vrouw met een paar kinderen. Dat houdt niet in dat je met minder dan lief en leuk genoegen zou moeten nemen, maar als je eerste prioriteit iemands salaris is....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 17 september 2009 om 12:12
Ik zie het hele probleem niet. Mannen doen al sinds het begin van de jaartelling aan 'downdaten'. Pas nu vrouwen het ook af en toe gaan doen, is er een hippe term voor bedacht en wordt erover gepraat.
Ik moet de eerste mannelijke bovenmodale drs. nog tegenkomen die zich hardop gaat lopen afvragen of het wel zo verstandig is om een relatie aan te knopen met een knappe en charmante secretaresse die slechts MBO heeft gedaan en wat minder verdient.
Ik moet de eerste mannelijke bovenmodale drs. nog tegenkomen die zich hardop gaat lopen afvragen of het wel zo verstandig is om een relatie aan te knopen met een knappe en charmante secretaresse die slechts MBO heeft gedaan en wat minder verdient.
donderdag 17 september 2009 om 12:16
Ik denk dat het niet voor niets is dat er "wederzijdse goedkeuring" is zoals je dat noemt, vrienden en familie kijken vaak toch wat kritischer naar een nieuwe partner dan jijzelf door een roze bril, dus dat zegt wel wat. Ik heb zelf 3 jaar een relatie gehad met het type voetbalsupporter (zeg ik maar even netjes) terwijl ik universitair geschoold ben, dat werkte ook niet. Maar daar zei mijn omgeving dus ook dat ze ons niet helemaal bij elkaar zagen passen.
Ik vraag me af of je wel verliefd genoeg op hem bent, zeker in het begin zou je deze dingen juist allemaal niet zien als je alleen maar op je roze wolk zou zitten. Ik sluit me dan ook aan bij Pear en Pink, blijf eerlijk tegen jezelf!
Ik vraag me af of je wel verliefd genoeg op hem bent, zeker in het begin zou je deze dingen juist allemaal niet zien als je alleen maar op je roze wolk zou zitten. Ik sluit me dan ook aan bij Pear en Pink, blijf eerlijk tegen jezelf!
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
donderdag 17 september 2009 om 12:18
Even los van opleiding, salaris, algemene ontwikkeling of wat dan ook. Als ik in het begin al momenten heb dat ik hem er niet leuk uit vind zien, zijn huis eigenlijk niets vind...dan zegt mij dat maar 1 ding : I am not so into him!!! Wat je nu doet is redenen bedenken waarom je denkt dat het niets gaat worden terwijl (geef toe), als je echt mega gek op hem zou zijn, dat er gewoon helemaal niets toe doet...
In mijn geval ga ik een relatie aan vanuit gevoel en al helemaal niet uit verstand. Dat verstand komt pas om de hoek als dingen niet lopen zoals ze gevoelsmatig zouden moeten lopen...
In mijn geval ga ik een relatie aan vanuit gevoel en al helemaal niet uit verstand. Dat verstand komt pas om de hoek als dingen niet lopen zoals ze gevoelsmatig zouden moeten lopen...
donderdag 17 september 2009 om 12:18
quote:Zomaareenvent schreef op 17 september 2009 @ 12:12:
Ik zie het hele probleem niet. Mannen doen al sinds het begin van de jaartelling aan 'downdaten'. Pas nu vrouwen het ook af en toe gaan doen, is er een hippe term voor bedacht en wordt erover gepraat.
Ik moet de eerste mannelijke bovenmodale drs. nog tegenkomen die zich hardop gaat lopen afvragen of het wel zo verstandig is om een relatie aan te knopen met een knappe en charmante secretaresse die slechts MBO heeft gedaan en wat minder verdient.Helemaal waar. Met daarbij de kanttekening dat ook een opgeleide man vaak wel een vrouw wil die iets zinnigs te zeggen heeft. Dat wordt natuurlijk niet bepaald door opleidingsniveau. Dus als jouw vriend wel degelijk een zinnig gesprek kan voeren en je hebt het leuk samen, why not?
Ik zie het hele probleem niet. Mannen doen al sinds het begin van de jaartelling aan 'downdaten'. Pas nu vrouwen het ook af en toe gaan doen, is er een hippe term voor bedacht en wordt erover gepraat.
Ik moet de eerste mannelijke bovenmodale drs. nog tegenkomen die zich hardop gaat lopen afvragen of het wel zo verstandig is om een relatie aan te knopen met een knappe en charmante secretaresse die slechts MBO heeft gedaan en wat minder verdient.Helemaal waar. Met daarbij de kanttekening dat ook een opgeleide man vaak wel een vrouw wil die iets zinnigs te zeggen heeft. Dat wordt natuurlijk niet bepaald door opleidingsniveau. Dus als jouw vriend wel degelijk een zinnig gesprek kan voeren en je hebt het leuk samen, why not?
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
donderdag 17 september 2009 om 12:30
TO, je post komt ontzettend oppervlakkig op me over. Ik heb niet alleen ge-down-date, maar ben zelfs ge-down-trouwd met iemand die minder verdient en op papier minder hoog is opgeleid.
Ik heb toevallig de liefste, intelligentste, mafste, leukste en humoristische man van Noord Nederland gevonden. Lekker belangrijk dat hij op papier mijn "mindere" is. Al die andere eigenschappen maken hem zo de moiete waard. Qua geld redde ik mezelf prima, dus hij moest daarin voorzien waar mijn behoeftes lagen in een relatie: het emotionele vlak. En dat doet hij met verve!
Als jij je nu al zo druk maakt over pietluttigheden, dan ben je niet echt verliefd op deze man of je bent in mijn ogen inderdaad wel een heel berekenend en koud type.
Ik heb toevallig de liefste, intelligentste, mafste, leukste en humoristische man van Noord Nederland gevonden. Lekker belangrijk dat hij op papier mijn "mindere" is. Al die andere eigenschappen maken hem zo de moiete waard. Qua geld redde ik mezelf prima, dus hij moest daarin voorzien waar mijn behoeftes lagen in een relatie: het emotionele vlak. En dat doet hij met verve!
Als jij je nu al zo druk maakt over pietluttigheden, dan ben je niet echt verliefd op deze man of je bent in mijn ogen inderdaad wel een heel berekenend en koud type.
donderdag 17 september 2009 om 12:33
Als jij jezelf kan bedruipen en hij heeft geld genoeg om bij te dragen aan uitjes van jullie samen, dan zie ik het probleem niet.
Waarom overigens gelijk nadenken over samen wonen? Als je nu goed woont dan kun je toch blijven latten? Dan is er helemaal niets waar je verlies op kunt hebben als het uiteindelijk toch mis gaat.
Waarom overigens gelijk nadenken over samen wonen? Als je nu goed woont dan kun je toch blijven latten? Dan is er helemaal niets waar je verlies op kunt hebben als het uiteindelijk toch mis gaat.
donderdag 17 september 2009 om 12:37
[quote]Pink2510 schreef op 17 september 2009 @ 12:03:
Heb je het leuk met hem? Voegt hij iets toe aan je leven? Is het gezellig samen? Vind je hem lief? Ik denk dat je voor jezelf moet bepalen of hij iets toevoegt voor jou. Zo, nee: dan moet je eerlijk zijn. Zo, ja: dan komt er wel een oplossing voor alle beren op de weg!
Thx for je reactie! Op jouw vragen zeg ik 4 x ja. Ja, ik heb het leuk met hem, ja, hij voegt iets toe aan mijn leven. Ja, het is gezellig met hem en ja, hij is hartstikke lief!
Ik vond de opmerking van Pear ook wel interessant. Het is ook zo: het is al die jaren goed gegaan. Heb tot voor kort gezegd dat ik niet meer samen wilde wonen, dat ik het heerlijk vind om vrijheid te hebben, dat ik niet meer iemand wilde waar ik rekening mee moet houden etc. maar dat latten prima was: als je bij elkaar wil zijn, ben je lekker bij elkaar en als ik alleen wil zijn, heb ik lekker mijn eigen plek..... Tis dus ook zeker niet zo dat ik materialistisch ben ingesteld. Integendeel zelfs. Mijn zus vindt mij juist een looser omdat ik altijd met mannen omga terwijl ik beter kan krijgen, rijker, mooier, intelligenter etc. etc. Zij vindt dat nu mijn vriend serieus is mbt de toekomst dat het tijd is om te stoppen. Waarom mij zelf in een relatie storten waar ik bijvoorbeeld zou moeten blijven werken, ook als er een kindje zou komen puur en alleen omdat het financieel dan niet anders zou kunnen?
Door haar twijfel ik gewoon zo af en toe.
Hij vindt mij helemaal te gek. Hij vindt mij super aantrekkelijk, hij vindt mijn stijl leuk, mijn huis helemaal te gek en hij vindt dat ik mijn kids goed heb opgevoed (tot nu toe)... Hij ziet daarom ook in mij de moeder van zijn kinderen.
Ik weet dat het heel erg is maar mijn zus zegt bijvoorbeeld dat het logisch is dat hij met mij verder wil want hij is niet onder zijn niveau bezig. Hij had tot voor kort alleen maar vriendinnen die in ieder geval qua opleiding/werk etc. ver onder zijn niveau zaten.
Ik ben gewoon bang om mijn hart te volgen. Misschien zoek ik wel naar turn offs omdat alles zo dichtbij komt, hij zit nu al zo diep in mij....Misschien klopt het wel wat Makeupyourmind zegt, en ben ik gewoon bang dat het misgaat....
Heb je het leuk met hem? Voegt hij iets toe aan je leven? Is het gezellig samen? Vind je hem lief? Ik denk dat je voor jezelf moet bepalen of hij iets toevoegt voor jou. Zo, nee: dan moet je eerlijk zijn. Zo, ja: dan komt er wel een oplossing voor alle beren op de weg!
Thx for je reactie! Op jouw vragen zeg ik 4 x ja. Ja, ik heb het leuk met hem, ja, hij voegt iets toe aan mijn leven. Ja, het is gezellig met hem en ja, hij is hartstikke lief!
Ik vond de opmerking van Pear ook wel interessant. Het is ook zo: het is al die jaren goed gegaan. Heb tot voor kort gezegd dat ik niet meer samen wilde wonen, dat ik het heerlijk vind om vrijheid te hebben, dat ik niet meer iemand wilde waar ik rekening mee moet houden etc. maar dat latten prima was: als je bij elkaar wil zijn, ben je lekker bij elkaar en als ik alleen wil zijn, heb ik lekker mijn eigen plek..... Tis dus ook zeker niet zo dat ik materialistisch ben ingesteld. Integendeel zelfs. Mijn zus vindt mij juist een looser omdat ik altijd met mannen omga terwijl ik beter kan krijgen, rijker, mooier, intelligenter etc. etc. Zij vindt dat nu mijn vriend serieus is mbt de toekomst dat het tijd is om te stoppen. Waarom mij zelf in een relatie storten waar ik bijvoorbeeld zou moeten blijven werken, ook als er een kindje zou komen puur en alleen omdat het financieel dan niet anders zou kunnen?
Door haar twijfel ik gewoon zo af en toe.
Hij vindt mij helemaal te gek. Hij vindt mij super aantrekkelijk, hij vindt mijn stijl leuk, mijn huis helemaal te gek en hij vindt dat ik mijn kids goed heb opgevoed (tot nu toe)... Hij ziet daarom ook in mij de moeder van zijn kinderen.
Ik weet dat het heel erg is maar mijn zus zegt bijvoorbeeld dat het logisch is dat hij met mij verder wil want hij is niet onder zijn niveau bezig. Hij had tot voor kort alleen maar vriendinnen die in ieder geval qua opleiding/werk etc. ver onder zijn niveau zaten.
Ik ben gewoon bang om mijn hart te volgen. Misschien zoek ik wel naar turn offs omdat alles zo dichtbij komt, hij zit nu al zo diep in mij....Misschien klopt het wel wat Makeupyourmind zegt, en ben ik gewoon bang dat het misgaat....
donderdag 17 september 2009 om 12:39
Voor de liefhebbers: de twéé eerdere topics hierover!
Het eerste: Down-daten, zou jij dat doen?
En een tweede keer, dat ook al vroeg om dat eerste topic:
Downdaten - wat is jullie mening?
Verder niet echt een mening over, anders dan dat ik het wel fijn vind dat TD-man en ik op allerlei manieren op hetzelfde niveau zitten maar dat dat niet persé behouden is aan opleidingsniveau. Zo ken ik WO'ers die complete onzin eruit weten te krijgen de hele dag door, en hele leuke slimme doordachte MBO'ers....
Het eerste: Down-daten, zou jij dat doen?
En een tweede keer, dat ook al vroeg om dat eerste topic:
Downdaten - wat is jullie mening?
Verder niet echt een mening over, anders dan dat ik het wel fijn vind dat TD-man en ik op allerlei manieren op hetzelfde niveau zitten maar dat dat niet persé behouden is aan opleidingsniveau. Zo ken ik WO'ers die complete onzin eruit weten te krijgen de hele dag door, en hele leuke slimme doordachte MBO'ers....
tia.dalma wijzigde dit bericht op 17-09-2009 12:41
Reden: hCG doet trouwens ook iets met je (taal-)niveau....
Reden: hCG doet trouwens ook iets met je (taal-)niveau....
% gewijzigd
donderdag 17 september 2009 om 12:39
quote:Pinksterbloempje schreef op 17 september 2009 @ 12:30:
TO, je post komt ontzettend oppervlakkig op me over. Ik heb niet alleen ge-down-date, maar ben zelfs ge-down-trouwd met iemand die minder verdient en op papier minder hoog is opgeleid.
Ik heb toevallig de liefste, intelligentste, mafste, leukste en humoristische man van Noord Nederland gevonden. Lekker belangrijk dat hij op papier mijn "mindere" is. Al die andere eigenschappen maken hem zo de moiete waard. Qua geld redde ik mezelf prima, dus hij moest daarin voorzien waar mijn behoeftes lagen in een relatie: het emotionele vlak. En dat doet hij met verve!
Als jij je nu al zo druk maakt over pietluttigheden, dan ben je niet echt verliefd op deze man of je bent in mijn ogen inderdaad wel een heel berekenend en koud type.He, toevallig, ik ben getrouwd met die van Zuid-Holland. En idd. ik kan mijn eigen geld wel verdienen. Intussen zijn we 6 jaar getrouwd, hebben 2 kinderen, en zijn we erg gelukkig. Lekker belangrijk dat hij met zijn handen werkt en een vakman is.
TO, je post komt ontzettend oppervlakkig op me over. Ik heb niet alleen ge-down-date, maar ben zelfs ge-down-trouwd met iemand die minder verdient en op papier minder hoog is opgeleid.
Ik heb toevallig de liefste, intelligentste, mafste, leukste en humoristische man van Noord Nederland gevonden. Lekker belangrijk dat hij op papier mijn "mindere" is. Al die andere eigenschappen maken hem zo de moiete waard. Qua geld redde ik mezelf prima, dus hij moest daarin voorzien waar mijn behoeftes lagen in een relatie: het emotionele vlak. En dat doet hij met verve!
Als jij je nu al zo druk maakt over pietluttigheden, dan ben je niet echt verliefd op deze man of je bent in mijn ogen inderdaad wel een heel berekenend en koud type.He, toevallig, ik ben getrouwd met die van Zuid-Holland. En idd. ik kan mijn eigen geld wel verdienen. Intussen zijn we 6 jaar getrouwd, hebben 2 kinderen, en zijn we erg gelukkig. Lekker belangrijk dat hij met zijn handen werkt en een vakman is.
donderdag 17 september 2009 om 12:41
donderdag 17 september 2009 om 12:47
Wat een vreemde gedachtengang. In ieder geval eentje die ik niet snap.
Je zegt:
"Waarom mij zelf in een relatie storten waar ik bijvoorbeeld zou moeten blijven werken, ook als er een kindje zou komen puur en alleen omdat het financieel dan niet anders zou kunnen? "
Als je zo'n goede baan hebt en zo hoog opgeleid bent, dan vraag je je dit toch helemaal niet af? Dan wil je je goede baan en je zelfstandigheid op dat punt toch helemaal niet kwijt? Dus je zou jezelf makkelijker in een relatie storten, als er de mogelijkheid is dat je kan stoppen met werken en door je partner onderhouden wordt?
Je zegt:
"Waarom mij zelf in een relatie storten waar ik bijvoorbeeld zou moeten blijven werken, ook als er een kindje zou komen puur en alleen omdat het financieel dan niet anders zou kunnen? "
Als je zo'n goede baan hebt en zo hoog opgeleid bent, dan vraag je je dit toch helemaal niet af? Dan wil je je goede baan en je zelfstandigheid op dat punt toch helemaal niet kwijt? Dus je zou jezelf makkelijker in een relatie storten, als er de mogelijkheid is dat je kan stoppen met werken en door je partner onderhouden wordt?
