
downdate'n
donderdag 17 september 2009 om 11:58
Hallo allemaal,
volgens mij heb ik een keer een soortgelijke titel voorbij zien schuiven maar ik kan het topic niet meer vinden. Vandaar dat ik even mijn verhaal hier wil doen in de hoop op verfrissende eerlijke reacties.
Heb een aantal maanden geleden iemand ontmoet op een feest. We kwamen in gesprek en ik vond hem niet meer dan een onwijs leuke kerel. Toch bleef hij in mijn hoofd spoken en om een lang verhaal kort te maken, kregen wij contact en klikte het eigenlijk vanaf dag 1. Inmiddels ben ik geintroduceerd in zijn vriendenkring en binnenkort familie. Ook vrienden van mij hebben hem ontmoet en er is "wederzijds' goedkeuren; mensen uit zijn kamp vinden mij leuk en mensen uit mijn kamp vinden hem leuk.
Hij is hartstikke lief en zorgzaam en attent en ook mijn kids vinden hem leuk.
Je zou dus zeggen: wat is dan het probleem?
Ergens twijfel ik of deze relatie een lang leven beschoren zal zijn. Ik weet dat je nooit garanties krijgt, ik zelf ben na 13 jaar huwelijk gescheiden dus ook weet ik dat je nooit weet of iets kans van slagen heeft. Zijn opleiding is een stuk lager dan dat van mij en hij verdient relatief ook minder dan ik. Ik word continu heen en weer geslingerd tussen mijn hoofd en hart. Moet ik mijn hart volgen en gewoon kijken waar (en of) dit schip strandt of moet ik mijn hoofd gebruiken en niet verder gaan met deze man maar wachten totdat er iemand langs komt die wel wat meer te bieden heeft. Ik ben absoluut geen golddigger maar ik heb wel een paar kids waar ik aan moet denken. Ik ben 4 jaar alleen geweest en dat vond ik eigenlijk wel prima. Hij kwam mijn leven ingedenderd en opeens begint het mij te benauwen. Ik vind dat hij er af en toe niet leuk uitziet, als ik bij hem ben, probeer ik er doorheen te kijken maar zijn huis vind ik ook helemaal niet leuk (super klein en qua inrichting ook absoluut niet mijn smaak), en ik vind het eigenlijk jammer dat hij zo weinig ambitie heeft en het eigenlijk wel goed vindt hoe het gaat met zijn werk en wat hij verdient....
Hij is helemaal into me; wil het liefst vandaag nog bij mij intrekken en als het even kan ook nog kindjes van mij....
Ik weet het gewoon even niet meer.....
Heeft iemand soortgelijke ervaringen?
volgens mij heb ik een keer een soortgelijke titel voorbij zien schuiven maar ik kan het topic niet meer vinden. Vandaar dat ik even mijn verhaal hier wil doen in de hoop op verfrissende eerlijke reacties.
Heb een aantal maanden geleden iemand ontmoet op een feest. We kwamen in gesprek en ik vond hem niet meer dan een onwijs leuke kerel. Toch bleef hij in mijn hoofd spoken en om een lang verhaal kort te maken, kregen wij contact en klikte het eigenlijk vanaf dag 1. Inmiddels ben ik geintroduceerd in zijn vriendenkring en binnenkort familie. Ook vrienden van mij hebben hem ontmoet en er is "wederzijds' goedkeuren; mensen uit zijn kamp vinden mij leuk en mensen uit mijn kamp vinden hem leuk.
Hij is hartstikke lief en zorgzaam en attent en ook mijn kids vinden hem leuk.
Je zou dus zeggen: wat is dan het probleem?
Ergens twijfel ik of deze relatie een lang leven beschoren zal zijn. Ik weet dat je nooit garanties krijgt, ik zelf ben na 13 jaar huwelijk gescheiden dus ook weet ik dat je nooit weet of iets kans van slagen heeft. Zijn opleiding is een stuk lager dan dat van mij en hij verdient relatief ook minder dan ik. Ik word continu heen en weer geslingerd tussen mijn hoofd en hart. Moet ik mijn hart volgen en gewoon kijken waar (en of) dit schip strandt of moet ik mijn hoofd gebruiken en niet verder gaan met deze man maar wachten totdat er iemand langs komt die wel wat meer te bieden heeft. Ik ben absoluut geen golddigger maar ik heb wel een paar kids waar ik aan moet denken. Ik ben 4 jaar alleen geweest en dat vond ik eigenlijk wel prima. Hij kwam mijn leven ingedenderd en opeens begint het mij te benauwen. Ik vind dat hij er af en toe niet leuk uitziet, als ik bij hem ben, probeer ik er doorheen te kijken maar zijn huis vind ik ook helemaal niet leuk (super klein en qua inrichting ook absoluut niet mijn smaak), en ik vind het eigenlijk jammer dat hij zo weinig ambitie heeft en het eigenlijk wel goed vindt hoe het gaat met zijn werk en wat hij verdient....
Hij is helemaal into me; wil het liefst vandaag nog bij mij intrekken en als het even kan ook nog kindjes van mij....
Ik weet het gewoon even niet meer.....
Heeft iemand soortgelijke ervaringen?
maandag 21 september 2009 om 10:52
Greys is de koppijn al gezakt?
Wat een opluchting, dit was zo''n spannend moment voor je! Super om te lezen dat het zo goed ging en fijn dat je wat aan mijn tip had
Kan me voorstellen dat ze allicht nog een keer gaan zeuren om bepaalde dingen, maar je moet wel heeele rare ouders hebben willen ze het geluk van hun dochter niet toch uiteindelijk het belangrijkste vinden. Welke ouder wil zijn dochter nou niet zo zien stralen?
Wat een opluchting, dit was zo''n spannend moment voor je! Super om te lezen dat het zo goed ging en fijn dat je wat aan mijn tip had
Kan me voorstellen dat ze allicht nog een keer gaan zeuren om bepaalde dingen, maar je moet wel heeele rare ouders hebben willen ze het geluk van hun dochter niet toch uiteindelijk het belangrijkste vinden. Welke ouder wil zijn dochter nou niet zo zien stralen?