Relaties
alle pijlers
dreaming with a broken heart
zaterdag 7 juni 2008 om 10:52
Hai allemaal,
Nog bedankt voor de reacties die ik gister op mijn topic kreeg over het feit dat mijn ex spullen kwam halen en dat ik er zo tegenop zag omdat ik nog lang niet over hem heen ben.
Ik wilde vragen wie van jullie dat ochtendgevoel herkent? Er is een mooi liedje over gemaakt door John Mayer, dreaming with a broken heart, echt een huilliedje
.
Dat gevoel van ; waar is ie../zij... oh shit dit is echt, ik ben echt alleen..
kent iemand dat?
Nog bedankt voor de reacties die ik gister op mijn topic kreeg over het feit dat mijn ex spullen kwam halen en dat ik er zo tegenop zag omdat ik nog lang niet over hem heen ben.
Ik wilde vragen wie van jullie dat ochtendgevoel herkent? Er is een mooi liedje over gemaakt door John Mayer, dreaming with a broken heart, echt een huilliedje
.Dat gevoel van ; waar is ie../zij... oh shit dit is echt, ik ben echt alleen..
kent iemand dat?
zaterdag 7 juni 2008 om 12:50
Jazeker herken ik dit. (ik heb eerst even je andere topic opgezocht voor het "volledige" verhaal).
Het is een gevoel dat eigenlijk niet te beschrijven is maar het beste kan je het wel weergeven met "leeg"... Heel erg leeg..
Toch wordt dit minder, en er komt een dag dat je opstaat en de wereld weer op de stoep ligt (loesje). Ik had dit toen mijn relatie overging met mij ex, en ben inmiddels al weer 1,5 jaar gelukkig met mijn huidige vriend. Een gevalletje "hoe het ook kan". Wat een eye-opener!!
Heb toendertijd veel gehad aan dit gedicht:
Soms overdenk ik in mijn bed, wat het leven eigenlijk is,
over geluk, pijn en verdriet en alles wat ik mis.
Maar je ervaring maakt je sterk, en je toekomst wordt bepaald,
door wat je vandaag beleeft, en uit je leven haalt.
Denk goed na over wat je wilt, en bepaal je nieuwe doelen,
als je verleden kunt vergeten, dan kun je echt weer voelen.
Wees oprecht en eerlijk voor jezelf, en in het algemeen,
verplaats je in gevoelens van mensen om je heen.
Leer je grenzen te bewaken, en durf anders te zijn,
je aan principes houden, geen water bij de wijn.
Je werkelijke kracht, om gelukkig te kunnen leven,
is niet bang of boos te blijven, maar berusten of vergeven.
Leer als je geluk wilt vinden, al heb je nog zo'n pijn,
alsof je nooit gekwetst bent, weer verliefd te kunnen zijn.
Al heb je nu veel zorgen, hou de toekomst in je hoofd,
en zie dat alles mogelijk is, als je er maar in gelooft.
Dikke knuffel en hou vol!!
Het is een gevoel dat eigenlijk niet te beschrijven is maar het beste kan je het wel weergeven met "leeg"... Heel erg leeg..
Toch wordt dit minder, en er komt een dag dat je opstaat en de wereld weer op de stoep ligt (loesje). Ik had dit toen mijn relatie overging met mij ex, en ben inmiddels al weer 1,5 jaar gelukkig met mijn huidige vriend. Een gevalletje "hoe het ook kan". Wat een eye-opener!!
Heb toendertijd veel gehad aan dit gedicht:
Soms overdenk ik in mijn bed, wat het leven eigenlijk is,
over geluk, pijn en verdriet en alles wat ik mis.
Maar je ervaring maakt je sterk, en je toekomst wordt bepaald,
door wat je vandaag beleeft, en uit je leven haalt.
Denk goed na over wat je wilt, en bepaal je nieuwe doelen,
als je verleden kunt vergeten, dan kun je echt weer voelen.
Wees oprecht en eerlijk voor jezelf, en in het algemeen,
verplaats je in gevoelens van mensen om je heen.
Leer je grenzen te bewaken, en durf anders te zijn,
je aan principes houden, geen water bij de wijn.
Je werkelijke kracht, om gelukkig te kunnen leven,
is niet bang of boos te blijven, maar berusten of vergeven.
Leer als je geluk wilt vinden, al heb je nog zo'n pijn,
alsof je nooit gekwetst bent, weer verliefd te kunnen zijn.
Al heb je nu veel zorgen, hou de toekomst in je hoofd,
en zie dat alles mogelijk is, als je er maar in gelooft.
Dikke knuffel en hou vol!!
zondag 8 juni 2008 om 00:07
hai smurfin en jemmie,
ja heb vandaag met een vriendin afgesproken en lekker even bij het water gezeten en voor haar gekookt.
dat hielp zeker. het gekke is dat ik gister voor ik hem weer zag voor wat praktische dingen nog een mail had gestuurd met een mooie foto van onze toen nog jonge kittens, die ik nog kreeg van een vriend. Had ik dus vandaag een hele enthousiaste minder zakelijke mail terug, errug verwarrend maar ik heb maar niet meer teruggereageerd, de bal ligt nu bij hem en denk dat het beter is om afstand te nemen. blijf de avonden ook pittig vinden hoor, pff, zo moeilijk om die stap naar je bed te doen, geen ; zullen we er vast lekker in gaan liggen? of; ben jij ook zo moe? of; heb jij ook zo'n zin?
helaas, ook die lichamelijke affectie en dat vertrouwde mis je maar ga je ook idealiseren zodra het uit is.
zucht..
Hoe is het met jou jemmie?
ja heb vandaag met een vriendin afgesproken en lekker even bij het water gezeten en voor haar gekookt.
dat hielp zeker. het gekke is dat ik gister voor ik hem weer zag voor wat praktische dingen nog een mail had gestuurd met een mooie foto van onze toen nog jonge kittens, die ik nog kreeg van een vriend. Had ik dus vandaag een hele enthousiaste minder zakelijke mail terug, errug verwarrend maar ik heb maar niet meer teruggereageerd, de bal ligt nu bij hem en denk dat het beter is om afstand te nemen. blijf de avonden ook pittig vinden hoor, pff, zo moeilijk om die stap naar je bed te doen, geen ; zullen we er vast lekker in gaan liggen? of; ben jij ook zo moe? of; heb jij ook zo'n zin?
helaas, ook die lichamelijke affectie en dat vertrouwde mis je maar ga je ook idealiseren zodra het uit is.
zucht..
Hoe is het met jou jemmie?
zondag 8 juni 2008 om 08:55
Tja, moeilijk he. Vooral de weekenden en avonden zijn heel vervelend. Nu ook, normaal zouden we lekker uitslapen, nog ff tegen elkaar inliggen en nu zit ik bij mn ouders, heb net de hond uitgelaten en ga zo nog ff proberen te slapen.
Heb echt geen idee hoe ik mn dagen door moet komen zeg. Kan alleen aan hem denken en zo. Heel vervelend allemaal en we moeten nog dingen regelen, omdat we een koophuis hadden dus ja, ik zal hem nog een aantal keer moeten zien...
Dat gaat lastig worden, want ik weet dat hij het er ook heel moeilijk mee heeft dus ga je toch weer iemand proberen te overtuigen van je relatie terwijl als je zelf gaat relativeren dan weet je ook wel dat het niet altijd koek en ei was. Hij was veel aan het werk, weinig thuis, dat soort dingen waar ik dus wel heel veel waarde aan hecht. Hij moest ook nog eens zo nodig contact hebben buiten werktijden om met een vrouwelijke collega die ik dus absoluut niet vertrouw en dat dus niet leuk vond, maar hij zocht er verder niks achter, is alleen een goeie vriendin geworden. Nou ja, het zal wel.
Life sucks...
Heb echt geen idee hoe ik mn dagen door moet komen zeg. Kan alleen aan hem denken en zo. Heel vervelend allemaal en we moeten nog dingen regelen, omdat we een koophuis hadden dus ja, ik zal hem nog een aantal keer moeten zien...
Dat gaat lastig worden, want ik weet dat hij het er ook heel moeilijk mee heeft dus ga je toch weer iemand proberen te overtuigen van je relatie terwijl als je zelf gaat relativeren dan weet je ook wel dat het niet altijd koek en ei was. Hij was veel aan het werk, weinig thuis, dat soort dingen waar ik dus wel heel veel waarde aan hecht. Hij moest ook nog eens zo nodig contact hebben buiten werktijden om met een vrouwelijke collega die ik dus absoluut niet vertrouw en dat dus niet leuk vond, maar hij zocht er verder niks achter, is alleen een goeie vriendin geworden. Nou ja, het zal wel.
Life sucks...
zondag 8 juni 2008 om 12:41
Dankjewel bokstertje, jemmie en pilous. Ja is echt moeilijk hé, je vermaken. Aan de ene kant is het fijn dat de (huur)woning op mijn naam stond en ik een eigen plek heb maar dat maakt ook dat ik niet automatisch contact heb met mensen, zoals bijvoorbeeld vandaag, het is gewoon zo dat ik weinig tot geen vrijgezelle vrienden meer heb en andere vrienden zijn in het weekend logischerwijs een stel en daar hoor je na de eerste moeilijke weken (ben er nu zes onderweg) gewoon niets meer van in het weekend. De weekende sucken... pfff
Heb net mezelf verplicht om met dit mooie weer even naar het water te fietsen en een uurtje of twee wat zon mee te pikken.
Bijkomend vervelend verschijnsel is dat ik net werkeloos en ziek uit dienst ben dus geen rooie cent heb en door al die vaste lasten die veranderd moeten worden is het een financiële bende geworden. Er is een eind in zicht maar het is zo frustrerend om van kostwinner naar gedumpte uitkeringstgerechtigde te gaan, ik weet dat ik straks wel weer aan de slag kan maar voel me zo waardeloos zo..
Heel veel sterkte ook jemmie, zal zo nog even op jouw verhaal reageren
Heb net mezelf verplicht om met dit mooie weer even naar het water te fietsen en een uurtje of twee wat zon mee te pikken.
Bijkomend vervelend verschijnsel is dat ik net werkeloos en ziek uit dienst ben dus geen rooie cent heb en door al die vaste lasten die veranderd moeten worden is het een financiële bende geworden. Er is een eind in zicht maar het is zo frustrerend om van kostwinner naar gedumpte uitkeringstgerechtigde te gaan, ik weet dat ik straks wel weer aan de slag kan maar voel me zo waardeloos zo..
Heel veel sterkte ook jemmie, zal zo nog even op jouw verhaal reageren
eefje1980 wijzigde dit bericht op 08-06-2008 12:42
Reden: schrijffout
Reden: schrijffout
% gewijzigd
zondag 8 juni 2008 om 21:01
Hoi meiden,
Wat een ellende allemaal. Ik kan helemaal met jullie meeleven. Ik herken het gevoel van 'sochtends wakker worden helemaal. Ben zelfs bang om te gaan slapen. Pas werd ik na 2 uurtjes slapen en 6 uur piekeren, vrolijk wakker. De zon scheen, de vogeltjes floten en toen dacht ik: Oh nee, het is over. Daar ging mijn dag en daar kwamen de tranen. Ik zie op tegen alle tijd die ik nodig heb om hier over heen te komen. Het alleen zijn valt heel zwaar, omdat je weet wat je mist. Vooral als het mooi weer is en het park ligt vol stelletjes. Waarom, waarom spookt door mij hoofd. Maar als ik realistisch nadenk, weet ik dat ik nooit 100% gelukkig had kunnen zijn met hem. Daarvoor is er teveel geschaad. Op naar een volgende ronde. Kiezen op elkaar. Doorzetten. Er is niet voor niets een punt achter gezet. We kiezen toch voor ons eigen geluk?!
Sterkte allemaal en veel liefs
Wat een ellende allemaal. Ik kan helemaal met jullie meeleven. Ik herken het gevoel van 'sochtends wakker worden helemaal. Ben zelfs bang om te gaan slapen. Pas werd ik na 2 uurtjes slapen en 6 uur piekeren, vrolijk wakker. De zon scheen, de vogeltjes floten en toen dacht ik: Oh nee, het is over. Daar ging mijn dag en daar kwamen de tranen. Ik zie op tegen alle tijd die ik nodig heb om hier over heen te komen. Het alleen zijn valt heel zwaar, omdat je weet wat je mist. Vooral als het mooi weer is en het park ligt vol stelletjes. Waarom, waarom spookt door mij hoofd. Maar als ik realistisch nadenk, weet ik dat ik nooit 100% gelukkig had kunnen zijn met hem. Daarvoor is er teveel geschaad. Op naar een volgende ronde. Kiezen op elkaar. Doorzetten. Er is niet voor niets een punt achter gezet. We kiezen toch voor ons eigen geluk?!
Sterkte allemaal en veel liefs
zondag 8 juni 2008 om 22:11
Hoi Pebbeltje, wat een lieve en zo uit mijn leven gegrepen reactie!
Dat is inderdaad precies zoals het gaat, ik was gister nog spontaan uitgeweest met een vriend, harstikke gezellig en dan eerst in een leeg huis komen maar gelukkig te teut om het te merken. Maar ja dan vanmorgen uit mijn bed vallen (heb nu twee matrassen op elkaar ipv tweepersoonsbed, dat heeft hij meegenomen) en direct met je hoofd tegen de harde realiteit knallen. Ik ben er opuit gegaan, dat wel, maar ik leek wel de enige single aan het water, grrrmbll.. dan word je weer zo lekker met je neus op de feiten gedrukt. En toen gezwommen en dan steeds denken aan hoe wij daar vorig jaar nog lekker in het water zaten te knuffelen en te zoenen, waar blijft de tijd en hoe kan het zo zijn gegaan hé? Heel veel sterkte vanavond en morgen allen.
Eva
Dat is inderdaad precies zoals het gaat, ik was gister nog spontaan uitgeweest met een vriend, harstikke gezellig en dan eerst in een leeg huis komen maar gelukkig te teut om het te merken. Maar ja dan vanmorgen uit mijn bed vallen (heb nu twee matrassen op elkaar ipv tweepersoonsbed, dat heeft hij meegenomen) en direct met je hoofd tegen de harde realiteit knallen. Ik ben er opuit gegaan, dat wel, maar ik leek wel de enige single aan het water, grrrmbll.. dan word je weer zo lekker met je neus op de feiten gedrukt. En toen gezwommen en dan steeds denken aan hoe wij daar vorig jaar nog lekker in het water zaten te knuffelen en te zoenen, waar blijft de tijd en hoe kan het zo zijn gegaan hé? Heel veel sterkte vanavond en morgen allen.
Eva
dinsdag 10 juni 2008 om 16:13
...Eefje, ik herken helemaal wat je zegt. Ik ben de eerste tijd helemaal kapot geweest!!! Nu ben ik negen maanden verder maar ik ben nog steeds niet aan iets nieuws toe. Ik merk wel dat ik heel af en toe weer onbewust aan het flirten sla, dus ik ben over het ergste heen. Maar toch denk ik dan al snel weer terug aan hem en is 't al gauw afgelopen 
Het is zo'n verwarrende tijd ook! Zeker de eerste acht weken. Je vraagt je continu af: was wat ik voelde voor hem dan niet oprecht? En wat hij voelde/zei/deed? Heb ik ooit zoveel van iemand gehouden? Kan ik ooit nog zoveel van iemand houden? Wat denkt hij nu hiervan of daarvan (lieve dingen die je gezegd en gedaan hebt). Enzovoort. Maar de eerste drie maanden zijn echt het ergst. Een hel. Huilend in slaap vallen en huilend wakker worden ja. Het overvalt je gewoon zodra je je ogen opendoet, en je kunt er niets tegen doen. Ik vraag me ook af of je van een verbroken relatie sterker wordt, ik heb na negen maanden nog steeds niet het idee. Maar misschien komt dat ooit nog. Sterkte, Eefje, Jemmie, Bokster en Pebbeltje!!! Gelukkig is het zomer, dat scheelt misschien. Volgens mij kan je relatie het beste in de lente uitgaan, dan heb je het ergste al gehad en zit je niet met die lange donkere winter en die ellendige feestdagen!
Het is zo'n verwarrende tijd ook! Zeker de eerste acht weken. Je vraagt je continu af: was wat ik voelde voor hem dan niet oprecht? En wat hij voelde/zei/deed? Heb ik ooit zoveel van iemand gehouden? Kan ik ooit nog zoveel van iemand houden? Wat denkt hij nu hiervan of daarvan (lieve dingen die je gezegd en gedaan hebt). Enzovoort. Maar de eerste drie maanden zijn echt het ergst. Een hel. Huilend in slaap vallen en huilend wakker worden ja. Het overvalt je gewoon zodra je je ogen opendoet, en je kunt er niets tegen doen. Ik vraag me ook af of je van een verbroken relatie sterker wordt, ik heb na negen maanden nog steeds niet het idee. Maar misschien komt dat ooit nog. Sterkte, Eefje, Jemmie, Bokster en Pebbeltje!!! Gelukkig is het zomer, dat scheelt misschien. Volgens mij kan je relatie het beste in de lente uitgaan, dan heb je het ergste al gehad en zit je niet met die lange donkere winter en die ellendige feestdagen!
dinsdag 10 juni 2008 om 20:32
Jaaa, ik herken dit allemaal!! Word je ooit nog gelukkig? Wanneer gaat ie uit mn hoofd en hart?? Wanneer wil ik hem niet meer smsen of bellen?? Wanneer voel ik me weer wat vrolijker?? Hoe kan ik me ooit nog zo geven voor iemand, voor 200%?? Alles weer van voor af aan... BLEH!!!
Gelukkig is er deze site, want dan weet je in ieder geval dat je niet de enige bent. Heb is zo moeilijk om constant positief te denken. Okee, dat hoeft niet altijd, maar dat is wel het beste.
Toch zou het voor mij wat makkelijker zijn als je een oogje zou hebben op iemand anders of iemand anders in ieder geval op jou, want dan heb je het gevoel dat je er nog wel mag wezen en zo.
Nou ja, ik ga maar ff voor de tv hangen...
Fijne avond iedereen en we komen er wel!!
Gelukkig is er deze site, want dan weet je in ieder geval dat je niet de enige bent. Heb is zo moeilijk om constant positief te denken. Okee, dat hoeft niet altijd, maar dat is wel het beste.
Toch zou het voor mij wat makkelijker zijn als je een oogje zou hebben op iemand anders of iemand anders in ieder geval op jou, want dan heb je het gevoel dat je er nog wel mag wezen en zo.
Nou ja, ik ga maar ff voor de tv hangen...
Fijne avond iedereen en we komen er wel!!
woensdag 11 juni 2008 om 16:40
Jeeeetje, Niet verwacht dat het vinden van zo'n forum me echt een klein stukje blijer zou maken.
(niet dat ik blij ben dat jullie dit ook allemaal meemaken natuurlijk;))
Zit in hetzelfde schuitje, het doet me goed jullie verhalen te lezen.
Ben dus toch niet alleen;).
Liefdesverdriet is klote. Ik zag laatst iets op tv waarin iemand die aan depressie lijdde zijn ziekte omschreef als: Het voelt alsof de liefde van je leven je heeft verlaten. Depressief zijn lijkt me een stuk vervelender natuurlijk maar liefdesverdriet is gewon ECHT klote. Tijd heelt wonden zeggen ze.
Heb dit eigenlijk nog nooit meegemaakt dus we'll see.
Geloof er geen reet van eigenlijk.
(niet dat ik blij ben dat jullie dit ook allemaal meemaken natuurlijk;))
Zit in hetzelfde schuitje, het doet me goed jullie verhalen te lezen.
Ben dus toch niet alleen;).
Liefdesverdriet is klote. Ik zag laatst iets op tv waarin iemand die aan depressie lijdde zijn ziekte omschreef als: Het voelt alsof de liefde van je leven je heeft verlaten. Depressief zijn lijkt me een stuk vervelender natuurlijk maar liefdesverdriet is gewon ECHT klote. Tijd heelt wonden zeggen ze.
Heb dit eigenlijk nog nooit meegemaakt dus we'll see.
Geloof er geen reet van eigenlijk.
vrijdag 13 juni 2008 om 10:42
Bojane22, Jemmie, Pebbeltje en anderen; als je nog meer kwijt wil en advies en wilt lezen over andere verhalen is dit ook een supersite; www.ldvd.nl
Ik zit er sinds een dag na het uit is op en het heeft me heel erg geholpen, het is geen zwelgsite maar de reeële gevolgen van liefdesverdriet en verbroken relaties worden besproken, zoals contact met je ex, alleen zijn etcetc. en je kunt ook privé met mensen mailen via de site.
Ik heb het gevoel nog steeds hoor, droom ook nog over hem
Ik zit er sinds een dag na het uit is op en het heeft me heel erg geholpen, het is geen zwelgsite maar de reeële gevolgen van liefdesverdriet en verbroken relaties worden besproken, zoals contact met je ex, alleen zijn etcetc. en je kunt ook privé met mensen mailen via de site.
Ik heb het gevoel nog steeds hoor, droom ook nog over hem
zondag 15 juni 2008 om 19:32
Nou, ik heb meer moeite met het weekend. Normaal gesproken was je die dagen gewoon lekker samen en kon je dingen gaan ondernemen en nu moet je blij zijn als een vriendin tijd voor je vrijmaakt.
Ben deze week op zich redelijk doorgekomen. Heb hem zelf even gebelt (we moeten vanalles en nog wat regelen voor het huis en zo) en ben zakelijk gebleven. Niet gevraagd hoe zn weekend was of iets dergelijks. Ging me op zich goed af, maar voelde me daarna wel weer rot, omdat ik eigenlijk wel wil praten over het weekend en werk en vrienden en vanalles, maar das niet goed. En dan vind ik het ook nog lullig voor hem dat ik zo reageer. Zal blij zijn als ik morgen weer mag gaan werken!!
Hoe is jullie weekend verder geweest?? Beetje door kunnen komen?
Ben deze week op zich redelijk doorgekomen. Heb hem zelf even gebelt (we moeten vanalles en nog wat regelen voor het huis en zo) en ben zakelijk gebleven. Niet gevraagd hoe zn weekend was of iets dergelijks. Ging me op zich goed af, maar voelde me daarna wel weer rot, omdat ik eigenlijk wel wil praten over het weekend en werk en vrienden en vanalles, maar das niet goed. En dan vind ik het ook nog lullig voor hem dat ik zo reageer. Zal blij zijn als ik morgen weer mag gaan werken!!
Hoe is jullie weekend verder geweest?? Beetje door kunnen komen?
