eerste ontmoeting schoonouders

Ok, slaat misschien nergens op maar toch....ben zo ZENUWACHTIG! hahaha



Aangezien mijn schoonouders niet in Nederland wonen heb ik ze nog nooit gezien.

Lover en ik zijn al ruim 1.5jr samen(en wonen ook al dik een jaar samen), door omstandigheden hebben we gewoon niet eerder kunnen afspreken.



Ik weet inmiddels hun namen, heb ze al eens via de telefoon gesproken, klinken superlief, leuk, aardig affijn lijken me super fijne mensen.

Maar toch, ik weet dat ze 180% met iedereen in mijn omgeving verschillen en dat maakt me toch best nerveus.

Zal ik wel aan hun verwachtingen voldoen? misschien vinden ze me wel erg jong voor hun zoon, vinden ze me een ontspoorde ouder omdat ik dingen altijd net even anders aanpak.

Ik ben best uhm hoe noem je zoiets...recht voor z'n raap zeg maar, neem niet snel een blad voor m'n mond.



Ben altijd eerlijk en steek ideeen, opvattingen ed niet onder stoelen of banken, liever duidelijk en eerlijk dan "alsof".



Wat vinden jullie?

Gewoon zijn wie ik ben en dus de kans nemen dat ze mij maar raar vinden?

Of me gedeisd houden, alles eerst aftasten en daarna mezelf zijn?



Zelf kies ik eigenlijk liever voor optie 1

Vriend-lief heeft me lief om wie en wat ik ben, maar geeft ook aan: Ik vind je prima zo, maar kun je misschien iets minder over enthousiast, ADHD, gek, ontaard ed doen.

Niet dat hij zich voor me schaamt, meer dat ze dan wat minder overdonderd door me worden.



oke, ik geeft toe ik ben af en toe net zo'n sneltrein die door een stil landschap raast en vogels verschrikt doet wegvliegen, kikkers het water in doet duiken en muizen en konijntjes de stuipen op het lijf jaagt.



Jaaaaaaaaaaaah het is zover deze dame is voor het eerst zenuwachtig in haar leven.



Iemand leuke, goede ideeen of adviezen?



LadyLoveBug

X