Relaties
alle pijlers
Einde vriendschap?
zondag 22 november 2009 om 19:24
Situatie:
Ik ben een man, 32 jaar, single. Heb een hele goede vriendin, nu al 4,5 jaar, waarmee ik dacht een hele hechte band te hebben. Ik noem haar gemakshalve A. A is 30 jaar en heeft een relatie met een vrouw, hier B genoemd. Zij is 29.
Er gaat een heel verhaal aan vooraf, maar ik wil het nu even hebben over een situatie waarin ik verkeer en me werkelijk geen raad weet.
A heeft momenteel geen baan. Zij en B hebben het financieel erg zwaar en ik heb aangeboden wat verlichting te geven. Dit in de vorm dat ik elke maand haar een bedrag van 150 euro zou geven, zodat ze in ieder geval haar betalingsregeling met een schuldeiser kon nakomen. Anders kwamen daar weer extra kosten bij.
Goed, ik ben zelf ook geen financiele instelling, maar ik kon het missen. Heb geen vrouw of kinderen, anders was het voor mij echt anders geweest. Nu blijkt dat A heeft gesolliciteerd en een grote kans heeft op die baan. Geweldig natuurlijk, dus ik stuurde een sms waarin ik ook gelijk zei dat ik dan dat bedrag niet meer hoefde te geven aan haar.
En toen begon het. Kreeg een boos en gefrustreerd smsje terug, waarom ik zoiets besliste zonder te overleggen met haar en dat ze echt teleurgesteld was. Dat juist ik zou moeten weten dat ze het hard nodig heeft en dat ze altijd van op aan kon. En ik stond echt perplex. Ik heb wat smsjes teruggestuurd en daarin getracht één en ander uit te leggen en dat het van mijn kant toch logisch was. Ik wil er wel even bij zeggen dat ik liever niet sms, maar zij neemt geen telefoon op en heeft dan geen behoefte aan praten.
Er is heel veel voorbij gekomen via de sms. Uitspraken dat ik onbetrouwbaar ben, niet stabiel, dat ze niet met mij getrouwd is, en nog veel meer. Dit is niet de vriendin waarmee ik een vriendschap had en het is ook gewoon voorbij. Dat denk ik dan. Het maakt me ook boos. Door zoiets als geld? Ze had toch ook kunnen aangeven dat ze graag wat langer had gehad?
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Snap er werkelijk niets meer van. Misschien dat ik niet helemaal volledig ben geweest, excuses, maar als er opmerkingen zijn, zal ik ze beantwoorden.
Ik ben een man, 32 jaar, single. Heb een hele goede vriendin, nu al 4,5 jaar, waarmee ik dacht een hele hechte band te hebben. Ik noem haar gemakshalve A. A is 30 jaar en heeft een relatie met een vrouw, hier B genoemd. Zij is 29.
Er gaat een heel verhaal aan vooraf, maar ik wil het nu even hebben over een situatie waarin ik verkeer en me werkelijk geen raad weet.
A heeft momenteel geen baan. Zij en B hebben het financieel erg zwaar en ik heb aangeboden wat verlichting te geven. Dit in de vorm dat ik elke maand haar een bedrag van 150 euro zou geven, zodat ze in ieder geval haar betalingsregeling met een schuldeiser kon nakomen. Anders kwamen daar weer extra kosten bij.
Goed, ik ben zelf ook geen financiele instelling, maar ik kon het missen. Heb geen vrouw of kinderen, anders was het voor mij echt anders geweest. Nu blijkt dat A heeft gesolliciteerd en een grote kans heeft op die baan. Geweldig natuurlijk, dus ik stuurde een sms waarin ik ook gelijk zei dat ik dan dat bedrag niet meer hoefde te geven aan haar.
En toen begon het. Kreeg een boos en gefrustreerd smsje terug, waarom ik zoiets besliste zonder te overleggen met haar en dat ze echt teleurgesteld was. Dat juist ik zou moeten weten dat ze het hard nodig heeft en dat ze altijd van op aan kon. En ik stond echt perplex. Ik heb wat smsjes teruggestuurd en daarin getracht één en ander uit te leggen en dat het van mijn kant toch logisch was. Ik wil er wel even bij zeggen dat ik liever niet sms, maar zij neemt geen telefoon op en heeft dan geen behoefte aan praten.
Er is heel veel voorbij gekomen via de sms. Uitspraken dat ik onbetrouwbaar ben, niet stabiel, dat ze niet met mij getrouwd is, en nog veel meer. Dit is niet de vriendin waarmee ik een vriendschap had en het is ook gewoon voorbij. Dat denk ik dan. Het maakt me ook boos. Door zoiets als geld? Ze had toch ook kunnen aangeven dat ze graag wat langer had gehad?
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Snap er werkelijk niets meer van. Misschien dat ik niet helemaal volledig ben geweest, excuses, maar als er opmerkingen zijn, zal ik ze beantwoorden.
zondag 22 november 2009 om 22:17
quote:Muis66 schreef op 22 november 2009 @ 22:13:
Het rare is ook, als je niet weet wat er meespeelt kun je ook op dat vlak niet helpen. Het lijtk wel alsof het over meer dan geld gaat. Jij bent, zo te horen, nog succesvol 'ondanks' de crisis. Dat moet heel raar zijn misschien voor haar?
Ik herken het in die zin dat ik in 1983 van school gekomen ben toen de economie nog erger op zijn kont lag dan nu. Met een HAVO, maar niet meer dan dat. Ik heb daar heel lang last van gehad dat ik geen verdere opleiding had gedaan (het hoe en waarom laat ik nu even weg, maar wil ik wel vertellen op verzoek) en geen spat werkervaring had. Ik heb heel lang voor belachelijk lage lonen gewerkt. Nu zijn we een kwart eeuw verder en zit mijn carriere in een behoorlijke lift, ondanks de crisis. Dat maakt dat ik mij wel dubbel voel naar vrienden die er meer last van hebben. Ik zit 'veilig', mijn werk groeit vooral, zowel mijn baan als mijn eigen bedrijf en ik kan rustig 120 uur in de week volmaken als ik dat wil.
Kan het zijn, psychologie van de koude grond, dat het feit dat jij goed gaat, versus dat je het geld intrekt zodra zij die baan heeft, nu net die trigger is dat zij die ongelijkheid eens te meer ziet? Een beetje in lijn met het verhaal van Q?
Ik heb mijn school niet eens afgemaakt. Ben gewoon gaan werken. Verstand op 0 en doorgaan.
Ik weet het niet. Wellicht dat het voor haar voelt als ongelijkheid, maar het is nou ook niet zo dat ik er mee pronk. Integendeel. Heb haar dikwijls aangeboden samen een nieuw bedrijf te beginnen.
Het rare is ook, als je niet weet wat er meespeelt kun je ook op dat vlak niet helpen. Het lijtk wel alsof het over meer dan geld gaat. Jij bent, zo te horen, nog succesvol 'ondanks' de crisis. Dat moet heel raar zijn misschien voor haar?
Ik herken het in die zin dat ik in 1983 van school gekomen ben toen de economie nog erger op zijn kont lag dan nu. Met een HAVO, maar niet meer dan dat. Ik heb daar heel lang last van gehad dat ik geen verdere opleiding had gedaan (het hoe en waarom laat ik nu even weg, maar wil ik wel vertellen op verzoek) en geen spat werkervaring had. Ik heb heel lang voor belachelijk lage lonen gewerkt. Nu zijn we een kwart eeuw verder en zit mijn carriere in een behoorlijke lift, ondanks de crisis. Dat maakt dat ik mij wel dubbel voel naar vrienden die er meer last van hebben. Ik zit 'veilig', mijn werk groeit vooral, zowel mijn baan als mijn eigen bedrijf en ik kan rustig 120 uur in de week volmaken als ik dat wil.
Kan het zijn, psychologie van de koude grond, dat het feit dat jij goed gaat, versus dat je het geld intrekt zodra zij die baan heeft, nu net die trigger is dat zij die ongelijkheid eens te meer ziet? Een beetje in lijn met het verhaal van Q?
Ik heb mijn school niet eens afgemaakt. Ben gewoon gaan werken. Verstand op 0 en doorgaan.
Ik weet het niet. Wellicht dat het voor haar voelt als ongelijkheid, maar het is nou ook niet zo dat ik er mee pronk. Integendeel. Heb haar dikwijls aangeboden samen een nieuw bedrijf te beginnen.
zondag 22 november 2009 om 22:19
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 22:11:
Ja, het is dan ook verkeerd overgekomen. Had zij dan niet gewoon kunnen zeggen: Joh, waarom doe je zo bot? Ik dacht dat je nog even door ging met dat te betalen, totdat ik een buffer heb.. Of iets dergelijks?
Nee, ik zou alleen haar voorstel tot schoonmaken accepteren als ze dat a) doet om wat bij te verdienen b) omdat ze uit zichzelf dat wilt doen, omdat ik het zo druk heb. Niet in ruil voor wat ik voor haar betaal. Daar deed ik het niet voor. Dat is niet de betekenis van iets geven. Voor mij althans.
Door er geen tegenprestatie tegenover te willen hebben staan, zijn de verhoudingen wel ongelijker gemaakt. Misschien voelt ze die ongelijkheid nu dubbel en dwars doordat jij plots aankondigt dat de betalingen gestopt kunnen worden, zonder dat er bij je vriendin al zicht is op een verbetering in haar situatie.
In een ongelijke situatie, waarin je van de goedheid van iemand anders afhankelijk bent om je hoofd boven water te houden, is het vast niet fijn om er mee te komen dat je nog langer dan de ander aangeeft te willen bijdragen, zijn hulp nodig hebt. Dus ik snap wel dat ze daar nu niet over begint.
Weet je wat de gevolgen zijn als zij de baan niet krijgt, maar jij toch stopt met de financele bijdrage? Kan haar gedrag daar mee te maken hebben?
Ja, het is dan ook verkeerd overgekomen. Had zij dan niet gewoon kunnen zeggen: Joh, waarom doe je zo bot? Ik dacht dat je nog even door ging met dat te betalen, totdat ik een buffer heb.. Of iets dergelijks?
Nee, ik zou alleen haar voorstel tot schoonmaken accepteren als ze dat a) doet om wat bij te verdienen b) omdat ze uit zichzelf dat wilt doen, omdat ik het zo druk heb. Niet in ruil voor wat ik voor haar betaal. Daar deed ik het niet voor. Dat is niet de betekenis van iets geven. Voor mij althans.
Door er geen tegenprestatie tegenover te willen hebben staan, zijn de verhoudingen wel ongelijker gemaakt. Misschien voelt ze die ongelijkheid nu dubbel en dwars doordat jij plots aankondigt dat de betalingen gestopt kunnen worden, zonder dat er bij je vriendin al zicht is op een verbetering in haar situatie.
In een ongelijke situatie, waarin je van de goedheid van iemand anders afhankelijk bent om je hoofd boven water te houden, is het vast niet fijn om er mee te komen dat je nog langer dan de ander aangeeft te willen bijdragen, zijn hulp nodig hebt. Dus ik snap wel dat ze daar nu niet over begint.
Weet je wat de gevolgen zijn als zij de baan niet krijgt, maar jij toch stopt met de financele bijdrage? Kan haar gedrag daar mee te maken hebben?
zondag 22 november 2009 om 22:22
quote:qwertu schreef op 22 november 2009 @ 22:08:
En dat je van dit soort geldnood labiel wórdt, dat heb ik dus aan den lijve ondervonden.
Is ook zo, hoor Q. In de tijd dat mijn ex niet betaalde had ik ook gezeik op mijn werk. Mijn kind was overstuur en ik nam netjes een dag vrij nadat ze een nacht lang haar ogen uit haar hoofd had gehuild. Mijn toenmalige baas schreeuwde 'werkweigering' terwijl dit toch wel een gevalletje 'calamiteitenverlof' was. Vond de rechter ook, die verder vond dat mijn baas zich diep, heel diep, heel héél diep, moest schamen.
In diezelfde tijd was er ook een bedrijf dat mij juridisch de stuipen op het lijf wist te jagen. Ook die werd bij de rechter teruggefloten.
Allemaal leuk lief en aardig, maar als je in een half jaar tijd én een dreigende ex hebt die je kind wil afpakken, én van diezelfde ex geen geld krijgt, én een baas hebt die je wil ontslaan, én een zakelijk akkefietje hebt dan voel je je zachtjes gezegd 'zwaar kut'. Ik zeg wel eens: ik zat in die periode zo ongelofelijk diep in de shit, ik kon gewoonweg niet meer dieper zinken en alleen nog maar omhoog.
Het is dat mijn vrienden en mijn moeder mij er doorheen sleepten, ik wilde vechten voor Muizelientjes en ik zelf zoiets had van: ze krijgen me om de dooie dood nog niet klein, maar ik vraag me oprecht af, als het veel langer had geduurd, hoe ik er aan toe was geweest. Het heeft er wel behoorlijk ingehakt, kan ik je vertellen.
Verschil is misschien wel dat ik daar altijd heel erg open over ben geweest. Dat heeft mij geleerd dat als je je kwetsbaar opstelt, mensen er dan van weten en je willen helpen, met als bijzonderheid de hulp uit onverwachte hoek.
En dat je van dit soort geldnood labiel wórdt, dat heb ik dus aan den lijve ondervonden.
Is ook zo, hoor Q. In de tijd dat mijn ex niet betaalde had ik ook gezeik op mijn werk. Mijn kind was overstuur en ik nam netjes een dag vrij nadat ze een nacht lang haar ogen uit haar hoofd had gehuild. Mijn toenmalige baas schreeuwde 'werkweigering' terwijl dit toch wel een gevalletje 'calamiteitenverlof' was. Vond de rechter ook, die verder vond dat mijn baas zich diep, heel diep, heel héél diep, moest schamen.
In diezelfde tijd was er ook een bedrijf dat mij juridisch de stuipen op het lijf wist te jagen. Ook die werd bij de rechter teruggefloten.
Allemaal leuk lief en aardig, maar als je in een half jaar tijd én een dreigende ex hebt die je kind wil afpakken, én van diezelfde ex geen geld krijgt, én een baas hebt die je wil ontslaan, én een zakelijk akkefietje hebt dan voel je je zachtjes gezegd 'zwaar kut'. Ik zeg wel eens: ik zat in die periode zo ongelofelijk diep in de shit, ik kon gewoonweg niet meer dieper zinken en alleen nog maar omhoog.
Het is dat mijn vrienden en mijn moeder mij er doorheen sleepten, ik wilde vechten voor Muizelientjes en ik zelf zoiets had van: ze krijgen me om de dooie dood nog niet klein, maar ik vraag me oprecht af, als het veel langer had geduurd, hoe ik er aan toe was geweest. Het heeft er wel behoorlijk ingehakt, kan ik je vertellen.
Verschil is misschien wel dat ik daar altijd heel erg open over ben geweest. Dat heeft mij geleerd dat als je je kwetsbaar opstelt, mensen er dan van weten en je willen helpen, met als bijzonderheid de hulp uit onverwachte hoek.
zondag 22 november 2009 om 22:22
quote:loomii schreef op 22 november 2009 @ 22:19:
[...]
Door er geen tegenprestatie tegenover te willen hebben staan, zijn de verhoudingen wel ongelijker gemaakt. Misschien voelt ze die ongelijkheid nu dubbel en dwars doordat jij plots aankondigt dat de betalingen gestopt kunnen worden, zonder dat er bij je vriendin al zicht is op een verbetering in haar situatie.
In een ongelijke situatie, waarin je van de goedheid van iemand anders afhankelijk bent om je hoofd boven water te houden, is het vast niet fijn om er mee te komen dat je nog langer dan de ander aangeeft te willen bijdragen, zijn hulp nodig hebt. Dus ik snap wel dat ze daar nu niet over begint.
Weet je wat de gevolgen zijn als zij de baan niet krijgt, maar jij toch stopt met de financele bijdrage? Kan haar gedrag daar mee te maken hebben?Ja, maar nu ga je voorbij aan het feit dat als die baan niet doorgaat ik nog steeds mijn afspraken blijf nakomen. Het is niet zo dat ik stop, omdat ik vind dat het genoeg is. In het zicht op een betere situatie voor haar heb ik nu aangegeven dat het gaat stoppen. Het stopt pas echt zodra zij een contract (tijdelijk of vast) of zak heeft...
[...]
Door er geen tegenprestatie tegenover te willen hebben staan, zijn de verhoudingen wel ongelijker gemaakt. Misschien voelt ze die ongelijkheid nu dubbel en dwars doordat jij plots aankondigt dat de betalingen gestopt kunnen worden, zonder dat er bij je vriendin al zicht is op een verbetering in haar situatie.
In een ongelijke situatie, waarin je van de goedheid van iemand anders afhankelijk bent om je hoofd boven water te houden, is het vast niet fijn om er mee te komen dat je nog langer dan de ander aangeeft te willen bijdragen, zijn hulp nodig hebt. Dus ik snap wel dat ze daar nu niet over begint.
Weet je wat de gevolgen zijn als zij de baan niet krijgt, maar jij toch stopt met de financele bijdrage? Kan haar gedrag daar mee te maken hebben?Ja, maar nu ga je voorbij aan het feit dat als die baan niet doorgaat ik nog steeds mijn afspraken blijf nakomen. Het is niet zo dat ik stop, omdat ik vind dat het genoeg is. In het zicht op een betere situatie voor haar heb ik nu aangegeven dat het gaat stoppen. Het stopt pas echt zodra zij een contract (tijdelijk of vast) of zak heeft...
zondag 22 november 2009 om 22:32
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 22:17:
[...]
Ik heb mijn school niet eens afgemaakt. Ben gewoon gaan werken. Verstand op 0 en doorgaan.
Ik weet het niet. Wellicht dat het voor haar voelt als ongelijkheid, maar het is nou ook niet zo dat ik er mee pronk. Integendeel. Heb haar dikwijls aangeboden samen een nieuw bedrijf te beginnen.
Ik pronk er ook niet mee, maar toch kunnen mensen om de gekste redenen jaloers zijn. Ik ben bijv. nogal dik. Niet volslank, gewoon dik. En heb nog steeds een soort van misplaatst 'minderwaardigheidscomplex' als mensen die slanker en mooier zijn dan ik (ik heb een lief en leuk gezicht, maar ben geen Miss World, dat weet ik gewoon) jaloers op mij zijn. Ik vind dat moeilijk te begrijpen omdat ik altijd gelijk kan opsommen wat ze 'voor' hebben op mij. Ik pronk nergens mee, want ook al ben ik hoogopgeleid, ik wil mijn kennis vooral delen. Is nuttiger dan pronken. Maar soms heb je gewoon geen 'invloed' op het idee dat mensen van jou hebben. Zeker als jij van 'niets tot iets' bent gekomen. Je bent een beetje een Pietje Bel want zonder diploma's toch een succes van je bedrijf weten te maken is bewonderenswaardig! Chapeau!
Het is zomaar een gedachtegang hoor, misschien zit ik er wel helemaal naast, en zwam ik onzin, maar misschien voelt zij zich de 'mindere'. Zelfs als je dat gevoel totaal niet geeft, is het lastig om het te draaien als zij dat wel zou voelen.
[...]
Ik heb mijn school niet eens afgemaakt. Ben gewoon gaan werken. Verstand op 0 en doorgaan.
Ik weet het niet. Wellicht dat het voor haar voelt als ongelijkheid, maar het is nou ook niet zo dat ik er mee pronk. Integendeel. Heb haar dikwijls aangeboden samen een nieuw bedrijf te beginnen.
Ik pronk er ook niet mee, maar toch kunnen mensen om de gekste redenen jaloers zijn. Ik ben bijv. nogal dik. Niet volslank, gewoon dik. En heb nog steeds een soort van misplaatst 'minderwaardigheidscomplex' als mensen die slanker en mooier zijn dan ik (ik heb een lief en leuk gezicht, maar ben geen Miss World, dat weet ik gewoon) jaloers op mij zijn. Ik vind dat moeilijk te begrijpen omdat ik altijd gelijk kan opsommen wat ze 'voor' hebben op mij. Ik pronk nergens mee, want ook al ben ik hoogopgeleid, ik wil mijn kennis vooral delen. Is nuttiger dan pronken. Maar soms heb je gewoon geen 'invloed' op het idee dat mensen van jou hebben. Zeker als jij van 'niets tot iets' bent gekomen. Je bent een beetje een Pietje Bel want zonder diploma's toch een succes van je bedrijf weten te maken is bewonderenswaardig! Chapeau!
Het is zomaar een gedachtegang hoor, misschien zit ik er wel helemaal naast, en zwam ik onzin, maar misschien voelt zij zich de 'mindere'. Zelfs als je dat gevoel totaal niet geeft, is het lastig om het te draaien als zij dat wel zou voelen.
zondag 22 november 2009 om 22:34
Ow, dat had ik niet uit de OP gehaald, dat je door zou gaan met de 150 euro als ze de baan niet zou krijgen.
Ik vind het lastig..... Ze heeft die 150 euro dus nodig om uit de problemen te blijven en ik kan me daarom wel voorstellen dat ze misschien in paniek geraakt is nu. En daardoor dus ook een ondankbaar, inhalig kreng lijkt. De regeling vind ik zéér nobel, maar ongelukkig. Misschien ligt daar de oplossing wel in, door de betaling nog een tijdje door te laten lopen, maar hem zakelijker te maken. Ze kan ervoor gaan werken, of het geld terug betalen.
Als jullie echt goede vrienden zijn, waarom ga je dan niet bij haar langs (jij bent duidelijk de sterke partij van jullie tweeen op dit moment) en zeg je dat het uit wilt praten?
Ik vind het lastig..... Ze heeft die 150 euro dus nodig om uit de problemen te blijven en ik kan me daarom wel voorstellen dat ze misschien in paniek geraakt is nu. En daardoor dus ook een ondankbaar, inhalig kreng lijkt. De regeling vind ik zéér nobel, maar ongelukkig. Misschien ligt daar de oplossing wel in, door de betaling nog een tijdje door te laten lopen, maar hem zakelijker te maken. Ze kan ervoor gaan werken, of het geld terug betalen.
Als jullie echt goede vrienden zijn, waarom ga je dan niet bij haar langs (jij bent duidelijk de sterke partij van jullie tweeen op dit moment) en zeg je dat het uit wilt praten?
zondag 22 november 2009 om 22:38
Heel eerlijk gezegd zou bij mij de zin om verder te helpen na dit gedoe wel over zijn.
Maar daarbij komt wel dat ik zo'n vriendin (ook door je verdere beschrijving) liever kwijt dan rijk zou willen zijn. Maar dat is natuurlijk wel weer erg drastisch en zal waarschijnlijk niet jouw intentie zijn.
Maar daarbij komt wel dat ik zo'n vriendin (ook door je verdere beschrijving) liever kwijt dan rijk zou willen zijn. Maar dat is natuurlijk wel weer erg drastisch en zal waarschijnlijk niet jouw intentie zijn.
Ja, dat vind ik echt.
zondag 22 november 2009 om 22:39
Ik bemoedig haar juist om iets te doen met haar kwaliteiten. Zij ziet het niet, maar in haar zie ik iets wat er nu gewoon niet uitkomt. Ze is daar nog niet aan toe, maar goed, bemoedigen mag altijd toch 
(Niet dwingend hoor, is allemaal leuk gegaan)
Wat zij voelt kan ik inderdaad niet invullen of bedenken. Ik gedraag me in ieder geval niet als een 'meerdere'. Zij heeft op mij voor dat ze wel haar school heeft afgemaakt. Wel de moed vind om aan een opleiding te beginnen. Als voorbeeld noemende. En dat vind ik zelf heel bijzonder aan haar.
(Niet dwingend hoor, is allemaal leuk gegaan)Wat zij voelt kan ik inderdaad niet invullen of bedenken. Ik gedraag me in ieder geval niet als een 'meerdere'. Zij heeft op mij voor dat ze wel haar school heeft afgemaakt. Wel de moed vind om aan een opleiding te beginnen. Als voorbeeld noemende. En dat vind ik zelf heel bijzonder aan haar.
zondag 22 november 2009 om 22:42
Loomii heeft een punt. Maak het zakelijker. Geef aan dat bij een baan je bijv. nog een maand overbrugging geeft En dat je wel van haar vraagt om bijv. je huis schoon te maken, al is dat spic and span.
En in de zakelijke benadering: dat je, zodra die baan er is, je ook dus niet meer die 150 euro betaalt, maar dus ook niet meer verwacht dat zij dan schoonmaakt.
Weet je, geld is altijd zo'n klotefactor tussen vrienden. Je wilt elkaar helpen, maar zodra het misgaat, is het gelijk gedonder. Ik heb ooit een opdracht voor een vriendin via mijn bedrijfje gedaan. "UIteraard" vriendenprijsje. Was voor de organisatie waar zij werkte. In alle eerlijkheid: met een leuk tarief natuurlijk proberen binnen te komen.
Wat bleek? Zij had ergens toestemming moeten vragen en had dat verzuimd. Daarom kreeg ik niet uitbetaald. Anderhalf jaar later heb ik het bedrijf dat de toestemming moest geven zelf geschreven en gevraagd om uitbetaling. Ik heb niet gerept over vriendschap, edoch alleen dat ik via X de opdracht kreeg en dat kennelijk toestemming van het bedrijf nodig was. Dat dat niet goed was afgestemd, maar dat ik dat niet kon weten en eerlijk gezegd, ook niet voor verantwoordelijk voor gehouden kon worden. Ik mag ervan uitgaan dat de opdrachtgever gemachtigd is om dit te doen.
Dat was dat bedrijf met mij eens, ze betaalden mij het bedrag + 100 euro extra als compensatie.
Hier moet ik wel zeggen dat de vriendschap is overgegaan. Mede omdat ZIJ (vriendin) niet durfde te zeggen dat ze geen toestemming had gevraagd......
En in de zakelijke benadering: dat je, zodra die baan er is, je ook dus niet meer die 150 euro betaalt, maar dus ook niet meer verwacht dat zij dan schoonmaakt.
Weet je, geld is altijd zo'n klotefactor tussen vrienden. Je wilt elkaar helpen, maar zodra het misgaat, is het gelijk gedonder. Ik heb ooit een opdracht voor een vriendin via mijn bedrijfje gedaan. "UIteraard" vriendenprijsje. Was voor de organisatie waar zij werkte. In alle eerlijkheid: met een leuk tarief natuurlijk proberen binnen te komen.
Wat bleek? Zij had ergens toestemming moeten vragen en had dat verzuimd. Daarom kreeg ik niet uitbetaald. Anderhalf jaar later heb ik het bedrijf dat de toestemming moest geven zelf geschreven en gevraagd om uitbetaling. Ik heb niet gerept over vriendschap, edoch alleen dat ik via X de opdracht kreeg en dat kennelijk toestemming van het bedrijf nodig was. Dat dat niet goed was afgestemd, maar dat ik dat niet kon weten en eerlijk gezegd, ook niet voor verantwoordelijk voor gehouden kon worden. Ik mag ervan uitgaan dat de opdrachtgever gemachtigd is om dit te doen.
Dat was dat bedrijf met mij eens, ze betaalden mij het bedrag + 100 euro extra als compensatie.
Hier moet ik wel zeggen dat de vriendschap is overgegaan. Mede omdat ZIJ (vriendin) niet durfde te zeggen dat ze geen toestemming had gevraagd......
zondag 22 november 2009 om 22:43
quote:loomii schreef op 22 november 2009 @ 22:34:
Ow, dat had ik niet uit de OP gehaald, dat je door zou gaan met de 150 euro als ze de baan niet zou krijgen.
Ik vind het lastig..... Ze heeft die 150 euro dus nodig om uit de problemen te blijven en ik kan me daarom wel voorstellen dat ze misschien in paniek geraakt is nu. En daardoor dus ook een ondankbaar, inhalig kreng lijkt. De regeling vind ik zéér nobel, maar ongelukkig. Misschien ligt daar de oplossing wel in, door de betaling nog een tijdje door te laten lopen, maar hem zakelijker te maken. Ze kan ervoor gaan werken, of het geld terug betalen.
Als jullie echt goede vrienden zijn, waarom ga je dan niet bij haar langs (jij bent duidelijk de sterke partij van jullie tweeen op dit moment) en zeg je dat het uit wilt praten?
Ik geloof werkelijk dat als ik zeg tegen haar dat ze het terug kan betalen, ik nog meer druk op haar leg dan goed voor haar is. Ik zie haar ook nog als inhalig kreng en ik moet eerlijk zeggen: voel me een stuk rustiger nu ik hier mijn verhaal kwijt ben.
Bij haar langs gaan? Geloof me, ik zou zo graag willen, maar het werkt niet. Ze wilt rust. Daar ben ik dan nog wel een beetje boos over. Dat ik mijn ei niet aan haar kwijt kan nog...
Ow, dat had ik niet uit de OP gehaald, dat je door zou gaan met de 150 euro als ze de baan niet zou krijgen.
Ik vind het lastig..... Ze heeft die 150 euro dus nodig om uit de problemen te blijven en ik kan me daarom wel voorstellen dat ze misschien in paniek geraakt is nu. En daardoor dus ook een ondankbaar, inhalig kreng lijkt. De regeling vind ik zéér nobel, maar ongelukkig. Misschien ligt daar de oplossing wel in, door de betaling nog een tijdje door te laten lopen, maar hem zakelijker te maken. Ze kan ervoor gaan werken, of het geld terug betalen.
Als jullie echt goede vrienden zijn, waarom ga je dan niet bij haar langs (jij bent duidelijk de sterke partij van jullie tweeen op dit moment) en zeg je dat het uit wilt praten?
Ik geloof werkelijk dat als ik zeg tegen haar dat ze het terug kan betalen, ik nog meer druk op haar leg dan goed voor haar is. Ik zie haar ook nog als inhalig kreng en ik moet eerlijk zeggen: voel me een stuk rustiger nu ik hier mijn verhaal kwijt ben.
Bij haar langs gaan? Geloof me, ik zou zo graag willen, maar het werkt niet. Ze wilt rust. Daar ben ik dan nog wel een beetje boos over. Dat ik mijn ei niet aan haar kwijt kan nog...
zondag 22 november 2009 om 22:47
@ Muis
Precies de reden waarom ik geen dingen doe voor een vriendenprijsje. Dat ken ik niet. Of helemaal of niet.Voor jou kan ik wel een goed betalende klant krijgen en die zou ik dan moeten missen? Nee bedankt.
Voor mij werken gaat niet lukken. Niet aan mij vragen waarom, dat antwoordt ligt bij B. Ik kan het overigens wel zakelijker maken, maar dat wil ik zelf niet. Ik betaal gewoon door totdat zij haar baan heeft en dan had ik heus wel nog een maand doorbetaald, maar dat had ze normaal kunnen zeggen toch?
Precies de reden waarom ik geen dingen doe voor een vriendenprijsje. Dat ken ik niet. Of helemaal of niet.Voor jou kan ik wel een goed betalende klant krijgen en die zou ik dan moeten missen? Nee bedankt.
Voor mij werken gaat niet lukken. Niet aan mij vragen waarom, dat antwoordt ligt bij B. Ik kan het overigens wel zakelijker maken, maar dat wil ik zelf niet. Ik betaal gewoon door totdat zij haar baan heeft en dan had ik heus wel nog een maand doorbetaald, maar dat had ze normaal kunnen zeggen toch?
zondag 22 november 2009 om 22:50
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 22:39:
Ik bemoedig haar juist om iets te doen met haar kwaliteiten. Zij ziet het niet, maar in haar zie ik iets wat er nu gewoon niet uitkomt. Ze is daar nog niet aan toe, maar goed, bemoedigen mag altijd toch (Niet dwingend hoor, is allemaal leuk gegaan)
Wat zij voelt kan ik inderdaad niet invullen of bedenken. Ik gedraag me in ieder geval niet als een 'meerdere'. Zij heeft op mij voor dat ze wel haar school heeft afgemaakt. Wel de moed vind om aan een opleiding te beginnen. Als voorbeeld noemende. En dat vind ik zelf heel bijzonder aan haar.
En toch kan dat voor geen meter werken, hoe raar dat ook mag klinken.
Ik vind op dit moment een man heel leuk - hij mij ook - die wil promoveren. Nu loopt hij vast. Ik kan hem deels helpen, maar doordat hij vastloopt, blokkeert hij, op meerdere fronten. Op het liefdespad (mopper) maar ook op het promotiepad. Hij voelt zich mijn mindere, terwijl hij echt die promotiemogelijkheden niet op zijn mooie blauwe ogen heeft gekregen. Ik heb diepe bewondering en groot respect voor hem als ik het 'zakelijk' bekijk ten aanzien van zijn promoveren en het onderwerp. Hij heeft het echt in zich. Hij loopt nu alleen vast - wat er ws. bij hoort, maar lekker demotiveert. Ik krijg hem ook niet uit dat slop, hoezeer ik ook - naast mijn diepere gevoelens - hem ook vertel dat zijn onderwerp echt wel kans van slagen heeft.
Een gok: ondanks het feit dat ze haar opleiding wel afmaakte en aan een nieuwe begint is ze niet zo ver als jij, nee, zelfs afhankelijk van jou. Voor haar gevoel is ze mogelijk nog zoekende, waar jij - lijkt het - gevonden hebt.
Ik bemoedig haar juist om iets te doen met haar kwaliteiten. Zij ziet het niet, maar in haar zie ik iets wat er nu gewoon niet uitkomt. Ze is daar nog niet aan toe, maar goed, bemoedigen mag altijd toch
(Niet dwingend hoor, is allemaal leuk gegaan)Wat zij voelt kan ik inderdaad niet invullen of bedenken. Ik gedraag me in ieder geval niet als een 'meerdere'. Zij heeft op mij voor dat ze wel haar school heeft afgemaakt. Wel de moed vind om aan een opleiding te beginnen. Als voorbeeld noemende. En dat vind ik zelf heel bijzonder aan haar.
En toch kan dat voor geen meter werken, hoe raar dat ook mag klinken.
Ik vind op dit moment een man heel leuk - hij mij ook - die wil promoveren. Nu loopt hij vast. Ik kan hem deels helpen, maar doordat hij vastloopt, blokkeert hij, op meerdere fronten. Op het liefdespad (mopper) maar ook op het promotiepad. Hij voelt zich mijn mindere, terwijl hij echt die promotiemogelijkheden niet op zijn mooie blauwe ogen heeft gekregen. Ik heb diepe bewondering en groot respect voor hem als ik het 'zakelijk' bekijk ten aanzien van zijn promoveren en het onderwerp. Hij heeft het echt in zich. Hij loopt nu alleen vast - wat er ws. bij hoort, maar lekker demotiveert. Ik krijg hem ook niet uit dat slop, hoezeer ik ook - naast mijn diepere gevoelens - hem ook vertel dat zijn onderwerp echt wel kans van slagen heeft.
Een gok: ondanks het feit dat ze haar opleiding wel afmaakte en aan een nieuwe begint is ze niet zo ver als jij, nee, zelfs afhankelijk van jou. Voor haar gevoel is ze mogelijk nog zoekende, waar jij - lijkt het - gevonden hebt.
zondag 22 november 2009 om 22:54
zondag 22 november 2009 om 22:54
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 22:43:
[...]
Dat ik mijn ei niet aan haar kwijt kan nog...En dat is het hem. Jij toont zoveel begrip voor haar. Desnoods met de inzichten van hier. Maar hoe ziet zij jou in dat verhaal? Wat voelt, beleeft, meent zij ten aanzien van jou? Dat bijt hier gigantisch.
[...]
Dat ik mijn ei niet aan haar kwijt kan nog...En dat is het hem. Jij toont zoveel begrip voor haar. Desnoods met de inzichten van hier. Maar hoe ziet zij jou in dat verhaal? Wat voelt, beleeft, meent zij ten aanzien van jou? Dat bijt hier gigantisch.
zondag 22 november 2009 om 22:59
@ Loommi en Muis
Nee, maar dat is nu wel de waarheid. Zij wilt rust. Ik kan bellen, smsen... Rust. Ik durf ook nog wel te beweren dat ze niet eens open doet als ik voor de deur sta, Ze zit in zo'n bui lijkt het wel.
Hoe ze mij ziet? Ik geloof dat ze een stok heeft gevonden om een hond mee te slaan. Daarom denk ik ook dat er meer achter zit dan alleen dit geld verhaal. Ik weet het echt niet. Soms voelt het alsof ik het grootste misdrijf ooit heb begaan. Een crimineel in haar ogen als ik afga op wat ze heeft gezegd. Weliswaar in een boosheid, maar goed.
Nee, maar dat is nu wel de waarheid. Zij wilt rust. Ik kan bellen, smsen... Rust. Ik durf ook nog wel te beweren dat ze niet eens open doet als ik voor de deur sta, Ze zit in zo'n bui lijkt het wel.
Hoe ze mij ziet? Ik geloof dat ze een stok heeft gevonden om een hond mee te slaan. Daarom denk ik ook dat er meer achter zit dan alleen dit geld verhaal. Ik weet het echt niet. Soms voelt het alsof ik het grootste misdrijf ooit heb begaan. Een crimineel in haar ogen als ik afga op wat ze heeft gezegd. Weliswaar in een boosheid, maar goed.
zondag 22 november 2009 om 23:05
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 22:53:
En B? Hoort zij zich dan ook niet afhankelijk te voelen? Daar merk ik verder niets aan. Ik denk dat ik het daarom ook niet achter A zoek.
Tsja, eergevoel. Hoewel het 'aanbod' van mijn vrienden al enkele jaren geleden is, voel ik nog altijd een vorm van schuld. "Had ik niet..."
Weet je, mijn auto was dit jaar op sterven na dood. En ik had en heb gewoon geen geld voor een nieuwe.Maar voor mijn werk en vooral voor Muizelientje (mijn dochter) wel nodig. Muizelientje heeft MCDD, een heavy diagnose in het autistisch spectrum. Ik rij wa af naar instanties.
Mijn moeder zei: ik leen je geld voor een nieuwe auto, want je hebt hem nodig. Zo waar! Maar ja, toen ging ook zo ongeveer mijn computer dood.... Mijn moeder heeft gezegd: laat die auto maar zitten. Een aanlokkelijk aanbod. Maar ik heb gewoon een bedrag per maand ingesteld in mijn internetbankieren dat ik haar terug kan betalen. Ze is ws. de minst 'veeleisende' crediteur, maar toch ik wil het terugbetalen. Dat is mijn eer te na.
En B? Hoort zij zich dan ook niet afhankelijk te voelen? Daar merk ik verder niets aan. Ik denk dat ik het daarom ook niet achter A zoek.
Tsja, eergevoel. Hoewel het 'aanbod' van mijn vrienden al enkele jaren geleden is, voel ik nog altijd een vorm van schuld. "Had ik niet..."
Weet je, mijn auto was dit jaar op sterven na dood. En ik had en heb gewoon geen geld voor een nieuwe.Maar voor mijn werk en vooral voor Muizelientje (mijn dochter) wel nodig. Muizelientje heeft MCDD, een heavy diagnose in het autistisch spectrum. Ik rij wa af naar instanties.
Mijn moeder zei: ik leen je geld voor een nieuwe auto, want je hebt hem nodig. Zo waar! Maar ja, toen ging ook zo ongeveer mijn computer dood.... Mijn moeder heeft gezegd: laat die auto maar zitten. Een aanlokkelijk aanbod. Maar ik heb gewoon een bedrag per maand ingesteld in mijn internetbankieren dat ik haar terug kan betalen. Ze is ws. de minst 'veeleisende' crediteur, maar toch ik wil het terugbetalen. Dat is mijn eer te na.
zondag 22 november 2009 om 23:08
quote:Logitech schreef op 22 november 2009 @ 22:59:
@ Loommi en Muis
Nee, maar dat is nu wel de waarheid. Zij wilt rust. Ik kan bellen, smsen... Rust. Ik durf ook nog wel te beweren dat ze niet eens open doet als ik voor de deur sta, Ze zit in zo'n bui lijkt het wel.
Hoe ze mij ziet? Ik geloof dat ze een stok heeft gevonden om een hond mee te slaan. Daarom denk ik ook dat er meer achter zit dan alleen dit geld verhaal. Ik weet het echt niet. Soms voelt het alsof ik het grootste misdrijf ooit heb begaan. Een crimineel in haar ogen als ik afga op wat ze heeft gezegd. Weliswaar in een boosheid, maar goed.
Ja, maar, wat heb jij dan misdaan? Ik begrijp alles van schaamte, echt! Niets is meer dan zwaar kut dan te constateren dat je nog maar 30,87 hebt om te besteden terwijl de maand nog moet beginnen. Weet er alles van. Je kan er een fles whisky van kopen en je een avond bezatten. Je tank volgooien terwijl je weet dat je er een week op kan rijden terwijl je een maand hebt te gaan Om nog maar te zwijgen van die baarden in december.
Ik citeer hier uit eigen ervaring.
@ Loommi en Muis
Nee, maar dat is nu wel de waarheid. Zij wilt rust. Ik kan bellen, smsen... Rust. Ik durf ook nog wel te beweren dat ze niet eens open doet als ik voor de deur sta, Ze zit in zo'n bui lijkt het wel.
Hoe ze mij ziet? Ik geloof dat ze een stok heeft gevonden om een hond mee te slaan. Daarom denk ik ook dat er meer achter zit dan alleen dit geld verhaal. Ik weet het echt niet. Soms voelt het alsof ik het grootste misdrijf ooit heb begaan. Een crimineel in haar ogen als ik afga op wat ze heeft gezegd. Weliswaar in een boosheid, maar goed.
Ja, maar, wat heb jij dan misdaan? Ik begrijp alles van schaamte, echt! Niets is meer dan zwaar kut dan te constateren dat je nog maar 30,87 hebt om te besteden terwijl de maand nog moet beginnen. Weet er alles van. Je kan er een fles whisky van kopen en je een avond bezatten. Je tank volgooien terwijl je weet dat je er een week op kan rijden terwijl je een maand hebt te gaan Om nog maar te zwijgen van die baarden in december.
Ik citeer hier uit eigen ervaring.
zondag 22 november 2009 om 23:10
quote:Muis66 schreef op 22 november 2009 @ 23:05:
[...]
Tsja, eergevoel. Hoewel het 'aanbod' van mijn vrienden al enkele jaren geleden is, voel ik nog altijd een vorm van schuld. "Had ik niet..."
Weet je, mijn auto was dit jaar op sterven na dood. En ik had en heb gewoon geen geld voor een nieuwe.Maar voor mijn werk en vooral voor Muizelientje (mijn dochter) wel nodig. Muizelientje heeft MCDD, een heavy diagnose in het autistisch spectrum. Ik rij wat af naar instanties.
Mijn moeder zei: ik leen je geld voor een nieuwe auto, want je hebt hem nodig. Zo waar! Maar ja, toen ging ook zo ongeveer mijn computer dood.... Mijn moeder heeft gezegd: laat die auto maar zitten. Een aanlokkelijk aanbod. Maar ik heb gewoon een bedrag per maand ingesteld in mijn internetbankieren dat ik haar terug kan betalen. Ze is ws. de minst 'veeleisende' crediteur, maar toch ik wil het terugbetalen. Dat is mijn eer te na.
[...]
Tsja, eergevoel. Hoewel het 'aanbod' van mijn vrienden al enkele jaren geleden is, voel ik nog altijd een vorm van schuld. "Had ik niet..."
Weet je, mijn auto was dit jaar op sterven na dood. En ik had en heb gewoon geen geld voor een nieuwe.Maar voor mijn werk en vooral voor Muizelientje (mijn dochter) wel nodig. Muizelientje heeft MCDD, een heavy diagnose in het autistisch spectrum. Ik rij wat af naar instanties.
Mijn moeder zei: ik leen je geld voor een nieuwe auto, want je hebt hem nodig. Zo waar! Maar ja, toen ging ook zo ongeveer mijn computer dood.... Mijn moeder heeft gezegd: laat die auto maar zitten. Een aanlokkelijk aanbod. Maar ik heb gewoon een bedrag per maand ingesteld in mijn internetbankieren dat ik haar terug kan betalen. Ze is ws. de minst 'veeleisende' crediteur, maar toch ik wil het terugbetalen. Dat is mijn eer te na.
anoniem_63408 wijzigde dit bericht op 22-11-2009 23:11
Reden: tikfout gecorrigeerd en op verkeerde icoontje gedrukt ;)
Reden: tikfout gecorrigeerd en op verkeerde icoontje gedrukt ;)
% gewijzigd
maandag 23 november 2009 om 06:50
Ik kan er niet om het feit heen dat ik het echt bot heb gezegd. Ben mijn sms nog eens na gaan lezen en ik had daarin gezet dat ik dan het geld niet meer hoef te betalen en het ook goed voor mezelf kan gebruiken.
Heel bot en niet zo gemeend zoals het daar stond. Dat is hetgeen waarvoor ik heb gezegd, het spijt me, zo bedoelde ik het niet. Heb al een paar keer aangegeven het uit te willen praten en ook daarbij gezegd dat het mij niet om het geld gaat. Een ongelukkige uitspraak is het geweest, maar ik ben ook maar een mens. Er was iets voorgevallen op het werk wat mij even in een ander humeur plaatste.
Ik snap gewoon niet dat ik daar nu zo op word afgerekend. Ik heb haar vaak genoeg meegemaakt dat ze iets zei tegen mij op een botte manier, omdat ze even niet lekker in haar vel zat. Dat is toch menselijk?
En nu is het rust. Hoor werkelijk niets meer van haar en het leven gaat door alsof er geen vriendschap heeft bestaan. Dat doet pijn, omdat het goed bedoeld was allemaal. Het interesseert haar niet, ik kom mijn afspraak niet na.
Ik slaap er echt slecht door. Dit word zo overdreven allemaal.
Heel bot en niet zo gemeend zoals het daar stond. Dat is hetgeen waarvoor ik heb gezegd, het spijt me, zo bedoelde ik het niet. Heb al een paar keer aangegeven het uit te willen praten en ook daarbij gezegd dat het mij niet om het geld gaat. Een ongelukkige uitspraak is het geweest, maar ik ben ook maar een mens. Er was iets voorgevallen op het werk wat mij even in een ander humeur plaatste.
Ik snap gewoon niet dat ik daar nu zo op word afgerekend. Ik heb haar vaak genoeg meegemaakt dat ze iets zei tegen mij op een botte manier, omdat ze even niet lekker in haar vel zat. Dat is toch menselijk?
En nu is het rust. Hoor werkelijk niets meer van haar en het leven gaat door alsof er geen vriendschap heeft bestaan. Dat doet pijn, omdat het goed bedoeld was allemaal. Het interesseert haar niet, ik kom mijn afspraak niet na.
Ik slaap er echt slecht door. Dit word zo overdreven allemaal.
maandag 23 november 2009 om 07:30
Ik heb trouwens ook nog na zitten denken over het feit dat ik een soort macht zou kunnen hebben die op haar verkeerd overkomt. Ik weet wel heel zeker dat zij dat echt niet zo ervaart.
Door dit heb ik juist het idee dat alle macht bij haar ligt. Zij is degene die de deur dicht houdt om dit uit te praten en laat mij gewoon in mijn eigen sop gaar koken.
Ik heb veel gedaan voor haar. Heeft niet altijd met geld te maken gehad, maar wel met mensen gaan praten voor haar om dingen geregeld te krijgen. Praten met de huiseigenaar dat ze niet het huis werd uitgezet of kwijtschelding van een klein gedeelte van een schuld.
Nooit het idee gehad dat ze het als vanzelfsprekend zag. Dat maakt me ook wel boos. Ben ik dan zo achterlijk geweest?
Door dit heb ik juist het idee dat alle macht bij haar ligt. Zij is degene die de deur dicht houdt om dit uit te praten en laat mij gewoon in mijn eigen sop gaar koken.
Ik heb veel gedaan voor haar. Heeft niet altijd met geld te maken gehad, maar wel met mensen gaan praten voor haar om dingen geregeld te krijgen. Praten met de huiseigenaar dat ze niet het huis werd uitgezet of kwijtschelding van een klein gedeelte van een schuld.
Nooit het idee gehad dat ze het als vanzelfsprekend zag. Dat maakt me ook wel boos. Ben ik dan zo achterlijk geweest?
maandag 23 november 2009 om 07:57
Mogge Logi,
je schreef eerder dat je haar zo niet kent, dat je daarom vermoed dat er meer aan de hand is met haar. Maar nu schrijf je dat ze vaker zo bot doet omdat ze dan niet goed in haar vel zit. En je schrijft dat je haar vaker uit de puree helpt.
Van zo'n patroon zou ik, als ik jou was, niet vrolijk worden. Waarom beschouw je haar als goede vriendin als ze je zo behandelt?
je schreef eerder dat je haar zo niet kent, dat je daarom vermoed dat er meer aan de hand is met haar. Maar nu schrijf je dat ze vaker zo bot doet omdat ze dan niet goed in haar vel zit. En je schrijft dat je haar vaker uit de puree helpt.
Van zo'n patroon zou ik, als ik jou was, niet vrolijk worden. Waarom beschouw je haar als goede vriendin als ze je zo behandelt?
maandag 23 november 2009 om 08:01
Onvoorstelbaar, Logitech. Als ik lees wat jij voor haar doet....
Heel fijn dat je dat voor haar doet en ik beschouw het als bijzonder dat iemand dat doet. Voor Muizelientje ben ik ook afhankelijk van instanties en hoe goed ik mijn mondje ook kan roeren, soms moeten zij het werk doen. En dan ben ik gewoon erg blij met ze, al is het hun werk, ik bedank ze met een aardigheidje . Ik beschouw het nooit zomaar vanzelfsprekend als mensen 'the extra mile' gaan. Maar mensen helpen vind ik dan vanuit mezelf weer 'vanzelfsprekend'.
Ik zou nog één poging wagen als ik jou was, en als ze 'rust' wil en er niet over wil praten zou het wat mij betreft einde vriendschap zijn. Mag ze het zelf uitzoeken in alle rust.
Heel fijn dat je dat voor haar doet en ik beschouw het als bijzonder dat iemand dat doet. Voor Muizelientje ben ik ook afhankelijk van instanties en hoe goed ik mijn mondje ook kan roeren, soms moeten zij het werk doen. En dan ben ik gewoon erg blij met ze, al is het hun werk, ik bedank ze met een aardigheidje . Ik beschouw het nooit zomaar vanzelfsprekend als mensen 'the extra mile' gaan. Maar mensen helpen vind ik dan vanuit mezelf weer 'vanzelfsprekend'.
Ik zou nog één poging wagen als ik jou was, en als ze 'rust' wil en er niet over wil praten zou het wat mij betreft einde vriendschap zijn. Mag ze het zelf uitzoeken in alle rust.
