en daar gaat je grand vedette.

Dag meiden.



Na veel mee lezen besloot ik mezelf toch maar even aan te melden hier, gezellig forum!

Als groentje besluit ik toch maar even een topic te plaatsen betreft ex vriend.

Goed en wel 5 maanden terug de man van mijn dromen leren kennen, althans dat dacht ik ( zullen wel meer vrouwen hebben gedacht voordat iets ontzettend mis ging)

Een erg fijne relatie, ontzettende klik, de zelfde intresse's en ga zo maar door.

Meneer zat in een band , dus was veel weg maar we hielden altijd tijd over voor elkaar over, door dik en dun waren we er voor elkaar.

Hij was Christen, alhoewel wanneer het hem uitkwam en ik geloof niet echt in iets verder...

Al snel was het meet-the-parents-time, en ik voelde een enorme ongemakkelijke sfeer hangen. Ik merkte ook dat hij zichzelf niet echt op zn gemak voelde vanwege het feit hij bepaalde dingen had verzwegen tegenover zijn ouders.

Die zelfde avond een ontzettende discussie gehad, ik draag het hart op de tong en zei op dat moment wat ik dacht.

Uitgepraat en al met een wijntje erbij en hup naar bed.

Ik wist dat hij een hele goede ''vriendin'' had, die hem vaak belde, ik ben natuurlijk niet zo onvolwassen dat ik nieuwsgierig in zijn telefoon ga lopen kijken als hij er niet is ( altho i wish i did afterall)

Huppakee, in de auto naar huis, ik voelde me goed.. hij was de man die ik mijn vertrouwen kon geven, ik vondt het moeilijk maar ik was er klaar voor, ik kon hem vertrouwen .. todat ik een smsje kreeg : we moeten praten.

Het voelde alsof je een enorme pil slikte zonder water ik wist het niet.

Omgekeerd met de auto en terug gereden, hij wist het ineens niet meer, was ik niet te jong, ging dit wel werken? terwijl hij zelf voorstelde om te gaan samen wonen ( wat ik erg vroeg vondt, dus de boot even afhield )

Een man die huilt was nieuw voor me ,dus ik wist mijzelf geen houding te geven toen hij snikkend vertelde dat hij niet verder kon.

We hadden veel gezamelijke vrienden en daar begon het geouwehoer, het was nog geen 5 dagen uit en het bleek de '' vriendin '' te zijn met wie hij al die tijd was vreemd gegaan toen wij nog een relatie hadden.

Niks band repetities, niks werk, gewoon even naar zijn '' vriendin '' om even snel te wippen en vervolgends mij de hemel in prijzen als ik langs kwam.

Zijn broer heeft het me verteld , aangezien ik nog wel goed contact had met hem, ook dit maakte me enorm kwaad.

Misschien is dit nogal warrig geschreven, maar ik voelde me zo ontzettend kwaad en bedondert!

En het wordt steeds moeilijker om de ander te vertrouwen, althans voor mij... gewoon bang dat er weer zoiets gebeurd.

Ik moest echt even mijn ei kwijt.

Liefs !



p.s. zijn nieuwe vriendin ben ik een aantal keer tegen gekomen in de kroeg waar we altijd naar toe gaan ( ik blijf natuurlijk niet uit het stamkroegje weg omdat die lutser en zijn nieuwe scharrel daar komen ) en continue loopt ze naar me toe en begint ze me alles te vragen over mijn ex.

ik probeer haar te negeren, maar ik heb het idee dat ik binnenkort echt een keer ontzettend op tilt sla..

klopt, maar het blijft lastig en ben nu ook lekker aan het genieten van het leven ! even geen zorgen, geen zeurende man heerlijk!