En dan is het over....

23-10-2021 13:25 43 berichten
Laat maar
anoniem_6537b2ee6b284 wijzigde dit bericht op 23-10-2021 22:10
99.81% gewijzigd
Dat stemmetje moet je maar negeren, want ze is de ware niet. Laat haar met rust, het is toch duidelijk dat ze dat wil?

En dat je kind het stom vindt dat ze geen afscheid heeft genomen komt doordat jij dat vindt. Dat denkt een kind echt niet van zichzelf. Je beïnvloedt je kinderen om je eigen emoties te bevestigen, en dat is niet goed.
Alle reacties Link kopieren
Paar keer je post gelezen en e.a.a. niet helemaal duidelijk (ligt aan mij). Moraal van het verhaal. Na het lezen lijkt dit een zeer gecompliceerde relatie. Iedereen heeft op een bepaalde leeftijd een 'rugzak'maar dit gaat verder dan dat. In mijn ogen (nogmaals een buitenstaander en waarschijnlijk zeer makkeljik oordelend) een situatie waar je in het belang van jezelf en je kinderen beter een punt achter kan zetten. Ouders met psyschische problemen doen er goed aan (in het belang van de kinderen) om aan zichzelf te gaan werken voordat men een relatie aangaat. Zit men er nog middenin dan beter vermijden. Kortom ga je eigen weg en geef je vriendin de ruimte om haar eigen problemen op te lossen. Nogmaals als buitenstaander makkelijk oordelend maar wordt toch altijd een beetje treurig als ik dit soort berichten lees. Mensen die er blijkbaar niet klaar voor zijn om kinderen te krijgen maar het toch doen ondanks hun psychische problemen.
PogingTwee schreef:
23-10-2021 16:21
Dat stemmetje moet je maar negeren, want ze is de ware niet. Laat haar met rust, het is toch duidelijk dat ze dat wil?

En dat je kind het stom vindt dat ze geen afscheid heeft genomen komt doordat jij dat vindt. Dat denkt een kind echt niet van zichzelf. Je beïnvloedt je kinderen om je eigen emoties te bevestigen, en dat is niet goed.
Dit.

Laat haar los en richt je op je eigen kinderen en leven. Dit klinkt alleen maar als drama.
Alle reacties Link kopieren
Ze vond dat ik te weinig affectie toonde en niet luisterde
En dat is nog steeds het geval. Je verhaal hangt aan elkaar van wat zij allemaal fout doet/deed en verkeerd interpreteert met op de koop toe een psychiatrische diagnose. Ik lees nergens iets van affectie of inlevingsvermogen richting haar visie. Om dingen op te lossen moeten beide partijen naar zichzelf kunnen kijken en daarna in gesprek hoe het opgelost kan worden en de verbinding hersteld kan worden. Ik sluit me aan bij mijn voorgangers : Beëindig deze drama en ga verder met je leven.
Alle reacties Link kopieren
Yolo666 schreef:
23-10-2021 16:33
Dit klinkt alleen maar als drama.
Dit klinkt alleen maar als een veel te lang verhaal dat ik daarom niet gelezen heb.

Sorry TO.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
“ haar werk is trouwens hechtingsproblematiek en ze geeft kinderyogales aan kinderen met trauma”

Altijd mooi wanneer mensen van hun hobby hun werk weten te maken.
Iedere dag is gehaktdag
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als een En al drama. Laat haar los en ga verder met je leven.
Alle reacties Link kopieren
En dan is het over….

Dat lijkt mij een zegen, ook voor jouw kinderen. Wat een drama zeg
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
cappi schreef:
23-10-2021 16:23
Paar keer je post gelezen en e.a.a. niet helemaal duidelijk (ligt aan mij).
Nee joh, gekkie.
Thanks voor de input.
Jullie zeggen eigenlijk niets anders als wat ik vrienden zou adviseren.
Ik heb trouwens genoeg zelfinzicht en reflectie, ik begrijp dat een verhaal altijd 2 kanten heeft.

Hetgeen waar zij tegen aanliep betroffen trouwens geen grote dingen maar als het voor een ander een absolute waarheid is dan is praten lastig.

Achteraf had ik eerder een grens moeten trekken in plaats mij te verdedigen tegen aannames.

Mijn doxhter sprak die woorden ze uit, die heb ik haar niet in de mond gelegd.

Ik noemde haar juist bewust een beschadigde vrouw en geen borderliner.
De 2 keer dat ik geprobeerd heb om een gesprek aan te knopen werd alles op mij geprojecteerd en volgde er alleen messen in rug.

In die 2 jaar heb ik verteld waar ik in mijn leven tegen aan ben gelopen en dat wordt nu precies benoemd dus oude wonden open.

Ik besef me dat zij niet de ware is. Dit hangt deels samen met mijn kindthema.

Het ergste vind ik dat ik vrienden kwijt raak.....
De 2 keer dat ik geprobeerd heb om een gesprek aan te knopen werd alles op mij geprojecteerd en volgde er alleen messen in rug.

In die 2 jaar heb ik verteld waar ik in mijn leven tegen aan ben gelopen en dat wordt nu precies benoemd dus oude wonden open.

Ik besef me dat zij niet de ware is. Dit hangt deels samen met mijn kindthema.

Het ergste vind ik dat ik vrienden kwijt raak.....
Alle reacties Link kopieren
Wet van Wuiles... Sorry, ik weet verder nu even niets zinnigs te zeggen.
En ik beken eerlijk dat ik op 1/3 van de op ben gestopt met lezen.
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
Robske schreef:
23-10-2021 19:47
Ik heb trouwens genoeg zelfinzicht en reflectie, ik begrijp dat een verhaal altijd 2 kanten heeft.

Hetgeen waar zij tegen aanliep betroffen trouwens geen grote dingen maar als het voor een ander een absolute waarheid is dan is praten lastig.

Achteraf had ik eerder een grens moeten trekken in plaats mij te verdedigen tegen aannames.

Mijn doxhter sprak die woorden ze uit, die heb ik haar niet in de mond gelegd.

Ik noemde haar juist bewust een beschadigde vrouw en geen borderliner.
Hoe zeg ik 'ze is stom en ik luister niet naar haar' zonder die woorden te gebruiken. Hoe krijg je het je toetsenbord uit zeg, jemig.
Och, het ligt allemaal aan haar natuurlijk. Gelukkig is het over.


Laat haar met rust, zoals ze wil.
En zorg dat je kinderen nu wel een stabieler leven krijgen en dat ook houden.
Met alle respect maar ik laat haar met rust dus snap die opmerking niet?
Door haar opmerkingen fiets ik om, kijk eerst of haar fiets bij jumbo staat en zo ja dan ga ik later. Ja en dat gaat te ver maar ik laat haar niet met rust?
Met alle respect maar ik laat haar met rust dus snap die opmerking niet?
Door haar opmerkingen fiets ik om, kijk eerst of haar fiets bij jumbo staat en zo ja dan ga ik later. Ja en dat gaat te ver maar ik laat haar niet met rust?
Je klinkt best stalkerig, vind ik. Nachtenlang over haar malen, samen met je psycholoog praten over wat er aan háár mankeert, met vrienden over haar praten. Je staat haar misschien niet te bespioneren maar je bent wel nogal obsessief.
Resumerend;
Ik stalk
Ik ben obsessief
Ik luister luister niet
Ik leg mijn dochter woorden in haar mond
Ik leg alle schuld bij haar
Ik laat haar niet meer rust

Thanks.......
Je hoeft het er natuurlijk niet mee eens te zijn. Maar het kan geen kwaad om er eens over na te denken, denk ik.
anoniem_407800 wijzigde dit bericht op 23-10-2021 22:33
0.45% gewijzigd
Robske schreef:
23-10-2021 22:04
Resumerend;
Ik stalk
Ik ben obsessief
Ik luister luister niet
Ik leg mijn dochter woorden in haar mond
Ik leg alle schuld bij haar
Ik laat haar niet meer rust

Thanks.......
Joh, het is niet als aanval bedoelt (door de meesten). Het is wat willekeurige mensen opvalt als jij je verhaal vertelt zonder dat ze jou kennen of meer weten van de situatie. Ik zou zeggen, doe er je voordeel mee. Je eigen vrienden geven niet zo'n vrij oordeel. Tuurlijk kan het zijn dat iedereen hier het verkeerd heeft, maar dit is wel hoe jij overkomt. Als dat niet klopt, mooi voor jou. Maar je zou kunnen kijken of je er wat mee kunt, zonder direct in een slachtofferrol te kruipen. Want als je jezelf aangevallen voelt kun je niks meer met adviezen. Gemiste kans, toch?
Ik geloof dat ik die vrouw wel begrijp, TO. Je gooit een bak met kritiek op haar maar zelf kun je niet incasseren.

Zelfreflectie. Probeer dat eens.
Alle reacties Link kopieren
Ook bijzonder dat de psych haar een diagnose geeft zonder haar te kennen en aanraad bepaalde relaties stop te zetten. Heeft je psych ook een diagnose voor jou?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven