Relaties
alle pijlers
En nu?
donderdag 25 september 2008 om 13:01
Al een tijdje loop ik met iets rond waar je met anderen moeilijk over praat en dan is het eigenlijk wel prettig wanneer je dit redelijk anoniem kunt doen.
Sinds enige tijd heb ik een relatie met Mr. Right (althans dat dacht ik tot voor kort). In alles vullen we elkaar aan, we hebben het heerlijk met elkaar dus tot zover waren er geen problemen. Een tijdje geleden had ik het gevoel dat er toch iets niet klopte en dat weet ik nu zeker. Ondanks het feit dat hij mij op geen enkel moment tekort doet broeide er iets en ik kon niet echt mijn vinger leggen op wat het zou zijn. Vermoedens had ik zeker maar zolang dat bij vermoedens bleef had het niet zoveel zin om dit uit te spreken.
Sinds kort kreeg ik bevestigd dat mr. Right bisexuele gevoelens zou hebben en daar ook actief mee aan de slag zou zijn. Natuurlijk ben ik daar enorm van geschrokken. Niet het feit dat hij bi zou zijn, eerlijk gezegd heb ik daar nog de minste moeite mee. Ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is en zoals ik het nu voel zou onze relatie niet stuk lopen op het feit dat hij bi is. Mijn probleem zit meer in het feit dat hij daar niet eerlijk over is tegen mij. Ik was in de veronderstelling dat we alles tegen elkaar konden zeggen en dat alles bespreekbaar zou zijn. Het tegendeel is echter waar.
Om nog zekerder te zijn van mijn vermoedens heb ik, heel slecht, de berichtengeschiedenis in zijn MSN gelezen en die logen er niet om. Dates, geile praatjes enz enz. Ik ben niet preuts aangelegd maar deze gesprekken logen er niet om. Maar ok, als hij daar eerlijk over zou zijn zou ik er nog steeds over kunnen praten met hem zonder gelijk deuren dicht te gooien. Niet dat ik het leuk vind maar dat is een ander verhaal.
Korte tijd geleden heb ik hem de kans gegeven om er eerlijk voor uit te komen zonder prijs te geven wat ik inmiddels weet. Ik heb hem recht op de man gevraagd of hij bi is en met mannen afspreekt. Alles werd ontkend. Eigenlijk had ik dat niet verwacht, ik had gedacht dat hij blij zou zijn met een opening om schoon schip te maken maar helaas. Dat deed hij niet.
Mijn probleem zit in het niet vertellen van de waarheid, hoe moeilijk die misschien ook is. Natuurlijk voel ik me gekwetst en ben ik verdrietig. Ik snap heel goed dat het misschien een kant van hem is waar hij zich eventueel over schaamt en er niet over durft te praten maar het erover liegen doet mij meer dan de waarheid.
Wat zou nu wijsheid zijn in dit? Hem nog meer kansen geven om het te kunnen vertellen of hem confronteren met wat ik gelezen heb en daarmee ook toegeven dat ik een stuk van zijn privacy heb geschonden?
Laten we wel wezen, ik had kunnen leven met het feit dat hij bi sexueel is, misschien kan ik zelfs leven met het feit dat hij daar ook actief in is (dat weet ik natuurlijk niet zeker omdat ik nooit voor het feit heb gestaan) maar eerlijk gezegd vind ik het moeilijk omgaan met het niet vertellen van de waarheid. Dat kwetst mij meer dan het weten dat hij bi is.
Sinds enige tijd heb ik een relatie met Mr. Right (althans dat dacht ik tot voor kort). In alles vullen we elkaar aan, we hebben het heerlijk met elkaar dus tot zover waren er geen problemen. Een tijdje geleden had ik het gevoel dat er toch iets niet klopte en dat weet ik nu zeker. Ondanks het feit dat hij mij op geen enkel moment tekort doet broeide er iets en ik kon niet echt mijn vinger leggen op wat het zou zijn. Vermoedens had ik zeker maar zolang dat bij vermoedens bleef had het niet zoveel zin om dit uit te spreken.
Sinds kort kreeg ik bevestigd dat mr. Right bisexuele gevoelens zou hebben en daar ook actief mee aan de slag zou zijn. Natuurlijk ben ik daar enorm van geschrokken. Niet het feit dat hij bi zou zijn, eerlijk gezegd heb ik daar nog de minste moeite mee. Ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is en zoals ik het nu voel zou onze relatie niet stuk lopen op het feit dat hij bi is. Mijn probleem zit meer in het feit dat hij daar niet eerlijk over is tegen mij. Ik was in de veronderstelling dat we alles tegen elkaar konden zeggen en dat alles bespreekbaar zou zijn. Het tegendeel is echter waar.
Om nog zekerder te zijn van mijn vermoedens heb ik, heel slecht, de berichtengeschiedenis in zijn MSN gelezen en die logen er niet om. Dates, geile praatjes enz enz. Ik ben niet preuts aangelegd maar deze gesprekken logen er niet om. Maar ok, als hij daar eerlijk over zou zijn zou ik er nog steeds over kunnen praten met hem zonder gelijk deuren dicht te gooien. Niet dat ik het leuk vind maar dat is een ander verhaal.
Korte tijd geleden heb ik hem de kans gegeven om er eerlijk voor uit te komen zonder prijs te geven wat ik inmiddels weet. Ik heb hem recht op de man gevraagd of hij bi is en met mannen afspreekt. Alles werd ontkend. Eigenlijk had ik dat niet verwacht, ik had gedacht dat hij blij zou zijn met een opening om schoon schip te maken maar helaas. Dat deed hij niet.
Mijn probleem zit in het niet vertellen van de waarheid, hoe moeilijk die misschien ook is. Natuurlijk voel ik me gekwetst en ben ik verdrietig. Ik snap heel goed dat het misschien een kant van hem is waar hij zich eventueel over schaamt en er niet over durft te praten maar het erover liegen doet mij meer dan de waarheid.
Wat zou nu wijsheid zijn in dit? Hem nog meer kansen geven om het te kunnen vertellen of hem confronteren met wat ik gelezen heb en daarmee ook toegeven dat ik een stuk van zijn privacy heb geschonden?
Laten we wel wezen, ik had kunnen leven met het feit dat hij bi sexueel is, misschien kan ik zelfs leven met het feit dat hij daar ook actief in is (dat weet ik natuurlijk niet zeker omdat ik nooit voor het feit heb gestaan) maar eerlijk gezegd vind ik het moeilijk omgaan met het niet vertellen van de waarheid. Dat kwetst mij meer dan het weten dat hij bi is.
dinsdag 30 september 2008 om 15:02
Jeetje wat een ontzettende rotsituatie Waarachtig! Maar volgens mij bewandel je de juiste weg: uitvogelen hoe het zit en als je het gevoel hebt dat nog niet alles op tafel ligt, zou dat best eens waar kunnen zijn. Vrouwelijke intuïtie.
Welke kant het ook op gaat uiteindelijk, door het grondig uit te zoeken kun je vrede hebben met welke beslissing dan ook. Of dat nu doorgaan of stoppen is.
Het is zeker lastig dat hij moeilijk praat over emoties, zeker als er ook nog schaamte bij komt kijken. Dat nodigt niet uit tot het achterste van zijn tong laten zien. Maar hij zal moeten kiezen of delen: openheid van zaken en jou (waarschijnlijk) behouden óf zaken achterhouden en jou (waarschijnlijk) kwijtraken. Dat is zijn keuze. Zolang jij goed blijft bij wat voor jou belangrijk is in een relatie en wat goed voelt, kom je wel bij 'het antwoord'.
Neemt niet weg dat het erg rot is allemaal! Even een domme vraag: met testen bedoel je SOA testen? Dus hij heeft (onbeschermde) sex gehad met andere mannen?
Het lijkt me voor jou lastig om naar de toekomst te kijken nu je in deze rollercoaster zit. Maar ik kan het niet helpen dat ik me afvraag: stel dat je accepteert dat je vriend af en toe sex heeft met een man, hoe weet je dan 100% zeker dat hij het safe doet? Dan moet je een grenzeloos vertrouwen in hem hebben en als hij nu dit al voor je achterhoudt... waar moet je dan het vertrouwen vandaan halen dat hij hier voortaan volkomen open over is naar jou toe én dat hij jouw gezondheid niet in gevaar brengt? Als ik je post goed begrijp heeft ie dat al gedaan.
Heel veel sterkte en wijsheid gewenst!
Dikke knuffel van Snoek
Welke kant het ook op gaat uiteindelijk, door het grondig uit te zoeken kun je vrede hebben met welke beslissing dan ook. Of dat nu doorgaan of stoppen is.
Het is zeker lastig dat hij moeilijk praat over emoties, zeker als er ook nog schaamte bij komt kijken. Dat nodigt niet uit tot het achterste van zijn tong laten zien. Maar hij zal moeten kiezen of delen: openheid van zaken en jou (waarschijnlijk) behouden óf zaken achterhouden en jou (waarschijnlijk) kwijtraken. Dat is zijn keuze. Zolang jij goed blijft bij wat voor jou belangrijk is in een relatie en wat goed voelt, kom je wel bij 'het antwoord'.
Neemt niet weg dat het erg rot is allemaal! Even een domme vraag: met testen bedoel je SOA testen? Dus hij heeft (onbeschermde) sex gehad met andere mannen?
Het lijkt me voor jou lastig om naar de toekomst te kijken nu je in deze rollercoaster zit. Maar ik kan het niet helpen dat ik me afvraag: stel dat je accepteert dat je vriend af en toe sex heeft met een man, hoe weet je dan 100% zeker dat hij het safe doet? Dan moet je een grenzeloos vertrouwen in hem hebben en als hij nu dit al voor je achterhoudt... waar moet je dan het vertrouwen vandaan halen dat hij hier voortaan volkomen open over is naar jou toe én dat hij jouw gezondheid niet in gevaar brengt? Als ik je post goed begrijp heeft ie dat al gedaan.
Heel veel sterkte en wijsheid gewenst!
Dikke knuffel van Snoek
dinsdag 30 september 2008 om 15:45
Moeilijke vragen stel je Snoek! Maar wel fijn want dat geeft mij ook gelegenheid om over meer zaken na te denken. Op dit moment zijn er zoveel gedachten dat het soms een beetje mistig is.
Het antwoord op je vraag over onbeschermde sex kan ik niet beantwoorden omdat ik het niet weet. Tijdens een van de gesprekken heeft hij aan mij gevraagd of ik wilde dat hij zich zou laten testen. Dat heb ik met ja beantwoord. Hij schat de kans dat er iets zou zijn zeer laag in maar toen ik riep dat hij dan wel heel zeker moest zijn dat hij bij alle handelingen een condoom heeft gebruikt bleef het te lang stil. Ik heb dan ook besloten om mezelf te laten testen. Ik ga niet op hem wachten maar neem het heft wat dit betreft zelf in handen. Het enige wat voor mij nu van belang is, is of hij het afgelopen half jaar sex met anderen heeft gehad want als dat inderdaad zo is dan heeft de test niet zoveel zin.
Zoals je merkt zijn we er ook nog niet met de gesprekken. Veel is nog onduidelijk en vandaar ook mijn rollercoaster van emoties.
Zeker weten doe je niets in het leven en zo ook met de eventuele contacten die hij zou willen. Op dit moment heeft hij bezworen dat niet in de toekomst te willen. Ik kan niet zeggen dat ik op dit moment 100% vertrouwen in hem heb en dat lijkt me gezien de situatie ook heel logisch.
Nogmaals, ik kan leven met het feit dat dit soort dingen gebeurd zijn, ik kan leven met een bi partner. Waar ik niet mee kan leven is oneerlijkheid en het feit dat mijn gezondheid misschien wel in gevaar is gebracht. In mijn ogen wil je dat ten alle tijde voorkomen als je van iemand houdt.
Het antwoord op je vraag over onbeschermde sex kan ik niet beantwoorden omdat ik het niet weet. Tijdens een van de gesprekken heeft hij aan mij gevraagd of ik wilde dat hij zich zou laten testen. Dat heb ik met ja beantwoord. Hij schat de kans dat er iets zou zijn zeer laag in maar toen ik riep dat hij dan wel heel zeker moest zijn dat hij bij alle handelingen een condoom heeft gebruikt bleef het te lang stil. Ik heb dan ook besloten om mezelf te laten testen. Ik ga niet op hem wachten maar neem het heft wat dit betreft zelf in handen. Het enige wat voor mij nu van belang is, is of hij het afgelopen half jaar sex met anderen heeft gehad want als dat inderdaad zo is dan heeft de test niet zoveel zin.
Zoals je merkt zijn we er ook nog niet met de gesprekken. Veel is nog onduidelijk en vandaar ook mijn rollercoaster van emoties.
Zeker weten doe je niets in het leven en zo ook met de eventuele contacten die hij zou willen. Op dit moment heeft hij bezworen dat niet in de toekomst te willen. Ik kan niet zeggen dat ik op dit moment 100% vertrouwen in hem heb en dat lijkt me gezien de situatie ook heel logisch.
Nogmaals, ik kan leven met het feit dat dit soort dingen gebeurd zijn, ik kan leven met een bi partner. Waar ik niet mee kan leven is oneerlijkheid en het feit dat mijn gezondheid misschien wel in gevaar is gebracht. In mijn ogen wil je dat ten alle tijde voorkomen als je van iemand houdt.
dinsdag 30 september 2008 om 21:28
Sorry voor de moelijke vragen 
Goed dat je jezelf laat testen. De test heeft denk ik wel zin nu maar over een paar maandjes moet je dan nog een keer of niet? Ik bedoel, als blijkt dat hij het afgelopen half jaar onveilige sex heeft gehad.
Lijkt me enorm logisch dat je nu geen 100% vertrouwen in hem hebt. Dat moet weer groeien en daar zal hij zich 200% voor in moeten zetten. En jij moet daar op jouw beurt open voor staan.
Wat me ook relevant lijkt: -je stipt het zelf al aan- kun je leven met iemand die jouw gezondheid naar alle waarschijnlijkheid in gevaar heeft gebracht?
Bisexualiteit lijkt mij verder ook geen issue inderdaad. Dat zou ik geen reden vinden om uit elkaar te gaan, net als jij. Maar bisexualiteit betekent toch niet dat je 'dus' vreemdgaat met het geslacht waar je geen relatie mee hebt? Of heb je als bisexueel altijd het verlangen naar sex met het geslacht waarmee je niet in een relatie zit? Lijkt mij niet.
Ik vraag me ook af hoe lang jullie bij elkaar zijn, of hij eerder (langere) relaties heeft gehad en met welk geslacht en of hij binnen die relaties wel of niet eerlijk is geweest over zijn bisexualiteit?
Inderdaad, niets is zeker in dit leven en mensen maken fouten. In een relatie moet je je partner zijn of haar fouten kunnen vergeven (en vice versa). Er zit wat mij betreft echter wel een gradatie in welke fouten te vergeven zijn en met welke fouten je echt niet kunt leven.
Ondanks de mist die je ervaart kom je op mij behoorlijk helder en daadkrachtig over. Je ziet in dat je nu niet alle antwoorden kunt krijgen en dat je even in de war bent. Maar je blijft reeel, je praat hem niet zonder meer goed maar je schrijft hem ook niet zonder meer af. Blijf bij jezelf meisje, dat werkt altijd is mijn ervaring. Hoe klote het ook is, jezelf trouw blijven is het allerbelangrijkste.
Nog een keer een dikke knuffel van Snoek (ik heb er nog meer op voorraad )
Goed dat je jezelf laat testen. De test heeft denk ik wel zin nu maar over een paar maandjes moet je dan nog een keer of niet? Ik bedoel, als blijkt dat hij het afgelopen half jaar onveilige sex heeft gehad. Lijkt me enorm logisch dat je nu geen 100% vertrouwen in hem hebt. Dat moet weer groeien en daar zal hij zich 200% voor in moeten zetten. En jij moet daar op jouw beurt open voor staan.
Wat me ook relevant lijkt: -je stipt het zelf al aan- kun je leven met iemand die jouw gezondheid naar alle waarschijnlijkheid in gevaar heeft gebracht?
Bisexualiteit lijkt mij verder ook geen issue inderdaad. Dat zou ik geen reden vinden om uit elkaar te gaan, net als jij. Maar bisexualiteit betekent toch niet dat je 'dus' vreemdgaat met het geslacht waar je geen relatie mee hebt? Of heb je als bisexueel altijd het verlangen naar sex met het geslacht waarmee je niet in een relatie zit? Lijkt mij niet.
Ik vraag me ook af hoe lang jullie bij elkaar zijn, of hij eerder (langere) relaties heeft gehad en met welk geslacht en of hij binnen die relaties wel of niet eerlijk is geweest over zijn bisexualiteit?
Inderdaad, niets is zeker in dit leven en mensen maken fouten. In een relatie moet je je partner zijn of haar fouten kunnen vergeven (en vice versa). Er zit wat mij betreft echter wel een gradatie in welke fouten te vergeven zijn en met welke fouten je echt niet kunt leven.
Ondanks de mist die je ervaart kom je op mij behoorlijk helder en daadkrachtig over. Je ziet in dat je nu niet alle antwoorden kunt krijgen en dat je even in de war bent. Maar je blijft reeel, je praat hem niet zonder meer goed maar je schrijft hem ook niet zonder meer af. Blijf bij jezelf meisje, dat werkt altijd is mijn ervaring. Hoe klote het ook is, jezelf trouw blijven is het allerbelangrijkste.
Nog een keer een dikke knuffel van Snoek (ik heb er nog meer op voorraad )
anoniem_20420 wijzigde dit bericht op 30-09-2008 21:30
Reden: woordje vergeten
Reden: woordje vergeten
% gewijzigd
donderdag 2 oktober 2008 om 11:17
Wat het testen betreft zit ik met mezelf even in een spagaat. Mijn vertrouwen is nu nog niet zover hersteld dat ik alles voor waarheid aanneem. Er wordt gegarandeerd dat er geen dates zijn geweest ten tijde van mij maar of dat nu echt zo is ....Ik kan daar echt niets over zeggen. Voor nu laat ik mezelf testen en daarna zie ik wel weer even verder.
Op de vraag of ik kan leven met iemand die mijn leven in gevaar heeft gebracht kan ik ook het antwoord even niet vinden. Veel zal afhangen van de uitslag van de test vermoed ik. Op dit moment sta ik er erg nuchter in en wacht het allemaal even af.
Het is ook zo banaal allemaal. Toen we elkaar weer opnieuw leerde kennen hebben we ons sex verleden om het zo maar te zeggen besproken om het risico in te schatten. Jammergenoeg heeft ie niet van zijn MM contacten gesproken want dan had ik andere beslissingen genomen qua bescherming. Ik was in de veronderstelling dat ik alles wist.....en dat was ook zo op het gebied van 'zijn' vrouwen. De rest helaas niet.
Ook heb ik geen idee of iemand die bi is altijd het verlangen naar hetzelfde geslacht houdt. Ik ben zelf geen bi en heb dan ook de ervaring niet. Overigens zegt hij dat hij geen bi is maar alleen de spanning en de kick geweldig vond. Wellicht zit er voor hem verschil in gevoelens hebben voor hetzelfde geslacht of alleen de lust. Hij is nog niet zover dat hier makkelijk over gepraat kan worden. Op dit moment ben ik degene die makkelijk praat over deze zaken.
Onze relatie duurt nu ongeveer een jaar maar we kennen elkaar veel langer. In het verleden hebben we ook al eens een korte relatie gehad. De zaken die nu spelen hebben in feite plaats gehad tussen onze relaties in qua dates dan (volgens hem). Het erotisch chatten met mannen is pas enige tijd geleden gestopt. In de relatie die hij daartussen heeft gehad was dit zeker niet bespreekbaar, daar ben ik zeker van.
Vreemdgaan is nu en ook in de toekomst niet acceptabel. Niet met vrouwen en niet met mannen. Ik ben daar heel helder in. Als er iets is wat betrekking heeft op ons verwacht ik dat het bespreekbaar wordt gemaakt zodat ik voor mezelf een keuze kan maken of ik iets wel of niet kan accepteren. Wanneer ik mijn grens trek is het aan hem om te bepalen of zijn verlangen en gevoel belangrijk genoeg zijn om aan toe te geven en dus ons op het spel te zetten of onze relatie belangrijker te vinden dan zijn verlangen. Ik verlang ook wel eens ergens naar maar voer het ook niet uit.
Mijn grenzen zijn op dit moment helder en duidelijk. Veel kan en mag, niets moet. Ik verwacht alleen openheid en praten wanneer wensen en verlangens uiteen gaan lopen. En wel voordat de broek uitgaat zeg maar.
Waar ik nu op hoop is dat mijn manier van denken (en die is ruim) hem de gelegenheid geeft om alle lijken uit de kast te halen en daarna de brokken op te rapen en samen verder te gaan. Mijn vertrouwen in hem moet hersteld worden en de enige die dat voor elkaar kan krijgen is hijzelf. Ook dat snapt hij. Hij is erg bezig met bevestiging van mijn kant en is voornamelijk bang dat ik mijn koffers pak. Helaas krijg ik nog niet aan zijn verstand gepeuterd dat weglopen nog niet in mijn hoofd opgekomen is. We hebben wat problemen (understatement) maar die zijn niet onoverkomelijk wat mij betreft.
Ik besef terdege dat ik op dit moment de partij ben die het sterkst in de schoenen staat. Hopelijk staan we binnen niet al te lange tijd weer samen sterk.
Op de vraag of ik kan leven met iemand die mijn leven in gevaar heeft gebracht kan ik ook het antwoord even niet vinden. Veel zal afhangen van de uitslag van de test vermoed ik. Op dit moment sta ik er erg nuchter in en wacht het allemaal even af.
Het is ook zo banaal allemaal. Toen we elkaar weer opnieuw leerde kennen hebben we ons sex verleden om het zo maar te zeggen besproken om het risico in te schatten. Jammergenoeg heeft ie niet van zijn MM contacten gesproken want dan had ik andere beslissingen genomen qua bescherming. Ik was in de veronderstelling dat ik alles wist.....en dat was ook zo op het gebied van 'zijn' vrouwen. De rest helaas niet.
Ook heb ik geen idee of iemand die bi is altijd het verlangen naar hetzelfde geslacht houdt. Ik ben zelf geen bi en heb dan ook de ervaring niet. Overigens zegt hij dat hij geen bi is maar alleen de spanning en de kick geweldig vond. Wellicht zit er voor hem verschil in gevoelens hebben voor hetzelfde geslacht of alleen de lust. Hij is nog niet zover dat hier makkelijk over gepraat kan worden. Op dit moment ben ik degene die makkelijk praat over deze zaken.
Onze relatie duurt nu ongeveer een jaar maar we kennen elkaar veel langer. In het verleden hebben we ook al eens een korte relatie gehad. De zaken die nu spelen hebben in feite plaats gehad tussen onze relaties in qua dates dan (volgens hem). Het erotisch chatten met mannen is pas enige tijd geleden gestopt. In de relatie die hij daartussen heeft gehad was dit zeker niet bespreekbaar, daar ben ik zeker van.
Vreemdgaan is nu en ook in de toekomst niet acceptabel. Niet met vrouwen en niet met mannen. Ik ben daar heel helder in. Als er iets is wat betrekking heeft op ons verwacht ik dat het bespreekbaar wordt gemaakt zodat ik voor mezelf een keuze kan maken of ik iets wel of niet kan accepteren. Wanneer ik mijn grens trek is het aan hem om te bepalen of zijn verlangen en gevoel belangrijk genoeg zijn om aan toe te geven en dus ons op het spel te zetten of onze relatie belangrijker te vinden dan zijn verlangen. Ik verlang ook wel eens ergens naar maar voer het ook niet uit.
Mijn grenzen zijn op dit moment helder en duidelijk. Veel kan en mag, niets moet. Ik verwacht alleen openheid en praten wanneer wensen en verlangens uiteen gaan lopen. En wel voordat de broek uitgaat zeg maar.
Waar ik nu op hoop is dat mijn manier van denken (en die is ruim) hem de gelegenheid geeft om alle lijken uit de kast te halen en daarna de brokken op te rapen en samen verder te gaan. Mijn vertrouwen in hem moet hersteld worden en de enige die dat voor elkaar kan krijgen is hijzelf. Ook dat snapt hij. Hij is erg bezig met bevestiging van mijn kant en is voornamelijk bang dat ik mijn koffers pak. Helaas krijg ik nog niet aan zijn verstand gepeuterd dat weglopen nog niet in mijn hoofd opgekomen is. We hebben wat problemen (understatement) maar die zijn niet onoverkomelijk wat mij betreft.
Ik besef terdege dat ik op dit moment de partij ben die het sterkst in de schoenen staat. Hopelijk staan we binnen niet al te lange tijd weer samen sterk.
zondag 12 oktober 2008 om 22:22
Hee Waarachtig, hoe is het nu met jou en je vriend? Ik zag net een topic van een dame die ook onlangs ontdekt heeft dat haar partner bi-gevoelens heeft. 'Heterovrouwen met bi-partner' heet het geloof ik. Misschien heb je er wat aan. Ben benieuwd hoe met je gaat. Hopelijk is het wat minder mistig in je hoofd!
Groeten van Snoek
Groeten van Snoek
zondag 12 oktober 2008 om 23:08
Dank je wel voor het 'uppen' Snoek! Ik ben dus 'die andere dame'.
Waarachtig, mag ik je eerst even een knuffel geven? Ik ben nooit zo van het forumknuffelen maar er zijn situaties...
Wat een heftig verhaal heb je. Ik ben wél direct de confrontatie aangegaan toen ik dingen vond en daar achteraf blij om. Maar mijn vriendje was minder ver gegaan en is, toen het eenmaal uit kwam, wel direct heel open geweest. Het speelt allemaal nog maar kort maar daardoor zie ik wel een mogelijkheid voor ons om dit te settelen. Ik weet niet hoe dit voor jou en jullie is. Ik bewonder de manier waarop je ermee om gaat, echt.
Laat inderdaad even weten hoe het nu met jou/jullie gaat. Je bent ook welkom om me te mailen op penthiseleia@gmail.com. Ik ben zelf heel erg zoekende naar informatie over hoe anderen dit doen. Misschien kunnen we wat aan elkaar hebben.
Veel succes en hopelijk tot horens!
Penth.
Waarachtig, mag ik je eerst even een knuffel geven? Ik ben nooit zo van het forumknuffelen maar er zijn situaties...
Wat een heftig verhaal heb je. Ik ben wél direct de confrontatie aangegaan toen ik dingen vond en daar achteraf blij om. Maar mijn vriendje was minder ver gegaan en is, toen het eenmaal uit kwam, wel direct heel open geweest. Het speelt allemaal nog maar kort maar daardoor zie ik wel een mogelijkheid voor ons om dit te settelen. Ik weet niet hoe dit voor jou en jullie is. Ik bewonder de manier waarop je ermee om gaat, echt.
Laat inderdaad even weten hoe het nu met jou/jullie gaat. Je bent ook welkom om me te mailen op penthiseleia@gmail.com. Ik ben zelf heel erg zoekende naar informatie over hoe anderen dit doen. Misschien kunnen we wat aan elkaar hebben.
Veel succes en hopelijk tot horens!
Penth.
donderdag 16 oktober 2008 om 11:42
Jeetje, hoeveel kansen kan iemand krijgen en dan nog steeds niet doorhebben dat niet alle kansen tweede kansen zijn maar soms gewoon de laatste.
@TO: ik heb echt bewondering voor de manier waarop je hiermee omgaat en de manier waarop je nu je grenzen hebt aangegeven. Maar aan de andere kant vraag ik me af waar je genoegen mee neemt.
Feit is dat je (geloof ik althans) nog steeds niet weet wat er nu precies gespeeld heeft en hij daar ook niet over wil praten. Dat lijkt me niet alleen moeilijk maar ook pijnlijk juist omdat de kans wel degenlijk aanwezig is dat hij niet alleen niet eerlijk is geweest maar ook nog eens is vreemdgegaan. En je nu opzadelt met testen...
@TO: ik heb echt bewondering voor de manier waarop je hiermee omgaat en de manier waarop je nu je grenzen hebt aangegeven. Maar aan de andere kant vraag ik me af waar je genoegen mee neemt.
Feit is dat je (geloof ik althans) nog steeds niet weet wat er nu precies gespeeld heeft en hij daar ook niet over wil praten. Dat lijkt me niet alleen moeilijk maar ook pijnlijk juist omdat de kans wel degenlijk aanwezig is dat hij niet alleen niet eerlijk is geweest maar ook nog eens is vreemdgegaan. En je nu opzadelt met testen...
donderdag 16 oktober 2008 om 16:41
Ik ben van mening dat je man wel eerlijk en open zijn had verhaal moeten doen, m.n wanneer jij hiernaar vraagt omdat jij erachter bent gekomen.
Waarom zul je geheimen voor elkaar hebben? Het lijkt mij dan ook niet goed dat je geheimen hebt voor elkaar, ik denk dat de relatie dan ook niet goed zit.
Eerlijkheid duurt het langst!
Sterkte ermee!
Waarom zul je geheimen voor elkaar hebben? Het lijkt mij dan ook niet goed dat je geheimen hebt voor elkaar, ik denk dat de relatie dan ook niet goed zit.
Eerlijkheid duurt het langst!
Sterkte ermee!
