
Enorm vriendinnen-dilemma
maandag 5 januari 2009 om 15:27
Probleem.
Mijn allerbeste vriendin en ik kennen elkaar al eeuwen. In goede en in slechte tijden. We hebben ruzies gehad, vriendjes gedeeld, maar boven alles hebben we elkaar altijd door dik en dun gesteund.
Ze heeft echter één 'nadeel': ze is een enorme flirt die ook wel eens over het lijntje gaat. Ik heb altijd gevonden dat dat gewoon bij haar hoort en ik ben ook niet geheel zonder zonde, dus ik ga niet met stenen gooien. Dat is dus het probleem niet. Op zich.
Maar afgelopen week hadden meneer Bloos en ik een leuk feest met nog twee bevriende stellen. Ik heb Vriendin toen meegevraagd. Het begon allemaal echt heel gezellig, er was veel drank en we flirtten allemaal een beetje met elkaar. Allemaal in het nette, overigens.
We bleven bij één van de bevriende stellen slapen met z'n allen, dus thuis ging het feestje nog even door. Allemaal op de bank, lekkere muziek op en ontzettend veel kletsen. Heel gezellig. De rest is een beetje mistig en wat niet mistig is, wil ik niet allemaal neerzetten ivm met privacy, maar de volgende ochtend vroeg hoorde ik dus ineens dat Vriendin met één van de heren van de bevriende stellen had lopen zoenen. Dat had hij aan zijn vrouw opgebiecht en zij vertelde het (overigens bewonderenswaardig rustig) aan ons.
Ik was boos. Van mij had ze iedere willekeurige vent op dat feest mogen aflebberen, maar niet iemand uit onze vriendenkring.
's Avonds belde ik met de vrouw van het andere stel. Die had nog meer leuk nieuws. Vriendin had háár man ook gezoend en vrouw had Vriendin en man van stel 1 betrapt op de slaapkamer boven in een vrij duidelijke situatie die niet veel te raden overhield. Vrouw van stel 1 weet dat niet.
Uiteraard zijn de heren in dit verhaal ongelofelijke oenen, de één iets meer dan de ander. Maar goed, zij hebben met hun vrouwen te dealen, dat laat ik aan hen over (ook dat stuk dat die ene vrouw niet weet - is het nog duidelijk allemaal? sorry....)
Ik zit met Vriendin. Ik ben woedend. Hoe haalt ze het in haar hoofd om met vrienden van ons te gaan lopen klooien? En er op één avond zo'n ongelofelijke bende van te maken?
Ik heb haar gebeld (op een moment dat haar man niet thuis was). Ze was helemaal overstuur, zei dat ze het zich niet meer kon herinneren en dat het heel erg stom van haar was.
Dat is het ook, heb ik gezegd. En ik heb gezegd dat ik liever voorlopig geen contact meer met haar wil.
De volgende dag kreeg Meneer Bloos een berichtje dat ze haar man verteld heeft dat ze met een ander heeft gezoend en dat hij boos weg was gegaan.
Het is nu een paar dagen later en ik voel me nog steeds beroerd. Ik ben nog steeds boos. Ik kan geen vrienden zijn met iemand die zo over alle grenzen heen gaat, ik vertrouw haar niet meer, ik kan niet naar een feestje gaan en genieten als ik het gevoel heb dat ik iedere keer in de gaten moet houden of zij niet over de schreef gaat en hoe kan ik in vredesnaam nog een keer gezellig een feestje thuis organiseren met die twee stellen en haar erbij?
Aan de andere kant ben ik ongerust over haar, maak ik me zorgen over hun relatie en zou ik haar graag helpen zoals ze mij zo vaak heeft geholpen.
Ik kom er maar niet uit hoe ik dit moet oplossen. Ben ik mijn allerbeste vriendin kwijt of is er toch nog een manier om het weer goed te krijgen?
Mijn allerbeste vriendin en ik kennen elkaar al eeuwen. In goede en in slechte tijden. We hebben ruzies gehad, vriendjes gedeeld, maar boven alles hebben we elkaar altijd door dik en dun gesteund.
Ze heeft echter één 'nadeel': ze is een enorme flirt die ook wel eens over het lijntje gaat. Ik heb altijd gevonden dat dat gewoon bij haar hoort en ik ben ook niet geheel zonder zonde, dus ik ga niet met stenen gooien. Dat is dus het probleem niet. Op zich.
Maar afgelopen week hadden meneer Bloos en ik een leuk feest met nog twee bevriende stellen. Ik heb Vriendin toen meegevraagd. Het begon allemaal echt heel gezellig, er was veel drank en we flirtten allemaal een beetje met elkaar. Allemaal in het nette, overigens.
We bleven bij één van de bevriende stellen slapen met z'n allen, dus thuis ging het feestje nog even door. Allemaal op de bank, lekkere muziek op en ontzettend veel kletsen. Heel gezellig. De rest is een beetje mistig en wat niet mistig is, wil ik niet allemaal neerzetten ivm met privacy, maar de volgende ochtend vroeg hoorde ik dus ineens dat Vriendin met één van de heren van de bevriende stellen had lopen zoenen. Dat had hij aan zijn vrouw opgebiecht en zij vertelde het (overigens bewonderenswaardig rustig) aan ons.
Ik was boos. Van mij had ze iedere willekeurige vent op dat feest mogen aflebberen, maar niet iemand uit onze vriendenkring.
's Avonds belde ik met de vrouw van het andere stel. Die had nog meer leuk nieuws. Vriendin had háár man ook gezoend en vrouw had Vriendin en man van stel 1 betrapt op de slaapkamer boven in een vrij duidelijke situatie die niet veel te raden overhield. Vrouw van stel 1 weet dat niet.
Uiteraard zijn de heren in dit verhaal ongelofelijke oenen, de één iets meer dan de ander. Maar goed, zij hebben met hun vrouwen te dealen, dat laat ik aan hen over (ook dat stuk dat die ene vrouw niet weet - is het nog duidelijk allemaal? sorry....)
Ik zit met Vriendin. Ik ben woedend. Hoe haalt ze het in haar hoofd om met vrienden van ons te gaan lopen klooien? En er op één avond zo'n ongelofelijke bende van te maken?
Ik heb haar gebeld (op een moment dat haar man niet thuis was). Ze was helemaal overstuur, zei dat ze het zich niet meer kon herinneren en dat het heel erg stom van haar was.
Dat is het ook, heb ik gezegd. En ik heb gezegd dat ik liever voorlopig geen contact meer met haar wil.
De volgende dag kreeg Meneer Bloos een berichtje dat ze haar man verteld heeft dat ze met een ander heeft gezoend en dat hij boos weg was gegaan.
Het is nu een paar dagen later en ik voel me nog steeds beroerd. Ik ben nog steeds boos. Ik kan geen vrienden zijn met iemand die zo over alle grenzen heen gaat, ik vertrouw haar niet meer, ik kan niet naar een feestje gaan en genieten als ik het gevoel heb dat ik iedere keer in de gaten moet houden of zij niet over de schreef gaat en hoe kan ik in vredesnaam nog een keer gezellig een feestje thuis organiseren met die twee stellen en haar erbij?
Aan de andere kant ben ik ongerust over haar, maak ik me zorgen over hun relatie en zou ik haar graag helpen zoals ze mij zo vaak heeft geholpen.
Ik kom er maar niet uit hoe ik dit moet oplossen. Ben ik mijn allerbeste vriendin kwijt of is er toch nog een manier om het weer goed te krijgen?
maandag 5 januari 2009 om 15:34
Jouw vriendin en die mannen zijn allemaal volwassen mensen, en jij bent niet verantwoordelijk voor wat zij met elkaar uitspoken. Laat dat idee ook gewoon los. Als zij met een andere vent wil zoenen en/of meer, dan is dat iets tussen haar, ventueel haar man en die andere vent. Jij als vriendin hebt daar niets mee te maken. Waarom zou jij in de gaten moeten houden of ze niet over de schreef gaat? jij bent toch niet haar bewaker? ik zou har wel duidelijk maken dat ze jou en meneer Bloos niet moet lastigvallen met haar escapades en de gevolgen darvan endat je niet als biechtadres wilt fungeren. Als ze spijt heeft lost ze dat maar op met de betrokkenen.
Misschien, als het je echt zo hoog zit, haar idd niet meer uitnodigen op slaapfestjes of haar ommeren echtgenoot mee te nemen danwel naar huis te gaan. Of hierdoor echt je vriendschap over is kun jij lleen bepalen, maar neem geen verantwoordelijkheid voor haar gedrag op je schouders.
Misschien, als het je echt zo hoog zit, haar idd niet meer uitnodigen op slaapfestjes of haar ommeren echtgenoot mee te nemen danwel naar huis te gaan. Of hierdoor echt je vriendschap over is kun jij lleen bepalen, maar neem geen verantwoordelijkheid voor haar gedrag op je schouders.
maandag 5 januari 2009 om 15:37
Jeetje wat een heftig avondje was dat!
Ik kan me voorstellen dat je hiervan vreselijk baalt, maar het lijkt me dat jullie vriendschap sterk genoeg is om hierover te praten. En hoe boos je nu ook bent, en hoe lastig het ook is, probeer het vingerwijzende achterwege te laten. Waarom heeft ze dit gedaan? Is dit flirt gedrag, heftige avondjes gebeuren wel eens vaker voorgekomen? Of is dit een eenmalig uit de hand gelopen iets? Hoe gaat het met haar en haar relatie? Dat soort dingen lijken me goed om met haar te bespreken. Zeg dat je je zorgen maakt om haar en dat je open staat voor een goed gesprek en niets liever wilt dan eruit te komen, maar laat ook weten dat dit voorval je gekwetst heeft en je er niet zomaar even overheen kunt stappen.
Ik kan me voorstellen dat je hiervan vreselijk baalt, maar het lijkt me dat jullie vriendschap sterk genoeg is om hierover te praten. En hoe boos je nu ook bent, en hoe lastig het ook is, probeer het vingerwijzende achterwege te laten. Waarom heeft ze dit gedaan? Is dit flirt gedrag, heftige avondjes gebeuren wel eens vaker voorgekomen? Of is dit een eenmalig uit de hand gelopen iets? Hoe gaat het met haar en haar relatie? Dat soort dingen lijken me goed om met haar te bespreken. Zeg dat je je zorgen maakt om haar en dat je open staat voor een goed gesprek en niets liever wilt dan eruit te komen, maar laat ook weten dat dit voorval je gekwetst heeft en je er niet zomaar even overheen kunt stappen.
maandag 5 januari 2009 om 15:37
Dus het probleem is niet dat zij heeft gezoend met die man (dat is immers hun fout) maar dat zij jou heeft teleurgesteld of dat jij vindt haar nu niet meer te kunnen vertrouwen?
Het valt toch wel mee? Zij maakt haar excuses en jij zegt; ik vind het geen toffe actie. Dan zand erover en klaar.
Ik vind dat je geen beste vriendinnen kan zijn als je elkaars fouten niet kan vergeven..juist het wrange..degene waar jij het meest om geeft, kunnen jou het hardst kwetsen..zo gaat dat nu eenmaal.
Het valt toch wel mee? Zij maakt haar excuses en jij zegt; ik vind het geen toffe actie. Dan zand erover en klaar.
Ik vind dat je geen beste vriendinnen kan zijn als je elkaars fouten niet kan vergeven..juist het wrange..degene waar jij het meest om geeft, kunnen jou het hardst kwetsen..zo gaat dat nu eenmaal.

maandag 5 januari 2009 om 15:39
Ben jij haar moeder ofzo? Of je broeders hoeder? Of verantwoordelijk voor haar gedrag?
Ik zou ook not amused zijn als mijn beste vriendin zo liep te sloeren. Maar boos? En zelfs zo boos dat ik haar niet meer wilde zien? Als ze mijn man had gegrepen was het voorbij ja, maar waar komt jouw heilige verontwaardiging in deze situatie vandaan?
En waarom ben je niet net zo kwaad op die kerels waarmee ze foezelde?
Maar goed, je zegt zelf dat je geen vrienden met zo iemand kan zijn, dus wat is je vraag nu?
Ik zou ook not amused zijn als mijn beste vriendin zo liep te sloeren. Maar boos? En zelfs zo boos dat ik haar niet meer wilde zien? Als ze mijn man had gegrepen was het voorbij ja, maar waar komt jouw heilige verontwaardiging in deze situatie vandaan?
En waarom ben je niet net zo kwaad op die kerels waarmee ze foezelde?
Maar goed, je zegt zelf dat je geen vrienden met zo iemand kan zijn, dus wat is je vraag nu?
maandag 5 januari 2009 om 15:44
He, Isolde, daar heb ik toch niet zo veel aan?
Kreng, je hebt ongetwijfeld gelijk. We zijn allemaal volwassen mensen met allemaal onze eigen verantwoordelijkheden en ik heb haar weliswaar uitgenodigd, maar ik heb er inderdaad niet bij gezegd dat ze maar even alle heren in het gezelschap moest gaan zoenen.
Normaal gesproken hanteer ik ook wel het principe van: je doet maar - maar nu valt ze me er natuurlijk wel mee lastig en ze beïnvloed mijn vriendschap met die twee andere vrouwen, waar ik normaal gesproken ook heel open mee ben, maar die me nu nauwelijks durfden te vertellen wat er gaande was en wat zij ervan vonden 'want het is jouw vriendin...' (niet dat zij het mij kwalijk nemen, hoor, maar ze vonden dat ze niet onaardig over mijn vriendin konden praten - terwijl dat natuurlijk hartstikke logisch is, zelfs als je ook de rol van de mannen niet uit het oog verliest). Dat vind ik vervelend.
Ik vind het vervelend dat de nood op dat moment blijkbaar zo hoog is geweest, dat ze er ofwel niet bij heeft nagedacht hoe stom het was, of (en dat is nog erger) dat het haar gewoon niks kon schelen hoe het voor mij zou zijn. Dat laatste zegt dan namelijk toch wel iets over de vriendschap die ik zo hoog had zitten. Ik denk dat dat is waar ik me zoveel zorgen over maak: wat zegt het over onze vriendschap?
Kreng, je hebt ongetwijfeld gelijk. We zijn allemaal volwassen mensen met allemaal onze eigen verantwoordelijkheden en ik heb haar weliswaar uitgenodigd, maar ik heb er inderdaad niet bij gezegd dat ze maar even alle heren in het gezelschap moest gaan zoenen.
Normaal gesproken hanteer ik ook wel het principe van: je doet maar - maar nu valt ze me er natuurlijk wel mee lastig en ze beïnvloed mijn vriendschap met die twee andere vrouwen, waar ik normaal gesproken ook heel open mee ben, maar die me nu nauwelijks durfden te vertellen wat er gaande was en wat zij ervan vonden 'want het is jouw vriendin...' (niet dat zij het mij kwalijk nemen, hoor, maar ze vonden dat ze niet onaardig over mijn vriendin konden praten - terwijl dat natuurlijk hartstikke logisch is, zelfs als je ook de rol van de mannen niet uit het oog verliest). Dat vind ik vervelend.
Ik vind het vervelend dat de nood op dat moment blijkbaar zo hoog is geweest, dat ze er ofwel niet bij heeft nagedacht hoe stom het was, of (en dat is nog erger) dat het haar gewoon niks kon schelen hoe het voor mij zou zijn. Dat laatste zegt dan namelijk toch wel iets over de vriendschap die ik zo hoog had zitten. Ik denk dat dat is waar ik me zoveel zorgen over maak: wat zegt het over onze vriendschap?
maandag 5 januari 2009 om 15:50
haar gedrag in deze heeft in mijn ogen weinig met de vriendschap te maken toch? 1 van mijn beste vriendinnen is n half jaar lang vreemdgegaan tot ze van dr man scheidde, en ik ben heel erg fel tegen vreemdgaan, maar toch is onze vriendschap niet veranderd daardoor...die gaat dieper dan dat, daar kan geen enkele man of situatie zoals die van jou iets aan veranderen.
maandag 5 januari 2009 om 15:57
Sorry Evidenza, maar ik geloof dat ik het al eerder heb gezegd: het is in mijn hoofd een rommeltje... ik vind het gewoon nogal heftig allemaal. Noem me naief...
Ik ben niet haar moeder, maar we letten wel altijd op elkaar. In de goede zin van het woord, doorgaans. Dus ik vraag me inderdaad ook af of ik mieren aan het .... ben - en tegelijkertijd stuit het me zo tegen de borst dat ik zeker weet dat ik dat niet ben. Ik vind het gewoon Heel Erg Niet Kunnen. Ik ben Heilig Verontwaardigd omdat je dat gewoon niet doet, klooien met vrienden (tenzij iedereen single is, dan moet je het vooral lekker zelf weten allemaal). Grijp een onbekende, grijp er wat mij betreft 5 of 10, maar ga niet lopen vozen met mensen die ik de volgende dag en nog heel veel dagen later nog recht in de ogen moet kijken, want sorry, ik heb echt last van plaatsvervangende schaamte. En schuldgevoel (en ik weet echt wel dat ik er niks aan kon doen, maar toch) Als me dat een Heilig Boontje maakt, so be it.
Ik ben trouwens wel boos op de heren - nou ja, vooral op meneer 1, want dat is een ongelofelijke eikel die echt veel beter had moeten weten. Meneer 2 is streng genoeg voor zichzelf en voor zover hij ten overstaan van zijn vrouw aan meneer Bloos en mij heeft verteld, was het meer zo'n dronkemans-actie: zij pakte hem bij z'n gezicht en zoende hem en het duurde even drie seconden voor hij zich losrukte. Dat is nou inderdaad niet echt een Big Deal, daar zou ik niet zo heel veel problemen over maken (ook niet als het Meneer Bloos zou zijn). Stom, stom, niet meer doen. Maar vozen op een zolderkamertje in een huis vol mensen die zo langzamerhand een slaapplek aan het zoeken waren. Wat als mevrouw 1 boven was gekomen ipv mevrouw 2 die ze betrapten? Het is zoooooo goedkoop allemaal. En dat heeft inderdaad mijn mening over meneer 1 danig beïnvloed. Maar die ken ik nog geen dertig jaar. En daarom doet dat me dus minder.
Ik ben overigens niet bang dat ze aan Meneer Bloos gaat zitten. Totaal niet. Ik kan het me gewoon niet voorstellen (maar affijn... wat er die avond gebeurde had ik me ook niet kunnen voorstellen natuurlijk
)
Ik ben niet haar moeder, maar we letten wel altijd op elkaar. In de goede zin van het woord, doorgaans. Dus ik vraag me inderdaad ook af of ik mieren aan het .... ben - en tegelijkertijd stuit het me zo tegen de borst dat ik zeker weet dat ik dat niet ben. Ik vind het gewoon Heel Erg Niet Kunnen. Ik ben Heilig Verontwaardigd omdat je dat gewoon niet doet, klooien met vrienden (tenzij iedereen single is, dan moet je het vooral lekker zelf weten allemaal). Grijp een onbekende, grijp er wat mij betreft 5 of 10, maar ga niet lopen vozen met mensen die ik de volgende dag en nog heel veel dagen later nog recht in de ogen moet kijken, want sorry, ik heb echt last van plaatsvervangende schaamte. En schuldgevoel (en ik weet echt wel dat ik er niks aan kon doen, maar toch) Als me dat een Heilig Boontje maakt, so be it.
Ik ben trouwens wel boos op de heren - nou ja, vooral op meneer 1, want dat is een ongelofelijke eikel die echt veel beter had moeten weten. Meneer 2 is streng genoeg voor zichzelf en voor zover hij ten overstaan van zijn vrouw aan meneer Bloos en mij heeft verteld, was het meer zo'n dronkemans-actie: zij pakte hem bij z'n gezicht en zoende hem en het duurde even drie seconden voor hij zich losrukte. Dat is nou inderdaad niet echt een Big Deal, daar zou ik niet zo heel veel problemen over maken (ook niet als het Meneer Bloos zou zijn). Stom, stom, niet meer doen. Maar vozen op een zolderkamertje in een huis vol mensen die zo langzamerhand een slaapplek aan het zoeken waren. Wat als mevrouw 1 boven was gekomen ipv mevrouw 2 die ze betrapten? Het is zoooooo goedkoop allemaal. En dat heeft inderdaad mijn mening over meneer 1 danig beïnvloed. Maar die ken ik nog geen dertig jaar. En daarom doet dat me dus minder.
Ik ben overigens niet bang dat ze aan Meneer Bloos gaat zitten. Totaal niet. Ik kan het me gewoon niet voorstellen (maar affijn... wat er die avond gebeurde had ik me ook niet kunnen voorstellen natuurlijk


maandag 5 januari 2009 om 16:00
Oh nee, Bronny, daar maak ik me echt geen zorgen over. Niet van haar kant en heel erg zeker ook niet van die van hem.
En Lalein: in principe heeft haar vreemdgaan misschien weinig met onze vriendschap te maken - als ze het met een vreemde zou hebben gedaan. Maar nu doet mijn vriendin iets, wat het leven van vrienden van mij raakt. Ik kan het één niet wegwuiven, zonder de ander te kort te doen. Tenminste, dat gevoel heb ik (voor zover ik daar nog wijs uit kan, dan
En Lalein: in principe heeft haar vreemdgaan misschien weinig met onze vriendschap te maken - als ze het met een vreemde zou hebben gedaan. Maar nu doet mijn vriendin iets, wat het leven van vrienden van mij raakt. Ik kan het één niet wegwuiven, zonder de ander te kort te doen. Tenminste, dat gevoel heb ik (voor zover ik daar nog wijs uit kan, dan

maandag 5 januari 2009 om 16:02
@ Korenwolf: dat ze nog minder grenzen heeft dan ik ooit had gedacht.
Ik vind het toch wel behoorlijk ranzig om ik-weet-niet-hoever te gaan met een vent terwijl je aan het begin van de avond nog zegt dat je z'n vrouw zo leuk vindt en diezelfde vrouw beneden je bed aan het opmaken is.
Het is gewoon zooooooo goedkoop, zo ranzig. Zo respectloos voor haarzelf, voor mijn vrienden en dus ook voor mij. Ik geloof dat ik het zo voel. Is dat erg flauw?
Ik vind het toch wel behoorlijk ranzig om ik-weet-niet-hoever te gaan met een vent terwijl je aan het begin van de avond nog zegt dat je z'n vrouw zo leuk vindt en diezelfde vrouw beneden je bed aan het opmaken is.
Het is gewoon zooooooo goedkoop, zo ranzig. Zo respectloos voor haarzelf, voor mijn vrienden en dus ook voor mij. Ik geloof dat ik het zo voel. Is dat erg flauw?
maandag 5 januari 2009 om 16:04
ik snap het wel...
Ik zou er ook niet blij mee zijn als ik iemand meenam naar een feestje en diegene gaat vanalles uitvreten met de mannen van met mij bevriende stellen.
Als je iemand meeneemt naar een feestje, dan vind ik best dat je mag verwachten dat diegene zich gedraagt. En met gedragen bedoel ik: rekening houden met alle betrokkenen.
En dan maakt het mij niet uit of het nu gaat om het verleiden van gebonden mannen, het trappen van ruzie met andere feestgangers, het onderkotsen van het bankstel of het ondersteboven aan de lamp door de woonkamer slingeren. En het maakt me ook niet uit of andere feestgangers er ook hun aandeel in hebben. Ik voel me (deels) verantwoordelijk voor wie ik meesleep naar een feestje. En als iemand zich dan zo gedraagt dat het anderen kwetst of ergert, dan heb ik niet alleen enorme spijt van mijn verkeerde inschatting, maar dan ben ik ook boos op degene die ik meegomen heb. En volgens mij is dat terecht.
Ik zou er ook niet blij mee zijn als ik iemand meenam naar een feestje en diegene gaat vanalles uitvreten met de mannen van met mij bevriende stellen.
Als je iemand meeneemt naar een feestje, dan vind ik best dat je mag verwachten dat diegene zich gedraagt. En met gedragen bedoel ik: rekening houden met alle betrokkenen.
En dan maakt het mij niet uit of het nu gaat om het verleiden van gebonden mannen, het trappen van ruzie met andere feestgangers, het onderkotsen van het bankstel of het ondersteboven aan de lamp door de woonkamer slingeren. En het maakt me ook niet uit of andere feestgangers er ook hun aandeel in hebben. Ik voel me (deels) verantwoordelijk voor wie ik meesleep naar een feestje. En als iemand zich dan zo gedraagt dat het anderen kwetst of ergert, dan heb ik niet alleen enorme spijt van mijn verkeerde inschatting, maar dan ben ik ook boos op degene die ik meegomen heb. En volgens mij is dat terecht.
maandag 5 januari 2009 om 16:06
maandag 5 januari 2009 om 16:07
quote:blijftblozen schreef op 05 januari 2009 @ 15:57:
Sorry Evidenza, maar ik geloof dat ik het al eerder heb gezegd: het is in mijn hoofd een rommeltje... ik vind het gewoon nogal heftig allemaal. Noem me naief...
Ik ben niet haar moeder, maar we letten wel altijd op elkaar. In de goede zin van het woord, doorgaans. Dus ik vraag me inderdaad ook af of ik mieren aan het .... ben - en tegelijkertijd stuit het me zo tegen de borst dat ik zeker weet dat ik dat niet ben. Ik vind het gewoon Heel Erg Niet Kunnen. Ik ben Heilig Verontwaardigd omdat je dat gewoon niet doet, klooien met vrienden (tenzij iedereen single is, dan moet je het vooral lekker zelf weten allemaal). Grijp een onbekende, grijp er wat mij betreft 5 of 10, maar ga niet lopen vozen met mensen die ik de volgende dag en nog heel veel dagen later nog recht in de ogen moet kijken, want sorry, ik heb echt last van plaatsvervangende schaamte. En schuldgevoel (en ik weet echt wel dat ik er niks aan kon doen, maar toch) Als me dat een Heilig Boontje maakt, so be it.
Ik ben trouwens wel boos op de heren - nou ja, vooral op meneer 1, want dat is een ongelofelijke eikel die echt veel beter had moeten weten. Meneer 2 is streng genoeg voor zichzelf en voor zover hij ten overstaan van zijn vrouw aan meneer Bloos en mij heeft verteld, was het meer zo'n dronkemans-actie: zij pakte hem bij z'n gezicht en zoende hem en het duurde even drie seconden voor hij zich losrukte. Dat is nou inderdaad niet echt een Big Deal, daar zou ik niet zo heel veel problemen over maken (ook niet als het Meneer Bloos zou zijn). Stom, stom, niet meer doen. Maar vozen op een zolderkamertje in een huis vol mensen die zo langzamerhand een slaapplek aan het zoeken waren. Wat als mevrouw 1 boven was gekomen ipv mevrouw 2 die ze betrapten? Het is zoooooo goedkoop allemaal. En dat heeft inderdaad mijn mening over meneer 1 danig beïnvloed. Maar die ken ik nog geen dertig jaar. En daarom doet dat me dus minder.
Ik ben overigens niet bang dat ze aan Meneer Bloos gaat zitten. Totaal niet. Ik kan het me gewoon niet voorstellen (maar affijn... wat er die avond gebeurde had ik me ook niet kunnen voorstellen natuurlijk
)
Meid, dit is gewoon niet jouw pakkie-aan. Ik snap nu beter waar je mee zit nu je vertelt dat je plaatsvervangende schaamte krijgt. Je voelt je dus wel verantwoordelijk voor haar en je hebt het idee dat het op jou afstraalt ofzo. Omdat je zegt dat jíj deze mensen de volgende dag nog in de ogen moet kijken.
Alhoewel ik nu beter snap wat je bedoelt, begrijp ik het niet. Het gaat namelijk helemaal niet over jou, maar over haar en over die meneren waarmee ze voosde. Zegt niets over jou, hoef jij niks mee, en jij kan ook gewoon nog iedereen in de ogen kijken.
Je vraagt je zelfs af wat het zegt over jullie vriendschap dat ze jou dit aandoet. Serieus, het gedeelte waarin ze jóu iets aandoet ontgaat me volledig.
Ik kan je dan ook geen advies geven, behalve dan om niet alles zo persoonlijk op te nemen.
Succes!
Sorry Evidenza, maar ik geloof dat ik het al eerder heb gezegd: het is in mijn hoofd een rommeltje... ik vind het gewoon nogal heftig allemaal. Noem me naief...
Ik ben niet haar moeder, maar we letten wel altijd op elkaar. In de goede zin van het woord, doorgaans. Dus ik vraag me inderdaad ook af of ik mieren aan het .... ben - en tegelijkertijd stuit het me zo tegen de borst dat ik zeker weet dat ik dat niet ben. Ik vind het gewoon Heel Erg Niet Kunnen. Ik ben Heilig Verontwaardigd omdat je dat gewoon niet doet, klooien met vrienden (tenzij iedereen single is, dan moet je het vooral lekker zelf weten allemaal). Grijp een onbekende, grijp er wat mij betreft 5 of 10, maar ga niet lopen vozen met mensen die ik de volgende dag en nog heel veel dagen later nog recht in de ogen moet kijken, want sorry, ik heb echt last van plaatsvervangende schaamte. En schuldgevoel (en ik weet echt wel dat ik er niks aan kon doen, maar toch) Als me dat een Heilig Boontje maakt, so be it.
Ik ben trouwens wel boos op de heren - nou ja, vooral op meneer 1, want dat is een ongelofelijke eikel die echt veel beter had moeten weten. Meneer 2 is streng genoeg voor zichzelf en voor zover hij ten overstaan van zijn vrouw aan meneer Bloos en mij heeft verteld, was het meer zo'n dronkemans-actie: zij pakte hem bij z'n gezicht en zoende hem en het duurde even drie seconden voor hij zich losrukte. Dat is nou inderdaad niet echt een Big Deal, daar zou ik niet zo heel veel problemen over maken (ook niet als het Meneer Bloos zou zijn). Stom, stom, niet meer doen. Maar vozen op een zolderkamertje in een huis vol mensen die zo langzamerhand een slaapplek aan het zoeken waren. Wat als mevrouw 1 boven was gekomen ipv mevrouw 2 die ze betrapten? Het is zoooooo goedkoop allemaal. En dat heeft inderdaad mijn mening over meneer 1 danig beïnvloed. Maar die ken ik nog geen dertig jaar. En daarom doet dat me dus minder.
Ik ben overigens niet bang dat ze aan Meneer Bloos gaat zitten. Totaal niet. Ik kan het me gewoon niet voorstellen (maar affijn... wat er die avond gebeurde had ik me ook niet kunnen voorstellen natuurlijk

Meid, dit is gewoon niet jouw pakkie-aan. Ik snap nu beter waar je mee zit nu je vertelt dat je plaatsvervangende schaamte krijgt. Je voelt je dus wel verantwoordelijk voor haar en je hebt het idee dat het op jou afstraalt ofzo. Omdat je zegt dat jíj deze mensen de volgende dag nog in de ogen moet kijken.
Alhoewel ik nu beter snap wat je bedoelt, begrijp ik het niet. Het gaat namelijk helemaal niet over jou, maar over haar en over die meneren waarmee ze voosde. Zegt niets over jou, hoef jij niks mee, en jij kan ook gewoon nog iedereen in de ogen kijken.
Je vraagt je zelfs af wat het zegt over jullie vriendschap dat ze jou dit aandoet. Serieus, het gedeelte waarin ze jóu iets aandoet ontgaat me volledig.
Ik kan je dan ook geen advies geven, behalve dan om niet alles zo persoonlijk op te nemen.
Succes!

maandag 5 januari 2009 om 16:07
Lieve Bloos,
Op mij komt het over alsof je last hebt van plaatsvervangende schaamte, een beetje wat ik heb als ik naar de Idols audities zit te kijken.
Ik kan me voorstellen dat je baalt. Het is ook suf en kinderachtig en ook truttig om te zeggen dat je je niks meer herinnert van zoiets. Wees een echte vrouw en neem je verantwoordelijkheid.
Maar....ze heeft het haar eigen man verteld. Dat is degene aan wie zij verantwoording af te leggen heeft, niet aan jou of wie dan ook. Je kent haar al heel lang, je weet hoe ze is en nu ineens is de maat vol. Maar heb je dat niet vooral omdat je bang bent dat het uitkomt, het gedoe wat daar eventueel op zou volgen en het idee dat jij er misschien op wordt aangekeken omdat ze jouw vriendin is en het bij jou thuis gebeurde?
Je hebt haar gezegd dat je het niet ok vond, zij heeft het haar man opgebiecht, misschien dat die vriend het ook wel aan zijn vrouw vertelt, en dan heeft het verder echt niks meer met jou te maken hoor. Je kunt van je vriendin blijven houden en niemand zal jou aankijken op de gebeurtenis.
Het was dom, het was onvolwassen en mensen doen domme en onvolwassen dingen in hun leven. Er gaat niemand dood en ze zal nog best even haar kruis moeten dragen thuis, denk je niet dat dat genoeg is? Moet ze ook nog jou verliezen?
Denk goed na voor je je vriendschap weggooit meid, vraag je af of het dat nou echt waard was.
Op mij komt het over alsof je last hebt van plaatsvervangende schaamte, een beetje wat ik heb als ik naar de Idols audities zit te kijken.
Ik kan me voorstellen dat je baalt. Het is ook suf en kinderachtig en ook truttig om te zeggen dat je je niks meer herinnert van zoiets. Wees een echte vrouw en neem je verantwoordelijkheid.
Maar....ze heeft het haar eigen man verteld. Dat is degene aan wie zij verantwoording af te leggen heeft, niet aan jou of wie dan ook. Je kent haar al heel lang, je weet hoe ze is en nu ineens is de maat vol. Maar heb je dat niet vooral omdat je bang bent dat het uitkomt, het gedoe wat daar eventueel op zou volgen en het idee dat jij er misschien op wordt aangekeken omdat ze jouw vriendin is en het bij jou thuis gebeurde?
Je hebt haar gezegd dat je het niet ok vond, zij heeft het haar man opgebiecht, misschien dat die vriend het ook wel aan zijn vrouw vertelt, en dan heeft het verder echt niks meer met jou te maken hoor. Je kunt van je vriendin blijven houden en niemand zal jou aankijken op de gebeurtenis.
Het was dom, het was onvolwassen en mensen doen domme en onvolwassen dingen in hun leven. Er gaat niemand dood en ze zal nog best even haar kruis moeten dragen thuis, denk je niet dat dat genoeg is? Moet ze ook nog jou verliezen?
Denk goed na voor je je vriendschap weggooit meid, vraag je af of het dat nou echt waard was.

maandag 5 januari 2009 om 16:09
quote:blijftblozen schreef op 05 januari 2009 @ 16:02:
@ Korenwolf: dat ze nog minder grenzen heeft dan ik ooit had gedacht.
Ik vind het toch wel behoorlijk ranzig om ik-weet-niet-hoever te gaan met een vent terwijl je aan het begin van de avond nog zegt dat je z'n vrouw zo leuk vindt en diezelfde vrouw beneden je bed aan het opmaken is.
Het is gewoon zooooooo goedkoop, zo ranzig. Zo respectloos voor haarzelf, voor mijn vrienden en dus ook voor mij. Ik geloof dat ik het zo voel. Is dat erg flauw?Als dat voor jou zo voelt, kun je haar dat toch vertellen? Een goeie vriendschap kan toch wel een stevige ruzie hebben?
@ Korenwolf: dat ze nog minder grenzen heeft dan ik ooit had gedacht.
Ik vind het toch wel behoorlijk ranzig om ik-weet-niet-hoever te gaan met een vent terwijl je aan het begin van de avond nog zegt dat je z'n vrouw zo leuk vindt en diezelfde vrouw beneden je bed aan het opmaken is.
Het is gewoon zooooooo goedkoop, zo ranzig. Zo respectloos voor haarzelf, voor mijn vrienden en dus ook voor mij. Ik geloof dat ik het zo voel. Is dat erg flauw?Als dat voor jou zo voelt, kun je haar dat toch vertellen? Een goeie vriendschap kan toch wel een stevige ruzie hebben?
maandag 5 januari 2009 om 16:12
@ Lalein: ik wil natuurlijk ook helemaal niet dat de vriendschap eindigt. Die is inderdaad, zoals iemand anders (sorry, weet even niet meer wie) al zei, veel meer dan alleen dit en gaat ook heel diep. Anders had ik het me ook vast niet zo aangetrokken.
Ik weet alleen nog niet helemaal hoe ik het nu weer op en aan moet pakken. Maar misschien moet ik daar ook niet al te hard aan denken, gaat het straks allemaal vanzelf.
Ik weet alleen nog niet helemaal hoe ik het nu weer op en aan moet pakken. Maar misschien moet ik daar ook niet al te hard aan denken, gaat het straks allemaal vanzelf.

maandag 5 januari 2009 om 16:15
quote:eleonora schreef op 05 januari 2009 @ 16:07:
Je kunt van je vriendin blijven houden en niemand zal jou aankijken op de gebeurtenis.
Het lullige is dat mensen dit dus wel doen.
Ik heb vriendinnen gehad die mij aanspraken op het gedrag dat een andere vriendin vertoonde met hun man. Of dat een vriend van mij vertoonde op hun feestje. Heel erg vervelend, en zie de verantwoordelijkheid maar weer eens te leggen waar-ie hoort.
Je kunt van je vriendin blijven houden en niemand zal jou aankijken op de gebeurtenis.
Het lullige is dat mensen dit dus wel doen.
Ik heb vriendinnen gehad die mij aanspraken op het gedrag dat een andere vriendin vertoonde met hun man. Of dat een vriend van mij vertoonde op hun feestje. Heel erg vervelend, en zie de verantwoordelijkheid maar weer eens te leggen waar-ie hoort.