Relaties
alle pijlers
erg geschrokken, maar hoe moet ik het nu verder aanpakken?
zondag 24 augustus 2008 om 22:42
it is heel moeilijk om het te vertellen maar ik kan niet echt mijn verhaal bij iemand anders kwijt.
Ik heb een paar jaar een goede vriendin en ik kan ook goed met die moeder opschieten. Ik kom vaak bij hun thuis en ze hebben me meegeholpen als ik ergens mee zat. (ik ga ook vaak mee naar feesten enzo) Ik werk elke donderdag bij die ouders van me vriendin. Die vader heeft weleens een keer aan me kont gezeten. Of dan moet hij opstaan en trekt hij zichzelf op door mij vasttepakken. Hij heeft opmerkingen gemaakt zoals: hoe is het met jou, en hoe is het met de poes? Afgelopen donderdag stond ik gebukt omdat ik iets moest pakken. En zijn vrouw was er toevallig even niet. Hij maakte zo'n opmerking dat als ik een kort rokje aan had gehad en geen onderbroek dat hij er hem zo in kon laten gaan.
Allemaal die opmerkingen heb ik niet echt op gereageerd en net gedaan alsof er niks aan de hand was. (soms was ik zo zenuwachtig dat ik er lacherig antwoord gaf)
HIj is best wel grof in de mond en misschien bedoelt hij het als een grapje? Ik heb niet gedurft om heel duidelijk nee te zeggen. Ik schrok er heel erg van ik wist niet wat ik moest op dat moment.
Wat moet ik hiermee doen? Stoppen met werken of als zo'n situatie zich weer voordoet wel duidelijk tegen hem zijn. (als ik duidelijk ben misschien dat hij dan pas in de gaten heeft dat ik het echt niet leuk vindt) Maar dan ga ik dus al met een rot gevoel naar het werk en ik voel me echt niet op me gemak nu bij hem.
Wat moet ik tegen zijn vrouw zeggen als ik ineens zeg dat ik stop?
Moet ik duidelijk tegen die man zijn?
Wat moet ik tegen mijn vriendin zeggen? Ik weet niet of ik het geheim kan houden voor haar. Als ik het zeg is de kans groot dat ze het niet gelooft (want ja, tis wel haar vader) en dan ben ik me vriendschap kwijt met haar en met haar moeder.
Ik ben zo bang dat ze me niet serieus nemen en er lacherig over gaan doen. (van dat ik me aanstel)
Stel ik me aan, moet ik dit pikken?
Ik heb er echt nachten niet over kunnen slapen.
Ik heb een paar jaar een goede vriendin en ik kan ook goed met die moeder opschieten. Ik kom vaak bij hun thuis en ze hebben me meegeholpen als ik ergens mee zat. (ik ga ook vaak mee naar feesten enzo) Ik werk elke donderdag bij die ouders van me vriendin. Die vader heeft weleens een keer aan me kont gezeten. Of dan moet hij opstaan en trekt hij zichzelf op door mij vasttepakken. Hij heeft opmerkingen gemaakt zoals: hoe is het met jou, en hoe is het met de poes? Afgelopen donderdag stond ik gebukt omdat ik iets moest pakken. En zijn vrouw was er toevallig even niet. Hij maakte zo'n opmerking dat als ik een kort rokje aan had gehad en geen onderbroek dat hij er hem zo in kon laten gaan.
Allemaal die opmerkingen heb ik niet echt op gereageerd en net gedaan alsof er niks aan de hand was. (soms was ik zo zenuwachtig dat ik er lacherig antwoord gaf)
HIj is best wel grof in de mond en misschien bedoelt hij het als een grapje? Ik heb niet gedurft om heel duidelijk nee te zeggen. Ik schrok er heel erg van ik wist niet wat ik moest op dat moment.
Wat moet ik hiermee doen? Stoppen met werken of als zo'n situatie zich weer voordoet wel duidelijk tegen hem zijn. (als ik duidelijk ben misschien dat hij dan pas in de gaten heeft dat ik het echt niet leuk vindt) Maar dan ga ik dus al met een rot gevoel naar het werk en ik voel me echt niet op me gemak nu bij hem.
Wat moet ik tegen zijn vrouw zeggen als ik ineens zeg dat ik stop?
Moet ik duidelijk tegen die man zijn?
Wat moet ik tegen mijn vriendin zeggen? Ik weet niet of ik het geheim kan houden voor haar. Als ik het zeg is de kans groot dat ze het niet gelooft (want ja, tis wel haar vader) en dan ben ik me vriendschap kwijt met haar en met haar moeder.
Ik ben zo bang dat ze me niet serieus nemen en er lacherig over gaan doen. (van dat ik me aanstel)
Stel ik me aan, moet ik dit pikken?
Ik heb er echt nachten niet over kunnen slapen.
maandag 25 augustus 2008 om 19:03
quote:Antonio schreef op 25 augustus 2008 @ 17:49:
[...]
Weet je wat, vrouwen zijn van suikergoed, snappen nooit een grap, kunnen nergens tegen en moeten overal voor beschermd worden. Laten we vrouwen in een reservaat stoppen.Alleen jij in dat reservaat is een stuk goedkoper en ruimtebesparend
[...]
Weet je wat, vrouwen zijn van suikergoed, snappen nooit een grap, kunnen nergens tegen en moeten overal voor beschermd worden. Laten we vrouwen in een reservaat stoppen.Alleen jij in dat reservaat is een stuk goedkoper en ruimtebesparend
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 25 augustus 2008 om 19:05
Dance-Girl ; je wil een Donderdag al niet meer werken begrijp ik ? Ook niet als die man voortaan normaal zou doen ? Gewoon . Niet . Meer . dus ?
Eens denken ......
Bel je je vriendin en dan zeg je dat je niet zo'n zin meer hebt maar dat je niet weet hoe je het aan haar ouders moet vertellen .
Eens denken ......
Bel je je vriendin en dan zeg je dat je niet zo'n zin meer hebt maar dat je niet weet hoe je het aan haar ouders moet vertellen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 25 augustus 2008 om 19:07
Mannen die vinden dat vrouwen niet tegen een grapje kunnen hebben (op dat moment) geen humor. Een grap is pas geslaagd als de ander er ook om kan lachen, zo niet dan is het dus niet grappig.
Overigens vind ik de zogenaamde "grappen" zoals beschreven in de OP niks anders dan seksuele intimidatie en ongewenste intimiteiten. Bah.
Overigens vind ik de zogenaamde "grappen" zoals beschreven in de OP niks anders dan seksuele intimidatie en ongewenste intimiteiten. Bah.
maandag 25 augustus 2008 om 19:16
quote:minny schreef op 25 augustus 2008 @ 19:09:
Overigens zou ik persoonlijk de zogenaamde grap nog eens herhalen in het bijzijn van vrouw en dochter, om vervolgens te vragen of zij het wellicht wel grappig vinden aangezien ik de humor er niet van inzie.
Maar dat ben ik....
Ik heb ook getwijfeld of ik die tip zou geven , Minny , ( zegt iemand tegen me ; hoi hoe gaat het met jou en met je poes ........vind je dát nou niet ordinair ) of de tip om een algemeen gesprekje te voeren over de krant van gisteren en seksuele intimidatie op de werkvloer .... maar ik had dat vroeger vast ook niet zonder rood hoofd en een beetje overtuigend kunnen brengen .
Ik heb een keer een akkefietje zoals dit binnen de familie gehad en wilde ook niet stoken in een - goed ? - huwelijk . Toen hebben mijn ouders diegene ter verantwoording geroepen . Dance-Girl ; heb jij het je ouders verteld eigenlijk ? Niet laten omdat jij denkt dat jij je er voor moet schamen , hoor !!!
Overigens zou ik persoonlijk de zogenaamde grap nog eens herhalen in het bijzijn van vrouw en dochter, om vervolgens te vragen of zij het wellicht wel grappig vinden aangezien ik de humor er niet van inzie.
Maar dat ben ik....
Ik heb ook getwijfeld of ik die tip zou geven , Minny , ( zegt iemand tegen me ; hoi hoe gaat het met jou en met je poes ........vind je dát nou niet ordinair ) of de tip om een algemeen gesprekje te voeren over de krant van gisteren en seksuele intimidatie op de werkvloer .... maar ik had dat vroeger vast ook niet zonder rood hoofd en een beetje overtuigend kunnen brengen .
Ik heb een keer een akkefietje zoals dit binnen de familie gehad en wilde ook niet stoken in een - goed ? - huwelijk . Toen hebben mijn ouders diegene ter verantwoording geroepen . Dance-Girl ; heb jij het je ouders verteld eigenlijk ? Niet laten omdat jij denkt dat jij je er voor moet schamen , hoor !!!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 25 augustus 2008 om 19:26
Ik had op mijn 20e al een grote bek BGB
Ik doelde ook op die opmerking dat hij hem er zo in kon laten gaan, dat is gewoon smerig! Hoe haalt ie het in zijn hoofd? En als hij niet wilde dat vrouw en dochter dit te horen kregen, nou dan had ie het maar niet moeten doen. En...dan wist hij dus al dat het niet kon.
TO: Veel mensen gaan zo ver als dat je ze laat gaan, helaas.
Ik doelde ook op die opmerking dat hij hem er zo in kon laten gaan, dat is gewoon smerig! Hoe haalt ie het in zijn hoofd? En als hij niet wilde dat vrouw en dochter dit te horen kregen, nou dan had ie het maar niet moeten doen. En...dan wist hij dus al dat het niet kon.
TO: Veel mensen gaan zo ver als dat je ze laat gaan, helaas.
maandag 25 augustus 2008 om 19:35
Beste Dancegirl, wat een engerd die vent. Die opmerkingen kunnen echt niet, en ze zijn heel vervelend en het is heel begrijpellijk dat jij er zo op reageert. Kies eerst voor jezelf, niet meer werken daar. En daarna zie je wel verder hoe je het gaat uitleggen, misschien een smoesje ('wil liever ander werk doen' 'te druk' etc) en misschien vertel je je vriendin de waarheid. En daarna zie je wel hoe zij erop reageert. Geen risico lopen met zo'n gast. En altijd als zijn vrouw niet in de buurt is zo doen zeker, walgelijk. Dit heeft niets niets niets met humor te maken of een goedbedoeld grapje. WALGELIJK!
maandag 25 augustus 2008 om 19:36
OH ja, en misschien wordt er nu tegen je gezegd dat je van je af moet bijten, of eerst eens voor jezelf opkomen etc. Nee, jij hoeft het niet volgens het boekje te doen, gewoon jezelf beschermen voor dit soort abnormale kerels en daarna misschien assertiviteitstraining oid gaan doen. HIJ doet onfatsoenlijk, jij niet.
maandag 25 augustus 2008 om 20:54
Ik ben naar hun toegegaan. Die moeder zei meteen dat me vriendin er niet was (want ze dacht natuurlijk dat ik daarvoor kwam) Er was zelfs bezoek, maar ik ben regelrecht naar hem toe gegaan en gevraagd of ik even appart met hem kon spreken. Hij wist meteen waar het over ging en zei dat hij er spijt van had. Ik zei dat het niet alleen die opmerking was maar meerdere. Ik zei dat ik wou stoppen met werken, en toen vroeg hij of ik er echt niet over na wou denken om door te gaan met werken. Ik zei dat ik me niet op me gemak zou voelen op het werk.
Ik vroeg me af of hij er echt spijt van had of dat hij gewoon wou dat zijn vrouw en mijn vriendin er niet achter zouden komen.
Daarna ben ik naar zijn vrouw gegaan en gezegt dat ik niet weet of ik wel wil blijven werken. En ze zei heel geschokt of hun wat verkeerd hadden gedaan(daar reageerde ik niet op. En toen vroeg ze of zij wat verkeerd had gedaan. Toen zei ik dat zij niks had gedaan maar dat ik er op dit moment geen uitleg over kon geven. Toen zei ze dat ik dan maar iets moest laten weten voor zaterdag. En ze hoopte me wel nog te zien. (bezoek wat daar was merkte ook dat er iets aan de hand was) Toen ik met die vrouw aan het praten was moest ik bijna huilen en stond te trillen op mijn benen. IK heb dus niet tegen haar gezegt over haar man, maar ik weet wel bijna zeker dat ze het nu in de gaten heeft. IK bedoel...ik loop regelrecht naar haar man toe terwijl ik anders nooit met hem praat.
aan de ene kant voel ik me opgelucht
aan de andere kant voelt het wel verkeerd dat ik toch iets tegen die moeder heb gezegt. (misschien had ik nog niks tegen haar moeten zeggen)
Ik vroeg me af of hij er echt spijt van had of dat hij gewoon wou dat zijn vrouw en mijn vriendin er niet achter zouden komen.
Daarna ben ik naar zijn vrouw gegaan en gezegt dat ik niet weet of ik wel wil blijven werken. En ze zei heel geschokt of hun wat verkeerd hadden gedaan(daar reageerde ik niet op. En toen vroeg ze of zij wat verkeerd had gedaan. Toen zei ik dat zij niks had gedaan maar dat ik er op dit moment geen uitleg over kon geven. Toen zei ze dat ik dan maar iets moest laten weten voor zaterdag. En ze hoopte me wel nog te zien. (bezoek wat daar was merkte ook dat er iets aan de hand was) Toen ik met die vrouw aan het praten was moest ik bijna huilen en stond te trillen op mijn benen. IK heb dus niet tegen haar gezegt over haar man, maar ik weet wel bijna zeker dat ze het nu in de gaten heeft. IK bedoel...ik loop regelrecht naar haar man toe terwijl ik anders nooit met hem praat.
aan de ene kant voel ik me opgelucht
aan de andere kant voelt het wel verkeerd dat ik toch iets tegen die moeder heb gezegt. (misschien had ik nog niks tegen haar moeten zeggen)
maandag 25 augustus 2008 om 20:58
Wat knap van je dat je die man apart hebt genomen!! Wat dan ook de uitkomst moge zijn, dit heb je toch maar mooi gedaan.
Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan zijn vrouw te vertellen dat het niet aan haar ligt. Als ze 1 en 1 op kan tellen, komt ze vanzelf wel tot de slotsom dat het bij haar man ligt en niet bij jou.
Als ik jou was zou ik het hier idd bij laten en er niet meer gaan werken. Wat je dan met je vriendin aanmoet... ik zou het eerlijk gezegd niet weten.
Maar echt hoor, goed gedaan!!
Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan zijn vrouw te vertellen dat het niet aan haar ligt. Als ze 1 en 1 op kan tellen, komt ze vanzelf wel tot de slotsom dat het bij haar man ligt en niet bij jou.
Als ik jou was zou ik het hier idd bij laten en er niet meer gaan werken. Wat je dan met je vriendin aanmoet... ik zou het eerlijk gezegd niet weten.
Maar echt hoor, goed gedaan!!
maandag 25 augustus 2008 om 21:43
jah een beetje wel 
het is al een stap in de goede richting. Maar ik vind het wel erg vervelend voor die vrouw...ik hoop niet dat ze te erge dingen erover ga denken.(en dat haar man eerlijk is en niet dat ik straks de schuld krijg) En ik voel me zo onwennig als ik daar weer kom. En ik was erg blij dat me vriendin er niet was, maar ben benieuwd of ik nog iets van haar hoor. Of dat ik zelf contact met haar moet opnemen. (bezoek zal ook wel iets tegen haar zeggen, en misschien hebben ze wel iets opgepikt of iets in de gaten hebben gehad, en daar voel ik me nu dan ook schuldig over)
IK moet zowiezo voor zaterdag even laten weten (ik denk dat ik bel) of ik daar blijf werken. Maar dat weet ik nog niet. Ik weet wel dat het erg onwennig is. Maargoed, dat zal het ook zijn als ik weer bij hun thuis kom.
het is al een stap in de goede richting. Maar ik vind het wel erg vervelend voor die vrouw...ik hoop niet dat ze te erge dingen erover ga denken.(en dat haar man eerlijk is en niet dat ik straks de schuld krijg) En ik voel me zo onwennig als ik daar weer kom. En ik was erg blij dat me vriendin er niet was, maar ben benieuwd of ik nog iets van haar hoor. Of dat ik zelf contact met haar moet opnemen. (bezoek zal ook wel iets tegen haar zeggen, en misschien hebben ze wel iets opgepikt of iets in de gaten hebben gehad, en daar voel ik me nu dan ook schuldig over) IK moet zowiezo voor zaterdag even laten weten (ik denk dat ik bel) of ik daar blijf werken. Maar dat weet ik nog niet. Ik weet wel dat het erg onwennig is. Maargoed, dat zal het ook zijn als ik weer bij hun thuis kom.
maandag 25 augustus 2008 om 21:51
Als ik jou was zou ik het nu even, pak em beet , 2 dagen laten rusten. Dan kunnen zij zelf in dat gezin een beetje uitzoeken hoe en wat (je weet idd niet wat ze elkaar vertellen). Miss nemen ze dan zelf wel contact op met jou. Ik weet ook niet in hoeverre ze je vriendin erbij 'betrekken'. Maargoed, de bal ligt bij hen nu. Als je nou nog niks gehoord hebt over een aantal dagen zou ik ze denk ik even bellen ipv face to face contact. Weet je eigenlijk al of je er wel of niet gaat werken? Of hangt het nog af van hun reactie?
maandag 25 augustus 2008 om 21:58
eerlijk gezegt weet ik echt nog niet wat ik ermee moet. Ik had zoweizo al vantevoren gezegt (wat niks met die man te maken heeft) dat ik misschien op kamers wil gaan en ander werk wil gaan zoeken.Dit heb ik alleen tegen mijn vriendin gezegt.
Tis maar een paar uur op die dag en het is niet zo'n leuk werk (3uur lang poetsen) maar als ik aan geef dat ik niet meer kom werken denken ze dat het te maken heeft met dat gebeuren. ik weet nu niet hoe en wat ik dan zal zeggen.
Tis maar een paar uur op die dag en het is niet zo'n leuk werk (3uur lang poetsen) maar als ik aan geef dat ik niet meer kom werken denken ze dat het te maken heeft met dat gebeuren. ik weet nu niet hoe en wat ik dan zal zeggen.
dinsdag 26 augustus 2008 om 00:41
dinsdag 26 augustus 2008 om 01:47
Dapper zeg! En ook heel goed wat je wel en niet tegen die vrouw hebt gezegd, je hebt het echt heel goed aangepakt!
Als ik jou was, zou ik zaterdag wel gaan werken, gewoon om te zien hoe het nu is, en dan kun je daar je beslissing op baseren of je wel of niet blijft. Maar ik kan me voorstellen dat dat ook wat ongemakkelijk voelt, inderdaad..
Als ik jou was, zou ik zaterdag wel gaan werken, gewoon om te zien hoe het nu is, en dan kun je daar je beslissing op baseren of je wel of niet blijft. Maar ik kan me voorstellen dat dat ook wat ongemakkelijk voelt, inderdaad..
vrijdag 29 augustus 2008 om 21:15
ik heb bij hun thuis opgebeld en die vader pakte op. Ik zei dat ik niet meer kom werken.Hij gaf nogmaals zijn excuses en hoopte dat ik er niet teveel van had overgehouden. Daar heb ik maar niet echt op gereageerd. Hij klonk vrij ongeÏnteresseerd en ik had het gevoel dat het hem niet veel meer deed.
Mijn vriendin(zijn dochter dus) had dus gehoord van haar moeder dat ik niet meer kom werken en vroeg zich dus af waarom(via msn dus niet face to face) ik zei dat het me niet zo'n goed idee leek. Ze vond het raar maar vroeg niet verder. Als ze verder gaat vragen zeg ik wel dat ze het aan haar vader moet vragen.
Ik ben nog niet bij hun thuis geweest..ik vind het toch vreemd. Als ik met mijn vriendin afspreek ga ik bijna altijd naar haar toe. Meestal gaan we dan tv kijken of computeren. Allebei haar ouders zijn dan ook in de woonkamer..
Mijn vriendin(zijn dochter dus) had dus gehoord van haar moeder dat ik niet meer kom werken en vroeg zich dus af waarom(via msn dus niet face to face) ik zei dat het me niet zo'n goed idee leek. Ze vond het raar maar vroeg niet verder. Als ze verder gaat vragen zeg ik wel dat ze het aan haar vader moet vragen.
Ik ben nog niet bij hun thuis geweest..ik vind het toch vreemd. Als ik met mijn vriendin afspreek ga ik bijna altijd naar haar toe. Meestal gaan we dan tv kijken of computeren. Allebei haar ouders zijn dan ook in de woonkamer..
