Relaties
alle pijlers
Ex-man terminaal
maandag 6 september 2021 om 11:28
Korte situatieschets:
12 jaar getrouwd, 4 jaar gescheiden, 2 kinderen uit dit huwelijk. Gescheiden owv de vele ruzies, geen derde persoon. Na de scheiding nog regelmatig ruzie, maar ook altijd op elkaar kunnen rekenen. Hij heeft sinds 3 jaar een nieuwe relatie, ik sinds een klein half jaar.
Nu weten we sinds enkele weken dat hij kanker heeft en sinds enkele dagen dat er ook uitzaaiingen zijn en dat het ongeneeslijk is en omdat het een heel agressieve tumor is, heeft hij vermoedelijk nog slechts enkel maanden te leven.
Nu vraagt hij me of wij terug een koppel kunnen zijn voor de laatste maanden. Het gaat hierbij niet over sex (is ook onmogelijk), maar over samen zijn als gezin. Hij beweert ook dat hij over zijn gevoelens voor mij al nagedacht had voor hij ziek werd.
Mijn nieuwe relatie is nog pril, maar het is de eerste keer sinds de scheiding 4 jaar geleden dat ik me terug goed voel bij iemand. Een bijkomende complicatie is wel dat de vorige vriendin van mijn huidige vriend 3 jaar geleden gestorven is aan kanker. Hij geeft echt het gevoel voor mij te willen gaan, inclusief lange termijn plannen. Hij is ook een hele steun voor mij. Deze relatie gaat echt perfect, behalve dat ik soms twijfel of hij zijn overleden vriendin wel kan loslaten. Ik weet dat hij altijd van haar zal houden, dat is normaal. Maar zijn huis hangt propvol foto's van haar (echt overal), zijn online profielfoto is nog steeds als koppel met haar, terwijl ik zou willen dat het een foto is van hem alleen.
En dus nu weet ik het allemaal niet meer. Ja, ik hou zeker nog van mijn ex-man. En in het verleden was ik soms verdrietig en vroeg ik me af of we niet langer hadden moeten proberen, maar de laatste 2 jaar niet meer. Sinds hij ziek geworden is, was hij wel terug kalm, terug de man op wie ik oorspronkelijk verliefd geworden was. En misschien zou het voor de kinderen ook geweldig zijn om hun vader bij zich te hebben in zijn laatste maanden.
Maar het is pas sinds kort dat ik terug gelukkig ben met iemand. En die iemand zou er kunnen zijn voor de toekomst.
Ik weet dat ik uiteindelijk degene ben die moet beslissen, maar ik hoop dat jullie me kunnen helpen om een beter inzicht te krijgen.
12 jaar getrouwd, 4 jaar gescheiden, 2 kinderen uit dit huwelijk. Gescheiden owv de vele ruzies, geen derde persoon. Na de scheiding nog regelmatig ruzie, maar ook altijd op elkaar kunnen rekenen. Hij heeft sinds 3 jaar een nieuwe relatie, ik sinds een klein half jaar.
Nu weten we sinds enkele weken dat hij kanker heeft en sinds enkele dagen dat er ook uitzaaiingen zijn en dat het ongeneeslijk is en omdat het een heel agressieve tumor is, heeft hij vermoedelijk nog slechts enkel maanden te leven.
Nu vraagt hij me of wij terug een koppel kunnen zijn voor de laatste maanden. Het gaat hierbij niet over sex (is ook onmogelijk), maar over samen zijn als gezin. Hij beweert ook dat hij over zijn gevoelens voor mij al nagedacht had voor hij ziek werd.
Mijn nieuwe relatie is nog pril, maar het is de eerste keer sinds de scheiding 4 jaar geleden dat ik me terug goed voel bij iemand. Een bijkomende complicatie is wel dat de vorige vriendin van mijn huidige vriend 3 jaar geleden gestorven is aan kanker. Hij geeft echt het gevoel voor mij te willen gaan, inclusief lange termijn plannen. Hij is ook een hele steun voor mij. Deze relatie gaat echt perfect, behalve dat ik soms twijfel of hij zijn overleden vriendin wel kan loslaten. Ik weet dat hij altijd van haar zal houden, dat is normaal. Maar zijn huis hangt propvol foto's van haar (echt overal), zijn online profielfoto is nog steeds als koppel met haar, terwijl ik zou willen dat het een foto is van hem alleen.
En dus nu weet ik het allemaal niet meer. Ja, ik hou zeker nog van mijn ex-man. En in het verleden was ik soms verdrietig en vroeg ik me af of we niet langer hadden moeten proberen, maar de laatste 2 jaar niet meer. Sinds hij ziek geworden is, was hij wel terug kalm, terug de man op wie ik oorspronkelijk verliefd geworden was. En misschien zou het voor de kinderen ook geweldig zijn om hun vader bij zich te hebben in zijn laatste maanden.
Maar het is pas sinds kort dat ik terug gelukkig ben met iemand. En die iemand zou er kunnen zijn voor de toekomst.
Ik weet dat ik uiteindelijk degene ben die moet beslissen, maar ik hoop dat jullie me kunnen helpen om een beter inzicht te krijgen.
maandag 6 september 2021 om 15:00
Er was toch helemaal geen sprake van 50/50 bij vader? Ik had begrepen dat de kinderen gewoon fulltime bij hun moeder woonden.Ladida1981 schreef: ↑06-09-2021 14:15Maar dit kan toch gewoon? Door kinderen wat vaker bij vader te laten zijn? Ipv normaal gesproken 50/50, nu zoveel ze willen bij vader? Dan hebben ze ook nog hun eigen veilige haven als het ze even teveel wordt.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 15:03
Dan noem je het niet doen alsof ze een stelletje zijn, ook goed. Dat verandert niets aan hoe dit ook heel negatief kan uitpakken voor de kinderen.fashionvictim schreef: ↑06-09-2021 14:59Ik zei "nee" zeggen tegen de relatie, maar "ja" zeggen tegen het verzoek samen te wonen.
Dus in mijn geval zou er geen sprake zijn van net doen alsof ze een stel zijn. Dat hoeft ook helemaal niet, ze zijn samen papa en mama en dat is al een relatie.
maandag 6 september 2021 om 15:04
Bij iemand op bezoek zijn, ook al is het je vader, is heel anders dan gewoon met je vader en moeder in 1 huis wonen.Ladida1981 schreef: ↑06-09-2021 14:15Maar dit kan toch gewoon? Door kinderen wat vaker bij vader te laten zijn? Ipv normaal gesproken 50/50, nu zoveel ze willen bij vader? Dan hebben ze ook nog hun eigen veilige haven als het ze even teveel wordt.
En ik probeer niemand te overtuigen, ik zeg gewoon wat IK zou doen. Anderen hoeven mij dus ook niet te overtuigen om het niet te doen. Voor mij zou vaker op bezoek gaan of vaker uitstapjes maken niet zijn wat ik voor mijn kinderen zou willen. Ik zou hen voor zolang als nog kan een gezinsleven onder 1 dak gunnen en daarvoor zou ik de nadelen voor lief nemen.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 15:08
Eens en ik denk ook dat het inderdaad heel waardevol kan zijn voor iedereen en een liefdevol afscheid. Ik zou het niemand opdringen en ik vind er ook niks van als TO besluit het toch niet te willen of kunnen. Maar als je het wel kan dan kan het iets heel moois zijn. Kortom het overwegen waard.fashionvictim schreef: ↑06-09-2021 15:04Bij iemand op bezoek zijn, ook al is het je vader, is heel anders dan gewoon met je vader en moeder in 1 huis wonen.
En ik probeer niemand te overtuigen, ik zeg gewoon wat IK zou doen. Anderen hoeven mij dus ook niet te overtuigen om het niet te doen. Voor mij zou vaker op bezoek gaan of vaker uitstapjes maken niet zijn wat ik voor mijn kinderen zou willen. Ik zou hen voor zolang als nog kan een gezinsleven onder 1 dak gunnen en daarvoor zou ik de nadelen voor lief nemen.
maandag 6 september 2021 om 15:13
Maar stel je toch eens voor dat het positief uitpak. Dat het voor de kinderen heel fijn is om hun vader zo dichtbij te hebben. Om te zien hoeveel liefde er blijkbaar toch is of was tussen hun ouders. Hoe mooi zou dat zijn in deze verder enorm trieste situatie! En als het niet gaat, niet werkt en niet lukt dan is het hospice er altijd nog. Het is niet zo dat omdat je er nu niet voor kiest het later nooit meer kan.
maandag 6 september 2021 om 15:15
Ja, helemaal mee eens.sneeuwwitje80 schreef: ↑06-09-2021 15:08Eens en ik denk ook dat het inderdaad heel waardevol kan zijn voor iedereen en een liefdevol afscheid. Ik zou het niemand opdringen en ik vind er ook niks van als TO besluit het toch niet te willen of kunnen. Maar als je het wel kan dan kan het iets heel moois zijn. Kortom het overwegen waard.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 15:26
Maar als dat zo was, was je niet gescheiden.fashionvictim schreef: ↑06-09-2021 15:04. Ik zou hen voor zolang als nog kan een gezinsleven onder 1 dak gunnen en daarvoor zou ik de nadelen voor lief nemen.
maandag 6 september 2021 om 15:35
En als ik in de OP lees dat vele ruzies een van de oorzaken van de scheiding waren en dat deze zich ook na de scheiding hebben voortgezet, dan zou ik er echt never nooit voor kiezen.
Het klinkt allemaal ontzettend mooi en altruïstisch om samen met de kinderen een ‘mooi einde’ te beleven, maar ik geloof er niks van dat dat in de praktijk zo werkt, zeker niet na een scheiding. In mijn zeer naaste omgeving meerdere mensen aan kanker verloren waaronder mijn moeder toen ik zelf pas een tiener was. Was weliswaar een andere tijd, maar ik kijk er niet bepaald met een goed gevoel op terug.
Eerlijk gezegd vind ik het een behoorlijk brutaal voorstel van ex en zet hij TO gewoon keihard voor het blok.
pauline65 wijzigde dit bericht op 06-09-2021 15:35
0.30% gewijzigd
maandag 6 september 2021 om 15:35
Tering zeg. Heb je 3 jaar een relatie met iemand, wordt die ernstig ziek, denk je samen de laatste maanden door te brengen en hem te verzorgen... nee hoor, hij speelt liever vadertje en moedertje met z'n ex. Ik vind dat echt ontzettend respectloos richting zijn huidige vriendin.
Dat jij tijdelijk wat meer contact hebt met hem en de kinderen veel meer bij hem zijn of dat jullie nog wat dingen met het gezin samen doen kan ik helemaal inkomen, maar dit voorstel is toch van de zotte? En je overweegt het ook nog omdat je er een topic over opent. Je zou het zelfs doen als je geen relatie had, zeg je!
Vind je dat niet ook maar een beetje kwetsend voor zijn huidige partner?
En als je nee zegt is zijn huidige vriendin ineens wel goed genoeg.
Dat jij tijdelijk wat meer contact hebt met hem en de kinderen veel meer bij hem zijn of dat jullie nog wat dingen met het gezin samen doen kan ik helemaal inkomen, maar dit voorstel is toch van de zotte? En je overweegt het ook nog omdat je er een topic over opent. Je zou het zelfs doen als je geen relatie had, zeg je!
Vind je dat niet ook maar een beetje kwetsend voor zijn huidige partner?En als je nee zegt is zijn huidige vriendin ineens wel goed genoeg.
maandag 6 september 2021 om 15:50
Nee. Ik zou er nooit aan beginnen. De relatie of het huwelijk is met een reden beëindigt.
Persoonlijk lijkt het mij al ongelooflijk zwaar een terminaal zieke te verzorgen waar ik van houd, maar een ex waar ik van gescheiden ben en waar ik geen liefdesrelatie of diepe gevoelens voor koester zijn luiers verschonen of kots opruimen of nachten wakker voor zijn en mijn hele leven voor aanpassen. Nee.
En dan ook je huidige relatie moeten beëindigen.
Voor kinderen zou ik zeker het contact intensiveren door vaker langs te gaan, samen te eten of wat dan ook. Maar ik denk ook niet dat je kinderen in zo’n situatie moet brengen.
Ik vind het een egoïstisch en onrealistisch voorstel van je ex.
Persoonlijk lijkt het mij al ongelooflijk zwaar een terminaal zieke te verzorgen waar ik van houd, maar een ex waar ik van gescheiden ben en waar ik geen liefdesrelatie of diepe gevoelens voor koester zijn luiers verschonen of kots opruimen of nachten wakker voor zijn en mijn hele leven voor aanpassen. Nee.
En dan ook je huidige relatie moeten beëindigen.
Voor kinderen zou ik zeker het contact intensiveren door vaker langs te gaan, samen te eten of wat dan ook. Maar ik denk ook niet dat je kinderen in zo’n situatie moet brengen.
Ik vind het een egoïstisch en onrealistisch voorstel van je ex.
maandag 6 september 2021 om 15:59
Ik zou het even tegen zijn vriendin zeggen, dan heeft ze ook een eerlijke keuze hierin, voordat ze straks haar benen uit haar lijf rent voor een zieke vent die haar zo aan de kant zet zodra zijn ex hem in huis wil nemen.
Hij denkt nou ik zit sowieso goed, of ik heb mijn ex terug en kan fijn gezinnetje spelen tot het eind en ik heb haar vriend lekker weggejaagd dus daarna is ze alleen.
Of als dat niet gebeurt ben ik gewoon onder de pannen bij mijn vriendin.
Kan me niet voorstellen dat het ooit wel een leuke vent was.
Hij denkt nou ik zit sowieso goed, of ik heb mijn ex terug en kan fijn gezinnetje spelen tot het eind en ik heb haar vriend lekker weggejaagd dus daarna is ze alleen.
Of als dat niet gebeurt ben ik gewoon onder de pannen bij mijn vriendin.
Kan me niet voorstellen dat het ooit wel een leuke vent was.
maandag 6 september 2021 om 16:04
Ook mijn mening.
De kinderen en jij zullen alle nare dingen meemaken. Er bovenop zitten.
Ik vind dat als je samenwoont. Dat het dan meer jouw verantwoordelijkheid is.
Nu sta je er verder weg van.
Ik zou niet automatisch in de ellende duiken.
En ingaan wonen.
Je kunt hem steunen.
De kinderen extra laten gaan.
Maar ik zou zeker een goed evenwicht vinden hierin.
Overleg met je ex.
Hoe je dit inwillen vullen met de kinderen. En jouw invullen.
Maar blijf wel op jullie eigen gezin letten.
Straks heb jij niks meer. Geen relatie meer. Omdat je je verplicht zou voelen
Om je ex 24 uur per dag bij te staan.
Sterkte
maandag 6 september 2021 om 16:04
Mijn ouders zijn al 30 jaar uit elkaar maar nog altijd samen ouder. Mijn moeder zegt nog steeds "als jullie vader iets overkomt, dan zou ik zo meehelpen in de zorg voor hem".
Ik vind dat als kind heel fijn. Ik weet dat ze geen romantische (meer) hebben, maar dat zij een 'ouderpaar' zijn én dat (ook met zeer volwassen kinderen en een stel kleinkinderen) nog steeds hardop en liefdevol zeggen vind ik als kind-van heel fijn.
Ze hebben ons wellicht geen voorbeeld relatie gegeven qua liefdespartners, ze laten nog altijd aan ons zien hoe je liefdevol samen ouder kan zijn. Dat kan je als ouder óók laten zien en dat hoeft helemaal niet schadelijk te zijn voor de kinderen.
Ik vind dat als kind heel fijn. Ik weet dat ze geen romantische (meer) hebben, maar dat zij een 'ouderpaar' zijn én dat (ook met zeer volwassen kinderen en een stel kleinkinderen) nog steeds hardop en liefdevol zeggen vind ik als kind-van heel fijn.
Ze hebben ons wellicht geen voorbeeld relatie gegeven qua liefdespartners, ze laten nog altijd aan ons zien hoe je liefdevol samen ouder kan zijn. Dat kan je als ouder óók laten zien en dat hoeft helemaal niet schadelijk te zijn voor de kinderen.
maandag 6 september 2021 om 16:05
Mooi bericht.Jufjoke schreef: ↑06-09-2021 11:35Ik denk dat je je aandacht beter kan besteden aan het steunen van je kinderen en je ex binnen de huidige situatie. Het lijkt me erg verwarrend voor iedereen als jullie nu opeens weer een soort van stel worden. Je huidige relatie heeft dan natuurlijk ook geen schijn van kans meer. Ik kan me moeilijk voorstellen dat dat het beste is voor iedereen.
Je kunt hem toch ook steunen zonder weer semi bij elkaar te komen?
Sterkte, het lijkt me een zware situatie.
maandag 6 september 2021 om 16:06
sneeuwwitje80 schreef: ↑06-09-2021 15:08Eens en ik denk ook dat het inderdaad heel waardevol kan zijn voor iedereen en een liefdevol afscheid. Ik zou het niemand opdringen en ik vind er ook niks van als TO besluit het toch niet te willen of kunnen. Maar als je het wel kan dan kan het iets heel moois zijn. Kortom het overwegen waard.
Als je door/met veel ruzie uit elkaar gaat en daarna ook nog mot hebt gehad zoals TO aangeeft. En dan ook nog hoe deze man met zijn huidige vriendin omgaat zou al genoeg reden zijn om dit gewoon niet te willen.
Kinderen en TO kunnen daar dagelijks heen, want woont vlakbij.
anoniem_404927 wijzigde dit bericht op 06-09-2021 16:07
0.62% gewijzigd
maandag 6 september 2021 om 16:07
Meehelpen in de zorg, is dat wat deze man vraagt aan TO?Pergamon schreef: ↑06-09-2021 16:04Mijn ouders zijn al 30 jaar uit elkaar maar nog altijd samen ouder. Mijn moeder zegt nog steeds "als jullie vader iets overkomt, dan zou ik zo meehelpen in de zorg voor hem".
Ik vind dat als kind heel fijn. Ik weet dat ze geen romantische (meer) hebben, maar dat zij een 'ouderpaar' zijn én dat (ook met zeer volwassen kinderen en een stel kleinkinderen) nog steeds hardop en liefdevol zeggen vind ik als kind-van heel fijn.
Ze hebben ons wellicht geen voorbeeld relatie gegeven qua liefdespartners, ze laten nog altijd aan ons zien hoe je liefdevol samen ouder kan zijn. Dat kan je als ouder óók laten zien en dat hoeft helemaal niet schadelijk te zijn voor de kinderen.
maandag 6 september 2021 om 16:08
Ik vind het ook niet per se leuk naar zijn nieuwe vriendin, maar dat vind ik niet iets wat je TO kunt verwijten. Dat is iets wat in zijn hoofd is ontstaan. Ik denk ook niet dat ze het zou overwegen omdat ze zelf nou zo dolgraag die nieuwe vriendin van haar plek wil verdringen.chocolol schreef: ↑06-09-2021 15:35Tering zeg. Heb je 3 jaar een relatie met iemand, wordt die ernstig ziek, denk je samen de laatste maanden door te brengen en hem te verzorgen... nee hoor, hij speelt liever vadertje en moedertje met z'n ex. Ik vind dat echt ontzettend respectloos richting zijn huidige vriendin.
Dat jij tijdelijk wat meer contact hebt met hem en de kinderen veel meer bij hem zijn of dat jullie nog wat dingen met het gezin samen doen kan ik helemaal inkomen, maar dit voorstel is toch van de zotte? En je overweegt het ook nog omdat je er een topic over opent. Je zou het zelfs doen als je geen relatie had, zeg je!
En als je nee zegt is zijn huidige vriendin ineens wel goed genoeg.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 6 september 2021 om 16:08
Juist omdat ik gescheiden was, zou ik dat doen. Het was namelijk niet de keuze van mijn kinderen om niet meer met hun vader in 1 huis te wonen, maar die van mij (en hun vader). En het is ook al niet de keus van de kinderen om hun vader te verliezen. Dat is al erg genoeg, daar hoef ik ze niet ook nog de laatste tijd met hun vader voor te ontnemen omdat IK geen relatie meer met hem wil. Zij hebben de relatie met hun vader immers nooit willen verbreken.
Om die reden zou ik denken, suck it up voor die paar maandjes en gewoon mijn ex weer in huis nemen. Als ik 12 jaar met hem getrouwd kon zijn, 2 kinderen met hem kon maken en na de scheiding ook nog gewoon met hem op goede voet kon staan, dan kunnen die paar maanden er ook wel bij.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 16:09
Misschien duurt het langer dan de vast gestelde tijd.ludwina schreef: ↑06-09-2021 11:54Ik zou het misschien wel doen voor de kinderen, mits mijn nieuwe partner dat aan kan. Het is maar een tijdelijke situatie. En dat hij het uitmaakt met zijn nieuwe partner is eerlijk gezegd wellicht wel praktisch voor de erfenis en gedoe na zijn overlijden. Moet hij dat natuurlijk wel allemaal goed vastleggen.
maandag 6 september 2021 om 16:09
Nee, dat zeg ik toch ook niet?
Ik wou alleen maar aangegeven dat je ook liefdevol kan samenzijn zónder relatie en dat dat niet verwarrend hoeft te zijn voor kinderen.
maandag 6 september 2021 om 16:11
Ja, precies. Alsof kinderen van 10 en 12 niet begrijpen dat er van romantisch gedoe met een terminale patiënt sowieso geen sprake meer is. Het gaat niet over peuters, het gaat over tieners die dus al precies begrijpen wat er aan de hand is.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 16:12
Maar goed, ik zou sowieso niet bang zijn voor ruzie ofzo, wie gaat er nou ruzie maken met iemand die op sterven ligt? Waar moet je dan in godsnaam nog ruzie over maken, de dop van de tandpasta? Dat is toch allemaal niet belangrijk meer, dus van ruzie is toch helemaal geen sprake meer.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 16:13
Een paar maanden in huis nemen om te verzorgen en hem dicht bij de kinderen te hebben, ja, al denk ik dat fulltime zorg wel lastig is als zij gewoon een baan heeft, tenzij ze hier zorgverlof voor kan krijgen, maar ik weet niet of dat überhaupt mogelijk is voor een ex. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat ze straks gewoon nog een baan en een inkomen heeft. Maar dan wel gewoon met behoud van haar relatie. Ik snap zijn wens niet dat zij die relatie verbreekt, dat maakt dat het in mijn ogen een nogal groot offer is. En ik snap ook niet waarom hij zijn relatie niet zou kunnen behouden, maar goed, dat is aan hem.fashionvictim schreef: ↑06-09-2021 16:08Juist omdat ik gescheiden was, zou ik dat doen. Het was namelijk niet de keuze van mijn kinderen om niet meer met hun vader in 1 huis te wonen, maar die van mij (en hun vader). En het is ook al niet de keus van de kinderen om hun vader te verliezen. Dat is al erg genoeg, daar hoef ik ze niet ook nog de laatste tijd met hun vader voor te ontnemen omdat IK geen relatie meer met hem wil. Zij hebben de relatie met hun vader immers nooit willen verbreken.
Om die reden zou ik denken, suck it up voor die paar maandjes en gewoon mijn ex weer in huis nemen. Als ik 12 jaar met hem getrouwd kon zijn, 2 kinderen met hem kon maken en na de scheiding ook nog gewoon met hem op goede voet kon staan, dan kunnen die paar maanden er ook wel bij.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
