Ex meevragen?

Een tijdje geleden hebben ex en ik het een en ander uitgepraat. Niet om weer bij elkaar te komen, maar om uit de 'negeerstand' te komen waar we in zaten. Omdat de seks tussen ons altijd wel erg goed was, hebben we nog een paar keer 'herinneringen opgehaald'. Toen kreeg hij weer een vriendin, en zijn we er mee opgehouden. Hij mailde me dat we nog contact zouden houden, elkaar niet meer zouden negeren, enz...gewoon als vrienden. Voor mijzelf vond ik 't jammer van de seks, maar verder zat ik er niet mee. Ik heb hem een mailtje teruggestuurd, maar daar kreeg ik geen antwoord meer op. Tja, dan niet.



Erg jammer was wel dat ik opeens niet meer ongesteld werd. Test gedaan...negatief. Week later weer een test gedaan...ook negatief. Nog maar even gewacht...niets. Toch maar de dokter gebeld...en die zei dat de kans dat ik zwanger was toch wel erg groot was en ik maar nog een test moest doen. Test 3 dus gedaan...ook negatief. Nog maar een afspraak bij de dokter gemaakt dus.



Gister is mijn oma overleden. Omdat ik niet in God geloof, had ik iemand anders nodig om de schuld hiervan te geven. Toevallig had ik iets op mijn bureau liggen waar zijn naam opstond...dus heb ik hem een zeer pissige mail gestuurd.



Alleen was ik vandaag weer bij de dokter, en die heeft me doorgestuurd voor een echo. Hij is er toch nog niet van overtuigd dat ik niet zwanger ben en wil er toch nog even naar laten kijken. Maandag moet ik dus naar het ziekenhuis om zo'n echo te laten maken.



Nou lig ik natuurlijk niet elke week in het ziekenhuis om te kijken of ik zwanger ben - dit is de eerste keer en ik heb geen idee hoe het werkt. Maar nu twijfel ik dus of ik ex mee moet vragen. Ik heb hem ook niet verteld van de zwangerschapstesten, maar zo'n echo vind ik eigenlijk wat anders dan over een test heen pissen. Als ik hem niet een dag van te voren nog een pissige mail had gestuurd, had ik waarschijnlijk gewoon gebeld 'Maandag ga ik naar het ziekenhuis, kijk maar of je er ook bent, en anders is het ook goed.'. Maar nu vind ik dat een beetje uhh...awkward zeg maar.



Dus, moet ik hem nu bellen, mijn excuses aanbieden en zeggen dat die helemaal vrij staat om mee te gaan? Of is dat stom?

Update: ik ben niet zwanger.

quote:Poezewoes schreef op 14 december 2009 @ 12:43:

Fijn dat je nog even komt melden hoe het is afgelopen!



Ben je opgelucht? Of ergens ook wel een heel klein beetje teleurgesteld?



Beide inderdaad. Maar dit is wel het beste.



We hebben afgesproken dat ik weer aan de pil ga beginnen, om te kijken of dit de menstruatie opwekt.



Als dat heeft gewerkt ga ik wel met de dokter praten voor andere mogelijkheden, want ik slik de pil liever niet. (En als 't niet werkt, ga ik natuurlijk ook terug.)