Relaties
alle pijlers
Ex wil kind aan partner voorstellen
donderdag 20 februari 2020 om 22:38
Ik heb al eerder een topic geopend. Mijn ex en vader van onze zoon heeft tot een maand of vier, vijf geleden nog hier gewoond na het verbreken van onze relatie.
Nu woont hij op een kamer in de buurt en kwam tot voor kort hier 2 keer per week eten.
Omdat ik niet goed met hem door één deur kan -heeft meerdere redenen- is dit veranderd, zoon eet nu 2 keer per week bij zijn vader en dat is prima.
Sinds begin januari heeft ex een nieuwe relatie. Omdat hij zelf geen normale woonruimte heeft, wil hij onze zoon in de weekenden meenemen naar zijn nieuwe vriendin die 200 km verderop woont.
Ik weet dat hij gewoon een nieuwe relatie kan beginnen, hij is immers vrij te gaan en staan waar hij wil. Echter is er geen omgangsregeling vastgelegd omdat hij geen geschikte woonruimte heeft en betaald hij geen kinderalimentatie of bijdrage in bijvoorbeeld de opvang na school, 3 dagen in de week. Dit staat misschien wel los van wat mij werkelijk dwars zit.
Persoonlijk vind ik het heel erg snel gaan, ze daten sinds eind december, noemen het sinds januari dit jaar een relatie en nu willen ze een gezin gaan vormen met onze zoon en haar vier kinderen in de weekenden.
Ik kan mijn negatieve gevoel hierover niet bij mijn ex kwijt. Ik heb het maar te accepteren, hij zal ervoor zorgen dat onze zoon rustig een band opbouwt met zijn nieuwe vriendin en alles zal helemaal vanzelf gaan. Zijn letterlijk zijn woorden.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij onze communicatie met zijn nieuwe partner deelt en zij dus "meebeslist" in alles wat wij met elkaar afspreken. Ik merk dit omdat hij is begonnen met mij een borderliner en narcist te noemen, of zich af te vragen waarom ik zoveel issues heb met zijn nieuwe relatie en dat ik zo vreselijk moeilijk doe sinds zijn Grote Liefde in zijn leven is gekomen. Zij maakt nu deel uit van zijn leven en dus ook ons kind.
Eigenlijk boeit mij dat juist helemaal niet, maar ik maak mij druk over het welzijn van ons zoontje. Hij is pas vier jaar, zijn ouders zijn nog niet heel lang niet meer samenwonend, zijn vader heeft niet echt een thuis voor hem gecreëerd en beiden (ex en nieuwe partner) verwachten dat een jong kind zich wel naar hun nieuwe gezin schikt.
Er lijkt niemand te zijn die mijn gevoel deelt dat dit allemaal te snel gaat. Ook van de nieuwe partner van mijn ex vind ik het vreemd gedrag, temeer omdat ze zelf kinderen heeft. Waarom moet het zo snel? Waarom denken ze dat het allemaal wel vanzelf gaat? En wat als dat niet zo is? Wat als ons zoontje het niet leuk vindt, zich in hun ogen niet gedraagt of straks problemen krijgt? Wat dan?
Ik snap en realiseer mij dat mijn ex als vader rechten heeft en ik wil hem de omgang met zoon niet ontzeggen. Dat voorop gesteld gaat het welzijn van onze zoon wel boven de relatie en de roze wolk van mijn ex-partner.
Moet ik dit gewoon laten gaan omdat ik het toch niet tegen kan houden? Zo voelt het als het ware.
Nu woont hij op een kamer in de buurt en kwam tot voor kort hier 2 keer per week eten.
Omdat ik niet goed met hem door één deur kan -heeft meerdere redenen- is dit veranderd, zoon eet nu 2 keer per week bij zijn vader en dat is prima.
Sinds begin januari heeft ex een nieuwe relatie. Omdat hij zelf geen normale woonruimte heeft, wil hij onze zoon in de weekenden meenemen naar zijn nieuwe vriendin die 200 km verderop woont.
Ik weet dat hij gewoon een nieuwe relatie kan beginnen, hij is immers vrij te gaan en staan waar hij wil. Echter is er geen omgangsregeling vastgelegd omdat hij geen geschikte woonruimte heeft en betaald hij geen kinderalimentatie of bijdrage in bijvoorbeeld de opvang na school, 3 dagen in de week. Dit staat misschien wel los van wat mij werkelijk dwars zit.
Persoonlijk vind ik het heel erg snel gaan, ze daten sinds eind december, noemen het sinds januari dit jaar een relatie en nu willen ze een gezin gaan vormen met onze zoon en haar vier kinderen in de weekenden.
Ik kan mijn negatieve gevoel hierover niet bij mijn ex kwijt. Ik heb het maar te accepteren, hij zal ervoor zorgen dat onze zoon rustig een band opbouwt met zijn nieuwe vriendin en alles zal helemaal vanzelf gaan. Zijn letterlijk zijn woorden.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij onze communicatie met zijn nieuwe partner deelt en zij dus "meebeslist" in alles wat wij met elkaar afspreken. Ik merk dit omdat hij is begonnen met mij een borderliner en narcist te noemen, of zich af te vragen waarom ik zoveel issues heb met zijn nieuwe relatie en dat ik zo vreselijk moeilijk doe sinds zijn Grote Liefde in zijn leven is gekomen. Zij maakt nu deel uit van zijn leven en dus ook ons kind.
Eigenlijk boeit mij dat juist helemaal niet, maar ik maak mij druk over het welzijn van ons zoontje. Hij is pas vier jaar, zijn ouders zijn nog niet heel lang niet meer samenwonend, zijn vader heeft niet echt een thuis voor hem gecreëerd en beiden (ex en nieuwe partner) verwachten dat een jong kind zich wel naar hun nieuwe gezin schikt.
Er lijkt niemand te zijn die mijn gevoel deelt dat dit allemaal te snel gaat. Ook van de nieuwe partner van mijn ex vind ik het vreemd gedrag, temeer omdat ze zelf kinderen heeft. Waarom moet het zo snel? Waarom denken ze dat het allemaal wel vanzelf gaat? En wat als dat niet zo is? Wat als ons zoontje het niet leuk vindt, zich in hun ogen niet gedraagt of straks problemen krijgt? Wat dan?
Ik snap en realiseer mij dat mijn ex als vader rechten heeft en ik wil hem de omgang met zoon niet ontzeggen. Dat voorop gesteld gaat het welzijn van onze zoon wel boven de relatie en de roze wolk van mijn ex-partner.
Moet ik dit gewoon laten gaan omdat ik het toch niet tegen kan houden? Zo voelt het als het ware.
vrijdag 21 februari 2020 om 08:37
Die vrouw heeft zelf 3 kinderen. 98% van de weteldbevolking ziet kinderen niet als een soort ongedierte, in tegenstelling tot jou. En de meeste ouders zullen hun kind ook niet opofferen om zsm een relatie te verbreken. Jij staat nergens stil bij het welzijn van het kind, alleen bij dat van de nieuwe partner die, oh God oh God, misschien een kind over de vloer krijgtredbulletje schreef: ↑21-02-2020 08:34Als ik de vrouw in kwestie was zou ik zeggen dat hij tijdens de weekends dat ie z'n kind heeft thuis mag blijven. Of bij een vrouw die kinderen op zich wel trekt kan ik me voorstellen dat zij zegt naar hem te komen tijdens zijn oppasweekend. Een kind in je eigen huis laten (heb de leeftijd even gemist) is toch een risico als je zelf geen kinderen hebt en je huis daar niet op is ingericht.
vrijdag 21 februari 2020 om 08:38
Mijn ex stelde zijn nieuwe vriendin ook na 4 maanden voor aan de kids. Ik vond dat toen echt verschrikkelijk en wilde ook verzetten.
Wat ik nu na 4 jaar heb geleerd is dat ik geen invloed heb op wat er bij hem gebeurd. Ze zijn nu nog steeds samen en de kids zijn gek op haar.
Het leven is veel makkelijker als je loslaat wat er met hem gebeurd
Wat ik nu na 4 jaar heb geleerd is dat ik geen invloed heb op wat er bij hem gebeurd. Ze zijn nu nog steeds samen en de kids zijn gek op haar.
Het leven is veel makkelijker als je loslaat wat er met hem gebeurd
vrijdag 21 februari 2020 om 08:40
Dat weet ik. En dat probeer ik ook echt.abracadabra schreef: ↑21-02-2020 08:38Mijn ex stelde zijn nieuwe vriendin ook na 4 maanden voor aan de kids. Ik vond dat toen echt verschrikkelijk en wilde ook verzetten.
Wat ik nu na 4 jaar heb geleerd is dat ik geen invloed heb op wat er bij hem gebeurd. Ze zijn nu nog steeds samen en de kids zijn gek op haar.
Het leven is veel makkelijker als je loslaat wat er met hem gebeurd
Maar als moeder wil je ook niet falen in het beschermen van je kind tegen overhaaste beslissingen en gedoe.
Ik weet het gewoon niet. Ik voel me er rot over.
vrijdag 21 februari 2020 om 08:46
Als er een psychiater en medicatie is dan betekent het alleen maar dat hij hulp krijgt en dat is positief. Zo veel mannen met ernstige psychiatrische problemen die geen hulp zoeken.Th∅rdis schreef: ↑20-02-2020 23:49Daarbij lees ik dat je ex ziek is en medicatie slikt en al jaren psychiaters en dergelijke bezoekt. Dat vind ik zwaar wegen eigenlijk, ik lees geen zelfstandige gezonde man met stabiele nieuwe relatie, ik lees een patiënt met schulden en zijn leven niet op orde die zich nu in een nieuwe relatie stort. En ik zou mijn kind daar niet voor lenen.
Ik ben het overigens wel een s ﾆ dat je heel snel een ouderschapsplan moet gaan opstellen. En als man geld heeft om 2 keer per maand 2 keer 200 km te gaan reizen kan hij ook 50 euro ofzo aan alimentatie betalen.
vrijdag 21 februari 2020 om 08:56
Je hebt daar helemaal niks aan. Want ik ken zo veel van dit soort gevallen. Of ouders die afspreken 6 maanden te wachten met voorstellen ofzo. Als de andere ouder het toch doet heb je geen poot om op te staan. Geen rechter die hier wat aan gaan doen.MissMaran schreef: ↑21-02-2020 08:12Ik zou dat niet toelaten, gauw met een advocaat een ouderschapsplan opstellen met jouw wensen, in die van ons staat dat dochter niet bij anderen slaapt dan bij vader, het is even een klusje maar je kunt altijd op die afspraken in het ouderschapsplan terugvallen en dat geeft veel rust kan ik je vertellen, je zoon hoeft niet zo heen en weer geslingerd te worden en laat maar zien dat jij wensen hebt over zijn welzijn maar blijf rustig en beheerst.
vrijdag 21 februari 2020 om 08:59
Ja ik weet het. En dat is vet lastig. Maar ok heb geleerd na 4 jaar dat je beter los kan laten wat je niet kan veranderen. Er zijn nog wel eens dingen waar ik niet blij van werd. Ex is nogal autoritair in zijn opvoedstijl en kan soms ook hardhandig zijn. Dan kan ik moordneigingen krijgen. Maar je kan er niks aan doen. Ik heb contact gehad met instanties en t is allemaal binnen de grenzen.Rozenbotteltjes schreef: ↑21-02-2020 08:40Dat weet ik. En dat probeer ik ook echt.
Maar als moeder wil je ook niet falen in het beschermen van je kind tegen overhaaste beslissingen en gedoe.
Ik weet het gewoon niet. Ik voel me er rot over.
Dus nu heb ik soms wurgneigingen en dan laat ik het los. Meer kan ik niet doen
vrijdag 21 februari 2020 om 08:59
Als de vrouw zelf zo'n kudde kinderen heeft vind ik het idd misdadig om je enig kind daar verplicht zijn weekenden mee door te laten brengen.Th∅rdis schreef: ↑21-02-2020 08:37Die vrouw heeft zelf 3 kinderen. 98% van de weteldbevolking ziet kinderen niet als een soort ongedierte, in tegenstelling tot jou. En de meeste ouders zullen hun kind ook niet opofferen om zsm een relatie te verbreken. Jij staat nergens stil bij het welzijn van het kind, alleen bij dat van de nieuwe partner die, oh God oh God, misschien een kind over de vloer krijgt
vrijdag 21 februari 2020 om 09:01
Ook dat ja, dat arme kind is vier.redbulletje schreef: ↑21-02-2020 08:59Als de vrouw zelf zo'n kudde kinderen heeft vind ik het idd misdadig om je enig kind daar verplicht zijn weekenden mee door te laten brengen.
voor jou, TO, rotsituatie.
vrijdag 21 februari 2020 om 09:54
Nou, hij heeft net gebeld dat hij kind na de middag wil ophalen om het hele weekend bij zijn nieuwe vriendin door te brengen met haar. Dit is de eerste keer dat ze elkaar zien.
Ik heb het echt geprobeerd, maar ik heb gevraagd of dat niet wat rustiger kon en uiteindelijk is het hele gesprek geëscaleerd. Hij wil dat zij ook de opvoeder van ons zoontje wordt, hij heeft een advocaat klaarzitten en hij geeft mij aan bij jeugdzorg. Ik ben voor van alles en nog wat uitgemaakt en uiteindelijk heb ik ook behoorlijk emotioneel zitten huilen door de telefoon smekend of hij dit niet wil doen.
Ik baal zo enorm van mijn eigen gedrag en het feit dat ik mij zo laat kennen.
Hij zegt dat ik grote problemen kan verwachten en dat hij zijn kind komt opeisen en meenemen.
Ik weet niet wat ik moet doen.
Ik heb het echt geprobeerd, maar ik heb gevraagd of dat niet wat rustiger kon en uiteindelijk is het hele gesprek geëscaleerd. Hij wil dat zij ook de opvoeder van ons zoontje wordt, hij heeft een advocaat klaarzitten en hij geeft mij aan bij jeugdzorg. Ik ben voor van alles en nog wat uitgemaakt en uiteindelijk heb ik ook behoorlijk emotioneel zitten huilen door de telefoon smekend of hij dit niet wil doen.
Ik baal zo enorm van mijn eigen gedrag en het feit dat ik mij zo laat kennen.
Hij zegt dat ik grote problemen kan verwachten en dat hij zijn kind komt opeisen en meenemen.
Ik weet niet wat ik moet doen.
vrijdag 21 februari 2020 om 09:59
Het is moeilijk, en hij is een lul, maar laat je niet intimideren door zulke dreigende taal want dat raakt kant noch wal, dat weet je zelf ook wel.
Jij kunt ook een advocaat nemen en jij kunt ook jeugdzorg inschakelen.
Zijn nieuwe vriendin meteen mede opvoeder noemen zou mij ook steken.
Ze kennen elkaar nog niet eens.
Kun je met iemand hierover praten?
Jij kunt ook een advocaat nemen en jij kunt ook jeugdzorg inschakelen.
Zijn nieuwe vriendin meteen mede opvoeder noemen zou mij ook steken.
Ze kennen elkaar nog niet eens.
Kun je met iemand hierover praten?
vrijdag 21 februari 2020 om 10:21
1. je hebt dit idd maar te accepterenRozenbotteltjes schreef: ↑20-02-2020 22:38
Ik weet dat hij gewoon een nieuwe relatie kan beginnen, hij is immers vrij te gaan en staan waar hij wil. Echter is er geen omgangsregeling vastgelegd omdat hij geen geschikte woonruimte heeft en betaald hij geen kinderalimentatie of bijdrage in bijvoorbeeld de opvang na school, 3 dagen in de week. Dit staat misschien wel los van wat mij werkelijk dwars zit.
Persoonlijk vind ik het heel erg snel gaan, ze daten sinds eind december, noemen het sinds januari dit jaar een relatie en nu willen ze een gezin gaan vormen met onze zoon en haar vier kinderen in de weekenden.
Ik kan mijn negatieve gevoel hierover niet bij mijn ex kwijt. Ik heb het maar te accepteren, hij zal ervoor zorgen dat onze zoon rustig een band opbouwt met zijn nieuwe vriendin en alles zal helemaal vanzelf gaan. Zijn letterlijk zijn woorden.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij onze communicatie met zijn nieuwe partner deelt en zij dus "meebeslist" in alles wat wij met elkaar afspreken. Ik merk dit omdat hij is begonnen met mij een borderliner en narcist te noemen, of zich af te vragen waarom ik zoveel issues heb met zijn nieuwe relatie en dat ik zo vreselijk moeilijk doe sinds zijn Grote Liefde in zijn leven is gekomen. Zij maakt nu deel uit van zijn leven en dus ook ons kind.
Eigenlijk boeit mij dat juist helemaal niet, maar ik maak mij druk over het welzijn van ons zoontje. Hij is pas vier jaar, zijn ouders zijn nog niet heel lang niet meer samenwonend, zijn vader heeft niet echt een thuis voor hem gecreëerd en beiden (ex en nieuwe partner) verwachten dat een jong kind zich wel naar hun nieuwe gezin schikt.
Er lijkt niemand te zijn die mijn gevoel deelt dat dit allemaal te snel gaat. Ook van de nieuwe partner van mijn ex vind ik het vreemd gedrag, temeer omdat ze zelf kinderen heeft. Waarom moet het zo snel? Waarom denken ze dat het allemaal wel vanzelf gaat? En wat als dat niet zo is? Wat als ons zoontje het niet leuk vindt, zich in hun ogen niet gedraagt of straks problemen krijgt? Wat dan?
Ik snap en realiseer mij dat mijn ex als vader rechten heeft en ik wil hem de omgang met zoon niet ontzeggen. Dat voorop gesteld gaat het welzijn van onze zoon wel boven de relatie en de roze wolk van mijn ex-partner.
Moet ik dit gewoon laten gaan omdat ik het toch niet tegen kan houden? Zo voelt het als het ware.
2. je gaat niet over de partnerkeuze van je ex
3. uiteraard bespreekt hij zijn zaken met zijn partner. dat is vrij normaal in een relatie
4. jou gedachte van welzijn van je zoon hoeft niet die van hem te zijn. zolang het kind niet mishandeld wordt is hij net zo'n goede vader als ieder ander
5. hoe reageer je als jij eerst een nieuwe vriend zou hebben (die ook een mening over exen heeft?)
vrijdag 21 februari 2020 om 10:23
Ik zou er eerst voor zorgen dat je alles duidelijk op papier hebt, wat de anderen eigenlijk al hebben benoemd maar anders iemand inschakelen die je kan helpen. Daarnaast zorg goed voor jezelf, inderdaad praat er met iemand over die jou kan helpen. Want als je in emoties praat of in woede dan kan je juist dingen zeggen waar je achteraf spijt van hebt. Laat je niet gek maken. Dit is allemaal mindfuck, hij weet hoe hij je kan raken en dat doet hij door alle dingen te zeggen die je niet wilt horen. Probeer het om te draaien en juist anders te reageren. Probeer eigenlijk je gewoon te gedragen waarvan hij het niet verwacht. Het is heel moeilijk en zeker makkelijker gezegd dan gedaan maar het kan wel.. stap voor stap! Sterkte en succes! Je kan het, er zit veel meer in je dan je denkt.. echt waar!
vrijdag 21 februari 2020 om 10:27
Eerst oudersscbapsplan en alimentatie. Dan verder praten. En dat op dé grammofoonplaatRozenbotteltjes schreef: ↑21-02-2020 10:02Ik heb niet echt iemand om mee te praten. Ik zit enorm hoog in mijn emoties en hij wil straks weer bellen. Omdat ik slecht mijn emotie onder controle kan houden en mij geïntimideerd voel maakt hij daar gebruik van.
vrijdag 21 februari 2020 om 10:28
Dat weet ik allemaal echt. Alleen nu, de eerste kennismaking en 3 dagen logeren 200 kilometer hiervandaan, het is teveel. Denk ik. Sla elke willekeurige vlog of forum open over dit soort zaken en je leest dat het gewoon fijn is om zaken eerst te regelen en rustig op te bouwen.vittello69 schreef: ↑21-02-2020 10:211. je hebt dit idd maar te accepteren
2. je gaat niet over de partnerkeuze van je ex
3. uiteraard bespreekt hij zijn zaken met zijn partner. dat is vrij normaal in een relatie
4. jou gedachte van welzijn van je zoon hoeft niet die van hem te zijn. zolang het kind niet mishandeld wordt is hij net zo'n goede vader als ieder ander
5. hoe reageer je als jij eerst een nieuwe vriend zou hebben (die ook een mening over exen heeft?)
Ik weet niet wat ik zou doen als ik een vriend zou hebben. Momenteel geen behoefte aan en sinds de breuk nooit gehad. Wel een date.
Gelijk betrekken bij mijn kinderen zou ik niet doen.
vrijdag 21 februari 2020 om 10:29
mommy2014 schreef: ↑21-02-2020 10:23Ik zou er eerst voor zorgen dat je alles duidelijk op papier hebt, wat de anderen eigenlijk al hebben benoemd maar anders iemand inschakelen die je kan helpen. Daarnaast zorg goed voor jezelf, inderdaad praat er met iemand over die jou kan helpen. Want als je in emoties praat of in woede dan kan je juist dingen zeggen waar je achteraf spijt van hebt. Laat je niet gek maken. Dit is allemaal mindfuck, hij weet hoe hij je kan raken en dat doet hij door alle dingen te zeggen die je niet wilt horen. Probeer het om te draaien en juist anders te reageren. Probeer eigenlijk je gewoon te gedragen waarvan hij het niet verwacht. Het is heel moeilijk en zeker makkelijker gezegd dan gedaan maar het kan wel.. stap voor stap! Sterkte en succes! Je kan het, er zit veel meer in je dan je denkt.. echt waar!
Dank je wel.
Zojuist toch even een bevriende advocate gebeld en alles voorgelegd. Zij zegt; het zou mooi zijn om mediation te kunnen inschakelen, en anders moet je hem maar laten komen met zijn dreigementen.
Zij stelde ook dat ik niet akkoord hoef te gaan met de logeerpartij.
vrijdag 21 februari 2020 om 10:34
Je kan niet altijd controles blijven houden. Je ex wil je ook niet meer thuis over de vloer wat logisch is, ander woonruimte heeft hij niet behalve die kamer en dan ook nog over zijn manier van daten hebben.
Jullie zijn gaan scheiden maar je wil nog steeds zeggenschap hebben.
Ik begrijp je ongerustheid en dat je het er niet mee eens bent maar daar heb je nu eenmaal niets meer over te zeggen als je gaat scheiden.
Hoeveel websites en online fora er over open trekt.
Jullie zijn gaan scheiden maar je wil nog steeds zeggenschap hebben.
Ik begrijp je ongerustheid en dat je het er niet mee eens bent maar daar heb je nu eenmaal niets meer over te zeggen als je gaat scheiden.
Hoeveel websites en online fora er over open trekt.
vrijdag 21 februari 2020 om 10:37
Mooi. Hou het contact met haar. Misschien kan ze e.e.a. op papier zetten voor je? Ze tegen die ex van je als hij weer belt dat je inmiddels intensief contact hebt met een advocaat. Zeg dat je haar alles verteld hebt over zijn dreigementen, leugens en andere dingen. Dat je bezig bent alles te regelen en dat hij nog van je hoort. En dat het weekend niet doorgaat, want niet in belang van kind. En schakel kinderbescherming in ofzo. Gewoon, uit eigenbelang. Laat iedereen die er verstand van heeft meekijken en zij zullen zien en zeggen dat jij goed handelt. Ik zou in jouw geval alles en iedereen inschakelen, huisarts, pog, school, weet ik veel om zoveel mogelijk bewijs te krijgen dat alles wat hij zegt niet waar is. En als tegengeluid naar hem. Je nieuwe scharrel kan helemaal geen medeopvoeder worden, etc etc etc. Bewapen je. Maar doe het netjes, kalm en met zoveel respect als je kunt opbrengen. Schrijf alles op wat hij zegt en doet. Bouw een dossier op.Rozenbotteltjes schreef: ↑21-02-2020 10:29Dank je wel.
Zojuist toch even een bevriende advocate gebeld en alles voorgelegd. Zij zegt; het zou mooi zijn om mediation te kunnen inschakelen, en anders moet je hem maar laten komen met zijn dreigementen.
Zij stelde ook dat ik niet akkoord hoef te gaan met de logeerpartij.
Trek van daag nog de grens. Blijf kalm en zakelijk. Jij hebt 1 ding voor ogen en dat is het belang van je kind. Succes en sterkte.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
vrijdag 21 februari 2020 om 10:37
Partner? Zaken bespreken? Na 5 weken relatie? Dacht t niet flappievittello69 schreef: ↑21-02-2020 10:211. je hebt dit idd maar te accepteren
2. je gaat niet over de partnerkeuze van je ex
3. uiteraard bespreekt hij zijn zaken met zijn partner. dat is vrij normaal in een relatie
4. jou gedachte van welzijn van je zoon hoeft niet die van hem te zijn. zolang het kind niet mishandeld wordt is hij net zo'n goede vader als ieder ander
5. hoe reageer je als jij eerst een nieuwe vriend zou hebben (die ook een mening over exen heeft?)
