Relaties
alle pijlers
Ex wil kind aan partner voorstellen
donderdag 20 februari 2020 om 22:38
Ik heb al eerder een topic geopend. Mijn ex en vader van onze zoon heeft tot een maand of vier, vijf geleden nog hier gewoond na het verbreken van onze relatie.
Nu woont hij op een kamer in de buurt en kwam tot voor kort hier 2 keer per week eten.
Omdat ik niet goed met hem door één deur kan -heeft meerdere redenen- is dit veranderd, zoon eet nu 2 keer per week bij zijn vader en dat is prima.
Sinds begin januari heeft ex een nieuwe relatie. Omdat hij zelf geen normale woonruimte heeft, wil hij onze zoon in de weekenden meenemen naar zijn nieuwe vriendin die 200 km verderop woont.
Ik weet dat hij gewoon een nieuwe relatie kan beginnen, hij is immers vrij te gaan en staan waar hij wil. Echter is er geen omgangsregeling vastgelegd omdat hij geen geschikte woonruimte heeft en betaald hij geen kinderalimentatie of bijdrage in bijvoorbeeld de opvang na school, 3 dagen in de week. Dit staat misschien wel los van wat mij werkelijk dwars zit.
Persoonlijk vind ik het heel erg snel gaan, ze daten sinds eind december, noemen het sinds januari dit jaar een relatie en nu willen ze een gezin gaan vormen met onze zoon en haar vier kinderen in de weekenden.
Ik kan mijn negatieve gevoel hierover niet bij mijn ex kwijt. Ik heb het maar te accepteren, hij zal ervoor zorgen dat onze zoon rustig een band opbouwt met zijn nieuwe vriendin en alles zal helemaal vanzelf gaan. Zijn letterlijk zijn woorden.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij onze communicatie met zijn nieuwe partner deelt en zij dus "meebeslist" in alles wat wij met elkaar afspreken. Ik merk dit omdat hij is begonnen met mij een borderliner en narcist te noemen, of zich af te vragen waarom ik zoveel issues heb met zijn nieuwe relatie en dat ik zo vreselijk moeilijk doe sinds zijn Grote Liefde in zijn leven is gekomen. Zij maakt nu deel uit van zijn leven en dus ook ons kind.
Eigenlijk boeit mij dat juist helemaal niet, maar ik maak mij druk over het welzijn van ons zoontje. Hij is pas vier jaar, zijn ouders zijn nog niet heel lang niet meer samenwonend, zijn vader heeft niet echt een thuis voor hem gecreëerd en beiden (ex en nieuwe partner) verwachten dat een jong kind zich wel naar hun nieuwe gezin schikt.
Er lijkt niemand te zijn die mijn gevoel deelt dat dit allemaal te snel gaat. Ook van de nieuwe partner van mijn ex vind ik het vreemd gedrag, temeer omdat ze zelf kinderen heeft. Waarom moet het zo snel? Waarom denken ze dat het allemaal wel vanzelf gaat? En wat als dat niet zo is? Wat als ons zoontje het niet leuk vindt, zich in hun ogen niet gedraagt of straks problemen krijgt? Wat dan?
Ik snap en realiseer mij dat mijn ex als vader rechten heeft en ik wil hem de omgang met zoon niet ontzeggen. Dat voorop gesteld gaat het welzijn van onze zoon wel boven de relatie en de roze wolk van mijn ex-partner.
Moet ik dit gewoon laten gaan omdat ik het toch niet tegen kan houden? Zo voelt het als het ware.
Nu woont hij op een kamer in de buurt en kwam tot voor kort hier 2 keer per week eten.
Omdat ik niet goed met hem door één deur kan -heeft meerdere redenen- is dit veranderd, zoon eet nu 2 keer per week bij zijn vader en dat is prima.
Sinds begin januari heeft ex een nieuwe relatie. Omdat hij zelf geen normale woonruimte heeft, wil hij onze zoon in de weekenden meenemen naar zijn nieuwe vriendin die 200 km verderop woont.
Ik weet dat hij gewoon een nieuwe relatie kan beginnen, hij is immers vrij te gaan en staan waar hij wil. Echter is er geen omgangsregeling vastgelegd omdat hij geen geschikte woonruimte heeft en betaald hij geen kinderalimentatie of bijdrage in bijvoorbeeld de opvang na school, 3 dagen in de week. Dit staat misschien wel los van wat mij werkelijk dwars zit.
Persoonlijk vind ik het heel erg snel gaan, ze daten sinds eind december, noemen het sinds januari dit jaar een relatie en nu willen ze een gezin gaan vormen met onze zoon en haar vier kinderen in de weekenden.
Ik kan mijn negatieve gevoel hierover niet bij mijn ex kwijt. Ik heb het maar te accepteren, hij zal ervoor zorgen dat onze zoon rustig een band opbouwt met zijn nieuwe vriendin en alles zal helemaal vanzelf gaan. Zijn letterlijk zijn woorden.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij onze communicatie met zijn nieuwe partner deelt en zij dus "meebeslist" in alles wat wij met elkaar afspreken. Ik merk dit omdat hij is begonnen met mij een borderliner en narcist te noemen, of zich af te vragen waarom ik zoveel issues heb met zijn nieuwe relatie en dat ik zo vreselijk moeilijk doe sinds zijn Grote Liefde in zijn leven is gekomen. Zij maakt nu deel uit van zijn leven en dus ook ons kind.
Eigenlijk boeit mij dat juist helemaal niet, maar ik maak mij druk over het welzijn van ons zoontje. Hij is pas vier jaar, zijn ouders zijn nog niet heel lang niet meer samenwonend, zijn vader heeft niet echt een thuis voor hem gecreëerd en beiden (ex en nieuwe partner) verwachten dat een jong kind zich wel naar hun nieuwe gezin schikt.
Er lijkt niemand te zijn die mijn gevoel deelt dat dit allemaal te snel gaat. Ook van de nieuwe partner van mijn ex vind ik het vreemd gedrag, temeer omdat ze zelf kinderen heeft. Waarom moet het zo snel? Waarom denken ze dat het allemaal wel vanzelf gaat? En wat als dat niet zo is? Wat als ons zoontje het niet leuk vindt, zich in hun ogen niet gedraagt of straks problemen krijgt? Wat dan?
Ik snap en realiseer mij dat mijn ex als vader rechten heeft en ik wil hem de omgang met zoon niet ontzeggen. Dat voorop gesteld gaat het welzijn van onze zoon wel boven de relatie en de roze wolk van mijn ex-partner.
Moet ik dit gewoon laten gaan omdat ik het toch niet tegen kan houden? Zo voelt het als het ware.
zaterdag 22 februari 2020 om 18:40
Dit is de zin die zo op mij overkwam:
'maar ex kan ook niet niet financieel bijdragen aan zijn eigen kind en vervolgens eisen zijn kind mee te nemen naar nieuwe scharrel'
Dit komt op mij over als: geen alimentatie dan ook kind niet mogen meenemen (waarheen doet 'helaas' niet ter zake)
zaterdag 22 februari 2020 om 18:47
Je vindt de relatie tussen je kind en zijn vader zó belangrijk dat je jezelf volledig opzij zet, alles doet om je ex tegemoet te komen, laat hem maandenlang 2x per week (!!) bij jou thuis komen.
Pas als je ex echt een helemaal totaal geschift plan opvat geef je voorzichtig een beetje tegengas. En dan wordt je de huid volgescholden en bedreigd.
En dan nog ben jíj de rancuneuze moeder die het kind probeert weg te houden...
Jaja, weer eens misogynie op zn mooist. Als die vent gewoon een heel klein beetje zijn best deed om een degelijke vader te zijn bestond dit hele topic niet. Maar kennelijk ligt de lat voor mannen toch heel anders dan voor vrouwen.
Pas als je ex echt een helemaal totaal geschift plan opvat geef je voorzichtig een beetje tegengas. En dan wordt je de huid volgescholden en bedreigd.
En dan nog ben jíj de rancuneuze moeder die het kind probeert weg te houden...
Jaja, weer eens misogynie op zn mooist. Als die vent gewoon een heel klein beetje zijn best deed om een degelijke vader te zijn bestond dit hele topic niet. Maar kennelijk ligt de lat voor mannen toch heel anders dan voor vrouwen.
zaterdag 22 februari 2020 om 18:51
Je kan het ook lezen als: "Wat ben je in vredesnaam voor waanzinnig slechte ouder als je weigert voor je bloedeigen kind te zorgen maar vervolgens wel hoog van de toren blazen".Sensu schreef: ↑22-02-2020 18:40Dit is de zin die zo op mij overkwam:
'maar ex kan ook niet niet financieel bijdragen aan zijn eigen kind en vervolgens eisen zijn kind mee te nemen naar nieuwe scharrel'
Dit komt op mij over als: geen alimentatie dan ook kind niet mogen meenemen (waarheen doet 'helaas' niet ter zake)
Het is namelijk totaal belachelijk om geen cent bij te dragen. In alle gevallen.
zaterdag 22 februari 2020 om 18:52
De lat ligt voor mannen en vrouwen gelijk, lijkt me. Gewoon zorgen dat niét méér dan 40% van de (geregistreerde) relaties eindigt in een breuk, maar gewoon eens je schouders eronder zetten je relatie gezond te houden. Want het aantal relaties dat tegenwoordig in een breuk eindigt is toch niet meer normaal.Positivevibes schreef: ↑22-02-2020 18:47Je vindt de relatie tussen je kind en zijn vader zó belangrijk dat je jezelf volledig opzij zet, alles doet om je ex tegemoet te komen, laat hem maandenlang 2x per week (!!) bij jou thuis komen.
Pas als je ex echt een helemaal totaal geschift plan opvat geef je voorzichtig een beetje tegengas. En dan wordt je de huid volgescholden en bedreigd.
En dan nog ben jíj de rancuneuze moeder die het kind probeert weg te houden...
Jaja, weer eens misogynie op zn mooist. Als die vent gewoon een heel klein beetje zijn best deed om een degelijke vader te zijn bestond dit hele topic niet. Maar kennelijk ligt de lat voor mannen toch heel anders dan voor vrouwen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 22 februari 2020 om 18:53
Vooruit, als je hem er zo uit pikt zie ik wel hoe hij verwarrend kan zijn. Ik bedoelde meer dat je niet zo maar kan kiezen aan welke rechten en plichten je wel of niet wenst te voldoen. Bij ouderschap hoort het totaalpakket en je kunt er niet de zaken uit pikken die jou het beste uitkomen. Ik diezelfde zin schreef ik ook (daar begon ik zelfs mee) dat TO ook niet kan bepalen wat ex met zijn kind doet. Zij kan niet de rechten van vader bepalen.Sensu schreef: ↑22-02-2020 18:40Dit is de zin die zo op mij overkwam:
'maar ex kan ook niet niet financieel bijdragen aan zijn eigen kind en vervolgens eisen zijn kind mee te nemen naar nieuwe scharrel'
Dit komt op mij over als: geen alimentatie dan ook kind niet mogen meenemen (waarheen doet 'helaas' niet ter zake)
Echter, zolang er geen afspraken op papier staan kunnen ze elkaar nergens aan houden en is het ook moeilijker om je recht op te eisen. Snel naar een mediator dus
zaterdag 22 februari 2020 om 18:56
Tja, ik ben gelukkig getrouwd dus you're preaching to the choir.pejeka schreef: ↑22-02-2020 18:52De lat ligt voor mannen en vrouwen gelijk, lijkt me. Gewoon zorgen dat niét méér dan 40% van de (geregistreerde) relaties eindigt in een breuk, maar gewoon eens je schouders eronder zetten je relatie gezond te houden. Want het aantal relaties dat tegenwoordig in een breuk eindigt is toch niet meer normaal.
TO is al uit elkaar dus heeft er ook weinig aan. Open zelf een topic als je daar zo graag over wil praten. Hier voegt het niks toe.
zaterdag 22 februari 2020 om 18:58
Ja echter daar ging het nu niet om.Positivevibes schreef: ↑22-02-2020 18:51Je kan het ook lezen als: "Wat ben je in vredesnaam voor waanzinnig slechte ouder als je weigert voor je bloedeigen kind te zorgen maar vervolgens wel hoog van de toren blazen".
Het is namelijk totaal belachelijk om geen cent bij te dragen. In alle gevallen.
zaterdag 22 februari 2020 om 18:59
zaterdag 22 februari 2020 om 18:59
Ah ja, dan ben ik het met je eens.TijdvoorTaart schreef: ↑22-02-2020 18:53Vooruit, als je hem er zo uit pikt zie ik wel hoe hij verwarrend kan zijn. Ik bedoelde meer dat je niet zo maar kan kiezen aan welke rechten en plichten je wel of niet wenst te voldoen. Bij ouderschap hoort het totaalpakket en je kunt er niet de zaken uit pikken die jou het beste uitkomen. Ik diezelfde zin schreef ik ook (daar begon ik zelfs mee) dat TO ook niet kan bepalen wat ex met zijn kind doet. Zij kan niet de rechten van vader bepalen.
Echter, zolang er geen afspraken op papier staan kunnen ze elkaar nergens aan houden en is het ook moeilijker om je recht op te eisen. Snel naar een mediator dus
zaterdag 22 februari 2020 om 18:59
Daar ben ik ook wel benieuwd naar ja.Marnamai schreef: ↑22-02-2020 18:59Als hij dan toch kind een heel weekend wou om lekker gezellig naar zijn nieuwe (ex-)vlam te gaan ...
Is hij kind dan wel vandaag komen halen voor 2 dagen om iets leuks in de buurt te doen?
Of was omgang dit weekend ineens niet meer belangrijk voor hem nu hij kind niet meer moest voorstellen?
zaterdag 22 februari 2020 om 19:05
Hier voegt het in zoverre iets toe, dat het het zoveelste topic is over een gebroken relatie met kinderen, en meer en meer lijkt dat de norm te worden: relatie beginnen, kinderen krijgen en dan om welke reden dan ook, ieder de eigen weg gaan. Met de kinderen als dupe vaak. Want die worden regelmatig ingezet als speelbal in de strijd tussen de ouders. En ook in dit topic dus. Moeder vindt iets omtrent de omgang van haar kinderen met de vader en zoekt bijval om datgene wat ze vindt, kracht bij te kunnen zetten. Geheel voorbijgegaan wordt aan het feit dat die kinderen gewoon recht hebben op omgang met vader en dat vader in de tijd dat de kinderen bij hem zijn, het recht heeft die tijd naar eigen believen te spenderen en met de vrienden die hij al dan niet heeft. Zolang de kinderen niet in gevaar worden gebracht of blootgesteld aan onwenselijke situaties, is er niks aan de hand. Dan kan je als moeder vinden dat het niet JOUW keuze is, of gewoon uit nijd vinden dat JIJ bepaalt wat wel of niet mag, maar zo werkt het niet.Positivevibes schreef: ↑22-02-2020 18:56Tja, ik ben gelukkig getrouwd dus you're preaching to the choir.
TO is al uit elkaar dus heeft er ook weinig aan. Open zelf een topic als je daar zo graag over wil praten. Hier voegt het niks toe.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 22 februari 2020 om 19:13
Ja maar ze heeft niks te vinden. Want vader heeft gewoon gezag en wat hij vindt telt net zo zwaar als wat to vindt. Of er nou een omgangsregeling is of niet.citronella schreef: ↑22-02-2020 18:15Zelfs dat lees je verkeerd, ze wil niet dat hij zonder de hele vrouw überhaupt 1x te hebben ontmoet een heel weekend doorbrengt bij haar en haar 4 kids die op 200 km afstand wonen en waarmee hij zegt een gezin te gaan vormen zonder zich er om te bekommeren of het überhaupt klikt tussen zoon en nieuwe vriendin en gezin. De man spoort duidelijk niet helemaal maar gooi jij alles maar op het dwarse ex issue dat jou heel erg dwars zit hoor
Nuancering zit niet in jouw pakket denk ik
Kind meenemen naar nieuwe vriendin voor een heel weekend is wellicht niet het beste idee maar ook geen kindermishandeling. Kind komt wel vaker in aanraking met nieuwe mensen denk ik.
Het is to die het snel vindt gaan en niet wil dat kind 200 km verderop gaat zitten maar vader is net zo veel ouder als zij. Waarom zou het er toe doen dat het 200 km verder is?
Verder lees ik een boze vader en een bange to maar nergens voorbeelden dat de angst gegrond is. En dreigementen tegen to zijn niet leuk maar zegt niet dat hij slecht is voor het kind. Ik he nergens gelezen dat vader slecht zou zijn voor t kind behalve dat ie veel op zijn tel zit en dat je het kind te snel (naar de mening van to) wil meenemen naar zijn nieuwe vriendin.
Leuk is het allemaal njet. En het heeft niet dr voorkeur maar als je uit elkaar gaat heb je geen grip meer op wat de andere ouder doet. Zolang het niet schadelijk is zal je het gewoon moeten accepteren. En to mag zich er best rot om voelen maar t helpt niks. Er zullen nog veel meer van dit soort situaties volgen en ze kan t beter loslaten.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:14
Daar wordt helemaal niet aan voorbij gegaan. Sterker nog, vrijwel iedereen zegt dat ook. Lees het topic anders even voordat je weer in de herhalende grammofoonplaat valt.pejeka schreef: ↑22-02-2020 19:05Hier voegt het in zoverre iets toe, dat het het zoveelste topic is over een gebroken relatie met kinderen, en meer en meer lijkt dat de norm te worden: relatie beginnen, kinderen krijgen en dan om welke reden dan ook, ieder de eigen weg gaan. Met de kinderen als dupe vaak. Want die worden regelmatig ingezet als speelbal in de strijd tussen de ouders. En ook in dit topic dus. Moeder vindt iets omtrent de omgang van haar kinderen met de vader en zoekt bijval om datgene wat ze vindt, kracht bij te kunnen zetten. Geheel voorbijgegaan wordt aan het feit dat die kinderen gewoon recht hebben op omgang met vader en dat vader in de tijd dat de kinderen bij hem zijn, het recht heeft die tijd naar eigen believen te spenderen en met de vrienden die hij al dan niet heeft. Zolang de kinderen niet in gevaar worden gebracht of blootgesteld aan onwenselijke situaties, is er niks aan de hand. Dan kan je als moeder vinden dat het niet JOUW keuze is, of gewoon uit nijd vinden dat JIJ bepaalt wat wel of niet mag, maar zo werkt het niet.
TO faciliteert het contact met vader op alle manieren. Of er sprake is van een onwenselijke/gevaarlijke situatie zijn wat vraagtekens over, vandaar dat daar over gesproken wordt in 'stel dat' termen. En verder wordt vooral geadviseerd om de zaken goed te regelen. In het belang van kind, vader en TO alledrie.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:14
Ja precies.Positivevibes schreef: ↑22-02-2020 18:47Je vindt de relatie tussen je kind en zijn vader zó belangrijk dat je jezelf volledig opzij zet, alles doet om je ex tegemoet te komen, laat hem maandenlang 2x per week (!!) bij jou thuis komen.
Pas als je ex echt een helemaal totaal geschift plan opvat geef je voorzichtig een beetje tegengas. En dan wordt je de huid volgescholden en bedreigd.
En dan nog ben jíj de rancuneuze moeder die het kind probeert weg te houden...
Jaja, weer eens misogynie op zn mooist. Als die vent gewoon een heel klein beetje zijn best deed om een degelijke vader te zijn bestond dit hele topic niet. Maar kennelijk ligt de lat voor mannen toch heel anders dan voor vrouwen.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:17
Blijkbaar is het normaal want anders zou het niet zo zijn. Je kan niet over andermans situatie oordelen. Het is iets van deze tijdpejeka schreef: ↑22-02-2020 18:52De lat ligt voor mannen en vrouwen gelijk, lijkt me. Gewoon zorgen dat niét méér dan 40% van de (geregistreerde) relaties eindigt in een breuk, maar gewoon eens je schouders eronder zetten je relatie gezond te houden. Want het aantal relaties dat tegenwoordig in een breuk eindigt is toch niet meer normaal.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:19
Relaties stranden niet omdat de tijd wil dat ze stranden. Dat doe je zelf. Dus dat zo veel relaties stranden anno nu, is niet iets waar we niks aan kunnen doen omdat de tijd het wil.abracadabra schreef: ↑22-02-2020 19:17Blijkbaar is het normaal want anders zou het niet zo zijn. Je kan niet over andermans situatie oordelen. Het is iets van deze tijd
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 22 februari 2020 om 19:20
Ok maar wat wil je er aan doen? Als je partner je verlaat of vreemdgaat dan zal je wel moeten. Wellicht ben jij gelukkig getrouwd maar als jouw man morgen zegt... schat ik heb een ander... doei! Dan kan je hem moeilijk vastbinden he.pejeka schreef: ↑22-02-2020 19:05Hier voegt het in zoverre iets toe, dat het het zoveelste topic is over een gebroken relatie met kinderen, en meer en meer lijkt dat de norm te worden: relatie beginnen, kinderen krijgen en dan om welke reden dan ook, ieder de eigen weg gaan. Met de kinderen als dupe vaak. Want die worden regelmatig ingezet als speelbal in de strijd tussen de ouders. En ook in dit topic dus. Moeder vindt iets omtrent de omgang van haar kinderen met de vader en zoekt bijval om datgene wat ze vindt, kracht bij te kunnen zetten. Geheel voorbijgegaan wordt aan het feit dat die kinderen gewoon recht hebben op omgang met vader en dat vader in de tijd dat de kinderen bij hem zijn, het recht heeft die tijd naar eigen believen te spenderen en met de vrienden die hij al dan niet heeft. Zolang de kinderen niet in gevaar worden gebracht of blootgesteld aan onwenselijke situaties, is er niks aan de hand. Dan kan je als moeder vinden dat het niet JOUW keuze is, of gewoon uit nijd vinden dat JIJ bepaalt wat wel of niet mag, maar zo werkt het niet.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:20
Relaties stranden ook omdat vroeger toen overgrootopa overgrootoma het hele huis door sloeg, oma nergens heen kon. Nu wel. Thank god kan je scheiden.
Maar dat weet jij ook best. Je wil graag je stokpaardjes weer van stal halen. Dus open lekker een eigen topic.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:22
En als oma al vertrok bij opa was ze de schande van de familie en zat ze de rest van haar leven in zware armoede.Positivevibes schreef: ↑22-02-2020 19:20Relaties stranden ook omdat vroeger toen overgrootopa overgrootoma het hele huis door sloeg, oma nergens heen kon. Nu wel. Thank god kan je scheiden.
Maar dat weet jij ook best. Je wil graag je stokpaardjes weer van stal halen. Dus open lekker een eigen topic.
Want als je als vrouw al werk had - wat quasi niet gebeurde, want elke vrouw was huisvrouw - werd je er ook op aangekeken en kreeg je nauwelijks een job en opklimmen was er al helemaal niet bij.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:26
Dat gebeurde vroeger inderdaad ook, maar dat tegenwoordig bijna de helft van alle relaties (ook mét kinderen) strandt, is toch niet normaal te noemen?abracadabra schreef: ↑22-02-2020 19:20Ok maar wat wil je er aan doen? Als je partner je verlaat of vreemdgaat dan zal je wel moeten. Wellicht ben jij gelukkig getrouwd maar als jouw man morgen zegt... schat ik heb een ander... doei! Dan kan je hem moeilijk vastbinden he.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 22 februari 2020 om 19:34
Nee klopt. Twee generaties geleden bleven vrouwen bij hun mishandelende/alcoholistische/vreemdgaande man. Omdat er geen alternatief was.
Nu wel, en dat vinden niet alle mannen leuk.
zaterdag 22 februari 2020 om 19:43
Maar denk je serieus dat twee generaties geleden 50% van de relaties slecht was?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
