Geen relatie aangaan met man die kinderen heeft.

27-02-2020 03:18 125 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Ik heb een leuke man ontmoet, alleen heeft hij al kinderen uit een vorige relatie. Ik heb zelf nog geen kinderen. Qua dates is het heel gezellig en wij hebben raakvlakken qua interesses. Alleen botst ik tegen iets aan ,namelijk dat hij al kinderen heeft. Persoonlijk vind ik best een onoverkomelijke last als je steeds ook met zijn ex te maken krijgt in verband met de kinderen. Veel mensen zeggen dat ze geen moeite hiermee hebben of op een bepaalde leeftijd ontkomt je niet aan dat mannen al kinderen hebben. Toch zit je in een andere levensfase dan diegene. Ik vind zelf dat het je eigen keuze is of je hier in mee gaat of niet. Wat vinden jullie? Zouden jullie zo,n man wel een kans geven?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou liever vrijgezel blijven dan een man met kinderen.

Kinderen verdienen het om op nr 1 te staan. Ze horen altijd welkom te zijn, altijd klaar voor te staan. En het kan dus ook gebeuren dat ze na een tijdje, om wat voor reden ook, fulltime bij vader willen wonen. Hij hoort ze dan als ouder met open armen te ontvangen. En als ze al worden opgescheept met een stiefmoeder, moet dit een lieve vrouw zijn die de kinderen deze ruimte met liefde geeft. Ik vind niet dat kinderen opgescheept moeten worden met stiefbroertjes en zusjes en een tweede leg.
Een man die dit niet doet, is een slechte vader en heb ik dus sowieso geen interesse in.


Maar het feit is dat ik zelf op 1 wil staan, en zelf wel kinderen wil. Dat is dus niet verenigbaar met wat ik vind dat al bestaande kinderen ten goede komt. Dus voor mij geen man met kinderen.
-
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
27-02-2020 08:45
Ik denk dat hij niet helemaal zijn eigen gang meer gaat maar dat het onderling besproken wordt wanneer hij naar zijn kinderen gaat of wanneer ze kunnen komen. Aangezien hij ook heel veel van zijn nieuwe vrouw houdt speelt zij een erg belangrijke rol.
En dan zou ik dus al geen interesse meer hebben in zo'n vent. Een goede vader staat altijd voor zn kinderen klaar, punt. Niet alleen wanneer het zijn nieuwe vriendin goed uitkomt.
-
Phloxx schreef:
27-02-2020 09:37
En dan zou ik dus al geen interesse meer hebben in zo'n vent. Een goede vader staat altijd voor zn kinderen klaar, punt. Niet alleen wanneer het zijn nieuwe vriendin goed uitkomt.

:worship:
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
27-02-2020 09:25
Ook zeker als ze zelf een kind wil zou ze best iemand zoeken die nog geen kind heeft maar er wel eentje wil. Geen gedoe met die andere leg, maar gewoon exclusiviteit.
Tuurlijk, je hebt een punt. Dat zou alles een stuk makkelijker maken.

Maar ik denk niet dat een tweede leg
áltijd slecht is voor de eerste leg, het hangt een beetje af van de situatie en karakter en leeftijd van de kinderen/het kind. Een ouder moet altijd het belang van het kind in de gaten houden, maar als dat prima kan voor het kind waarom niet.
Alle reacties Link kopieren
Phloxx schreef:
27-02-2020 09:34
En het kan dus ook gebeuren dat ze na een tijdje, om wat voor reden ook, fulltime bij vader willen wonen.
Dit lijkt me juist makkelijker. Een van de lastige dingen van een tweede leg lijkt me nu juist dat het ene kind er altijd is en het andere niet omdat hij/zij naar de andere ouder moet en hoe dat op het kind overkomt (dat ze niet gelijk zijn bijv)
menta wijzigde dit bericht op 27-02-2020 09:48
8.10% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt mij fantastisch om een man te vinden die al kinderen heeft. De bezwaren die genoemd worden voelen niet aan als bezwaar voor mij. Heb je daar nu wat aan TO? :-P
Alle reacties Link kopieren
Phloxx schreef:
27-02-2020 09:37
En dan zou ik dus al geen interesse meer hebben in zo'n vent. Een goede vader staat altijd voor zn kinderen klaar, punt. Niet alleen wanneer het zijn nieuwe vriendin goed uitkomt.
:thumbsup:
Alle reacties Link kopieren
menta schreef:
27-02-2020 09:46
Dit lijkt me juist makkelijker. Een van de lastige dingen van een tweede leg lijkt me nu juist dat het ene kind er altijd is en het andere niet omdat hij/zij naar de andere ouder moet en hoe dat op het kind overkomt (dat ze niet gelijk zijn bijv)
Natuurlijk is dat makkelijker, maar dan moet je dus als nieuwe partner niet gaan mauwen.
En je moet er altijd rekening mee houden, want ik lees hier opmerkingen zoals 'ligt eraan hoe vaak de kinderen bij hem zijn'
-
menta schreef:
27-02-2020 09:43
Tuurlijk, je hebt een punt. Dat zou alles een stuk makkelijker maken.

Maar ik denk niet dat een tweede leg
áltijd slecht is voor de eerste leg, het hangt een beetje af van de situatie en karakter en leeftijd van de kinderen/het kind. Een ouder moet altijd het belang van het kind in de gaten houden, maar als dat prima kan voor het kind waarom niet.
Natuurlijk is dat altijd nadelig voor de eerste leg. Die heeft immers nergens meer een echt thuis als hij/zij heen en weer moet pendelen en de ouders nieuw gezinnetje gaan spelen.
Alle reacties Link kopieren
menta schreef:
27-02-2020 09:46
Dit lijkt me juist makkelijker. Een van de lastige dingen van een tweede leg lijkt me nu juist dat het ene kind er altijd is en het andere niet omdat hij/zij naar de andere ouder moet en hoe dat op het kind overkomt (dat ze niet gelijk zijn bijv)
Mijn oudste (14 jaar) gaat sinds haar 4e jaar 50% naar vader en is 50% bij mij en heb dit nog nooit opgemerkt of van haar gehoord.
Ze kreeg toen ze 8 was een zusje.
Aan beide kanten, toevallig.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb al heel wat "tweede leg" situaties om me heen gezien en wat wordt dit vaak gezeik! Ofwel door ex-partners, of door de nieuwe partners of door de kinderen zelf. Vaak is geld ook een issue, maakt niet uit rijk of arm. De nieuwe partner wil alles voor "eigen" kind en de ex wil wat voor de 1e leg kinderen. Er zijn maar weinig mensen met een groot hart die zich niet aan dat soort dingen storen. (Daarmee zeg ik dus dat het wel kan, maar ook lastig is).

Het feit dat je eraan twijfelt is reden genoeg om er niet aan te beginnen, of althans, dat zou het voor mij zijn.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
27-02-2020 09:55
Natuurlijk is dat altijd nadelig voor de eerste leg. Die heeft immers nergens meer een echt thuis als hij/zij heen en weer moet pendelen en de ouders nieuw gezinnetje gaan spelen.
Dat hoeft echt niet altijd zo te zijn i.m.o.
Ik had haar ook liever een vader en moeder en 1 gezinnetje gegund maar ja, dan moet dat wel werken... En mezelf nog jarenlang geestelijk laten mishandelen, no thanks.
Vader is daarna ook zijn leven gaan beteren, dus al met al goed einde.
Alle reacties Link kopieren
justagirly schreef:
27-02-2020 09:58
Mijn oudste (14 jaar) gaat sinds haar 4e jaar 50% naar vader en is 50% bij mij en heb dit nog nooit opgemerkt of van haar gehoord.
Ze kreeg toen ze 8 was een zusje.
Aan beide kanten, toevallig.
Misschien zegt ze het niet?
Bij een vriendin van mij was het dus wel zo. Zij was geloof ik 5-6 of zo toen haar ouders gingen scheiden. Zij vond het bijvoorbeeld niet leuk dat haar halfbroertjes/zusjes dus wel altijd door de beide ouders ingestopt werden. Ze heeft er nooit iets over gezegd, want tja, er zou toch niets veranderen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
justagirly schreef:
27-02-2020 10:03
Dat hoeft echt niet altijd zo te zijn i.m.o.
Ik had haar ook liever een vader en moeder en 1 gezinnetje gegund maar ja, dan moet dat wel werken... En mezelf nog jarenlang geestelijk laten mishandelen, no thanks.
Vader is daarna ook zijn leven gaan beteren, dus al met al goed einde.
Ben het vol met je eens dat je jezelf niet in een nare situatie hoeft te laten, maar een tweede leg is niet noodzakelijk he. Dat was een eigen keuze.
En hoe weet je zeker dat kind er 100% eerlijk over is? Ik moeilijk he, zoiets zeggen tegen je ouders waar je van houdt.
Fijn dat het so far bij jullie goed lijkt, maar heel vaak is het wel schadelijk voor de al bestaande kinderen.
Of het nu om tijd, aandacht, geld of andere vorm gaat.
phloxx wijzigde dit bericht op 27-02-2020 10:16
8.50% gewijzigd
-
justagirly schreef:
27-02-2020 09:58
Mijn oudste (14 jaar) gaat sinds haar 4e jaar 50% naar vader en is 50% bij mij en heb dit nog nooit opgemerkt of van haar gehoord.
Ze kreeg toen ze 8 was een zusje.
Aan beide kanten, toevallig.
Ik vind dat oprecht heel erg triest voor je dochter. Wellicht komt het er later pas uit omdat ze er nu toch niets aan kan veranderen.
Lees hier ook regelmatig verhalen van volwassenen die zo zijn opgegroeid en die zijn meestal niet erg positief.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
27-02-2020 10:14
Ik vind dat oprecht heel erg triest voor je dochter. Wellicht komt het er later pas uit omdat ze er nu toch niets aan kan veranderen.
Lees hier ook regelmatig verhalen van volwassenen die zo zijn opgegroeid en die zijn meestal niet erg positief.
En wat zou ik daar nu aan kunnen veranderen dan volgens jou?
Ze zit goed in haar vel, doet goed op school, en tsja, het is hoe het is.
Ik heb er in het begin enorm mee geworsteld hoor. Maar ben wel blij dat het nu zo goed gaat allemaal, we hebben ook hulp voor haar gehad toen ze klein was enzo, volgens mij hebben we er alles aan gedaan de schade te beperken. Maar dat er schade is, zal vast.
Enne, wie groeit er trouwens op met 0,0% schade? Zelfs ik die een gelukkig getrouwd stel als ouders had heeft pijnpunten vanuit mijn jeugd en opvoeding.
justagirly wijzigde dit bericht op 27-02-2020 10:41
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
En trouwens, hoe zie je het dan voor je bij scheidingen? De ouderwetse verdeling van 1 X in de 2 weken een weekend bij vader?!
Dat wordt niet bepaald als optie gezien door rechters tegenwoordig.
En ik vind dat een kind ook recht heeft op haar vader meer te zien dan dat.
Ze zit in de klas bij kinderen die het nog veel erger hebben meegemaakt, (uit huis geplaatst ed) ze kan wel aardig relativeren.
Als er later verwijten of zo komen, kan ik haar wel oprecht uitleggen hoe het zover heeft kunnen komen. En tsja, het had beter gekund of gemoeten, maar het leven is niet alleen maar perfect. Helaas.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
27-02-2020 10:10
Misschien zegt ze het niet?
Bij een vriendin van mij was het dus wel zo. Zij was geloof ik 5-6 of zo toen haar ouders gingen scheiden. Zij vond het bijvoorbeeld niet leuk dat haar halfbroertjes/zusjes dus wel altijd door de beide ouders ingestopt werden. Ze heeft er nooit iets over gezegd, want tja, er zou toch niets veranderen.
Dat zou kunnen.
Dat is misschien niet leuk, maar een scheiding is NOOIT leuk. Tuurlijk heeft het negatieve aspecten. Zij ziet ook de positieve kanten, wel vooral materialistisch (puber😉)
Zoals vaker op vakantie, dubbel verjaardag vieren etc. Tsja, het is zo, en we hebben ermee leren leven hoe het is.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
27-02-2020 08:56
Als TO zelf een kind wil moet ze in een jongere vijver vissen tussen de 30-jarigen ipv tussen de eind dertigen.
Maar goed kans dat ze de boot gemist heeft als ze zelf al eind 30 is natuurlijk. Want normale mensen willen toch eerst een aantal jaar een relatie opbouwen voor ze zich gaan voortplanten.
Lijkt me ook. Maar in de praktijk zie ik dat het anders gaat als men elkaar leert kennen op "latere leeftijd"... Dan is er veel meer haast en komen er veel sneller kinderen. Ik kan de op de klippen gelopen relaties in mijn omgeving niet meer tellen. Ook zie ik hier dat de kinderloze mannen die er nog over zijn tussen de 35 en 45 jaar, bijna zonder uitzondering wel een "rugzakje" hebben en daardoor niet (langdurig) aan de vrouw raken.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nog altijd blij dat 'die van mij' toen ie 35 was en de wereld aan z'n voeten lag, toch voor mij koos, inclusief m'n 2 kinderen.

Inmiddels zijn we jaren verder, kids het huis uit en is het meer dan gezellig met z'n allen. Soms was het vroeger lastig, maar met goede wil en van elkaar houden, kwamen we een heel eind.

Ik had me er alles bij voor kunnen stellen als hij afgehaakt was en zijn eigen gezin gesticht had. Gelukkig is het hier goed gelopen.
conversation = awareness
Alle reacties Link kopieren
Tweetje2014 schreef:
27-02-2020 10:02
Ik heb al heel wat "tweede leg" situaties om me heen gezien en wat wordt dit vaak gezeik! Ofwel door ex-partners, of door de nieuwe partners of door de kinderen zelf. Vaak is geld ook een issue, maakt niet uit rijk of arm. De nieuwe partner wil alles voor "eigen" kind en de ex wil wat voor de 1e leg kinderen. Er zijn maar weinig mensen met een groot hart die zich niet aan dat soort dingen storen. (Daarmee zeg ik dus dat het wel kan, maar ook lastig is).

Het feit dat je eraan twijfelt is reden genoeg om er niet aan te beginnen, of althans, dat zou het voor mij zijn.


Ik ook bij eerste leg, en dat is dan weer een reden om aan tweede leg te beginnen.

Iedereen neemt zijn of haar verleden mee. Je wilt toch ook geen onbeschreven blad van eind 30 die nog bij zijn moeder woont?

Verder hangt het toch van de situatie af. 2 heel jonge kinderen met 50/50 co-ouderschap is wat anders dan een man met 2 studerende kinderen die al heel zelfstandig zijn.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
'een onoverkomelijke last'

Ik zou hem even dit topic laten lezen en dan kijken of hij nog met jou verder wil.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Phloxx schreef:
27-02-2020 10:14
Ben het vol met je eens dat je jezelf niet in een nare situatie hoeft te laten, maar een tweede leg is niet noodzakelijk he. Dat was een eigen keuze.
En hoe weet je zeker dat kind er 100% eerlijk over is? Ik moeilijk he, zoiets zeggen tegen je ouders waar je van houdt.
Fijn dat het so far bij jullie goed lijkt, maar heel vaak is het wel schadelijk voor de al bestaande kinderen.
Of het nu om tijd, aandacht, geld of andere vorm gaat.
Nee dat klopt, het is niet noodzakelijk nee. Ze zijn wel erg gek op elkaar.
Weet je, ik kan er niks meer aan veranderen.
En voor wat het waard is, ik heb me er jarenlang schuldig over gevoeld.
Alle reacties Link kopieren
justagirly schreef:
27-02-2020 10:26
Dat zou kunnen.
Dat is misschien niet leuk, maar een scheiding is NOOIT leuk. Tuurlijk heeft het negatieve aspecten. Zij ziet ook de positieve kanten, wel vooral materialistisch (puber😉)
Zoals vaker op vakantie, dubbel verjaardag vieren etc. Tsja, het is zo, en we hebben ermee leren leven hoe het is.
Zeker. Maar wel fijn dat ze er de positieve kanten van inziet. :biggrin:
justagirly schreef:
27-02-2020 10:46
Nee dat klopt, het is niet noodzakelijk nee. Ze zijn wel erg gek op elkaar.
Weet je, ik kan er niks meer aan veranderen.
En voor wat het waard is, ik heb me er jarenlang schuldig over gevoeld.
Ik geloof ook niet dat je het ooit 100% goed kunt doen. Maar ja, als je niet gaat scheiden is het ook maar de vraag toch?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zelf een kind uit de eerste leg en toen de tweede leg kwam werd ik door beide ouders compleet in de steek gelaten. Tweede leg had altijd voorrang. Dat ik een van de redenen waarom ik een man zocht zonder kinderen. Ik heb een man van 34 gevonden zonder kinderen. Ze zijn er echt wel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven