
Geen verjaardagscadeau
vrijdag 4 oktober 2013 om 14:40
Ik schaam me bijna dat ik hier een topic over moet maken. Iets onbenulligs als een verjaardagscadeau is uitgelopen tot een grote ruzie met mijn vriend.
Het verhaal:
Mijn vriend heeft mij geen verjaardagscadeau gegeven voor mijn verjaardag. Hij heeft gezegd dat hij niks had omdat hij niet wist wat hij voor me moest kopen. Ik vond het een beetje stom, en was er eerlijk gezegd wel een beetje verdrietig om. Vooral vanwege de reden, ik vind het nogal een flauwekul reden namelijk. Tegelijkertijd wil ik ook geen cadeau eisen, maar ik verwachtte het wel een beetje natuurlijk, dat valt niet te ontkennen.
Mijn vriend heeft toen gezegd dat het verjaardagscadeau nog komt, en dat hij iets leuks zou plannen. Er zijn intussen 3 maanden verstreken. Hij zei dat we in oktober ergens heen zouden gaan.
Nu vroeg ik gister of ik nog een weekend moest vrijhouden deze maand, en kwam eruit dat hij helemaal niks gepland had. Er was niet echt een reden voor. Hij wist het gewoon nog niet en had nog niks besloten.
Wat moet ik hier nou mee? Mijn vriend is heel chaotisch en ik wil niet verwend overkomen, maar eigenlijk doet dit me toch wel pijn, en voel ik me minder speciaal. Ik heb hem wel een leuk cadeau gegeven voor zijn verjaardag, en had op z'n minst een lief briefje of gedicht terug verwacht.
Ik weet dat mannen moeilijk zijn met cadeau's, dat ze bang zijn het verkeerde te kopen, etc, maar ik heb al duizenden keren aangegeven dat alles wel goed is, en dat het mij gaat om de moeite die erachter steekt. Ik krijg hiervan het idee dat ik de moeite niet waard ben... Mijn vriend zijn insteek blijft: maar ik weet niet wat ik voor je moet kopen. En daarmee is voor hem de kous een beetje af. Hij zegt wel het spijt me enzo, maar daar houd het ook op. Het doet me pijn dat hij niet eens op zijn minst geprobeerd heeft om iets leuks voor mij te vinden. Toen zei hij dat hij het heus wel probeerde, maar het gewoon echt niet wist.
Wat moet ik hier nou mee? Gewoon niet meer verwachten? Ik voel me intussen bijna een slecht persoon dat ik nog iets verwacht
Voor de beeldvorming: we zijn 1 jaar samen, ik ben 24 en mijn vriend 27.
Het verhaal:
Mijn vriend heeft mij geen verjaardagscadeau gegeven voor mijn verjaardag. Hij heeft gezegd dat hij niks had omdat hij niet wist wat hij voor me moest kopen. Ik vond het een beetje stom, en was er eerlijk gezegd wel een beetje verdrietig om. Vooral vanwege de reden, ik vind het nogal een flauwekul reden namelijk. Tegelijkertijd wil ik ook geen cadeau eisen, maar ik verwachtte het wel een beetje natuurlijk, dat valt niet te ontkennen.
Mijn vriend heeft toen gezegd dat het verjaardagscadeau nog komt, en dat hij iets leuks zou plannen. Er zijn intussen 3 maanden verstreken. Hij zei dat we in oktober ergens heen zouden gaan.
Nu vroeg ik gister of ik nog een weekend moest vrijhouden deze maand, en kwam eruit dat hij helemaal niks gepland had. Er was niet echt een reden voor. Hij wist het gewoon nog niet en had nog niks besloten.
Wat moet ik hier nou mee? Mijn vriend is heel chaotisch en ik wil niet verwend overkomen, maar eigenlijk doet dit me toch wel pijn, en voel ik me minder speciaal. Ik heb hem wel een leuk cadeau gegeven voor zijn verjaardag, en had op z'n minst een lief briefje of gedicht terug verwacht.
Ik weet dat mannen moeilijk zijn met cadeau's, dat ze bang zijn het verkeerde te kopen, etc, maar ik heb al duizenden keren aangegeven dat alles wel goed is, en dat het mij gaat om de moeite die erachter steekt. Ik krijg hiervan het idee dat ik de moeite niet waard ben... Mijn vriend zijn insteek blijft: maar ik weet niet wat ik voor je moet kopen. En daarmee is voor hem de kous een beetje af. Hij zegt wel het spijt me enzo, maar daar houd het ook op. Het doet me pijn dat hij niet eens op zijn minst geprobeerd heeft om iets leuks voor mij te vinden. Toen zei hij dat hij het heus wel probeerde, maar het gewoon echt niet wist.
Wat moet ik hier nou mee? Gewoon niet meer verwachten? Ik voel me intussen bijna een slecht persoon dat ik nog iets verwacht

Voor de beeldvorming: we zijn 1 jaar samen, ik ben 24 en mijn vriend 27.

vrijdag 4 oktober 2013 om 16:02
Anoniem 00013, man en ik zijn in totaal 30 jaar samen en de keren dat ik een cadeautje kreeg zijn op de vingers van één hand te tellen (behalve gereedschap, ik ben een klusser). Wij zien het nut van een cadeau niet in want wat we willen hebben kopen we toch en verder kan ik mijn goddelijke gang gaan qua aankopen. We houden toch 365 dagen per jaar van elkaar dus een cadeau veranderd daar niks aan en heeft ook geen waarde. Ik zie het nut van een cadeau op mijn verjaardag dan ook niet in. En zeker is het dat niet waard er een hele ophef van te maken.
Hij is mijn beste cadeau ever, al 30 jaar dus en zo denkt hij ook over mij.
(hij komt soms op mijn verjaardag aanzetten met een megabos witte rozen, en dat eind juni als de mussen van het dak vallen )
Hij is mijn beste cadeau ever, al 30 jaar dus en zo denkt hij ook over mij.
(hij komt soms op mijn verjaardag aanzetten met een megabos witte rozen, en dat eind juni als de mussen van het dak vallen )

vrijdag 4 oktober 2013 om 16:07
quote:kerol schreef op 04 oktober 2013 @ 15:41:
[...]
Och, je kunt er natuurlijk prima voor kiezen om geen moeite voor dingen te doen en om geen verwachtingen te hebben in het leven. Dan wordt je natuurlijk ook nooit teleurgesteld. Maar persoonlijk vind ik mijn vriendin veel waard, en mag ze dust best verwachtingen hebben waar ik moeite in moet steken. Dat geeft betekenis aan de dingen, als je naar elkaar luistert en moeite in elkaar steekt.
Ik snap niet waarom je bloemen afsteekt tegen een nietszeggend cadeau. Want met een nietszeggend cadeau is natuurlijk ook niemand blij. Met een veelzeggend of een attent cadeau daarentegen kan een bos bloemen niet concurreren, en zo moeilijk is dat niet om te geven hoor. Zeker als TO het nota bene na de misser van de bloemen letterlijk uitspelt wat ze leuk zou vinden.
Kom op zeg, fijn dat jij low-maintenance bent, maar als je een vent bent wil je toch gewoon vanuit je hart je vriendinnetje verwennen op haar verjaardag?? Zeker als zij dat omgekeerd ook doet op jouw verjaardag.
Kom op zeg, er zijn een heleboel manieren om aandacht aan elkaar te besteden. Prachtig als mannen met een attent cadeau thuis komen maar het gros vindt dat heel lastig en koopt maar wat.
Ik vind bloemen erg leuk en attent en vind het nogal sneu om dan te gaan janken dat het niet goed genoeg is.
Als maintenance alleen bestaat uit het geven van een passend cadeau is dat idd aan mij niet besteed.
[...]
Och, je kunt er natuurlijk prima voor kiezen om geen moeite voor dingen te doen en om geen verwachtingen te hebben in het leven. Dan wordt je natuurlijk ook nooit teleurgesteld. Maar persoonlijk vind ik mijn vriendin veel waard, en mag ze dust best verwachtingen hebben waar ik moeite in moet steken. Dat geeft betekenis aan de dingen, als je naar elkaar luistert en moeite in elkaar steekt.
Ik snap niet waarom je bloemen afsteekt tegen een nietszeggend cadeau. Want met een nietszeggend cadeau is natuurlijk ook niemand blij. Met een veelzeggend of een attent cadeau daarentegen kan een bos bloemen niet concurreren, en zo moeilijk is dat niet om te geven hoor. Zeker als TO het nota bene na de misser van de bloemen letterlijk uitspelt wat ze leuk zou vinden.
Kom op zeg, fijn dat jij low-maintenance bent, maar als je een vent bent wil je toch gewoon vanuit je hart je vriendinnetje verwennen op haar verjaardag?? Zeker als zij dat omgekeerd ook doet op jouw verjaardag.
Kom op zeg, er zijn een heleboel manieren om aandacht aan elkaar te besteden. Prachtig als mannen met een attent cadeau thuis komen maar het gros vindt dat heel lastig en koopt maar wat.
Ik vind bloemen erg leuk en attent en vind het nogal sneu om dan te gaan janken dat het niet goed genoeg is.
Als maintenance alleen bestaat uit het geven van een passend cadeau is dat idd aan mij niet besteed.
vrijdag 4 oktober 2013 om 16:08
quote:turquasi schreef op 04 oktober 2013 @ 15:55:
Kom ik weer met mijn pikstraf, maar ik zou de volgende keer dat hij in bed gezellig tegen je aan schurkt eens zeggen 'dat komt wel hoor, ergens in oktober ofzo'
Wedden dat ie t dan snapt?Pikstraf? Ik ga toch ook niet mezelf straffen?
Kom ik weer met mijn pikstraf, maar ik zou de volgende keer dat hij in bed gezellig tegen je aan schurkt eens zeggen 'dat komt wel hoor, ergens in oktober ofzo'
Wedden dat ie t dan snapt?Pikstraf? Ik ga toch ook niet mezelf straffen?

You create your own happiness
vrijdag 4 oktober 2013 om 16:38
Ik snap precies hoe je je voelt. Mijn ex deed precies hetzelfde: ook niets. Ja beloven dat we nog iets gingen doen, of een keer samen wat gingen kopen voor mijn verjaardag. Maar de maanden verstreken en hij kwam er zelf nooit meer op terug. Natuurlijk heb ik het wel een aantal keren aangekaart - maar hoe zeurderig kom je dan over!? Iig dat gevoel heb je dan, je wilt toch niet zeuren om een cadeau? Maar met de dag voelde ik mij steeds minder speciaal. We hebben het later - na de breake up- er nog ober gehad. Zijn reden; hij wilde niet iets ondernemen met mij wat hij zelf niet leuk vond, blijkbaar vond hij dat belangrijker dan mij een keer in het zonnetje te zetten. Ik vond het echt een afknapper. Hoe egoïstisch kun je zijn? Het gaat er toch om dat de ander blij is met het cadeau, en daarom jijzelf ook?! Ik ben blij dat ik van hem af ben, zo gin het in de rest van de relatie ook.. Dus dan kun je het je wel voorstellen.
In jou geval, adviseer ik je om het aan te kaarten en er ook bij te zeggen wat het jou voor gevoel geeft.
In jou geval, adviseer ik je om het aan te kaarten en er ook bij te zeggen wat het jou voor gevoel geeft.
vrijdag 4 oktober 2013 om 17:36
quote:anoniem00013 schreef op 04 oktober 2013 @ 15:07:
Ik heb gister nog geopperd om een weekendje weg te gaan volgende week, maar daar was hij ook niet zo enthousiast over
Heeft ie misschien geldproblemen?
Fijn dat hij wel aan je heeft gedacht met een bosjes bloemen en idd een gedicht als het geen romanticus/dichter is is erg veel gevraagd.
Maar tegelijkertijd als hij heeft gezegd we doen wel wat in oktober, hij heeft nog niets gepland en jij stelt dan zelf voor om een weekendje weg te gaan en de reactie is lauw, dan zou ik wel een beetje balen. Lijkt het hem niet leuk om samen een weekendje weg te gaan? Jullie zijn pas een jaar samen. Je zou iets meer enthousiasme verwachten.
Ik heb gister nog geopperd om een weekendje weg te gaan volgende week, maar daar was hij ook niet zo enthousiast over

Heeft ie misschien geldproblemen?
Fijn dat hij wel aan je heeft gedacht met een bosjes bloemen en idd een gedicht als het geen romanticus/dichter is is erg veel gevraagd.
Maar tegelijkertijd als hij heeft gezegd we doen wel wat in oktober, hij heeft nog niets gepland en jij stelt dan zelf voor om een weekendje weg te gaan en de reactie is lauw, dan zou ik wel een beetje balen. Lijkt het hem niet leuk om samen een weekendje weg te gaan? Jullie zijn pas een jaar samen. Je zou iets meer enthousiasme verwachten.
vrijdag 4 oktober 2013 om 19:39
quote:anoniem00013 schreef op 04 oktober 2013 @ 14:56:
Ik heb meerdere keren voorbeelden gegeven van wat ik bijvoorbeeld leuk zou vinden (bijv. een picknick, dagje weg) maar hij heeft hier niks mee gedaan.Geen cadeau krijgen zou ik ook echt helemaal niet leuk vinden. Dat hij verder ook niet naar je luistert vind ik ook verontrustend. Hoe lang hebben jullie al een relatie?
Ik heb meerdere keren voorbeelden gegeven van wat ik bijvoorbeeld leuk zou vinden (bijv. een picknick, dagje weg) maar hij heeft hier niks mee gedaan.Geen cadeau krijgen zou ik ook echt helemaal niet leuk vinden. Dat hij verder ook niet naar je luistert vind ik ook verontrustend. Hoe lang hebben jullie al een relatie?

vrijdag 4 oktober 2013 om 20:27
De eerste drie jaar heb ik geen cadeau gekregen voor mijn verjaardag van mijn vriend, vond ik totaal niet erg, hij is toch het beste cadeau dat er is. Ik meet zijn liefde voor mij niet af aan cadeaus. Als ik iets voor hem haal dan houd ik dat niet in mijn achterhoofd om te vergelijken met wat hij voor mij haalt.
Ik vind het allemaal heel oppervlakkig overkomen, het verwachten en be-/veroordelen van cadeaus.
Ik vind het allemaal heel oppervlakkig overkomen, het verwachten en be-/veroordelen van cadeaus.

vrijdag 4 oktober 2013 om 23:41
quote: anoniem00013
Als reactie krijg ik dan dat het heus nog wel komt. Wanneer ik dan luchtig probeer te vragen wanneer dan, reageert hij naar mijn gevoel geirriteerd. En hij blijkt dus ook helemaal niks te hebben. Geef dan gewoon toe dat je niks gaat kopen! Vind ik dan... maar dat mag ik niet zeggen van hem, want het komt heus wel, maar nu nog niet...
Zou het kunnen dat hij bijvoorbeeld een reclame op tv heeft gezien over een musical* en dat die in november/december/... pas uitkomt en daar toegangskaarten voor heeft? Ik geef liever een persoonlijk cadeau te vroeg of te laat dan een standaard cadeau op tijd. Misschien heeft je vriend je op de dag zelf een bloemetje gegeven en komt het echte cadeau nog?
*kan vervangen worden door iets anders.
Als reactie krijg ik dan dat het heus nog wel komt. Wanneer ik dan luchtig probeer te vragen wanneer dan, reageert hij naar mijn gevoel geirriteerd. En hij blijkt dus ook helemaal niks te hebben. Geef dan gewoon toe dat je niks gaat kopen! Vind ik dan... maar dat mag ik niet zeggen van hem, want het komt heus wel, maar nu nog niet...
Zou het kunnen dat hij bijvoorbeeld een reclame op tv heeft gezien over een musical* en dat die in november/december/... pas uitkomt en daar toegangskaarten voor heeft? Ik geef liever een persoonlijk cadeau te vroeg of te laat dan een standaard cadeau op tijd. Misschien heeft je vriend je op de dag zelf een bloemetje gegeven en komt het echte cadeau nog?
*kan vervangen worden door iets anders.

vrijdag 4 oktober 2013 om 23:46
Als iemand er helemaal niet aan denkt, is dat gewoon niet leuk. Maar je vriend gaf je bloemen, dus hij dacht eraan. Dat het niet was wat je hoopte, heeft met verwachtingen te maken. Ik denk dat je verwachtingen moet bijstellen, anders word je altijd teleurgesteld.
Als hij voor de rest attent en lief is en aan je verwachtingen voldoet, dan zegt een (bepaald) cadeau niet zoveel. Dat is leuk, extra, maar niet zaligmakend en alles zeggend.
Als hij voor de rest attent en lief is en aan je verwachtingen voldoet, dan zegt een (bepaald) cadeau niet zoveel. Dat is leuk, extra, maar niet zaligmakend en alles zeggend.
vrijdag 4 oktober 2013 om 23:53
quote:anoniem00013 schreef op 04 oktober 2013 @ 14:47:
[...]
Hij heeft me wel bloemen gegeven.
Wat is het probleem dan ? Of had er een trouwring aan moeten hangen ?
Zolang hij er zelf mee aankomt en niet zijn secretaresse vind ik dat hij prima zijn best heeft gedaan.
[...]
Hij heeft me wel bloemen gegeven.
Wat is het probleem dan ? Of had er een trouwring aan moeten hangen ?
Zolang hij er zelf mee aankomt en niet zijn secretaresse vind ik dat hij prima zijn best heeft gedaan.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"



zaterdag 5 oktober 2013 om 00:12
zaterdag 5 oktober 2013 om 01:03
quote:noreservations schreef op 04 oktober 2013 @ 15:01:
Ik ben kinderachtig wat verjaardagen betreft.
Ik vind m'n verjaardag leuk en kan daar echt naar uit kijken.
Wil dan ook flink verwend worden. Met taart, lekker eten en een cadeau dat duidelijk maakt dat er aan me gedacht is.
Dat doe ik ook voor m'n vrouw. Ben er al maanden van te voren mee bezig om te bedenken waar ik haar nou eens gelukkig mee zou kunnen maken.
Als ik dan op m'n verjaardag een bos bloemen en een 'ik koop nog wel wat' zou krijgen, zou ik flink pissed of zijn en m'n relatie heroverwegen. Dat vinden de dames hier vast overdreven, maar het is wel zo.
Op iemands verjaardag laat je merken dat je iemand belangrijk vind. En als je dat niet laat merken, vind je die persoon blijkbaar niet belangrijk.Nee, dan vind je verjaardagen gewoon niet zo belangrijk.
Ik ben kinderachtig wat verjaardagen betreft.
Ik vind m'n verjaardag leuk en kan daar echt naar uit kijken.
Wil dan ook flink verwend worden. Met taart, lekker eten en een cadeau dat duidelijk maakt dat er aan me gedacht is.
Dat doe ik ook voor m'n vrouw. Ben er al maanden van te voren mee bezig om te bedenken waar ik haar nou eens gelukkig mee zou kunnen maken.
Als ik dan op m'n verjaardag een bos bloemen en een 'ik koop nog wel wat' zou krijgen, zou ik flink pissed of zijn en m'n relatie heroverwegen. Dat vinden de dames hier vast overdreven, maar het is wel zo.
Op iemands verjaardag laat je merken dat je iemand belangrijk vind. En als je dat niet laat merken, vind je die persoon blijkbaar niet belangrijk.Nee, dan vind je verjaardagen gewoon niet zo belangrijk.

zaterdag 5 oktober 2013 om 06:45
"Om een of andere manier kregen we ruzie, hij heeft besloten dat ik niet mee mocht en hij heeft de afspraak om uit eten te gaan laten staan en is met zijn kinderen en zijn ex vrouw uit eten gegaan. De bon waaraan mijn kinderen ook hadden meebetaald is opgegaan aan het etentje wat hij met zijn kinderen en ex vrouw gedaan heeft.
[...]
Het ondermijnt onze relatie meer dan hij denkt, en dit zal een onderdeel zijn van onze toekomstige breuk."
Als je er nu al vanuit gaat dat jullie uit elkaar gaan, waarom ben je dan nog bij hem? Waarom ben je überhaupt nog bij hem nadat hij je zoiets flikt?
[...]
Het ondermijnt onze relatie meer dan hij denkt, en dit zal een onderdeel zijn van onze toekomstige breuk."
Als je er nu al vanuit gaat dat jullie uit elkaar gaan, waarom ben je dan nog bij hem? Waarom ben je überhaupt nog bij hem nadat hij je zoiets flikt?
zaterdag 5 oktober 2013 om 08:42
quote:wouvin schreef op 05 oktober 2013 @ 00:24:
2 jaar geleden kregen we van de kinderen een bon om uit eten te gaan, met zijn en mijn kinderen, ons deel was al betaald ook door mijn kinderen,
Om een of andere manier kregen we ruzie, hij heeft besloten dat ik niet mee mocht en hij heeft de afspraak om uit eten te gaan laten staan en is met zijn kinderen en zijn ex vrouw uit eten gegaan. De bon waaraan mijn kinderen ook hadden meebetaald is opgegaan aan het etentje wat hij met zijn kinderen en ex vrouw gedaan heeft.
Dat is wel een heel bijzondere actie, zeg.
Heeft hij daar ooit zijn excuses voor aangeboden en het goedgemaakt door bijvoorbeeld jou en jouw kinderen alsnog mee uit eten te nemen?
Hoe hebben jouw kinderen op die actie gereageerd?
2 jaar geleden kregen we van de kinderen een bon om uit eten te gaan, met zijn en mijn kinderen, ons deel was al betaald ook door mijn kinderen,
Om een of andere manier kregen we ruzie, hij heeft besloten dat ik niet mee mocht en hij heeft de afspraak om uit eten te gaan laten staan en is met zijn kinderen en zijn ex vrouw uit eten gegaan. De bon waaraan mijn kinderen ook hadden meebetaald is opgegaan aan het etentje wat hij met zijn kinderen en ex vrouw gedaan heeft.
Dat is wel een heel bijzondere actie, zeg.
Heeft hij daar ooit zijn excuses voor aangeboden en het goedgemaakt door bijvoorbeeld jou en jouw kinderen alsnog mee uit eten te nemen?
Hoe hebben jouw kinderen op die actie gereageerd?
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.