Relaties
alle pijlers
Geen verjaardagscadeau
vrijdag 4 oktober 2013 om 14:40
Ik schaam me bijna dat ik hier een topic over moet maken. Iets onbenulligs als een verjaardagscadeau is uitgelopen tot een grote ruzie met mijn vriend.
Het verhaal:
Mijn vriend heeft mij geen verjaardagscadeau gegeven voor mijn verjaardag. Hij heeft gezegd dat hij niks had omdat hij niet wist wat hij voor me moest kopen. Ik vond het een beetje stom, en was er eerlijk gezegd wel een beetje verdrietig om. Vooral vanwege de reden, ik vind het nogal een flauwekul reden namelijk. Tegelijkertijd wil ik ook geen cadeau eisen, maar ik verwachtte het wel een beetje natuurlijk, dat valt niet te ontkennen.
Mijn vriend heeft toen gezegd dat het verjaardagscadeau nog komt, en dat hij iets leuks zou plannen. Er zijn intussen 3 maanden verstreken. Hij zei dat we in oktober ergens heen zouden gaan.
Nu vroeg ik gister of ik nog een weekend moest vrijhouden deze maand, en kwam eruit dat hij helemaal niks gepland had. Er was niet echt een reden voor. Hij wist het gewoon nog niet en had nog niks besloten.
Wat moet ik hier nou mee? Mijn vriend is heel chaotisch en ik wil niet verwend overkomen, maar eigenlijk doet dit me toch wel pijn, en voel ik me minder speciaal. Ik heb hem wel een leuk cadeau gegeven voor zijn verjaardag, en had op z'n minst een lief briefje of gedicht terug verwacht.
Ik weet dat mannen moeilijk zijn met cadeau's, dat ze bang zijn het verkeerde te kopen, etc, maar ik heb al duizenden keren aangegeven dat alles wel goed is, en dat het mij gaat om de moeite die erachter steekt. Ik krijg hiervan het idee dat ik de moeite niet waard ben... Mijn vriend zijn insteek blijft: maar ik weet niet wat ik voor je moet kopen. En daarmee is voor hem de kous een beetje af. Hij zegt wel het spijt me enzo, maar daar houd het ook op. Het doet me pijn dat hij niet eens op zijn minst geprobeerd heeft om iets leuks voor mij te vinden. Toen zei hij dat hij het heus wel probeerde, maar het gewoon echt niet wist.
Wat moet ik hier nou mee? Gewoon niet meer verwachten? Ik voel me intussen bijna een slecht persoon dat ik nog iets verwacht
Voor de beeldvorming: we zijn 1 jaar samen, ik ben 24 en mijn vriend 27.
Het verhaal:
Mijn vriend heeft mij geen verjaardagscadeau gegeven voor mijn verjaardag. Hij heeft gezegd dat hij niks had omdat hij niet wist wat hij voor me moest kopen. Ik vond het een beetje stom, en was er eerlijk gezegd wel een beetje verdrietig om. Vooral vanwege de reden, ik vind het nogal een flauwekul reden namelijk. Tegelijkertijd wil ik ook geen cadeau eisen, maar ik verwachtte het wel een beetje natuurlijk, dat valt niet te ontkennen.
Mijn vriend heeft toen gezegd dat het verjaardagscadeau nog komt, en dat hij iets leuks zou plannen. Er zijn intussen 3 maanden verstreken. Hij zei dat we in oktober ergens heen zouden gaan.
Nu vroeg ik gister of ik nog een weekend moest vrijhouden deze maand, en kwam eruit dat hij helemaal niks gepland had. Er was niet echt een reden voor. Hij wist het gewoon nog niet en had nog niks besloten.
Wat moet ik hier nou mee? Mijn vriend is heel chaotisch en ik wil niet verwend overkomen, maar eigenlijk doet dit me toch wel pijn, en voel ik me minder speciaal. Ik heb hem wel een leuk cadeau gegeven voor zijn verjaardag, en had op z'n minst een lief briefje of gedicht terug verwacht.
Ik weet dat mannen moeilijk zijn met cadeau's, dat ze bang zijn het verkeerde te kopen, etc, maar ik heb al duizenden keren aangegeven dat alles wel goed is, en dat het mij gaat om de moeite die erachter steekt. Ik krijg hiervan het idee dat ik de moeite niet waard ben... Mijn vriend zijn insteek blijft: maar ik weet niet wat ik voor je moet kopen. En daarmee is voor hem de kous een beetje af. Hij zegt wel het spijt me enzo, maar daar houd het ook op. Het doet me pijn dat hij niet eens op zijn minst geprobeerd heeft om iets leuks voor mij te vinden. Toen zei hij dat hij het heus wel probeerde, maar het gewoon echt niet wist.
Wat moet ik hier nou mee? Gewoon niet meer verwachten? Ik voel me intussen bijna een slecht persoon dat ik nog iets verwacht
Voor de beeldvorming: we zijn 1 jaar samen, ik ben 24 en mijn vriend 27.
zaterdag 5 oktober 2013 om 11:30
quote:wouvin schreef op 05 oktober 2013 @ 11:17:
aanvulling:
Voorheen ging ik van vrijdagavond tot maandagochtend naar hem toe, ieder weekend.
Vanaf die tijd is het zaterdagavond tot zondagavond geworden.
Zijn en mijn kinderen hebben daardoor ook niet veel contact meer.
Het klinkt stom, maar ik weet dat het een aflopende zaak is. Hoe lang nog, geen idee.Want je durft zelf de relatie niet te beëindigen en wacht af tot hij het eindelijk doet?
aanvulling:
Voorheen ging ik van vrijdagavond tot maandagochtend naar hem toe, ieder weekend.
Vanaf die tijd is het zaterdagavond tot zondagavond geworden.
Zijn en mijn kinderen hebben daardoor ook niet veel contact meer.
Het klinkt stom, maar ik weet dat het een aflopende zaak is. Hoe lang nog, geen idee.Want je durft zelf de relatie niet te beëindigen en wacht af tot hij het eindelijk doet?
zaterdag 5 oktober 2013 om 12:22
quote:wouvin schreef op 05 oktober 2013 @ 12:19:
Relaties als je ruim boven de 50 jaar bent zijn niet altijd ongecompliceerd.Relaties als je ruim boven de 50 bent zijn ook niet altjjd gecompliceerd. Waarom neem je hiermee genoegen? Is geen relatie hebben echt zoveel erger dan bij iemand blijven die je zo schofterig behandelt?
Relaties als je ruim boven de 50 jaar bent zijn niet altijd ongecompliceerd.Relaties als je ruim boven de 50 bent zijn ook niet altjjd gecompliceerd. Waarom neem je hiermee genoegen? Is geen relatie hebben echt zoveel erger dan bij iemand blijven die je zo schofterig behandelt?
zaterdag 5 oktober 2013 om 12:23
Ik heb alle reacties niet gelezen, maar wil wel even zeggen dat ik me ook zo zou voelen hoor!
Gaat echt niet om hoe duur het cadeau is, maar wel om het feit dat ie even zn best voor je doet en iets leuks bedenkt!
Om nog meer ruzie te voorkomen zou ik er maar niet meer op door gaan.. En hem ook alleen een bosje bloemen geven (waar ie waarschijnlijk ook blij mee is haha)
Gaat echt niet om hoe duur het cadeau is, maar wel om het feit dat ie even zn best voor je doet en iets leuks bedenkt!
Om nog meer ruzie te voorkomen zou ik er maar niet meer op door gaan.. En hem ook alleen een bosje bloemen geven (waar ie waarschijnlijk ook blij mee is haha)
zaterdag 5 oktober 2013 om 12:24
zaterdag 5 oktober 2013 om 12:26
trotter@
Misschien voor mijn gevoel op dit moment wel.
Ik weet dat het een keer over gaat en ik bedoel daarmee dat ik niet met hem oud zal worden, en wacht gewoon af. Op dit moment is dat voor mij de beste optie.
Er speelt zich nogal wat af in mijn familiesfeer (ziektes en zo) en heb mijn tijd hard nodig. Daarin is hij wel een steun.
Verder verwacht ik niets.
Misschien voor mijn gevoel op dit moment wel.
Ik weet dat het een keer over gaat en ik bedoel daarmee dat ik niet met hem oud zal worden, en wacht gewoon af. Op dit moment is dat voor mij de beste optie.
Er speelt zich nogal wat af in mijn familiesfeer (ziektes en zo) en heb mijn tijd hard nodig. Daarin is hij wel een steun.
Verder verwacht ik niets.
zaterdag 5 oktober 2013 om 12:34
quote:truffles schreef op 05 oktober 2013 @ 01:03:
[...]
Nee, dan vind je verjaardagen gewoon niet zo belangrijk.
Is nog te rechtvaardigen als je dan je eigen verjaardag overslaat. Maar je bent een botte boer als je voor een ander meent te kunnen bepalen of zijn of haar verjaardag belangrijk is.
Kan me heel goed voorstllen dat TO gekwetst is. Het zegt wel degelijk iets over een relatie.
[...]
Nee, dan vind je verjaardagen gewoon niet zo belangrijk.
Is nog te rechtvaardigen als je dan je eigen verjaardag overslaat. Maar je bent een botte boer als je voor een ander meent te kunnen bepalen of zijn of haar verjaardag belangrijk is.
Kan me heel goed voorstllen dat TO gekwetst is. Het zegt wel degelijk iets over een relatie.
zaterdag 5 oktober 2013 om 13:12
Het is vervelend.. Ik krijg van mijn man ook nooit cadeaus.. Niet voor kerst, Sinterklaas of mijn verjaardag. (1000 dingen die ik leuk vind - maar "hij weet niet wat"). Iedere Sinterklaas en kerst lagen er cadeaus voor mijn stiefkinderen, eigen kinderen én man.. Niets voor mij haha want ik bén dus Sint en kerstman. Toen mijn kids begonnen te vertellen dat Sint en kerstman mij niet lief vonden.. Ben ik vanaf toen ook ieder jaar iets kleins voor mezelf erbij gaan leggen (preciés wat ik wilde haha).
Voor verjaardagen doe ik het nu als volgt; óf ik neem hem mee naar de stad en laat hem iets kopen (weet ik zeker dat ik het leuk vind), of ik ga een dagje winkelen, en vraag dan om geld daarvoor.
Werkt heel goed!
Het was best een verdrietig gevoel, en ben blij dat ik nu de oplossing heb!
Waarom ga jij niet zelf even kijken waar je graag naartoe zou willen? Dan kun je het hem laten zien, en weet je meteen zeker dat het iets word wat jij ook écht leuk vind..
Iig; gefeliciteerd van mij - en een digitaal :
Voor verjaardagen doe ik het nu als volgt; óf ik neem hem mee naar de stad en laat hem iets kopen (weet ik zeker dat ik het leuk vind), of ik ga een dagje winkelen, en vraag dan om geld daarvoor.
Werkt heel goed!
Het was best een verdrietig gevoel, en ben blij dat ik nu de oplossing heb!
Waarom ga jij niet zelf even kijken waar je graag naartoe zou willen? Dan kun je het hem laten zien, en weet je meteen zeker dat het iets word wat jij ook écht leuk vind..
Iig; gefeliciteerd van mij - en een digitaal :
zaterdag 5 oktober 2013 om 13:41
quote:sweety100 schreef op 05 oktober 2013 @ 13:12:
Het is vervelend.. Ik krijg van mijn man ook nooit cadeaus.. Niet voor kerst, Sinterklaas of mijn verjaardag. (1000 dingen die ik leuk vind - maar "hij weet niet wat"). Iedere Sinterklaas en kerst lagen er cadeaus voor mijn stiefkinderen, eigen kinderen én man.. Niets voor mij haha want ik bén dus Sint en kerstman. Toen mijn kids begonnen te vertellen dat Sint en kerstman mij niet lief vonden.. Ben ik vanaf toen ook ieder jaar iets kleins voor mezelf erbij gaan leggen (preciés wat ik wilde haha).
Ik snap werkelijk niet waarom vrouwen zoveel lompheid en luiheid pikken om maar in een relatie te blijven en om maar de droom vast te kunnen houden dat hij toch wel attent is. Altijd maar toegeven op punten die belangrijk voor je zijn of zouden moeten zijn, zoals een groot leeftijdsverschil met iemand die je vader kan zijn en dan zeggen dat leeftijd niet uitmaakt (terwijl hij er zelf ongetwijfeld niet aan zou denken om met iemand een relatie te hebben die 18 jaar ouder is). Zelfs tot op het punt dat je cadeautjes voor jezelf gaat kopen. Je wordt er als lezer gewoon triest van.
Het is vervelend.. Ik krijg van mijn man ook nooit cadeaus.. Niet voor kerst, Sinterklaas of mijn verjaardag. (1000 dingen die ik leuk vind - maar "hij weet niet wat"). Iedere Sinterklaas en kerst lagen er cadeaus voor mijn stiefkinderen, eigen kinderen én man.. Niets voor mij haha want ik bén dus Sint en kerstman. Toen mijn kids begonnen te vertellen dat Sint en kerstman mij niet lief vonden.. Ben ik vanaf toen ook ieder jaar iets kleins voor mezelf erbij gaan leggen (preciés wat ik wilde haha).
Ik snap werkelijk niet waarom vrouwen zoveel lompheid en luiheid pikken om maar in een relatie te blijven en om maar de droom vast te kunnen houden dat hij toch wel attent is. Altijd maar toegeven op punten die belangrijk voor je zijn of zouden moeten zijn, zoals een groot leeftijdsverschil met iemand die je vader kan zijn en dan zeggen dat leeftijd niet uitmaakt (terwijl hij er zelf ongetwijfeld niet aan zou denken om met iemand een relatie te hebben die 18 jaar ouder is). Zelfs tot op het punt dat je cadeautjes voor jezelf gaat kopen. Je wordt er als lezer gewoon triest van.
zaterdag 5 oktober 2013 om 15:46
quote:anoniem00013 schreef op 04 oktober 2013 @ 14:40:
Ik weet dat mannen moeilijk zijn met cadeau's, dat ze bang zijn het verkeerde te kopen, etc,
Ik ben een man en dit is echt onzin. Je vriend is gewoon een egoistische lul.
Je kan altijd een bos rozen kopen, of een bon voor de Ici Paris of een weekendtrip boeken. 'Ik weet het niet' is een goedkope smoes, al helemaal als jullie al een jaar een relatie hebben. Nee, ik zou me maar eens afvragen of meneer niet teveel met zichzelf bezig is. Lijkt er namelijk wel op.
Ik weet dat mannen moeilijk zijn met cadeau's, dat ze bang zijn het verkeerde te kopen, etc,
Ik ben een man en dit is echt onzin. Je vriend is gewoon een egoistische lul.
Je kan altijd een bos rozen kopen, of een bon voor de Ici Paris of een weekendtrip boeken. 'Ik weet het niet' is een goedkope smoes, al helemaal als jullie al een jaar een relatie hebben. Nee, ik zou me maar eens afvragen of meneer niet teveel met zichzelf bezig is. Lijkt er namelijk wel op.
zaterdag 5 oktober 2013 om 15:51
quote:dobermann schreef op 05 oktober 2013 @ 15:46:
[...]
Ik ben een man en dit is echt onzin. Je vriend is gewoon een egoistische lul.
Je kan altijd een bos rozen kopen, of een bon voor de Ici Paris o.i.d. Of een weekendreisje boeken.
Nee, ik zou je maar eens afvragen of meneer niet teveel met zichzelf bezig is. Lijkt er namelijk wel op.Hij heeft haar bloemen gegeven..
[...]
Ik ben een man en dit is echt onzin. Je vriend is gewoon een egoistische lul.
Je kan altijd een bos rozen kopen, of een bon voor de Ici Paris o.i.d. Of een weekendreisje boeken.
Nee, ik zou je maar eens afvragen of meneer niet teveel met zichzelf bezig is. Lijkt er namelijk wel op.Hij heeft haar bloemen gegeven..
zaterdag 5 oktober 2013 om 16:12
Geen cadeau, maar wel een bos bloemen! Waar maak je je druk om. Wees blij dat je een lieve vent hebt die altijd voor je klaar staat. Daar heb je veel meer aan! Leg je er gewoon bij neer, in een relatie hoeft niet alles perfect te zijn. Je kan je vriend nooit veranderen naar de ideale man. Gellukig zijn met hem naast je is veel belangrijker! Geloof me!
zaterdag 5 oktober 2013 om 16:21
quote:medina schreef op 05 oktober 2013 @ 13:41:
[...]
Ik snap werkelijk niet waarom vrouwen zoveel lompheid en luiheid pikken om maar in een relatie te blijven en om maar de droom vast te kunnen houden dat hij toch wel attent is. Altijd maar toegeven op punten die belangrijk voor je zijn of zouden moeten zijn, zoals een groot leeftijdsverschil met iemand die je vader kan zijn en dan zeggen dat leeftijd niet uitmaakt (terwijl hij er zelf ongetwijfeld niet aan zou denken om met iemand een relatie te hebben die 18 jaar ouder is). Zelfs tot op het punt dat je cadeautjes voor jezelf gaat kopen. Je wordt er als lezer gewoon triest van.
Haha Medina - das mooi toeval; mijn man is idd een stuk ouder dan ik.. Ik vind eigenlijk dat je ook gewoon teveel kunt zeiken. Je mag van het leven maken wat je wil. Ipv zielig te doen en eisen te stellen; kun je ook gewoon oplossingen zoeken voor dingen waar je problemen mee hebt. En ja; al met al verdienen wij beide geld; hij betaald alle vaste lasten, ik spaar en doe de cadeautjes. Ik krijg liever niets, dan dat er geld word verspild aan vanalles wat ik níét wil (lees bijv. een vibo met afstandsbediening.. ) ik heb ook gewoon de regel ingesteld dat hij minstens 1x per week iets lekkers voor me meeneemt. En geen bloemen; want die kan ik niet eten..
En ja.. Ik vind mijn eigen cadeautjes leuker dan die van hem.. Eigenlijk is er gewoon weinig wat ik echt wil hebben (materieel) dus t is ook niet makkelijk.
Ik neem het heft liever in eigen handen.. Dan leidzaam te gaan zitten wachten op teleurstelling.
Ik vind dit ook geen dealbreaker.. Als mijn man opeens met allerlei cadeautjes aan komt zetten.. Zou ik wss denken dat hij vreemdgaat
Ik heb liever dat hij lekker eten kookt dan de zoveelste parfum..
Maar ja.. Jij mag vinden wat je vind natuurlijk.
[...]
Ik snap werkelijk niet waarom vrouwen zoveel lompheid en luiheid pikken om maar in een relatie te blijven en om maar de droom vast te kunnen houden dat hij toch wel attent is. Altijd maar toegeven op punten die belangrijk voor je zijn of zouden moeten zijn, zoals een groot leeftijdsverschil met iemand die je vader kan zijn en dan zeggen dat leeftijd niet uitmaakt (terwijl hij er zelf ongetwijfeld niet aan zou denken om met iemand een relatie te hebben die 18 jaar ouder is). Zelfs tot op het punt dat je cadeautjes voor jezelf gaat kopen. Je wordt er als lezer gewoon triest van.
Haha Medina - das mooi toeval; mijn man is idd een stuk ouder dan ik.. Ik vind eigenlijk dat je ook gewoon teveel kunt zeiken. Je mag van het leven maken wat je wil. Ipv zielig te doen en eisen te stellen; kun je ook gewoon oplossingen zoeken voor dingen waar je problemen mee hebt. En ja; al met al verdienen wij beide geld; hij betaald alle vaste lasten, ik spaar en doe de cadeautjes. Ik krijg liever niets, dan dat er geld word verspild aan vanalles wat ik níét wil (lees bijv. een vibo met afstandsbediening.. ) ik heb ook gewoon de regel ingesteld dat hij minstens 1x per week iets lekkers voor me meeneemt. En geen bloemen; want die kan ik niet eten..
En ja.. Ik vind mijn eigen cadeautjes leuker dan die van hem.. Eigenlijk is er gewoon weinig wat ik echt wil hebben (materieel) dus t is ook niet makkelijk.
Ik neem het heft liever in eigen handen.. Dan leidzaam te gaan zitten wachten op teleurstelling.
Ik vind dit ook geen dealbreaker.. Als mijn man opeens met allerlei cadeautjes aan komt zetten.. Zou ik wss denken dat hij vreemdgaat
Ik heb liever dat hij lekker eten kookt dan de zoveelste parfum..
Maar ja.. Jij mag vinden wat je vind natuurlijk.
zaterdag 5 oktober 2013 om 16:45
quote:mienbillekesjeuken schreef op 05 oktober 2013 @ 12:34:
[...]
Is nog te rechtvaardigen als je dan je eigen verjaardag overslaat. Maar je bent een botte boer als je voor een ander meent te kunnen bepalen of zijn of haar verjaardag belangrijk is.
Kan me heel goed voorstllen dat TO gekwetst is. Het zegt wel degelijk iets over een relatie.
Nou ja. Ik vind verjaardagen echt totaal niet belangrijk. Dus dan snap ik best dat je je niet kunt voorstellen dat het voor een ander wel een big deal kan zijn. In onze relatie hebben we elkaar eigenlijk ook geen cadeau gegeven, mijn verjaardag en zijn verjaardag vielen best vroeg in de relatie. Ik heb hem later wel een luxe portomonnee cadeau gedaan, maar er niet bij gezegd dat dit voor zijn verjaardag was of zo. Ik vind het ook niet echt boeiend, ik word een jaartje ouder, ach... En zoals ik het nu ervaar denkt mijn vriend er gelukkig hetzelfde over. Zo ook met jubilea, Valentijnsdag of Kerst.
Dus kan ik me moeilijk voorstellen dat iemand anders het wel ontzettend belangrijk vindt.
[...]
Is nog te rechtvaardigen als je dan je eigen verjaardag overslaat. Maar je bent een botte boer als je voor een ander meent te kunnen bepalen of zijn of haar verjaardag belangrijk is.
Kan me heel goed voorstllen dat TO gekwetst is. Het zegt wel degelijk iets over een relatie.
Nou ja. Ik vind verjaardagen echt totaal niet belangrijk. Dus dan snap ik best dat je je niet kunt voorstellen dat het voor een ander wel een big deal kan zijn. In onze relatie hebben we elkaar eigenlijk ook geen cadeau gegeven, mijn verjaardag en zijn verjaardag vielen best vroeg in de relatie. Ik heb hem later wel een luxe portomonnee cadeau gedaan, maar er niet bij gezegd dat dit voor zijn verjaardag was of zo. Ik vind het ook niet echt boeiend, ik word een jaartje ouder, ach... En zoals ik het nu ervaar denkt mijn vriend er gelukkig hetzelfde over. Zo ook met jubilea, Valentijnsdag of Kerst.
Dus kan ik me moeilijk voorstellen dat iemand anders het wel ontzettend belangrijk vindt.
zaterdag 5 oktober 2013 om 17:10
quote:sweety100 schreef op 05 oktober 2013 @ 16:21:
[...]
Ik vind dit ook geen dealbreaker.. Als mijn man opeens met allerlei cadeautjes aan komt zetten.. Zou ik wss denken dat hij vreemdgaat
Ik heb liever dat hij lekker eten kookt dan de zoveelste parfum..
Maar ja.. Jij mag vinden wat je vind natuurlijk.
Misschien kwam het wel zo over, maar mijn post was niet veroordelend bedoeld. Alleen werd ik heel erg triest bij het lezen van jouw post.
Je vindt 1000 dingen leuk en je man hoeft maar 3x per jaar (jouw verjaardag, Sinterklaas en Kerst) iets extra's voor je te doen waar hij je een groot plezier mee zou doen en hij vertikt het gewoon. Het is niet een kwestie van geestelijk of fysiek iets niet kunnen, het is een kwestie van het vertikken om een stapje extra te doen voor de moeder van je kinderen. Ik stelde me zo voor hoe je voor jezelf een cadeautje koopt en voor je kinderen net doet alsof je het gekregen hebt, daar werd ik eigenlijk een beetje verdrietig van.
Want waarom zou je moeten kiezen tussen lekker koken en een cadeautje. Waarom niet én..én? Jij kookt toch ook lekker voor hem? Waarom is het ineens iets bijzonders en een cadeautje voor je als hij dat doet? Je hoeft ook niet het zoveelste parfum te krijgen of een vibo met afstandsbediening, zoals je schrijft, er zijn nog wel andere dingen dan dat. Je zegt zelf dat je 1000 dingen leuk vindt.
Dat je schrijft dat je zou denken dat je man vreemd gaat als hij cadeautjes voor je koopt, dat zegt toch ook wat. Hij heeft je - bewust of onbewust - al zo 'getraind' dat je geen cadeautjes van hem hoeft te verwachten, waardoor het nu iets raars zou zijn als je er wel eentje krijgt. Je verdedigt hem, maar in dit opzicht - waar hij het vertikt om 3 x per jaar een cadeautje voor je te kopen terwijl hij weet dat je er verdrietig om wordt en dat je voor jullie kinderen een toneelstuk op moet voeren alsof je een cadeau gekregen hebt - is hij het niet waard om te verdedigen, sorry. Mijn mening.
[...]
Ik vind dit ook geen dealbreaker.. Als mijn man opeens met allerlei cadeautjes aan komt zetten.. Zou ik wss denken dat hij vreemdgaat
Ik heb liever dat hij lekker eten kookt dan de zoveelste parfum..
Maar ja.. Jij mag vinden wat je vind natuurlijk.
Misschien kwam het wel zo over, maar mijn post was niet veroordelend bedoeld. Alleen werd ik heel erg triest bij het lezen van jouw post.
Je vindt 1000 dingen leuk en je man hoeft maar 3x per jaar (jouw verjaardag, Sinterklaas en Kerst) iets extra's voor je te doen waar hij je een groot plezier mee zou doen en hij vertikt het gewoon. Het is niet een kwestie van geestelijk of fysiek iets niet kunnen, het is een kwestie van het vertikken om een stapje extra te doen voor de moeder van je kinderen. Ik stelde me zo voor hoe je voor jezelf een cadeautje koopt en voor je kinderen net doet alsof je het gekregen hebt, daar werd ik eigenlijk een beetje verdrietig van.
Want waarom zou je moeten kiezen tussen lekker koken en een cadeautje. Waarom niet én..én? Jij kookt toch ook lekker voor hem? Waarom is het ineens iets bijzonders en een cadeautje voor je als hij dat doet? Je hoeft ook niet het zoveelste parfum te krijgen of een vibo met afstandsbediening, zoals je schrijft, er zijn nog wel andere dingen dan dat. Je zegt zelf dat je 1000 dingen leuk vindt.
Dat je schrijft dat je zou denken dat je man vreemd gaat als hij cadeautjes voor je koopt, dat zegt toch ook wat. Hij heeft je - bewust of onbewust - al zo 'getraind' dat je geen cadeautjes van hem hoeft te verwachten, waardoor het nu iets raars zou zijn als je er wel eentje krijgt. Je verdedigt hem, maar in dit opzicht - waar hij het vertikt om 3 x per jaar een cadeautje voor je te kopen terwijl hij weet dat je er verdrietig om wordt en dat je voor jullie kinderen een toneelstuk op moet voeren alsof je een cadeau gekregen hebt - is hij het niet waard om te verdedigen, sorry. Mijn mening.
zaterdag 5 oktober 2013 om 17:12
quote:truffles schreef op 05 oktober 2013 @ 16:45:
[...]
Nou ja. Ik vind verjaardagen echt totaal niet belangrijk. Dus dan snap ik best dat je je niet kunt voorstellen dat het voor een ander wel een big deal kan zijn. In onze relatie hebben we elkaar eigenlijk ook geen cadeau gegeven, mijn verjaardag en zijn verjaardag vielen best vroeg in de relatie. Ik heb hem later wel een luxe portomonnee cadeau gedaan, maar er niet bij gezegd dat dit voor zijn verjaardag was of zo. Ik vind het ook niet echt boeiend, ik word een jaartje ouder, ach... En zoals ik het nu ervaar denkt mijn vriend er gelukkig hetzelfde over. Zo ook met jubilea, Valentijnsdag of Kerst.
Dus kan ik me moeilijk voorstellen dat iemand anders het wel ontzettend belangrijk vindt.Zo is het bij ons ook. Wij geven cadeaus als we daar zin in hebben, niet omdat een datum het opdraagt. In mijn ogen is er niks attents aan een cadeau op een vaste datum.
[...]
Nou ja. Ik vind verjaardagen echt totaal niet belangrijk. Dus dan snap ik best dat je je niet kunt voorstellen dat het voor een ander wel een big deal kan zijn. In onze relatie hebben we elkaar eigenlijk ook geen cadeau gegeven, mijn verjaardag en zijn verjaardag vielen best vroeg in de relatie. Ik heb hem later wel een luxe portomonnee cadeau gedaan, maar er niet bij gezegd dat dit voor zijn verjaardag was of zo. Ik vind het ook niet echt boeiend, ik word een jaartje ouder, ach... En zoals ik het nu ervaar denkt mijn vriend er gelukkig hetzelfde over. Zo ook met jubilea, Valentijnsdag of Kerst.
Dus kan ik me moeilijk voorstellen dat iemand anders het wel ontzettend belangrijk vindt.Zo is het bij ons ook. Wij geven cadeaus als we daar zin in hebben, niet omdat een datum het opdraagt. In mijn ogen is er niks attents aan een cadeau op een vaste datum.
zaterdag 5 oktober 2013 om 21:33
quote:annelaure schreef op 05 oktober 2013 @ 17:12:
[...]
Zo is het bij ons ook. Wij geven cadeaus als we daar zin in hebben, niet omdat een datum het opdraagt. In mijn ogen is er niks attents aan een cadeau op een vaste datum.Nee, in mijn ogen ook niet. Het is dan een verplichting en als ik ergens een hekel aan heb...
[...]
Zo is het bij ons ook. Wij geven cadeaus als we daar zin in hebben, niet omdat een datum het opdraagt. In mijn ogen is er niks attents aan een cadeau op een vaste datum.Nee, in mijn ogen ook niet. Het is dan een verplichting en als ik ergens een hekel aan heb...
zondag 6 oktober 2013 om 12:13
quote:medina schreef op 05 oktober 2013 @ 13:41:
[...]
Ik snap werkelijk niet waarom vrouwen zoveel lompheid en luiheid pikken om maar in een relatie te blijven en om maar de droom vast te kunnen houden dat hij toch wel attent is. Altijd maar toegeven op punten die belangrijk voor je zijn of zouden moeten zijn, zoals een groot leeftijdsverschil met iemand die je vader kan zijn en dan zeggen dat leeftijd niet uitmaakt (terwijl hij er zelf ongetwijfeld niet aan zou denken om met iemand een relatie te hebben die 18 jaar ouder is). Zelfs tot op het punt dat je cadeautjes voor jezelf gaat kopen. Je wordt er als lezer gewoon triest van.
Omdat niet iedereen evenveel waarde hecht aan zulke dingen. Ik begrijp niet zo goed waarom monogamie nou zo'n vreselijk issue is binnen relaties. Er zijn voor mij echt wel belangrijkere dingen. Maar ik weet ook dat er veel mensen zijn die dat een halszaak vinden.
Je kan best verder een fijne en liefdevolle relatie hebben en alleen een verschil van mening over het belang van dit soort cadeaus. Het is moeilijk om daar voor een ander iets van te vinden zeker als je elkaar verder niet kent.
[...]
Ik snap werkelijk niet waarom vrouwen zoveel lompheid en luiheid pikken om maar in een relatie te blijven en om maar de droom vast te kunnen houden dat hij toch wel attent is. Altijd maar toegeven op punten die belangrijk voor je zijn of zouden moeten zijn, zoals een groot leeftijdsverschil met iemand die je vader kan zijn en dan zeggen dat leeftijd niet uitmaakt (terwijl hij er zelf ongetwijfeld niet aan zou denken om met iemand een relatie te hebben die 18 jaar ouder is). Zelfs tot op het punt dat je cadeautjes voor jezelf gaat kopen. Je wordt er als lezer gewoon triest van.
Omdat niet iedereen evenveel waarde hecht aan zulke dingen. Ik begrijp niet zo goed waarom monogamie nou zo'n vreselijk issue is binnen relaties. Er zijn voor mij echt wel belangrijkere dingen. Maar ik weet ook dat er veel mensen zijn die dat een halszaak vinden.
Je kan best verder een fijne en liefdevolle relatie hebben en alleen een verschil van mening over het belang van dit soort cadeaus. Het is moeilijk om daar voor een ander iets van te vinden zeker als je elkaar verder niet kent.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
