Relaties
alle pijlers
Geld en onze relatie
donderdag 25 maart 2010 om 10:22
Waar het om gaat is dat hij jou het plezier gunt hem ook eens te trakteren, zonder dat je er allerlei toeren (rennen naar de pin, vooraf betalen) voor uit moet halen.
Of het nou trots is, zorgzaamheid, of simpel het niet inzien waarom jij uit jouw beperktere middelen zou moeten bijdragen, feit is dat het jou een gelijkwaardiger gevoel geeft als je ook eens wat bijdraagt. Hopelijk wil hij jou dat plezier gunnen (en zo zou ik het naar hem toe dan ook communiceren).
Of het nou trots is, zorgzaamheid, of simpel het niet inzien waarom jij uit jouw beperktere middelen zou moeten bijdragen, feit is dat het jou een gelijkwaardiger gevoel geeft als je ook eens wat bijdraagt. Hopelijk wil hij jou dat plezier gunnen (en zo zou ik het naar hem toe dan ook communiceren).
donderdag 25 maart 2010 om 10:23
Ik heb ooit een week of 4 gedate met een rijke man. Aanvankelijk leek me dat wel heel leuk.Was ook altijd een soort grap bij familie en vriendinnen om een rijke vent aan de haak te slaan.
Echter, ik begon al heel gauw te merken dat er in de praktijk geen lol aan was.
Ik was en ben heel trots op mijn eigen, zelfstandig vergaarde rijkdom (als alleenstaande moeder).
En hoewel hij daar zeker waardering voor op kon brengen en absoluut niet op zijn eigen rijkdom voorstond, kreeg mijn gevoel van trots toch een beetje een knauw. Mijn huis(je), mijn autootje, mijn salaris, mijn Aldi-boodschappenlijstje waren zó "peanuts" vergeleken met dezelfde zaken waar hij moeiteloos overal 2 nullen voor de komma had staan.
Ik zag het niet gebeuren dat ik me in zijn wereld prettig zou voelen, dus het stopte al gauw tot zijn spijt.
Ben nu heel blij met mijn vriend, waarmee de relatie op alle gebieden gelijkwaardig is. Ook financieel en qua achtergrond.
Echter, ik begon al heel gauw te merken dat er in de praktijk geen lol aan was.
Ik was en ben heel trots op mijn eigen, zelfstandig vergaarde rijkdom (als alleenstaande moeder).
En hoewel hij daar zeker waardering voor op kon brengen en absoluut niet op zijn eigen rijkdom voorstond, kreeg mijn gevoel van trots toch een beetje een knauw. Mijn huis(je), mijn autootje, mijn salaris, mijn Aldi-boodschappenlijstje waren zó "peanuts" vergeleken met dezelfde zaken waar hij moeiteloos overal 2 nullen voor de komma had staan.
Ik zag het niet gebeuren dat ik me in zijn wereld prettig zou voelen, dus het stopte al gauw tot zijn spijt.
Ben nu heel blij met mijn vriend, waarmee de relatie op alle gebieden gelijkwaardig is. Ook financieel en qua achtergrond.
donderdag 25 maart 2010 om 10:23
Hm... mijn vriend wil ook altijd van alles betalen. Meerdere malen discussies erover gehad, dat ik me er niet fijn bij voel. Dan voel ik mij 'de studente met weinig geld'.... terwijl ik ook heus wel wat kan betalen. Ik ben ook veel te zelfstandig trouwens om alles maar aan te nemen
Nu sta IK erop dat ik soms ook wat betaal. Als hij hier is, haal ik wat lekkers in huis of als we wat gaan drinken/eten betaal ik dat ook wel eens. Dat voelt veel fijner dan met een volle portomonnee terug naar huis te gaan
Ik denk verder niet dat het iets met ongelijkwaardigheid te maken heeft, meer met je eigen ideeen erover. Praat erover en spreek gewoon af dat jij ook af en toe betaalt. Lijkt me dat hij daar geen punt van kan maken. Zoja: zorg dan dat je goedkope dingetjes betaalt (een drankje o.i.d.) zodat jij je beter voelt en hij zich niet schuldig voelt over de uitgaven.
Nu sta IK erop dat ik soms ook wat betaal. Als hij hier is, haal ik wat lekkers in huis of als we wat gaan drinken/eten betaal ik dat ook wel eens. Dat voelt veel fijner dan met een volle portomonnee terug naar huis te gaan
Ik denk verder niet dat het iets met ongelijkwaardigheid te maken heeft, meer met je eigen ideeen erover. Praat erover en spreek gewoon af dat jij ook af en toe betaalt. Lijkt me dat hij daar geen punt van kan maken. Zoja: zorg dan dat je goedkope dingetjes betaalt (een drankje o.i.d.) zodat jij je beter voelt en hij zich niet schuldig voelt over de uitgaven.
donderdag 25 maart 2010 om 10:39
quote:Ourse schreef op 25 maart 2010 @ 10:23:
....
Ben nu heel blij met mijn vriend, waarmee de relatie op alle gebieden gelijkwaardig is. Ook financieel en qua achtergrond.
Klinkt niet goed inderdaad Ourse, maar niet zo herkenbaar voor mij. Ik kan nog steeds trots en blij zijn met de dingen die ik zelf heb opgebouwd; mijn eigen huis, de studie die ik heb gedaan en mijn baan. Zijn komst in mijn leven verandert daar niets aan.
Misschien dat het 't leven hooguit wat gemakkelijker kan maken (zoals hij dat altijd zegt), maar hopelijk zal dat voor mij zo gebeuren, zonder dat het mijzelf aantast.
....
Ben nu heel blij met mijn vriend, waarmee de relatie op alle gebieden gelijkwaardig is. Ook financieel en qua achtergrond.
Klinkt niet goed inderdaad Ourse, maar niet zo herkenbaar voor mij. Ik kan nog steeds trots en blij zijn met de dingen die ik zelf heb opgebouwd; mijn eigen huis, de studie die ik heb gedaan en mijn baan. Zijn komst in mijn leven verandert daar niets aan.
Misschien dat het 't leven hooguit wat gemakkelijker kan maken (zoals hij dat altijd zegt), maar hopelijk zal dat voor mij zo gebeuren, zonder dat het mijzelf aantast.
donderdag 25 maart 2010 om 12:03
quote:Nora_ schreef op 25 maart 2010 @ 10:19:
Hiltje, ik wil er ook geen probleem van maken, maar ben stiekem een klein beetje bang dat het mij als persoon zal beinvloeden. Het laatste dat ik wil is overkomen als een 'golddigger', want zo steek ik absoluut niet in elkaar.
Natuurlijk ben je geen golddigger en jaloezie van andere mensen moet je aan je laars lappen. Dat voorbeeld van jou van vrienden en kennissen die op de cent nauwkeurig een rekening gingen splitsen waarbij er ook nog te weinig geld op tafel kwam is natuurlijk weer het andere uiterste, dat is nml ook niet normaal.
Wat Ourse zegt kan ik me wel voorstellen. Als iemand echt puisant rijk is en er ook nog een heel andere -decadente- levensstijl op nahoudt, zou ik me wel ongemakkelijk kunnen voelen.
Een etentje in een sjiek restaurant en een mooi verjaardagscadeau is leuk. Maar zodra het weekendjes Dubai wordt en hij in een huis woont waar hij aan gas en elektriciteit alleen meer kwijt is als mijn bruto salaris (ik ken mensen die zo wonen, en ik heb notabene nog een flink salaris ook), dan zou ik me denk ik niet lekker voelen in dat wereldje. Ik moet me niet Julia Roberts in Pretty Woman gaan voelen.
Hiltje, ik wil er ook geen probleem van maken, maar ben stiekem een klein beetje bang dat het mij als persoon zal beinvloeden. Het laatste dat ik wil is overkomen als een 'golddigger', want zo steek ik absoluut niet in elkaar.
Natuurlijk ben je geen golddigger en jaloezie van andere mensen moet je aan je laars lappen. Dat voorbeeld van jou van vrienden en kennissen die op de cent nauwkeurig een rekening gingen splitsen waarbij er ook nog te weinig geld op tafel kwam is natuurlijk weer het andere uiterste, dat is nml ook niet normaal.
Wat Ourse zegt kan ik me wel voorstellen. Als iemand echt puisant rijk is en er ook nog een heel andere -decadente- levensstijl op nahoudt, zou ik me wel ongemakkelijk kunnen voelen.
Een etentje in een sjiek restaurant en een mooi verjaardagscadeau is leuk. Maar zodra het weekendjes Dubai wordt en hij in een huis woont waar hij aan gas en elektriciteit alleen meer kwijt is als mijn bruto salaris (ik ken mensen die zo wonen, en ik heb notabene nog een flink salaris ook), dan zou ik me denk ik niet lekker voelen in dat wereldje. Ik moet me niet Julia Roberts in Pretty Woman gaan voelen.
donderdag 25 maart 2010 om 12:13
Dank Hiltje, en daar heb je wel een punt mee: zijn familie woont over de hele wereld en er wordt dus heel wat afgereisd. Waar ik behoorlijk zou moeten sparen voor een bepaald tripje, kan hij een dag van tevoren besluiten te vertrekken.
Het verschil maakt wel dat hij er niet mee te koop loopt, hij mag dan wel andere mogelijkheden hebben dan een gemiddelde persoon, maar dat is niet iets wat je direct merkt (ik wist dit dan ook helemaal niet toen ik hem ontmoette).
Het verschil maakt wel dat hij er niet mee te koop loopt, hij mag dan wel andere mogelijkheden hebben dan een gemiddelde persoon, maar dat is niet iets wat je direct merkt (ik wist dit dan ook helemaal niet toen ik hem ontmoette).
donderdag 25 maart 2010 om 12:23
Maar dat vind ik anders Nora: als hij familie zou bezoeken.
Kijk, dat hij het kan betalen is nou eenmaal zo, doe je niets aan en is alleen maar lekker voor hem. Ik vind het ook logisch dat hij in een relatie wil delen, of in ieder geval niet ernstig in levensstijl naar beneden omdat jij minder goed in de slappe was zit.
Hij is bescheiden en loopt er niet mee te koop, dus het is niet een nouveau riche patser die alleen maar een weekend naar Dubai gaat om een polo wedstrijd te zien en champagne te zuipen.
Jij staat erbij stil en bent ook echt geen gold digger. Geniet dan van de relatie van deze leuke man en geniet ook van de extra's die daarbij horen. Zorg dat je je onafhankelijkheid niet verliest (stop niet zomaar met je baan en houd spaargeld aan). Mocht het nodig zijn dan kun jij heus wel weer een stap terug.
Dat geld en die luxe maakt niet gelukkig, maar is wel fijn. Ik heb net zelf financieel een behoorlijke stap terug moeten doen en dat is geen enkel probleem. Straks komen er weer betere tijden en zal ik het ook weer met veel plezier uitgeven.
Geld is ook geen vloek dat je voor eeuwig verpest ofzo en het zou eeuwig zonde zijn als een teveel aan geld je relatie verpest met een geweldige man.
Hoe komt hij overigens aan het geld? Zware baan waarin hij ontzettend hard moet werken, of vanuit de familie? Bij dat eerste zou ik geloof wel balen als mijn partner 80 uur per week werkt en dan zo weinig energie en/of voldoening overhoudt dat er met geld gesmeten moet worden (maar dat is meer omdat ik die neiging zelf heb gehad en nu meer op zoek ben naar de eenvoud).
Kijk, dat hij het kan betalen is nou eenmaal zo, doe je niets aan en is alleen maar lekker voor hem. Ik vind het ook logisch dat hij in een relatie wil delen, of in ieder geval niet ernstig in levensstijl naar beneden omdat jij minder goed in de slappe was zit.
Hij is bescheiden en loopt er niet mee te koop, dus het is niet een nouveau riche patser die alleen maar een weekend naar Dubai gaat om een polo wedstrijd te zien en champagne te zuipen.
Jij staat erbij stil en bent ook echt geen gold digger. Geniet dan van de relatie van deze leuke man en geniet ook van de extra's die daarbij horen. Zorg dat je je onafhankelijkheid niet verliest (stop niet zomaar met je baan en houd spaargeld aan). Mocht het nodig zijn dan kun jij heus wel weer een stap terug.
Dat geld en die luxe maakt niet gelukkig, maar is wel fijn. Ik heb net zelf financieel een behoorlijke stap terug moeten doen en dat is geen enkel probleem. Straks komen er weer betere tijden en zal ik het ook weer met veel plezier uitgeven.
Geld is ook geen vloek dat je voor eeuwig verpest ofzo en het zou eeuwig zonde zijn als een teveel aan geld je relatie verpest met een geweldige man.
Hoe komt hij overigens aan het geld? Zware baan waarin hij ontzettend hard moet werken, of vanuit de familie? Bij dat eerste zou ik geloof wel balen als mijn partner 80 uur per week werkt en dan zo weinig energie en/of voldoening overhoudt dat er met geld gesmeten moet worden (maar dat is meer omdat ik die neiging zelf heb gehad en nu meer op zoek ben naar de eenvoud).
donderdag 25 maart 2010 om 12:27
nazman betaalt ook alles voor mij (boodschappen gaan van mijn stufi, de rest(dus ook mijn collegegeld, kleding, huur, vakanties) betaalt hij. waarom? sterkste schouders dragen de zwaarste last principe hij heeft 4x zoveel inkomen als ik. in het begin vond ik dit ook ongemakkelijk, maar het went. echt. en idd, koop eens in de zoveel tijd iets voor hem of organiseer iets om je eigen schuldgevoel af te kopen als dat je helpt.
donderdag 25 maart 2010 om 12:32
Dank je wel Hiltje, je woorden relativeren wel weer een beetje. Misschien doe ik ook te moeilijk of denk ik er teveel over na.
Hij komt uit een goede familie, en is met steun van hen eigen bedrijven gestart in het buitenland, waardoor hij het inmiddels nu ook zelf prima voor elkaar heeft. En nee, gelukkig werkt hij geen 80u/pw, maar is hij heel flexibel door het personeel dat voor hem werkt (tsja..sommige mensen worden rijk door tactisch te werk te gaan..)..
Hij komt uit een goede familie, en is met steun van hen eigen bedrijven gestart in het buitenland, waardoor hij het inmiddels nu ook zelf prima voor elkaar heeft. En nee, gelukkig werkt hij geen 80u/pw, maar is hij heel flexibel door het personeel dat voor hem werkt (tsja..sommige mensen worden rijk door tactisch te werk te gaan..)..
donderdag 25 maart 2010 om 12:34
quote:nazife schreef op 25 maart 2010 @ 12:27:
nazman betaalt ook alles voor mij (boodschappen gaan van mijn stufi, de rest(dus ook mijn collegegeld, kleding, huur, vakanties) betaalt hij. waarom? sterkste schouders dragen de zwaarste last principe hij heeft 4x zoveel inkomen als ik. in het begin vond ik dit ook ongemakkelijk, maar het went. echt. en idd, koop eens in de zoveel tijd iets voor hem of organiseer iets om je eigen schuldgevoel af te kopen als dat je helpt.Hmm, en hoe kijk jij aan tegen je 'oude' leven en je leven nu met hem? Vind je jezelf veranderd bijvoorbeeld?
nazman betaalt ook alles voor mij (boodschappen gaan van mijn stufi, de rest(dus ook mijn collegegeld, kleding, huur, vakanties) betaalt hij. waarom? sterkste schouders dragen de zwaarste last principe hij heeft 4x zoveel inkomen als ik. in het begin vond ik dit ook ongemakkelijk, maar het went. echt. en idd, koop eens in de zoveel tijd iets voor hem of organiseer iets om je eigen schuldgevoel af te kopen als dat je helpt.Hmm, en hoe kijk jij aan tegen je 'oude' leven en je leven nu met hem? Vind je jezelf veranderd bijvoorbeeld?
donderdag 25 maart 2010 om 12:48
Hmmmm, ik kan me jullie beider positie goed voorstellen. Als je het gevoel hebt dat hij voor jou betaalt uit 'zuivere' motieven (hij heeft nou eenmaal geld zat) zou ik er niet teveel een probleem van maken. En dan kun je je waardering laten blijken door eens iets voor hem terug te doen, materieel of immaterieel. Heb je het gevoel dat er 'strings attached' zijn, dat hij denkt dat dit hem ook meer rechten geeft in de relatie, dan zou ik erg voorzichtig zijn. Is het zo dat hij betaalt en daarom ook bepaalt (waar de vakantie heen gaat, wat jullie die avond gaan doen, welke meubels er worden aangeschaft, enz)? En het is nu misschien nog wat vroeg voor dat soort gesprekken, maar verwacht hij bijvoorbeeld dat jij straks thuis zult blijven met de eventuele kinderen (gesteld dat je die wilt en dat jij zou willen blijven werken).
mahna mahna tuduuuudududu
donderdag 25 maart 2010 om 12:54
Heeft je vriend trouwens van huis uit meegekregen dat mannen voor vrouwen horen te betalen? Ik had een collega, een oudere man, en als we samen gingen lunchen of koffie drinken stond hij er elke keer op om te betalen. Hij werd ook echt boos als ik wilde betalen, dat kon voor hem gewoon niet. Mannen betalen voor vrouwen, punt. Dit vond ik op een gegeven moment erg vervelend worden (was niet onderhandelbaar) en toen ben ik opgehouden met samen lunchen en heb de koffie tot het minimum beperkt.
mahna mahna tuduuuudududu
donderdag 25 maart 2010 om 12:58
quote:Feesie schreef op 25 maart 2010 @ 12:48:
.....
Is het zo dat hij betaalt en daarom ook bepaalt (waar de vakantie heen gaat, wat jullie die avond gaan doen, welke meubels er worden aangeschaft, enz)? En het is nu misschien nog wat vroeg voor dat soort gesprekken, maar verwacht hij bijvoorbeeld dat jij straks thuis zult blijven met de eventuele kinderen (gesteld dat je die wilt en dat jij zou willen blijven werken)Hier hebben we het wel degelijk over gehad. En ik vind hem heel reeel en zuiver in de wijze hoe hij tegen de situatie aankijkt. Tegen onze relatie. Hij wilt dat ik me goed voel, dat ik doe waar ik blij van word. Het maakt hem niet uit of ik ervoor kies thuis zal zitten, een baan te hebben of voor/met hem te gaan werken. Verschillende opties waar hij open voor staat, zolang hij maar met mij kan zijn (lief is ie ook!). Hij is een type dat zich wel makkelijk aanpast en het mij graag naar mijn zin maakt. Als we ergens gaan eten, dan kan ik gerust kiezen waar, dus daar vind ik hem niet dominant in.
.....
Is het zo dat hij betaalt en daarom ook bepaalt (waar de vakantie heen gaat, wat jullie die avond gaan doen, welke meubels er worden aangeschaft, enz)? En het is nu misschien nog wat vroeg voor dat soort gesprekken, maar verwacht hij bijvoorbeeld dat jij straks thuis zult blijven met de eventuele kinderen (gesteld dat je die wilt en dat jij zou willen blijven werken)Hier hebben we het wel degelijk over gehad. En ik vind hem heel reeel en zuiver in de wijze hoe hij tegen de situatie aankijkt. Tegen onze relatie. Hij wilt dat ik me goed voel, dat ik doe waar ik blij van word. Het maakt hem niet uit of ik ervoor kies thuis zal zitten, een baan te hebben of voor/met hem te gaan werken. Verschillende opties waar hij open voor staat, zolang hij maar met mij kan zijn (lief is ie ook!). Hij is een type dat zich wel makkelijk aanpast en het mij graag naar mijn zin maakt. Als we ergens gaan eten, dan kan ik gerust kiezen waar, dus daar vind ik hem niet dominant in.
