Relaties
alle pijlers
Gelukkig getrouwd blijven
woensdag 8 juli 2009 om 14:37
Ik ben zes jaar getrouwd, heb twee kinderen. Mijn man en ik zijn ervan overtuigd dat scheiden voor ons geen optie is, omdat we bij elkaar willen blijven, omdat dat de insteek van ons huwelijk was, omdat we onze kinderen een scheiding niet aan willen doen.
Het uitgangspunt bij elkaar te blijven geeft mij rust. Maar af en toe beklemt het me, bijv. als ik boos ben op mijn man, dan kan het juist benauwend voelen (zit ik de rest van mijn leven aan jou vast?).
Gisteren las ik ergens een opmerking van Nijntje die mij erg inspireerde. Ze schreef iets in de trant van: Ik ga ervan uit dat mijn man en ik fouten maken, maar we blijven bij elkaar en maken iets moois van onze tijd in dit aardse tranendal.
Het lukte me hierdoor meteen over een paar ergernissen heen te stappen die zich hadden opgebouwd. Ik wil meer leren van de gelukkig getrouwde mensen hier!
Deel hier je tips en ervaringen om je huwelijk goed en duurzaam te maken. Hoe blijf jij gelukkig getrouwd?
Ervaringen van in zonde levende hokkers ook welkom.
Het uitgangspunt bij elkaar te blijven geeft mij rust. Maar af en toe beklemt het me, bijv. als ik boos ben op mijn man, dan kan het juist benauwend voelen (zit ik de rest van mijn leven aan jou vast?).
Gisteren las ik ergens een opmerking van Nijntje die mij erg inspireerde. Ze schreef iets in de trant van: Ik ga ervan uit dat mijn man en ik fouten maken, maar we blijven bij elkaar en maken iets moois van onze tijd in dit aardse tranendal.
Het lukte me hierdoor meteen over een paar ergernissen heen te stappen die zich hadden opgebouwd. Ik wil meer leren van de gelukkig getrouwde mensen hier!
Deel hier je tips en ervaringen om je huwelijk goed en duurzaam te maken. Hoe blijf jij gelukkig getrouwd?
Ervaringen van in zonde levende hokkers ook welkom.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:24
Ik lees met veel belangstelling dit topic om vooral te kunnen relativeren, tips , adviezen en alles wat ik maar kan gebruiken om er toch weer een leuk/goed huwelijk van te maken. Mijn man neukte wel buiten de deur en ik heb het daar wel moeilijk mee. Wat me opviel is dat er gesproken wordt over goede/minder goede/ slechte tijden /ergernissen en hoe daar mee om te gaan maar zijn er ook vrouwen/mannen die echt in crisis hebben gezeten. Dat hoeft niet per definitie vreemdgaan te zijn, maar het komt op mij over of de meesten wel hun ups en downs hebben (meegemaakt), maar niet zozeer in een relatiecrisis hebben gezeten. Het is niet mijn bedoeling om dit positieve topic te vervuilen maar ik ben gewoon benieuwd omdat ik graag getrouwd blijf en liefst ook gelukkig getrouwd.
zondag 12 juli 2009 om 00:56
Powerwoman is zo iemand die niet wil geloven dat er ook normale mannen bestaan.
Is altijd handig. Als iemand zegt dat zij een goede relatie heeft, gewoon roepen 'maar misschien gaat hij wel vreemd, dat doen zoveel mannen'. Ik denk dan dat je de verkeerde mannen kent, maar goed....
Truly, wat bedoel je met crisis?
Is altijd handig. Als iemand zegt dat zij een goede relatie heeft, gewoon roepen 'maar misschien gaat hij wel vreemd, dat doen zoveel mannen'. Ik denk dan dat je de verkeerde mannen kent, maar goed....
Truly, wat bedoel je met crisis?
zondag 12 juli 2009 om 09:46
Nooit zo'n crisis dat we dachten over uit elkaar gaan. Wel tijden waarin het allemaal wat minder lekker liep, maar nooit zo erg.
Truly, het vreemdgaan van jouw man heeft een enorme deuk in jouw vertrouwen geschopt. Dat kost enorm veel tijd voordat je daar weer een beetje overheen bent. Er is trouwens een topic over: hoe was jullie relatie na vreemdgaan.
Misschien heb je daar iets aan?
Wat Rider zei is wel toepasselijk: ervan uitgaan dat je huwelijk onvoorwaardelijk is en dat jullie de keuze hebben tussen er het beste van maken of ongelukkig zijn samen.
Je bent nu boos en verdrietig en je vertrouwen is waarschijnlijk gedaald tot ver beneden het nulpunt. Met die achtergrond er het beste van maken valt zeker niet mee, maar is wel de oplossing denk ik.
Waarbij ik wel nog wil zeggen dat als je man structureel ontzettend over jouw grenzen heen gaat het wel heel moeilijk, zoniet onmogelijk wordt om dit vol te houden.
Sterkte!
Truly, het vreemdgaan van jouw man heeft een enorme deuk in jouw vertrouwen geschopt. Dat kost enorm veel tijd voordat je daar weer een beetje overheen bent. Er is trouwens een topic over: hoe was jullie relatie na vreemdgaan.
Misschien heb je daar iets aan?
Wat Rider zei is wel toepasselijk: ervan uitgaan dat je huwelijk onvoorwaardelijk is en dat jullie de keuze hebben tussen er het beste van maken of ongelukkig zijn samen.
Je bent nu boos en verdrietig en je vertrouwen is waarschijnlijk gedaald tot ver beneden het nulpunt. Met die achtergrond er het beste van maken valt zeker niet mee, maar is wel de oplossing denk ik.
Waarbij ik wel nog wil zeggen dat als je man structureel ontzettend over jouw grenzen heen gaat het wel heel moeilijk, zoniet onmogelijk wordt om dit vol te houden.
Sterkte!
zondag 12 juli 2009 om 09:55
quote:tyche schreef op 11 juli 2009 @ 19:35:
Ik kan niet zeggen dat wij een geheim hebben; dat onze relatie zo goed is is een optelsom van vanalles. We passen bij elkaar, lijken zelfs op elkaar, en denken over veel dingen hetzelfde. Dat maakt de relatie om te beginnen al natuurlijk, alsof het zo hoort. Elkaar liefdevol behandelen gaat vanzelf, eigenlijk. We kennen elkaar en houden van elkaar en als dat even wat minder is weet ik dat dat maar even duurt. We doen dingen voor elkaar, vragen ook dingen van elkaar. Ik zeg het als ik hem lief vind, of nodig heb, of als ik in een slechte bui ben. En als ik niks zeg merkt hij het alsnog. Er zijn trekjes aan hem die ik minder leuk vind, en vice versa, maar ik ben dol op de persoon die hij is.
We kunnen eindeloze gesprekken hebben, of juist heel erg stil voor onszelf bezig zijn en dan is het ook goed.
We plagen elkaar en debatteren, en soms kan ik hem dan niet uitstaan, met zijn gelijk. Maar echt ruzie hebben we zeer zelden, omdat we over kleine dingen niet vallen en van grote dingen begrijpen hoe de ander het bedoelde.
Mooi gezegd, Tyge. Vooral dat laatste. Zo gaat dat bij ons ook. Als hij een chaggereinige opmerking tegen mij maakt, dan denk ik niet: "klootzak!" Dan denk ik; "wat is er aan de hand, ben je moe, gefrustreerd door bijv. het werk?" En dan zorg ik dat ik de sterkste van ons twee ben op dat moment, omdat hij dat dan kennelijk nodig heeft. Andersom idem dito met een sterretje.
Het "gezamenlijke overwinnaarsgevoel" van Visotski herken ik ook. Samen iets goeds proberen te maken van het leven.
Ik kan niet zeggen dat wij een geheim hebben; dat onze relatie zo goed is is een optelsom van vanalles. We passen bij elkaar, lijken zelfs op elkaar, en denken over veel dingen hetzelfde. Dat maakt de relatie om te beginnen al natuurlijk, alsof het zo hoort. Elkaar liefdevol behandelen gaat vanzelf, eigenlijk. We kennen elkaar en houden van elkaar en als dat even wat minder is weet ik dat dat maar even duurt. We doen dingen voor elkaar, vragen ook dingen van elkaar. Ik zeg het als ik hem lief vind, of nodig heb, of als ik in een slechte bui ben. En als ik niks zeg merkt hij het alsnog. Er zijn trekjes aan hem die ik minder leuk vind, en vice versa, maar ik ben dol op de persoon die hij is.
We kunnen eindeloze gesprekken hebben, of juist heel erg stil voor onszelf bezig zijn en dan is het ook goed.
We plagen elkaar en debatteren, en soms kan ik hem dan niet uitstaan, met zijn gelijk. Maar echt ruzie hebben we zeer zelden, omdat we over kleine dingen niet vallen en van grote dingen begrijpen hoe de ander het bedoelde.
Mooi gezegd, Tyge. Vooral dat laatste. Zo gaat dat bij ons ook. Als hij een chaggereinige opmerking tegen mij maakt, dan denk ik niet: "klootzak!" Dan denk ik; "wat is er aan de hand, ben je moe, gefrustreerd door bijv. het werk?" En dan zorg ik dat ik de sterkste van ons twee ben op dat moment, omdat hij dat dan kennelijk nodig heeft. Andersom idem dito met een sterretje.
Het "gezamenlijke overwinnaarsgevoel" van Visotski herken ik ook. Samen iets goeds proberen te maken van het leven.
zondag 12 juli 2009 om 09:59
Nou moet ik er wel bij zeggen, dat je voor een dergelijke formule voor een gelukkig huwelijk natuurlijk wel een partner nodig hebt, die er op dezelfde manier in staat.
Het is dus geen verdienste of slimmigheidje van mij alleen, het is ook de mazzel dat ik een man heb getroffen die mij het einde vindt en er samen met mij het beste van wil maken.
Het is dus geen verdienste of slimmigheidje van mij alleen, het is ook de mazzel dat ik een man heb getroffen die mij het einde vindt en er samen met mij het beste van wil maken.
zondag 12 juli 2009 om 17:07
quote:Spinster schreef op 11 juli 2009 @ 20:14:
[...]
Volgens mij begreep je niet wat ik zei.Heel goed mogelijk quote:Ik doe nog een poging.Dank, dat waardeer ikquote:Ik lees hier regelmatig (en in de door mijn aangehaalde post ook van jou) dat mensen 'een relatie die mislukt is' inwisselbaar voor 'een relatie die over is' gebruiken.Maar dat doe ik dus NIET. Ik ga af op wat mensen hier zelf vertellen over hun relatie. Als je hier in diverse topics laat weten dat je voormalige relatie kloten-van-de-bok oid was, dan neem ik aan dat die relatie mislukt is. Ik volg daarbij echt alleen het oordeel van de persoon zelf, ik ga niet bepalen voor een ander of diens/dier relatie mislukt is of niet. Evenmin vind ik het van enig fatsoen getuigen als mensen die zeggen dat ze al jaren gelukkig zijn met hun relatie te horen krijgen dat ze niet weten waarover ze praten/hun kop in het zand steken/etc.quote:Een relatie die over is, is in mijn ogen niet per se mislukt maar gewoon over (en evt. was het ook een mislukte relatie, dat kan, maar is m.i. niet hetzelfde). En de andere kant gaat nog sterker op: een relatie die nog is, is m.i. ook niet per se 'geslaagd'.En alles wat ik daar aan toevoeg: het oordeel daarover is aan de betrokkenen zelf en aan niemand anders.quote:Je laatste stukje is in die zin dus grappig, omdat ik dát juist precies bedoelde. Jij vult even voor Dubiootje in dat haar relatie 'mislukt' was, terwijl zij aangeeft dat deze 'over' was.Ik lees heel wat meer dan één berichtje. Als ik lees hoe Dubiootje schrijft over die relatie, dan vat ik dat inderdaad samen met de term "mislukt". Niet omdat ik die relatie mislukt vind, hoe zou ik daarover kunnen oordelen?, maar om wat ze zelf schrijft.
[...]
Volgens mij begreep je niet wat ik zei.Heel goed mogelijk quote:Ik doe nog een poging.Dank, dat waardeer ikquote:Ik lees hier regelmatig (en in de door mijn aangehaalde post ook van jou) dat mensen 'een relatie die mislukt is' inwisselbaar voor 'een relatie die over is' gebruiken.Maar dat doe ik dus NIET. Ik ga af op wat mensen hier zelf vertellen over hun relatie. Als je hier in diverse topics laat weten dat je voormalige relatie kloten-van-de-bok oid was, dan neem ik aan dat die relatie mislukt is. Ik volg daarbij echt alleen het oordeel van de persoon zelf, ik ga niet bepalen voor een ander of diens/dier relatie mislukt is of niet. Evenmin vind ik het van enig fatsoen getuigen als mensen die zeggen dat ze al jaren gelukkig zijn met hun relatie te horen krijgen dat ze niet weten waarover ze praten/hun kop in het zand steken/etc.quote:Een relatie die over is, is in mijn ogen niet per se mislukt maar gewoon over (en evt. was het ook een mislukte relatie, dat kan, maar is m.i. niet hetzelfde). En de andere kant gaat nog sterker op: een relatie die nog is, is m.i. ook niet per se 'geslaagd'.En alles wat ik daar aan toevoeg: het oordeel daarover is aan de betrokkenen zelf en aan niemand anders.quote:Je laatste stukje is in die zin dus grappig, omdat ik dát juist precies bedoelde. Jij vult even voor Dubiootje in dat haar relatie 'mislukt' was, terwijl zij aangeeft dat deze 'over' was.Ik lees heel wat meer dan één berichtje. Als ik lees hoe Dubiootje schrijft over die relatie, dan vat ik dat inderdaad samen met de term "mislukt". Niet omdat ik die relatie mislukt vind, hoe zou ik daarover kunnen oordelen?, maar om wat ze zelf schrijft.
zondag 12 juli 2009 om 19:18
quote:mfihlo schreef op 11 juli 2009 @ 20:22:
[...]
Ik geloof niet dat ik ergens heb gezegd dat ik ervan overtuigd ben dat mijn man nooit buiten de deur neukt. Ik heb alleen gezegd dat wij gelukkig getrouwd zijn. Het een sluit het ander niet uit.
Met buiten de deur neuken heb ik namelijk geen enkele moeite, dat moet hij zeker doen als hij dat graag wil en de gelegenheid doet zich voor. Als het een beetje mee zit wil ik ook nog een uitgebreid verslag en doen we het samen nog even dunnetjes over. Het belang van echtelijke trouw wordt m.i. zwaar overschat en het is voor mij nooit een voorwaarde geweest.
Buiten dat vind ik het nogal pretentieus dat jij denkt te weten wat mijn man wel of niet uitvreet op basis van twee of drie posts van mij waarin ik zeg dat wij heel gelukkig zijn samen.
Denk je nou echt dat jij de enige vrouw bent hier die tussen de mannen werkt? En dat je, omdat je toevallig met mannen werkt, ook de enige bent die weet hoe mannen werkelijk in elkaar zitten? En geloof je nou echt dat je ook maar iets kan zeggen over mijn man, die je nog nooit ontmoet hebt? Of over mijn relatie? zonder dat je ook maar iets van mij af weet?
Dat is net zo naief als al die vrouwen die volgens jou denken dat ze gelukkig getrouwd zijn terwijl hun man rondneukt. Dat hun zoiets nooit zal overkomen.
Wie zegt dat ik het over jouw man heb? Voel je je aangesproken of zo. Daarbij komt dat iemand opmerkte: stel dat 1 van de 2 er anders over denkt en dit niet zegt.
Ik heb om jouw woorden te gebruiken nergens gezegd dat ik de enige ben die weet hoe mannen werkelijk in elkaar zitten. Trouwens op dit forum mag iedereen zijn of haar mening geven, dus wen er maar aan.
[...]
Ik geloof niet dat ik ergens heb gezegd dat ik ervan overtuigd ben dat mijn man nooit buiten de deur neukt. Ik heb alleen gezegd dat wij gelukkig getrouwd zijn. Het een sluit het ander niet uit.
Met buiten de deur neuken heb ik namelijk geen enkele moeite, dat moet hij zeker doen als hij dat graag wil en de gelegenheid doet zich voor. Als het een beetje mee zit wil ik ook nog een uitgebreid verslag en doen we het samen nog even dunnetjes over. Het belang van echtelijke trouw wordt m.i. zwaar overschat en het is voor mij nooit een voorwaarde geweest.
Buiten dat vind ik het nogal pretentieus dat jij denkt te weten wat mijn man wel of niet uitvreet op basis van twee of drie posts van mij waarin ik zeg dat wij heel gelukkig zijn samen.
Denk je nou echt dat jij de enige vrouw bent hier die tussen de mannen werkt? En dat je, omdat je toevallig met mannen werkt, ook de enige bent die weet hoe mannen werkelijk in elkaar zitten? En geloof je nou echt dat je ook maar iets kan zeggen over mijn man, die je nog nooit ontmoet hebt? Of over mijn relatie? zonder dat je ook maar iets van mij af weet?
Dat is net zo naief als al die vrouwen die volgens jou denken dat ze gelukkig getrouwd zijn terwijl hun man rondneukt. Dat hun zoiets nooit zal overkomen.
Wie zegt dat ik het over jouw man heb? Voel je je aangesproken of zo. Daarbij komt dat iemand opmerkte: stel dat 1 van de 2 er anders over denkt en dit niet zegt.
Ik heb om jouw woorden te gebruiken nergens gezegd dat ik de enige ben die weet hoe mannen werkelijk in elkaar zitten. Trouwens op dit forum mag iedereen zijn of haar mening geven, dus wen er maar aan.
zondag 12 juli 2009 om 20:04
Nee, ik voel me niet aangesproken. Het is wel een reuze pretentieuze post. Dat je nu je keutel intrekt en doet alsof je iets dergelijks nooit gesuggereerd hebt, doet daar niets aan af.
Je mag van mij zo pretentieus zijn als je zelf wil. Ik reageer daar ook op zoals ik zelf wil. Je zegt het zelf al, op dit forum mag iedereen zijn of haar mening geven.
Je mag van mij zo pretentieus zijn als je zelf wil. Ik reageer daar ook op zoals ik zelf wil. Je zegt het zelf al, op dit forum mag iedereen zijn of haar mening geven.
zondag 12 juli 2009 om 20:43
Ik las laatst ergens een artikel dat mensen die als kind vaak lachend op een foto stonden meer kans hadden op een gelukkige relatie. En ik vermoed ook dat dat wel klopt, mensen met een positieve levensinstelling hebben meer kans op een goede relatie vermoed ik.
Wat Nijntje zegt is ook waar, je moet wel 2 van zulke mensen in een relatie hebben.
Maar ik denk ook dat mensen met een sterk zelfbeeld, die goed weten wat ze willen, een goed gevoel voor eigenwaarde en met een positieve kijk op de wereld beter in staat zijn om een relatie tot een succes te maken dan mensen die al die dingen in mindere mate hebben. Ik vermoed ook dat partnerkeuze voor een deel van die eigenschappen afhangt. En of je ouders al dan niet een gelukkig huwelijk hadden speelt denk ik ook mee, als kan het ook zo zijn dat als je ouders een slecht huwelijk hadden dat je dan júist zelf harder je best gaat doen.
Ik vind het altijd een beetje onzinnig om te lezen dat je 'mazzel' zou hebben met een goede relatie en een goede partner. Tuurlijk is dat voor een deel mazzel, maar voor een groot deel is het ook gewoon zorgvuldig zijn met je partnerkeuze en weten wat je wilt in het leven.
Ik snap mensen nooit zo goed die stapelverliefd worden en er na 6 jaar relatie achterkomen dat zij graag wil trouwen en kinderen krijgen en hij eigenlijk een wereldreis wil maken, kinderen afschuwelijk vindt en eigenlijk nooit vastigheid wil in het leven. Dat soort dingen vormt voor mij de basis van een relatie, samen dezelfde kant op willen. En ik snap nooit zo goed dat volwassen mensen die factor laten schieten onder het mom van 'verliefd zijn'.
Wat Nijntje zegt is ook waar, je moet wel 2 van zulke mensen in een relatie hebben.
Maar ik denk ook dat mensen met een sterk zelfbeeld, die goed weten wat ze willen, een goed gevoel voor eigenwaarde en met een positieve kijk op de wereld beter in staat zijn om een relatie tot een succes te maken dan mensen die al die dingen in mindere mate hebben. Ik vermoed ook dat partnerkeuze voor een deel van die eigenschappen afhangt. En of je ouders al dan niet een gelukkig huwelijk hadden speelt denk ik ook mee, als kan het ook zo zijn dat als je ouders een slecht huwelijk hadden dat je dan júist zelf harder je best gaat doen.
Ik vind het altijd een beetje onzinnig om te lezen dat je 'mazzel' zou hebben met een goede relatie en een goede partner. Tuurlijk is dat voor een deel mazzel, maar voor een groot deel is het ook gewoon zorgvuldig zijn met je partnerkeuze en weten wat je wilt in het leven.
Ik snap mensen nooit zo goed die stapelverliefd worden en er na 6 jaar relatie achterkomen dat zij graag wil trouwen en kinderen krijgen en hij eigenlijk een wereldreis wil maken, kinderen afschuwelijk vindt en eigenlijk nooit vastigheid wil in het leven. Dat soort dingen vormt voor mij de basis van een relatie, samen dezelfde kant op willen. En ik snap nooit zo goed dat volwassen mensen die factor laten schieten onder het mom van 'verliefd zijn'.
zondag 12 juli 2009 om 20:46
Ik zie gewoon veel mensen relaties beginnen onder het mom van 'ach, die nare eigenschap gaat er vanzelf wel af en dat hij elk weekend tot 6.00 stomdronken in de kroeg hangt, dat gaat ook wel over met de jaren en dat hij eigenlijk gewoon een botte hork is komt omdat hij nog niet zo goed kan communiceren, dat lossen we wel op'.
zondag 12 juli 2009 om 21:28
quote:mfihlo schreef op 12 juli 2009 @ 20:04:
Nee, ik voel me niet aangesproken. Het is wel een reuze pretentieuze post. Dat je nu je keutel intrekt en doet alsof je iets dergelijks nooit gesuggereerd hebt, doet daar niets aan af.
Je mag van mij zo pretentieus zijn als je zelf wil. Ik reageer daar ook op zoals ik zelf wil. Je zegt het zelf al, op dit forum mag iedereen zijn of haar mening geven.Je niet aangesproken voelen.....ik merk het. Vind je reactie sterk overdreven. De pot verwijt de keutel in dit geval dat tie zwart ziet.
Nee, ik voel me niet aangesproken. Het is wel een reuze pretentieuze post. Dat je nu je keutel intrekt en doet alsof je iets dergelijks nooit gesuggereerd hebt, doet daar niets aan af.
Je mag van mij zo pretentieus zijn als je zelf wil. Ik reageer daar ook op zoals ik zelf wil. Je zegt het zelf al, op dit forum mag iedereen zijn of haar mening geven.Je niet aangesproken voelen.....ik merk het. Vind je reactie sterk overdreven. De pot verwijt de keutel in dit geval dat tie zwart ziet.
zondag 12 juli 2009 om 21:56
quote:rider schreef op 12 juli 2009 @ 17:07:
[...]
En alles wat ik daar aan toevoeg: het oordeel daarover is aan de betrokkenen zelf en aan niemand anders.
[...]
Volgens mij begrijpen we elkaar weer helemaal. Ik kan me ook vinden in de bovenstaande toevoeging . Daarom is het eigenlijk m.i. enerzijds leerzaam en interessant, anderzijds ook vrij onzinnig om 'het' recept voor een goede relatie met elkaar te delen. Wat voor de één werkt, werkt voor de ander niet. Waar de één zijn wensen en grenzen heeft liggen, heeft de ander ze niet. Waar de één blij van wordt, wordt de ander verdrietig van. En hoe de één basale begrippen invult (vb. 'vertrouwen') vult een ander ze weer heel anders in...
[...]
En alles wat ik daar aan toevoeg: het oordeel daarover is aan de betrokkenen zelf en aan niemand anders.
[...]
Volgens mij begrijpen we elkaar weer helemaal. Ik kan me ook vinden in de bovenstaande toevoeging . Daarom is het eigenlijk m.i. enerzijds leerzaam en interessant, anderzijds ook vrij onzinnig om 'het' recept voor een goede relatie met elkaar te delen. Wat voor de één werkt, werkt voor de ander niet. Waar de één zijn wensen en grenzen heeft liggen, heeft de ander ze niet. Waar de één blij van wordt, wordt de ander verdrietig van. En hoe de één basale begrippen invult (vb. 'vertrouwen') vult een ander ze weer heel anders in...
zondag 12 juli 2009 om 22:20
Ik schrijf ook mee op het topic relatie na vreemdgaan en ik heb er ook heel veel steun aan en herkenning waar ik heel blij mee ben, maar het groepje vaste schrijvers is beperkt en ik heb eigenlijk behoefte aan veel meer feed-back en verschilllende invalshoeken. Het intrigeerde me hoe jullie je relatie goed houden, maar tegelijkertijd viel het me op dat (zo komt het op mij over) dat de meesten van jullie die hier schrijven wel hun gewone ups en downs kennen maar niet voor heftige vuren hebben gestaan. Ja en wat zijn heftige vuren oftewel een soort van crisis, dat zal een ieder op zijn manier ervaren, wat voor de een een crisis is hoeft voor de ander niet zo te zijn. Dus wat de reden ook is, het gaat erom hoe je het beleeft en in welke kontekst eea gebeurt. Als je gekwetst wordt(heel erg) valt het idd niet mee om er het beste van te maken en kost het veel tijd, maar mijn man is zeker niet struktureel over mijn grenzen gegaan. Mijn vraag aan mezelf is dan ook waarom ik er zo’n probleem mee heb dat hij een paar keer buiten de deur geneukt heeft (puur voor de seks). Ik vraag me ook af, waar heb ik (wij) gefaald om een dergelijke (voor mij )crisis te voorkomen en wat doen jullie om zoiets te voorkomen. Is het toch jullie manier van omgaan met elkaar en doen of niet doen van dingen zoals jullie beschrijven die voorkomen dat je in een hele rotsituatie terecht komt?
Mfhilo, thyra dank voor jullie reaktie, de keuze is idd er het beste van maken of ongelukkig zijn (rider) en toch is het verdomde moeilijk al wil je nog zo graag het beste.
(f)
Mfhilo, thyra dank voor jullie reaktie, de keuze is idd er het beste van maken of ongelukkig zijn (rider) en toch is het verdomde moeilijk al wil je nog zo graag het beste.
(f)
zondag 12 juli 2009 om 23:40
Truly, je kan niet alles voorkomen, ook al doe je nog zo je best. Dat je man vreemd ging hoeft niet per se iets te zeggen over jullie relatie. Misschien miste hij iets in zijn leven en zocht hij het elders.
Wij hebben wel dingen meegemaakt die een enorme impact hebben op een relatie. Met name de geboorte van onze jongste die dat tenauwernood overleefde, de operaties die daarop volgden voordat hij 5 maanden oud was. Het was heel heel erg zwaar. Met ons mannetje gaat het nu erg goed (als ik dat van tevoren had geweten....).
Het was soms erg moeilijk om elkaar te blijven vinden omdat we er heel verschillend mee om gingen. Toch zijn we er samen uit gekomen, vooral door de onvoorwaardelijkheid die Rider noemt.
Voorwaarde voor die onvoorwaardelijkheid is wel dat er een basis voor is. als de ander zo ver over je grenzen is gegaan of nog gaat dat er niet mee te leven is, dan vraag ik me af of het nog helpt. Bovendien moet je het ook wel allebei willen en doen. Je kan moeilijk in je eentje zorgen dat een relatie goed is en blijft.
Wij hebben wel dingen meegemaakt die een enorme impact hebben op een relatie. Met name de geboorte van onze jongste die dat tenauwernood overleefde, de operaties die daarop volgden voordat hij 5 maanden oud was. Het was heel heel erg zwaar. Met ons mannetje gaat het nu erg goed (als ik dat van tevoren had geweten....).
Het was soms erg moeilijk om elkaar te blijven vinden omdat we er heel verschillend mee om gingen. Toch zijn we er samen uit gekomen, vooral door de onvoorwaardelijkheid die Rider noemt.
Voorwaarde voor die onvoorwaardelijkheid is wel dat er een basis voor is. als de ander zo ver over je grenzen is gegaan of nog gaat dat er niet mee te leven is, dan vraag ik me af of het nog helpt. Bovendien moet je het ook wel allebei willen en doen. Je kan moeilijk in je eentje zorgen dat een relatie goed is en blijft.
zondag 12 juli 2009 om 23:48
quote:Spinster schreef op 12 juli 2009 @ 21:56:
[...]
Volgens mij begrijpen we elkaar weer helemaal. Ik kan me ook vinden in de bovenstaande toevoeging Mooi quote:. Daarom is het eigenlijk m.i. enerzijds leerzaam en interessant, anderzijds ook vrij onzinnig om 'het' recept voor een goede relatie met elkaar te delen. Wat voor de één werkt, werkt voor de ander niet.Mee eens.
Ik denk dat het geen toeval is dat degenen hier die iets vertellen over een langdurige goede relatie met ongeveer dezelfde zaken komen, en dat die psychodinges waar BGB mee kwam met vergelijkbare punten komt. Maar ik denk dat het achteraf constateren dat "wat werkt" meestal ongeveer hetzelfde is verder niet enorm helpt. Als je zo niet in elkaar zit, kan je jezelf ook niet zo veranderen, denk ik. Lullig maar waar, sommige mensen zijn "er voor geboren" en anderen niet.
[...]
Volgens mij begrijpen we elkaar weer helemaal. Ik kan me ook vinden in de bovenstaande toevoeging Mooi quote:. Daarom is het eigenlijk m.i. enerzijds leerzaam en interessant, anderzijds ook vrij onzinnig om 'het' recept voor een goede relatie met elkaar te delen. Wat voor de één werkt, werkt voor de ander niet.Mee eens.
Ik denk dat het geen toeval is dat degenen hier die iets vertellen over een langdurige goede relatie met ongeveer dezelfde zaken komen, en dat die psychodinges waar BGB mee kwam met vergelijkbare punten komt. Maar ik denk dat het achteraf constateren dat "wat werkt" meestal ongeveer hetzelfde is verder niet enorm helpt. Als je zo niet in elkaar zit, kan je jezelf ook niet zo veranderen, denk ik. Lullig maar waar, sommige mensen zijn "er voor geboren" en anderen niet.
zondag 12 juli 2009 om 23:51
quote:truly schreef op 12 juli 2009 @ 22:20:
Het intrigeerde me hoe jullie je relatie goed houden, maar tegelijkertijd viel het me op dat (zo komt het op mij over) dat de meesten van jullie die hier schrijven wel hun gewone ups en downs kennen maar niet voor heftige vuren hebben gestaan.
Je hebt, met alle respect, geen idee.
Nu heb ik er ook geen enkele behoefte aan je enig idee te geven, dus dat je dit denkt kan ik je absoluut niet verwijten. Maar je mag van me aannemen dat ik weet hoe heftig het vuur van crisis voelt. Crisis met een hoofdletter, en langdurig, héél langdurig.
Het intrigeerde me hoe jullie je relatie goed houden, maar tegelijkertijd viel het me op dat (zo komt het op mij over) dat de meesten van jullie die hier schrijven wel hun gewone ups en downs kennen maar niet voor heftige vuren hebben gestaan.
Je hebt, met alle respect, geen idee.
Nu heb ik er ook geen enkele behoefte aan je enig idee te geven, dus dat je dit denkt kan ik je absoluut niet verwijten. Maar je mag van me aannemen dat ik weet hoe heftig het vuur van crisis voelt. Crisis met een hoofdletter, en langdurig, héél langdurig.
maandag 13 juli 2009 om 08:13
Mfhilo, dank je voor je antwoord, daar kan ik wel weer wat mee en alle beetjes helpen.
Rider: Ik denk niet dat de meesten/ sommigen hier geen crisis hebben meegemaakt, zo kwam het hier op me over schreef ik. Ik probeerde er achter te komen omdat ik weet dat veel mensen wel ernstige dingen meegemaakt hebben en hoe je dan toch je relatie goed houdt. Natuurlijk hoef je me geen idee te geven als je die behoefte niet hebt, met wat je zei over die onvoorwaardelijkheid ben ik ook al blij en geeft ook al stof tot denken.
Ben het ook helemaal eens met Spinster, maar door (genuanceerde) antwoorden kan ik bepalen waar ik wat aan heb.
Dat is toch ook fijn van een forum.
Rider: Ik denk niet dat de meesten/ sommigen hier geen crisis hebben meegemaakt, zo kwam het hier op me over schreef ik. Ik probeerde er achter te komen omdat ik weet dat veel mensen wel ernstige dingen meegemaakt hebben en hoe je dan toch je relatie goed houdt. Natuurlijk hoef je me geen idee te geven als je die behoefte niet hebt, met wat je zei over die onvoorwaardelijkheid ben ik ook al blij en geeft ook al stof tot denken.
Ben het ook helemaal eens met Spinster, maar door (genuanceerde) antwoorden kan ik bepalen waar ik wat aan heb.
Dat is toch ook fijn van een forum.
maandag 13 juli 2009 om 08:36
quote:truly schreef op 13 juli 2009 @ 08:13:
Rider: Ik denk niet dat de meesten/ sommigen hier geen crisis hebben meegemaakt, zo kwam het hier op me over schreef ik. Ik probeerde er achter te komen omdat ik weet dat veel mensen wel ernstige dingen meegemaakt hebben en hoe je dan toch je relatie goed houdt. Natuurlijk hoef je me geen idee te geven als je die behoefte niet hebt, met wat je zei over die onvoorwaardelijkheid ben ik ook al blij en geeft ook al stof tot denken.
Ik bedoelde het ook niet als verwijt, maar wel iets om te overwegen: niet iedereen zal de crises uit zijn/haar leven hier vertellen. Ik in ieder geval niet. Ook dat valt trouwens voor mij onder de kwaliteit van onze relatie: een crisis bespreken we niet met derden, maar pakken we gezamenlijk aan.
Rider: Ik denk niet dat de meesten/ sommigen hier geen crisis hebben meegemaakt, zo kwam het hier op me over schreef ik. Ik probeerde er achter te komen omdat ik weet dat veel mensen wel ernstige dingen meegemaakt hebben en hoe je dan toch je relatie goed houdt. Natuurlijk hoef je me geen idee te geven als je die behoefte niet hebt, met wat je zei over die onvoorwaardelijkheid ben ik ook al blij en geeft ook al stof tot denken.
Ik bedoelde het ook niet als verwijt, maar wel iets om te overwegen: niet iedereen zal de crises uit zijn/haar leven hier vertellen. Ik in ieder geval niet. Ook dat valt trouwens voor mij onder de kwaliteit van onze relatie: een crisis bespreken we niet met derden, maar pakken we gezamenlijk aan.
maandag 13 juli 2009 om 09:49
maandag 13 juli 2009 om 10:13
Vanwege het oplossen van crisissen of misschien vanwege het weten te voorkomen van de ergste crisissen?
Ik vermoed namelijk dat je in een goede relatie íets eerder ingrijpt wanneer blijkt dat 1 van tweeen ontevreden is en ook eerder aangeeft ontevreden te zijn dan in een relatie die niet zo goed is. Ik denk dat als het écht enórm uit de hand loopt de relatie misschien toch niet zo goed was als je dacht dat hij was.
Crisis, daar krijgt iedereen mee te maken denk ik, maar de mate waarin, daar heb je nog wel een stem in. Tenzij het gaat om overlijden van bijv. een kind of ernstige ziekte, dat zijn crisissen (crisa? ) waar je weinig tegen kunt beginnen.
Ik vermoed namelijk dat je in een goede relatie íets eerder ingrijpt wanneer blijkt dat 1 van tweeen ontevreden is en ook eerder aangeeft ontevreden te zijn dan in een relatie die niet zo goed is. Ik denk dat als het écht enórm uit de hand loopt de relatie misschien toch niet zo goed was als je dacht dat hij was.
Crisis, daar krijgt iedereen mee te maken denk ik, maar de mate waarin, daar heb je nog wel een stem in. Tenzij het gaat om overlijden van bijv. een kind of ernstige ziekte, dat zijn crisissen (crisa? ) waar je weinig tegen kunt beginnen.
maandag 13 juli 2009 om 10:21
quote:Thyra schreef op 13 juli 2009 @ 10:13:
Crisis, daar krijgt iedereen mee te maken denk ik, maar de mate waarin, daar heb je nog wel een stem in. Tenzij het gaat om overlijden van bijv. een kind of ernstige ziekte, dat zijn crisissen (crisa? ) waar je weinig tegen kunt beginnen.
Er is een hele reeks aan zaken te verzinnen waar je geen vat op hebt. Hoe je er vervolgens mee omgaat daar ben je eigen baas over. Hoewel ik wel vermoed dat je persoonlijkheid er heel veel mee te maken heeft.
Ik heb 10 jaar een vader gehad die me leerde niet te gaan lopen janken als er iets mis gaat, maar aan te pakken. Vervolgens gingen mijn ouders scheiden, en heb ik tien jaar een jankende vader mogen aanzien. De les van de tweede tien jaar was nog sterker dan de eerste tien: zo dus nooit. Walgelijk, je vader in zo'n huilie zien veranderen. Maar goed, dat is wat off topic.
Crisis, daar krijgt iedereen mee te maken denk ik, maar de mate waarin, daar heb je nog wel een stem in. Tenzij het gaat om overlijden van bijv. een kind of ernstige ziekte, dat zijn crisissen (crisa? ) waar je weinig tegen kunt beginnen.
Er is een hele reeks aan zaken te verzinnen waar je geen vat op hebt. Hoe je er vervolgens mee omgaat daar ben je eigen baas over. Hoewel ik wel vermoed dat je persoonlijkheid er heel veel mee te maken heeft.
Ik heb 10 jaar een vader gehad die me leerde niet te gaan lopen janken als er iets mis gaat, maar aan te pakken. Vervolgens gingen mijn ouders scheiden, en heb ik tien jaar een jankende vader mogen aanzien. De les van de tweede tien jaar was nog sterker dan de eerste tien: zo dus nooit. Walgelijk, je vader in zo'n huilie zien veranderen. Maar goed, dat is wat off topic.
maandag 13 juli 2009 om 10:24
quote:Thyra schreef op 13 juli 2009 @ 10:13:
Vanwege het oplossen van crisissen of misschien vanwege het weten te voorkomen van de ergste crisissen?
Het is ook weer niet zo natuurlijk dat je eerst een crisis hebt moeten weten te doorstaan of te voorkomen om te kunnen spreken van een gelukkige , goede relatie .
Maar het uitblijven ervan is ook geen garantie .
Ik vermoed namelijk dat je in een goede relatie íets eerder ingrijpt wanneer blijkt dat 1 van tweeen ontevreden is en ook eerder aangeeft ontevreden te zijn dan in een relatie die niet zo goed is. Ik denk dat als het écht enórm uit de hand loopt de relatie misschien toch niet zo goed was als je dacht dat hij was.
En na het uit de hand lopen ....als je dát samen goed op kunt pakken dan máák je er ( van een huwelijk dat minder goed is dan je dacht ) hopelijk een goed/ beter huwelijk van .
" je weet niet wat je had tot je op het punt stond het kwijt te raken " .... je huwelijk hoeft niet slecht te zijn als er iemand tijdelijk van het pad af is gedwaald .
Crisis, daar krijgt iedereen mee te maken denk ik, maar de mate waarin, daar heb je nog wel een stem in. Tenzij het gaat om overlijden van bijv. een kind of ernstige ziekte, dat zijn crisissen (crisa? ) waar je weinig tegen kunt beginnen.
Vanwege het oplossen van crisissen of misschien vanwege het weten te voorkomen van de ergste crisissen?
Het is ook weer niet zo natuurlijk dat je eerst een crisis hebt moeten weten te doorstaan of te voorkomen om te kunnen spreken van een gelukkige , goede relatie .
Maar het uitblijven ervan is ook geen garantie .
Ik vermoed namelijk dat je in een goede relatie íets eerder ingrijpt wanneer blijkt dat 1 van tweeen ontevreden is en ook eerder aangeeft ontevreden te zijn dan in een relatie die niet zo goed is. Ik denk dat als het écht enórm uit de hand loopt de relatie misschien toch niet zo goed was als je dacht dat hij was.
En na het uit de hand lopen ....als je dát samen goed op kunt pakken dan máák je er ( van een huwelijk dat minder goed is dan je dacht ) hopelijk een goed/ beter huwelijk van .
" je weet niet wat je had tot je op het punt stond het kwijt te raken " .... je huwelijk hoeft niet slecht te zijn als er iemand tijdelijk van het pad af is gedwaald .
Crisis, daar krijgt iedereen mee te maken denk ik, maar de mate waarin, daar heb je nog wel een stem in. Tenzij het gaat om overlijden van bijv. een kind of ernstige ziekte, dat zijn crisissen (crisa? ) waar je weinig tegen kunt beginnen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 13 juli 2009 om 10:25
Dat klopt Rider, maar ik bedoelde meer qua vreemdgaan, het 'niet meer spannend vinden', sleur, verliefd worden op een ander, dat soort crisissen heb je zelf grotendeels in de hand en ook de manier waarop je ermee omgaat.
Dingen als overlijden van een kind zijn van tevoren ook niet echt te voorspellen qua copingstijl, de één klapt dicht en wil er nooit meer over praten, de ander wil de hele dag juist praten om te verwerken. Dat is ook op te lossen en een keuze hoe je ermee omgaat, maar dat zijn zulke heftige dingen dat de impact daarvan niet echt te voorspellen zijn, omdat je niet weet hoe je zelf reageert
En dat over je vader, ik ken hem niet en je verhaal ook niet, maar doe je hem daarmee niet tekort?
Dingen als overlijden van een kind zijn van tevoren ook niet echt te voorspellen qua copingstijl, de één klapt dicht en wil er nooit meer over praten, de ander wil de hele dag juist praten om te verwerken. Dat is ook op te lossen en een keuze hoe je ermee omgaat, maar dat zijn zulke heftige dingen dat de impact daarvan niet echt te voorspellen zijn, omdat je niet weet hoe je zelf reageert
En dat over je vader, ik ken hem niet en je verhaal ook niet, maar doe je hem daarmee niet tekort?
