Relaties
alle pijlers
Gevoelens verminderd?
woensdag 6 mei 2009 om 16:54
Wat een dag.
Had al een bericht op het forum geplaatst dat het tussen mij en mijn vriendin nou niet bepaald goed ging de laatste tijd op het gebied van intimiteit mede door ernstige stress bij mij op het werk en de situatie die daaruit voortkomen.
Probleem is dat we nog wel knuffelen maar daar heb je het dan wel mee gehad. Nu heb ik voor mezelf eens wat dingen zitten bedenken en daar schrol ik van.
Voel ik nog wel die vlinders, heb ik nog wel de behoefte om met haar te vrijen of uitgebreid met haar te zoenen. Ik schrok van de antwoorden die ik naar mezelf gaf. Ik vind haar een schat en ze betekend heel veel voor me en we hebben een moeilijke start gehad en wonen sinds dit jaar samen maar eerlijk gezegd voel ik me sindsdien ongelukkiger worden en gespannen tegenover de rest van mijn omgeving. Ik doe altijd van alles met haar ze wil alleen dingen niet doen dan blijft ze thuis dus ik maar mee. Ik woon in een plaats die absoluut niet mijn keus is waar ik verder ook niemand ken. Ze heeft een heel ander leven en is andere dingen gewend. En het breekt me nu op.
Dat kan een combinatie zijn door de stress van werk en ontslagzaak die loopt maar ik vraag me toch niet af of we meer broer en zus zijn geworden dan geliefde....misschien wel omdat het te snel is gegaan.
Ik durf het er niet over te hebben met haar want wil haar geen pijn doen ben bang voor haar reactie maar aan de anderen kant ben ik bang dat ik hier te lang mee doorga omdat ik haar geen pijn wil doen en er zelf helemaal aan onderdoor ga want het lijkt de laatste tijd wel of ik mezelf aan het verliezen ben.
Misschien stom verhaal of herkenbaar? Wat zouden jullie doen of hebben jullie dit wel eens meegemaakt.
Voor de duidelijkheid ik ben een man
Had al een bericht op het forum geplaatst dat het tussen mij en mijn vriendin nou niet bepaald goed ging de laatste tijd op het gebied van intimiteit mede door ernstige stress bij mij op het werk en de situatie die daaruit voortkomen.
Probleem is dat we nog wel knuffelen maar daar heb je het dan wel mee gehad. Nu heb ik voor mezelf eens wat dingen zitten bedenken en daar schrol ik van.
Voel ik nog wel die vlinders, heb ik nog wel de behoefte om met haar te vrijen of uitgebreid met haar te zoenen. Ik schrok van de antwoorden die ik naar mezelf gaf. Ik vind haar een schat en ze betekend heel veel voor me en we hebben een moeilijke start gehad en wonen sinds dit jaar samen maar eerlijk gezegd voel ik me sindsdien ongelukkiger worden en gespannen tegenover de rest van mijn omgeving. Ik doe altijd van alles met haar ze wil alleen dingen niet doen dan blijft ze thuis dus ik maar mee. Ik woon in een plaats die absoluut niet mijn keus is waar ik verder ook niemand ken. Ze heeft een heel ander leven en is andere dingen gewend. En het breekt me nu op.
Dat kan een combinatie zijn door de stress van werk en ontslagzaak die loopt maar ik vraag me toch niet af of we meer broer en zus zijn geworden dan geliefde....misschien wel omdat het te snel is gegaan.
Ik durf het er niet over te hebben met haar want wil haar geen pijn doen ben bang voor haar reactie maar aan de anderen kant ben ik bang dat ik hier te lang mee doorga omdat ik haar geen pijn wil doen en er zelf helemaal aan onderdoor ga want het lijkt de laatste tijd wel of ik mezelf aan het verliezen ben.
Misschien stom verhaal of herkenbaar? Wat zouden jullie doen of hebben jullie dit wel eens meegemaakt.
Voor de duidelijkheid ik ben een man
vrijdag 8 mei 2009 om 23:14
Een wat vriendelijkere reactie van mij
Waarom geen tijdelijke breakup? Dat is nog niets definitiefs, maar jullie zitten zo op elkaars lip zonder wederzijds begrip, dat je het nu allemaal niet kunt overzien.
Je bent daarbij ook heel erg emotioneel waardoor je nu niet helder kunt nadenken en dingen zien zoals ze zijn ipv wat ze lijken.
Denk wel dat het beste zou zijn jezelf te omringen met mensen die jouw voetjes op de grond houden en af en toe een schopje opwaarts helpen.
Waarom geen tijdelijke breakup? Dat is nog niets definitiefs, maar jullie zitten zo op elkaars lip zonder wederzijds begrip, dat je het nu allemaal niet kunt overzien.
Je bent daarbij ook heel erg emotioneel waardoor je nu niet helder kunt nadenken en dingen zien zoals ze zijn ipv wat ze lijken.
Denk wel dat het beste zou zijn jezelf te omringen met mensen die jouw voetjes op de grond houden en af en toe een schopje opwaarts helpen.
zaterdag 9 mei 2009 om 00:01
Ron, als ik jouw posten zo lees zou het best eens kunnen dat je (licht) overspannen bent.
Vind ik ook heel begrijpelijk in jouw situatie.
Beste wat je kan doen is dan door je huisarts je laten doorverwijzen naar een psycholoog ofzo, of voor jezelf iets anders vinden wat je rust in je hoofd geeft. Ga in het bos wandelen, fietsen, hardlopen, leef je uit in de sportschool.....
Rust in je hoofd krijgen is nu het belangrijkste, zodat je helder kunt krijgen wat je nu eigenlijk echt wilt.
Mijn vriend is ook overspannen geweest, wilde toen ook maanden geen sex, vond ik ook niet leuk en heb ik ook gezegd, maar ik geloofde hem wel als hij zei dat het niet aan mij lag, omdat hij me wel heel veel knuffelde.
Dus dat zou je ook tegen je vriendin kunnen zeggen....
Succes ermee!
Vind ik ook heel begrijpelijk in jouw situatie.
Beste wat je kan doen is dan door je huisarts je laten doorverwijzen naar een psycholoog ofzo, of voor jezelf iets anders vinden wat je rust in je hoofd geeft. Ga in het bos wandelen, fietsen, hardlopen, leef je uit in de sportschool.....
Rust in je hoofd krijgen is nu het belangrijkste, zodat je helder kunt krijgen wat je nu eigenlijk echt wilt.
Mijn vriend is ook overspannen geweest, wilde toen ook maanden geen sex, vond ik ook niet leuk en heb ik ook gezegd, maar ik geloofde hem wel als hij zei dat het niet aan mij lag, omdat hij me wel heel veel knuffelde.
Dus dat zou je ook tegen je vriendin kunnen zeggen....
Succes ermee!
maandag 11 mei 2009 om 01:11
Dank je voor de reacties
We proberen er wel over te praten maar dat gaat echt niet.
Een tijdelijke brake up heb ik ook al wel aan gedacht maar daar heb ik iets over gezegd en kreeg toen net nog de genade om de opmerking terug te trekken want dat zag ze dus totaal niet zitten letterlijke tekst "ja ja tijdelijk uit elkaar en tot rust komen als je dingen zonder mij wil doen of andere meiden wil kan je het ook gewoon zeggen, waarom ik zei dat ik dacht dat het voor de rust voor ons beide beter was, waarop ze zei als je rust wilt dan ga je maar, maar als je terugkomt zitten er andere sloten op de deur" met andere woorden zie ik dus niet zitten......morgen weer een dag
We proberen er wel over te praten maar dat gaat echt niet.
Een tijdelijke brake up heb ik ook al wel aan gedacht maar daar heb ik iets over gezegd en kreeg toen net nog de genade om de opmerking terug te trekken want dat zag ze dus totaal niet zitten letterlijke tekst "ja ja tijdelijk uit elkaar en tot rust komen als je dingen zonder mij wil doen of andere meiden wil kan je het ook gewoon zeggen, waarom ik zei dat ik dacht dat het voor de rust voor ons beide beter was, waarop ze zei als je rust wilt dan ga je maar, maar als je terugkomt zitten er andere sloten op de deur" met andere woorden zie ik dus niet zitten......morgen weer een dag
maandag 11 mei 2009 om 15:07
Het lijkt mij verstandig dat jullie beiden even je eigen weg gaan. Haar reactie is wel erg onaardig en getuigd niet echt van inlevingsvermogen of de wil zich in je te verplaatsen. In een relatie die goed zit, heb je niet zo'n reactie. Kies voor jezelf en kijk op termijn of er echt nog leven in de relatie zit.
maandag 11 mei 2009 om 15:24
Zo even alle pagina's doorgelezen
Het lijkt me dat jullie elkaar gewoon vreselijk in de weg zitten.
Dat gaat echt niet vanzelf over.
Naar mijn bescheiden mening heb je drie keuzes
Je doet niets, en hoopt dat alles uiteindelijk beter wordt, maar die kans acht ik niet zo groot.
Je gaat toch om die tafel zitten en legt al je issues op tafel
En zij ook natuurlijk, gelijke monniken gelijke kappen
Of je verbreekt de relatie en gaat op jezelf wonen in een plaats naar jouw keuze, met jouw vrienden e.d.
Ow er is nog een vierde mogelijkheid, net al eerder genoemd
Een tijdelijk break.
Moet eerlijk zeggen dat ik daar zelf niet zo heel erg in geloof.
maar als ik het zo lees, heb jij zelf ook helemaal geen zin meer om verder te gaan met haar
Dus optie 2 en 3 lijken mij het meest voor de hand liggend!
Succes
Het lijkt me dat jullie elkaar gewoon vreselijk in de weg zitten.
Dat gaat echt niet vanzelf over.
Naar mijn bescheiden mening heb je drie keuzes
Je doet niets, en hoopt dat alles uiteindelijk beter wordt, maar die kans acht ik niet zo groot.
Je gaat toch om die tafel zitten en legt al je issues op tafel
En zij ook natuurlijk, gelijke monniken gelijke kappen
Of je verbreekt de relatie en gaat op jezelf wonen in een plaats naar jouw keuze, met jouw vrienden e.d.
Ow er is nog een vierde mogelijkheid, net al eerder genoemd
Een tijdelijk break.
Moet eerlijk zeggen dat ik daar zelf niet zo heel erg in geloof.
maar als ik het zo lees, heb jij zelf ook helemaal geen zin meer om verder te gaan met haar
Dus optie 2 en 3 lijken mij het meest voor de hand liggend!
Succes
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 12 mei 2009 om 00:47
quote:ron85 schreef op 11 mei 2009 @ 01:11:
"ja ja tijdelijk uit elkaar en tot rust komen als je dingen zonder mij wil doen of andere meiden wil kan je het ook gewoon zeggen, waarom ik zei dat ik dacht dat het voor de rust voor ons beide beter was, waarop ze zei als je rust wilt dan ga je maar, maar als je terugkomt zitten er andere sloten op de deur" Da's dus pure angst van haar om je te verliezen! Ik vind dit wel een kinderachtige reactie, zeg! Mag ik vragen hoe oud je vriendin in?
"ja ja tijdelijk uit elkaar en tot rust komen als je dingen zonder mij wil doen of andere meiden wil kan je het ook gewoon zeggen, waarom ik zei dat ik dacht dat het voor de rust voor ons beide beter was, waarop ze zei als je rust wilt dan ga je maar, maar als je terugkomt zitten er andere sloten op de deur" Da's dus pure angst van haar om je te verliezen! Ik vind dit wel een kinderachtige reactie, zeg! Mag ik vragen hoe oud je vriendin in?
dinsdag 12 mei 2009 om 08:48
Hoi Ron,
Ik heb het topic even door gelezen. Lastige situatie voor je. Ik vraag me af waarom je aan het wachten bent op wat gaat komen. Het klinkt alsof jij in ziet dat je niet verder kan op deze manier met haar. Zij probeert de situatie nog te redden door alles te houden zoals het is (maar daar wordt jij niet gelukkiger van). Jij hebt een time out nodig, maar krijg je niet (dan moet je maar helemaal weg). Waarom wacht je op haar beslissing dat zij jou de deur wijst omdat je niet verder wilt zoals het nu gaat?
Bedenk wat jij wilt en onderneem actie! Je kan ook zelf een beslissing nemen (hoewel dat hartstikke moeilijk is, maar uiteindelijk beter) ipv af te wachten en te zeggen "morgen weer een dag...." Tuurlijk, en daarna weer een dag, en daarna weer een dag, en dan, en dan...
Veel succes, ik hoop dat je er voor jezelf uit komt.
Ik heb het topic even door gelezen. Lastige situatie voor je. Ik vraag me af waarom je aan het wachten bent op wat gaat komen. Het klinkt alsof jij in ziet dat je niet verder kan op deze manier met haar. Zij probeert de situatie nog te redden door alles te houden zoals het is (maar daar wordt jij niet gelukkiger van). Jij hebt een time out nodig, maar krijg je niet (dan moet je maar helemaal weg). Waarom wacht je op haar beslissing dat zij jou de deur wijst omdat je niet verder wilt zoals het nu gaat?
Bedenk wat jij wilt en onderneem actie! Je kan ook zelf een beslissing nemen (hoewel dat hartstikke moeilijk is, maar uiteindelijk beter) ipv af te wachten en te zeggen "morgen weer een dag...." Tuurlijk, en daarna weer een dag, en daarna weer een dag, en dan, en dan...
Veel succes, ik hoop dat je er voor jezelf uit komt.
dinsdag 12 mei 2009 om 08:52
Het klinkt trouwens heel herkenbaar hoor.
Ex en ik hebben ook time out gehad (3 weken apart gewoond), daarna doorstart gemaakt. Ging wisselend, uiteindelijk kwamen we erachter dat het gewoon niet 'meant to be' was en zijn we gestopt. Dat proces van beslissen was heel moeilijk, we zaten een beetje elkaar af te wachten (wachten tot de ander een besluit heeft genomen).
Ik heb ervan geleerd dat ik zelf beslissingen moet nemen (los van de mening van de ander). Mijn gevoel telt ook, dus hoef ik mijn mening niet aan te passen.
Ik hoop dat je er iets aan hebt, sterkte.
Ex en ik hebben ook time out gehad (3 weken apart gewoond), daarna doorstart gemaakt. Ging wisselend, uiteindelijk kwamen we erachter dat het gewoon niet 'meant to be' was en zijn we gestopt. Dat proces van beslissen was heel moeilijk, we zaten een beetje elkaar af te wachten (wachten tot de ander een besluit heeft genomen).
Ik heb ervan geleerd dat ik zelf beslissingen moet nemen (los van de mening van de ander). Mijn gevoel telt ook, dus hoef ik mijn mening niet aan te passen.
Ik hoop dat je er iets aan hebt, sterkte.
woensdag 13 mei 2009 om 20:01
vrijdag 15 mei 2009 om 01:22
Het is echt per minuut een verschil hoe het gaat maa er hangt continu een helle vervelende spanning. Als ze toenadering zoekt stoot ik dat af, het gevoel dat ze me niet begrijpt en hoe ze erover prat maakt dat ik nog meer afstand neem ook al wil ik dat misschien niet. Ze zei dat ze het idee heeft dat er meer speelt. Een tijdelik time out zit ze niet zitten en ik moest maar met iemand gaan praten.....en ook lichamelijk een week geen intimiteit kon ze wel hebben maar 3 maanden vind ze niet normaal en dan kan ik alles zeggen maar ze btrekt het allemaal op zichzelf. En ik word er echt doodongelukkig van, vind het niet fijn meer om naar buiten te gaan, dingen samen doen gaat ook niet want ik wil gewoon even niet dat heeft dan weer niets met haar te maken maar stress over werk.
Het is gewoon erg ingewikkeld wil haar niet steeds pijndoen maar ze begrijptme zo verkeerd dat als ik een beslissing neem er hoe dan ook hele grote ruzie van gaat komen en dat trek ik niet
Het is gewoon erg ingewikkeld wil haar niet steeds pijndoen maar ze begrijptme zo verkeerd dat als ik een beslissing neem er hoe dan ook hele grote ruzie van gaat komen en dat trek ik niet
