Relaties
alle pijlers
Goede relatie en toch verliefd op een ander
dinsdag 3 juni 2008 om 20:01
maandag 9 juni 2008 om 21:09
Tsja, beheersing. Het enige wat me nu nog tegenhoud is dat ik denk dat ik een dubbelleven niet volhoud en ook niet wil, aan de andere kant, ik zou het bijna van de daken willen schreewen (en tegen hem zeggen natuurlijk) dat ik hardstikke gek op hem ben en vraag me af of dat inderdaad ook een keer gaat gebeuren. Ik blijf maar contact met hem houden en da's natuurlijk onwijs gevaarlijk. Dat is ook de reden dat niemand dit weet. Ik wil niemand hiermee opzadelen (al mijn vrienden kennen mijn vriend uiteraard ook) en heb eerlijk gezegd ook gewoon geen zin in al die goedbedoelde adviezen. Ik weet nl. heel goed dat ik superfout bezig ben, maar kan het nu gewoon niet laten, vreselijk...
dinsdag 10 juni 2008 om 21:05
dinsdag 10 juni 2008 om 22:24
Niet gedacht dat ik hier ook wat zou typen, maar helaas...
Ik heb al een paar jaar een hele lieve en leuke vriend waar ik heel veel van hou. Maar... sinds 1 maand heb ik vaak een ander in mn hoofd! Ik ben niet echt verliefd, maar vind hem wel erg leuk.
Ik weet niet zo goed wat ik ermee aanmoet, maar jullie verhalen waren erg herkenbaar.
Ik voel me zo raar en schuldig dat ik hier aan het schrijven ben :s
Mn vriend en ik zijn erg gelukkig samen, hij is echt heel erg lief, leuk, knap enz. Iedereen ziet ons als een perfect stelletje.
Toch krijg ik de kriebels van een andere man, die trouwens vrijgezel is. Aan de ene kant probeer ik het weg te stoppen, maar aan de andere kant blijf ik aan hem denken. En mijn arme vriend weet van niks! Ik weet niet wat ik ermee aanmoet, zo wil ik in ieder geval niet verder! Ik kan natuurlijk proberen die ander uit mn hoofd te zetten, maar ik zie hem dagelijks op het werk... dit maakt het nog wat moeilijker. Er wordt vaak gezegd op de topics: het gras lijkt altijd groener aan de overkant. Daarom probeer ik ook op de positieve punten van mn vriend en van onze relatie te focussen en de negatieve punten van die ander.
Ik vertel het hele verhaal een volgende keer, wou alvast een beginnetje maken hier en jullie laten weten dat ik precies weet wat jullie bedoelen en ik ook geen idee heb hoe hiermee om te gaan!
Ik heb al een paar jaar een hele lieve en leuke vriend waar ik heel veel van hou. Maar... sinds 1 maand heb ik vaak een ander in mn hoofd! Ik ben niet echt verliefd, maar vind hem wel erg leuk.
Ik weet niet zo goed wat ik ermee aanmoet, maar jullie verhalen waren erg herkenbaar.
Ik voel me zo raar en schuldig dat ik hier aan het schrijven ben :s
Mn vriend en ik zijn erg gelukkig samen, hij is echt heel erg lief, leuk, knap enz. Iedereen ziet ons als een perfect stelletje.
Toch krijg ik de kriebels van een andere man, die trouwens vrijgezel is. Aan de ene kant probeer ik het weg te stoppen, maar aan de andere kant blijf ik aan hem denken. En mijn arme vriend weet van niks! Ik weet niet wat ik ermee aanmoet, zo wil ik in ieder geval niet verder! Ik kan natuurlijk proberen die ander uit mn hoofd te zetten, maar ik zie hem dagelijks op het werk... dit maakt het nog wat moeilijker. Er wordt vaak gezegd op de topics: het gras lijkt altijd groener aan de overkant. Daarom probeer ik ook op de positieve punten van mn vriend en van onze relatie te focussen en de negatieve punten van die ander.
Ik vertel het hele verhaal een volgende keer, wou alvast een beginnetje maken hier en jullie laten weten dat ik precies weet wat jullie bedoelen en ik ook geen idee heb hoe hiermee om te gaan!
woensdag 11 juni 2008 om 16:44
Oei Cocktail, das lastig als je 'm elke dag ziet!
Je zegt dat je nog niet echt verliefd bent? Maar als ik het zo lees dan zit dat er wel aan te komen?
@ Goocheldoos:
Ik heb het dus wel tegen 2 vriendinnen verteld, maar dat was omdat ik het echt kwijt moest. Ik werd gewoon gek zowat! Als je met zoiets rondloopt, en dat al zo'n lange tijd, dan is het fijn als je even stoom kunt afblazen.
Maar nu heb ik daar toch wel spijt van, ik zadel liever toch niet iemand anders met mijn probleem op, maar goed. Aan de andere kant is het wel een extra stok achter de deur, want ik weet zeker dat ze me nu stiekem wel een beetje in de gaten houden.
Je zegt dat je nog niet echt verliefd bent? Maar als ik het zo lees dan zit dat er wel aan te komen?
@ Goocheldoos:
Ik heb het dus wel tegen 2 vriendinnen verteld, maar dat was omdat ik het echt kwijt moest. Ik werd gewoon gek zowat! Als je met zoiets rondloopt, en dat al zo'n lange tijd, dan is het fijn als je even stoom kunt afblazen.
Maar nu heb ik daar toch wel spijt van, ik zadel liever toch niet iemand anders met mijn probleem op, maar goed. Aan de andere kant is het wel een extra stok achter de deur, want ik weet zeker dat ze me nu stiekem wel een beetje in de gaten houden.
woensdag 11 juni 2008 om 16:45
O o wat herkenbaar allemaal hè! Moest vandaag ergens anders werken zodoende zou ik mijn vlam niet zien vandaag. Ben ik als een idioot naar het andere pand gescheurd om toch nog een glimp van hem op te kunnen vangen. Het is gelukt, ik ben echt smoor!!!! Niet normaal. 24/7 loop ik met hem in mijn hoofd. Wordt afstandelijk tegenover mijn vriend. Hij heeft geen idee. Wat ga ik hier mee doen?? Het gevoel is zo sterk. Ik ben er bijna niet meer tegen op gewassen! Heb hem vandaag zelfs een sms gestuurd, ging nergens bijzonders over maar alleen al het idee dat hij met terug smst (wat hij deed). Tsjonge jonge, daar kan ik dus echt helemaal van blozen als een puber. Dat ben ik inmiddels echt niet meer maar lastig dat het is! Zijn jullie in staan om je in te houden? Ik ben bang dat ik misschien dingen ga doen die ik zelf altijd heb verafschuwd! Als er iemand het hardst riep dat vreemdgaan echt niet kan, dan ben ik het! Nooit gedacht zelf in deze situatie terecht te komen. Ben overigens ook nog nooit vreemdgegaan en was dit stellig van plan om dit nooit te doen! Deze vlam doet mijn hart echter wel heel hard bonken!!! Slapeloze nachten.... Wat moet ik???
woensdag 11 juni 2008 om 17:10
woensdag 11 juni 2008 om 19:18
Milame wat je moet doen is bedenken of je op langere termijn gelukkig bent met je huidige partner, zo niet dan zou ik het uitmaken (scheiden?)
Zo ja dan zou ik kappen met die nieuwe gozer, hem niet benaderen voor contact en hem lekker zijn geluk ergens anders laten zoeken als je weet dat je je partner toch nooit voor hem zou verlaten.
Dat scheelt een hoop verdriet aan beide kanten!
Zo ja dan zou ik kappen met die nieuwe gozer, hem niet benaderen voor contact en hem lekker zijn geluk ergens anders laten zoeken als je weet dat je je partner toch nooit voor hem zou verlaten.
Dat scheelt een hoop verdriet aan beide kanten!
woensdag 11 juni 2008 om 19:54
Ik ben 24.
En of m'n relatie top is? Er zijn mensen die van mening zijn dat als je relatie top is dat je dan geen gevoelens kan krijgen voor een ander. Ik weet niet of ik het daarmee eens ben, maar het kan zeker een teken zijn dat er iets niet goed zit.
Er zit bij mij wel iets meer achter. Ik was (in mijn omgeving dan) best wel een laatbloeier en mijn vriend is m'n 1e serieuze vriend. Toen ik mijn vriend leerde kennen was ik zo groen als gras en als hij geen actie had ondernomen dan was het nu nog niks tussen ons geworden. Tijdens onze relatie ben ik heel erg veranderd, ben van een saai, onzeker muurbloempje verandert in een sociale, vrolijke doorzetter (als ik het even kort in steekwoorden moet omschrijven). Voor ik mijn vriend kende keken jongens niet naar mij om, nu is dat wel anders. En nu durf ik ook wat met die aandacht te doen, maarja nu kan het niet! En zal ik er waarschijnlijk ook nooit achter komen hoe het met een andere jongen is. Ik zal nooit dat 'spel' meemaken van flirten, het 1e afspraakje, verliefd worden enz.
Het klinkt misschien heel sletterig, en anderen zouden het dus misschien omschrijven als dat m'n relatie niet goed is, maar ik zou wel eens een tijdje lekker ongenegeerd willen flirten en zoenen met andere jongens! En dan keihard tot de conclusie komen dat mijn vriend toch echt de liefste, leukste en lekkerste is .
Maarja ik wil mijn vriend niet kwijt dus dan is het een duidelijke zaak. Hij weet dit overigens ook hoor en hij kan het zelfs wel begrijpen, hij heeft zelf wel vergelijkingsmateriaal om het zo maar te zeggen, maar een vrije relatie is niks voor hem . En voor mij eigenlijk ook niet! Stel, al zou ik groen licht van hem krijgen, dan zou ik het niet eens kunnen, want ik zou het andersom ook niet leuk vinden.
En of m'n relatie top is? Er zijn mensen die van mening zijn dat als je relatie top is dat je dan geen gevoelens kan krijgen voor een ander. Ik weet niet of ik het daarmee eens ben, maar het kan zeker een teken zijn dat er iets niet goed zit.
Er zit bij mij wel iets meer achter. Ik was (in mijn omgeving dan) best wel een laatbloeier en mijn vriend is m'n 1e serieuze vriend. Toen ik mijn vriend leerde kennen was ik zo groen als gras en als hij geen actie had ondernomen dan was het nu nog niks tussen ons geworden. Tijdens onze relatie ben ik heel erg veranderd, ben van een saai, onzeker muurbloempje verandert in een sociale, vrolijke doorzetter (als ik het even kort in steekwoorden moet omschrijven). Voor ik mijn vriend kende keken jongens niet naar mij om, nu is dat wel anders. En nu durf ik ook wat met die aandacht te doen, maarja nu kan het niet! En zal ik er waarschijnlijk ook nooit achter komen hoe het met een andere jongen is. Ik zal nooit dat 'spel' meemaken van flirten, het 1e afspraakje, verliefd worden enz.
Het klinkt misschien heel sletterig, en anderen zouden het dus misschien omschrijven als dat m'n relatie niet goed is, maar ik zou wel eens een tijdje lekker ongenegeerd willen flirten en zoenen met andere jongens! En dan keihard tot de conclusie komen dat mijn vriend toch echt de liefste, leukste en lekkerste is .
Maarja ik wil mijn vriend niet kwijt dus dan is het een duidelijke zaak. Hij weet dit overigens ook hoor en hij kan het zelfs wel begrijpen, hij heeft zelf wel vergelijkingsmateriaal om het zo maar te zeggen, maar een vrije relatie is niks voor hem . En voor mij eigenlijk ook niet! Stel, al zou ik groen licht van hem krijgen, dan zou ik het niet eens kunnen, want ik zou het andersom ook niet leuk vinden.
woensdag 11 juni 2008 om 21:06
Dat snap ik eigenlijk wel, maar toch lijkt het mooier dan dat het echt is.
Je hebt een hartstikke leuke vriend volgens mij, wat zeg ik een super vriend!!!
Hij heeft de stap genomen en is voor jou gegeaan? Dat betekent dat hij echt wat in je heeft gezien en dat ie jou in zijn leven wilde.
Dat is echt iets heel speciaals, want niet elke jongen ziet in jou wat hij toen zag!
Er zijn denk ik niet veel jongens die echt moeite doen. In ieder geval de jouwe wel!
En hoe mooi het ook lijkt met anderen iets hebben, het lijkt echt mooier dan het is en tuurlijk had het met die andere jongen ook wat kunnen worden, maar JIJ stapt op hem af en ja, dat maakt je toch wel weer wat afhankelijk.
Blijf lekker bij je vriend, mocht je aan je gevoelens voor HEM twijfelen (dus niet persoonlijk dat je verder geen andere jongens hebt gehad) maar omdat hij zich rot tegen je gedraagd of omdat het niet meer klikt dan zou ik zeggen denk nog eens na over je relatie.
Maar ik wens je veel sterkte meis!
Je hebt een hartstikke leuke vriend volgens mij, wat zeg ik een super vriend!!!
Hij heeft de stap genomen en is voor jou gegeaan? Dat betekent dat hij echt wat in je heeft gezien en dat ie jou in zijn leven wilde.
Dat is echt iets heel speciaals, want niet elke jongen ziet in jou wat hij toen zag!
Er zijn denk ik niet veel jongens die echt moeite doen. In ieder geval de jouwe wel!
En hoe mooi het ook lijkt met anderen iets hebben, het lijkt echt mooier dan het is en tuurlijk had het met die andere jongen ook wat kunnen worden, maar JIJ stapt op hem af en ja, dat maakt je toch wel weer wat afhankelijk.
Blijf lekker bij je vriend, mocht je aan je gevoelens voor HEM twijfelen (dus niet persoonlijk dat je verder geen andere jongens hebt gehad) maar omdat hij zich rot tegen je gedraagd of omdat het niet meer klikt dan zou ik zeggen denk nog eens na over je relatie.
Maar ik wens je veel sterkte meis!
donderdag 12 juni 2008 om 07:28
Thnx voor je reactie!
Ik blijf ook lekker bij m'n vriend, voor zover ik nu weet twijfel ik niet aan mijn gevoelens voor hem, hij is gewoon super en ik zou m'n leven niet kunnen voorstellen zonder hem.
Maar ergens knaagt het wel een beetje en dan helpt het niet als er een ander prettig exemplaar rondloopt
Ik blijf ook lekker bij m'n vriend, voor zover ik nu weet twijfel ik niet aan mijn gevoelens voor hem, hij is gewoon super en ik zou m'n leven niet kunnen voorstellen zonder hem.
Maar ergens knaagt het wel een beetje en dan helpt het niet als er een ander prettig exemplaar rondloopt
donderdag 12 juni 2008 om 20:38
Ik ben 33, maar mijn vlam is een stukkie ouder. Wat voel ik me kut vandaag. Heb hem onlangs gezien, maar met een hoop anderen erbij. Dus wat doe ik: ik probeer hem te vermijden, omdat ik bang ben dat anderen er lucht van krijgen en wat voel ik me daar nu klote onder. Tuurlijk is beter voor mijn relatie, maar voel me zo verdrietig. Had zo graag met hem willen praten. Geen idee hoe dit afloopt nu.
Cocktail, ik vind jouw verhaal zo herkenbaar. Lijkt me lastig als je idd iemand élke dag ziet, zou dat geloof ik gewoon niet trekken. En Milame, ik heb ook altijd geschreeuwd dat ík nooit vreemd zou gaan. Technisch gezien klopt dat ook nog steeds. Aan de ene kant hoop ik dat hij me nu niet meer durft te mailen/sms-en, maar alleen het idee al, daar word ik zó treurig van. Dan wil ik toch weer contact zoeken.
Cocktail, ik vind jouw verhaal zo herkenbaar. Lijkt me lastig als je idd iemand élke dag ziet, zou dat geloof ik gewoon niet trekken. En Milame, ik heb ook altijd geschreeuwd dat ík nooit vreemd zou gaan. Technisch gezien klopt dat ook nog steeds. Aan de ene kant hoop ik dat hij me nu niet meer durft te mailen/sms-en, maar alleen het idee al, daar word ik zó treurig van. Dan wil ik toch weer contact zoeken.
donderdag 12 juni 2008 om 20:50
Hebben jullie enig idee hoeveel pijn jullie degene hiermee doen waar jullie een relatie mee hebben.
Neem een beslissing maar speel niet met de gevoelens van degene waar je zogenaamd zo'n goede relatie mee hebt. Zoals jullie zelf al schrijven als je partner nu iets doet wat je niet bevalt ga je het veel groter maken dan het is met alle bijkomende gevolgen van dien en uiteindelijk is het je partner die voor je de beslissing neemt omdat die echt wel voelt dat er wat aan de hand is maar er nog niet de vinger op kan leggen omdat hij/zij voelt dat er iets is maar ongetwijfeld zal je dat ontkennen. Eerlijkheid duurt echt het langst en laat een ander niet voor je beslissen maar wees eens zo moedig om zelf de beslissing te nemen.
Neem een beslissing maar speel niet met de gevoelens van degene waar je zogenaamd zo'n goede relatie mee hebt. Zoals jullie zelf al schrijven als je partner nu iets doet wat je niet bevalt ga je het veel groter maken dan het is met alle bijkomende gevolgen van dien en uiteindelijk is het je partner die voor je de beslissing neemt omdat die echt wel voelt dat er wat aan de hand is maar er nog niet de vinger op kan leggen omdat hij/zij voelt dat er iets is maar ongetwijfeld zal je dat ontkennen. Eerlijkheid duurt echt het langst en laat een ander niet voor je beslissen maar wees eens zo moedig om zelf de beslissing te nemen.
donderdag 12 juni 2008 om 20:59
Hoe doe ik mijn vriend er pijn mee?
Ik ben ook hartstikke reeel, het zal (hoogstwaarschijnlijk) nooit wat worden tussen mij en die andere jongen. Dus ik zal er ook niks mee doen. Maar dat neemt niet weg dat ik het af en toe wel zou wíllen. Maar tussen willen en doen zit een heel gat.
Ik heb ook niet het idee dat mijn vriend eronder te lijden heeft, ík heb er juist onder te lijden, ik vind het zo langzamerhand héél vervelend worden dat hij continu in m'n hoofd zit.
Het overkomt je echt en ik heb geen idee hoe ik er weer vanaf kom....
Ik ben ook hartstikke reeel, het zal (hoogstwaarschijnlijk) nooit wat worden tussen mij en die andere jongen. Dus ik zal er ook niks mee doen. Maar dat neemt niet weg dat ik het af en toe wel zou wíllen. Maar tussen willen en doen zit een heel gat.
Ik heb ook niet het idee dat mijn vriend eronder te lijden heeft, ík heb er juist onder te lijden, ik vind het zo langzamerhand héél vervelend worden dat hij continu in m'n hoofd zit.
Het overkomt je echt en ik heb geen idee hoe ik er weer vanaf kom....
donderdag 12 juni 2008 om 22:26
Ben je er echt van overtuigd dat sinds je deze gevoelens hebt je je niet anders bent gaan gedragen richting je vriend. Echt heel eerlijk zijn?
Ik ben in deze namelijk de andere partij geweest. Hij zei ook dat er geen ander was. Maar dan krijg je dus de vraag wat is een ander pas als je seks hebt met elkaar of ook al de situatie waarin jullie nu zitten. In zijn beleving dus pas als je seks hebt met elkaar maar het is wel frappant dat precies in de periode waarin hij contact met haar heeft gekregen hij allerlei op en aanmerkingen op mijn ging maken en mankeerde er ineens van alles aan mij terwijl ik niet anders deed als daarvoor maar als je dat gaat vergelijken met degene waar je niet hele dagen bij bent maar die wel continu in je gedachten is maak je die persoon dan niet veel mooier dan hij in werkelijkheid is en degene met wie je samenleeft niet veel zwarter dan die is.
Vervolgens weet hij niet hoe hij uit dit situatie moet komen en legt vervolgens alle schuld bij mij neer voor het mislukken van onze relatie zodat hij zijn eigen straatje schoon kan vegen maar 3 dagen nadat onze relatie (13 jaar huwelijk en 17 jaar samen voorbij is) zit hij al bij haar en dan nog zeggen dat er geen ander is geweest in al die tijd.
Ik veroordeel je niet om je gevoelens ik kan er niet over meepraten omdat ik het zelf niet heb meegemaakt maar ik weet wel wat je stuk kan maken door te denken dat het gras aan de andere kant groener is en wat het met je doet als je er achteraf achterkomt dat er toch iemand anders is geweest.
Mocht je besluiten om met je nieuwe liefde verder te gaan wees dan in vredesnaam eerlijk richting je huidige vriend en zeg gewoon dat er een ander is maar ga niet allerlei excuses verzinnen.
Wil je bij je vriend blijven bedenk dan wat je zo aantrekt in die ander want dat is dan waarschijnlijk hetgeen je mist in je huidige vriend. Hoeven echt geen grote dingen maar wees eerlijk naar jezelf.
Volgens de vele boeken die ik nu heb gelezen zijn zoveel scheidingen onnodig omdat partners uiteindelijk weer eenzelfde type vriend of vriendin uitzoeken.
Mijn advies ga bij jezelf te rade wat je nu echt zo leuk vindt aan de ander en wat je minder leuk vindt aan je vriend. Ben benieuwd wat dan je conclusie zal zijn.
succes er in ieder geval mee, ik heb gezien bij mijn ex hoeveel "verdriet"hij er om had omdat hij geen keuze kon maken. Was alleen fijn geweest als hij er ook eens bij stil had gestaan hoeveel verdriet hij mij heeft gedaan door niet eerlijk te zijn.
Ik ben in deze namelijk de andere partij geweest. Hij zei ook dat er geen ander was. Maar dan krijg je dus de vraag wat is een ander pas als je seks hebt met elkaar of ook al de situatie waarin jullie nu zitten. In zijn beleving dus pas als je seks hebt met elkaar maar het is wel frappant dat precies in de periode waarin hij contact met haar heeft gekregen hij allerlei op en aanmerkingen op mijn ging maken en mankeerde er ineens van alles aan mij terwijl ik niet anders deed als daarvoor maar als je dat gaat vergelijken met degene waar je niet hele dagen bij bent maar die wel continu in je gedachten is maak je die persoon dan niet veel mooier dan hij in werkelijkheid is en degene met wie je samenleeft niet veel zwarter dan die is.
Vervolgens weet hij niet hoe hij uit dit situatie moet komen en legt vervolgens alle schuld bij mij neer voor het mislukken van onze relatie zodat hij zijn eigen straatje schoon kan vegen maar 3 dagen nadat onze relatie (13 jaar huwelijk en 17 jaar samen voorbij is) zit hij al bij haar en dan nog zeggen dat er geen ander is geweest in al die tijd.
Ik veroordeel je niet om je gevoelens ik kan er niet over meepraten omdat ik het zelf niet heb meegemaakt maar ik weet wel wat je stuk kan maken door te denken dat het gras aan de andere kant groener is en wat het met je doet als je er achteraf achterkomt dat er toch iemand anders is geweest.
Mocht je besluiten om met je nieuwe liefde verder te gaan wees dan in vredesnaam eerlijk richting je huidige vriend en zeg gewoon dat er een ander is maar ga niet allerlei excuses verzinnen.
Wil je bij je vriend blijven bedenk dan wat je zo aantrekt in die ander want dat is dan waarschijnlijk hetgeen je mist in je huidige vriend. Hoeven echt geen grote dingen maar wees eerlijk naar jezelf.
Volgens de vele boeken die ik nu heb gelezen zijn zoveel scheidingen onnodig omdat partners uiteindelijk weer eenzelfde type vriend of vriendin uitzoeken.
Mijn advies ga bij jezelf te rade wat je nu echt zo leuk vindt aan de ander en wat je minder leuk vindt aan je vriend. Ben benieuwd wat dan je conclusie zal zijn.
succes er in ieder geval mee, ik heb gezien bij mijn ex hoeveel "verdriet"hij er om had omdat hij geen keuze kon maken. Was alleen fijn geweest als hij er ook eens bij stil had gestaan hoeveel verdriet hij mij heeft gedaan door niet eerlijk te zijn.
donderdag 12 juni 2008 om 22:42
Je verhaal is wel verhelderend. Ik snap ook absoluut jouw kant. Ik ben in een eerdere relatie ook bedrogen en ben daar echt kapot van geweest. Ik wil dus ook niet vreemdgaan en ben het ook niet van plan. Het probleem is alleen dat ik HEM niet uit mn kop krijg. Ik zeg nu constant tegen mezelf dat hij niet in mij is geïntreseerd en waarschijnlijk een vrouw en of kindertjes thuis heeft. Dit weet ik dus niet. Ik ga er maar vanuit, dat houdt me nog meer tegen. Ik ben er echt niet op uit om mijn of zijn eventuele relatie kapot te maken. Ik haat het alleen dat ik dit voel. Ik kan hem ook niet negeren, ik zie m dagelijks maar spreek m nauwelijks. Toch is het voldoende als ik hem voorbij zie lopen om weer van slag te zijn. Momenteel beheerst het een groot deel van mijn leven. Ik zie het ook als een probleem en niet als een leuke verliefdheid. Kon ik mijn gevoelens maar beter beheersen! Ik vindt het vervelend wat jou is overkomen, Hulpeloos. Dit gun ik mezelf niet en dus ook een ander niet! Sterkte met je situatie...
zaterdag 14 juni 2008 om 18:16
Hulpeloos, misschien onbewust wel hoor, maar zover ik weet niet.
Maar goed we zitten al tijden niet in rustig vaarwater, allebei net een nieuwe baan, verhuisd, kleine probleempjes met familie gehad enz., dus het zou kunnen dat ik me toch wel anders ben gaan gedragen maar dat het gewoon niet opvalt.
Milame, dat is het inderdaad ook echt bij, het beheerst een (veel te) groot deel van mijn leven en ik zie het nu als een probleem en niet als een leuke verliefdheid. En ja kon ik mijn gevoelens maar beter beheersen!
Maar goed we zitten al tijden niet in rustig vaarwater, allebei net een nieuwe baan, verhuisd, kleine probleempjes met familie gehad enz., dus het zou kunnen dat ik me toch wel anders ben gaan gedragen maar dat het gewoon niet opvalt.
Milame, dat is het inderdaad ook echt bij, het beheerst een (veel te) groot deel van mijn leven en ik zie het nu als een probleem en niet als een leuke verliefdheid. En ja kon ik mijn gevoelens maar beter beheersen!
zondag 15 juni 2008 om 17:48
Brr, ik krijg kriebels als ik dit topic lees. Ik herken de twijfels aan je huidige relatie, het oh-zo-blij-zijn als je het object van je affectie ziet, het schuldgevoel dat daar op volgt, het kromme van je schuldig voelen terwijl je eigenlijk helemaal niets gedaan hebt, het gevoel van ervan willen zijn , maar ook het gevoel van veslaafdheid aan dat lekkere gevoel dat je kijgt als je ' hem' ziet.
Ik zou ook graag mijn gevoelens beter in de hand hebben. Was er maar een pilletje dat verliefdheid uitschakelde. Of beter nog, een pil die ervoor zorgde dat de verliefdheid voor die ene werd overgezet naar die ander.
Zelf heb ik al jaren een fijne relatie. Deze heeft wel z'n ups & downs gehad. Ik ben zelfs eerder verliefd geweest op een ander en weet dus uit ervaring dat het gevoel voor die ander weer weg trekt en dat je ook weer heel verliefd kan worden op je eigen vent. Ik ben nou eenmaal gevoelsmatig erg onregelmatig, maar daarweten we prima omheen te werken.
Ik zit dus al tijden weer heerlijk in mijn vel, heb een prachtige toekomst voor ogen met mijn geliefde, toppunt van romantiek; We gaan trouwen! Hoera, feest alom, zou je zeggen.
Nu ben ik echter weer terug bij af. Verliefd, en dit keer niet op iemand waar ik makkelijk afstand van kan nemen en die niet verliefd is op mij, maar een directe collega die single en zeker weten geinteresseerd is. Het begon met ' gewoon' grappig flirten, maar dreigt door te slaan naar een situatie die niet meer gepast is.
Om de spanning weg te krijgen heb ik het zowel aan een vriendin als aan mijn eigen partner opgebiecht. Vriendin geeft me advies en door er af en toe over te praten heb ik een goede uitlaatklep aan haar. Vriendlief schrok, vind het jammer en we hebben lang over onze relatie gepraat en bedacht wat er evt. miste en hoe we het anders kunnen aanpakken. We willen allebei overtuigd voor elkaar gaan, dorobouwen op wat we nu hebben samen.
Al met al een goed begin aan het aanpassen van de situatie waarin in beland ben, maar die hevige emoties die door mijn lichaam gieren blijven op en neer gaan. Daar kom je dus niet zomaar van af...
Ik WIL helemaal niet verliefd zijn! Ik wil die gevoelens alleen voor mijn eigen kerel hebben, verdorie! Terwijl elke andere bride-2-be enorm geniet van haar komende trouwdag, weet ik van gekkigheid niet meer wat ik aan moet met mijn gevoelens en relatie. Ik voel me schuldig naar alle partijen en baal van de hele situatie.
Juffie_Iona, wat ik trouwens goed begrijp is jouw verhaal over 'stiekem nog wel eens single willen zijn'. Ik heb zelf ook nooit ge-experimenteerd en kan dar af en toe goed van balen. Ik geloof ook dat dit wel degelijk mee speelt in onze verhalen. Je hebt tenslotte niet de ervaring opgedaan om te kunnen zeggen dat het bij een ander niet anders of beter is. Daarbij blijf ik erbij dat je altijd meer spijt hebt van de dingen die je niet gedaan hebt...
...maar ik geloof ook dat je liefde met verstand moet bekijken, omdat het grotendeels iets biologisch is en je blindelings weer in een nieuwe relatie storten je alleen maar tijdelijke verlichting geeft. (Je komt uiteindelijk weer in dezelfde relaxte sleur terecht en dan ben je uiteindelijk weer net zo vatbaar voor nieuwe liefdes)
Volgens mij heb ik al een ellenlang verhaal geschreven, maar ik ben blij dat ik 't ff kwijt kan.
Ik zou ook graag mijn gevoelens beter in de hand hebben. Was er maar een pilletje dat verliefdheid uitschakelde. Of beter nog, een pil die ervoor zorgde dat de verliefdheid voor die ene werd overgezet naar die ander.
Zelf heb ik al jaren een fijne relatie. Deze heeft wel z'n ups & downs gehad. Ik ben zelfs eerder verliefd geweest op een ander en weet dus uit ervaring dat het gevoel voor die ander weer weg trekt en dat je ook weer heel verliefd kan worden op je eigen vent. Ik ben nou eenmaal gevoelsmatig erg onregelmatig, maar daarweten we prima omheen te werken.
Ik zit dus al tijden weer heerlijk in mijn vel, heb een prachtige toekomst voor ogen met mijn geliefde, toppunt van romantiek; We gaan trouwen! Hoera, feest alom, zou je zeggen.
Nu ben ik echter weer terug bij af. Verliefd, en dit keer niet op iemand waar ik makkelijk afstand van kan nemen en die niet verliefd is op mij, maar een directe collega die single en zeker weten geinteresseerd is. Het begon met ' gewoon' grappig flirten, maar dreigt door te slaan naar een situatie die niet meer gepast is.
Om de spanning weg te krijgen heb ik het zowel aan een vriendin als aan mijn eigen partner opgebiecht. Vriendin geeft me advies en door er af en toe over te praten heb ik een goede uitlaatklep aan haar. Vriendlief schrok, vind het jammer en we hebben lang over onze relatie gepraat en bedacht wat er evt. miste en hoe we het anders kunnen aanpakken. We willen allebei overtuigd voor elkaar gaan, dorobouwen op wat we nu hebben samen.
Al met al een goed begin aan het aanpassen van de situatie waarin in beland ben, maar die hevige emoties die door mijn lichaam gieren blijven op en neer gaan. Daar kom je dus niet zomaar van af...
Ik WIL helemaal niet verliefd zijn! Ik wil die gevoelens alleen voor mijn eigen kerel hebben, verdorie! Terwijl elke andere bride-2-be enorm geniet van haar komende trouwdag, weet ik van gekkigheid niet meer wat ik aan moet met mijn gevoelens en relatie. Ik voel me schuldig naar alle partijen en baal van de hele situatie.
Juffie_Iona, wat ik trouwens goed begrijp is jouw verhaal over 'stiekem nog wel eens single willen zijn'. Ik heb zelf ook nooit ge-experimenteerd en kan dar af en toe goed van balen. Ik geloof ook dat dit wel degelijk mee speelt in onze verhalen. Je hebt tenslotte niet de ervaring opgedaan om te kunnen zeggen dat het bij een ander niet anders of beter is. Daarbij blijf ik erbij dat je altijd meer spijt hebt van de dingen die je niet gedaan hebt...
...maar ik geloof ook dat je liefde met verstand moet bekijken, omdat het grotendeels iets biologisch is en je blindelings weer in een nieuwe relatie storten je alleen maar tijdelijke verlichting geeft. (Je komt uiteindelijk weer in dezelfde relaxte sleur terecht en dan ben je uiteindelijk weer net zo vatbaar voor nieuwe liefdes)
Volgens mij heb ik al een ellenlang verhaal geschreven, maar ik ben blij dat ik 't ff kwijt kan.
maandag 16 juni 2008 om 09:25
Het is allemaal wat hè!
heb afgelopen week behoorlijk pittig gesprek met mijn vriend gehad en dat lucht erg op ik heb mijn twijfels geuit over onze relatie maar toen hij vroeg of ik misschien verliefd was op iemand anders heb ik nee gezegd. Ik wil er niets mee doen en ben bang dat door het te bekennen het alleen maar erger gaat worden. Hij wil dan natuurlijk weten wie het is enz. Dat trek ik niet. Ik zeg gewoon constant tegen mezelf dat mijn vlam, mij niet wil. Ik heb er echt liefdesverdiet van! Vorige week was hij redelijk afstandelijk. Gelukkig maar want het zet me even te plek. Stel dat hij mijn gevoelens beantwoorde net als bij Mimosa. nou dan had ik de poppen aan het dansen. Ik stond geloof ik niet meer voor mezelf in. Wat verliefdheid met je kan doen! Het lijkt wel of je in een vlaag van verstandsverbeistering leeft. Na het gesprek met mijn vriend weet ik weer waarom we ook zo goed bij elkaar passen en dat niets en niemand daar ooit tussen mag komen! En nou maar hopen dat mijn gevoel hier in mee gaat.....
heb afgelopen week behoorlijk pittig gesprek met mijn vriend gehad en dat lucht erg op ik heb mijn twijfels geuit over onze relatie maar toen hij vroeg of ik misschien verliefd was op iemand anders heb ik nee gezegd. Ik wil er niets mee doen en ben bang dat door het te bekennen het alleen maar erger gaat worden. Hij wil dan natuurlijk weten wie het is enz. Dat trek ik niet. Ik zeg gewoon constant tegen mezelf dat mijn vlam, mij niet wil. Ik heb er echt liefdesverdiet van! Vorige week was hij redelijk afstandelijk. Gelukkig maar want het zet me even te plek. Stel dat hij mijn gevoelens beantwoorde net als bij Mimosa. nou dan had ik de poppen aan het dansen. Ik stond geloof ik niet meer voor mezelf in. Wat verliefdheid met je kan doen! Het lijkt wel of je in een vlaag van verstandsverbeistering leeft. Na het gesprek met mijn vriend weet ik weer waarom we ook zo goed bij elkaar passen en dat niets en niemand daar ooit tussen mag komen! En nou maar hopen dat mijn gevoel hier in mee gaat.....
maandag 16 juni 2008 om 12:03
dit is absoluut wel mogelijk! heb zelf in precies dezelfde situatie gezeten (eigenlijk zit ik er nog midden in) mijn vriend is na 7 jaar smoor verliefd op een ander geworden, het is erg zwaar geweest, maar we krabbelen er langzaam maar zeker uit.
het is een onterecht cliche dat als je relatie goed zit je niet verliefd kan worden op een ander, na 7 jaar heb je hoe dan ook een sleur in je relatie, veel dingen zijn vertrouwd en minder spannend, als er dan opeens een ander op je pad komt die, nieuw, spannend, leuk is, kun je je niet altijd in de hand houden geen gevoelens te krijgen voor die persoon.
onze relatie is sterk, en als we hier uitkomen alleen nog maar sterker!
een relatie zit niet fout als je verliefd wordt op een ander, je relatie zit juist perfect als je zoiets kan overwinnen!
het is een onterecht cliche dat als je relatie goed zit je niet verliefd kan worden op een ander, na 7 jaar heb je hoe dan ook een sleur in je relatie, veel dingen zijn vertrouwd en minder spannend, als er dan opeens een ander op je pad komt die, nieuw, spannend, leuk is, kun je je niet altijd in de hand houden geen gevoelens te krijgen voor die persoon.
onze relatie is sterk, en als we hier uitkomen alleen nog maar sterker!
een relatie zit niet fout als je verliefd wordt op een ander, je relatie zit juist perfect als je zoiets kan overwinnen!
dinsdag 17 juni 2008 om 12:28
Juffie: vind dit heeeeeeeeeeeeeeeel herkenbaar.... Ik ben ook nog steeds samen met mijn eerste vriend en heb de gevoelens die jij nu hebt ook al eens voor een ander gehad....
Voelde me hetzelfde als jij: wat als die ander mij nu gelukkiger kan maken en mis ik niet iets? Het heeft bij mij ook wel een jaar geduurd denk ik.....
Ik denk dat het voornamelijk belangrijk is om afstand te nemen van deze jongen. Alleen op deze manier kan je gevoel iets "afkoelen"....... Ik heb destijds de jongen waar ik zo gek op was beter leren kennen en ik moet zeggen dat dat behoorlijk tegenviel. Hij bleek achteraf helemaal niet zo leuk, lief en aardig: wat was ik blij dat ik de keuze had gemaakt te vechten voor mijn huidige relatie! En ik moet ook zeggen: onze relatie is nu beter dan ooit!
Ben zelf ook een laatbloeier. Dat ik met deze gevoelens zat, weet m'n vriend inmiddels..... Tuurlijk was het klote voor hem, maar (thank god) had hij er genoeg vertrouwen in dat het allemaal wel weer goed zou komen....
Voor mijzelf is nu ook wel een en ander duidelijk. Als je een lange relatie hebt, neem je een hoop voor lief. Je zegt niet meer zo vaak dat je van elkaar houdt of dat je elkaar mooi vind. Als dan ineens iemand langs komt die dat WEL doet, en het is toevallig ook nog eens een aantrekkelijk iemand ( ) is het wel lastig hier geen gevoel bij te hebben natuurlijk.....
Heel veel sterkte iig, jullie komen hier wel uit!
Voelde me hetzelfde als jij: wat als die ander mij nu gelukkiger kan maken en mis ik niet iets? Het heeft bij mij ook wel een jaar geduurd denk ik.....
Ik denk dat het voornamelijk belangrijk is om afstand te nemen van deze jongen. Alleen op deze manier kan je gevoel iets "afkoelen"....... Ik heb destijds de jongen waar ik zo gek op was beter leren kennen en ik moet zeggen dat dat behoorlijk tegenviel. Hij bleek achteraf helemaal niet zo leuk, lief en aardig: wat was ik blij dat ik de keuze had gemaakt te vechten voor mijn huidige relatie! En ik moet ook zeggen: onze relatie is nu beter dan ooit!
Ben zelf ook een laatbloeier. Dat ik met deze gevoelens zat, weet m'n vriend inmiddels..... Tuurlijk was het klote voor hem, maar (thank god) had hij er genoeg vertrouwen in dat het allemaal wel weer goed zou komen....
Voor mijzelf is nu ook wel een en ander duidelijk. Als je een lange relatie hebt, neem je een hoop voor lief. Je zegt niet meer zo vaak dat je van elkaar houdt of dat je elkaar mooi vind. Als dan ineens iemand langs komt die dat WEL doet, en het is toevallig ook nog eens een aantrekkelijk iemand ( ) is het wel lastig hier geen gevoel bij te hebben natuurlijk.....
Heel veel sterkte iig, jullie komen hier wel uit!
