Goede relatie en toch verliefd op een ander

jeetje wat een lastige situatie Juffie! ik zie dat je genoeg doet om hem te vergeten maar erg vervelend als het niet lukt! Misschien wat meer leuke dingen ondernemen met je vriend, zodat je hem ook weer wat meer gaat waarderen? Als je gevoel zo blijft, is het misschien toch verstandig om er met hem over te praten. Ik heb dat destijds ook gedaan en diegene kon mij vertellen dat ie op zich wel gek op me was maar eigenlijk verder niets met me wilde: god, ineens stond ik weer met beide benen op de grond!



Hoop dat je er snel uitkomt.....

quote:Vrouwtje83 schreef op 17 juni 2008 @ 12:28:Als je een lange relatie hebt, neem je een hoop voor lief. Je zegt niet meer zo vaak dat je van elkaar houdt of dat je elkaar mooi vind. Als dan ineens iemand langs komt die dat WEL doet, en het is toevallig ook nog eens een aantrekkelijk iemand ( ) is het wel lastig hier geen gevoel bij te hebben natuurlijk.....Heel begrijpelijk, maar wat doe je als je een vriend hebt die je wel nog dagelijks verteld dat je de mooiste, leukste en liefste bent? Want ondanks alle aandacht van mijn lief, ben ik toch gevallen voor die ander....

Dit berichtje is het meest voor Goocheldoos..



Ik ben sinds het weekend (hem gezien weer) niet mezelf. Zo erg baal ik van de situatie. Hoe kan ik nu genieten van mijn relatie nu ik weet hoeveel die ander in mij losmaakt???



Ik wil het echt gaan zeggen. Moet alleen telkens de moed verzamelen. En dan hoop ik ook nog dat hij het niet verder vertelt omdat we dezelfde vriendenkring hebben. Wordt die bekentenis ook nog zakelijk, bah.



Ik ben stapelverliefd op die ander en ik breek mijn hoofd de laatste dagen hierover, juist omdat het niet kan en ik wel een fijne relatie heb. Ik geef toe dat ik mijn vriend nooit wild aantrekkelijk heb gevonden maar dat hij heel goed bij me past. Die ander raakt me diep, mijn hart blijft maar sprongetjes maken. Ik ben gewoon helemaal in de war.



Ik wil het aankomend weekend gaan vertellen aan die ander, zodat ik de spanning wegpraat..

Hoe gaat het bij jou, Goocheldoos?

Heb hem toch een klein beetje uit mijn gedachtes weten te bannen. Heb m nu een paar dagen niet gezien en dat helpt. Ben benieuwd of t zo blijft. Sta weer een beetje met beide benen op de grond. Heb goede gesprekken met mijn vriend gehad en weet echt zeker dat ik met hem verder wil en ben erg blij dat ik hem niet heb bedrogen. Hij heeft zo veel voor me over, daar moet ik niemand tussen laten komen. Ik ga er voor dat t zo blijft, maar de gedachte dat iemand me zo het hoofd op hol kan brengen vind ik beangstigend. Wie weet wat me nog te wachten staat....



Hoe staan de zaken er bij jou voor Iona?

Hallo,



Mag ik meeschrijven?

Ik meld me ook weer es. Geen echte grote ontwikkelingen, maar wel weer een mail van hem gehad. Dat we gauw maar weer eens moeten afspreken....

Ga eerst een paar weken weg met mijn vriend. Heb ik wel zin in en ik ga ook echt proberen om dan wat dichterbij elkaar te komen. Maar ik weet aan de andere kant ook dat die ander mij niet loslaat en ik wil hem zo graag weer zien. Kun je met iemand waar je gek op bent ook gewoon vriendschappelijk omgaan. Ik weet het niet, maar mijn insteek blijft dat dat wel kan. Wat denken jullie?

Juffie Ilona: hoe is het geweest? Heb je hem gezien? En hoe is het verder??



Goocheldoos: hopelijk is jullie vakantie heerlijk en kom jij zelf een beetje tot rust...Of je vriendschappelijk om kan gaan met Die Ene?? Ik in ieder geval niet; ik word erg stilletjes en reageer wat arrogant........zodat ik me verschuil achter mijn hartkloppingen, vlinders, steken in mijn maag en enorme verliefdheid die me overvalt..



Hier gaat het wel. Ik heb hem een week niet gezien en ik voelde me steeds rustiger worden. En waardeerde mijn vriend ontzettend, weet je...eigenlijk vertel ik mezelf allerlei pluspunten over hem. Hij is ook gewoon superlief en goed voor me.



Maar vandaag heb ik HEM gezien......dit keer was de spanning in alle hevigheid terug. Ik dofte me weer flink op want ik wist dat ik hem ging zien. Scrubje, haartjes leuk, superleuke kleding uitgezocht...

Maar de spanning tussen ons was er weer alleen we voelden ons er niet prettig bij. Ik sowieso niet maar ook hij richtte zich veel op anderen om ons heen. Ik ook, thank god voor the buitenwereld. Ik vind dit allemaal zo lastig. Wil het zeggen, nu, zojuist en straks...maar zo werkt het nu eenmaal niet. Ik woon samen, hoe in hemelsnaam zou ik een smoes verzinnen om iets te zeggen aan die leuke ander? Ik kan helemaal niet liegen. Ik ben nu weer zo .. 'zwak' ..verliefder. Het lijkt alsof we bij elkaar 'horen', maar ik draaf ontzettend door. Weer seks gehad sinds tijden gisteren met mijn eigen vriendje. Ik vond hem zo schattig omdat hij zo baalde van het EK en wilde hem weer echt liefhebben op 'die' manier. Op de manier die ik voel voor die ander, dat wat die ander in me losmaakt heb ik geuit bij mijn vriendje. Tja...



Maar goed. Ik wil het zeker vertellen, het moet eruit en dat gaat komen. Nu nog een geschikt moment. En zonder onze vriendenkring. Het komt wel goed, er zijn wel 'ergere' of belangrijkere dingen in het leven zeg ik in ieder geval en dat helpt me wat vooruit.

Guurtje, Juffie Lona, Goocheldoos....



Hoe is het ermee? Hier alles spannend. Goed, niet rustig en dus spannend. Er is een ontwikkeling gaande. Heel vaag, kweet het. Maar ....wat ik weten wil, hoe is het met jullie?

Ik meld me weer. Heb gevoelsmatig een aantal heftige dagen achter de rug. Ben afgelopen week namelijk getrouwd met mijn partner. Heb echt heel erg in dubio gestaan wat ik moest doen. Goede gesprekken met vriend gehad. Op de dag zelf was ik rustig, maar was wel blij dat HIJ niet mee gekomen was met de collega's die wel op de receptie waren. Weet niet of ik dat getrokken had. Kreeg nu al wat semi-grappige opmerkingen van de collega's en die zaten me echt niet lekker...

Hierna een weekje weg geweest en zoals ik hiervoor ook al las: Daar wordt je rustiger van. Alleen je eigen vent, geen gedoe aan je kop. Heb wel alle stemmingen gehad, mijn gevoelens gingen enorm op en neer. Van hevige heimwee naar mijn werk en zijn aanwezigheid, tot onverschilligheid en uren niet aan 'm denken. Heb ook uitgebreid nagedacht en ben tot allerlei conclusies gekomen, varierend van 'het was niks en ik kan met mijn eiegn partner weer opstarten' tot 'ik vertel het en begin een affaire'.



Ik ben erg bang voor komende maandag, als ik weer op mijn werk moet verschijnen en hij er ook weer is. Als het dan allemaal wel gaat, dan komt het wel goed, maar als ik ook zo'n vloedgolf van emoties krijg, dan weet ik niet goed wat ik moet doen. Ik wil ook helemaal niet van baan veranderen, zit er net en zit helemaal op mijn plek! Maar ik kan het echt niet aan om met die eerdere gevoelens door te werken zonder daar iets mee te doen, of als ik zie dat hij het er te moeilijk mee heeft...



Ik twijfel ook nog steeds of ik het misschien aan hem moet vertellen... (of eerder gezegd, officieel uitspreken, want volgens mij ben ik overduidelijk...)



Even afwachten wat maandag brengt, dus...

Tuurlijk kun je een goede relatie hebben en verliefd zijn op een ander. Je hebt vast ook een goede relatie met je ouders, broer of zus, collega etc etc. Die spanning tussen jou en je partner is alleen weg. Is er een houden van die dat compenseert? Met een verliefdheid hoef je niet meteen wat te doen. Als er een gat zit in je relatie dan loop je het gevaar toch uiteindelijk voor de bijl te gaan.