graag jullie advies, ben in de war?

Voor het eerst dat ik hier post op het forum. Maar wil graag mn verhaal kwijt, ben erg in de war nu.

Een paar weken geleden heb ik contact gekregen met een leuke jongen, klikte eigenlijk vrij direct. En vanaf toen eigenlijk elk weekend afgesproken, uit eten, filmpje, theater, etc. en elke dag wel 5x smsen etc. Erg leuk contact dus. Twee weekenden gingen we nog een weekendje naar Duitsland, erg gezellig zonder in details te treden… En vorig weekend kwam hij vrijdags nog met een bos bloemen, verder had ik gekookt en beetje tv kijken en andere dingen Zaterdagavond weer afgesproken en voor het eerst zou ik vrienden van hem ontmoeten (een stelletje), daarmee uit eten geweest en bowlen. Was leuk verder. Hij had al vrij snel gezegd dat hij verliefd was en ik vertelde het hem na het weekendje in Duitsland. Dus alles koek en ei zou je zeggen.

Krijg ik gisteravond opeens een mail van hem, dat hij het erg leuk heeft gehad met me maar dat zijn gevoel de laatste tijd veranderd is (?) en dat we als personen toch te verschillend waren dus hij zag geen goede basis voor een langdurige relatie. M.a.w. een relatie met mij ziet hij niet zitten. Dit terwijl hij er al over had om zn ouders te ontmoeten, ook over zijn verjaardag al en oud&nieuw. Dit terwijl we net een leuk weekend in Duitsland achter de rug hadden, en afgelopen vrijdag nog bloemen gekregen en zaterdag zn vrienden voor het eerst ontmoet. Ik snap het niet meer…

Dus ik had de stoute schoenen aangetrokken en hem gisteravond opgebeld om nadere uitleg. Hij had het over dat we een verschillend energie-level hadden. Ik vroeg nog aan hem of het aan zn vrienden lag, maar hij zei dat dat absoluut niet het geval was. Dat hij het gevoel na weekendje Duitsland had gekregen, maar waarom dan die bloemen en zn vrienden nog ontmoeten? Maar goed aangezien ik niet zo van bellen ben, hem toch gevraagd om face to face uit te leggen het hoe en waarom. Dus hij komt morgenavond. Graag jullie advies, ik wil hem niet kwijt maar ben toch bang dat dat echt gaat gebeuren. Ik snap mannen echt niet meer…

Dank jullie voor de reacties. Ik denk ook einde oefening, alleen wel rare signalen geeft hij tot het laatst toe.

Het weekendje Duitsland was op het laatste moment juist geboekt, 2 dagen van te voren ofzo. Was een verrassing van hem. We kennen elkaar ook nog maar een week of 8. Dus alles ging vrij snel, maar voelde erg goed. Hij was ook de eerste die met die gevoelens naar buiten kwam, zn ouders al vertelde etc.

Thnx voor de reacties. Ja ik zie het gesprek morgenavond ook wel iets om het voor mij goed af te sluiten. Het liefst hoop ik natuurlijk dat hij bijdraait... En dat bellen sta ik ook wel versteld van mezelf, hou niet echt van bellen, maar ik was zo verrast (in negatieve zin) gister na die mail dus wilde wel wat meer duidelijkheid, vind dat face to face toch wel fijner.



Maar jullie reacties doen me goed ondanks ik me nu erg rot voel.

Thnx voor jullie lieve reacties.

@Madhe, hij had in die mail idd nog geschreven dat hij me ziet als een goede vriendin, maar geen relatie dus. Maar ja dat zijn ook vaak van die standaardzinnen, dus hoeveel waarde moet je daar aan hechten.

Hij eindigde ook de mail dat het hem verschrikkelijk spijt en me superlief vind en zou begrijpen als ik geen contact meer met hem wil. Nou ja ik ben hem ook echt wel als een goede vriend gaan beschouwen, naast de aantrekkingskracht. Ik wacht morgen wel af hoe het gaat lopen, en ga echt niet lopen smeken, ben daar veel te rationeel voor (maar ja ben soms ook wel emotioneel, dus wie weet kom ik morgen wel uithuilen op het forum).

Ik hou jullie op de hoogte!

Thnx Binkie voor je lieve verhaal, maar ik denk niet dat dit mailtje van hem bedoelt is om me te testen. Onzeker is hij absoluut niet.

Een update over gisteravond, hij kwam bij me langs zoals afgesproken. Eerst samen gegeten, na het eten het erover gehad. Hij gaf aan dat we wrs toch te verschillend waren, ik ben zelf rationeel en laat mn emoties/gevoelens niet snel blijken, dat kon hij dan niet zo goed begrijpen, hij is wat dat betreft spontaner. Terwijl dat hiervoor geen probleem was. Hij was gaan twijfelen na het weekend in Duitsland, en afgelopen weekend wist hij het meer zeker, na de ontmoeting met zn vrienden. Dat vond ik echt raar, je laat het daar toch niet van afhangen. En hoe kan je het na een week dat het gevoel iets minder is dan het al gaan afkappen. Ik had nog niet het idee dat hij alles van me had gezien en gaf dat ook aan. Ik had ook gezegd dat die ontmoeting met zn vrienden mss niet zo’n goed moment was, had last van mn maandelijkse probleempje (waardoor ik altijd wat lustelozer ben) en had de nacht ervoor niet geslapen, was moe dus, en daarnaast was ik toch wel een beetje zenuwachtig om zn vrienden te ontmoeten. Ik was daardoor wat aan de stille kant dan dat ik normaal ben. Ik vertelde hem ook dat het nu achteraf zo als een testcase voelde, en vroeg ook als ik spontaner was geweest die avond zou hij dan hetzelfde denken. Daar kon hij geen antwoord op geven. Nou ik vond het allemaal maar een vaag verhaal i.i.g. Ik hield mn hoofd eigenlijk best koel, alleen op het eind had ik het toch wel moeilijk, dus huilen (wilde dat echt niet in zijn bijzijn, dat gunde ik hem niet), maar ja emotioneel kan ik toch wel zijn. Dus hij ging me troosten. Hij had het er zelf ook moeilijk mee (zag ook wel wat tranen bij hem, dus dat deed me wel goed..) en wilde echt dat we goede vrienden bleven zodra ik er aan toe was. En dat het mss ooit in een andere setting toch nog wel wat kon worden, alleen moest ik geen hoop houden, allemaal tegenstrijdigheden. Wat moet ik ermee? Nou ik neem nu eerst tijd voor mezelf hoe moeilijk ik dat ook vind en zie dan nog wel of ik contact met hem opneem. Ik vind hem echt superleuk ook gewoon als vriend, maar of dat gaat werken en of ik dat kan weet ik niet. Hij wilde echt dat we vrienden blijven dat liet hij meerdere malen blijken. Hebben jullie daar ervaringen mee, toch nog leuk vriendschappelijk contact met je ex of werkt dat uiteindelijk toch niet? Ben zelf dan bang dat je toch weer gevoelens krijgt voor hem die hij dan niet kan beantwoorden.

Had hem ook nog ff duidelijk gemaakt dat zo out of the blue een mail echt te laf was, maar hij zei dat hij het moeilijk vond om te zeggen en dat het moment of manier toch nooit leuk is. Nou ja het luchtte wel op om een en ander besproken te hebben, alhoewel ik toch nog wel met vragen blijf zitten, maar ik heb ook mn verhaal gedaan en zei tegen hem doe ermee wat je wilt. Hij had zelf de hele dag al hoofdpijn gehad en zag tegen gisteravond op. Geeft wel een goed gevoel dat hij er niet zo makkelijk vanaf komt met zo’n laf mailtje. Nou gister toen hij wegging, had ik het wel erg moeilijk. Flink uitgehuild en gepraat bij mn zus, lucht dan toch wel erg op moet ik zeggen. En al hadden we maar 2 maanden iets, ik had echt diepe gevoelens voor hem gekregen en heb het er echt moeilijk mee. Dat zal denk ik ook vooral in de weekenden wel erger worden, die eerst lekker volgepland waren met leuke dingen samen en nu niet meer. Gelukkig ga ik volgende week een paar dagen naar Rome met een vriendin, dus een mooie start om mn gedachten ergens anders op te zetten en opnieuw te beginnen, hoe k* ik me nu ook voel.