Relaties
alle pijlers
Graag wat feedback / heeft ouderschapsbemiddeling zin?
vrijdag 22 september 2017 23:23
Hai,
Ik heb wat behoefte aan feedback ivm mijn scheiding. Ik weet namelijk niet wat wijsheid is. Ivm herkenbaarheid wil ik niet over alles heel gedetailleerd uitweiden, maar misschien zijn er toch mensen die met mij mee willen denken.
Mijn ex en ik zijn inmiddels al meer dan een jaar geleden heel abrupt uit elkaar gegaan en zijn sindsdien verwikkeld in een vechtscheiding. Dat had van mij niet gehoeven, maar het is helaas toch gebeurd. Waar ik nu mee zit is het volgende:
Onze breuk is eigenlijk heel plotseling geweest. Wat er gebeurde was dat ik bij toeval ontdekte dat mijn ex over hele grote en ernstige dingen gelogen had. Als we geen kinderen gehad hadden, was ik stante pede vertrokken, maar omdat we die wel hebben heb ik eerst geprobeerd hulpverlening in te schakelen. Aanvankelijk wilde mijn ex daaraan meewerken, maar toen ik wéér een leugen ontdekte en we vlak erna onze eerste gezamenlijke sessie bij de peut zouden hebben, is hij op een avond de deur uitgelopen, een paar dagen weggebleven zonder dat ik wist waar hij was, om vervolgens weer doodleuk binnen te wandelen. Toen ik hem vroeg hoe nu verder wist hij het allemaal niet en wilde hij eerst een goed gesprek met zijn ouders hebben. Ik was het toen al redelijk zat en heb het ultimatum gesteld dat hij met mij een goed gesprek moest hebben of anders wat mij betreft weg kon blijven. Hij koos het laatste en uiteindelijk ben ik door zijn ouders gebeld die me vertelden dat we uit elkaar gingen (.... ja, echt... )
Sinds we uit elkaar zijn heb ik ontdekt dat de leugens die ik toen ontdekt had pas het topje van de ijsberg waren. Omdat ik dus al hulp had ingeschakeld hebben we diverse instanties over de vloer gehad, maar tot een echt gesprek is het eigenlijk nooit gekomen, mijn ex heeft dat gesprek altijd vakkundig weten te ontwijken. Eerst door zich te beroepen op dat ik "oude koeien uit de sloot wilde halen", later door gewoon alle communicatie te verbreken, weer later door de tegenaanval in te zetten en allerlei juridische procedures te starten waarin hij beweert dat juist ik degene ben die altijd liegt. Daarnaast heeft hij ook nog allerlei rotstreken uitgehaald, maar dat is voor mijn vraag allemaal niet zo relevant.
Waar ik tegenaan loop is het volgende: in een van de juridische procedures die we hebben gehad, hebben we de opdracht gekregen om ouderschapsbemiddeling te gaan volgen. Ik heb me daarvoor aangemeld, mijn ex liet het echter afweten. Dat is dus nooit van de grond gekomen. Echter, binnenkort moeten we weer naar de rechter en nu die datum weer in zicht komt, heeft ex ineens bedacht dat hij nu wel ouderschapsbemiddeling wil. Ik heb daar echter geen behoefte meer aan. Mijn ex grijpt dat nu echter aan om wederom de indruk te wekken dat ik bewust de omgang tussen hem en mij, en daarmee dus ook tussen hem en de kinderen, saboteer. Voor de goede orde: we hebben gewoon een omgangsregeling, die kom ik ook gewoon na, maar ik heb verder geen behoefte aan ander contact. Bovendien, en dat is de kern van mijn vraag eigenlijk, liep ik in alle andere zinloze hulptrajecten die we al doorlopen hebben steeds aan tegen het feit dat al dat soort hulpverleners steeds zeggen dat ze niet aan waarheidsvinding doen en ons grootste probleem ligt in het feit dat mijn ex dus heel veel liegt.
Mijn vraag is dus eigenlijk: heeft ouderschapsbemiddeling dan überhaupt zin? En zie ik iets over het hoofd? Is er iets wat ik nog zou kunnen doen om de situatie voor de kinderen te verbeteren? ik heb zelf namelijk het idee dat er geen verbetering mogelijk is en ook zelf eigenlijk geen enkele behoefte aan contact, maar dat wordt dus steeds door mijn ex en zijn advocaat uitgelegd alsof ik dwarslig.
Hoe denken jullie daarover? Lig ik dwars als ik zeg dat ik geen behoefte meer heb aan ouderschapsbemiddeling of eigenlijk überhaupt aan contact buiten de overdracht om?
Ik heb wat behoefte aan feedback ivm mijn scheiding. Ik weet namelijk niet wat wijsheid is. Ivm herkenbaarheid wil ik niet over alles heel gedetailleerd uitweiden, maar misschien zijn er toch mensen die met mij mee willen denken.
Mijn ex en ik zijn inmiddels al meer dan een jaar geleden heel abrupt uit elkaar gegaan en zijn sindsdien verwikkeld in een vechtscheiding. Dat had van mij niet gehoeven, maar het is helaas toch gebeurd. Waar ik nu mee zit is het volgende:
Onze breuk is eigenlijk heel plotseling geweest. Wat er gebeurde was dat ik bij toeval ontdekte dat mijn ex over hele grote en ernstige dingen gelogen had. Als we geen kinderen gehad hadden, was ik stante pede vertrokken, maar omdat we die wel hebben heb ik eerst geprobeerd hulpverlening in te schakelen. Aanvankelijk wilde mijn ex daaraan meewerken, maar toen ik wéér een leugen ontdekte en we vlak erna onze eerste gezamenlijke sessie bij de peut zouden hebben, is hij op een avond de deur uitgelopen, een paar dagen weggebleven zonder dat ik wist waar hij was, om vervolgens weer doodleuk binnen te wandelen. Toen ik hem vroeg hoe nu verder wist hij het allemaal niet en wilde hij eerst een goed gesprek met zijn ouders hebben. Ik was het toen al redelijk zat en heb het ultimatum gesteld dat hij met mij een goed gesprek moest hebben of anders wat mij betreft weg kon blijven. Hij koos het laatste en uiteindelijk ben ik door zijn ouders gebeld die me vertelden dat we uit elkaar gingen (.... ja, echt... )
Sinds we uit elkaar zijn heb ik ontdekt dat de leugens die ik toen ontdekt had pas het topje van de ijsberg waren. Omdat ik dus al hulp had ingeschakeld hebben we diverse instanties over de vloer gehad, maar tot een echt gesprek is het eigenlijk nooit gekomen, mijn ex heeft dat gesprek altijd vakkundig weten te ontwijken. Eerst door zich te beroepen op dat ik "oude koeien uit de sloot wilde halen", later door gewoon alle communicatie te verbreken, weer later door de tegenaanval in te zetten en allerlei juridische procedures te starten waarin hij beweert dat juist ik degene ben die altijd liegt. Daarnaast heeft hij ook nog allerlei rotstreken uitgehaald, maar dat is voor mijn vraag allemaal niet zo relevant.
Waar ik tegenaan loop is het volgende: in een van de juridische procedures die we hebben gehad, hebben we de opdracht gekregen om ouderschapsbemiddeling te gaan volgen. Ik heb me daarvoor aangemeld, mijn ex liet het echter afweten. Dat is dus nooit van de grond gekomen. Echter, binnenkort moeten we weer naar de rechter en nu die datum weer in zicht komt, heeft ex ineens bedacht dat hij nu wel ouderschapsbemiddeling wil. Ik heb daar echter geen behoefte meer aan. Mijn ex grijpt dat nu echter aan om wederom de indruk te wekken dat ik bewust de omgang tussen hem en mij, en daarmee dus ook tussen hem en de kinderen, saboteer. Voor de goede orde: we hebben gewoon een omgangsregeling, die kom ik ook gewoon na, maar ik heb verder geen behoefte aan ander contact. Bovendien, en dat is de kern van mijn vraag eigenlijk, liep ik in alle andere zinloze hulptrajecten die we al doorlopen hebben steeds aan tegen het feit dat al dat soort hulpverleners steeds zeggen dat ze niet aan waarheidsvinding doen en ons grootste probleem ligt in het feit dat mijn ex dus heel veel liegt.
Mijn vraag is dus eigenlijk: heeft ouderschapsbemiddeling dan überhaupt zin? En zie ik iets over het hoofd? Is er iets wat ik nog zou kunnen doen om de situatie voor de kinderen te verbeteren? ik heb zelf namelijk het idee dat er geen verbetering mogelijk is en ook zelf eigenlijk geen enkele behoefte aan contact, maar dat wordt dus steeds door mijn ex en zijn advocaat uitgelegd alsof ik dwarslig.
Hoe denken jullie daarover? Lig ik dwars als ik zeg dat ik geen behoefte meer heb aan ouderschapsbemiddeling of eigenlijk überhaupt aan contact buiten de overdracht om?
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 september 2017 22:01
Hahaha, ik moest lachen om je eerste zin. Misschien moet ik het maar op mijn CV gaan zetten.Youk79 schreef: ↑23-09-2017 20:48Als jij een rotvent uitzoekt dan is het ook wel echt een mega rotvent zeg! Je openheid en zwakke punten nu tegen je gebruiken is echt laag.
Ik had jou (en je kinderen) ook een veel leukere uitkomst gegund dan dit. Hoe oud is je dochter nu? Haar heb je dan toch maar mooi, al is de hele rest van de relatie slecht, je hebt er wel een klein super meisje aan overgehouden.
Oh, mijn dochter is zo'n enorm schatje. Wat een vreugde is dat, zeg. Wat dat betreft is onze lieve heer me dan wel weer altijd gunstig gezind want ik heb echt de kinderen van mijn dromen. Mijn dochter is echt het licht en de lucht en alles wat vrolijk en ongecompliceerd is, echt een cadeautje. Ze is ook echt altijd vrolijk en zonnig. En een plaatje om te zien, dat ook nog.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 september 2017 22:02
Lieve, lieve, Kaz! Ik voel ze.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 september 2017 23:16
Misschien kunnen jullie er ook iets aan hebben als je er met een iets meer open blik in gaat en het niet bij voorbaat al afschrijft. Ik snap dat je overal klaar mee bent en dat het allemaal niet eerlijk is, maar áls je er al aan begint geef het dan ook echt een kans. Anders saboteer je de boel sowieso.fashionvictim schreef: ↑23-09-2017 12:47Ja, je hebt ook gelijk. Ik ga het dus ook maar doen. Verstand op nul, blik op oneindig, en gaan met die zinloze poppenkast. Pff, kan mijn tijd wel beter besteden maar het moet maar weer.
zondag 24 september 2017 20:27
Geen ervaring of echt advies maar is het misschien een idee om een ander nummer en telefoon te halen? Dat wordt dan je echte telefoon en je oude zet je alleen op gezette tijden aan. De dagen dat je kinderen bij hem zijn bijvoorbeeld en de rest van de tijd staat hij uit. Iemand hier zei blokkeren maar wat ik van familie en vrienden hoor is dat de andere ouder blokkeren echt een nogo is bij de rechter.
zondag 24 september 2017 21:06
Ik heb gelukkig geen ervaring met scheiden en ouderschapsbemiddeling, maar wat me opvalt bij het lezen van jouw bijdragen bij dit topic, is dat je vooral opziet tegen zaken uit het verleden die je ex op een heel andere manier zal gaan neerzetten, alsof jij allemaal dingen verkeerd hebt gedaan.
NU snap ik heel goed dat jij en hij nadenken over allerlei dingen uit het verleden, maar is ouderschapsbemiddeling eigenlijk niet gericht op het hier & nu en de toekomst? Dus met welke afspraken kunnen jullie samen de situatie voor de kinderen zo goed mogelijk afstemmen?
Voor je het weet komt er bij een voorstel oud zeer omhoog, en heb je op basis van ervaring meteen de verwachting dat iets niet zal gaan werken, maar is het erg om het wel af te spreken? Dan wordt het in ieder geval keurig gedocumenteert als Ex hele andere dingen doet dan hij toezegt bij de bemiddeling... Ga zelf ook helemaal niet op zoek naar de waarheid uit het verleden; bedenk gewoon wat goed zal werken, en kijk of hij daarin mee wil gaan onder begeleiding van een bemiddelaar. Dus misschien ga jij inbrengen:
-welke momenten spreken we af om elkaar vragen te stellen, bij te praten of nieuwe afspraken te maken, en op welke manier doen we dat? Jij stelt bijvoorbeeld voor om alleen overdag te bellen, of juist alles schriftelijk (via de mail te doen).
etc.
Hij zal ook voorstellen mogen doen, maar ook daarbij zal een bemiddelaar nadenken of het in het belang van jullie dochter is, of dat het helemaal niet terzake doet. En anders kan je zelf vragen wat het jouw dochter oplevert oid.
NU snap ik heel goed dat jij en hij nadenken over allerlei dingen uit het verleden, maar is ouderschapsbemiddeling eigenlijk niet gericht op het hier & nu en de toekomst? Dus met welke afspraken kunnen jullie samen de situatie voor de kinderen zo goed mogelijk afstemmen?
Voor je het weet komt er bij een voorstel oud zeer omhoog, en heb je op basis van ervaring meteen de verwachting dat iets niet zal gaan werken, maar is het erg om het wel af te spreken? Dan wordt het in ieder geval keurig gedocumenteert als Ex hele andere dingen doet dan hij toezegt bij de bemiddeling... Ga zelf ook helemaal niet op zoek naar de waarheid uit het verleden; bedenk gewoon wat goed zal werken, en kijk of hij daarin mee wil gaan onder begeleiding van een bemiddelaar. Dus misschien ga jij inbrengen:
-welke momenten spreken we af om elkaar vragen te stellen, bij te praten of nieuwe afspraken te maken, en op welke manier doen we dat? Jij stelt bijvoorbeeld voor om alleen overdag te bellen, of juist alles schriftelijk (via de mail te doen).
etc.
Hij zal ook voorstellen mogen doen, maar ook daarbij zal een bemiddelaar nadenken of het in het belang van jullie dochter is, of dat het helemaal niet terzake doet. En anders kan je zelf vragen wat het jouw dochter oplevert oid.
maandag 25 september 2017 22:35
Je schrijft zelf ergens in je topic dat je heb kinderen zou gunnen dat de communicatie normaal verloopt. Dat je een normale overdracht (niet op neutraal terrein dus) kan doen. Je weet precies wat je dochter nodig heeft om gelukkig op te groeien.
Dáár is die ouderschapsbemiddeling dus voor. Om daar de eerste bouwstenen voor te leggen.
Dáár is die ouderschapsbemiddeling dus voor. Om daar de eerste bouwstenen voor te leggen.
•
dinsdag 26 september 2017 10:22
Pffff, meegemaakt en bij veel anderen gezien. Wat mij opvalt is dat alle 'officiële instanties' inderdaad totaal niet geïnteresseerd zijn in het vinden van de beste oplossing of de waarheid, maar de makkelijkste oplossing. Als 1 partij (heel raar, meestal de man) bijvoorbeeld dreigend en agressief is, dan wordt de partner geadviseerd om maar vooral mee te werken en te doen wat hij zegt, anders kan het wel eens helemaal uit de hand lopen. De zwakke partij delft altijd het onderspit. Op de 1 of andere manier werkt 'het systeem' zo dat de persoon die daar echt in meewerkt, vermorzeld wordt, terwijl de persoon die er schijt aan heeft zijn zin krijgt.
De strategie die ik heb zien werken, is precies wat hier wordt geadviseerd. Vrolijk en enthousiast aan alles meewerken, maar alleen in theorie, in de praktijk trek je je eigen plan en doe je precies wat je echt wil. Zeg bijvoorbeeld niet dat hij niet mag bellen, maar neem niet op en geef daar dan andere redenen voor (ik lag al te slapen, ik was niet bereikbaar, de batterij was leeg, etc.). Reageer wel snel en goed op mails. Ga naar de bemiddelingen, stel je zeer meewerkend op, maar waak ervoor dat het nooit heel concreet wordt. Hou ondertussen een dossier bij van zijn leugens, maar zo kort en aantoonbaar mogelijk, als een soort back-up plan, maar waarschijnlijk heb je dit nooit nodig. En hij valt vanzelf wel door de mand, door niet meer naar de sessies te komen, door zelf in de valkuil te trappen die hij met zijn leugens maakt, of door afspraken niet na te komen. Hij wil tenslotte al die dingen niet. Hij wil jou een hak zetten, maar echt co-ouderschap, bemiddeling en dat soort dingen zijn veel te veel verantwoordelijkheid en kosten hem te veel energie en tijd die hij liever aan zichzelf en zijn verslavingen besteedt.
Maar de belangrijkste tip: denk aan je kinderen. Een vechtscheiding is eigenlijk gewoon kindermishandeling. Maak er zo snel mogelijk een eind aan, stop met vechten en hou je kinderen overal buiten. Ook als hij de kinderen gaat manipuleren. Dat gaat hij namelijk zeker doen en je zal zien dat het nog werkt ook, maar dan nog mag je dat niet terug doen. Je hebt geen andere keus dan dat gewoon te ondergaan en te hopen dat je kinderen het ooit zelf in zullen zien.
De strategie die ik heb zien werken, is precies wat hier wordt geadviseerd. Vrolijk en enthousiast aan alles meewerken, maar alleen in theorie, in de praktijk trek je je eigen plan en doe je precies wat je echt wil. Zeg bijvoorbeeld niet dat hij niet mag bellen, maar neem niet op en geef daar dan andere redenen voor (ik lag al te slapen, ik was niet bereikbaar, de batterij was leeg, etc.). Reageer wel snel en goed op mails. Ga naar de bemiddelingen, stel je zeer meewerkend op, maar waak ervoor dat het nooit heel concreet wordt. Hou ondertussen een dossier bij van zijn leugens, maar zo kort en aantoonbaar mogelijk, als een soort back-up plan, maar waarschijnlijk heb je dit nooit nodig. En hij valt vanzelf wel door de mand, door niet meer naar de sessies te komen, door zelf in de valkuil te trappen die hij met zijn leugens maakt, of door afspraken niet na te komen. Hij wil tenslotte al die dingen niet. Hij wil jou een hak zetten, maar echt co-ouderschap, bemiddeling en dat soort dingen zijn veel te veel verantwoordelijkheid en kosten hem te veel energie en tijd die hij liever aan zichzelf en zijn verslavingen besteedt.
Maar de belangrijkste tip: denk aan je kinderen. Een vechtscheiding is eigenlijk gewoon kindermishandeling. Maak er zo snel mogelijk een eind aan, stop met vechten en hou je kinderen overal buiten. Ook als hij de kinderen gaat manipuleren. Dat gaat hij namelijk zeker doen en je zal zien dat het nog werkt ook, maar dan nog mag je dat niet terug doen. Je hebt geen andere keus dan dat gewoon te ondergaan en te hopen dat je kinderen het ooit zelf in zullen zien.
Spreuken 18:2
