Relaties
alle pijlers
Grrr ik weet het niet meer
vrijdag 11 december 2009 om 09:08
Goedemorgen allemaal,
Ik zit er even doorheen. In een eerder topic heb ik aangegeven geen contact meer te hebben met mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder blijft alleen proberen om mijn gezinnetje uit elkaar te krijgen. Aankomende feestdagen zouden mijn schoonouders weg zijn en mijn man, ons dochtertje en ik zouden deze dagen samen vieren. Nu gisterenvraagt mijn schoonmoeder doodleuk of mijn man en kleine nog een dagje naar hen toe komen, want ze zijn toch thuis. Ik moet die dag dan maar alleen doorbrengen.... Mijn man zegt hier vervolgens niets over tegen mij (ik ving dit namelijk op tijdens een telefoongesprek tussen mijn man en schoonmoeder). Hij ging gewoon zwijgend naar bed toe en de sfeer was weer gespannen.Ik moet maar afwachten wanneer er iets over gezegd gaat worden. Het is voor mij erg moeilijk om met deze situatie om te gaan. Constant wordt ik ermee geconfronteerd.
Tijdens dit zelfde telefoongesprek vroeg schoonmoeder aan mijn man of hij de krasloten (die bij een kerstkaartje zaten voor ons dochtertje) wel had gezien. Als of ik die krasloten ter waarde van 2 euro zou achterhouden.
Dit leven zo wil ik verder niet meer en ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Moeten we dan maar uit elkaar en mijn schoonmoeder haar zin geven. Dan is mijn gezinnetje kapot. Maar nu ben ik ook ongelukkig. Het lijkt erop alsof mijn man echt geen ballen heeft om voor zijn eigen mening uit te komen. Hij stemt maar gewoon in met wat zijn moeder zegt.
Hoe zien jullie dit? Sorry weer voor het lange verhaal.
Groeten,
Samsel
Ik zit er even doorheen. In een eerder topic heb ik aangegeven geen contact meer te hebben met mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder blijft alleen proberen om mijn gezinnetje uit elkaar te krijgen. Aankomende feestdagen zouden mijn schoonouders weg zijn en mijn man, ons dochtertje en ik zouden deze dagen samen vieren. Nu gisterenvraagt mijn schoonmoeder doodleuk of mijn man en kleine nog een dagje naar hen toe komen, want ze zijn toch thuis. Ik moet die dag dan maar alleen doorbrengen.... Mijn man zegt hier vervolgens niets over tegen mij (ik ving dit namelijk op tijdens een telefoongesprek tussen mijn man en schoonmoeder). Hij ging gewoon zwijgend naar bed toe en de sfeer was weer gespannen.Ik moet maar afwachten wanneer er iets over gezegd gaat worden. Het is voor mij erg moeilijk om met deze situatie om te gaan. Constant wordt ik ermee geconfronteerd.
Tijdens dit zelfde telefoongesprek vroeg schoonmoeder aan mijn man of hij de krasloten (die bij een kerstkaartje zaten voor ons dochtertje) wel had gezien. Als of ik die krasloten ter waarde van 2 euro zou achterhouden.
Dit leven zo wil ik verder niet meer en ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Moeten we dan maar uit elkaar en mijn schoonmoeder haar zin geven. Dan is mijn gezinnetje kapot. Maar nu ben ik ook ongelukkig. Het lijkt erop alsof mijn man echt geen ballen heeft om voor zijn eigen mening uit te komen. Hij stemt maar gewoon in met wat zijn moeder zegt.
Hoe zien jullie dit? Sorry weer voor het lange verhaal.
Groeten,
Samsel
vrijdag 11 december 2009 om 22:44
hallo allemaal, mijn vreemde onderbuik gevoel van vandaag is uitgekomen. Mijn man is toen hij thuis kwam van werk na een gesprek van nog geen 10 minuten weggegaan en heeft zijn huissleutel achter gelaten. Hij begon over de kerstdagen en welke dag hij zou geen. Ik heb gezegd dat he mij niet uitmaakt omdat ik me met ons dochtertje wel zal vermaken. Toen werd hij boos, want hij nam ons meisje mee en ik moet maar uitzoeken wat ik ging doen en bleef anders maar alleen zitten. Ik heb gezegd dat dit me veel verdriet doet omdat juist ik de familie bij elkaar wilde hebben. Het is weer een lang verhaal maar wilde jullie na alle reacties vanmorgen op de hoogte houden.
zaterdag 12 december 2009 om 00:51
hij is inderdaad niet meer voor rede vatbaar en laat niets meer van zich horen. Ik kan alleen maar janken want had me ons leven anders voorgesteld. We zijn nog maar net een jaar getrouwd en 5 jaar samen en nu eindigt het op deze manier. Dat doet erg veel pijn. Veel verdriet heb ik ook voor ons dochtertje. Ze is nog maar zo klein en maakt al veel verdriet mee.
zaterdag 12 december 2009 om 08:27
Marjolein, ik zie dat anders. Wanneer ik een kerstdag familie uitnodig om samen kerst te vieren dan bestaat dat uit mijn familie en de familie van mijn man. Zij zijn dan wel niets van elkaar, maar mijn man en ik wel! Ik zeg nu familie he? Je kunt kerst op allerlei manieren invullen, alleen met paar vrienden, je broer of zus met aanhang. Maakt niet uit.
Maar Samsel heeft familie bij elkaar willen hebben om het gezellig te maen bij HAAR thuis dan is het aan haar wie ze uitnodigt.Familie van beide kanten dus. Wie is schoonmama om daar raar over te doen? Precies.... niemand!
Samsel wat ik nu lees vind ik echt te gek voor woorden. Wat mankeert die man? Ziet hij niet waar hij mee bezig is?
Laat je niet gek maken, hij is vertrokken en heeft zijn sleutels achtergelaten? Laat hem, hij gaat wel nadenken. Die komt wel terug. Als hij denkt je op deze manier een hoek in te drijven door jouw te vertrappen omwille van zijn moeder. Dan moet ie met zijn moeder gaan samenwonen. Ben je nou helemaal gek geworden? Ik zou hem eerlijk gezegd ook even flink laten nadenken en hem niet zomaar binnenlaten als ie aanbelt. Wat een KIND is dat zeg! Blijf zelf rustig, bel niet achter hem aan. Hij is degene die de boel laat escaleren omwille van zijn moeder, nou als het hem dat allemaal waard is, mag hij de gevolgen ook ondervinden. Maak het hem niet te makkelijk, laat bij het eventuele gesprek goed merken dat je de situatie waar hij wat aan kan doen, niet langer pikt en zijn gedrag hierin al helemaal niet.
Sterke
Maar Samsel heeft familie bij elkaar willen hebben om het gezellig te maen bij HAAR thuis dan is het aan haar wie ze uitnodigt.Familie van beide kanten dus. Wie is schoonmama om daar raar over te doen? Precies.... niemand!
Samsel wat ik nu lees vind ik echt te gek voor woorden. Wat mankeert die man? Ziet hij niet waar hij mee bezig is?
Laat je niet gek maken, hij is vertrokken en heeft zijn sleutels achtergelaten? Laat hem, hij gaat wel nadenken. Die komt wel terug. Als hij denkt je op deze manier een hoek in te drijven door jouw te vertrappen omwille van zijn moeder. Dan moet ie met zijn moeder gaan samenwonen. Ben je nou helemaal gek geworden? Ik zou hem eerlijk gezegd ook even flink laten nadenken en hem niet zomaar binnenlaten als ie aanbelt. Wat een KIND is dat zeg! Blijf zelf rustig, bel niet achter hem aan. Hij is degene die de boel laat escaleren omwille van zijn moeder, nou als het hem dat allemaal waard is, mag hij de gevolgen ook ondervinden. Maak het hem niet te makkelijk, laat bij het eventuele gesprek goed merken dat je de situatie waar hij wat aan kan doen, niet langer pikt en zijn gedrag hierin al helemaal niet.
Sterke
zaterdag 12 december 2009 om 09:39
quote:Samsel schreef op 11 december 2009 @ 22:44:
hallo allemaal, mijn vreemde onderbuik gevoel van vandaag is uitgekomen. Mijn man is toen hij thuis kwam van werk na een gesprek van nog geen 10 minuten weggegaan en heeft zijn huissleutel achter gelaten. Hij begon over de kerstdagen en welke dag hij zou geen. Ik heb gezegd dat he mij niet uitmaakt omdat ik me met ons dochtertje wel zal vermaken. Toen werd hij boos, want hij nam ons meisje mee en ik moet maar uitzoeken wat ik ging doen en bleef anders maar alleen zitten. Ik heb gezegd dat dit me veel verdriet doet omdat juist ik de familie bij elkaar wilde hebben. Het is weer een lang verhaal maar wilde jullie na alle reacties vanmorgen op de hoogte houden.
Pfff wat een toestand,je man en jij zullen alle twee wat water bij de wijn moeten doen.
Jouw moeder is toch bij je beide kerstdagen?
Jij bent dan niet alleen dus hoe erg is het dan dat je man een middag met jullie dochter naar zijn ouders gaat?
Hoe je man zich nu gedraagt is natuurlijk ontzettend kinderachtig,tijd voor een goed gesprek lijkt me.
*is stiekem blij dat ze geen schoonouders heeft*
hallo allemaal, mijn vreemde onderbuik gevoel van vandaag is uitgekomen. Mijn man is toen hij thuis kwam van werk na een gesprek van nog geen 10 minuten weggegaan en heeft zijn huissleutel achter gelaten. Hij begon over de kerstdagen en welke dag hij zou geen. Ik heb gezegd dat he mij niet uitmaakt omdat ik me met ons dochtertje wel zal vermaken. Toen werd hij boos, want hij nam ons meisje mee en ik moet maar uitzoeken wat ik ging doen en bleef anders maar alleen zitten. Ik heb gezegd dat dit me veel verdriet doet omdat juist ik de familie bij elkaar wilde hebben. Het is weer een lang verhaal maar wilde jullie na alle reacties vanmorgen op de hoogte houden.
Pfff wat een toestand,je man en jij zullen alle twee wat water bij de wijn moeten doen.
Jouw moeder is toch bij je beide kerstdagen?
Jij bent dan niet alleen dus hoe erg is het dan dat je man een middag met jullie dochter naar zijn ouders gaat?
Hoe je man zich nu gedraagt is natuurlijk ontzettend kinderachtig,tijd voor een goed gesprek lijkt me.
*is stiekem blij dat ze geen schoonouders heeft*
zaterdag 12 december 2009 om 10:19
Samsel, wat naar dat hij is weggegaan vanmorgen.
Ik heb je problemen gelezen, en wat voor mij duidelijk het kernprobleem is, is dat je man en jij geen team vormen.
Communicatie is het sleutelwoord, dat jullie elkaar leren begrijpen en meer naar elkaar toe kunnen groeien. Jullie grenzen en wensen zouden meer van een team moeten worden (met passen en meten), het is zo belangrijk dat jullie naar buiten toe eenzelfde lijn kunnen trekken (helemaal naar (schoon)ouders).. Naar zijn schoonouders toe zou hij eigenlijk degene moeten zijn die grenzen aangeeft wanneer zij te ver gaan, daarbij jou overtuigen van wensen die voor hem heel belangrijk zijn en waarvan hij graag wil dat jij water bij de wijn doet. Communiceren dus.. Maar zoals ik het lees gaat dat jullie twee samen niet goed af. Ik denk dat relatietherapie -weer leren communiceren, elkaar leren begrijpen en een team vormen - voor jullie tweeen op dit moment heel belangrijk of essentieel is om jullie dichterbij elkaar te brengen. Als mensen tussen jullie in kunnen komen staan zegt dit toch ook heel veel juist over jullie eigen relatie (als jullie een sterk team zouden vormen is dit heel erg moeilijk). Ik hoop dat het nog niet te laat is..
Sterkte.
Ik heb je problemen gelezen, en wat voor mij duidelijk het kernprobleem is, is dat je man en jij geen team vormen.
Communicatie is het sleutelwoord, dat jullie elkaar leren begrijpen en meer naar elkaar toe kunnen groeien. Jullie grenzen en wensen zouden meer van een team moeten worden (met passen en meten), het is zo belangrijk dat jullie naar buiten toe eenzelfde lijn kunnen trekken (helemaal naar (schoon)ouders).. Naar zijn schoonouders toe zou hij eigenlijk degene moeten zijn die grenzen aangeeft wanneer zij te ver gaan, daarbij jou overtuigen van wensen die voor hem heel belangrijk zijn en waarvan hij graag wil dat jij water bij de wijn doet. Communiceren dus.. Maar zoals ik het lees gaat dat jullie twee samen niet goed af. Ik denk dat relatietherapie -weer leren communiceren, elkaar leren begrijpen en een team vormen - voor jullie tweeen op dit moment heel belangrijk of essentieel is om jullie dichterbij elkaar te brengen. Als mensen tussen jullie in kunnen komen staan zegt dit toch ook heel veel juist over jullie eigen relatie (als jullie een sterk team zouden vormen is dit heel erg moeilijk). Ik hoop dat het nog niet te laat is..
Sterkte.
zondag 13 december 2009 om 12:37
even een update. Mijn man heeft niets meer van zich laten horen sinds afgelopen vrijdag toen hij weg ging. Ik weet dat hij bij zijn ouders zit en dit is voor mij erg frustrerend. Ik zou hem graag spreken, maar praten heeft geen zin zegt hij, omdat ik toch onredelijk ben omdat ik niet overweg kan met zijn ouders. Ik weet niet meer hoe het nu verder moet en wat ik nog kan doen of zeggen.
zondag 13 december 2009 om 12:55
zondag 13 december 2009 om 13:02
quote:Samsel schreef op 13 december 2009 @ 12:37:
even een update. Mijn man heeft niets meer van zich laten horen sinds afgelopen vrijdag toen hij weg ging. Ik weet dat hij bij zijn ouders zit en dit is voor mij erg frustrerend. Ik zou hem graag spreken, maar praten heeft geen zin zegt hij, omdat ik toch onredelijk ben omdat ik niet overweg kan met zijn ouders. Ik weet niet meer hoe het nu verder moet en wat ik nog kan doen of zeggen.Laat hem maar een poosje in zijn sop gaarkoken en trek je conclusies..
even een update. Mijn man heeft niets meer van zich laten horen sinds afgelopen vrijdag toen hij weg ging. Ik weet dat hij bij zijn ouders zit en dit is voor mij erg frustrerend. Ik zou hem graag spreken, maar praten heeft geen zin zegt hij, omdat ik toch onredelijk ben omdat ik niet overweg kan met zijn ouders. Ik weet niet meer hoe het nu verder moet en wat ik nog kan doen of zeggen.Laat hem maar een poosje in zijn sop gaarkoken en trek je conclusies..
zondag 13 december 2009 om 14:05
lolapoloeza, het is niet het gedrag van mijn schoonmoeder dat belangrijk is, maar het gedrag van mijn man. Hij laat zijn moeder mij kwetsen en laat mij uitschelden en gaat vervolgens bij een meningsverschil naar zijn moeder. Het doet me veel verdriet dat hij niet alleen mij maar ook ons dochtertje zo achterlaat en vervolgens niets meer laat horen.
zondag 13 december 2009 om 14:20
quote:Samsel schreef op 13 december 2009 @ 14:05:
lolapoloeza, het is niet het gedrag van mijn schoonmoeder dat belangrijk is, maar het gedrag van mijn man. Hij laat zijn moeder mij kwetsen en laat mij uitschelden en gaat vervolgens bij een meningsverschil naar zijn moeder. Het doet me veel verdriet dat hij niet alleen mij maar ook ons dochtertje zo achterlaat en vervolgens niets meer laat horen.
Dat laatste daar mag je hem ook best op aanspreken,kom nou hij is toch geen kleuter meer...
Het lijkt alsof je man nog steeds niet volwassen is maar daar word het nu wel hoognodig tijd voor.
Er zal heel rap iets moeten veranderen en anders zal je toch je conclusies moeten trekken en je afvragen of je met deze man nog wel verder wilt.
lolapoloeza, het is niet het gedrag van mijn schoonmoeder dat belangrijk is, maar het gedrag van mijn man. Hij laat zijn moeder mij kwetsen en laat mij uitschelden en gaat vervolgens bij een meningsverschil naar zijn moeder. Het doet me veel verdriet dat hij niet alleen mij maar ook ons dochtertje zo achterlaat en vervolgens niets meer laat horen.
Dat laatste daar mag je hem ook best op aanspreken,kom nou hij is toch geen kleuter meer...
Het lijkt alsof je man nog steeds niet volwassen is maar daar word het nu wel hoognodig tijd voor.
Er zal heel rap iets moeten veranderen en anders zal je toch je conclusies moeten trekken en je afvragen of je met deze man nog wel verder wilt.
zondag 13 december 2009 om 16:53
quote:Samsel schreef op 13 december 2009 @ 14:05:
lolapoloeza, het is niet het gedrag van mijn schoonmoeder dat belangrijk is, maar het gedrag van mijn man. Hij laat zijn moeder mij kwetsen en laat mij uitschelden en gaat vervolgens bij een meningsverschil naar zijn moeder. Het doet me veel verdriet dat hij niet alleen mij maar ook ons dochtertje zo achterlaat en vervolgens niets meer laat horen.
Ja dat weggaan en niks meer laten horen is wel stom. Op zich begrijp ik je man best goed. Het gaat om zijn ouders, hij vind het moeilijk om ze terecht te wijzen. En zeker als er in het voormalige gezin het een en ander aan de hand was, is de loyaliteit van kinderen, ook als ze ouder worden vaak groot.
Dat hij geen partij wil trekken prima.
Maar dat hij nu daar zit en niets laat horen gaat te ver. Dat heeft er alle schijn van dat hij wel partij heeft gekozen, en dat hij dat bij zijn ouders ziet en niet bij jullie.
Wat wil je zelf? Jij kunt hem tenslotte ook bellen toch? Denk je dat je ermee zou kunnen leven dat het schoonouder probleem nooit echt opgelost wordt?
lolapoloeza, het is niet het gedrag van mijn schoonmoeder dat belangrijk is, maar het gedrag van mijn man. Hij laat zijn moeder mij kwetsen en laat mij uitschelden en gaat vervolgens bij een meningsverschil naar zijn moeder. Het doet me veel verdriet dat hij niet alleen mij maar ook ons dochtertje zo achterlaat en vervolgens niets meer laat horen.
Ja dat weggaan en niks meer laten horen is wel stom. Op zich begrijp ik je man best goed. Het gaat om zijn ouders, hij vind het moeilijk om ze terecht te wijzen. En zeker als er in het voormalige gezin het een en ander aan de hand was, is de loyaliteit van kinderen, ook als ze ouder worden vaak groot.
Dat hij geen partij wil trekken prima.
Maar dat hij nu daar zit en niets laat horen gaat te ver. Dat heeft er alle schijn van dat hij wel partij heeft gekozen, en dat hij dat bij zijn ouders ziet en niet bij jullie.
Wat wil je zelf? Jij kunt hem tenslotte ook bellen toch? Denk je dat je ermee zou kunnen leven dat het schoonouder probleem nooit echt opgelost wordt?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
