Relaties
alle pijlers
Heimwee naar vroeger ...
zondag 13 maart 2011 18:59
Mijn oom, wat vond ik hem vaak een zeur ... hij bleef maar hangen in 'vroeger toen ik klein was, in de jaren '50' ... Ik begreep hem niet.
Nu ben ik 35 en betrap ik mijzelf op dezelfde gevoelens, naar mijn jeugd in de jaren '80 en '90.
Die emotie overvalt me nu zo enorm. Ik had vandaag een brakke dag en ben via via op de site terecht gekomen met films van toen: Some kind of wonderful, adventures in babysitting, pretty in pink.
Series van toen: Alf, Growing Pains. En uiteraad de muziek van toen...
Zelf had ik ook wel een bijzonder leventje, haalde veel kattekwaad uit als kind, was een rebel tijdens mijn tienerjaren.
Hoe triest vind ik soms, als ik mijn mbo leerlingen zie, uren achter hyves, msn, wat maken die nu mee??
In hun belevingswereld ben ik bejaard en even suf zoals ik destijds mijn oom zag ...
Maar goed, wat zou ik graag nog eens terug willen naar die tijd. Al was het maar een uurtje.
Zijn er meer die dit herkennen?
P.s. zie dat ik in een verkeerde pijler heb gepost... ach zie het maar als mijn relatie met vroeger
Nu ben ik 35 en betrap ik mijzelf op dezelfde gevoelens, naar mijn jeugd in de jaren '80 en '90.
Die emotie overvalt me nu zo enorm. Ik had vandaag een brakke dag en ben via via op de site terecht gekomen met films van toen: Some kind of wonderful, adventures in babysitting, pretty in pink.
Series van toen: Alf, Growing Pains. En uiteraad de muziek van toen...
Zelf had ik ook wel een bijzonder leventje, haalde veel kattekwaad uit als kind, was een rebel tijdens mijn tienerjaren.
Hoe triest vind ik soms, als ik mijn mbo leerlingen zie, uren achter hyves, msn, wat maken die nu mee??
In hun belevingswereld ben ik bejaard en even suf zoals ik destijds mijn oom zag ...
Maar goed, wat zou ik graag nog eens terug willen naar die tijd. Al was het maar een uurtje.
Zijn er meer die dit herkennen?
P.s. zie dat ik in een verkeerde pijler heb gepost... ach zie het maar als mijn relatie met vroeger
zondag 13 maart 2011 19:04
Ik heb school eigenlijk nooit leuk gevonden, dus hoewel ik ook wel gouden tijden heb gehad in m'n jeugd op de manege, verlang ik niet terug naar die periode. Vind mijn leven eigenlijk alleen maar leuker worden naarmate ik ouder word. Enige nadeel is dat mijn ouders natuurlijk ook steeds ouder worden, ik ga er vanuit dat er 'n moment komt dat ik terugverlang naar deze tijd nu m'n ouders er nog zijn...
zondag 13 maart 2011 19:07
Een paar jaar geleden opende ik precies zo'n topic met precies dezelfde titel.
Dit was mijn openingspost:
Heb jij ook wel eens heimwee naar vroeger? Toen je nog geen zorgen had? Geen verantwoordelijkheid. Toen je nog gewoon een onbezorgd kind was. Toen je alleen maar kind kon zijn.
Ik ben allang volwassen, maar soms verlang ik zo terug naar mijn kindertijd. Dat weemoedige gevoel.
Verlangen naar iets waarvan je weet dat het nooit meer terugkomt.
Ik ben heel gelukkig, het gaat goed met me, maar soms zou ik gewoon weer even kind willen zijn, bij mijn vader op schoot zitten, mijn moeder die me naar bed brengt.
Gewoon. Dat soort dingen
Ik herken je gevoel dus héél goed.
Dit was mijn openingspost:
Heb jij ook wel eens heimwee naar vroeger? Toen je nog geen zorgen had? Geen verantwoordelijkheid. Toen je nog gewoon een onbezorgd kind was. Toen je alleen maar kind kon zijn.
Ik ben allang volwassen, maar soms verlang ik zo terug naar mijn kindertijd. Dat weemoedige gevoel.
Verlangen naar iets waarvan je weet dat het nooit meer terugkomt.
Ik ben heel gelukkig, het gaat goed met me, maar soms zou ik gewoon weer even kind willen zijn, bij mijn vader op schoot zitten, mijn moeder die me naar bed brengt.
Gewoon. Dat soort dingen
Ik herken je gevoel dus héél goed.
zondag 13 maart 2011 19:09
Absoluut herkenbaar. Ik ben 36 en snap niet dat de tijd zo snel is gegaan
Gister keek ik online nog naar 'de winkel van de nostalgie' en ik overweeg serieus een DVD en/of boek over de '80's te kopen.
Er zijn natuurlijk heel veel liedjes waardoor ik ook weer aan die tijd denk, maar ik heb het toch wel in het bijzonder met 'When the going gets tough' van Billy Ocean en 'Don't you' van The Simple Minds.
Ik kan ervan genieten, maar ook verdrietig van worden. Te weinig foto's uit die tijd en helaas geen agenda uit die tijd bewaard... Maar de herinneringen zijn vaak zo vers, alsof het 5 jaar geleden was...
Gister keek ik online nog naar 'de winkel van de nostalgie' en ik overweeg serieus een DVD en/of boek over de '80's te kopen.
Er zijn natuurlijk heel veel liedjes waardoor ik ook weer aan die tijd denk, maar ik heb het toch wel in het bijzonder met 'When the going gets tough' van Billy Ocean en 'Don't you' van The Simple Minds.
Ik kan ervan genieten, maar ook verdrietig van worden. Te weinig foto's uit die tijd en helaas geen agenda uit die tijd bewaard... Maar de herinneringen zijn vaak zo vers, alsof het 5 jaar geleden was...
zondag 13 maart 2011 19:12
@ Zanne, jouw bijdrage (van jaren geleden) slaat wat mij betreft ook de spijker op zijn kop. Dat onbezorgde inderdaad van kind kunnen/ mogen zijn.
Maar dan wel in die tijd, voor mij. Ondanks dat ik toch echt geniet van alle mogelijkheden van de media van deze tijd en niet meer zonder kan, ben ik zo blij dat ik er niet mee ben opgegroeid.
Maar dan wel in die tijd, voor mij. Ondanks dat ik toch echt geniet van alle mogelijkheden van de media van deze tijd en niet meer zonder kan, ben ik zo blij dat ik er niet mee ben opgegroeid.
zondag 13 maart 2011 19:12
Ik had laatst zoiets. Ik had een dag dat het allemaal niet zo lukte.
Op Viva stond een column (ik weet niet meer waarover) met een fotootje erbij van een speelgoedtelefoon. Zo'n telefoon had ik vroeger. Ik kan me het ding nog wel herinneren, maar dan vooral als afgesleten witte telefoon omdat mijn broertjes er ook nog mee gespeeld hebben. Op het plaatje stond ie zoals ie er nieuw uit zag, zoals ik hem kreeg dus.
En ik moest zo janken van dat plaatje van die telefoon.
Dat gevoel dat alles nog om mij draaide (ben oudste kind) en ik mijn opa's nog had. Dat mijn ouders nog wat fitter waren, de wereld nog vredig was (i.m.o.) en niks moest.
Ik werd er zo emotioneel van.
Dus ja, ik herken het wel een beetje. Die bui is weer overgegaan gelukkig.
Op Viva stond een column (ik weet niet meer waarover) met een fotootje erbij van een speelgoedtelefoon. Zo'n telefoon had ik vroeger. Ik kan me het ding nog wel herinneren, maar dan vooral als afgesleten witte telefoon omdat mijn broertjes er ook nog mee gespeeld hebben. Op het plaatje stond ie zoals ie er nieuw uit zag, zoals ik hem kreeg dus.
En ik moest zo janken van dat plaatje van die telefoon.
Dat gevoel dat alles nog om mij draaide (ben oudste kind) en ik mijn opa's nog had. Dat mijn ouders nog wat fitter waren, de wereld nog vredig was (i.m.o.) en niks moest.
Ik werd er zo emotioneel van.
Dus ja, ik herken het wel een beetje. Die bui is weer overgegaan gelukkig.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 13 maart 2011 19:18
quote:elninjoo schreef op 13 maart 2011 @ 19:16:
Jaren 80 series zijn nu gelukkig volop op dvd te verkrijgen, dus nog beter dan in die tijd toen we afhankelijk waren van 1 aflevering per week kunnen we nu complete seizoenen achter elkaar doorkijken!Het had juist ook wel wat dat je een hele week moest wachten en het superspannend was als er weer een aflevering kwam
Jaren 80 series zijn nu gelukkig volop op dvd te verkrijgen, dus nog beter dan in die tijd toen we afhankelijk waren van 1 aflevering per week kunnen we nu complete seizoenen achter elkaar doorkijken!Het had juist ook wel wat dat je een hele week moest wachten en het superspannend was als er weer een aflevering kwam
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 13 maart 2011 19:24
quote:Moonlight82 schreef op 13 maart 2011 @ 19:18:
[...]
Het had juist ook wel wat dat je een hele week moest wachten en het superspannend was als er weer een aflevering kwam Ik dacht precies hetzelfde. Heerlijk vroeger als je 's middags uit school kwam en je kon je vast verheugen op de avond als Medisch Centrum West of The Flying doctors op TV kwam. Dat mis ik juist.
[...]
Het had juist ook wel wat dat je een hele week moest wachten en het superspannend was als er weer een aflevering kwam Ik dacht precies hetzelfde. Heerlijk vroeger als je 's middags uit school kwam en je kon je vast verheugen op de avond als Medisch Centrum West of The Flying doctors op TV kwam. Dat mis ik juist.
zondag 13 maart 2011 19:26
quote:elninjoo schreef op 13 maart 2011 @ 19:16:
Jaren 80 series zijn nu gelukkig volop op dvd te verkrijgen, dus nog beter dan in die tijd toen we afhankelijk waren van 1 aflevering per week kunnen we nu complete seizoenen achter elkaar doorkijken!
Klopt. Maar het is nu lang niet meer zo leuk als toen.
Ik mis de vrijdagavonden waar we samen allemaal naar medisch centrum west keken, een heerljk lang weekend voor de boeg en weten dat je de volgende dag uit kunt slapen.
Jaren 80 series zijn nu gelukkig volop op dvd te verkrijgen, dus nog beter dan in die tijd toen we afhankelijk waren van 1 aflevering per week kunnen we nu complete seizoenen achter elkaar doorkijken!
Klopt. Maar het is nu lang niet meer zo leuk als toen.
Ik mis de vrijdagavonden waar we samen allemaal naar medisch centrum west keken, een heerljk lang weekend voor de boeg en weten dat je de volgende dag uit kunt slapen.
zondag 13 maart 2011 19:31
Ik heb ook zo vaak van die periodes dat ik heimwee heb naar vroeger. Naar de middagen dat mijn moeder thuis ws als we uit school kwamen, naar de avonden waarin mijn vader verhaaltjes vertelde, naar de weekenden waarin we gingen zwemmen, naar het bos gingen, naar de tijd dat ik echt gelukkig was.
Ik kan soms echt zo terug verlangen naar die tijd dat het echt zeer doet. Ik ben nu ook heel gelukkig. Maar het onbezorgde gevoel van kind zijn komt helaas nooit meer terug.
Ik kan soms echt zo terug verlangen naar die tijd dat het echt zeer doet. Ik ben nu ook heel gelukkig. Maar het onbezorgde gevoel van kind zijn komt helaas nooit meer terug.
zondag 13 maart 2011 19:36
Ik voel me (op de angst m'n ouders te verliezen na) nu juist onbezorgder dan als kind. Vond het niet fijn zo afhankelijk te zijn en dingen te moeten (school) Nu doe ik praktisch alles waar ik zin in heb, werken vind ik lang niet zo vervelend als school en ik kan genieten van wandelingen, een hele dag tv kijken en prosecco drinken met 'n vriendin. Eten wat en wanneer ik zin heb. Spontaan 'n dag vrij nemen en ergens naartoe gaan. Ik vind dat ik best veel vrijheid heb. Vrijheden die je als kind nog niet hebt.
zondag 13 maart 2011 19:38
Ik heb dan eerder heimwee naar de jaren 70. Dat was de meest zorgeloze periode van mijn leven. Alles leek simpeler. De jaren 80 vond ik eigenlijk niet zo bijzonder. De muziek al helemaal niet. Als ik Careless Whisper van George Michael hoor dan denk ik: Alweer???? Daar werd je echt mee dood gegooid.
zondag 13 maart 2011 19:42
Ik vond die films ook heel leuk... maar mijn kinderen kijken nu op het retro channel naar Ghostbusters (tekenfilmserie) en He-man...
Mijn muzieksmaak is een mix van 80, 90 en "nu" muziek. Vroeger had je ook dat de nieuwe clip van Michael Jackson al weken van te voren aangekondigd werd en dan zat je op zaterdagavond echt in spanning te wachten op de nieuwe clip.
Wat ik tegenwoordig wel een voordeel vind, is de beschikbaarheid van informatie (betrouwbaar of niet betrouwbaar), maar dit is voor veel mensen niet echt een voordeel... er vindt een overload plaats.
Mijn muzieksmaak is een mix van 80, 90 en "nu" muziek. Vroeger had je ook dat de nieuwe clip van Michael Jackson al weken van te voren aangekondigd werd en dan zat je op zaterdagavond echt in spanning te wachten op de nieuwe clip.
Wat ik tegenwoordig wel een voordeel vind, is de beschikbaarheid van informatie (betrouwbaar of niet betrouwbaar), maar dit is voor veel mensen niet echt een voordeel... er vindt een overload plaats.
zondag 13 maart 2011 21:15
Ja ik herken dat gevoel hoor, heb dat net als jij..
Wat Elninjoo schrijft is zo, nu kan je in principe doen wat je zelf wilt, niemand aan wie je verantwoording moet afleggen!!
Ik mis aan die andere kant mijn jeugd waarschijnlijk omdat ik gewoon heel erg gehecht ben aan mijn ouders en nu ik zelf ouder word, zie je hen ook ouder worden. En voel je dat het leven kwetsbaar is. Vroeger had ik die zorg niet, het voelde zo warm bij mijn ouders, geen zorgen. Als ik die series van toen weer zie (Alf en Growing Pains) en die muziek van toen, krijg ik dat gevoel van toen weer heel sterk. Ook toen Michael Jackson overleed en dan zie je al die oude beelden, dan voel ik zo'n verdriet dat die tijd nooit meer terugkomt, dan denk ik weer terug aan mijn jeugd.
Maar ja, gelukkig hebben we die fijne herinneringen, toch?Zijn zat mensen die dat niet hebben en ik hoop dat ik ooit mijn kinderen zo'n jeugd kan geven.
Maar vroeger was sowieso een andere tijd hoor. Nu moet je aan alles maar meedoen en vroeger had toch iedereen minder en was je allemaal hetzelfde. Het is nu meer ik, jammer is dat!
Wat Elninjoo schrijft is zo, nu kan je in principe doen wat je zelf wilt, niemand aan wie je verantwoording moet afleggen!!
Ik mis aan die andere kant mijn jeugd waarschijnlijk omdat ik gewoon heel erg gehecht ben aan mijn ouders en nu ik zelf ouder word, zie je hen ook ouder worden. En voel je dat het leven kwetsbaar is. Vroeger had ik die zorg niet, het voelde zo warm bij mijn ouders, geen zorgen. Als ik die series van toen weer zie (Alf en Growing Pains) en die muziek van toen, krijg ik dat gevoel van toen weer heel sterk. Ook toen Michael Jackson overleed en dan zie je al die oude beelden, dan voel ik zo'n verdriet dat die tijd nooit meer terugkomt, dan denk ik weer terug aan mijn jeugd.
Maar ja, gelukkig hebben we die fijne herinneringen, toch?Zijn zat mensen die dat niet hebben en ik hoop dat ik ooit mijn kinderen zo'n jeugd kan geven.
Maar vroeger was sowieso een andere tijd hoor. Nu moet je aan alles maar meedoen en vroeger had toch iedereen minder en was je allemaal hetzelfde. Het is nu meer ik, jammer is dat!
zondag 13 maart 2011 21:16
