Relaties
alle pijlers
Help me aub
maandag 25 augustus 2008 om 13:15
Hey iedereen,
Ik heb een vraag over een relatie, sinds hier veel vrouwen te vinden zijn. Lijkt me goed om het van jullie kant en ervaringen is te horen.
Ik heb zo beetje de mooiste vriendin die je als man kan wensen, innerlijk en uiterlijk. Kan heerlijk met haar lachen, genieten, niets doen en van alles en nog wat. + der familie is ook top!
Maar toch, ik weet het niet, er is de laatste paar maanden iets ingeslopen lijkt het. Ik heb mezelf al ingelezen over relatie killer top 10 dat en relatie top 5 zus enzo. Maar ja dat gaat toch niet zo ver als wanneer je het zelf meemaakt.
Ik wil ontzettend graag de relatie behouden tot ik oud en krakemikkig ben. Lijkt me heerlijk om samen de rollator voort te duwen
.
Vaak gebeurt het dat ik binnen de relatie degene ben die iets zegt als me iets dwars zit, als het een gevoels kwestie is. Zij is eerder degeen die begint over praktische dingen (afwas, sokken etc etc) aanmerkingen heeft.
Maar omdat ik vaak degeen ben die over gevoelskwestie iets zeg als het ff niet klopt of niet lekker voelt (gebeurt niet te vaak hoor!). Ben ik ook bang dat het telkens aan mij ligt en dat ik een zeikerd ben.
Maar ik heb dus het gevoel dat de affectie gewoon minder is. Alsof ze me wel lief vind maar niet meer aantrekkelijk (ik klink wel als een vrouw) alsof ze eigenlijk verder wilt proeven maar dit niet durft te zeggen.
Toen ik vroeg of er iets was (gewoon zo algemeen mogelijk) zegt ze dat er niets is en dat ze veel van me houd (wat ze elke keer doet met een geacteerd stemmetje wat wel grappig en lief klinkt, maar ze kan het niet meer gewoon zeggen met haar normale stem).
Ik weet het gewoon ff niet meer, dat is waar het op neer komt. Ligt het aan mijn eigen angst om verlaten te worden en hoort het gewoon bij een wat langere relatie dat dit voorkomt. Of moet ik het toch vragen of er iets is (ik geeft het antwoord misschien zelf al).
Note: de relatie is al bijna 2,5 jaar
Ik heb een vraag over een relatie, sinds hier veel vrouwen te vinden zijn. Lijkt me goed om het van jullie kant en ervaringen is te horen.
Ik heb zo beetje de mooiste vriendin die je als man kan wensen, innerlijk en uiterlijk. Kan heerlijk met haar lachen, genieten, niets doen en van alles en nog wat. + der familie is ook top!
Maar toch, ik weet het niet, er is de laatste paar maanden iets ingeslopen lijkt het. Ik heb mezelf al ingelezen over relatie killer top 10 dat en relatie top 5 zus enzo. Maar ja dat gaat toch niet zo ver als wanneer je het zelf meemaakt.
Ik wil ontzettend graag de relatie behouden tot ik oud en krakemikkig ben. Lijkt me heerlijk om samen de rollator voort te duwen
.Vaak gebeurt het dat ik binnen de relatie degene ben die iets zegt als me iets dwars zit, als het een gevoels kwestie is. Zij is eerder degeen die begint over praktische dingen (afwas, sokken etc etc) aanmerkingen heeft.
Maar omdat ik vaak degeen ben die over gevoelskwestie iets zeg als het ff niet klopt of niet lekker voelt (gebeurt niet te vaak hoor!). Ben ik ook bang dat het telkens aan mij ligt en dat ik een zeikerd ben.
Maar ik heb dus het gevoel dat de affectie gewoon minder is. Alsof ze me wel lief vind maar niet meer aantrekkelijk (ik klink wel als een vrouw) alsof ze eigenlijk verder wilt proeven maar dit niet durft te zeggen.
Toen ik vroeg of er iets was (gewoon zo algemeen mogelijk) zegt ze dat er niets is en dat ze veel van me houd (wat ze elke keer doet met een geacteerd stemmetje wat wel grappig en lief klinkt, maar ze kan het niet meer gewoon zeggen met haar normale stem).
Ik weet het gewoon ff niet meer, dat is waar het op neer komt. Ligt het aan mijn eigen angst om verlaten te worden en hoort het gewoon bij een wat langere relatie dat dit voorkomt. Of moet ik het toch vragen of er iets is (ik geeft het antwoord misschien zelf al).
Note: de relatie is al bijna 2,5 jaar
maandag 25 augustus 2008 om 13:30
ja maar dat is het dus,
Ik kan alleen maar praten vanuit mijzelf, en niet voor haar denken.
Dan ben ik bang dat ik de sfeer creeer dat zij de zondebok is. Terwijl ik weet dat het iets van beide kanten moet zijn.
Want het is niet zo dat het continu zo voelt of is. Want er zijn ook weer momenten, vooral sávonds of als we alleen zijn (en niet alleen sexueel) waarbij ik die intimiteit wel voel en er ook is vanaf haar kant.
+ We zijn ook vaak bij elkaar, kan het ook liggen aan op mekaars lippen zitten?
Ik kan alleen maar praten vanuit mijzelf, en niet voor haar denken.
Dan ben ik bang dat ik de sfeer creeer dat zij de zondebok is. Terwijl ik weet dat het iets van beide kanten moet zijn.
Want het is niet zo dat het continu zo voelt of is. Want er zijn ook weer momenten, vooral sávonds of als we alleen zijn (en niet alleen sexueel) waarbij ik die intimiteit wel voel en er ook is vanaf haar kant.
+ We zijn ook vaak bij elkaar, kan het ook liggen aan op mekaars lippen zitten?
maandag 25 augustus 2008 om 13:35
Jamal,
ik ken het wel min of meer. Dat van veel bij elkaar zijn kan een oorzaak wezen. Mijn vriend en ik zijn vanaf dag 1 gaan samen wonen en waren bekant(niet altijd) 24/7 samen. Dat gaat iriteren op den duur. Ik ben door de ziekte van mijn moeder weer tijdelijk terug gegaan naar huis, en merk nu dat ik het nu veeeeeeel leuker vind om naar mijn vriend toe te gaan(heb de ziekte niks mee te maken hoor!), want nu verlang ik naar hem en kijk ik er echt naar uit!
Je kan het ook zo brengen dat je ergens mee zit en er graag open en eerlijk over wilt praten
ik ken het wel min of meer. Dat van veel bij elkaar zijn kan een oorzaak wezen. Mijn vriend en ik zijn vanaf dag 1 gaan samen wonen en waren bekant(niet altijd) 24/7 samen. Dat gaat iriteren op den duur. Ik ben door de ziekte van mijn moeder weer tijdelijk terug gegaan naar huis, en merk nu dat ik het nu veeeeeeel leuker vind om naar mijn vriend toe te gaan(heb de ziekte niks mee te maken hoor!), want nu verlang ik naar hem en kijk ik er echt naar uit!
Je kan het ook zo brengen dat je ergens mee zit en er graag open en eerlijk over wilt praten
maandag 25 augustus 2008 om 13:42
lulebell
dank je,
Ik denk persoonlijk dat het is dat we vaak bij mekaar zijn.
Ik heb deze zomer een tijd zonder eigen woning gezeten, ik ga volgende week eindelijk weer op mezelf wonen. Dat zorgde ervoor dat ik mijn schema een beetje afhankelijker maakte aan dat van haar.
Ik ga toekijken hoe het gaat, als ik me nieuwe woning heb. Als het dan niet is verandert dan ga ik erover praten.
Heb ook geen zin om over dingen te beginnen die er misschien niet zijn.
thnx
dank je,
Ik denk persoonlijk dat het is dat we vaak bij mekaar zijn.
Ik heb deze zomer een tijd zonder eigen woning gezeten, ik ga volgende week eindelijk weer op mezelf wonen. Dat zorgde ervoor dat ik mijn schema een beetje afhankelijker maakte aan dat van haar.
Ik ga toekijken hoe het gaat, als ik me nieuwe woning heb. Als het dan niet is verandert dan ga ik erover praten.
Heb ook geen zin om over dingen te beginnen die er misschien niet zijn.
thnx
maandag 25 augustus 2008 om 14:30
hey jamal,
ik heb hetzelfde hoor als jij, alleen ben ik een vrouw, maar dat maakt geen verschil denk ik.. want ik denk er net zo over als jij.. mijn vriend praat gewoon veel minder over zijn gevoelens en als hij erover praat dan is t nooit een heel verhaal,maar gewoon kortaf..wat mij soms ook irriteert, waardoor ik blijf door 'zeuren' ,en me dan weer de zeikerd voel en denk dat het allemaal aan mij ligt... wij zien elkaar alleen int weekend dus ik weet niet of het echt ermee te maken heeft dat je teveel op elkaars lip zit.. ik heb ook een relatie gehad van 5 jaar en toen zagen we elkaar iedere dag en toen waren er weer andere irritatiepuntjes... dus wat de oorzaak is weet ik niet,maar tis iig niet heel gek. ik denk dat iedereen het wel heeft! maar dat ze niet meer met haar normale stem kan zeggen dat ze van je houdt, daar zou ik wel wat van zeggen.. want dan lijkt het er idd op dat ze zich geen houding weet te geven... of misschien vindt ze dat je het teveel vraagt..? als je er zeker van bent dat je wel oud met haar wil worden, dan zou ik gewoon blijven zeggen wat je dwars zit... door open communicatie komen jullie er wel! en soms is het gewoon een kwestie van acceptatie.. de één praat minder over gevoelens dan de ander, en dan voel je jezelf een zeikerd, dat ken ik.. maar ook dat is weer een gevoel.. moeilijk hè.. ik ken het helemaal! maar ik denk niet dat er iets verkeerd zit,hoor!
ik heb hetzelfde hoor als jij, alleen ben ik een vrouw, maar dat maakt geen verschil denk ik.. want ik denk er net zo over als jij.. mijn vriend praat gewoon veel minder over zijn gevoelens en als hij erover praat dan is t nooit een heel verhaal,maar gewoon kortaf..wat mij soms ook irriteert, waardoor ik blijf door 'zeuren' ,en me dan weer de zeikerd voel en denk dat het allemaal aan mij ligt... wij zien elkaar alleen int weekend dus ik weet niet of het echt ermee te maken heeft dat je teveel op elkaars lip zit.. ik heb ook een relatie gehad van 5 jaar en toen zagen we elkaar iedere dag en toen waren er weer andere irritatiepuntjes... dus wat de oorzaak is weet ik niet,maar tis iig niet heel gek. ik denk dat iedereen het wel heeft! maar dat ze niet meer met haar normale stem kan zeggen dat ze van je houdt, daar zou ik wel wat van zeggen.. want dan lijkt het er idd op dat ze zich geen houding weet te geven... of misschien vindt ze dat je het teveel vraagt..? als je er zeker van bent dat je wel oud met haar wil worden, dan zou ik gewoon blijven zeggen wat je dwars zit... door open communicatie komen jullie er wel! en soms is het gewoon een kwestie van acceptatie.. de één praat minder over gevoelens dan de ander, en dan voel je jezelf een zeikerd, dat ken ik.. maar ook dat is weer een gevoel..
moeilijk hè.. ik ken het helemaal! maar ik denk niet dat er iets verkeerd zit,hoor!
maandag 25 augustus 2008 om 14:54
Jamal, ik denk niet dat je een zeikerd bent. Ken het gevoel van steeds weer degene zijn die ergens mee zit. De ander lijkt nergens mee te zitten. En eerlijk gezegd vond en vind ik dat verdacht.Als jij signalen krijgt dat de affectie van haar kant minder is, dan is het goed om te toetsen of dat uit je eigen onzekerheid komt of dat er echt iets aan de hand is. Daar kun je alleen achter komen door met elkaar te praten. En als zij zelf nergens mee zit, dan is er des te meer ruimte vanuit haar om jou aan te horen en naar je zorgen te luisteren. Het gewoon afkappen of niet op in gaan vind ik een teken van gebrek aan oprechte interesse. Maar er kan natuurlijk meer spelen wat wij niet weten...dus ik geef alleen mijn mening op hetgeen je post.
Enneh...we kunnen er naast zitten, so keep that in mind
Enneh...we kunnen er naast zitten, so keep that in mind
