
Help!! Wat moet ik met HAAR!!
donderdag 5 februari 2009 om 22:15
Sinds april 2008 zijn mijn vriend en ik na 13 jaar uit elkaar. hij liet mij zitten voor een meisje van 24. Bleek daar al een half jaar een relatie mee te hebben achter mijn rug om. Onze jongste was welgeteld 6 weken toen hij met haar een relatie aanging en mij dat even vergat te vertellen. Wel kocht hij nog een huis met mij. Na zo'n 6 maanden kwam ik er zelf achter en toen was het drama dus compleet.
Ik heb hem onvolwassenheid verweten, slapheid etc,etc. Ik vind dat elk kind en dus ook mijn kinderen recht hebben op ouders die knokken voor elkaar. En was dus ook hoogstend verbaasd en enorm teleurgesteld dat ik zonder een vorm van "gevecht, of werkend aan onze relatie" aan de kant werd gezet.
Nu zijn we bijna een jaar verder en hij heeft nog steeds met haar. In principe leeft hij nog steeds een dubbelleven en heeft hij de kinderen (met name mijn oudste van 4,5) nog niks verteld over het feit dat hij met een ander is.
Nu wil hij gaan samenwonen met haar, wat natuurlijk wel geheel in de lijn der verwachting is. Allen nu moet zij uit de hoge hoed getoverd worden. En hoe gaan we dat nu doen. Eerlijk gezegd zit ik natuurlijk helemaal niet op haar te wachten, vind haar stom, dom en nog maar een meisje wat volgend mij geen idee heeft waar ze aan begint. Zij is mede verantwoordelijk voor het feit dat mijn kinderen nu in gebroken gezin groot worden gebracht.
Heeft iemand hier op dit forum te maken gehad met zo'n situatie en kan hij/zij mij hier een beetje in steunen of goede tips geven. Ik vind het heel belangrijk dat de kinderen een goede band met hun vader houden. Hij is en blijft altijd hun vader los van wat hij mij heeft aangedaan.
Ik heb hem onvolwassenheid verweten, slapheid etc,etc. Ik vind dat elk kind en dus ook mijn kinderen recht hebben op ouders die knokken voor elkaar. En was dus ook hoogstend verbaasd en enorm teleurgesteld dat ik zonder een vorm van "gevecht, of werkend aan onze relatie" aan de kant werd gezet.
Nu zijn we bijna een jaar verder en hij heeft nog steeds met haar. In principe leeft hij nog steeds een dubbelleven en heeft hij de kinderen (met name mijn oudste van 4,5) nog niks verteld over het feit dat hij met een ander is.
Nu wil hij gaan samenwonen met haar, wat natuurlijk wel geheel in de lijn der verwachting is. Allen nu moet zij uit de hoge hoed getoverd worden. En hoe gaan we dat nu doen. Eerlijk gezegd zit ik natuurlijk helemaal niet op haar te wachten, vind haar stom, dom en nog maar een meisje wat volgend mij geen idee heeft waar ze aan begint. Zij is mede verantwoordelijk voor het feit dat mijn kinderen nu in gebroken gezin groot worden gebracht.
Heeft iemand hier op dit forum te maken gehad met zo'n situatie en kan hij/zij mij hier een beetje in steunen of goede tips geven. Ik vind het heel belangrijk dat de kinderen een goede band met hun vader houden. Hij is en blijft altijd hun vader los van wat hij mij heeft aangedaan.
donderdag 5 februari 2009 om 23:32
quote:vlie schreef op 05 februari 2009 @ 23:23:
[...]
even for the record wij zijn geen ruziende exen waar de kinderen zielig tussen zitten, maar wel een moeder die teleurgesteld is in de vader van haar kinderen die probeert dit alles zo goed mogelijk te verwerken en haar kinderen door alle veranderingen heen te loodsen (nieuw huis, geen papa meer die je elke dag ziet, een nieuwe school, weer verhuizen, papa een nieuw huis en nu dus ook een nieuwe vriendin)
Ik begrijp het en je wil je kinderen gewoon nog meer verdriet en verwarring besparen. Ik bedoelde het niet zo streng als het wrs klonk .
Maar kinderen pikken dingen zo makkelijk op en het kan het juist zo pijnlijk voor ze maken. Soms moet je voor hun welzijn afgrijselijk volwassen omgaan met dingen zonder wrok, bitterheid enz. Dat je daar sporen van voelt is niet meer dan logisch. Maar zo logisch als het is, hou het uit de relaties van en met je kinderen. Laat de liefde voor jullie kinderen daar de boventoon voeren en bewaar de heftigere emoties voor andere plekken en andere volwassen mensen die je steunen.
[...]
even for the record wij zijn geen ruziende exen waar de kinderen zielig tussen zitten, maar wel een moeder die teleurgesteld is in de vader van haar kinderen die probeert dit alles zo goed mogelijk te verwerken en haar kinderen door alle veranderingen heen te loodsen (nieuw huis, geen papa meer die je elke dag ziet, een nieuwe school, weer verhuizen, papa een nieuw huis en nu dus ook een nieuwe vriendin)
Ik begrijp het en je wil je kinderen gewoon nog meer verdriet en verwarring besparen. Ik bedoelde het niet zo streng als het wrs klonk .
Maar kinderen pikken dingen zo makkelijk op en het kan het juist zo pijnlijk voor ze maken. Soms moet je voor hun welzijn afgrijselijk volwassen omgaan met dingen zonder wrok, bitterheid enz. Dat je daar sporen van voelt is niet meer dan logisch. Maar zo logisch als het is, hou het uit de relaties van en met je kinderen. Laat de liefde voor jullie kinderen daar de boventoon voeren en bewaar de heftigere emoties voor andere plekken en andere volwassen mensen die je steunen.
donderdag 5 februari 2009 om 23:35
quote:Madhe schreef op 05 februari 2009 @ 23:25:
Waarom hoef je volgens jou geen respect voor haar te hebben? Je vriend heeft je bedonderd, niet zij!
Daarnaast staat ze open voor je kinderen en krijgt zij dadelijk ook met hun te maken. Zij wordt een deel van het leven van jullie kinderen, en dat ze met je vriend verder wilt ook al heeft hij kinderen vind ik toch iets wat respect verdiend. Ze zijn nu 16 maanden samen en ze neemt het hele pakketje. Dat is ook voor haar niet makkelijk lijkt me.
Jouw kinderen moeten dadelijk respectvol zijn naar haar toe. En dat leer je ze door zelf respect voor haar te hebben. Je kinderen zullen dat van je overnemen namelijk.
N.B. Respect is iets anders dan iemand aardig of leuk vinden.
En ik snap dat het niet makkelijk is. Mijn kinderen hebben een stiefmoeder en het is niet zo dat wij makkelijk door één deur kunnen (al staat dit los van het feit dat ze een relatie met mijn ex heeft, wij hadden al eerder isues zeg maar), maar no way dat mijn kinderen zich respectloos tegenover haar mogen gedragen, en dus moet ik dat toch echt voordoen!
Oh maar het is zeker niet zo dat ik tegen de kinderen raar over haar zou praten of dat ik dat tolereer van de kinderen.
maar de tijd zal het leren hoe het in de toekomst gaat. misschien kan ze heerlijke pannekoeken bakken en vinden de kinderen haar hardstikke leuk. eerlijk is eerlijk dat is even slikken voor mij, maar het gaat hier niet om mij.
Waarom hoef je volgens jou geen respect voor haar te hebben? Je vriend heeft je bedonderd, niet zij!
Daarnaast staat ze open voor je kinderen en krijgt zij dadelijk ook met hun te maken. Zij wordt een deel van het leven van jullie kinderen, en dat ze met je vriend verder wilt ook al heeft hij kinderen vind ik toch iets wat respect verdiend. Ze zijn nu 16 maanden samen en ze neemt het hele pakketje. Dat is ook voor haar niet makkelijk lijkt me.
Jouw kinderen moeten dadelijk respectvol zijn naar haar toe. En dat leer je ze door zelf respect voor haar te hebben. Je kinderen zullen dat van je overnemen namelijk.
N.B. Respect is iets anders dan iemand aardig of leuk vinden.
En ik snap dat het niet makkelijk is. Mijn kinderen hebben een stiefmoeder en het is niet zo dat wij makkelijk door één deur kunnen (al staat dit los van het feit dat ze een relatie met mijn ex heeft, wij hadden al eerder isues zeg maar), maar no way dat mijn kinderen zich respectloos tegenover haar mogen gedragen, en dus moet ik dat toch echt voordoen!
Oh maar het is zeker niet zo dat ik tegen de kinderen raar over haar zou praten of dat ik dat tolereer van de kinderen.
maar de tijd zal het leren hoe het in de toekomst gaat. misschien kan ze heerlijke pannekoeken bakken en vinden de kinderen haar hardstikke leuk. eerlijk is eerlijk dat is even slikken voor mij, maar het gaat hier niet om mij.
donderdag 5 februari 2009 om 23:37
quote:vlie schreef op 05 februari 2009 @ 23:32:
[...]
Nou zo geweldig is dat nu ook weer niet, als je de ene dag nog beschuit met muisjes aanneemt die uitgedeeld worden op het werk ivm de geboorte van onze zoon, en ligt dan binnen een paar weken bij hem in bed, dan weet je vanaf begin af aan waar je aan begint. Tuurlijk is het zijn fout, maar om haar nou als een heilige maria die zo lief is om zich om mijn kinderen te bekommeren te zien gaat mij ook een beetje ver.
Toevallig sms-jes en mails van hun gelezen en daar kwam het onderwerp de kinderen geen enkele keer in voor, dus ik denk dat het met de interese voor mijn kinderen wel een beetje meevalt.Ik denk dat haar kijk op de zaak is" ik heb een leuke vriend die heeft toevallig kinderen en die krijg ik 2 keer per maand kado erbij",
Dat denk je, je zegt het al. Je weet het niet!
Maar het is zijn leven, zijn keuze. En ik snap dat je het moeilijk vindt, maar je klinkt zo ontzettend verbitterd. Voor je kinderen is het echt het beste als jij ook doorgaat met je leven.
Ook al zeg je dat je goed contact hebt met je ex, ik lees tussen al je posts door dat je eigenlijk hoopt dat hij bij je terugkomt, maar dat gaat niet gebeuren. Hij gaat samenwonen met haar.
Door zo vast te houden aan je verdriet en telleurstelling worden de kinderen de dupe. Alleen al voor je kinderen moet je dit los zien te laten. En dat is moeilijk na 13 jaar. Je had het je zo anders voorgesteld.
En al lag ze 1 dag na de beschuit met muisjes in bed met je vriend, en heeft ze geen schoonheidsprijs verdiend, je zult haar met respect moeten behandelen, voor het belang van je kinderen.
En dat komt uit mijn mond, terwijl ik ook per definitie geen sympathie kan voelen voor vrouwen/mannen die willens en wetens aan de partner van een ander zitten. Respect is een ander iets.
Denk in deze aan je kinderen, en niet aan jezelf. Je kinderen gaan in dit geval namelijk voor!
[...]
Nou zo geweldig is dat nu ook weer niet, als je de ene dag nog beschuit met muisjes aanneemt die uitgedeeld worden op het werk ivm de geboorte van onze zoon, en ligt dan binnen een paar weken bij hem in bed, dan weet je vanaf begin af aan waar je aan begint. Tuurlijk is het zijn fout, maar om haar nou als een heilige maria die zo lief is om zich om mijn kinderen te bekommeren te zien gaat mij ook een beetje ver.
Toevallig sms-jes en mails van hun gelezen en daar kwam het onderwerp de kinderen geen enkele keer in voor, dus ik denk dat het met de interese voor mijn kinderen wel een beetje meevalt.Ik denk dat haar kijk op de zaak is" ik heb een leuke vriend die heeft toevallig kinderen en die krijg ik 2 keer per maand kado erbij",
Dat denk je, je zegt het al. Je weet het niet!
Maar het is zijn leven, zijn keuze. En ik snap dat je het moeilijk vindt, maar je klinkt zo ontzettend verbitterd. Voor je kinderen is het echt het beste als jij ook doorgaat met je leven.
Ook al zeg je dat je goed contact hebt met je ex, ik lees tussen al je posts door dat je eigenlijk hoopt dat hij bij je terugkomt, maar dat gaat niet gebeuren. Hij gaat samenwonen met haar.
Door zo vast te houden aan je verdriet en telleurstelling worden de kinderen de dupe. Alleen al voor je kinderen moet je dit los zien te laten. En dat is moeilijk na 13 jaar. Je had het je zo anders voorgesteld.
En al lag ze 1 dag na de beschuit met muisjes in bed met je vriend, en heeft ze geen schoonheidsprijs verdiend, je zult haar met respect moeten behandelen, voor het belang van je kinderen.
En dat komt uit mijn mond, terwijl ik ook per definitie geen sympathie kan voelen voor vrouwen/mannen die willens en wetens aan de partner van een ander zitten. Respect is een ander iets.
Denk in deze aan je kinderen, en niet aan jezelf. Je kinderen gaan in dit geval namelijk voor!
donderdag 5 februari 2009 om 23:39
quote:vlie schreef op 05 februari 2009 @ 23:35:
[...]
Oh maar het is zeker niet zo dat ik tegen de kinderen raar over haar zou praten of dat ik dat tolereer van de kinderen.
maar de tijd zal het leren hoe het in de toekomst gaat. misschien kan ze heerlijke pannekoeken bakken en vinden de kinderen haar hardstikke leuk. eerlijk is eerlijk dat is even slikken voor mij, maar het gaat hier niet om mij.Dat je het zo ziet is een opluchting. Ik kreeg even een andere indruk. Het zou zeker even slikken zijn, maar dat ebt wel weg. Je hoeft er ook geen gat om in de lucht te springen, maar je zult zien dat als je kinderen ook bij hun gelukkig zijn, dat dat weer een stukje bijdraagt in jou geluk. Mits je daarvoor open staat.
[...]
Oh maar het is zeker niet zo dat ik tegen de kinderen raar over haar zou praten of dat ik dat tolereer van de kinderen.
maar de tijd zal het leren hoe het in de toekomst gaat. misschien kan ze heerlijke pannekoeken bakken en vinden de kinderen haar hardstikke leuk. eerlijk is eerlijk dat is even slikken voor mij, maar het gaat hier niet om mij.Dat je het zo ziet is een opluchting. Ik kreeg even een andere indruk. Het zou zeker even slikken zijn, maar dat ebt wel weg. Je hoeft er ook geen gat om in de lucht te springen, maar je zult zien dat als je kinderen ook bij hun gelukkig zijn, dat dat weer een stukje bijdraagt in jou geluk. Mits je daarvoor open staat.
donderdag 5 februari 2009 om 23:58
quote:Madhe schreef op 05 februari 2009 @ 23:39:
[...]
Dat je het zo ziet is een opluchting. Ik kreeg even een andere indruk. Het zou zeker even slikken zijn, maar dat ebt wel weg. Je hoeft er ook geen gat om in de lucht te springen, maar je zult zien dat als je kinderen ook bij hun gelukkig zijn, dat dat weer een stukje bijdraagt in jou geluk. Mits je daarvoor open staat.
Daar heb je zeker gelijk in, als het met mijn kinderen goed gaat gaat het met mij ook goed. En laten we het hier op houden dat de deur nog niet wagenwijd maar half open staat. ik wil je bedanken dat we zo even hebben kunnen chatten, Ikheb het soms ook nodig om andere mensen en meningen te horen. Ook al is dat niet altijd makkelijk.
vond jij het in het begin ook niet ontzetend moeilijk, ik begreep een beetje dat jij ook te maken hebt met een stiefmoeder.Ik hoop over een poosje ook te kunnnen praten als jij.
[...]
Dat je het zo ziet is een opluchting. Ik kreeg even een andere indruk. Het zou zeker even slikken zijn, maar dat ebt wel weg. Je hoeft er ook geen gat om in de lucht te springen, maar je zult zien dat als je kinderen ook bij hun gelukkig zijn, dat dat weer een stukje bijdraagt in jou geluk. Mits je daarvoor open staat.
Daar heb je zeker gelijk in, als het met mijn kinderen goed gaat gaat het met mij ook goed. En laten we het hier op houden dat de deur nog niet wagenwijd maar half open staat. ik wil je bedanken dat we zo even hebben kunnen chatten, Ikheb het soms ook nodig om andere mensen en meningen te horen. Ook al is dat niet altijd makkelijk.
vond jij het in het begin ook niet ontzetend moeilijk, ik begreep een beetje dat jij ook te maken hebt met een stiefmoeder.Ik hoop over een poosje ook te kunnnen praten als jij.
vrijdag 6 februari 2009 om 00:13
quote:vlie schreef op 05 februari 2009 @ 23:58:
[...]
Daar heb je zeker gelijk in, als het met mijn kinderen goed gaat gaat het met mij ook goed. En laten we het hier op houden dat de deur nog niet wagenwijd maar half open staat. ik wil je bedanken dat we zo even hebben kunnen chatten, Ikheb het soms ook nodig om andere mensen en meningen te horen. Ook al is dat niet altijd makkelijk.
vond jij het in het begin ook niet ontzetend moeilijk, ik begreep een beetje dat jij ook te maken hebt met een stiefmoeder.Ik hoop over een poosje ook te kunnnen praten als jij.
Graag gedaan hoor Fijn dat je er iets aan hebt om andere meningen te horen.
Mijn kinderen hebben inderdaad een stiefmoeder. Sommigen vinden het een rotwoord. Ik noem het zo omdat mijn ex opnieuw is getrouwd. Dan heet het nu eenmaal zo
Natuurlijk heb ik ook moeilijke momenten gehad. Als het om mijn kinderen gaat ben ik net een leeuwin. Het loslaten van kinderen is nooit eenvoudig, maar opvoeden gaat niet zonder loslaten. Dit betreft dan een niet gepland gebied, maar valt er zeker ook onder.
En er blijven momenten dat het niet eenvoudig is, bij dingen die zij totaal anders doet dan ik ze zou doen. Maar omdat mijn kinderen een geweldige vader hebben die gek op ze is, vertrouw ik ze volledig aan hun toe.
Kinderen zijn ontzettend gevoelig voor sfeer, en ik moet eerlijk toegeven dat er momenten zijn geweest dat mijn kinderen aanvoelde dat het niet helemaal lekker liep. Aan de andere kant zie ik ook heel duidelijk dat het juist wél lekker loopt als we er allemaal wat losser tegenover staan. Dat geeft die kracht dan om het inderdaad los te laten.
[...]
Daar heb je zeker gelijk in, als het met mijn kinderen goed gaat gaat het met mij ook goed. En laten we het hier op houden dat de deur nog niet wagenwijd maar half open staat. ik wil je bedanken dat we zo even hebben kunnen chatten, Ikheb het soms ook nodig om andere mensen en meningen te horen. Ook al is dat niet altijd makkelijk.
vond jij het in het begin ook niet ontzetend moeilijk, ik begreep een beetje dat jij ook te maken hebt met een stiefmoeder.Ik hoop over een poosje ook te kunnnen praten als jij.
Graag gedaan hoor Fijn dat je er iets aan hebt om andere meningen te horen.
Mijn kinderen hebben inderdaad een stiefmoeder. Sommigen vinden het een rotwoord. Ik noem het zo omdat mijn ex opnieuw is getrouwd. Dan heet het nu eenmaal zo
Natuurlijk heb ik ook moeilijke momenten gehad. Als het om mijn kinderen gaat ben ik net een leeuwin. Het loslaten van kinderen is nooit eenvoudig, maar opvoeden gaat niet zonder loslaten. Dit betreft dan een niet gepland gebied, maar valt er zeker ook onder.
En er blijven momenten dat het niet eenvoudig is, bij dingen die zij totaal anders doet dan ik ze zou doen. Maar omdat mijn kinderen een geweldige vader hebben die gek op ze is, vertrouw ik ze volledig aan hun toe.
Kinderen zijn ontzettend gevoelig voor sfeer, en ik moet eerlijk toegeven dat er momenten zijn geweest dat mijn kinderen aanvoelde dat het niet helemaal lekker liep. Aan de andere kant zie ik ook heel duidelijk dat het juist wél lekker loopt als we er allemaal wat losser tegenover staan. Dat geeft die kracht dan om het inderdaad los te laten.