Relaties
alle pijlers
Help!! Wat moet ik met HAAR!!
donderdag 5 februari 2009 om 22:15
Sinds april 2008 zijn mijn vriend en ik na 13 jaar uit elkaar. hij liet mij zitten voor een meisje van 24. Bleek daar al een half jaar een relatie mee te hebben achter mijn rug om. Onze jongste was welgeteld 6 weken toen hij met haar een relatie aanging en mij dat even vergat te vertellen. Wel kocht hij nog een huis met mij. Na zo'n 6 maanden kwam ik er zelf achter en toen was het drama dus compleet.
Ik heb hem onvolwassenheid verweten, slapheid etc,etc. Ik vind dat elk kind en dus ook mijn kinderen recht hebben op ouders die knokken voor elkaar. En was dus ook hoogstend verbaasd en enorm teleurgesteld dat ik zonder een vorm van "gevecht, of werkend aan onze relatie" aan de kant werd gezet.
Nu zijn we bijna een jaar verder en hij heeft nog steeds met haar. In principe leeft hij nog steeds een dubbelleven en heeft hij de kinderen (met name mijn oudste van 4,5) nog niks verteld over het feit dat hij met een ander is.
Nu wil hij gaan samenwonen met haar, wat natuurlijk wel geheel in de lijn der verwachting is. Allen nu moet zij uit de hoge hoed getoverd worden. En hoe gaan we dat nu doen. Eerlijk gezegd zit ik natuurlijk helemaal niet op haar te wachten, vind haar stom, dom en nog maar een meisje wat volgend mij geen idee heeft waar ze aan begint. Zij is mede verantwoordelijk voor het feit dat mijn kinderen nu in gebroken gezin groot worden gebracht.
Heeft iemand hier op dit forum te maken gehad met zo'n situatie en kan hij/zij mij hier een beetje in steunen of goede tips geven. Ik vind het heel belangrijk dat de kinderen een goede band met hun vader houden. Hij is en blijft altijd hun vader los van wat hij mij heeft aangedaan.
Ik heb hem onvolwassenheid verweten, slapheid etc,etc. Ik vind dat elk kind en dus ook mijn kinderen recht hebben op ouders die knokken voor elkaar. En was dus ook hoogstend verbaasd en enorm teleurgesteld dat ik zonder een vorm van "gevecht, of werkend aan onze relatie" aan de kant werd gezet.
Nu zijn we bijna een jaar verder en hij heeft nog steeds met haar. In principe leeft hij nog steeds een dubbelleven en heeft hij de kinderen (met name mijn oudste van 4,5) nog niks verteld over het feit dat hij met een ander is.
Nu wil hij gaan samenwonen met haar, wat natuurlijk wel geheel in de lijn der verwachting is. Allen nu moet zij uit de hoge hoed getoverd worden. En hoe gaan we dat nu doen. Eerlijk gezegd zit ik natuurlijk helemaal niet op haar te wachten, vind haar stom, dom en nog maar een meisje wat volgend mij geen idee heeft waar ze aan begint. Zij is mede verantwoordelijk voor het feit dat mijn kinderen nu in gebroken gezin groot worden gebracht.
Heeft iemand hier op dit forum te maken gehad met zo'n situatie en kan hij/zij mij hier een beetje in steunen of goede tips geven. Ik vind het heel belangrijk dat de kinderen een goede band met hun vader houden. Hij is en blijft altijd hun vader los van wat hij mij heeft aangedaan.
donderdag 5 februari 2009 om 22:20
Hoe hij haar uit de hoge hoed tovert zul je bedoelen, niet 'we'. Niet mee bemoeien, mag 'ie lekker zelf doen.
Laat vooral aan je kinderen niet doorschemeren dat je haar niet mag. Zij moeten zonder vooroordeel hierin kunnen stappen. Ze moeten het gevoel hebben dat ze haar aardig mogen vinden, los van wat jij hier van vindt. Hoe moeilijk dit ook is.
Succes!
Laat vooral aan je kinderen niet doorschemeren dat je haar niet mag. Zij moeten zonder vooroordeel hierin kunnen stappen. Ze moeten het gevoel hebben dat ze haar aardig mogen vinden, los van wat jij hier van vindt. Hoe moeilijk dit ook is.
Succes!
donderdag 5 februari 2009 om 22:34
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk als je zegt dat hij dat moet gaan doen, maar ik ben ben ik inmiddels er wel achter dat ik nogal een control freak ben, en dus wil weten hoe hij het verteld dat als ze met vragen thuis komt ik daar op kan antwoorden.
Maar dat zijn allemaal nog dingen waar ik mee bezig ben. Uiteindelijk is het voor mij het belangrijkst dat het mijn kinderen goed gaat. Enige frustratie over haar zal ik zeker bij mijn vriendinnen uitten en mijn kinderen niet mee lastig vallenquote:nak schreef op 05 februari 2009 @ 22:20:
Hoe hij haar uit de hoge hoed tovert zul je bedoelen, niet 'we'. Niet mee bemoeien, mag 'ie lekker zelf doen.
Laat vooral aan je kinderen niet doorschemeren dat je haar niet mag. Zij moeten zonder vooroordeel hierin kunnen stappen. Ze moeten het gevoel hebben dat ze haar aardig mogen vinden, los van wat jij hier van vindt. Hoe moeilijk dit ook is.
Succes!
Maar dat zijn allemaal nog dingen waar ik mee bezig ben. Uiteindelijk is het voor mij het belangrijkst dat het mijn kinderen goed gaat. Enige frustratie over haar zal ik zeker bij mijn vriendinnen uitten en mijn kinderen niet mee lastig vallenquote:nak schreef op 05 februari 2009 @ 22:20:
Hoe hij haar uit de hoge hoed tovert zul je bedoelen, niet 'we'. Niet mee bemoeien, mag 'ie lekker zelf doen.
Laat vooral aan je kinderen niet doorschemeren dat je haar niet mag. Zij moeten zonder vooroordeel hierin kunnen stappen. Ze moeten het gevoel hebben dat ze haar aardig mogen vinden, los van wat jij hier van vindt. Hoe moeilijk dit ook is.
Succes!
donderdag 5 februari 2009 om 22:35
Waarom moet jij je druk maken over hoe zij in het leven van de kinderen wordt geïntroduceerd?
Is dat niet meer iets voor je ex om over na te denken? Of ga jij er bij zijn?
Als advies zou ik zeggen; laat jij het rustig aanpakken, dus met de kinderen naar een speeltuintje en dat zij er dan eens bijkomt, een half uurtje en dan weer weg en zo langzamerhand komt ze eens hier en daar langs, zodat de kinderen aan haar wennen. Daarna kan ze ook bij hem thuis komen als de kinderen er ook zijn.
Kalm aan dus en ze aan elkaar laten snuffelen.
Begrijp me niet verkeerd trouwens, ik vind het heel moeilijk voor jou waar je over na moet denken hoor, lijkt me vreselijk maar gaat jouw ex doen wat jij zou willen, introductie van de nieuwe vriendin gewijs?
Is dat niet meer iets voor je ex om over na te denken? Of ga jij er bij zijn?
Als advies zou ik zeggen; laat jij het rustig aanpakken, dus met de kinderen naar een speeltuintje en dat zij er dan eens bijkomt, een half uurtje en dan weer weg en zo langzamerhand komt ze eens hier en daar langs, zodat de kinderen aan haar wennen. Daarna kan ze ook bij hem thuis komen als de kinderen er ook zijn.
Kalm aan dus en ze aan elkaar laten snuffelen.
Begrijp me niet verkeerd trouwens, ik vind het heel moeilijk voor jou waar je over na moet denken hoor, lijkt me vreselijk maar gaat jouw ex doen wat jij zou willen, introductie van de nieuwe vriendin gewijs?
donderdag 5 februari 2009 om 22:38
quote:Tijger32 schreef op 05 februari 2009 @ 22:34:
Jullie zijn nu zo'n 9 maanden uit elkaar, jullie wonen dus niet meer samen. Laat hem het je kinderen maar vertellen. Wat hebben jullie je oudste dan verteld toen jullie uit elkaar gingen?Ik vind oo zeker dat hij het de kinderen zelf moet gaan vertellen. Wij wonen inderdaad al bijna 10 maanden niet bij elkaar. wij hebben onze dochter (zoon was te klein) dat papa niet meer verliefd was op mama. Dat,dat soort dingen over kunnen gaan.
Jullie zijn nu zo'n 9 maanden uit elkaar, jullie wonen dus niet meer samen. Laat hem het je kinderen maar vertellen. Wat hebben jullie je oudste dan verteld toen jullie uit elkaar gingen?Ik vind oo zeker dat hij het de kinderen zelf moet gaan vertellen. Wij wonen inderdaad al bijna 10 maanden niet bij elkaar. wij hebben onze dochter (zoon was te klein) dat papa niet meer verliefd was op mama. Dat,dat soort dingen over kunnen gaan.
donderdag 5 februari 2009 om 22:39
quote:vlie schreef op 05 februari 2009 @ 22:34:
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk als je zegt dat hij dat moet gaan doen, maar ik ben ben ik inmiddels er wel achter dat ik nogal een control freak ben, en dus wil weten hoe hij het verteld dat als ze met vragen thuis komt ik daar op kan antwoorden.
Maar dat zijn allemaal nog dingen waar ik mee bezig ben. Uiteindelijk is het voor mij het belangrijkst dat het mijn kinderen goed gaat. Enige frustratie over haar zal ik zeker bij mijn vriendinnen uitten en mijn kinderen niet mee lastig vallen
[...]
Ik denk dat jij genoeg weet als je weet wannéér hij het haar vertelt. En dat mag natuurlijk ook bij het terugbrengen. Hé Vlie, ik heb het onze dochter vertelt.
Jullie zijn uit elkaar, en wanneer en hoe hij zijn vriendin introduceert is zijn pakkie aan. Jij hebt de controle niet meer omdat jullie niet meer samen zijn. Probeer het dus los te laten in het belang van jullie kinderen.
Natuurlijk kan je kind met vragen bij jou komen, maar jij weet dat het zijn vriendin is, en voor de andere vragen kun je je kind naar vader sturen lijkt me. Hij weet er meer vanaf. Het lijkt nu dat jij nog teveel invloed wilt hebben op het leven van je ex-partner. Maar het gaat niet om hem of jou!
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk als je zegt dat hij dat moet gaan doen, maar ik ben ben ik inmiddels er wel achter dat ik nogal een control freak ben, en dus wil weten hoe hij het verteld dat als ze met vragen thuis komt ik daar op kan antwoorden.
Maar dat zijn allemaal nog dingen waar ik mee bezig ben. Uiteindelijk is het voor mij het belangrijkst dat het mijn kinderen goed gaat. Enige frustratie over haar zal ik zeker bij mijn vriendinnen uitten en mijn kinderen niet mee lastig vallen
[...]
Ik denk dat jij genoeg weet als je weet wannéér hij het haar vertelt. En dat mag natuurlijk ook bij het terugbrengen. Hé Vlie, ik heb het onze dochter vertelt.
Jullie zijn uit elkaar, en wanneer en hoe hij zijn vriendin introduceert is zijn pakkie aan. Jij hebt de controle niet meer omdat jullie niet meer samen zijn. Probeer het dus los te laten in het belang van jullie kinderen.
Natuurlijk kan je kind met vragen bij jou komen, maar jij weet dat het zijn vriendin is, en voor de andere vragen kun je je kind naar vader sturen lijkt me. Hij weet er meer vanaf. Het lijkt nu dat jij nog teveel invloed wilt hebben op het leven van je ex-partner. Maar het gaat niet om hem of jou!
donderdag 5 februari 2009 om 22:40
Jij moet helemal niets met haar.
Als je echt in het belang van je kinderen denkt, moet je mss proberen om te accepteren dat zij een rol gaat spelen in het leven van je kinderen.. Zij is er namelijk helemaal niet "mede-oorzaak"van dat je vent nu weg is. Hij heeft tegen je gelogen en je bedrogen, hij was degene die blijkbaar zo weinig waarde hectte aan zijn gezinnetje dat hij er niet voor wilde vechten.
Snap dat het heel erg pijnlijk en k*t voor je is om zomaar ingeruild te worden, maar dat is iets tussen jou en hem. En over een stuk van zijn leven heb jij geen controle meer. Leer echt om dat los te laten en lat het aan hem over hoe hij zijn nieuwe vriendin gaat introduceren bij zijn kinderen. Hoe soepeler contact tusen jou en ex verloopt, hoe beter voor je kinderen.
Als je echt in het belang van je kinderen denkt, moet je mss proberen om te accepteren dat zij een rol gaat spelen in het leven van je kinderen.. Zij is er namelijk helemaal niet "mede-oorzaak"van dat je vent nu weg is. Hij heeft tegen je gelogen en je bedrogen, hij was degene die blijkbaar zo weinig waarde hectte aan zijn gezinnetje dat hij er niet voor wilde vechten.
Snap dat het heel erg pijnlijk en k*t voor je is om zomaar ingeruild te worden, maar dat is iets tussen jou en hem. En over een stuk van zijn leven heb jij geen controle meer. Leer echt om dat los te laten en lat het aan hem over hoe hij zijn nieuwe vriendin gaat introduceren bij zijn kinderen. Hoe soepeler contact tusen jou en ex verloopt, hoe beter voor je kinderen.
donderdag 5 februari 2009 om 22:46
quote:eleonora schreef op 05 februari 2009 @ 22:35:
Waarom moet jij je druk maken over hoe zij in het leven van de kinderen wordt geïntroduceerd?
Is dat niet meer iets voor je ex om over na te denken? Of ga jij er bij zijn?
Als advies zou ik zeggen; laat jij het rustig aanpakken, dus met de kinderen naar een speeltuintje en dat zij er dan eens bijkomt, een half uurtje en dan weer weg en zo langzamerhand komt ze eens hier en daar langs, zodat de kinderen aan haar wennen. Daarna kan ze ook bij hem thuis komen als de kinderen er ook zijn.
Kalm aan dus en ze aan elkaar laten snuffelen.
Begrijp me niet verkeerd trouwens, ik vind het heel moeilijk voor jou waar je over na moet denken hoor, lijkt me vreselijk maar gaat jouw ex doen wat jij zou willen, introductie van de nieuwe vriendin gewijs?
Ik maak me er druk omdat het mijn schatjes zijn, waarvan ik vind dat hun vader hen toch al in de steek heeft gelaten. Hij doet op zijn manier wel zijn best, maar ik vind het altijd nog second best.
Ik hoef er niet fysiek bij te zijn als zij geintroduceerd wordt, maar misschien wel als hij mijn dochter over haar verteld. IK vind ook zeker dat het geleidelijk moet gaan en dat heb ik mijn ex ook verteld.
De reden waarom ik erover nadenk is omdat ik met een man te maken heb die alles voor zich uitschuift. Hij wacht altijd tot het water hem over de lippen staat voordat hij actie onderneemt. Hij als hij daar zichzelf schade mee aandoet lig ik daar niet wakker van, maar als het om mijn kinderen gaat wil ik ze proberen zoveel mogelijk schade te besparen.
Dat samenwonen met zijn nieuwe vriendin komt ook voort uit het feit dat hij weg moet bij een vriend waar hij al die tijd bij inwoonde, nu is er dus in twee weken tijd een huis gekocht . Ben dus bang dat hij ook hierin allemaal overhaastte niet doordachtte beslissingen neemt, zoals hij die de afgelopen 10 maanden heeft gedaan
Waarom moet jij je druk maken over hoe zij in het leven van de kinderen wordt geïntroduceerd?
Is dat niet meer iets voor je ex om over na te denken? Of ga jij er bij zijn?
Als advies zou ik zeggen; laat jij het rustig aanpakken, dus met de kinderen naar een speeltuintje en dat zij er dan eens bijkomt, een half uurtje en dan weer weg en zo langzamerhand komt ze eens hier en daar langs, zodat de kinderen aan haar wennen. Daarna kan ze ook bij hem thuis komen als de kinderen er ook zijn.
Kalm aan dus en ze aan elkaar laten snuffelen.
Begrijp me niet verkeerd trouwens, ik vind het heel moeilijk voor jou waar je over na moet denken hoor, lijkt me vreselijk maar gaat jouw ex doen wat jij zou willen, introductie van de nieuwe vriendin gewijs?
Ik maak me er druk omdat het mijn schatjes zijn, waarvan ik vind dat hun vader hen toch al in de steek heeft gelaten. Hij doet op zijn manier wel zijn best, maar ik vind het altijd nog second best.
Ik hoef er niet fysiek bij te zijn als zij geintroduceerd wordt, maar misschien wel als hij mijn dochter over haar verteld. IK vind ook zeker dat het geleidelijk moet gaan en dat heb ik mijn ex ook verteld.
De reden waarom ik erover nadenk is omdat ik met een man te maken heb die alles voor zich uitschuift. Hij wacht altijd tot het water hem over de lippen staat voordat hij actie onderneemt. Hij als hij daar zichzelf schade mee aandoet lig ik daar niet wakker van, maar als het om mijn kinderen gaat wil ik ze proberen zoveel mogelijk schade te besparen.
Dat samenwonen met zijn nieuwe vriendin komt ook voort uit het feit dat hij weg moet bij een vriend waar hij al die tijd bij inwoonde, nu is er dus in twee weken tijd een huis gekocht . Ben dus bang dat hij ook hierin allemaal overhaastte niet doordachtte beslissingen neemt, zoals hij die de afgelopen 10 maanden heeft gedaan
donderdag 5 februari 2009 om 22:50
Hij heeft 10 maanden geleden geen ondoordachte beslissing gemaakt, want hij had al een tijd een relatie met haar. Het is moeilijk voor je, dat begrijpen we. Maar jij kunt zijn leven niet bepalen.
Het is verstandig als je hem eens nadrukkelijk verteld dat hij aan het belang voor de kinderen moet denken, en dat jouw idee daarbij is dat hij zijn vriendin rustig aan introduceert, maar meer kun je niet doen. Meer mág je ook niet doen, want je bent zijn partner niet. Hij moet dat deel zelf oplossen/aanpakken. En leren je kinderen iets los te laten als ze bij hem zijn.
Jij vond het toentertijd geschikt om vader van je kinderen te worden, dan moet je hem nu ook die verantwoordelijkheid geven en laten dragen.
Het is verstandig als je hem eens nadrukkelijk verteld dat hij aan het belang voor de kinderen moet denken, en dat jouw idee daarbij is dat hij zijn vriendin rustig aan introduceert, maar meer kun je niet doen. Meer mág je ook niet doen, want je bent zijn partner niet. Hij moet dat deel zelf oplossen/aanpakken. En leren je kinderen iets los te laten als ze bij hem zijn.
Jij vond het toentertijd geschikt om vader van je kinderen te worden, dan moet je hem nu ook die verantwoordelijkheid geven en laten dragen.
donderdag 5 februari 2009 om 22:53
quote:Madhe schreef op 05 februari 2009 @ 22:39:
[...]
Ik denk dat jij genoeg weet als je weet wannéér hij het haar vertelt. En dat mag natuurlijk ook bij het terugbrengen. Hé Vlie, ik heb het onze dochter vertelt.
Jullie zijn uit elkaar, en wanneer en hoe hij zijn vriendin introduceert is zijn pakkie aan. Jij hebt de controle niet meer omdat jullie niet meer samen zijn. Probeer het dus los te laten in het belang van jullie kinderen.
Natuurlijk kan je kind met vragen bij jou komen, maar jij weet dat het zijn vriendin is, en voor de andere vragen kun je je kind naar vader sturen lijkt me. Hij weet er meer vanaf. Het lijkt nu dat jij nog teveel invloed wilt hebben op het leven van je ex-partner. Maar het gaat niet om hem of jou!Is alleen verrekte moeilijk om mijn kinderen aan iemand toe te vertrouwen die niet open of eerlijk is. Misschien heb je gelijk dat ik op dat vlak nog teveel de controle wil, wrsch is dat nog een weg die ik heb te gaan. Ik vind het echt heel moeilijk om iemand in het leven van mijn kinderen toe te laten die ik niet uitgenodigd heb om daar te zijn.
[...]
Ik denk dat jij genoeg weet als je weet wannéér hij het haar vertelt. En dat mag natuurlijk ook bij het terugbrengen. Hé Vlie, ik heb het onze dochter vertelt.
Jullie zijn uit elkaar, en wanneer en hoe hij zijn vriendin introduceert is zijn pakkie aan. Jij hebt de controle niet meer omdat jullie niet meer samen zijn. Probeer het dus los te laten in het belang van jullie kinderen.
Natuurlijk kan je kind met vragen bij jou komen, maar jij weet dat het zijn vriendin is, en voor de andere vragen kun je je kind naar vader sturen lijkt me. Hij weet er meer vanaf. Het lijkt nu dat jij nog teveel invloed wilt hebben op het leven van je ex-partner. Maar het gaat niet om hem of jou!Is alleen verrekte moeilijk om mijn kinderen aan iemand toe te vertrouwen die niet open of eerlijk is. Misschien heb je gelijk dat ik op dat vlak nog teveel de controle wil, wrsch is dat nog een weg die ik heb te gaan. Ik vind het echt heel moeilijk om iemand in het leven van mijn kinderen toe te laten die ik niet uitgenodigd heb om daar te zijn.
donderdag 5 februari 2009 om 22:54
Vlie, ik moet zeggen dat ik het met Kreng eens ben wat betreft dat veroorzaken van de breuk tussen jou en je man. Ik kan me echt ontzettend goed voorstellen dat jij de nieuwe liefde van je ex niet ziet zitten. Wat zul je er een verdriet over hebben en logisch dat jij haar daar (deels) de schuld van geeft. Maar wat niet los zit kan ook niet losraken.
Zij kon je man niet afpikken (bij wijze van spreken) als hij er niet voor had open gestaan. Hij had ook nee kunnen zeggen. Hij had haar ook niet kunnen versieren. Hij had ook bij jou kunnen blijven.
Er waren redenen te over, als voornaamste redenen waren er de kinderen, waarvan de jongste zes weken oud was nota bene. Dat jouw ex koos voor een andere vrouw is niet haar 'schuld'.
Ik zeg dit niet omdat ik vind dat jij de nieuwe vlam van je ex aan je hart moet drukken. Maar, zij gaat een deel uitmaken van het leven van je kinderen, daar kun je niets aan veranderen en wat ik hoop, voor jou en ook voor je kinderen, is dat jij ophoudt met haar te haten en op haar neer kijken. Omdat het voor de kinderen erg verwarrend is als belangrijke volwassenen in hun leven elkaar met argusogen bekijken. Kinderen raken in de war van loyaliteitszaken en dat moet je (vind ik) zien te voorkomen.
Dat kun je onder andere doen door de nieuwe vriendin van je ex te accepteren in woord en gebaar. Je hoeft haar niet lief te hebben, geen vrienden te worden maar als er maar respect is over en weer. Dat maakt het voor de kinderen allemaal een heel stuk makkelijker. Want je hebt gelijk, contact met hun vader is héél belangrijk en hoe erg ik het ook voor je vind, daar hoort nu ook een dame bij die daarin een rol gaat spelen.
Zie je mijn punt?
Zij kon je man niet afpikken (bij wijze van spreken) als hij er niet voor had open gestaan. Hij had ook nee kunnen zeggen. Hij had haar ook niet kunnen versieren. Hij had ook bij jou kunnen blijven.
Er waren redenen te over, als voornaamste redenen waren er de kinderen, waarvan de jongste zes weken oud was nota bene. Dat jouw ex koos voor een andere vrouw is niet haar 'schuld'.
Ik zeg dit niet omdat ik vind dat jij de nieuwe vlam van je ex aan je hart moet drukken. Maar, zij gaat een deel uitmaken van het leven van je kinderen, daar kun je niets aan veranderen en wat ik hoop, voor jou en ook voor je kinderen, is dat jij ophoudt met haar te haten en op haar neer kijken. Omdat het voor de kinderen erg verwarrend is als belangrijke volwassenen in hun leven elkaar met argusogen bekijken. Kinderen raken in de war van loyaliteitszaken en dat moet je (vind ik) zien te voorkomen.
Dat kun je onder andere doen door de nieuwe vriendin van je ex te accepteren in woord en gebaar. Je hoeft haar niet lief te hebben, geen vrienden te worden maar als er maar respect is over en weer. Dat maakt het voor de kinderen allemaal een heel stuk makkelijker. Want je hebt gelijk, contact met hun vader is héél belangrijk en hoe erg ik het ook voor je vind, daar hoort nu ook een dame bij die daarin een rol gaat spelen.
Zie je mijn punt?
donderdag 5 februari 2009 om 22:59
quote:vlie schreef op 05 februari 2009 @ 22:46:
[...]
Ik maak me er druk omdat het mijn schatjes zijn, waarvan ik vind dat hun vader hen toch al in de steek heeft gelaten. Hij doet op zijn manier wel zijn best, maar ik vind het altijd nog second best.
Ik hoef er niet fysiek bij te zijn als zij geintroduceerd wordt, maar misschien wel als hij mijn dochter over haar verteld. IK vind ook zeker dat het geleidelijk moet gaan en dat heb ik mijn ex ook verteld.
Het zijn zeker jouw schatjes. Maar het zijn óók zijn schatjes. Hij is hoe dan ook hun vader, ook al is hij niet meer jouw man.
quote: De reden waarom ik erover nadenk is omdat ik met een man te maken heb die alles voor zich uitschuift. Hij wacht altijd tot het water hem over de lippen staat voordat hij actie onderneemt. Hij als hij daar zichzelf schade mee aandoet lig ik daar niet wakker van, maar als het om mijn kinderen gaat wil ik ze proberen zoveel mogelijk schade te besparen.
Dat samenwonen met zijn nieuwe vriendin komt ook voort uit het feit dat hij weg moet bij een vriend waar hij al die tijd bij inwoonde, nu is er dus in twee weken tijd een huis gekocht . Ben dus bang dat hij ook hierin allemaal overhaastte niet doordachtte beslissingen neemt, zoals hij die de afgelopen 10 maanden heeft gedaan
Dat is heel erg rot maar lieve vrouw en lieve, bezorgde moeder, je kunt de fouten in het karakter van je ex niet voor je kinderen verborgen houden. Ik snap dat je de kinderen wil beschermen. Ik begrijp ook dat jij wil dat er bepaalde dingen wel en bepaalde dingen niet gebeuren maar praktisch gezien is het de zaak van je ex.
Je zou inderdaad samen met je ex aan je dochter uit kunnen leggen dat papa samen gaat wonen met XXXXX en dat zij er vanaf dan en dan ook is als ze bij papa is. Als je dat samen vertelt, zonder boosheid en zo, dan denk ik dat dat een hele goede manier is. Het was 't mooiste geweest als het allemaal wat geleidelijker had gekund qua introductie maar zo niet, dan is samen vertellen een prima alternatief.
Petje af als je het zo kunt doen. Echt hoor, vind ik stoer.
[...]
Ik maak me er druk omdat het mijn schatjes zijn, waarvan ik vind dat hun vader hen toch al in de steek heeft gelaten. Hij doet op zijn manier wel zijn best, maar ik vind het altijd nog second best.
Ik hoef er niet fysiek bij te zijn als zij geintroduceerd wordt, maar misschien wel als hij mijn dochter over haar verteld. IK vind ook zeker dat het geleidelijk moet gaan en dat heb ik mijn ex ook verteld.
Het zijn zeker jouw schatjes. Maar het zijn óók zijn schatjes. Hij is hoe dan ook hun vader, ook al is hij niet meer jouw man.
quote: De reden waarom ik erover nadenk is omdat ik met een man te maken heb die alles voor zich uitschuift. Hij wacht altijd tot het water hem over de lippen staat voordat hij actie onderneemt. Hij als hij daar zichzelf schade mee aandoet lig ik daar niet wakker van, maar als het om mijn kinderen gaat wil ik ze proberen zoveel mogelijk schade te besparen.
Dat samenwonen met zijn nieuwe vriendin komt ook voort uit het feit dat hij weg moet bij een vriend waar hij al die tijd bij inwoonde, nu is er dus in twee weken tijd een huis gekocht . Ben dus bang dat hij ook hierin allemaal overhaastte niet doordachtte beslissingen neemt, zoals hij die de afgelopen 10 maanden heeft gedaan
Dat is heel erg rot maar lieve vrouw en lieve, bezorgde moeder, je kunt de fouten in het karakter van je ex niet voor je kinderen verborgen houden. Ik snap dat je de kinderen wil beschermen. Ik begrijp ook dat jij wil dat er bepaalde dingen wel en bepaalde dingen niet gebeuren maar praktisch gezien is het de zaak van je ex.
Je zou inderdaad samen met je ex aan je dochter uit kunnen leggen dat papa samen gaat wonen met XXXXX en dat zij er vanaf dan en dan ook is als ze bij papa is. Als je dat samen vertelt, zonder boosheid en zo, dan denk ik dat dat een hele goede manier is. Het was 't mooiste geweest als het allemaal wat geleidelijker had gekund qua introductie maar zo niet, dan is samen vertellen een prima alternatief.
Petje af als je het zo kunt doen. Echt hoor, vind ik stoer.
donderdag 5 februari 2009 om 23:01
Hoe lullig het ook allemaal is, als je moeilijk gaat doen heb je er voornamelijk je kinderen mee. En dat wil je niet neem ik aan. Ik hoop dat je Leo's post ter harte neemt. Het is idd heel pijnlijk en verwarrend voor kinderen om daar middenin te zitten.
Ze houden hoe dan ook van hun vader. Gun ze dat ook volledig. Ga daar niet aan proberen te tornen. Ze zullen het je kwalijk nemen op de lange duur en in feite is dat heel terecht. Jij kunt niet voor hun bepalen wat zij moeten of mogen voelen. Dus gun ze het contact. En deel je eigen woede en verdriet met vriendinnen.
Ze houden hoe dan ook van hun vader. Gun ze dat ook volledig. Ga daar niet aan proberen te tornen. Ze zullen het je kwalijk nemen op de lange duur en in feite is dat heel terecht. Jij kunt niet voor hun bepalen wat zij moeten of mogen voelen. Dus gun ze het contact. En deel je eigen woede en verdriet met vriendinnen.
donderdag 5 februari 2009 om 23:12
quote:eleonora schreef op 05 februari 2009 @ 22:54:
Vlie, ik moet zeggen dat ik het met Kreng eens ben wat betreft dat veroorzaken van de breuk tussen jou en je man. Ik kan me echt ontzettend goed voorstellen dat jij de nieuwe liefde van je ex niet ziet zitten. Wat zul je er een verdriet over hebben en logisch dat jij haar daar (deels) de schuld van geeft. Maar wat niet los zit kan ook niet losraken.
Zij kon je man niet afpikken (bij wijze van spreken) als hij er niet voor had open gestaan. Hij had ook nee kunnen zeggen. Hij had haar ook niet kunnen versieren. Hij had ook bij jou kunnen blijven.
Er waren redenen te over, als voornaamste redenen waren er de kinderen, waarvan de jongste zes weken oud was nota bene. Dat jouw ex koos voor een andere vrouw is niet haar 'schuld'.
Ik zeg dit niet omdat ik vind dat jij de nieuwe vlam van je ex aan je hart moet drukken. Maar, zij gaat een deel uitmaken van het leven van je kinderen, daar kun je niets aan veranderen en wat ik hoop, voor jou en ook voor je kinderen, is dat jij ophoudt met haar te haten en op haar neer kijken. Omdat het voor de kinderen erg verwarrend is als belangrijke volwassenen in hun leven elkaar met argusogen bekijken. Kinderen raken in de war van loyaliteitszaken en dat moet je (vind ik) zien te voorkomen.
Dat kun je onder andere doen door de nieuwe vriendin van je ex te accepteren in woord en gebaar. Je hoeft haar niet lief te hebben, geen vrienden te worden maar als er maar respect is over en weer. Dat maakt het voor de kinderen allemaal een heel stuk makkelijker. Want je hebt gelijk, contact met hun vader is héél belangrijk en hoe erg ik het ook voor je vind, daar hoort nu ook een dame bij die daarin een rol gaat spelen.
Zie je mijn punt?Ik zie je punt, zeker ik heb het idee dat jullie denken dat ik op voet van oorlog sta met mijn ex, niks is minder waar. wij hebben nog samen de feestdagen gevierd met de kinderen en ik weet het klint raar maar zijn zelfs nog samen op vakantie geweest. Ik denk dat mijn ex en ik echt wel de dingen verstandig aanpakken, hoe zij erin staat weet ik niet. Het is niet zo dat ik haar haat, hoewel ik wel moet zeggen dat ik niet heel veel respect voor haar heb, hoeft mijn inziens ook niet. en dat is zeker niet iets waar ik mijn kinderen mee ga lastig vallen. En aan de andere kant ik ken haar nog niet dus wie weet.heb wel tegen mijn ex gezegd dat ik haar graag voordat zij de kinderen ontmoet haar ook wil ontmoeten ,en niet om haar aan te vallen zowel fysiek als verbaal maar gewoon voor mij eigen gevoel dat ik weet wie ze is en hoe ze is. dat konden ze beide wel begrijpen ook al zat zij er zelf niet zo op te wachten
Vlie, ik moet zeggen dat ik het met Kreng eens ben wat betreft dat veroorzaken van de breuk tussen jou en je man. Ik kan me echt ontzettend goed voorstellen dat jij de nieuwe liefde van je ex niet ziet zitten. Wat zul je er een verdriet over hebben en logisch dat jij haar daar (deels) de schuld van geeft. Maar wat niet los zit kan ook niet losraken.
Zij kon je man niet afpikken (bij wijze van spreken) als hij er niet voor had open gestaan. Hij had ook nee kunnen zeggen. Hij had haar ook niet kunnen versieren. Hij had ook bij jou kunnen blijven.
Er waren redenen te over, als voornaamste redenen waren er de kinderen, waarvan de jongste zes weken oud was nota bene. Dat jouw ex koos voor een andere vrouw is niet haar 'schuld'.
Ik zeg dit niet omdat ik vind dat jij de nieuwe vlam van je ex aan je hart moet drukken. Maar, zij gaat een deel uitmaken van het leven van je kinderen, daar kun je niets aan veranderen en wat ik hoop, voor jou en ook voor je kinderen, is dat jij ophoudt met haar te haten en op haar neer kijken. Omdat het voor de kinderen erg verwarrend is als belangrijke volwassenen in hun leven elkaar met argusogen bekijken. Kinderen raken in de war van loyaliteitszaken en dat moet je (vind ik) zien te voorkomen.
Dat kun je onder andere doen door de nieuwe vriendin van je ex te accepteren in woord en gebaar. Je hoeft haar niet lief te hebben, geen vrienden te worden maar als er maar respect is over en weer. Dat maakt het voor de kinderen allemaal een heel stuk makkelijker. Want je hebt gelijk, contact met hun vader is héél belangrijk en hoe erg ik het ook voor je vind, daar hoort nu ook een dame bij die daarin een rol gaat spelen.
Zie je mijn punt?Ik zie je punt, zeker ik heb het idee dat jullie denken dat ik op voet van oorlog sta met mijn ex, niks is minder waar. wij hebben nog samen de feestdagen gevierd met de kinderen en ik weet het klint raar maar zijn zelfs nog samen op vakantie geweest. Ik denk dat mijn ex en ik echt wel de dingen verstandig aanpakken, hoe zij erin staat weet ik niet. Het is niet zo dat ik haar haat, hoewel ik wel moet zeggen dat ik niet heel veel respect voor haar heb, hoeft mijn inziens ook niet. en dat is zeker niet iets waar ik mijn kinderen mee ga lastig vallen. En aan de andere kant ik ken haar nog niet dus wie weet.heb wel tegen mijn ex gezegd dat ik haar graag voordat zij de kinderen ontmoet haar ook wil ontmoeten ,en niet om haar aan te vallen zowel fysiek als verbaal maar gewoon voor mij eigen gevoel dat ik weet wie ze is en hoe ze is. dat konden ze beide wel begrijpen ook al zat zij er zelf niet zo op te wachten
donderdag 5 februari 2009 om 23:18
Zelfs als je haar niks vindt zul je er weinig aan kunnen veranderen. Je hebt hier geen controle over. Je ex klinkt niet als een klootzak als het om de kinderen gaat (alhoewel ik heel goed begrijp dat je alsnog woest bent over hoe makkelijk hij in feite het veilige thuis van zijn kinderen ondersteboven heeft gehaald door weg te gaan zonder te vechten voor jullie relatie).
Het is fijn dat jullie contact goed verloopt. Laat het daarbij, hij heeft het recht om zijn leven in te vullen met haar op zijn en hun manier. Ik begrijp je gedachtegang maar of je haar nou goed- of afkeurt, je schiet er niets mee op. Als je gewoon kennis wil maken is het een ander verhaal. Maar misschien heeft je ex daar zelf ook nog bepaalde gedachten over, wanneer en op wat voor manier? Of vindt hij het uberhaupt niet nodig of niet verstandig nu?
Het is fijn dat jullie contact goed verloopt. Laat het daarbij, hij heeft het recht om zijn leven in te vullen met haar op zijn en hun manier. Ik begrijp je gedachtegang maar of je haar nou goed- of afkeurt, je schiet er niets mee op. Als je gewoon kennis wil maken is het een ander verhaal. Maar misschien heeft je ex daar zelf ook nog bepaalde gedachten over, wanneer en op wat voor manier? Of vindt hij het uberhaupt niet nodig of niet verstandig nu?
donderdag 5 februari 2009 om 23:21
Volgens mij moet jij iets meer vertrouwen hebben in je ex. Hij heeft zijn nieuwe vriendin lang buiten beeld gehouden, chapeau voor papa!
Maar nu is hun relatie toch meer serieus. En dan moet je nu ook vertrouwen hebben in hem, dat hij dat als papa goed aan gaat pakken.
Maar nu is hun relatie toch meer serieus. En dan moet je nu ook vertrouwen hebben in hem, dat hij dat als papa goed aan gaat pakken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 5 februari 2009 om 23:22
Hoe zij er in staat doet er toch ook niet zo heel veel toe?
Jouw ex be[paalt hoe en wat, jij kunt hem jouw mening geven, zij hem de hare. Dan moet jij er voldoiende vertrouwen in hebben dat jouw ex doet wat het beste voor de kinderen is. Aangezien je nog zo goed met hem bent lijkt me dat niet zo'n probleem.
Lijkt me id wel goed dat jij haar ook gaat ontmoeten, maar niet zolang je haar nog kwalijk neemt dat ze je man afgepakt zou hebben. Dat staat open en eerlijk kennismaken met elkaar in de weg.
Jouw ex be[paalt hoe en wat, jij kunt hem jouw mening geven, zij hem de hare. Dan moet jij er voldoiende vertrouwen in hebben dat jouw ex doet wat het beste voor de kinderen is. Aangezien je nog zo goed met hem bent lijkt me dat niet zo'n probleem.
Lijkt me id wel goed dat jij haar ook gaat ontmoeten, maar niet zolang je haar nog kwalijk neemt dat ze je man afgepakt zou hebben. Dat staat open en eerlijk kennismaken met elkaar in de weg.
donderdag 5 februari 2009 om 23:23
quote:Feliciaatje schreef op 05 februari 2009 @ 23:01:
Hoe lullig het ook allemaal is, als je moeilijk gaat doen heb je er voornamelijk je kinderen mee. En dat wil je niet neem ik aan. Ik hoop dat je Leo's post ter harte neemt. Het is idd heel pijnlijk en verwarrend voor kinderen om daar middenin te zitten.
Ze houden hoe dan ook van hun vader. Gun ze dat ook volledig. Ga daar niet aan proberen te tornen. Ze zullen het je kwalijk nemen op de lange duur en in feite is dat heel terecht. Jij kunt niet voor hun bepalen wat zij moeten of mogen voelen. Dus gun ze het contact. En deel je eigen woede en verdriet met vriendinnen.even for the record wij zijn geen ruziende exen waar de kinderen zielig tussen zitten, maar wel een moeder die teleurgesteld is in de vader van haar kinderen die probeert dit alles zo goed mogelijk te verwerken en haar kinderen door alle veranderingen heen te loodsen (nieuw huis, geen papa meer die je elke dag ziet, een nieuwe school, weer verhuizen, papa een nieuw huis en nu dus ook een nieuwe vriendin)
Hoe lullig het ook allemaal is, als je moeilijk gaat doen heb je er voornamelijk je kinderen mee. En dat wil je niet neem ik aan. Ik hoop dat je Leo's post ter harte neemt. Het is idd heel pijnlijk en verwarrend voor kinderen om daar middenin te zitten.
Ze houden hoe dan ook van hun vader. Gun ze dat ook volledig. Ga daar niet aan proberen te tornen. Ze zullen het je kwalijk nemen op de lange duur en in feite is dat heel terecht. Jij kunt niet voor hun bepalen wat zij moeten of mogen voelen. Dus gun ze het contact. En deel je eigen woede en verdriet met vriendinnen.even for the record wij zijn geen ruziende exen waar de kinderen zielig tussen zitten, maar wel een moeder die teleurgesteld is in de vader van haar kinderen die probeert dit alles zo goed mogelijk te verwerken en haar kinderen door alle veranderingen heen te loodsen (nieuw huis, geen papa meer die je elke dag ziet, een nieuwe school, weer verhuizen, papa een nieuw huis en nu dus ook een nieuwe vriendin)
donderdag 5 februari 2009 om 23:25
Waarom hoef je volgens jou geen respect voor haar te hebben? Je vriend heeft je bedonderd, niet zij!
Daarnaast staat ze open voor je kinderen en krijgt zij dadelijk ook met hun te maken. Zij wordt een deel van het leven van jullie kinderen, en dat ze met je vriend verder wilt ook al heeft hij kinderen vind ik toch iets wat respect verdiend. Ze zijn nu 16 maanden samen en ze neemt het hele pakketje. Dat is ook voor haar niet makkelijk lijkt me.
Jouw kinderen moeten dadelijk respectvol zijn naar haar toe. En dat leer je ze door zelf respect voor haar te hebben. Je kinderen zullen dat van je overnemen namelijk.
N.B. Respect is iets anders dan iemand aardig of leuk vinden.
En ik snap dat het niet makkelijk is. Mijn kinderen hebben een stiefmoeder en het is niet zo dat wij makkelijk door één deur kunnen (al staat dit los van het feit dat ze een relatie met mijn ex heeft, wij hadden al eerder isues zeg maar), maar no way dat mijn kinderen zich respectloos tegenover haar mogen gedragen, en dus moet ik dat toch echt voordoen!
Daarnaast staat ze open voor je kinderen en krijgt zij dadelijk ook met hun te maken. Zij wordt een deel van het leven van jullie kinderen, en dat ze met je vriend verder wilt ook al heeft hij kinderen vind ik toch iets wat respect verdiend. Ze zijn nu 16 maanden samen en ze neemt het hele pakketje. Dat is ook voor haar niet makkelijk lijkt me.
Jouw kinderen moeten dadelijk respectvol zijn naar haar toe. En dat leer je ze door zelf respect voor haar te hebben. Je kinderen zullen dat van je overnemen namelijk.
N.B. Respect is iets anders dan iemand aardig of leuk vinden.
En ik snap dat het niet makkelijk is. Mijn kinderen hebben een stiefmoeder en het is niet zo dat wij makkelijk door één deur kunnen (al staat dit los van het feit dat ze een relatie met mijn ex heeft, wij hadden al eerder isues zeg maar), maar no way dat mijn kinderen zich respectloos tegenover haar mogen gedragen, en dus moet ik dat toch echt voordoen!
donderdag 5 februari 2009 om 23:32
quote:Madhe schreef op 05 februari 2009 @ 23:22:
dubbel. Ik wilde nog iets toevoegen aan deze post, maar nu staat de gewijzigde versie hieronder.
Nou zo geweldig is dat nu ook weer niet, als je de ene dag nog beschuit met muisjes aanneemt die uitgedeeld worden op het werk ivm de geboorte van onze zoon, en ligt dan binnen een paar weken bij hem in bed, dan weet je vanaf begin af aan waar je aan begint. Tuurlijk is het zijn fout, maar om haar nou als een heilige maria die zo lief is om zich om mijn kinderen te bekommeren te zien gaat mij ook een beetje ver.
Toevallig sms-jes en mails van hun gelezen en daar kwam het onderwerp de kinderen geen enkele keer in voor, dus ik denk dat het met de interese voor mijn kinderen wel een beetje meevalt.Ik denk dat haar kijk op de zaak is" ik heb een leuke vriend die heeft toevallig kinderen en die krijg ik 2 keer per maand kado erbij",
dubbel. Ik wilde nog iets toevoegen aan deze post, maar nu staat de gewijzigde versie hieronder.
Nou zo geweldig is dat nu ook weer niet, als je de ene dag nog beschuit met muisjes aanneemt die uitgedeeld worden op het werk ivm de geboorte van onze zoon, en ligt dan binnen een paar weken bij hem in bed, dan weet je vanaf begin af aan waar je aan begint. Tuurlijk is het zijn fout, maar om haar nou als een heilige maria die zo lief is om zich om mijn kinderen te bekommeren te zien gaat mij ook een beetje ver.
Toevallig sms-jes en mails van hun gelezen en daar kwam het onderwerp de kinderen geen enkele keer in voor, dus ik denk dat het met de interese voor mijn kinderen wel een beetje meevalt.Ik denk dat haar kijk op de zaak is" ik heb een leuke vriend die heeft toevallig kinderen en die krijg ik 2 keer per maand kado erbij",
