
Het gebeurde ineens... wat moet ik met mezelf aan?
maandag 2 januari 2017 om 15:54
Hallo Dames,
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.

woensdag 11 januari 2017 om 23:22
quote:Barbaa schreef op 11 januari 2017 @ 22:53:
[...]
En wat jij vindt, dat moet de wereld ook vinden, want dat is de enige zaligmakende waarheid?
Wat fijn om die waarheid in pacht te hebben.
Stel je niet zo aan zeg, het is gewoon een geintje naar aanleiding van een belachelijk verhaal. Kwestie van actie en reactie. Als je onzin post, kun je onzin-antwoorden verwachten.maar wie bepaalt wat wel en geen onzin is dan? Ik stel mij aan omdat ik aangeef dat ik jullie reacties niet vind kunnen? Ik wist niet dat er regeltjes waren over hoe mensen hun verhaal weg moeten zetten? Een kwestie van actie reactie zeg je dan, in mijn ogen gewoon ongelofelijk kinderachtig gedrag, elkaar een beetje opnaaien om steeds lolliger te gaan lopen doen? Hoe oud ben je dan?
[...]
En wat jij vindt, dat moet de wereld ook vinden, want dat is de enige zaligmakende waarheid?
Wat fijn om die waarheid in pacht te hebben.
Stel je niet zo aan zeg, het is gewoon een geintje naar aanleiding van een belachelijk verhaal. Kwestie van actie en reactie. Als je onzin post, kun je onzin-antwoorden verwachten.maar wie bepaalt wat wel en geen onzin is dan? Ik stel mij aan omdat ik aangeef dat ik jullie reacties niet vind kunnen? Ik wist niet dat er regeltjes waren over hoe mensen hun verhaal weg moeten zetten? Een kwestie van actie reactie zeg je dan, in mijn ogen gewoon ongelofelijk kinderachtig gedrag, elkaar een beetje opnaaien om steeds lolliger te gaan lopen doen? Hoe oud ben je dan?

woensdag 11 januari 2017 om 23:30
quote:havermout1 schreef op 11 januari 2017 @ 23:05:
[...]
Is SBelsma toevallig jouw account?Wat? Vind je het zo vreemd dan dat er iemand op dit forum is die dit gedrag niet vind kloppen dan? Ik ben bang dat je nu verkeerd zit, TO reageerde nog redelijk geraffineerd toen ze zei Dat jullie in de hel mochten branden. Ik kies mijn woorden anders uit.....
[...]
Is SBelsma toevallig jouw account?Wat? Vind je het zo vreemd dan dat er iemand op dit forum is die dit gedrag niet vind kloppen dan? Ik ben bang dat je nu verkeerd zit, TO reageerde nog redelijk geraffineerd toen ze zei Dat jullie in de hel mochten branden. Ik kies mijn woorden anders uit.....

donderdag 12 januari 2017 om 00:04
quote:spieker27 schreef op 11 januari 2017 @ 23:22:
[...]
maar wie bepaalt wat wel en geen onzin is dan? Ik stel mij aan omdat ik aangeef dat ik jullie reacties niet vind kunnen? Ik wist niet dat er regeltjes waren over hoe mensen hun verhaal weg moeten zetten? Een kwestie van actie reactie zeg je dan, in mijn ogen gewoon ongelofelijk kinderachtig gedrag, elkaar een beetje opnaaien om steeds lolliger te gaan lopen doen? Hoe oud ben je dan?Je stelt je niet aan maar je gaat bij mij wel even onder de negeerknop want dit leest niet lekker als je er elke keer tussen komt.
[...]
maar wie bepaalt wat wel en geen onzin is dan? Ik stel mij aan omdat ik aangeef dat ik jullie reacties niet vind kunnen? Ik wist niet dat er regeltjes waren over hoe mensen hun verhaal weg moeten zetten? Een kwestie van actie reactie zeg je dan, in mijn ogen gewoon ongelofelijk kinderachtig gedrag, elkaar een beetje opnaaien om steeds lolliger te gaan lopen doen? Hoe oud ben je dan?Je stelt je niet aan maar je gaat bij mij wel even onder de negeerknop want dit leest niet lekker als je er elke keer tussen komt.

donderdag 12 januari 2017 om 02:20
Verdwaasd loop ik door het appartement. Wat een uitzicht, wat ongelooflijk mooi!
Rik komt de kamer binnen om te melden dat hij even wat boodschappen voor ons gaat halen. Bij whole foods zegt hij, want voortaan gaat hij zorgen dat ik gezond eet dus duur biologisch voedsel zal ik krijgen!
Als hij weg is besluit ik het appartement eens goed te bekijken en opeens merk ik dat ik aan het neuzen ben. Ik weet niet waar ik naar op zoek ben maar mijn instinct spoort me aan.
Dan zie ik zijn telefoon liggen en voordat ik het weet heb ik hem ontgrendelt om zijn berichten te openen. Ik zoek iets. Misschien iets tussen hem en die nep lesbo Marjan of die porren vretende Kim.
Harry?
Was dat niet de naam van de agent?
Ik open het bericht.
Harry tegen Rik: Alles ging goed ouwe. Ze is er ingetrapt. Maar goed dat ze zo op hing en niet verder vroeg.
Rik tegen Harry: perfect gozer. Ik sta bij je in het krijt. Misschien heb ik je later nog nodig als dokter Harry ipv agent om iets te bevestigen. Lol. Zijn nu in miami. Eindelijk samen.
Mijn hart stokt in mijn keel. Rik heeft gelogen? Duffe Derik leeft nog?! En mijn dochter Marieke ook!
Rik komt de kamer binnen om te melden dat hij even wat boodschappen voor ons gaat halen. Bij whole foods zegt hij, want voortaan gaat hij zorgen dat ik gezond eet dus duur biologisch voedsel zal ik krijgen!
Als hij weg is besluit ik het appartement eens goed te bekijken en opeens merk ik dat ik aan het neuzen ben. Ik weet niet waar ik naar op zoek ben maar mijn instinct spoort me aan.
Dan zie ik zijn telefoon liggen en voordat ik het weet heb ik hem ontgrendelt om zijn berichten te openen. Ik zoek iets. Misschien iets tussen hem en die nep lesbo Marjan of die porren vretende Kim.
Harry?
Was dat niet de naam van de agent?
Ik open het bericht.
Harry tegen Rik: Alles ging goed ouwe. Ze is er ingetrapt. Maar goed dat ze zo op hing en niet verder vroeg.
Rik tegen Harry: perfect gozer. Ik sta bij je in het krijt. Misschien heb ik je later nog nodig als dokter Harry ipv agent om iets te bevestigen. Lol. Zijn nu in miami. Eindelijk samen.
Mijn hart stokt in mijn keel. Rik heeft gelogen? Duffe Derik leeft nog?! En mijn dochter Marieke ook!

donderdag 12 januari 2017 om 06:55
Is Rik and toch een soort Ludo Sanders? Nou ja, in ieder geval kan ik nu leven zoals ik het verdien. Saaie Derik kan mij nooit een goed leven bieden.
Gelukkig leeft Marieke nog, maar wel kut dat Derik niet dood is.
Maar goed. First things first. Even lekker ontbijten en dan naar de salon voor mijn mani en pedi en ook naar de kapper voor een nieuw kapsel. Mijn huidige kapsel kan hier écht niet.
Met mijn mooie nageltjes zit ik naast het zwembad, lekker bruin worden. Leuk boekje erbij, heerlijk. Dit is het leven dat iemand zoals ik verdien!
Een appje van mams. "Pa en ik zijn erg teleurgesteld in je!". Jammer dan. Of jullie accepteren me of jullie accepteren me niet. Ik zal nooit meer zo'n saaie burgertrut worden. Nee, mijn leven vanaf nu af aan wordt heerlijk.
Gelukkig leeft Marieke nog, maar wel kut dat Derik niet dood is.
Maar goed. First things first. Even lekker ontbijten en dan naar de salon voor mijn mani en pedi en ook naar de kapper voor een nieuw kapsel. Mijn huidige kapsel kan hier écht niet.
Met mijn mooie nageltjes zit ik naast het zwembad, lekker bruin worden. Leuk boekje erbij, heerlijk. Dit is het leven dat iemand zoals ik verdien!
Een appje van mams. "Pa en ik zijn erg teleurgesteld in je!". Jammer dan. Of jullie accepteren me of jullie accepteren me niet. Ik zal nooit meer zo'n saaie burgertrut worden. Nee, mijn leven vanaf nu af aan wordt heerlijk.
Let’s go Brandon!
donderdag 12 januari 2017 om 07:25
quote:spieker27 schreef op 11 januari 2017 @ 22:41:
[...]
Nah sorry hoor maar lees je eigen tekst nou eens terug? Ziet dat er niet kinderachtig uit dan? Hoe een persoon zijn of haar verhaal wil schijven is aan hun, daarbij zou ze gek zijn om hier nog verder op in te willen gaan. Ik vind het gek dat jullie jezelf volwassen noemen, dat vind ik heel gek....Toe even, zeg. Je gelooft toch werkelijk niet dat dat verhaal van TO serieus was of zo? Ze schrijft wat op en weet van te voren al dat het 3 delen gaan worden? Kom nou, het is de grootste onzin. TO heeft net zo'n dikke duim als Havermout. En nee, dit zeg ik niet omdat TO vroeg of ik wel genoeg Vivamientjes heb gehad . Echt, dit hele topic is één grote grap.
[...]
Nah sorry hoor maar lees je eigen tekst nou eens terug? Ziet dat er niet kinderachtig uit dan? Hoe een persoon zijn of haar verhaal wil schijven is aan hun, daarbij zou ze gek zijn om hier nog verder op in te willen gaan. Ik vind het gek dat jullie jezelf volwassen noemen, dat vind ik heel gek....Toe even, zeg. Je gelooft toch werkelijk niet dat dat verhaal van TO serieus was of zo? Ze schrijft wat op en weet van te voren al dat het 3 delen gaan worden? Kom nou, het is de grootste onzin. TO heeft net zo'n dikke duim als Havermout. En nee, dit zeg ik niet omdat TO vroeg of ik wel genoeg Vivamientjes heb gehad . Echt, dit hele topic is één grote grap.
donderdag 12 januari 2017 om 10:12
quote:spieker27 schreef op 11 januari 2017 @ 21:54:
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar Ik vind dit topic met kop en schouders boven de rest uitsteken. Heerlijk als de Vivadames (en de enkele heer) zich een lekker laten gaan
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar Ik vind dit topic met kop en schouders boven de rest uitsteken. Heerlijk als de Vivadames (en de enkele heer) zich een lekker laten gaan

"No bastard ever won a war by dying for his country. He won it by making the other poor dumb bastard die for his country.“
(George Patton)
(George Patton)
donderdag 12 januari 2017 om 10:48

donderdag 12 januari 2017 om 12:36
Terwijl mijn nagels droog zijn en mijn haren vochtig van het zweet, kijk ik naar het witte strand. Dit is de plek waar ik thuishoor, bij The Beautiful People!
Ik voel nog even een soort van weemoed naar mijn vorige burgertruttenleven in die vinexwoning met die Opel voor de deur en Derik en kind, maar al snel vertel ik mijzelf dat ik een beter leven verdien. Mijn dochter daar kan de zus van Derik voor zorgen, die was toch altijd al dol op haar. Ik kan me, in mijn huidige leven, geen lelijk kind veroorloven. En tsja...dochterlief lijkt nou eenmaal erg op de aardappeleters die de familie van Derik is.
Mijn geliefde komt aanlopen. Wat wapperen zijn bakkebaarden heerlijk in de wind op dit strand. Hij vraagt me of ik mee naar het appartement kom. Natuurlijk, en niet alleen mijn haar is vochtig nu.
In de luxe-lift kijk ik nog even naar ons. Wat een prachtig paar. Hij zo lang, die blauwe ogen en die bakkebaarden. Ik zo....zo.. echt een vrouw van de wereld!
Boven aangekomen zegt mijn droomprins me dat hij nu wel verwacht dat ik wat terug doe voor hem. Een vriend van hem is erg eenzaam en heeft wel behoefte aan een paar warme armen om hem heen. Zou ik dat willen doen, voor hem. Dan weet hij zeker dat zijn vriend zich snel weer minder eenzaam gaat voelen. En nee, hij hoeft er niet bij te zijn; zijn vriend zit al in de slaapkamer te wachten.
Ik ben toch wel een beetje beduusd, maar goed, als het mijn droomprins blij kan maken....
Dat is toch het belangrijkste; als hij maar gelukkig is.
Ik stap de slaapkamer in en zie direct dat de vriend niet alleen maar mijn armen wil. Nou ja....ogen dicht en denk aan minister President Rutte. Het zal wel net zo zijn als sex met Derik. Klaar in een wip.
Ik voel nog even een soort van weemoed naar mijn vorige burgertruttenleven in die vinexwoning met die Opel voor de deur en Derik en kind, maar al snel vertel ik mijzelf dat ik een beter leven verdien. Mijn dochter daar kan de zus van Derik voor zorgen, die was toch altijd al dol op haar. Ik kan me, in mijn huidige leven, geen lelijk kind veroorloven. En tsja...dochterlief lijkt nou eenmaal erg op de aardappeleters die de familie van Derik is.
Mijn geliefde komt aanlopen. Wat wapperen zijn bakkebaarden heerlijk in de wind op dit strand. Hij vraagt me of ik mee naar het appartement kom. Natuurlijk, en niet alleen mijn haar is vochtig nu.
In de luxe-lift kijk ik nog even naar ons. Wat een prachtig paar. Hij zo lang, die blauwe ogen en die bakkebaarden. Ik zo....zo.. echt een vrouw van de wereld!
Boven aangekomen zegt mijn droomprins me dat hij nu wel verwacht dat ik wat terug doe voor hem. Een vriend van hem is erg eenzaam en heeft wel behoefte aan een paar warme armen om hem heen. Zou ik dat willen doen, voor hem. Dan weet hij zeker dat zijn vriend zich snel weer minder eenzaam gaat voelen. En nee, hij hoeft er niet bij te zijn; zijn vriend zit al in de slaapkamer te wachten.
Ik ben toch wel een beetje beduusd, maar goed, als het mijn droomprins blij kan maken....
Dat is toch het belangrijkste; als hij maar gelukkig is.
Ik stap de slaapkamer in en zie direct dat de vriend niet alleen maar mijn armen wil. Nou ja....ogen dicht en denk aan minister President Rutte. Het zal wel net zo zijn als sex met Derik. Klaar in een wip.
Everything you see I owe to spaghetti!
vrijdag 13 januari 2017 om 13:01
quote:.......Ik stap de slaapkamer in en zie direct dat de vriend niet alleen maar mijn armen wil. Nou ja....ogen dicht en denk aan minister President Rutte. Het zal wel net zo zijn als sex met Derik. Klaar in een wip.
Net op dat moment werd er gebeld. Ik trok gauw iets aan en deed de deur open. Er stonden twee juten voor de deur. "South Miami Police Department" zeiden ze en toonden hun legitimatie. "We are looking for 'Rick'" zeiden ze. Rick kwam niet. Het tweetal stormde de flat binnen en trok pistolen. Onder het bed vonden ze hem en zeiden "You are arrested !" , zetten hem in de boeien en keken wat rond in de flat. Ze vonden wapens en ook harddrugs en vervolgens voerden ze hem af. Ik vroeg wat er aan de hand was. Na veel aandringen vertelden dat ze door de Nederlandse justitie ("justice department of your country") waren ingeseind en kwamen hem hier op het spoor. De eenzame vriend was helemaal verbaasd. Ook hij en ik werden ondervraagd. Ik heb het hele verhaal verteld van de affaire met Rik op het werk. Huilend vertelde ik het verhaal. Ze namen de 'vriend' (een mogelijke handlanger ?) ook mee.
Nu snap ik ook zijn dure blauwe BMW, de $3000 ring met diamant en 'even' twee tickets naar Miami en het dure appartement. En de leugen van 'agent' Harry over de 'overleden' Derik + kind.
"Waar ben ik aan begonnen ?" dacht ik. En dat hij mijn armen (en wat meer) om zijn eenzame vriend wilde verklaart dat hij wellicht ook in de prostitutie doet en mij er in probeert te luizen. En intussen zit ik hier in mijn eentje in een prachtig appartement in Miami, 7500km van huis.
Terug naar Derik ? Misschien is dat toch vertrouwder. Maar ik zit met een kindje in mijn buik van een mogelijke topcrimineel.
Net op dat moment werd er gebeld. Ik trok gauw iets aan en deed de deur open. Er stonden twee juten voor de deur. "South Miami Police Department" zeiden ze en toonden hun legitimatie. "We are looking for 'Rick'" zeiden ze. Rick kwam niet. Het tweetal stormde de flat binnen en trok pistolen. Onder het bed vonden ze hem en zeiden "You are arrested !" , zetten hem in de boeien en keken wat rond in de flat. Ze vonden wapens en ook harddrugs en vervolgens voerden ze hem af. Ik vroeg wat er aan de hand was. Na veel aandringen vertelden dat ze door de Nederlandse justitie ("justice department of your country") waren ingeseind en kwamen hem hier op het spoor. De eenzame vriend was helemaal verbaasd. Ook hij en ik werden ondervraagd. Ik heb het hele verhaal verteld van de affaire met Rik op het werk. Huilend vertelde ik het verhaal. Ze namen de 'vriend' (een mogelijke handlanger ?) ook mee.
Nu snap ik ook zijn dure blauwe BMW, de $3000 ring met diamant en 'even' twee tickets naar Miami en het dure appartement. En de leugen van 'agent' Harry over de 'overleden' Derik + kind.
"Waar ben ik aan begonnen ?" dacht ik. En dat hij mijn armen (en wat meer) om zijn eenzame vriend wilde verklaart dat hij wellicht ook in de prostitutie doet en mij er in probeert te luizen. En intussen zit ik hier in mijn eentje in een prachtig appartement in Miami, 7500km van huis.
Terug naar Derik ? Misschien is dat toch vertrouwder. Maar ik zit met een kindje in mijn buik van een mogelijke topcrimineel.

vrijdag 13 januari 2017 om 16:37
quote:Annapicobella schreef op 12 januari 2017 @ 12:36:
... Ik kan me, in mijn huidige leven, geen lelijk kind veroorloven. En tsja...dochterlief lijkt nou eenmaal erg op de aardappeleters die de familie van Derik is.
.....
Ik stap de slaapkamer in en zie direct dat de vriend niet alleen maar mijn armen wil. Nou ja....ogen dicht en denk aan minister President Rutte. Het zal wel net zo zijn als sex met Derik. Klaar in een wip.Haha, hele plotwending is leuk, maar waar haal je het vandaan, 'geen lelijk kind veroorloven' en MP Rutte
... Ik kan me, in mijn huidige leven, geen lelijk kind veroorloven. En tsja...dochterlief lijkt nou eenmaal erg op de aardappeleters die de familie van Derik is.
.....
Ik stap de slaapkamer in en zie direct dat de vriend niet alleen maar mijn armen wil. Nou ja....ogen dicht en denk aan minister President Rutte. Het zal wel net zo zijn als sex met Derik. Klaar in een wip.Haha, hele plotwending is leuk, maar waar haal je het vandaan, 'geen lelijk kind veroorloven' en MP Rutte

vrijdag 13 januari 2017 om 18:41
Ik besluit het er voorlopig maar gewoon van te nemen. Ik zie dat Rik zijn portomonnee met al zijn geld en creditcards heeft achter gelaten. Volgens mij ben ik wel toe aan wat retail therapy. Dat is het minste wat ik verdien na zoveel stress.
Winkelend in Miami voel ik me iets beter. Met tassen vol loop ik rond en zet me even later bevallig neer op een terrasje met mijn nieuwe dolce&gabbana zonnebril om mijn ogen tegen de felle zon te beschermen.
Wat is nu het plan? Ik kan niet voor eeuwig in Miami blijven en misschien was het zo slecht nog niet mijn leventje met Derik en Marieke. Derik wil vast het kind opvoeden alsof het zijn kind is. Zo'n slapzak is hij wel.
Toch merk ik dat ik nog steeds niet gelokt word om mij terug te settelen in mijn saaie doorzon woning.
Misschien kan ik een rijke gepensioneerde man hier aan de haak slaan? Dat lijkt me wel wat..ik zie het leven in Miami wel zitten en met alle nieuwe aankopen van vandaag kan ik vast indruk maken op zulke rijke sukkels. The fact I'm from Holland vinden ze vast interessant...
Een paar uur later zit ik opgedoft en smachtend aan de bar van een duur hotel. Het duurt niet lang of er komt inderdaad iemand naar mij toe. "Such a pretty lady and all alone, I'm sure you wouldn't mind some company" Ik kijk de man aan. Zonnebank gebruind, borsthaar wat boven zijn shirt uitkomt en een toupet. Niet knap, maar alles aan hem schreeuwt Rijk!
"company yes nice, maybe you want to sit with me?" stuntel ik in mijn beste school engels.
Winkelend in Miami voel ik me iets beter. Met tassen vol loop ik rond en zet me even later bevallig neer op een terrasje met mijn nieuwe dolce&gabbana zonnebril om mijn ogen tegen de felle zon te beschermen.
Wat is nu het plan? Ik kan niet voor eeuwig in Miami blijven en misschien was het zo slecht nog niet mijn leventje met Derik en Marieke. Derik wil vast het kind opvoeden alsof het zijn kind is. Zo'n slapzak is hij wel.
Toch merk ik dat ik nog steeds niet gelokt word om mij terug te settelen in mijn saaie doorzon woning.
Misschien kan ik een rijke gepensioneerde man hier aan de haak slaan? Dat lijkt me wel wat..ik zie het leven in Miami wel zitten en met alle nieuwe aankopen van vandaag kan ik vast indruk maken op zulke rijke sukkels. The fact I'm from Holland vinden ze vast interessant...
Een paar uur later zit ik opgedoft en smachtend aan de bar van een duur hotel. Het duurt niet lang of er komt inderdaad iemand naar mij toe. "Such a pretty lady and all alone, I'm sure you wouldn't mind some company" Ik kijk de man aan. Zonnebank gebruind, borsthaar wat boven zijn shirt uitkomt en een toupet. Niet knap, maar alles aan hem schreeuwt Rijk!
"company yes nice, maybe you want to sit with me?" stuntel ik in mijn beste school engels.
vrijdag 13 januari 2017 om 18:57
De agenten hadden de kluis meegenomen. "For our internal investigation". Verder was er niets aangeraakt.
Wel raar eigenlijk.
Ik bel Miami Dade Police maar even. Ze zeiden dat er geen enkel onderzoek loopt en dat er geen enkele agent aan huis is geweest. Vreemd.
Ik bel Rik op.
Schat, je bent erin getrapt! Dit is een vorm van diefstal die in Miami veel voorkomt!
Weet je hoeveel geld er in die kluis zat?!?!
Natuurlijk ben ik geen crimineel. Ik heb het bedrijf van mijn vader overgenomen toen hij overleed.
Wel raar eigenlijk.
Ik bel Miami Dade Police maar even. Ze zeiden dat er geen enkel onderzoek loopt en dat er geen enkele agent aan huis is geweest. Vreemd.
Ik bel Rik op.
Schat, je bent erin getrapt! Dit is een vorm van diefstal die in Miami veel voorkomt!
Weet je hoeveel geld er in die kluis zat?!?!
Natuurlijk ben ik geen crimineel. Ik heb het bedrijf van mijn vader overgenomen toen hij overleed.
Let’s go Brandon!
