Relaties
alle pijlers
Het gebeurde ineens... wat moet ik met mezelf aan?
maandag 2 januari 2017 om 15:54
Hallo Dames,
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.
woensdag 11 januari 2017 om 18:25
Geschrokken kijk ik naar Rik. Zijn blauwe ogen staan ijzig boos. Even verdrink ik in zijn blik.
"pak je spullen!" Schreeuwt Derik.
Ik sta bevroren van schaamte op van mijn bureau terwijl ik me ervan bewust ben dat iedereen is gestopt met werken om het tafereel gade te slaan.
Derik loopt op mij af en pakt mijn hand om naar de ring te kijken. Hij zal wel denken, zo'n prachtige ring had ik haar moeten kopen. Te laat!
Opeens heeft hij de ring van mijn vinger getrokken en gooit hem woedend de receptie door.
"Zo! nu ben je niet meer verloofd. Mee naar huis sbelsma, wij hebben heel wat te bespreken"
Wat denkt hij wel niet? Dat hij zomaar hier binnen kan komen walsen om mij mee terug te nemen naar ons simple doorzon huis! Dat ik gewoon weer terug stap in mijn leven vol met weekend bezoekjes naar de ikea en slaapverwekkende seks op zondagochtend! Ik dacht het niet!!!
Ik leg mijn hand op mijn buik en weet wat me te doen staat. Ik loop naar Rik en voel me net een filmster.
"Derik. Ik ga niet mee terug. We zijn verloofd, en in blijde verwachting, Rik en ik zijn een gezin!"
Ik heb de woorden nog niet uit mijn strot of er klinkt een ijzingwekkend boos gegil.
"Godverdomme Rik! Je hebt mij beloofd dat het niets tussen jullie betekende! slechts wat eenmalige lol? Jullie starten een gezin!"
Even denk ik dat het Marjan is, ik wist het wel! Ze is helemaal niet lesbisch! Maar als ik me omdraai om te zien wie het is zie ik dat het Kim is.
Kim? denk ik. Hoe kan hij nou wat met Kim hebben als ik zijn grote liefde ben?! Kim, dat verschrikkelijke mens dat in haar neus peutert bij haar computer en dan de porretjes het kantoor door schiet?!
"pak je spullen!" Schreeuwt Derik.
Ik sta bevroren van schaamte op van mijn bureau terwijl ik me ervan bewust ben dat iedereen is gestopt met werken om het tafereel gade te slaan.
Derik loopt op mij af en pakt mijn hand om naar de ring te kijken. Hij zal wel denken, zo'n prachtige ring had ik haar moeten kopen. Te laat!
Opeens heeft hij de ring van mijn vinger getrokken en gooit hem woedend de receptie door.
"Zo! nu ben je niet meer verloofd. Mee naar huis sbelsma, wij hebben heel wat te bespreken"
Wat denkt hij wel niet? Dat hij zomaar hier binnen kan komen walsen om mij mee terug te nemen naar ons simple doorzon huis! Dat ik gewoon weer terug stap in mijn leven vol met weekend bezoekjes naar de ikea en slaapverwekkende seks op zondagochtend! Ik dacht het niet!!!
Ik leg mijn hand op mijn buik en weet wat me te doen staat. Ik loop naar Rik en voel me net een filmster.
"Derik. Ik ga niet mee terug. We zijn verloofd, en in blijde verwachting, Rik en ik zijn een gezin!"
Ik heb de woorden nog niet uit mijn strot of er klinkt een ijzingwekkend boos gegil.
"Godverdomme Rik! Je hebt mij beloofd dat het niets tussen jullie betekende! slechts wat eenmalige lol? Jullie starten een gezin!"
Even denk ik dat het Marjan is, ik wist het wel! Ze is helemaal niet lesbisch! Maar als ik me omdraai om te zien wie het is zie ik dat het Kim is.
Kim? denk ik. Hoe kan hij nou wat met Kim hebben als ik zijn grote liefde ben?! Kim, dat verschrikkelijke mens dat in haar neus peutert bij haar computer en dan de porretjes het kantoor door schiet?!
woensdag 11 januari 2017 om 21:54
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar
woensdag 11 januari 2017 om 22:05
quote:spieker27 schreef op 11 januari 2017 @ 21:54:
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar
Je hebt vast gelijk maar ik wil toch weten hoe het verder gaat.
Dus Kim, die slet..........
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar
Je hebt vast gelijk maar ik wil toch weten hoe het verder gaat.
Dus Kim, die slet..........
woensdag 11 januari 2017 om 22:08
quote:spieker27 schreef op 11 januari 2017 @ 21:54:
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar Nee je bent niet de enige, ik schaam me ook kapot
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar Nee je bent niet de enige, ik schaam me ook kapot
woensdag 11 januari 2017 om 22:15
quote:spieker27 schreef op 11 januari 2017 @ 21:54:
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar Kan best zijn, maar TO vraagt er ook een beetje om met zo'n verhaal waarin ze zelf vreemdgaat. En het is nog niet eens af. Ze belooft deel 2 en 3 maar komt dat niet na. Vind je het gek dat anderen er dan een smeuig verhaal omheen verzinnen ?
Ben ik nu de enige die vind dat jullie jezelf ongelooflijk achtelijk gedragen? Als of jullie bepalen hoe iemand zij of haar verhaal mogen wegzetten? Reageer dan niet....belachelijk dit. Ik krijg gewoon plaatsvervangend schaamte als ik sommige reacties lees, dat zijn dan "volwassen" vrouwen onder elkaar Kan best zijn, maar TO vraagt er ook een beetje om met zo'n verhaal waarin ze zelf vreemdgaat. En het is nog niet eens af. Ze belooft deel 2 en 3 maar komt dat niet na. Vind je het gek dat anderen er dan een smeuig verhaal omheen verzinnen ?
woensdag 11 januari 2017 om 22:17
Derik kijkt me triomfantelijk aan. "zie je wel, mee naar huis jij! dit is maar een bevlieging, jij bent gewoon een lekker tussendoortje voor hem!"
De grond zakt letterlijk onder mij vandaan. Dit kan toch niet denk ik? Ik heb mij toch niet vergist, hij zei dat ik speciaal was? Hij heeft voor mij zijn vrouw verlaten! Of was dat letterlijk een joke. Een grapje, een leugentje die hem goed uit kwam.
Ik moet hier weg, ik moet nadenken, alleen. Ik pak mijn tas en vlucht het kantoor uit. Achter mij hoor ik opgewonden stemmen van mijn collega's. Wat zullen zij hier van smullen?! Net voordat de liftdeuren sluiten zie ik hoe Rik eraan komt rennen, op de voet gevolgd door Kim.
"Sbelsma, wacht! Ik kan het uitleggen' 'Nee! jij hebt wat aan mij uit te leggen Rik' hoor ik Kim nog net zeggen voordat de lift mij weg haalt bij dit alles. Wat een chaos.
Eenmaal beneden in de lobby aangekomen weet ik niet wat ik moet doen. Ik heb geen auto om weg te gaan want ik was in de mooie bmw van Rik mee naar het werk genomen. Ooh had ik nu Deriks opel maar ter beschikking. Ik zit een tijdje zachtjes te huilen op de stoep, mijmerend over de puinhoop waarin ik ben beland als ik opeens een bekend geluid hoor.
Ik kijk op en zie Derik in zijn opel voor mij tot stilstand komen. Hij draait zijn raampje open en kijkt mij met zijn bekende ogen trouw aan.
"Sbelsma, stap in..alsjeblieft, ik weet zeker dat we hier uit kunnen komen. Doe het voor Marieke, doe het voor alles wat wij samen hebben meegemaakt" pleit hij.
Ik word duizelig. Wat doe ik? Terwijl ik twijfel stapt hij uit en loopt naar de passagierskant en houd de deur voor mij open.
De grond zakt letterlijk onder mij vandaan. Dit kan toch niet denk ik? Ik heb mij toch niet vergist, hij zei dat ik speciaal was? Hij heeft voor mij zijn vrouw verlaten! Of was dat letterlijk een joke. Een grapje, een leugentje die hem goed uit kwam.
Ik moet hier weg, ik moet nadenken, alleen. Ik pak mijn tas en vlucht het kantoor uit. Achter mij hoor ik opgewonden stemmen van mijn collega's. Wat zullen zij hier van smullen?! Net voordat de liftdeuren sluiten zie ik hoe Rik eraan komt rennen, op de voet gevolgd door Kim.
"Sbelsma, wacht! Ik kan het uitleggen' 'Nee! jij hebt wat aan mij uit te leggen Rik' hoor ik Kim nog net zeggen voordat de lift mij weg haalt bij dit alles. Wat een chaos.
Eenmaal beneden in de lobby aangekomen weet ik niet wat ik moet doen. Ik heb geen auto om weg te gaan want ik was in de mooie bmw van Rik mee naar het werk genomen. Ooh had ik nu Deriks opel maar ter beschikking. Ik zit een tijdje zachtjes te huilen op de stoep, mijmerend over de puinhoop waarin ik ben beland als ik opeens een bekend geluid hoor.
Ik kijk op en zie Derik in zijn opel voor mij tot stilstand komen. Hij draait zijn raampje open en kijkt mij met zijn bekende ogen trouw aan.
"Sbelsma, stap in..alsjeblieft, ik weet zeker dat we hier uit kunnen komen. Doe het voor Marieke, doe het voor alles wat wij samen hebben meegemaakt" pleit hij.
Ik word duizelig. Wat doe ik? Terwijl ik twijfel stapt hij uit en loopt naar de passagierskant en houd de deur voor mij open.
woensdag 11 januari 2017 om 22:37
Nee Derik! Het is over tussen ons!
Ik heb het gehad met jou. Ik hou van Rik...
"S Belsma, doe normaal, stap in en we gaan naar huis" schreeuwde Derik. Neeee, gilde ik. Derik draaide het raampje dicht. Hij reed met gierende banden weg. Stilte. Een harde knal.
Ik loop snel weer naar binnen. Naar Rik. Hij geeft me een dikke knuffel. "Ik heb een keer met Kim geneukt, toen ik dronken was na de kerstborrel" zei hij zachtjes. Ik weet het, antwoorde ik. Kim is veel te lelijk voor een man als Rik. Hij verdient een knappe vrouw zoals ik. Alleen S Belsma is goed genoeg voor hem.
Ik heb het gehad met jou. Ik hou van Rik...
"S Belsma, doe normaal, stap in en we gaan naar huis" schreeuwde Derik. Neeee, gilde ik. Derik draaide het raampje dicht. Hij reed met gierende banden weg. Stilte. Een harde knal.
Ik loop snel weer naar binnen. Naar Rik. Hij geeft me een dikke knuffel. "Ik heb een keer met Kim geneukt, toen ik dronken was na de kerstborrel" zei hij zachtjes. Ik weet het, antwoorde ik. Kim is veel te lelijk voor een man als Rik. Hij verdient een knappe vrouw zoals ik. Alleen S Belsma is goed genoeg voor hem.
Let’s go Brandon!
woensdag 11 januari 2017 om 22:41
quote:creativeguy schreef op 11 januari 2017 @ 22:15:
[...]
Kan best zijn, maar TO vraagt er ook een beetje om met zo'n verhaal waarin ze zelf vreemdgaat. En het is nog niet eens af. Ze belooft deel 2 en 3 maar komt dat niet na. Vind je het gek dat anderen er dan een smeuig verhaal omheen verzinnen ?Nah sorry hoor maar lees je eigen tekst nou eens terug? Ziet dat er niet kinderachtig uit dan? Hoe een persoon zijn of haar verhaal wil schijven is aan hun, daarbij zou ze gek zijn om hier nog verder op in te willen gaan. Ik vind het gek dat jullie jezelf volwassen noemen, dat vind ik heel gek....
[...]
Kan best zijn, maar TO vraagt er ook een beetje om met zo'n verhaal waarin ze zelf vreemdgaat. En het is nog niet eens af. Ze belooft deel 2 en 3 maar komt dat niet na. Vind je het gek dat anderen er dan een smeuig verhaal omheen verzinnen ?Nah sorry hoor maar lees je eigen tekst nou eens terug? Ziet dat er niet kinderachtig uit dan? Hoe een persoon zijn of haar verhaal wil schijven is aan hun, daarbij zou ze gek zijn om hier nog verder op in te willen gaan. Ik vind het gek dat jullie jezelf volwassen noemen, dat vind ik heel gek....
woensdag 11 januari 2017 om 22:43
Rik besloot om me mee naar het penthouse te nemen om uit te rusten. "Nu je zwanger bent, hoef je niet meer te werken als je dat niet wilt. Rust lekker uit en zorg goed voor jezelf en de kleine. Ik verdien genoeg om voor ons te zorgen." Zei Rik, terwijl hij me thee met koekjes bracht.
Mijn telefoon trilt. Een onbekend nummer. Ik neem op, met S Belsma! "Hallo, dit is agent Harry. Helaas moet ik je mededelen dat Derik en Marieke een verkeersongeluk hebben gehad en helaas overleden zijn". Stilte. Ik hing op. Ik huilde. Mijn dochter.
Mijn telefoon trilt. Een onbekend nummer. Ik neem op, met S Belsma! "Hallo, dit is agent Harry. Helaas moet ik je mededelen dat Derik en Marieke een verkeersongeluk hebben gehad en helaas overleden zijn". Stilte. Ik hing op. Ik huilde. Mijn dochter.
Let’s go Brandon!
woensdag 11 januari 2017 om 22:45
woensdag 11 januari 2017 om 22:49
Rik kijkt me geschrokken aan "Wie was dat? Wat is er aan de hand?" Ik kan me niet beheersen en begin onbedaarlijk te huilen. Mijn dochter! Ik moet naar ze toe! Ik neem niet eens de moeite om hem uit te leggen wat er is.
Dit is allemaal zijn schuld. Of mijn schuld. Ik weet het niet, ik ben zo in de war.
Als ik beneden kom en de deur naar de straat open wil doen kom ik Kim tegen onderweg naar Rik.
"Denk maar niet dat Rik van jou is Sbelsma' bijt ze me toe. "Hij zal wel zeggen dat het eenmalig was tussen ons, maar ik zal niet rusten tot ik hem heb!"
Ik voel mezelf in een nog dieper dal zakken. Niet alleen ben ik Derik en Marieke kwijt...nu raak ik ook nog Rik kwijt? Dat kan niet! Ik kan niet zonder hem!
Dit is allemaal zijn schuld. Of mijn schuld. Ik weet het niet, ik ben zo in de war.
Als ik beneden kom en de deur naar de straat open wil doen kom ik Kim tegen onderweg naar Rik.
"Denk maar niet dat Rik van jou is Sbelsma' bijt ze me toe. "Hij zal wel zeggen dat het eenmalig was tussen ons, maar ik zal niet rusten tot ik hem heb!"
Ik voel mezelf in een nog dieper dal zakken. Niet alleen ben ik Derik en Marieke kwijt...nu raak ik ook nog Rik kwijt? Dat kan niet! Ik kan niet zonder hem!
woensdag 11 januari 2017 om 22:53
quote:spieker27 schreef op 11 januari 2017 @ 22:41:
[...]
Nah sorry hoor maar lees je eigen tekst nou eens terug? Ziet dat er niet kinderachtig uit dan? Hoe een persoon zijn of haar verhaal wil schijven is aan hun, daarbij zou ze gek zijn om hier nog verder op in te willen gaan. Ik vind het gek dat jullie jezelf volwassen noemen, dat vind ik heel gek....
En wat jij vindt, dat moet de wereld ook vinden, want dat is de enige zaligmakende waarheid?
Wat fijn om die waarheid in pacht te hebben.
Stel je niet zo aan zeg, het is gewoon een geintje naar aanleiding van een belachelijk verhaal. Kwestie van actie en reactie. Als je onzin post, kun je onzin-antwoorden verwachten.
[...]
Nah sorry hoor maar lees je eigen tekst nou eens terug? Ziet dat er niet kinderachtig uit dan? Hoe een persoon zijn of haar verhaal wil schijven is aan hun, daarbij zou ze gek zijn om hier nog verder op in te willen gaan. Ik vind het gek dat jullie jezelf volwassen noemen, dat vind ik heel gek....
En wat jij vindt, dat moet de wereld ook vinden, want dat is de enige zaligmakende waarheid?
Wat fijn om die waarheid in pacht te hebben.
Stel je niet zo aan zeg, het is gewoon een geintje naar aanleiding van een belachelijk verhaal. Kwestie van actie en reactie. Als je onzin post, kun je onzin-antwoorden verwachten.
woensdag 11 januari 2017 om 23:04
Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Zo opgelucht en verdrietig tegelijk. Blij dat ik van Derik af ben, verdrietig om mijn dochter.
"Liefje ik kan me voorstellen dat dit moeilijk voor je is. Wil je er een paar maanden tussenuit? Ik heb een apartement in Miami waar we heen kunnen. Strand, lekker weer en leuk shoppen voor de baby." Wat is Rik toch een schat. Ja, hij neukte ooit een keer met Kim en Marjan maar hij doet echt zijn best. 'Dat lijkt me heerlijk, schatje".
De volgende dag zaten Rik en ik in het vliegtuig. Business Class nog wel. We kwamen 's ochtends vroeg aan in Miami. We namen een taxi naar zijn apartement.
Opeens stonden we voor een hoog flatgebouw in een stadsdeel dat heel hip heet. "Dit is Brickell" zei Rik met een glimlach. "Dit gebouw heet de Axis en ik heb hier een groot apartement. Let alsjeblieft niet op de rommel".
"Liefje ik kan me voorstellen dat dit moeilijk voor je is. Wil je er een paar maanden tussenuit? Ik heb een apartement in Miami waar we heen kunnen. Strand, lekker weer en leuk shoppen voor de baby." Wat is Rik toch een schat. Ja, hij neukte ooit een keer met Kim en Marjan maar hij doet echt zijn best. 'Dat lijkt me heerlijk, schatje".
De volgende dag zaten Rik en ik in het vliegtuig. Business Class nog wel. We kwamen 's ochtends vroeg aan in Miami. We namen een taxi naar zijn apartement.
Opeens stonden we voor een hoog flatgebouw in een stadsdeel dat heel hip heet. "Dit is Brickell" zei Rik met een glimlach. "Dit gebouw heet de Axis en ik heb hier een groot apartement. Let alsjeblieft niet op de rommel".
Let’s go Brandon!
