Relaties
alle pijlers
Het gebeurde ineens... wat moet ik met mezelf aan?
maandag 2 januari 2017 om 15:54
Hallo Dames,
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.
maandag 2 januari 2017 om 16:20
quote:Froezel schreef op 02 januari 2017 @ 16:11:
Oeeeeeiiiii zit hier gewoon met rooie oortjes hihihi, vooral het stukje dat je je parfum op je kleding aanpast (eh wat????).
Ik kan niet wachten! !Ja, doe jij dat nooit dan !? Alles voor Rikkert!
Oeeeeeiiiii zit hier gewoon met rooie oortjes hihihi, vooral het stukje dat je je parfum op je kleding aanpast (eh wat????).
Ik kan niet wachten! !Ja, doe jij dat nooit dan !? Alles voor Rikkert!
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
maandag 2 januari 2017 om 16:21
quote:hoelahoepla schreef op 02 januari 2017 @ 16:17:
Goed. Je bent dus verliefd op Rick en vooruitlopend op deel 2 en 3 (echt heel irritant, maat goed); hebben jullie geneukt en nu 1) heeft hij je ten huwelijk gevraagd/ 2) ben je zwanger en weet je niet van wie / 3) is je man er achter gekomen.
Antwoord:
1) Nee zeggen, contact verbreken /overplaatsing aanvragen, met je man in gesprek gaan
2) vaderschapstest en met je man om tafel
3) Op de blaren zittenIk verheug me al op de discussie, wel of niet vertellen, toch weer goed voor 40 pagina's.
Goed. Je bent dus verliefd op Rick en vooruitlopend op deel 2 en 3 (echt heel irritant, maat goed); hebben jullie geneukt en nu 1) heeft hij je ten huwelijk gevraagd/ 2) ben je zwanger en weet je niet van wie / 3) is je man er achter gekomen.
Antwoord:
1) Nee zeggen, contact verbreken /overplaatsing aanvragen, met je man in gesprek gaan
2) vaderschapstest en met je man om tafel
3) Op de blaren zittenIk verheug me al op de discussie, wel of niet vertellen, toch weer goed voor 40 pagina's.
maandag 2 januari 2017 om 16:22
maandag 2 januari 2017 om 16:23
Ik hoop wel dat bij die zwangerschapstest de spanning een beetje goed opgebouwd wordt.
Zo van: ik ging naar het toilet, laten we hem WC noemen, en ik had een zwangerschapstest gekocht bij een keten die ik wegens privacy niet zal noemen maar het begint met een k en het eindigde op een T. En toen plaste ik eroverheen. De uitslag volgt in het volgende deel.
Zo van: ik ging naar het toilet, laten we hem WC noemen, en ik had een zwangerschapstest gekocht bij een keten die ik wegens privacy niet zal noemen maar het begint met een k en het eindigde op een T. En toen plaste ik eroverheen. De uitslag volgt in het volgende deel.
maandag 2 januari 2017 om 16:23
maandag 2 januari 2017 om 16:23
quote:LaFolie schreef op 02 januari 2017 @ 16:22:
Maar eerst moet er nog komen of er wel of geen kinderen in het spel zijn, dán pas is het compleet. Want dan komt de 'gelukkige moeder is een gelukkig kind' vs. pejeka
Volgens de OP heeft zij met haar vriend een dochter
Edit: nou ja....ze noemt haar 'ons eerste dochtertje' Dus wie weet hoeveel kinderen ze heeft...
Maar eerst moet er nog komen of er wel of geen kinderen in het spel zijn, dán pas is het compleet. Want dan komt de 'gelukkige moeder is een gelukkig kind' vs. pejeka
Volgens de OP heeft zij met haar vriend een dochter
Edit: nou ja....ze noemt haar 'ons eerste dochtertje' Dus wie weet hoeveel kinderen ze heeft...
"I love not Man the less, but Nature more..."
maandag 2 januari 2017 om 16:26
quote:PimPom schreef op 02 januari 2017 @ 16:23:
[...]
Volgens de OP heeft zij met haar vriend een dochter
Edit: nou ja....ze noemt haar 'ons eerste dochtertje' Dus wie weet hoeveel kinderen ze heeft...Potsie, helemaal overheen gelezen. Eerste... Voorspeld niet veel goeds, dan is de volgende beeb die uit de bloei van de liefde ontstaat vast van Rikkert.
[...]
Volgens de OP heeft zij met haar vriend een dochter
Edit: nou ja....ze noemt haar 'ons eerste dochtertje' Dus wie weet hoeveel kinderen ze heeft...Potsie, helemaal overheen gelezen. Eerste... Voorspeld niet veel goeds, dan is de volgende beeb die uit de bloei van de liefde ontstaat vast van Rikkert.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
maandag 2 januari 2017 om 16:27
quote:orkenflow schreef op 02 januari 2017 @ 16:23:
Ik hoop wel dat bij die zwangerschapstest de spanning een beetje goed opgebouwd wordt.
Zo van: ik ging naar het toilet, laten we hem WC noemen, en ik had een zwangerschapstest gekocht bij een keten die ik wegens privacy niet zal noemen maar het begint met een k en het eindigde op een T. En toen plaste ik eroverheen. De uitslag volgt in het volgende deel.
Ik hoop wel dat bij die zwangerschapstest de spanning een beetje goed opgebouwd wordt.
Zo van: ik ging naar het toilet, laten we hem WC noemen, en ik had een zwangerschapstest gekocht bij een keten die ik wegens privacy niet zal noemen maar het begint met een k en het eindigde op een T. En toen plaste ik eroverheen. De uitslag volgt in het volgende deel.
maandag 2 januari 2017 om 16:28
maandag 2 januari 2017 om 16:28
maandag 2 januari 2017 om 16:33
maandag 2 januari 2017 om 16:35
quote:LaFolie schreef op 02 januari 2017 @ 16:30:
[...]
JaaaaaEn nu is ze -denkt ze- zwanger van nummer 3 en weet ze niet van wie het is. Maar Rick komt uit Friesland en is hoogblond en 2 meter lang en haar echtgenoot is maar een kleine mediteraan. Bij nummer twee is ze goed weggekomen, want die lijkt op haar, maar hoe moet het nu met nummer 3? Als die wél hoogblond en 2 meter wordt? De spanning die ze bij de tweede zwangerschap heeft gehad kan ze echt niet nog een keer aan.
[...]
JaaaaaEn nu is ze -denkt ze- zwanger van nummer 3 en weet ze niet van wie het is. Maar Rick komt uit Friesland en is hoogblond en 2 meter lang en haar echtgenoot is maar een kleine mediteraan. Bij nummer twee is ze goed weggekomen, want die lijkt op haar, maar hoe moet het nu met nummer 3? Als die wél hoogblond en 2 meter wordt? De spanning die ze bij de tweede zwangerschap heeft gehad kan ze echt niet nog een keer aan.
maandag 2 januari 2017 om 16:35
maandag 2 januari 2017 om 16:38
quote:elfjetwaalfje schreef op 02 januari 2017 @ 16:33:
Het is niet "ineens gebeurd", je hebt het toegelaten en er een actieve rol in gespeeld. Het was jouw wilsbesluit om dit zo te doen, je had ook nee kunnen zeggen en nee kunnen doen. Je bent geen slachtoffer, je bent dader; je vriend en je dochter zijn jouw slachtoffers.Hoe kan je dat nou zeggen!!!!???? We weten nog niets, misschien is deel 2 dat ze hem heeft vermoord voordat ze vreemdging om haar kuisheid te bewaren en deel 3 wie advies kan geven waar ze zijn lijk het beste kan dumpen. En dan heeft Elle de ultieme tip.
Het is niet "ineens gebeurd", je hebt het toegelaten en er een actieve rol in gespeeld. Het was jouw wilsbesluit om dit zo te doen, je had ook nee kunnen zeggen en nee kunnen doen. Je bent geen slachtoffer, je bent dader; je vriend en je dochter zijn jouw slachtoffers.Hoe kan je dat nou zeggen!!!!???? We weten nog niets, misschien is deel 2 dat ze hem heeft vermoord voordat ze vreemdging om haar kuisheid te bewaren en deel 3 wie advies kan geven waar ze zijn lijk het beste kan dumpen. En dan heeft Elle de ultieme tip.
