Relaties
alle pijlers
het hij wil niet ik wil wel trouwendilemma..
donderdag 26 november 2009 om 12:25
hai dames, misschien is hier al een topic van geweest,ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik dat kan zien...(behalve alles na gaan scrollen) maar misschien dat jullie mij toch willen helpen.
Mijn vriend en ik zijn 2 jaar samen, we hebben het eerste jaar een lastig jaar gehad. We houden veel van elkaar en zijn gek op elkaar, maar mijn vriend heeft bindingsangst en ik verlatingsangst...en zoals je wel kan raden kan dat best botsen!
We zijn hiervoor in therapie geweest en sinds een jaar gaat het heel goed, we wonen zelfs een half jaar samen wat voor hem al heel wat is.
Nu zijn we allebei richting de 30 en ben ik langzaam over de toekomst begonnen...''hoe zie je dat voor je?'' om een lang verhaal kort te maken, hij wil wel een kind met me, maar absoluut niet trouwen!
Een kind samen is natuurlijk heel mooi en dat wil ik ook heel graag,maar ik wil ook graag trouwen! Waarom? Omdat ik het heel speciaal vind dat er iemand is die helemaal voor mij kiest!
Dat doet hij natuurlijk ook door bij me te zijn en kinderen met me te willen,maar toch...het geeft me wel een rot gevoel.
nu weet ik dat zijn bindingsangst de reden is, het is al een stuk minder,maar trouwen gaat hem echt te ver..hij word helemaal a-releaxed van het idee zich zo nadrukkelijk en officieel aan iemand te binden..Hij laat de liefde tussen ons liever gedijen door te keizen voor het fijne samen zijn als stel en een toekomstige liefdesbaby.
wat denken jullie, moet ik me over het trouwenidee heen zetten?
Hoe zit dat bij julie?
Is dat echt heel belangrijk als je dat graag wilt in je leven? Of telt de dagelijkse liefde meer en moet ik dit gaan accepteren..
Alvast mijn dank:)
liefs,mincho
Mijn vriend en ik zijn 2 jaar samen, we hebben het eerste jaar een lastig jaar gehad. We houden veel van elkaar en zijn gek op elkaar, maar mijn vriend heeft bindingsangst en ik verlatingsangst...en zoals je wel kan raden kan dat best botsen!
We zijn hiervoor in therapie geweest en sinds een jaar gaat het heel goed, we wonen zelfs een half jaar samen wat voor hem al heel wat is.
Nu zijn we allebei richting de 30 en ben ik langzaam over de toekomst begonnen...''hoe zie je dat voor je?'' om een lang verhaal kort te maken, hij wil wel een kind met me, maar absoluut niet trouwen!
Een kind samen is natuurlijk heel mooi en dat wil ik ook heel graag,maar ik wil ook graag trouwen! Waarom? Omdat ik het heel speciaal vind dat er iemand is die helemaal voor mij kiest!
Dat doet hij natuurlijk ook door bij me te zijn en kinderen met me te willen,maar toch...het geeft me wel een rot gevoel.
nu weet ik dat zijn bindingsangst de reden is, het is al een stuk minder,maar trouwen gaat hem echt te ver..hij word helemaal a-releaxed van het idee zich zo nadrukkelijk en officieel aan iemand te binden..Hij laat de liefde tussen ons liever gedijen door te keizen voor het fijne samen zijn als stel en een toekomstige liefdesbaby.
wat denken jullie, moet ik me over het trouwenidee heen zetten?
Hoe zit dat bij julie?
Is dat echt heel belangrijk als je dat graag wilt in je leven? Of telt de dagelijkse liefde meer en moet ik dit gaan accepteren..
Alvast mijn dank:)
liefs,mincho
vrijdag 27 november 2009 om 09:24
quote:Nellebelletje schreef op 26 november 2009 @ 15:04:
De een zegt ja en de ander nee...waarom krijgt altijd degene die nee zegt zijn zin?
Vind ik altijd zo moeilijk.
Sterkte, tips heb ik niet.
Dat hoeft helemaal niet hoor. Ik zeg eigenlijk nee, maar zie wel de noodzaak in van dingen goed geregeld hebben. Hij wil héél graag, mét het traditionele vrijgezellenfeest en alles wat er verder bij trouwen 'hoort'. We zijn nog even aan het zoeken naar een precieze invulling waar we allebei gelukkig van worden, maar mijn 'nee' gaat dus over in een 'ja, mits' omdat hij zo graag wil.
Ik ken ook een stel waarvan zij perse niet wilde samenwonen zonder getrouwd te zijn en hij perse niet wilde trouwen. Het kostte even, maar zij hebben ook een vorm gevonden waarmee ze samen verder konden.
De een zegt ja en de ander nee...waarom krijgt altijd degene die nee zegt zijn zin?
Vind ik altijd zo moeilijk.
Sterkte, tips heb ik niet.
Dat hoeft helemaal niet hoor. Ik zeg eigenlijk nee, maar zie wel de noodzaak in van dingen goed geregeld hebben. Hij wil héél graag, mét het traditionele vrijgezellenfeest en alles wat er verder bij trouwen 'hoort'. We zijn nog even aan het zoeken naar een precieze invulling waar we allebei gelukkig van worden, maar mijn 'nee' gaat dus over in een 'ja, mits' omdat hij zo graag wil.
Ik ken ook een stel waarvan zij perse niet wilde samenwonen zonder getrouwd te zijn en hij perse niet wilde trouwen. Het kostte even, maar zij hebben ook een vorm gevonden waarmee ze samen verder konden.
