Hoe dring ik tot haar door?

Dames, graag jullie advies over het volgende. Ik weet dat wij mannen soms vrouwen niet begrijpen, en dat is misschien maar goed ook. Maar van onderstaande snap ik nog minder.



Ik heb ruim drie jaar met veel plezier bij een bedrijf gewerkt, waar ik al erg snel een hele leuke collega leerde kennen waar het vanaf begin af aan erg goed mee klikte. Er was vrijwel onmiddelijk sprake van een hele sterke aantrekkingskracht tussen ons. Ik had alleen in die tijd nog een vriendin, dus voor mij was het puur vriendschappelijk. Maar ik hoorde al snel van collega's dat zij wel degelijk gevoelens voor mij bleek te hebben...



Zij heeft alleen in het verleden het één en ander mee gemaakt waardoor zij mensen niet meer te dichtbij laat komen. Dan sluit ze zich af en draait haar gedrag 180 graden. Een stukje zelfbescherming zeg maar.



Uiteindelijk is mijn relatie gestrand (inmiddels ruim een jaar terug) en hadden we steeds leuker en vaker contact, ook buiten werktijd belden en smsten we regelmatig. Ik heb haar toen ook een keer voorgesteld om wat te gaan drinken samen en ze zei dat ze dat erg leuk vond. Helaas is dat door omstandigheden toen niet doorgegaan, en hebben we gezegd dat we dat later nog eens zouden overdoen. Maar toen ik van anderen hoorde dat ze mij wel erg leuk vond, en ik het daarna weer een keer voorstelde wees ze het af..



Afgelopen donderdag was mijn laatste werkdag op het werk, en bij mijn afscheid werd ik compleet door haar genegeerd en wilde ze ook als enige niet met me op de foto. Ook het afscheid nemen ging even tussen neus en lippen door, heel vluchtig. Geen bedankje, geen succes of wat dan ook...Ik had de dagen daarvoor al gemerkt dat ze me zoveel mogelijk aan het ontlopen was.



Bij mijn afscheid heb ik haar een brief gegeven waarin ik heb geschreven dat ik met haar een erg leuke tijd heb gehad en dat we wat mij betreft zeker contact houden en dat we die afspraak om wat te gaan drinken binnenkort eens moesten gaan inlossen, omdat ik dat zelf leuk vond. Maar ook omdat ik wist dat zij dat leuk vond.



Voor de duidelijkheid, ik ben er in de loop van de tijd achter gekomen dat ik ook gevoelens voor haar heb. En ik weet ook dat ze dat voor mij heeft, alleen dat ik voor haar idee waarschijnlijk te dichtbij ben gekomen waardoor ze opeens zo doet.



Nu kreeg ik gister een sms van haar waarvan ze me bedankte voor de brief, de leuke tijd samen en ook voor het feit dat ik er altijd voor haar was. Ze eindigde echter met de opmerking: dat ik niets met je af wil spreken heeft niets met jou te maken, maar met jezelf...



Wat mij betreft gewoon een bevestiging van mijn vermoeden dat ze me inderdaad leuk vind, maar dat ze bang is om het te dichrbij te laten komen.



Zie ik dit goed? En zo ja, hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Moet ik het laten zitten, moet ik actie ondernemen? Ik weet zeker als ik haar confronteer met de vraag of zij mij leuk vindt, ze alles zal ontkennen, helemaal dichtslaat en ik de glazen voor mezelf ingooi...

@Ayla520: Ik wil best eerlijk zijn tegenover haar, maar ik heb juist het idee dat ik haar dan nog verder van me afduw en dat ze helemaal dichtklapt. Dan ben ik waarschijnlijk nog verder van huis...



Aan de andere kant kant het natuurlijk heel goed zijn dat ze nu in de veronderstelling is dat zij de enige is met gevoelens en juist daarom zo reageert...