hoe ga je om met een autistische partner?

quote:Botervliegje schreef op 18 april 2011 @ 15:21:

Mystery, als je alleen maar wilt weten wat asperger inhoudt, hoef je hier geen topic te openen. Je blijft er op hameren dat het probleem alleen aan de ASS ligt, dat de stress die je man heeft vooral niet komt door de relatie, dat je weet waar jouw sterke en zwakke punten liggen en last but not least dat je niet van hem afhankelijk bent. Terwijl alles wat je verder schrijft aanleiding geeft om het tegenovergestelde te vermoeden.



Op basis wat je hier schrijft verwacht je veel meer van hem dan je zelf denkt. Hij moet de sterkere zijn, degene die jouw zorg en aandacht geeft (wel op jouw manier), degene die de kar trekt. Je leunt heel erg op hem, want naast hem is er geen netwerk. Geen werk, geen vriendschappen, alleen maar hij. En nu hij het even heel moeilijk heeft, wordt jij bang. Want daar gaat je sterke persoon, je baken. Nu moet je zelf 'aan de bak' en kom je je eigen zwakke punten heel erg tegen. Het gevoel niets goed te kunnen doen, heeft wel een grondslag in jouw gedrag en verwachtingspatroon ten opzichte van hem. Hij moet van jou aan van alles voldoen, maar dat kan hij niet (meer). En natuurlijk speelt zijn jeugd, zijn andere relaties etc. ook een rol. Maar ik denk dat jij je eigen aandeel heel erg onderschat.

Ben het hier echt helemaal mee eens! Wat een supergoeie post. Ik lees ook al een tijdje mee en zat me al af te vragen hoe ik zou kunnen overbrengen wat ik er allemaal van denk. Want manmanman, wat zou ik het benauwd krijgen van zo'n afhankelijke partner, zonder vrienden, tsja, hoe zou dat nu komen? Kan ik het inkomen verzorgen en ook nog voortdurend kritiek te verduren.

Man heeft msch te weinig eigenwaarde, ik denk dat mystery msch wel iets teveel eigenwaarde heeft.

Probeer je je wel eens voor te stellen hoe je leven eruit zou zien zonder je man? Bijstandsuitkering en niemand om mee om te gaan. En bovenal, niemand om de schuld te geven van alles wat mis gaat in je leven.

Iris,



Ik begreep het eerst ook niet. Het viel me later pas op.

Zo zeg, heb dit hele topic zitten doorlezen en (maar even al het gehakketak en onenigheden onderling negerend) herken ik best wat dingen in de problemen waar mensen hier tegenaan lopen.



Ik weet niet goed hoe ik moet reageren hier, omdat jullie al een heel eigen discussie bezig zijn, maar om nou nóg een topic te openen over dit onderwerp is ook weer zoiets.

Ben zelf eigenlijk vooral op zoek naar vergelijkingsmateriaal... over wat nou gewoon mannelijk/menselijk gedrag is en wat toch eerder duidt op autisme/asperger of iets in die categorie.



Ik heb al wat relaties met allerlei pluimage achter de rug, dus heb wel wat vergelijkingsmateriaal (zowel hoe relaties werken als hoe mannen kunnen zijn als hoe ik zelf ben in relaties). Dat het nooit van een leien dakje gaat weet ik wel, maar sommige dingen zijn echt totaal nieuw voor mij in mijn huidige relatie. Sommige dingen gaan vreselijk stroef. Hij heeft moeite met mijn behoeftes en ik heb moeite mijn de zijne... Ik herken vooral het gevoel van de NT partners hier... de emotionele eenzaamheid, het gevoel hebben altijd maar je radar aan te moeten hebben om te peilen hoe zijn pet staat, de extreme reacties op overprikkeling... ik heb hier al eens een topic geopend over mijn geworstel met zijn manier van doen, en nu ik hem nog wat langer ken komen er ook meer gekke trekjes naar voren en begin ik wat te vermoeden in de ASS hoek, zeker omdat ik me heel erg herken in de partnerverhalen...



Ik zou zo graag willen dat deze relatie werkt. Ik wil oud met hem worden. Maar ik ben zo bang mezelf dan te verliezen....

quote:mystery1971 schreef op 19 april 2011 @ 09:20:

over welk bericht jullie het hebben weet ik even niet.Het ging om dit bericht: mystery1971 schreef op 12 april 2011 @ 10:21. Dat bericht heeft Iris kennelijk gekopieerd. Later weggehaald, omdat zij het niet netjes vond uit een ander topic te quoten (wat overigens door mij gedeeld wordt).

quote:mystery1971 schreef op 19 april 2011 @ 10:10:



Eigenlijk jammer dat er in zo'n topic mensen zijn die het blijkbaar leuk vinden om anderen te pakken op de woorden die ze gebruiken en niet naar het gevoel die ze uitstralen. ik ben me nu ondarhand alleen nog maar aan het verdedigen en waarom vraag ik mij dan af.



Ik wil best een hoop zeggen alleen lijkt het wel of alles wat ik zeg voor een aantal mensen alleen maar voer is me aan te vallen op de woorden die ik zeg..



Ik probeer in het dagelijks leven mijn woorden altijd zo te formuleren dat ik er geen andere mensen meer mee kwets en hier komt alles wat ik zeg bij een aantal mensen verkeerd aan. raar..... en ook heel erg triestAls meerdere mensen hetzelfde gevoel krijgen bij wat je post, zou het kunnen dat er een kern van waarheid inzit. Ik pak je niet op je woorden, ik schrijf over het gevoel dat je postings oproepen. Postings die ik door de post van Iris allemaal achter elkaar gelezen heb. Triest dat je dit eruit haalt in plaats van na te denken over het waarom mensen schrijven wat ze schrijven. Alleen maar roepen dat je aangevallen wordt (waar?) en dat men je pakt op je woorden( wederom waar?) en ondertussen heel erg overtuigd blijven van je eigen gelijk (wie is er nu star?) gaat je niet verder helpen. Alleen reacties die in je straatje passen ga je niet vinden hier.



Maar weet je, ik ga hier niet meer op jou reageren. Het heeft namelijk geen nut als je alleen maar wilt horen dat het allemaal vooral aan hem ligt en dat jij het allemaal uiteraard helemaal goed doet.

...

Ik snap dan weer niet dat jij eruit haalt dat mensen het leuk zouden vinden je op woorden te pakken mystery, het heeft wat mij betreft en wat ik uit posts van anderen haal, daar helemaal niets mee te maken. Waarom zouden we in godsnaam die moeite nemen om daar energie in te steken?

Ik heb jouw posts zorgvuldig gelezen en dat wat ik als reactie schrijf is wat ik haal uit jouw woorden. Jouw vriend heb ik natuurlijk verder niet gesproken ofzo, dus msch is hij wel helemaal niet leuk voor jou, zoals jij zegt. Ik haal er vooral uit dat jij nou niet bepaald de makkelijkste bent. Dat je niet kunt werken onder een baas, dat zegt toch heel veel? Dat je geen vrienden hebt waarschijnlijk zegt dat nog veel meer.

En serieus, hoe zou jouw leven eruit zien zonder jouw partner? Bijstandsuitkering, geen vrienden, niemand om lol mee te hebben en die alles doet wat je vraagt?

Het zal zeker dat je partner zijn fouten heeft, maar die heb jij zeker ook naar mijn idee. Alleen daar lijk je totaal niet aan te willen.

Ik herken een hoop in alle verhalen!



Ik zelf woon nu 4 jaar samen met de liefde van mijn leven. Hij heeft ASS en ik kan heel koppig en emotioneel zijn.



Ik heb wel een paar tips:)



1.) Humor! Ik zie de dwangmatigheden aan met humor. Voorbeeld: Hij komt thuis en ik moet opschuiven want hij wil links zitten op de bank. En ja de kat moet van het zwart witte kussen af want dat hoort in zijn rug. In het eerste samen woonjaar kon ik hier bot op reageren want ik vond het onzin en voerde dan een strijd. In het eerste jaar wist ik niks van zijn ASS dit had hij toen niet met mij gedeeld. De sfeer was na zo,n Strijd ver te zoeken! Zeker als ik 20 min later mijn laptop dicht moest doen want hij ging film kijken en kon het dan niet verdragen 2 schermen tegelijk te zien! En dat gewieg tijdens het eten... en de geluiden. Ik vond toen dat hij maar normaal moest doen. Inmiddels ga ik het aan met humor... Ik schuif gewoon op samen grappen we er over dat de kat weer eens moet verplaatsen. En ja als hij film wil kijken dan rond ik mijn laptop dingen af of ga zo zitten dat hij mijn scherm niet ziet.



Tip 2) Spreek je wensen uit.

Voorbeeld: Als je behoefte hebt aan een knuffel zeg dit dan en hou het niet bij denken. Ga niet in een hoekje zitten kniezen dat je je alleen voelt. spreek het uit. > Ik wil je armen rond me heen voelen, je aanraken, je ademhaling en hartslag horen want het geeft mij een goed gevoel. Wees gewoon duidelijk hoe concreter hoe beter. Als je wilt dat hij er voor je is dan zeg je dit letterlijk tegen hem.



Tip 3) Gooi bepaalde idealen over boord.

Bij elke relatie is het noodzaak bepaalde idealen over boord te zetten. Niemand is perfect iedereen heeft zijn nukken. Gooi ze overboord.



Tip 4) Ga er vanuit dat hij afspraken niet altijd nakomt.

Voorbeeld: Ga je op verjaardag. Reken dan extra tijd in (vertragingstijd) Als je er vanuit gaat dat hij iets niet nakomt is de klap als hij het niet nakomt minder zwaar.



Tip 5) Heb respect voor het terugtrekken en trek jezelf terug.

Geniet van de tijd voor jezelf! Ik zelf heb geleerd om alleen dingen te ondernemen. Op het begin vond ik het jammer maar inmiddels kan ik er van genieten. Het is me ook opgevallen dat als ik iets alleen ga doen mijn vriend sneller toenadering zoekt. De eerste tijd dat we samenwoonde was ik vaak aan het klagen en eigenlijk zorgde het vooral voor een onprettige sfeer en juist en trok mijn vriend zich langer terug. Kortom heb respect hij vind geluk, rust of wat dan ook in het terugtrekken.



Tip 6) Vul niet in wat hij vind, denkt of voelt.

Denk jij dat hij iets vind, denkt of voelt vraag dan of je vermoeden klopt. Vaak is het zo dat er een ander gevoel achter steekt. Voorbeeld: we gaan op vakantie en we vertellen dit aan vrienden. Mijn vriend voegt niks toe geen glimlach en geen woord. Ik denk hij vind het niks. Dan vraag ik hem wat vind jij er van en dan zegt hij Ja, leuk. Ik twijfel dan nog steeds en vertel dan dat ik twijfel omdat zijn antwoord niet echt uitbundig klinkt. Hij zegt dan ik vind het leuk dat zeg ik toch. Hij vind het dus leuk en wat ik zat er dus naast.



Tip 7) Laat je niet gek maken! Vergeet de stempel.

Vergeet de stempel heb het er niet dagelijks over! Til er niet te zwaar aan! Er zijn relatie,s met zogenaamde normale mensen waar het er een stuk minder vredelievend en eerlijk aan toe gaat. Laat je niet gek maken door de maatschappij, therapeuten, psychiaters etc. Houd het luchtig.



Tip 8) Volg een cursus en of verschillende workshops over ASS en autisme. Deze zijn vaak gratis te volgen voor omstanders bij verschillende zorginstellingen. Volg ze samen niet alleen! (samen sta je sterk en kan je de wereld aan)



Tip 9) Samen in therapie.

Mocht therapie nodig zijn doe dit dan samen. de ene keer ga je mee en de andere keer niet. Deze constructie is mogelijk! Zolang jou vriend dit ook wil. Alleen als hij het niet wil dan kan het niet.



Tip 10) verwacht geen verbetering!

Ik verwacht geen verbetering. soms verbeterd er toch iets en dan ben ik daar heel blij mee. Zolang je geen verwachtingspatroon hebt kan het ook niet tegen vallen. Accepteer alles of stop want veel kan niet verbeteren. (dit geld trouwens ook voor zogenaamd normale mensen Veranderen is echt heel moeilijk)



Verder wil ik even kwijt dat wij geen kinderen (nog) hebben en dat de bovenstaande tips vooral bedoelt zijn voor (nog) kinderloze stellen. Dit wil ik even kwijt omdat de omgang met eigen kind toch anders is dan met een partner. Het Zijn tips die bij ons werken wat niet wil zeggen dat het bij iedereen werkt.



Ik hoop dat mensen geholpen zijn bij mijn tips.



Ps.) we denken er wel overna om eventueel te proberen om een kindje te krijgen. Zijn er mensen met tips en ervaringen op dit gebied. (vader zijn ASS )