Relaties
alle pijlers
Hoe krijg ik haar uit de negeer stand?
vrijdag 11 september 2009 om 12:15
Lieve dames,
Ik ben zelf niet zo strooierig met privé problemen, maar ik weet zelf even niet meer wat ik hier mee aanmoet.
Zal proberen het kort te houden, maar tis al een poos gaande.
Ik ben sinds een jaar of 6 heel goed bevriend met de vriendin waar het over gaat.
sinds januari gaat het contact echter moeizaam. Ik moest continu het initiatief nemen tot een afspraak maken. Was deze dan eindelijk gemaakt dan werd deze weer afgezegd. Dit zo een keer of 6 achter elkaar, en dan steeds 2 a 3 uurtjes van tevoren.
1 of 2 keer kan gebeuren, maar voor de 6e keer met een kulsmoes afzeggen op het laatste moment begint toch vervelend te worden.
Ik heb haar gewoon uitgenodigd voor mijn verjaardag in maart, waar ze niet is komen opdagen. Volgens eigen zeggen omdat ze na haar werk in slaap gevallen is, en haar wekker niet gehoord heeft. Ze werd midden in de nacht wakker. Waarom ze mij dan pas de volgende dag 's avonds belt snap ik ook niet. Als mij zoiets zou overkomen bij een vriendin die ik zeker 4 x per week zie/ spreek, zou ik 's nachts nog smsen, en de volgende dag direct bellen.
Na dat gesprek, een dag na mijn verjaardag heb ik gedacht: Nou, ik laat het initiatief aan jou, waarop ik vervolgens 3 maanden niets meer van haar gehoord heb.
Niet echt rechtlijnig van mij, maar ik heb toen toch weer contact gezocht, omdat ik het welletjes vond. Ik kreeg een berichtje terug dat zij dat ook wel vond en dat we snel moesten afspreken.
Waarop ik nog een poging of 5 gedaan heb af te spreken, maar ik kreeg 0,0 reactie meer terug.
Ik was dit zo zat, dat ik haar een mail gestuurd heb dat als het zo moest, het van mij niet meer hoefte. Dat ik niet zo met me om hoef te laten gaan en dat ze in ieder geval het fatsoen wel op kon brengen om tenminste IETS van zich te laten horen, al was het: "ik heb nu even niet zo'n zin in contact."
Daar ook bij gezet, ik laat het aan jou.
Enfin, dat geen contact heb ik volgehouden tot vorige maand, totdat er iets in mij knapte. Hoe kan het nou, dat zo'n dierbare vriendin, zomaar, geruisloos uit je leven sluipt, je negeert?
Ik kwam op vakantie huilend mijn tent uit en toen was mijn vriend het zat. Hij heeft de betreffende vriendin gesmst dat dit toch niet de bedoeling kon zijn.
Binnen een uur antwoord had ie! dat er niets aan de hand was, dat ik niet verdrietig moest zijn en dat ze heel veel van me hield. En we moesten snel maar afspreken.
Ik was erg oplucht maar nog steeds voorzichtig.
Een week of 3 geleden kreeg ik van haar een sms op zondagavond. of ik dinsdagavond af kon spreken.
Terug gesmst, prima, hoe laat en waar?
Mijn dinsdagavond vrijgehouden en nooit meer wat gehoord.
Heb d'r nog 2 keer gebeld, maar er werd niet opgenomen of terug gebeld. Ze reageert nergens op, mailtjes niet, of leuk, of boos, of lief, van wat voor toon dan ook. smsjes niet, belletjes niet.
Langsgaan kan ik niet. Ze is in de tussentijd bij een vriendin van haar gaan wonen en ik weet niet waar die vriendin woont. Ik heb deze vriendin al benaderd maar deze geeft ook niet thuis.
Ik weet inmiddels niet meer wat ik moet doen. Negeren, laten of er achteraan blijven vangen.
Het is wel een typje wat aandacht, positief of negatief, erg prettig vind, dus ik neig naar laten zitten.
Maar dat kost veel moeite en doet heel zeer, omdat ik alleen maar simpelweg wil weten wat er is, wat ik misdaan heb en waarom ze (kennelijk) geen contact wil.
Ze reageert nergens op, mailtjes niet, of leuk, of boos, of lief, van wat voor toon dan ook. smsjes niet, belletjes niet.
Langsgaan kan ik niet. Ze is in de tussentijd bij een vriendin van haar gaan wonen en ik weet niet waar die vriendin woont. Ik heb deze vriendin al benaderd maar deze geeft ook niet thuis.
Misschien moet ik in mijn hoofd maar afscheid nemen van deze vriendin, maar het is zo slecht te verkroppen, dat iemand met wie je 6 jaar zo hecht bent geweest, je ineens zo negeert.
Wat zouden jullie doen als je in mijn schoenen stond?
Vast bedankt voor het lezen van het volgens mij toch wel lange verhaal...
Ik ben zelf niet zo strooierig met privé problemen, maar ik weet zelf even niet meer wat ik hier mee aanmoet.
Zal proberen het kort te houden, maar tis al een poos gaande.
Ik ben sinds een jaar of 6 heel goed bevriend met de vriendin waar het over gaat.
sinds januari gaat het contact echter moeizaam. Ik moest continu het initiatief nemen tot een afspraak maken. Was deze dan eindelijk gemaakt dan werd deze weer afgezegd. Dit zo een keer of 6 achter elkaar, en dan steeds 2 a 3 uurtjes van tevoren.
1 of 2 keer kan gebeuren, maar voor de 6e keer met een kulsmoes afzeggen op het laatste moment begint toch vervelend te worden.
Ik heb haar gewoon uitgenodigd voor mijn verjaardag in maart, waar ze niet is komen opdagen. Volgens eigen zeggen omdat ze na haar werk in slaap gevallen is, en haar wekker niet gehoord heeft. Ze werd midden in de nacht wakker. Waarom ze mij dan pas de volgende dag 's avonds belt snap ik ook niet. Als mij zoiets zou overkomen bij een vriendin die ik zeker 4 x per week zie/ spreek, zou ik 's nachts nog smsen, en de volgende dag direct bellen.
Na dat gesprek, een dag na mijn verjaardag heb ik gedacht: Nou, ik laat het initiatief aan jou, waarop ik vervolgens 3 maanden niets meer van haar gehoord heb.
Niet echt rechtlijnig van mij, maar ik heb toen toch weer contact gezocht, omdat ik het welletjes vond. Ik kreeg een berichtje terug dat zij dat ook wel vond en dat we snel moesten afspreken.
Waarop ik nog een poging of 5 gedaan heb af te spreken, maar ik kreeg 0,0 reactie meer terug.
Ik was dit zo zat, dat ik haar een mail gestuurd heb dat als het zo moest, het van mij niet meer hoefte. Dat ik niet zo met me om hoef te laten gaan en dat ze in ieder geval het fatsoen wel op kon brengen om tenminste IETS van zich te laten horen, al was het: "ik heb nu even niet zo'n zin in contact."
Daar ook bij gezet, ik laat het aan jou.
Enfin, dat geen contact heb ik volgehouden tot vorige maand, totdat er iets in mij knapte. Hoe kan het nou, dat zo'n dierbare vriendin, zomaar, geruisloos uit je leven sluipt, je negeert?
Ik kwam op vakantie huilend mijn tent uit en toen was mijn vriend het zat. Hij heeft de betreffende vriendin gesmst dat dit toch niet de bedoeling kon zijn.
Binnen een uur antwoord had ie! dat er niets aan de hand was, dat ik niet verdrietig moest zijn en dat ze heel veel van me hield. En we moesten snel maar afspreken.
Ik was erg oplucht maar nog steeds voorzichtig.
Een week of 3 geleden kreeg ik van haar een sms op zondagavond. of ik dinsdagavond af kon spreken.
Terug gesmst, prima, hoe laat en waar?
Mijn dinsdagavond vrijgehouden en nooit meer wat gehoord.
Heb d'r nog 2 keer gebeld, maar er werd niet opgenomen of terug gebeld. Ze reageert nergens op, mailtjes niet, of leuk, of boos, of lief, van wat voor toon dan ook. smsjes niet, belletjes niet.
Langsgaan kan ik niet. Ze is in de tussentijd bij een vriendin van haar gaan wonen en ik weet niet waar die vriendin woont. Ik heb deze vriendin al benaderd maar deze geeft ook niet thuis.
Ik weet inmiddels niet meer wat ik moet doen. Negeren, laten of er achteraan blijven vangen.
Het is wel een typje wat aandacht, positief of negatief, erg prettig vind, dus ik neig naar laten zitten.
Maar dat kost veel moeite en doet heel zeer, omdat ik alleen maar simpelweg wil weten wat er is, wat ik misdaan heb en waarom ze (kennelijk) geen contact wil.
Ze reageert nergens op, mailtjes niet, of leuk, of boos, of lief, van wat voor toon dan ook. smsjes niet, belletjes niet.
Langsgaan kan ik niet. Ze is in de tussentijd bij een vriendin van haar gaan wonen en ik weet niet waar die vriendin woont. Ik heb deze vriendin al benaderd maar deze geeft ook niet thuis.
Misschien moet ik in mijn hoofd maar afscheid nemen van deze vriendin, maar het is zo slecht te verkroppen, dat iemand met wie je 6 jaar zo hecht bent geweest, je ineens zo negeert.
Wat zouden jullie doen als je in mijn schoenen stond?
Vast bedankt voor het lezen van het volgens mij toch wel lange verhaal...
anoniem_68671 wijzigde dit bericht op 11-09-2009 12:21
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
Sloerie en Huppelkut, aangenaam!
vrijdag 11 september 2009 om 12:20
Ik had het niet zo lang door laten etteren en ik zou op haar stoep hebben gestaan om het "in het eggie" ( ipv via sms ) uit te praten.
Nu je al zoveel maanden verder bent en jij en je vriend hebben laten weten hoe erg je dit vindt en zij nog steeds geen sjoege geeft zou ik het laten gaan.
Ik denk namelijk dat wanneer jullie wel weer contact hebben je haar dit toch kwalijk neemt en altijd op de achtergrond aanwezig zal zijn.
Nu je al zoveel maanden verder bent en jij en je vriend hebben laten weten hoe erg je dit vindt en zij nog steeds geen sjoege geeft zou ik het laten gaan.
Ik denk namelijk dat wanneer jullie wel weer contact hebben je haar dit toch kwalijk neemt en altijd op de achtergrond aanwezig zal zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 11 september 2009 om 12:21
Allereerst wil ik zeggen dat ik het k*t voor je vindt!
En echt raar dat ze in een keer zo tegen je doet terwijl er nooit iets is voorgevallen.
Nou zo te lezen kost je dit voornamelijk negatieve energie. Dus ik zou, hoe moeilijk het ook is, er geen energie en tijd meer in steken. Probeer een andere vriendin te zoeken die wel net zoveel energie in jou steekt als jij in haar!
Succes!
En echt raar dat ze in een keer zo tegen je doet terwijl er nooit iets is voorgevallen.
Nou zo te lezen kost je dit voornamelijk negatieve energie. Dus ik zou, hoe moeilijk het ook is, er geen energie en tijd meer in steken. Probeer een andere vriendin te zoeken die wel net zoveel energie in jou steekt als jij in haar!
Succes!
vrijdag 11 september 2009 om 12:21
Mailen en sms-en, de makkelijke manier van communiceren voor moeilijke problemen. Werkt niet.
Bel haar, vraag op de man...euh vrouw af wat er aan de hand is en vertel in godesnaam wat het met je doet!
Niet lopen klagen en alleen maar laffe smsjes en mails sturen.
Als ik jou was, was deze vriendin al lang geen vriendin meer.
Bel haar, vraag op de man...euh vrouw af wat er aan de hand is en vertel in godesnaam wat het met je doet!
Niet lopen klagen en alleen maar laffe smsjes en mails sturen.
Als ik jou was, was deze vriendin al lang geen vriendin meer.
vrijdag 11 september 2009 om 12:24
Pff...wat een energiezuiger zeg, die vriendin van jou...
Zelfs al heeft je vriendin het druk, dan is dit gedrag nog steeds niet acceptabel. Ik vraag me af wat de reden is van haar plotselinge terugtrekking. Is ongevraagd bij haar langsgaan een optie? In jouw geval zou ik dan nog één keer een gesprek met haar proberen aan te gaan en laten merken wat het met je doet, maar er daarna je handen vanaf trekken. Laat t maar van haar kant komen..Als ze niet wil, heeft t ook geen zin om er zelf energie in te steken..
Sterkte
Zelfs al heeft je vriendin het druk, dan is dit gedrag nog steeds niet acceptabel. Ik vraag me af wat de reden is van haar plotselinge terugtrekking. Is ongevraagd bij haar langsgaan een optie? In jouw geval zou ik dan nog één keer een gesprek met haar proberen aan te gaan en laten merken wat het met je doet, maar er daarna je handen vanaf trekken. Laat t maar van haar kant komen..Als ze niet wil, heeft t ook geen zin om er zelf energie in te steken..
Sterkte
vrijdag 11 september 2009 om 12:26
Je kunt mensen helaas niet dwingen om je vriendin te blijven en zo te lezen ben je helaas geen hoge prioriteit meer.
Hoe moeilijk het ook is zou ik dan ook proberen om dit verlies te accepteren (al kan dat heel pijnlijk zijn zonder uitleg) en verder gaan met je leven.
Het lijkt me trouwens erg vernederend om zo achter iemand an te blijven hobbelen en mijn stijl zou het dan ook niet zijn, maar dat is persoonlijk.
Hoe moeilijk het ook is zou ik dan ook proberen om dit verlies te accepteren (al kan dat heel pijnlijk zijn zonder uitleg) en verder gaan met je leven.
Het lijkt me trouwens erg vernederend om zo achter iemand an te blijven hobbelen en mijn stijl zou het dan ook niet zijn, maar dat is persoonlijk.
vrijdag 11 september 2009 om 12:29
quote:Paque_in_Pink schreef op 11 september 2009 @ 12:22:
bgb, zie mijn aanvulling, langsgaan kan niet, ik weet gewoon niet eens waar ze woont ondertussen! anders had ik al láng d'r aan d'r haren d'r huis uit getrokken voor een pittige conversatie.
Dit vind ik zelf nogal overtrokken. Ze is namelijk niet verplicht om bevriend met je te zijn of je uitleg te geven.
Volgens mij was ze gewoon zat van je claimgedrag en wil ze wat ruimte, want dit klinkt me enorm benauwend in de oren.
bgb, zie mijn aanvulling, langsgaan kan niet, ik weet gewoon niet eens waar ze woont ondertussen! anders had ik al láng d'r aan d'r haren d'r huis uit getrokken voor een pittige conversatie.
Dit vind ik zelf nogal overtrokken. Ze is namelijk niet verplicht om bevriend met je te zijn of je uitleg te geven.
Volgens mij was ze gewoon zat van je claimgedrag en wil ze wat ruimte, want dit klinkt me enorm benauwend in de oren.
vrijdag 11 september 2009 om 12:29
Mij is recent iets soortgelijks overkomen alleen dan met een vriendin die ik 15 jaar kende. Er is een reden voor als mensen op zo;n manier het contact afhouden. Mijn conclusiie in eigen geval was dat ze geen prijs meer stelde op contact. Dat bleek te kloppen alleen is dat op een nare manier gegaan. Ik heb er wel verdriet van, ook om de manier waarop (verder geen ruzie ofzo). Ik voel met je mee maar denk dat deze vriendin ook geen behoefte meer heeft aan contact anders zou ze zelf wel wat laten horen ofzo,...
vrijdag 11 september 2009 om 12:31
quote:Paque_in_Pink schreef op 11 september 2009 @ 12:15:
Langsgaan kan ik niet. Ze is in de tussentijd bij een vriendin van haar gaan wonen en ik weet niet waar die vriendin woont. Ik heb deze vriendin al benaderd maar deze geeft ook niet thuis. Hans Teeuwen lijkt me nu toepasselijk:quote:Ja eh, het zit eh zo.
Ik had eh-vroeger heel veel vrienden, maar nou niet meer zo vanwege dat zij hadden gezegd dat de irri- irritatie-grens bereikt was. Ja want vroeger toen ging 'k met me vrienden, gingen we altijd naar hetzelfde café enzo, maar nou ze zijn naar een ander café gegaan en nou willen ze mij niet zeggen waar... waar dat eh is.
Langsgaan kan ik niet. Ze is in de tussentijd bij een vriendin van haar gaan wonen en ik weet niet waar die vriendin woont. Ik heb deze vriendin al benaderd maar deze geeft ook niet thuis. Hans Teeuwen lijkt me nu toepasselijk:quote:Ja eh, het zit eh zo.
Ik had eh-vroeger heel veel vrienden, maar nou niet meer zo vanwege dat zij hadden gezegd dat de irri- irritatie-grens bereikt was. Ja want vroeger toen ging 'k met me vrienden, gingen we altijd naar hetzelfde café enzo, maar nou ze zijn naar een ander café gegaan en nou willen ze mij niet zeggen waar... waar dat eh is.
vrijdag 11 september 2009 om 12:33
Nou dit is wel pijnlijk ja. Zeker omdat haar andere vriendin ook geen reactie geeft. Heel vreemd en mocht ze later zeggen "o ja ik wilde al terug bellen/smsen maar vergat het steeds" of iets dergelijks, dan is het super rot voor je maar daar zou ik dan wel zeker mijn conclusies uit trekken, namelijk dat het niet meer vriendinwaardig is zo met elkaar om te gaan.
Om te janken hoor, snap ik best maar dit heeft weinig meer met vriendschap van doen.
Je kunt haar dat dan nog zeggen en vragen of er iets is voorgevallen waardoor de relatie zo anders is geworden. Of je krijgt een antwoord en kunt daar dan op reageren, of ze geeft geen reden en hoewel die er misschien dan toch wel is kan het natuurlijk ook gewoon zijn dat jullie uit elkaar zijn gegroeid. Zij wat meer dan jij. Lomp om het dan maar zo dood te laten bloeden van haar maar dan moet het toch maar over zijn.. vinnik
Om te janken hoor, snap ik best maar dit heeft weinig meer met vriendschap van doen.
Je kunt haar dat dan nog zeggen en vragen of er iets is voorgevallen waardoor de relatie zo anders is geworden. Of je krijgt een antwoord en kunt daar dan op reageren, of ze geeft geen reden en hoewel die er misschien dan toch wel is kan het natuurlijk ook gewoon zijn dat jullie uit elkaar zijn gegroeid. Zij wat meer dan jij. Lomp om het dan maar zo dood te laten bloeden van haar maar dan moet het toch maar over zijn.. vinnik
vrijdag 11 september 2009 om 12:33
quote:iris1969 schreef op 11 september 2009 @ 12:29:
[...]
Dit vind ik zelf nogal overtrokken. Ze is namelijk niet verplicht om bevriend met je te zijn of je uitleg te geven.
Volgens mij was ze gewoon zat van je claimgedrag en wil ze wat ruimte, want dit klinkt me enorm benauwend in de oren.
Ik geloof niet dat jij snapt hoe frustrerend het is als iemand wie je voorheen 4 keer in de week zag je ineens negeert.
En claimen? ik vind zo 1 keer in de week een poging tot contact niet bepaald claimen.
[...]
Dit vind ik zelf nogal overtrokken. Ze is namelijk niet verplicht om bevriend met je te zijn of je uitleg te geven.
Volgens mij was ze gewoon zat van je claimgedrag en wil ze wat ruimte, want dit klinkt me enorm benauwend in de oren.
Ik geloof niet dat jij snapt hoe frustrerend het is als iemand wie je voorheen 4 keer in de week zag je ineens negeert.
En claimen? ik vind zo 1 keer in de week een poging tot contact niet bepaald claimen.
Sloerie en Huppelkut, aangenaam!
vrijdag 11 september 2009 om 12:34
quote:Paque_in_Pink schreef op 11 september 2009 @ 12:22:
bgb, zie mijn aanvulling, langsgaan kan niet, ik weet gewoon niet eens waar ze woont ondertussen! anders had ik al láng d'r aan d'r haren d'r huis uit getrokken voor een pittige conversatie.En je had niet kunnen opbellen of ze thuis was (en wáár dat was ) omdat je binnen nu en een half uur een bakkie bij haar wou komen doen?
bgb, zie mijn aanvulling, langsgaan kan niet, ik weet gewoon niet eens waar ze woont ondertussen! anders had ik al láng d'r aan d'r haren d'r huis uit getrokken voor een pittige conversatie.En je had niet kunnen opbellen of ze thuis was (en wáár dat was ) omdat je binnen nu en een half uur een bakkie bij haar wou komen doen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 11 september 2009 om 12:34
Ik ben zo ook mijn allerbeste vriendin kwijtgeraakt, dat werd ook steeds minder, alleen nog van mijn kant enz. Ik heb me ook een aantal keer over de trots heen gezet van nu mag jij weer eens, en dan smste ze inderdaad dat ze dat ook vond, maar dan weer niks meer. Uiteindelijk heeft ze nog wel het fatsoen op kunnen brengen om het via een mail 'uit te maken'. En dat nadat we jarenlang lief en leed tot in detail hadden gedeeld. Ik mis haar nog elke dag, bij alle grote dingen die ik doe, heb ik de neiging haar te bellen en te vertellen dat ik haar mis en dat ik het met haar wil delen. Maar dat doe ik niet. Ik moet steeds tegen mezelf zeggen dat ze het niet waard is, als ze mijn vriendschap niet waardeert enz. Maar pijn doet het, heel veel.
Mijn advies aan jou is ook om dan maar te besluiten dat ze het niet waard is, dat is nog altijd beter dan de energie die het anders kost en de teleurstelling die het telkens oplevert. Soms is vriendschap over, vaak van 2 kanten, maar soms niet. Jammer alleen dat ze dat niet naar jou durft uit te spreken, want zo zie ik dat.
Mijn advies aan jou is ook om dan maar te besluiten dat ze het niet waard is, dat is nog altijd beter dan de energie die het anders kost en de teleurstelling die het telkens oplevert. Soms is vriendschap over, vaak van 2 kanten, maar soms niet. Jammer alleen dat ze dat niet naar jou durft uit te spreken, want zo zie ik dat.
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
vrijdag 11 september 2009 om 12:34
P.i.P Wat een vervelende toestand. Inderdaad onbegrijpelijk waarom een eens zo hechte vriendschap verwaterd.
Ik krijg het gevoel dat je ingewisseld bent. Zoals je nu schrijft, woont ze bij een vriendin en waarschijnlijk hebben ze het samen heeeel gezellig en ze heeft die vriendin ook bij haar "complotje" betrokken (immers, die vriendin geeft ook niet thuis)
Helaas is het herkenbaar voor mij.
Ik hoop dat je nog meer leuke vriendinnen hebt waar je je op kan concentreren. Laat deze vriendin voor wie ze is en probeer het een plaatsje te geven. Ikzelf vond het een ietsje op een rouwproces lijken, vooral omdat je het niet snapt.(het is tóch een afscheid)
Als het nog niet klaar is voor je zou je haar nog 1 keer een mail kunnen schrijven waarin je verteld hoe je je voelt en dat je haar niet meer wilt zien.
Heel veel sterkte, meiden vriendschappen zijn vaak hecht en als je dat kwijt bent voelt dat heel rot!
Ik krijg het gevoel dat je ingewisseld bent. Zoals je nu schrijft, woont ze bij een vriendin en waarschijnlijk hebben ze het samen heeeel gezellig en ze heeft die vriendin ook bij haar "complotje" betrokken (immers, die vriendin geeft ook niet thuis)
Helaas is het herkenbaar voor mij.
Ik hoop dat je nog meer leuke vriendinnen hebt waar je je op kan concentreren. Laat deze vriendin voor wie ze is en probeer het een plaatsje te geven. Ikzelf vond het een ietsje op een rouwproces lijken, vooral omdat je het niet snapt.(het is tóch een afscheid)
Als het nog niet klaar is voor je zou je haar nog 1 keer een mail kunnen schrijven waarin je verteld hoe je je voelt en dat je haar niet meer wilt zien.
Heel veel sterkte, meiden vriendschappen zijn vaak hecht en als je dat kwijt bent voelt dat heel rot!
vrijdag 11 september 2009 om 12:35
quote:iris1969 schreef op 11 september 2009 @ 12:29:
[...]
Dit vind ik zelf nogal overtrokken. Ze is namelijk niet verplicht om bevriend met je te zijn of je uitleg te geven.
Volgens mij was ze gewoon zat van je claimgedrag en wil ze wat ruimte, want dit klinkt me enorm benauwend in de oren.
Nou zeg, wat een rare reactie.
Ik vind dat als je 2 volwassen mensen bent, je gewoon een normale conversatie kan hebben, ook al ben je klaar met de vriendschap.
Zo claimerig vind ik het niet en ik zou net als TO willen weten wat er aan de hand is. Al is het maar om te weten dat iemand klaar is met de vriendschap.
[...]
Dit vind ik zelf nogal overtrokken. Ze is namelijk niet verplicht om bevriend met je te zijn of je uitleg te geven.
Volgens mij was ze gewoon zat van je claimgedrag en wil ze wat ruimte, want dit klinkt me enorm benauwend in de oren.
Nou zeg, wat een rare reactie.
Ik vind dat als je 2 volwassen mensen bent, je gewoon een normale conversatie kan hebben, ook al ben je klaar met de vriendschap.
Zo claimerig vind ik het niet en ik zou net als TO willen weten wat er aan de hand is. Al is het maar om te weten dat iemand klaar is met de vriendschap.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 11 september 2009 om 12:35
Wow, ik dacht even dat ik mijn eigen verhaal van een jaar of twee geleden zat te lezen. Ook een vriendin die niet meer terugbelde, niet reageerde op smsjes en inderdaad elke keer afspraken afzegde. Alleen ik ben er wel veel eerder mee gekapt. Ik bedoel, je kan 2 of 3 keer afzeggen met een goede reden, maar daarna (en dan meestal met rotsmoezen) houdt het voor mij echt wel op. Ik denk nog steeds dat het er mee te maken had dat ze een vriend kreeg en dat gewoon niet meer kon combineren (ik woonde ook ondertussen behoorlijk op afstand).
Maar toch... ik vond het ontzettend moelijk om te doen. Het doet eigenlijk nog steeds een beetje pijn. Zou graag nog eens aan haar vragen wat er nou precies mis is gegaan, gewoon zodat er geen hard feelings zijn, maar daar is het nu te laat voor helaas. Droom er wel eens van dat ik haar weer tegenkom en dan is het altijd heel naar.
Maar goed, mijn advies is dus, vriendschap moet echt van twee kanten komen, dus probeer het te laten gaan. Het kan eens een tijdje meer de één dan de ander zijn, maar dit slaat natuurlijk nergens meer op. Dit verdien je niet. Ga de schuld ook niet bij jezelf zoeken, je hebt meer dan genoeg moeite gedaan. Óf het ligt aan haar, om wat voor reden dan ook misschien kom je ooit nog achter, óf de vriendschap is gewoon op. Heel naar, zeker omdat jij er nog niet klaar mee lijkt te zijn, maar shit happens...
Ik weet wel hoe moeilijk dit is, dus sterkte.
Maar toch... ik vond het ontzettend moelijk om te doen. Het doet eigenlijk nog steeds een beetje pijn. Zou graag nog eens aan haar vragen wat er nou precies mis is gegaan, gewoon zodat er geen hard feelings zijn, maar daar is het nu te laat voor helaas. Droom er wel eens van dat ik haar weer tegenkom en dan is het altijd heel naar.
Maar goed, mijn advies is dus, vriendschap moet echt van twee kanten komen, dus probeer het te laten gaan. Het kan eens een tijdje meer de één dan de ander zijn, maar dit slaat natuurlijk nergens meer op. Dit verdien je niet. Ga de schuld ook niet bij jezelf zoeken, je hebt meer dan genoeg moeite gedaan. Óf het ligt aan haar, om wat voor reden dan ook misschien kom je ooit nog achter, óf de vriendschap is gewoon op. Heel naar, zeker omdat jij er nog niet klaar mee lijkt te zijn, maar shit happens...
Ik weet wel hoe moeilijk dit is, dus sterkte.
vrijdag 11 september 2009 om 12:37
quote:blijfgewoonbianca schreef op 11 september 2009 @ 12:34:
[...]
En je had niet kunnen opbellen of ze thuis was (en wáár dat was ) omdat je binnen nu en een half uur een bakkie bij haar wou komen doen?Ja, geprobeerd. Maar van de ik denk 10 keer dat ik haar de afgelopen 7 maanden gebeld heb heeft ze niet 1 keer haar telefoon opgenomen. En express op verschillende tijdstippen gebeld omdat ze wisselend werkt.
[...]
En je had niet kunnen opbellen of ze thuis was (en wáár dat was ) omdat je binnen nu en een half uur een bakkie bij haar wou komen doen?Ja, geprobeerd. Maar van de ik denk 10 keer dat ik haar de afgelopen 7 maanden gebeld heb heeft ze niet 1 keer haar telefoon opgenomen. En express op verschillende tijdstippen gebeld omdat ze wisselend werkt.
Sloerie en Huppelkut, aangenaam!
vrijdag 11 september 2009 om 12:38
quote:Paque_in_Pink schreef op 11 september 2009 @ 12:37:
[...]
Ja, geprobeerd. Maar van de ik denk 10 keer dat ik haar de afgelopen 7 maanden gebeld heb heeft ze niet 1 keer haar telefoon opgenomen. En express op verschillende tijdstippen gebeld omdat ze wisselend werkt.Ook zonder nummerweergave geprobeerd?
[...]
Ja, geprobeerd. Maar van de ik denk 10 keer dat ik haar de afgelopen 7 maanden gebeld heb heeft ze niet 1 keer haar telefoon opgenomen. En express op verschillende tijdstippen gebeld omdat ze wisselend werkt.Ook zonder nummerweergave geprobeerd?
"ik ben het, Barbabelladingdong"
