Relaties
alle pijlers
Hoe laat ik mijn ex ECHT los?
zondag 22 februari 2009 om 13:27
Hi allemaal,
Ik heb tips/advies nodig om echt verder te gaan want ik heb het gevoel dat ik aan het doordraaien ben.
Het is nu 2 mnd uit met mijn ex en we hebben 1,5 jr een innige relatie gehad, waarvan de laatste 6 mnd in mijn nieuwe huis samengewoond. In mijn huis heb ik veel herinneringen opgebouwd en ik mis hem gewoon nog steeds. Hij twijfelde over de relatie en toen was het uit. Alles over de telefoon en zijn spullen heeft ie opgehaald toen ik op mn werk zat. Nooit meer echt gepraat en geen antwoorden op mn vragen. Snap het niet dat iemand mij zo kan behandelen. 3 wkn geleden was ik het zat en heb ik bij hem aangebeld en hij heeft me gewoon laten staan. Belde wel meteen en later nog sms dat ie het hard vond enzo. Ik ben die dag door een hel gegaan....Het is prima dat het uit is want met twijfels kun je geen toekomst opbouwen, maar waarom kan ik hem niet loslaten? Het doet zo'n zeer waardoor ik onze hele relatie in twijfel trek. Hij wilt absoluut geen contact meet met mij, dat is me nu wel duidelijk maar wilt in de toekomst wel vrienden zijn?! Het is zo keihard en ik dacht dat ik hem kende maar dit had ik nooit verwacht. Ik ben altijd goed voor hem geweest en hij ook voor mij maar dan laat ie me zo staan, alsof ik stront ben ofzo... Hij heeft geen ander en ik hoorde van zijn vriend/collega dat ie het er moeilijk mee heeft en dat hij wilde voorkomen om mij nog meer pijn te doen door elkaar te blijven zien en spreken?? Ik wilde alleen nog maar 1 gesprek that's it. Dat gaat er niet van komen, dat weet ik nu wel en ik weet ook dat ik het helemaal zelf moet doen, maar waarom kan ik het niet loslaten? Ik denk namelijk nog steeds vaak aan hem, wat ie denkt wat ie doet en of ie aan mij denkt en onze relatie...die behoefte om met hem hierover te praten is zo groot. We konden namelijk altijd heel goed praten en dat is het misschien ook. Het huilen is gestopt maar ik heb nu van die gedachten die ook pijnlijk zijn... Hoe lang nog... houd ik het zelf in stand? wanneer verdijnt ie nou uit mijn gedachten en ga ik mijn eigen leven weer leiden zonder dat ik aan hem denk??
Geen haar op mn hoofd trouwens die eraan denkt om nog es contact met hem te zoeken ofzo...
Iemand tips, ervaringen, advies?
Ik heb tips/advies nodig om echt verder te gaan want ik heb het gevoel dat ik aan het doordraaien ben.
Het is nu 2 mnd uit met mijn ex en we hebben 1,5 jr een innige relatie gehad, waarvan de laatste 6 mnd in mijn nieuwe huis samengewoond. In mijn huis heb ik veel herinneringen opgebouwd en ik mis hem gewoon nog steeds. Hij twijfelde over de relatie en toen was het uit. Alles over de telefoon en zijn spullen heeft ie opgehaald toen ik op mn werk zat. Nooit meer echt gepraat en geen antwoorden op mn vragen. Snap het niet dat iemand mij zo kan behandelen. 3 wkn geleden was ik het zat en heb ik bij hem aangebeld en hij heeft me gewoon laten staan. Belde wel meteen en later nog sms dat ie het hard vond enzo. Ik ben die dag door een hel gegaan....Het is prima dat het uit is want met twijfels kun je geen toekomst opbouwen, maar waarom kan ik hem niet loslaten? Het doet zo'n zeer waardoor ik onze hele relatie in twijfel trek. Hij wilt absoluut geen contact meet met mij, dat is me nu wel duidelijk maar wilt in de toekomst wel vrienden zijn?! Het is zo keihard en ik dacht dat ik hem kende maar dit had ik nooit verwacht. Ik ben altijd goed voor hem geweest en hij ook voor mij maar dan laat ie me zo staan, alsof ik stront ben ofzo... Hij heeft geen ander en ik hoorde van zijn vriend/collega dat ie het er moeilijk mee heeft en dat hij wilde voorkomen om mij nog meer pijn te doen door elkaar te blijven zien en spreken?? Ik wilde alleen nog maar 1 gesprek that's it. Dat gaat er niet van komen, dat weet ik nu wel en ik weet ook dat ik het helemaal zelf moet doen, maar waarom kan ik het niet loslaten? Ik denk namelijk nog steeds vaak aan hem, wat ie denkt wat ie doet en of ie aan mij denkt en onze relatie...die behoefte om met hem hierover te praten is zo groot. We konden namelijk altijd heel goed praten en dat is het misschien ook. Het huilen is gestopt maar ik heb nu van die gedachten die ook pijnlijk zijn... Hoe lang nog... houd ik het zelf in stand? wanneer verdijnt ie nou uit mijn gedachten en ga ik mijn eigen leven weer leiden zonder dat ik aan hem denk??
Geen haar op mn hoofd trouwens die eraan denkt om nog es contact met hem te zoeken ofzo...
Iemand tips, ervaringen, advies?
dinsdag 24 februari 2009 om 23:27
zeker lekker om even van je af te schrijven,
want helaas hoe we ook allemaal in het zelfde schuitje zitten
en elkaar haar fijn aanvoelen.
Zijn wij de enige die het voor ons zelf weet beter kunnen maken,
wij moeten er over heen komen en iedereen doet dat op zijn eigen manier..
Na relatie van 2 jaar is nu ongeveer 2 weken geleden dus ik zit er nog heel vers in. Enige waar ik onwijs veel moeite mee heb, is dat er niet gepraat is. normaal gesproken is het zo dat de een dumpt om het maar even hard te zeggen.
Ik heb in die week zo leuk contact gehad, er geslapen, ziek geweest hij die speciaal vrij genomen had enz.. En paar smsjes nog en ineens was het stil kreeg ik geen smsje meer terug ( nu ben ik dit wel gewend) maar dit was voor mij de laatste druppel.
Gisteren sprak hij mij aan op msn ( heb hem verwijderd maar kon hem nog niet blokkeren ) en echt buikpijn overal...
Maar ik heb computer afgesloten klaar....
Ik mag graag dansen en dan zet ik even de muziek harder om alles er even uit te gooien. Heb al jaren dagboek waar ik dingen in opschrijf. .Als ik hem dan mis denk ik aan alle goeie dingen en daarna gaat knopje om en denk ik aan hoe hij mij heeft gekwetst heeft laten zitten.
Ik moet accepteren dat ik gek ben op hem, maar hij dus kennelijk niet op mij... ( ondanks ander gedrag maar ja dat zal wel schijnheilig geweest zijn dan )
En we zijn hartstikke goed bezig!!!!
want helaas hoe we ook allemaal in het zelfde schuitje zitten
en elkaar haar fijn aanvoelen.
Zijn wij de enige die het voor ons zelf weet beter kunnen maken,
wij moeten er over heen komen en iedereen doet dat op zijn eigen manier..
Na relatie van 2 jaar is nu ongeveer 2 weken geleden dus ik zit er nog heel vers in. Enige waar ik onwijs veel moeite mee heb, is dat er niet gepraat is. normaal gesproken is het zo dat de een dumpt om het maar even hard te zeggen.
Ik heb in die week zo leuk contact gehad, er geslapen, ziek geweest hij die speciaal vrij genomen had enz.. En paar smsjes nog en ineens was het stil kreeg ik geen smsje meer terug ( nu ben ik dit wel gewend) maar dit was voor mij de laatste druppel.
Gisteren sprak hij mij aan op msn ( heb hem verwijderd maar kon hem nog niet blokkeren ) en echt buikpijn overal...
Maar ik heb computer afgesloten klaar....
Ik mag graag dansen en dan zet ik even de muziek harder om alles er even uit te gooien. Heb al jaren dagboek waar ik dingen in opschrijf. .Als ik hem dan mis denk ik aan alle goeie dingen en daarna gaat knopje om en denk ik aan hoe hij mij heeft gekwetst heeft laten zitten.
Ik moet accepteren dat ik gek ben op hem, maar hij dus kennelijk niet op mij... ( ondanks ander gedrag maar ja dat zal wel schijnheilig geweest zijn dan )
En we zijn hartstikke goed bezig!!!!
dinsdag 24 februari 2009 om 23:27
woensdag 25 februari 2009 om 08:02
Meiden: gooi hem van Hyves af!! Heb ik ook gedaan, kom je ook niet in de verleiding om erop te kijken, want dat doet alleen maar pijn!!
Bij mij is het nu ruim een week geleden, en voel me nog niks beter (maar ja, is mss ook niet te verwachten)...
Anyway, ben niet aan het proberen om hem terug te krijgen, maar accepteren lukt duidelijk nog niet, en loslaten al helemaal niet... Heb dus alle foto's, smsjes, hyves verwijderd, maar hoe krijg ik hem uit m'n gedachten?!
Bij mij is het nu ruim een week geleden, en voel me nog niks beter (maar ja, is mss ook niet te verwachten)...
Anyway, ben niet aan het proberen om hem terug te krijgen, maar accepteren lukt duidelijk nog niet, en loslaten al helemaal niet... Heb dus alle foto's, smsjes, hyves verwijderd, maar hoe krijg ik hem uit m'n gedachten?!
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
woensdag 25 februari 2009 om 08:15
quote:Shoef schreef op 24 februari 2009 @ 22:46:
[...]
Ik moet het idd de tijd geven en een dikke schop onder die reet van me jah! Accepteren dus dat dit klote gevoel nog wel ff gaat duren... Heb me inmiddels wel opgegeven voor een cursus (hobby) echt iets voor mezelf.
Goed zo moppie!
Geef je leven weer zin. Jouw zin!
Ben trots op je.
[...]
Ik moet het idd de tijd geven en een dikke schop onder die reet van me jah! Accepteren dus dat dit klote gevoel nog wel ff gaat duren... Heb me inmiddels wel opgegeven voor een cursus (hobby) echt iets voor mezelf.
Goed zo moppie!
Geef je leven weer zin. Jouw zin!
Ben trots op je.
woensdag 25 februari 2009 om 08:59
quote:Shoef schreef op 24 februari 2009 @ 23:01:
Thanks Sumerdance! Hoe gaat het nu met je? En hoe lang heeft het uiteindelijk geduurd?
Mijn relatie is sinds mei over.
En ik moet zeggen, daar waar ik vreselijk opzag tegen de zomer...
Ik heb genoten, kreeg er ineens allemaal nieuwe vrienden bij per toeval, ook de kerst waar ik huizenhoog tegenop zag was geweldig.
Ik stond op Kerstavond in de kroeg,leuke vriendengroep om me heen met tranen in mijn ogen
Kon echt uit het diepst van mijn hart zeggen dat ik gelukkig was.
En tuurlijk denk ik nog wel eens aan hem, tuurlijk heb ik af en toe nog een steek in mijn hart....
Maar wat geweest is is geweest.
Verbreek alle contact (werkte hier prima) en pak je eigen leven weer op.
Doe dingen die JIJ leuk vind
Zoals Leo al zegt....leef JOUW leven!
Thanks Sumerdance! Hoe gaat het nu met je? En hoe lang heeft het uiteindelijk geduurd?
Mijn relatie is sinds mei over.
En ik moet zeggen, daar waar ik vreselijk opzag tegen de zomer...
Ik heb genoten, kreeg er ineens allemaal nieuwe vrienden bij per toeval, ook de kerst waar ik huizenhoog tegenop zag was geweldig.
Ik stond op Kerstavond in de kroeg,leuke vriendengroep om me heen met tranen in mijn ogen
Kon echt uit het diepst van mijn hart zeggen dat ik gelukkig was.
En tuurlijk denk ik nog wel eens aan hem, tuurlijk heb ik af en toe nog een steek in mijn hart....
Maar wat geweest is is geweest.
Verbreek alle contact (werkte hier prima) en pak je eigen leven weer op.
Doe dingen die JIJ leuk vind
Zoals Leo al zegt....leef JOUW leven!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 26 februari 2009 om 00:11
hey
wat super fijn zeg summerdance dat zo goed heeft uitgepakt
ik zit toch ook wel echt in de put hoor
gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk.
Hij is vandaag jarig en vindt het zo moeilijk om niks mij te laten horen lekker onbeschoft vind ik dat maar ik weet dat het niet zo is, ook al zou ik willen kan hem niks sturen alles gewist en zou het ook niet doen..
hoe gaat het nu met jou shoef?
wat super fijn zeg summerdance dat zo goed heeft uitgepakt
ik zit toch ook wel echt in de put hoor
gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk.
Hij is vandaag jarig en vindt het zo moeilijk om niks mij te laten horen lekker onbeschoft vind ik dat maar ik weet dat het niet zo is, ook al zou ik willen kan hem niks sturen alles gewist en zou het ook niet doen..
hoe gaat het nu met jou shoef?
vrijdag 27 februari 2009 om 13:18
Tjonge, het klinkt zo bekend.
Ik ben helaas niet sterk. Bij mij is het nu anderhalf jaar uit en het doet nog steeds pijn. Ik heb een hele lieve nieuwe vriend, daar ligt het niet aan.
Toch belt mijn ex mij regelmatig en ik zeg contstant dat ik geen contact wil, toch ben ik dan weer slap en reageer weer.
Ik vraag me vaak af waarom ik op bepaalde gebieden zo ijzer sterk ben, maar als de tijd komt om afscheid te nemen en iemand los te laten, ben ik een klein meisje. Ik probeer elke dag weer te veranderen.
Pfff, eigenlijk best zielig als ik dit nu lees....:S wel fijn om het eens op te schrijven!
Ik ben helaas niet sterk. Bij mij is het nu anderhalf jaar uit en het doet nog steeds pijn. Ik heb een hele lieve nieuwe vriend, daar ligt het niet aan.
Toch belt mijn ex mij regelmatig en ik zeg contstant dat ik geen contact wil, toch ben ik dan weer slap en reageer weer.
Ik vraag me vaak af waarom ik op bepaalde gebieden zo ijzer sterk ben, maar als de tijd komt om afscheid te nemen en iemand los te laten, ben ik een klein meisje. Ik probeer elke dag weer te veranderen.
Pfff, eigenlijk best zielig als ik dit nu lees....:S wel fijn om het eens op te schrijven!
vrijdag 27 februari 2009 om 15:36
Shoef, ik snap heel erg goed dat het extra moeilijk is dat je geen afsluitend gesprek hebt gehad. Ook ik heb nooit echt een gesprek gehad en dat maakt het moeilijk om verder te gaan.
Ik zit zelf te denken om een eigen ritueel te houden, met een brief (niet om te sturen) wat spullen en een datum, de dag waarop IK het afsluit en IK het laatste woord heb.
Denk dat dat heel helend kan werken (maar dat ga ik snel ondervinden
)
Moeilijk he? Maar het gaat VOORBIJ, dat is iets wat we zeker weten.
Ik zit zelf te denken om een eigen ritueel te houden, met een brief (niet om te sturen) wat spullen en een datum, de dag waarop IK het afsluit en IK het laatste woord heb.
Denk dat dat heel helend kan werken (maar dat ga ik snel ondervinden
)Moeilijk he? Maar het gaat VOORBIJ, dat is iets wat we zeker weten.
zaterdag 28 februari 2009 om 00:16
Hi allemaal,
@summerdance-als ik jou verhaal lees, denk en weet ik ook dat die dag gaat komen. Hoe lang heeft het uiteindelijk geduurd bij jou?
@lieve mirjam-goed dat je nix laat horen hoor. Ook pijnlijk he, dat je er zo mee bezig bent, ik ken het...hoe lang nog? Sterkte!
@dissapointed-wat een goed idee zeg! Ik heb zoiets wel es in een film gezien. Een vrouw had een ballon met een brief en die liet ze toen de lucht ingaan. Op die manier heeft zij het toen losgelaten. Zou het voor ons ook werken? Hoe lang is het bij jou al geleden en heb je ook geen contact meer? Succes en houd ons op de hoogte, ben benieuwd.
Ik vind de vrijdagavonden altijd zo verschrikkelijk!! Het begin van het weekend waarin we altijd leuke dingen deden... Ik ben volgende week zelf jarig en voor het eerst in mijn leven zie ik er als een berg tegen op. Is in zo'n contrast met mijn vorige verjaardag. Heb zulke goeie dagen en momenten en nu ga ik weer
pffffff
Ga van het weekend wel lekker veel ondernemen, want dat doet me goed, dan leef ik weer...Ik heb ook een vakantie geboekt, ff er helemaal tussen uit...ik doe en denk van alles maar toch, die pijn he? pfff Ik gun hem dit niet eens, want ik weet zeker dat hij me allang vergeten is en klaar is met mij. Ik gun het mezelf ook niet, maar moet er toch doorheen helaas...
@summerdance-als ik jou verhaal lees, denk en weet ik ook dat die dag gaat komen. Hoe lang heeft het uiteindelijk geduurd bij jou?
@lieve mirjam-goed dat je nix laat horen hoor. Ook pijnlijk he, dat je er zo mee bezig bent, ik ken het...hoe lang nog? Sterkte!
@dissapointed-wat een goed idee zeg! Ik heb zoiets wel es in een film gezien. Een vrouw had een ballon met een brief en die liet ze toen de lucht ingaan. Op die manier heeft zij het toen losgelaten. Zou het voor ons ook werken? Hoe lang is het bij jou al geleden en heb je ook geen contact meer? Succes en houd ons op de hoogte, ben benieuwd.
Ik vind de vrijdagavonden altijd zo verschrikkelijk!! Het begin van het weekend waarin we altijd leuke dingen deden... Ik ben volgende week zelf jarig en voor het eerst in mijn leven zie ik er als een berg tegen op. Is in zo'n contrast met mijn vorige verjaardag. Heb zulke goeie dagen en momenten en nu ga ik weer
pffffffGa van het weekend wel lekker veel ondernemen, want dat doet me goed, dan leef ik weer...Ik heb ook een vakantie geboekt, ff er helemaal tussen uit...ik doe en denk van alles maar toch, die pijn he? pfff Ik gun hem dit niet eens, want ik weet zeker dat hij me allang vergeten is en klaar is met mij. Ik gun het mezelf ook niet, maar moet er toch doorheen helaas...
zaterdag 28 februari 2009 om 00:44
hey lieve meiden!!!
Fijn hoor omdat zo ook even van jullie te lezen, bij mij is de tweede week in gegaan.
Haha inderdaad mooi zin nog paar uurtjes en hij is niet meer jarig en dat klopt ook heel goed
Ik heb dagboek wat ik opschrijf, heb motto voor mezelf geschreven in vorm van gedicht mooie calligrafeer pen gekocht voor mezelf en twee heel mooi ingelijst en op gehangen in mijn huis.
Ben altijd druk met sporten geweest maar leef me nog meer uit, ga veel naar ouders, vrieden eet samen. Mail met mensen die ik niet ken maar gewoon afleiding
Ik wil sterk zijn!! En gaat moet ik zeggen best goed...
alleen gisteren mail van zijn vrienden we gaan stappen ga je mee.. Ik wil graag mee omdat ik weet hij gaat niet mee, maar ja goed zijn wel zijn vrienden. Ik vind het super vrienden maar ja toch pijnlijk om dan af te zeggen terwijl je graag mee wil
Shoef heb het vorig jaar ook gehad met mijn verjaardag, op dat mment liep het niet zo goed, hij moest ook werken en kon niet op mijn verjaardag komen. Ik hadgeen zin om het te vieren, maar wilde niet zielig thuis zitten. Heb niet heel veel vrienden maar goed, heb s middags huis opgeruimd verbouwd. Hapjes gemaakt, iedereen uitgenodigd en broer gevraagd neem jou vrienden ook mee wil wel wat mensen in huis.
nog nooit zo leuk gehad
Heel veel sterkte allemaal!!!!
Fijn hoor omdat zo ook even van jullie te lezen, bij mij is de tweede week in gegaan.
Haha inderdaad mooi zin nog paar uurtjes en hij is niet meer jarig en dat klopt ook heel goed
Ik heb dagboek wat ik opschrijf, heb motto voor mezelf geschreven in vorm van gedicht mooie calligrafeer pen gekocht voor mezelf en twee heel mooi ingelijst en op gehangen in mijn huis.
Ben altijd druk met sporten geweest maar leef me nog meer uit, ga veel naar ouders, vrieden eet samen. Mail met mensen die ik niet ken maar gewoon afleiding
Ik wil sterk zijn!! En gaat moet ik zeggen best goed...
alleen gisteren mail van zijn vrienden we gaan stappen ga je mee.. Ik wil graag mee omdat ik weet hij gaat niet mee, maar ja goed zijn wel zijn vrienden. Ik vind het super vrienden maar ja toch pijnlijk om dan af te zeggen terwijl je graag mee wil
Shoef heb het vorig jaar ook gehad met mijn verjaardag, op dat mment liep het niet zo goed, hij moest ook werken en kon niet op mijn verjaardag komen. Ik hadgeen zin om het te vieren, maar wilde niet zielig thuis zitten. Heb niet heel veel vrienden maar goed, heb s middags huis opgeruimd verbouwd. Hapjes gemaakt, iedereen uitgenodigd en broer gevraagd neem jou vrienden ook mee wil wel wat mensen in huis.
nog nooit zo leuk gehad
Heel veel sterkte allemaal!!!!
zaterdag 28 februari 2009 om 01:43
Shoef, eigenlijk doet het er niet toe hoelang het bij mijn duurde
Het is namelijk bij iedereen anders....je moet er voor jezelf ook geen tijd aan hangen, dan voer je de druk bij jezelf alleen maar op.
Maar voor je beeldvorming
Ik heb me ruim een maand afgesloten voor de buitenwereld
1000den brieven geschreven, nooit gepost, dagboeken volgeschreven, dozen kleenexen weggejankt, gezwolgen in mijn verdriet en op een ochtend werd ik wakker, mijn hondje keek me aan ben het strand opgegaan en heb daar in mijn hoofd gedag gezegd aan de liefde van mijn leven (wat hem dus toch niet bleek te zijn)
Daar nog een lekker potje zitten janken en toen heel voorzichtig de draad weer op gaan pakken
Lieve vrienden om me heen bedankt voor al hun steun en het leven weer leuk gaan maken voor mezelf met af en toe een brulmomentje
We gingen in mei uit elkaar en zoals ik al eerder schreef...
Met Kerst stond ik in de kroeg met al mijn vrienden om me heen en bedacht ik me dat ik op dat moment volmaakt gelukkig was....
Ik had het dus gered....iets waarvan ik dacht dat het nooit over zou gaan, was geleidelijk aan dus TOCH overgegaan
Wanneer de pijn precies is opgehouden weet ik niet, maar weet wel dat Kerst echt het keerpunt was.
Waar ik het meest trots op ben is dat ik het zelf heb gedaan, maar vooral in mijn eigen tempo....en dat is wat jij ook moet doen..
Enne....je verjaardag....gewoon overslaan, heb ik ook gedaan
Nou was ik ook wel twee weken na het uitgaan jarig
Maar komende mei...vier ik mijn verjaardag gewoon dubbel!
Ps Mirjam....hij is gewoon niet meer jarig...en je hebt het DUS ook weer gewoon overleefd!!!!
Het is namelijk bij iedereen anders....je moet er voor jezelf ook geen tijd aan hangen, dan voer je de druk bij jezelf alleen maar op.
Maar voor je beeldvorming
Ik heb me ruim een maand afgesloten voor de buitenwereld
1000den brieven geschreven, nooit gepost, dagboeken volgeschreven, dozen kleenexen weggejankt, gezwolgen in mijn verdriet en op een ochtend werd ik wakker, mijn hondje keek me aan ben het strand opgegaan en heb daar in mijn hoofd gedag gezegd aan de liefde van mijn leven (wat hem dus toch niet bleek te zijn)
Daar nog een lekker potje zitten janken en toen heel voorzichtig de draad weer op gaan pakken
Lieve vrienden om me heen bedankt voor al hun steun en het leven weer leuk gaan maken voor mezelf met af en toe een brulmomentje
We gingen in mei uit elkaar en zoals ik al eerder schreef...
Met Kerst stond ik in de kroeg met al mijn vrienden om me heen en bedacht ik me dat ik op dat moment volmaakt gelukkig was....
Ik had het dus gered....iets waarvan ik dacht dat het nooit over zou gaan, was geleidelijk aan dus TOCH overgegaan
Wanneer de pijn precies is opgehouden weet ik niet, maar weet wel dat Kerst echt het keerpunt was.
Waar ik het meest trots op ben is dat ik het zelf heb gedaan, maar vooral in mijn eigen tempo....en dat is wat jij ook moet doen..
Enne....je verjaardag....gewoon overslaan, heb ik ook gedaan
Nou was ik ook wel twee weken na het uitgaan jarig
Maar komende mei...vier ik mijn verjaardag gewoon dubbel!
Ps Mirjam....hij is gewoon niet meer jarig...en je hebt het DUS ook weer gewoon overleefd!!!!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 28 februari 2009 om 23:00
hey
uiteindelijk komt het allemaal weer op zijn pootjes terecht
en inderdaad summerdance wat is er mooier dan dat je op een dag beseft dat je super gelukkig bent.
nu is dat alleen allemaal nog wat moeilijk te realiseren.
Ik kreeg gisteren een smsje ineens weer met weltrusten..
ik snapte er niks van maar goed gewist en niet meer naar om gekeken..
maar diep in mijn hart doet wel heel zeer...
Liefs
uiteindelijk komt het allemaal weer op zijn pootjes terecht
en inderdaad summerdance wat is er mooier dan dat je op een dag beseft dat je super gelukkig bent.
nu is dat alleen allemaal nog wat moeilijk te realiseren.
Ik kreeg gisteren een smsje ineens weer met weltrusten..
ik snapte er niks van maar goed gewist en niet meer naar om gekeken..
maar diep in mijn hart doet wel heel zeer...
Liefs
zaterdag 28 februari 2009 om 23:38
Dat is ook mooi een brief aan een ballon, flessenpost... er zijn genoeg manieren te verzinnen en dan later zet ik het op de kalender als ''de dag dat ik gestopt ben met van hem te houden''
Bij mij is het sinds dec/jan over, een relatie van een jaar maar achteraf berust op 1 grote leugen, hij leidde een dubbelleven.
En je zou denken dat het afstand nemen dan makkelijker zou zijn maar helaas werkt het niet zo.
Ben nog nooit zo verliefd geweest en de klap kwam hard aan.
Het contact ben ik gelijk gestopt (fysiek)
Mentaal duurt het allemaal langer.
Zo'n smsje doet dan veel he? En wat kan je ermee?
Alsof er even een hengeltje met een haakje uitgegooid wordt, even kijken wat er gebeurd en of ze nog hapt.
Bij mij is het sinds dec/jan over, een relatie van een jaar maar achteraf berust op 1 grote leugen, hij leidde een dubbelleven.
En je zou denken dat het afstand nemen dan makkelijker zou zijn maar helaas werkt het niet zo.
Ben nog nooit zo verliefd geweest en de klap kwam hard aan.
Het contact ben ik gelijk gestopt (fysiek)
Mentaal duurt het allemaal langer.
Zo'n smsje doet dan veel he? En wat kan je ermee?
Alsof er even een hengeltje met een haakje uitgegooid wordt, even kijken wat er gebeurd en of ze nog hapt.
zaterdag 28 februari 2009 om 23:55
Hey meiden
Weet precies hoe jullie je voelen. Liefdesverdriet doet pijn, heel erg pijn!
Heb hetzelfde meegemaakt een jaar geleden. Had tien jaar een relatie, waren gelukkig, veel dingen meegemaakt en toekomstplannen, hadden net samen een huis gekocht, en voor mijn gevoel hoorde wij bij elkaar. Totdat ik op een avond tijdens mijn werk een smsje kreeg, met de woorden, ik heb rust nodig, ik zie het niet meer zitten en ga bij je weg. Ik wist niet wat me overkwam! Toen ik thuiskwam was hij inderdaad vertrokken. Ik was echt kapot en in de war, had het echt niet zien aankomen. De dagen dat volgde probeerde ik op elke manier kontakt met hem te krijgen, en te vragen : Waarom?? Maar hij wilde rust... en daar moest ik het mee doen.
Echt waar meiden, ik leefde in een hel, wat een verschrikkelijke tijd was dat.
Achteraf bleek dat hij een ander had. In het begin was ik er helemaal kapot van, maar toen kwam de woede.
Niet zo heel lang daarna kwam ik mijn huidige vriend tegen.
En ondanks dat ik heel verliefd was en weer gelukkig begon te worden, heb t toch nog een tijdje geduurd dat ik helemaal over mijn ex heen was.
Nu een jaar later ben ik zo blij dat het zo gelopen is. Anders had ik mijn huidige vriend nooit ontmoet. Ben nog nooit zo gelukkig geweest. Terwijl ik een jaar geleden nog dacht dat ik er nooit overheen zou komen.
Maar geloof me, hoe intens je gevoelens ook zijn. Het gaat echt slijten. Al gebeurd dat niet in 1 dag.
Als jullie behoeften hebben om te praten, jullie kunnen me gerust mailen.
Sterkte en knuffel
Weet precies hoe jullie je voelen. Liefdesverdriet doet pijn, heel erg pijn!
Heb hetzelfde meegemaakt een jaar geleden. Had tien jaar een relatie, waren gelukkig, veel dingen meegemaakt en toekomstplannen, hadden net samen een huis gekocht, en voor mijn gevoel hoorde wij bij elkaar. Totdat ik op een avond tijdens mijn werk een smsje kreeg, met de woorden, ik heb rust nodig, ik zie het niet meer zitten en ga bij je weg. Ik wist niet wat me overkwam! Toen ik thuiskwam was hij inderdaad vertrokken. Ik was echt kapot en in de war, had het echt niet zien aankomen. De dagen dat volgde probeerde ik op elke manier kontakt met hem te krijgen, en te vragen : Waarom?? Maar hij wilde rust... en daar moest ik het mee doen.
Echt waar meiden, ik leefde in een hel, wat een verschrikkelijke tijd was dat.
Achteraf bleek dat hij een ander had. In het begin was ik er helemaal kapot van, maar toen kwam de woede.
Niet zo heel lang daarna kwam ik mijn huidige vriend tegen.
En ondanks dat ik heel verliefd was en weer gelukkig begon te worden, heb t toch nog een tijdje geduurd dat ik helemaal over mijn ex heen was.
Nu een jaar later ben ik zo blij dat het zo gelopen is. Anders had ik mijn huidige vriend nooit ontmoet. Ben nog nooit zo gelukkig geweest. Terwijl ik een jaar geleden nog dacht dat ik er nooit overheen zou komen.
Maar geloof me, hoe intens je gevoelens ook zijn. Het gaat echt slijten. Al gebeurd dat niet in 1 dag.
Als jullie behoeften hebben om te praten, jullie kunnen me gerust mailen.
Sterkte en knuffel
zondag 1 maart 2009 om 17:19
quote:Shoef schreef op 23 februari 2009 @ 23:15:
[...]
Hi,
Nee, ik wil hem niet terug na alles wat er gebeurd is weet ik niet eens meer wat ik voor hem voel?! Het gaat erom waarom ik het niet kan loslaten, ik ben en blijf er zo mee bezig. Dat hij me zo heeft laten staan en niet wilde praten enzo. Ik accepteer dat allemaal ook hoe k*t het ook is. Ik vraag me alleen serieus af, waarom het/hij nog in mijn hoofd/hart zit. Een zeer vervelende schaduw die mij blijft achtervolgen. Ik WIl gewoon dat het stopt, dat ik geen pijn meer heb en gewoon echt verder kan gaan met LEVEN. Ik heb het gevoel dat t een beetje stilstaat en ondanks veel afleiding, kom ik mezelf steeds weer tegen....... pfffffffff om helemaal gek van te worden. Gewoon heel pijnlijk en dat houdt me zo bezig... Dus hoe laat ik hem ECHT los, zodat ik geen pijn meer heb. Aan hem denken zal nog wel een tijd blijven maar die pijn Je zult het ook we loslaten. Alleen nu nog even niet en dat kun je beter accepteren. Als je het accepteert dat je er nog niet los van bent en tegen jezelf zegt: dit is tijdelijk, dan zul je op een dag merken dat aan hem terugdenken geen pijn meer doet of dat je zowaar een dag of meerdere hebt overgeslagen zonder aan hem te denken. Je moet niet tegen dit gevoel willen vechten.
[...]
Hi,
Nee, ik wil hem niet terug na alles wat er gebeurd is weet ik niet eens meer wat ik voor hem voel?! Het gaat erom waarom ik het niet kan loslaten, ik ben en blijf er zo mee bezig. Dat hij me zo heeft laten staan en niet wilde praten enzo. Ik accepteer dat allemaal ook hoe k*t het ook is. Ik vraag me alleen serieus af, waarom het/hij nog in mijn hoofd/hart zit. Een zeer vervelende schaduw die mij blijft achtervolgen. Ik WIl gewoon dat het stopt, dat ik geen pijn meer heb en gewoon echt verder kan gaan met LEVEN. Ik heb het gevoel dat t een beetje stilstaat en ondanks veel afleiding, kom ik mezelf steeds weer tegen....... pfffffffff om helemaal gek van te worden. Gewoon heel pijnlijk en dat houdt me zo bezig... Dus hoe laat ik hem ECHT los, zodat ik geen pijn meer heb. Aan hem denken zal nog wel een tijd blijven maar die pijn Je zult het ook we loslaten. Alleen nu nog even niet en dat kun je beter accepteren. Als je het accepteert dat je er nog niet los van bent en tegen jezelf zegt: dit is tijdelijk, dan zul je op een dag merken dat aan hem terugdenken geen pijn meer doet of dat je zowaar een dag of meerdere hebt overgeslagen zonder aan hem te denken. Je moet niet tegen dit gevoel willen vechten.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 1 maart 2009 om 23:34
hey meid
dat is behoorlijk jong inderdaad maar goed dat maakt niet uit.
Wat naar zeg maar omdat zo in smsje te horen ipv gewoon soort van exit gesprek jeetje. En dan is het heel hard om zo thuis te komen.. maar misschien ene kant ook wel goed
Hoe hard het ook is, hij wilde geen contact en jij moest het wel los laten op die manier
en heeeeeel fijn dat je z'n lieve vriend bent tegen gekomen
had zo moeten zijn
ja ik weet ook niet wat ik met z'n sms moet
weltrusten. . . en die stipjes er achter dan ook.
Het is zo kijken of ik reageer, aangezien ik dat daarvoor altijd wel deed en het hem wel weer vergaf als het een week stil was of meerdere nu doe ik dat dus niet.
maar ik snap het niet na zijn tijd waarom iemand dan niet gewoon op de stoep staat bij je..
Toch ergens zou ik dat zo fijn vinden dat ik nog even kan zeggen joh doei en de mazzel...
Ik stort mij op het werk, en heb briefjes gemaakt wat ik wil kopen wil veranderen enz helpt ook
toch vind ik het jammer ondanks relatie, dat we geen vrienden zijn maar wie weet komt dat ooit nog. Had z''n lol met hem en dat mis ik ook nog steeds wel erg
Er is nu wel ouwe vriend die mij ineens heeft opgezocht waarom geen idee.. en die veel belt berichtjes stuurt dat ik zo geweldig en lief ben.. goeie afleiding dat wel
liefs
dat is behoorlijk jong inderdaad maar goed dat maakt niet uit.
Wat naar zeg maar omdat zo in smsje te horen ipv gewoon soort van exit gesprek jeetje. En dan is het heel hard om zo thuis te komen.. maar misschien ene kant ook wel goed
Hoe hard het ook is, hij wilde geen contact en jij moest het wel los laten op die manier
en heeeeeel fijn dat je z'n lieve vriend bent tegen gekomen
had zo moeten zijn
ja ik weet ook niet wat ik met z'n sms moet
weltrusten. . . en die stipjes er achter dan ook.
Het is zo kijken of ik reageer, aangezien ik dat daarvoor altijd wel deed en het hem wel weer vergaf als het een week stil was of meerdere nu doe ik dat dus niet.
maar ik snap het niet na zijn tijd waarom iemand dan niet gewoon op de stoep staat bij je..
Toch ergens zou ik dat zo fijn vinden dat ik nog even kan zeggen joh doei en de mazzel...
Ik stort mij op het werk, en heb briefjes gemaakt wat ik wil kopen wil veranderen enz helpt ook
toch vind ik het jammer ondanks relatie, dat we geen vrienden zijn maar wie weet komt dat ooit nog. Had z''n lol met hem en dat mis ik ook nog steeds wel erg
Er is nu wel ouwe vriend die mij ineens heeft opgezocht waarom geen idee.. en die veel belt berichtjes stuurt dat ik zo geweldig en lief ben.. goeie afleiding dat wel
liefs
zondag 8 maart 2009 om 12:24
Hai! Hoe gaat het met jullie?
Daar ben ik weer..Nu ruim 10 weken uit en het gaat echt zoveel beter met me. Na vele hel-weekenden, nachten en momenten kan ik nu zeggen dat het echt veel beter met me gaat. Ik heb gewoon geaccepteerd dat het uit is en nooit meer goed komt. Het is wat het is, al sta ik de hele dag op mijn kop, het blijft uit! Dat stukje acceptatie heeft mij verder geholpen...Ik was deze week jarig en stiekem hoopte ik wel op een berichtje ofzo (dat weer wel) Hij heeft me een lieve e-mail geschreven en daarna een smsje. Hij heeft het nu heel zwaar en mist mij?! Ik heb een paar weken geleden nog voor zijn deur gestaan (hij deed niet open) en wilde absoluut niets met mij te maken hebben. Zo rot was dat maar ik heb gemerkt dat GEEN contact hebben en alles wegdoen wat aan hem herinnert echt zijn vruchten begint af te werpen. Ook het tegen mezelf zeggen dat het niet voor niets uit is en waarom ik in godsnaam iemand wil, die mij niet wilt? Ik ben er nog lang niet hoor maar ben wel op de goede weg. Het is namelijk een keuze die je maakt. Blijf ik me kut/verdrietig/wanhopig voelen of ga ik hem echt loslaten? Loslaten is echt een proces merk ik en langzaam maar zeker verandert je toekomstbeeld en betrap je jezelf dat je ff niet aan hem hebt gedacht. En ladies wat missen we eigenlijk? Hem? De relatie? Ik ben nu iig verlost van alle onzekere gevoelens en pijn door zijn twijfels (in relatie) Dat wil ik niet meer! We verdienen iemand die volledig voor ons gaat en waarom zullen we genoegen moeten nemen met minder?! Dus niet terugnemen na alles wat er is gebeurd, we zijn er ook nog... Voel me gewoon ineens heel sterk na een echte rotperiode en ik hoop dat jullie er ook snel helemaal klaar mee zijn! Het kost gewoon ff tijd, maar dan ben je ook weer een stukje gegroeid en weet je nog beter wat je wilt. En ik wil hem niet meer terug, lekker puh!
Daar ben ik weer..Nu ruim 10 weken uit en het gaat echt zoveel beter met me. Na vele hel-weekenden, nachten en momenten kan ik nu zeggen dat het echt veel beter met me gaat. Ik heb gewoon geaccepteerd dat het uit is en nooit meer goed komt. Het is wat het is, al sta ik de hele dag op mijn kop, het blijft uit! Dat stukje acceptatie heeft mij verder geholpen...Ik was deze week jarig en stiekem hoopte ik wel op een berichtje ofzo (dat weer wel) Hij heeft me een lieve e-mail geschreven en daarna een smsje. Hij heeft het nu heel zwaar en mist mij?! Ik heb een paar weken geleden nog voor zijn deur gestaan (hij deed niet open) en wilde absoluut niets met mij te maken hebben. Zo rot was dat maar ik heb gemerkt dat GEEN contact hebben en alles wegdoen wat aan hem herinnert echt zijn vruchten begint af te werpen. Ook het tegen mezelf zeggen dat het niet voor niets uit is en waarom ik in godsnaam iemand wil, die mij niet wilt? Ik ben er nog lang niet hoor maar ben wel op de goede weg. Het is namelijk een keuze die je maakt. Blijf ik me kut/verdrietig/wanhopig voelen of ga ik hem echt loslaten? Loslaten is echt een proces merk ik en langzaam maar zeker verandert je toekomstbeeld en betrap je jezelf dat je ff niet aan hem hebt gedacht. En ladies wat missen we eigenlijk? Hem? De relatie? Ik ben nu iig verlost van alle onzekere gevoelens en pijn door zijn twijfels (in relatie) Dat wil ik niet meer! We verdienen iemand die volledig voor ons gaat en waarom zullen we genoegen moeten nemen met minder?! Dus niet terugnemen na alles wat er is gebeurd, we zijn er ook nog... Voel me gewoon ineens heel sterk na een echte rotperiode en ik hoop dat jullie er ook snel helemaal klaar mee zijn! Het kost gewoon ff tijd, maar dan ben je ook weer een stukje gegroeid en weet je nog beter wat je wilt. En ik wil hem niet meer terug, lekker puh!
