Hoe omgaan met twijfelende vriend

11-06-2019 16:02 250 berichten
Hallo

Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.

Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.

Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
Alle reacties Link kopieren
Nee hoor, het is een extreem klein kind wat niet volwassen kan reageren.

Dit is toch geen relatie? Altijd maar moeten ruiken en glazenbollen wat meneer ontstemd of onplezierig vind.

Inderdaad, je mag ervoor kiezen hoor.
Je mag er ook voor kiezen om deze meneer niet te willen repareren en op zoek te gaan naar een respectvolle, gelijkwaardige, opbouwende, fijne relatie.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Asterid81 schreef:
11-06-2019 17:09
Geen van zijn exen praat nog met hem. Die waar hij kinderen mee heeft zo min mogelijk in ieder geval. De rest negeert hem volkomen. Het is dankzij mij dat hij eindelijk een beetje begrijpt waarom ze zich zo gekwetst voelen en hij is zich er wel van bewust dat hij geen makkelijke man is.
Ach kom toch! Je denkt toch zeker niet dat je de allereerste bent die dit probeert en haar tanden erop stuk bijt?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Waarom ben je eigenlijk zo dol op hem? Zo te lezen is hij alleen maar leuk als je volledig naar zijn pijpen danst.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Het viel me op dat je in je OP begint met vooraf al allemaal excuses voor zijn onacceptabele gedrag te geven (oorlogstrauma etc). En het ik eerste instantie ook bagatelliseerde (beetje jaloers).
Ik zou dat allebei loslaten TO. Er is m.i. geen excuus voor dit gedrag. En het is meer dan ‘een beetje’ jaloers.
Je hebt het advies al gekregen; zoek iemand die echt aardig is, en jou de ruimte geeft waar je recht op hebt in een relatie.
Alle reacties Link kopieren
Dit moet je echt niet willen. Deze man is door, wellicht zn verleden of iets anders, rijp voor een goede psychiater.
Gun jezelf een betere toekomst dan een energydrain. Dat een man problemen heeft of misschien niet lekker in zn vel zit betekend niet dat hij zich als een respectloze lul moet gedragen.
Susan schreef:
11-06-2019 17:13
Waarom ben je eigenlijk zo dol op hem? Zo te lezen is hij alleen maar leuk als je volledig naar zijn pijpen danst.
Ja, we hebben het dan inderdaad erg leuk samen. Dat maakt dat ik zo dol ben op hem. Als ik niet zo dol was op hem was het heel erg simpel. Ik ben zeker niet de eerste die hier tegenaan loopt bij hem, maar hij lijkt oprecht in te zien te moeten veranderen en ik heb ook zeker progressie gezien. De frequentie van zijn, toegegeven totaal belachelijke, gedrag is heel erg vermindert. Hij beweert dat hij eerder niet zo was en dat mijn (volgens hem) losbandige voorgeschiedenis niet per se bijdraagt aan zijn vertrouwen. Dit terwijl hij dus zelf een nog veel losbandigere voorgeschiedenis heeft, waar ik hem overigens niet om veroordeel.

Ik weet dat zijn verleden en het gebrek aan een zandbak om in te spelen, gebrek aan aandacht van een van zijn ouders of wat dan ook, geen excuses zijn om je als een lul te gedragen, maar iets in mij gelooft dat een mens kan leren van zijn fouten en kan veranderen. Dat is denk ik waar ik op wacht. Misschien dom ja.
Alle reacties Link kopieren
aha dus eerst was hij een onaangepaste super eikel en nu is hij een iets aangepastere super eikel... dat is progressie zeg. Jij komt er wel
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat het minder is geworden, maar wel heel kwalijk dat hij je probeert aan te praten dat jij dat k*tgedrag bij hem triggert, terwijl geen van zijn exen nog contact met hem wil, terwijl zij nota bene zelfs kinderen met hem hebben.

En dat je hem niet veroordeelt om zijn losbandige verleden is mooi, maar dat zou hij dus andersom ook niet moeten doen - het is natuurlijk wel zwaar hypocriet dat hij bij jou over iets valt wat bij hem in meerdere mate aanwezig is.

Persoonlijk denk ik dat áls hij al verandert, je tegen die tijd zo murw bent van alle strijd en het gezeik dat je er toch niet veel lol meer van hebt. En als hij de schuld van zijn gedrag nog steeds bij jou legt, lijkt de kans me ook klein dat hij echt verandert.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Eerder was hij niet zo en jouw losbandige gedrag heeft gemaakt dat hij zich wel jaloers moet opstellen, want dat heb je verdiend.

maar gelukkig zie jij wel progressie!

Ook jij probeert heel erg hard van een vierkant een rondje te maken omdat jij alleen maar een rondje wil hebben en het vierkant nu eenmaal niet daarin past.

Jij probeert hem te veranderen.
Hij probeert jou te veranderen.
En zo zijn jullie bezig wie de macht heeft, en niet het leuk, lief en gezellig hebben.

Dit is geen relatie.
Dit is een mega project!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Asterid81 schreef:
11-06-2019 17:09
Geen van zijn exen praat nog met hem. Die waar hij kinderen mee heeft zo min mogelijk in ieder geval. De rest negeert hem volkomen. Het is dankzij mij dat hij eindelijk een beetje begrijpt waarom ze zich zo gekwetst voelen en hij is zich er wel van bewust dat hij geen makkelijke man is,
Wat heeft hij dan begrepen en waarom wil geen ex nog iets met hem te maken hebben?

En wat is er zo leuk aan hem, waar ben je voor gevallen toen je hem ontmoette? Ik zou echt nu een berichtje sturen dat je er helemaal klaar mee bent na dit mislukte weekend.
Hou er rekening mee dat hij daar heel boos en vervelend van kan worden.
Heb je zijn exen gesproken omdat je zo goed begrijpt waarom ze zich zo gekwetst voelen? Ik snap er eigenlijk niks van al heb ik wel een donkerbruin vermoeden..
Ik zou hem ook maar negeren, zoveel exen met en zonder kinderen die niks meer van hem willen weten is echt niet normaal imho.
Alle reacties Link kopieren
Dat het minder geworden is, zegt niet dat hij een compleet ander mens gaat worden.
Houd er rekening mee dat je nog vaak te horen krijgt dat hij niet gediend is van uitjes met vriendinnen, blikken van andere mannen, vriendschapsuitnodigingen via social media van andere mannen, te korte rokjes van jou, tattooos op de verkeerde plek, bikini' s dragen, het strand sowieso, "gezellige" etentjes met andere stellen (waarvan de man de heeeele tijd weer naar jou zat te staren), alleen winkelen door jou, alleen een Netflix serie kijken, etc etc etc

Deze man kán niet echt liefhebben, ook al doet hij misschien zijn best op dit moment.

Hij weet gewoon niet hoe een normale relatie werkt. En dat gaat hij ook niet binnen een jaar leren ofzo.

Ook als je het uitmaakt, heb je vaak verdriet. En blijf je je vaak afvragen: "heb ik het juiste besluit genomen?" In dit geval zou het antwoord zijn: ja, het juiste besluit.
Only dead fish go with the flow
Wanneer leer jij van je fouten dan? Hoe vaak heeft het cirkeltje van jaloezie, ruzie, negeren en weer samen zijn zich voor gedaan? Kun je die tellen of ben je de tel inmiddels kwijt?
Susan schreef:
11-06-2019 17:27
Fijn dat het minder is geworden, maar wel heel kwalijk dat hij je probeert aan te praten dat jij dat k*tgedrag bij hem triggert, terwijl geen van zijn exen nog contact met hem wil, terwijl zij nota bene zelfs kinderen met hem hebben.

En dat je hem niet veroordeelt om zijn losbandige verleden is mooi, maar dat zou hij dus andersom ook niet moeten doen - het is natuurlijk wel zwaar hypocriet dat hij bij jou over iets valt wat bij hem in meerdere mate aanwezig is.

Persoonlijk denk ik dat áls hij al verandert, je tegen die tijd zo murw bent van alle strijd en het gezeik dat je er toch niet veel lol meer van hebt. En als hij de schuld van zijn gedrag nog steeds bij jou legt, lijkt de kans me ook klein dat hij echt verandert.
Je hebt wel gelijk ja. Ik ga dit niet eeuwig volhouden hoe graag ik ook zou willen. Als het er gezelliger van zou worden zou ik het er zeker voor over hebben, maar tot en met de hele terugreis mij doodzwijgen, heeft wel gezorgd dat er iets in mij is geknapt. Hij doet erg zijn best om me weg te jagen in ieder geval.
Doreia* schreef:
11-06-2019 17:10
Nee hoor, het is een extreem klein kind wat niet volwassen kan reageren.

Dit is toch geen relatie? Altijd maar moeten ruiken en glazenbollen wat meneer ontstemd of onplezierig vind.
Ik heb hem uitgelegd dat ik geen gedachten kan lezen en dat hij, op een normale en volwassen manier, zonder verwijten, met me kan praten als hem iets dwarszit. Er valt over alles te praten. Maar hij reageert dan inderdaad als een stampvoetend klein kind, als het niet naar zijn zin gaat en ik dat maar had moeten weten en onthouden van een vorige keer dat het ook niet naar zijn zin ging. Misschien wil ik hem inderdaad te graag repareren en heb ik teveel begrip en geduld voor dit gedoe.
Alle reacties Link kopieren
Wees erop voorbereid dat als je ermee stopt, hij op je gevoel gaat spelen en gaat zeggen dat jij hem dus ook in de steek laat/hem ook niet accepteert/ook alleen een perfecte vriend wil/niet kunt omgaan met zijn problemen/hem laat vallen als een baksteen, et cetera, et cetera. Wapen je daartegen. Het is je volste recht dit niet meer te willen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
*Labalade* schreef:
11-06-2019 17:15
Het viel me op dat je in je OP begint met vooraf al allemaal excuses voor zijn onacceptabele gedrag te geven (oorlogstrauma etc). En het ik eerste instantie ook bagatelliseerde (beetje jaloers).
Ik zou dat allebei loslaten TO. Er is m.i. geen excuus voor dit gedrag. En het is meer dan ‘een beetje’ jaloers.
Je hebt het advies al gekregen; zoek iemand die echt aardig is, en jou de ruimte geeft waar je recht op hebt in een relatie.
Dank je. Ik twijfel niet aan dat ik leuk genoeg ben voor een leuke relatie, en ik ben ook niet bang om alleen achter te blijven, maar ik zie vooral ook nog altijd zijn leuke en mooie kanten.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de titel van je topic wel een zwaar understatement hoor TO
SadButTrue999 schreef:
11-06-2019 17:37
Wat heeft hij dan begrepen en waarom wil geen ex nog iets met hem te maken hebben?

Heb je zijn exen gesproken omdat je zo goed begrijpt waarom ze zich zo gekwetst voelen? Ik snap er eigenlijk niks van al heb ik wel een donkerbruin vermoeden..
Ik zou hem ook maar negeren, zoveel exen met en zonder kinderen die niks meer van hem willen weten is echt niet normaal imho.
Hij is zich ervan bewust dat hij erg hard kan reageren. Soms hoor ik hem ruzie maken met zijn ex over het zien van de kinderen. Ik vertel hem dan dat hij op deze manier geen medewerking hoeft te verwachten van zijn ex, als hij zo hard tegen haar doet en haar lelijke verwijten maakt. Dat heeft hem wel tot het inzicht gebracht dat hij anders moet reageren, ook al doet of zegt zij iets wat hem niet aanstaat. Hierdoor gaat het wel beter tussen hen en ziet hij zijn kinderen weer vaker. Als hij het ergens moeilijk mee heeft of ruzie zoekt met me, vervalt hij ook in harde woorden en verwijten. Ik vertrek dan. Ik luister er geen seconde langer naar dan nodig omdat ik weet dat het niet de waarheid is, omdat ik mezelf geen complex wil laten aanpraten en omdat hij nadien altijd spijt heeft van zijn harde reactie. Zoals al eerder geschreven, is hij in een boze bui niet voor rede vatbaar. Als hij weer een beetje normaal doet is het dus wel weer erg gezellig. De gezellige momenten waren tot dusver vaker dan de ongezellige, maar de ongezellige beginnen nu bij mij wel hun tol te eisen.
Dreamglasses schreef:
11-06-2019 17:44
Dat het minder geworden is, zegt niet dat hij een compleet ander mens gaat worden.
Houd er rekening mee dat je nog vaak te horen krijgt dat hij niet gediend is van uitjes met vriendinnen, blikken van andere mannen, vriendschapsuitnodigingen via social media van andere mannen, te korte rokjes van jou, tattooos op de verkeerde plek, bikini' s dragen, het strand sowieso, "gezellige" etentjes met andere stellen (waarvan de man de heeeele tijd weer naar jou zat te staren), alleen winkelen door jou, alleen een Netflix serie kijken, etc etc etc

Deze man kán niet echt liefhebben, ook al doet hij misschien zijn best op dit moment.

Hij weet gewoon niet hoe een normale relatie werkt. En dat gaat hij ook niet binnen een jaar leren ofzo.

Ook als je het uitmaakt, heb je vaak verdriet. En blijf je je vaak afvragen: "heb ik het juiste besluit genomen?" In dit geval zou het antwoord zijn: ja, het juiste besluit.
Alleen winkelen, netflixen, uit eten met vriendinnen of wat ik draag, daar bemoeit hij zich niet mee en dat hoeft hij ook zeker niet te proberen. Het gaat enkel om andere mannen, die hij kort, lang, dik, dun, kaal, lelijk, oud, maakt niet uit, als een bedreiging ziet. Kennelijk is zijn eigenwaarde nogal laag?
Asterid81 schreef:
11-06-2019 16:37
Ik smoor dit in de kiem door te vertrekken en hem met zijn gechagrijn achter te laten. De radiostilte komt van mijn kant uit eigenlijk. Totaal niet hoe ik ben en ik hoe ik het zou willen, maar dit is wel het enige wat hem doet beseffen dat hij zich als een lul gedraagt. In zo'n jaloerse bui bij hem ruzie blijven maken leidt alleen maar tot lelijke woorden en beledigingen. Hij is op zo'n moment niet voor rede vatbaar en redeneert alleen vanuit zijn eigen pijn en zijn eigen behoeftes. Hij hoort dan totaal niet wat ik zeg. Maargoed, ik wil dus niet steeds met ruzie vertrekken, want ik heb daar last van, ben er dan verdrietig over, durf mijn berichten niet te lezen of sowieso mijn telefoon aan te zetten uit angst dat hij nog wat lelijks erachteraan gestuurt heeft. Als hij weer gekalmeerd is, ziet hij wel in hoe lullig hij gedaan heeft en is hij blij dat ik zoveel geduld en begrip heb, maar ergens moet het wel tot iets gaan leiden. Ik heb hem al eens gezegd dat dit iets is waaraan hij/wij moeten werken, omdat een relatie met een andere vrouw dit echt niet op gaat lossen. Ik weet dat het niet aan mij ligt. Hij wilde dit toen wel, maar het is er door drukte van zijn werk en gedoe met de omgangsregeling met zijn kinderen niet van gekomen.

Ik houd erg veel rekening met zijn omstandigheden. Het afgelopen weekend had ik voorgesteld en geboekt, juist om even wat leuks te doen samen en even zijn sores te kunnen vergeten. En dan is een hoop jaloers gezeik hetgene wat je ervoor terugkrijgt. Ik denk dat dat me extra steekt daarom. Ik merk gewoon dat ik naast heel verdrietig ook wel heel erg boos en gefrustreerd ben over dat hij wat een leuk weekend had moeten zijn, op deze manier zo verpest.
Ik denk bij ‘in de kiem smoren’ meer aan het moment waarop hij naar adem hapt om te beginnen te zeiken, direct nadat jij iemand 2 kussen hebt gegeven. Op zo’n moment moet je iemand onderbreken en de keuze voorleggen: “jij gaat nu even tot 10 tellen of ik ga naar huis.”

Maar goed. Lees je eigen post terug. Dit is niet normaal hoor. Ik zou zo niet willen en kunnen leven. Er is geen enkele positieve eigenschap te verzinnen die dit compenseert. Dit is (wordt) een manier van leven. Maak dat je weg komt.
Alle reacties Link kopieren
En als je doorgaat met hem ben je straks een kromlopend vogeltje, schuw voor iedere man die misschien kijkt, bang of je het wel goed doet of dat je de silent treatment krijgt.
In een normale relatie gun je elkaar dingen en gaat het niet om 'wraak en 'schuld.
Lastig, maar diep in je hart weet je al dat dit het niet gaat worden. Ieder mens heeft goede kanten, maar hij heeft behoorlijk wat slechte kanten, en neem maar van mij aan, die slechte kanten gaan steeds vaker naar voren komen.

Ik zou voor mijzelf kiezen. Er zijn stukken leukeren mensen. Je wilt toch niet een leven vol drama?
zimi schreef:
11-06-2019 17:51
Wanneer leer jij van je fouten dan? Hoe vaak heeft het cirkeltje van jaloezie, ruzie, negeren en weer samen zijn zich voor gedaan? Kun je die tellen of ben je de tel inmiddels kwijt?
De reden dat ik hier mijn hart lucht is ook omdat mijn vriendinnen dit al tig keer gehoord hebben inderdaad. Mijn ouders en vriendinnen kunnen het niet meer aanzien. Waarom geloof ik (teveel?!) in het goede van mensen? Mijn focus ligt heel erg op al zijn leuke en mooie eigenschappen, op de positieve momenten samen, op alle leuke dingen die we doen en meemaken. Bij hem ligt de focus op de keren dat ik berichten kreeg of met mensen sprak die hem niet aanstonden (exen of mensen die interesse toonden of zelfs mijn oom of goede vriend die weleens een schunnige mop doorstuurde. Dat soort contact kan hij niet mee omgaan en vond hij veel te ver gaan (vooral schunnige moppen of praatjes, hoewel hij die zelf ook weleens ontving van vriendinnen). Dit soort contacten behoren al sinds vorig jaar tot het verleden, maar af en toe vindt hij het kennelijk leuk om zichzelf daar weer mee te kastijden en dan te zwelgen in zelf-medelijden.
Wil jij straks ook een ex met kinderen zijn ?
Alle reacties Link kopieren
Het beste lijkt me, is om ervoor te zorgen zelf zo snel mogelijk een ex te worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven