Relaties
alle pijlers
Hoe vaak op bezoek bij oma's?
zondag 9 augustus 2009 om 13:40
Ik ben absoluut gezegend, want ik heb nog twee oma's. De een een tikje dement, de ander wat slecht ter been, maar ze wonen allebei nog zelfstandig en ook behoorlijk bij mij in de buurt.
En ze hebben natuurlijk graag hun kleinkinderen op visite, en daar ben ik er een van. Meestal ga ik zo'n 1x per maand langs. Als ze ziek zijn wat vaker, en nu mn ouders op vakantie zijn (die normaal wekelijks langsgaan) ga ik iedere week.
Maar is dat nou voldoende of ben ik een slechte kleindochter? Ik vind het soms best lastig om tijd te vinden om langs te gaan, helemaal omdat oma-dement absoluut niet meer dan 1 ding per dag wil doen (en dat de huishoudhulp langs komt is al een ding, dus dan kan ze niet nog een andere afspraak maken) en omdat oma-slecht-ter-been een behoorlijk druk sociaal leven heeft en ook lang niet altijd kan op de momenten dat ik tijd heb.
Ik wip dus nooit zomaar even bij m'n oma's langs, dan sta ik 9 van de 10 keer voor een dichte deur.
Bellen gaat ook niet zo goed, omdat mijn oma's kennelijk van een generatie zijn waarin bellen Vreselijk Duur en Ingewikkeld was. Ze gaan altijd wat harder praten (om de afstand te overbruggen?) en het is nooit echt babbelen, maar eerder zakelijk belangrijke informatie uitwisselen. Daarna hangen ze snel weer op.
Maar als ik dan bij mn oma's ben zeggen ze altijd dat ze me toch zo weinig spreken en zien! En dan voel ik me een tikje schuldig.
Verwaarloos ik mijn oma's of zijn het gewoon ingewikkelde ouwetjes? (dit niet denigrerend maar lief bedoeld hoor)
Hoe vaak bezoeken jullie je grootouders, als je ze nog hebt?
En ze hebben natuurlijk graag hun kleinkinderen op visite, en daar ben ik er een van. Meestal ga ik zo'n 1x per maand langs. Als ze ziek zijn wat vaker, en nu mn ouders op vakantie zijn (die normaal wekelijks langsgaan) ga ik iedere week.
Maar is dat nou voldoende of ben ik een slechte kleindochter? Ik vind het soms best lastig om tijd te vinden om langs te gaan, helemaal omdat oma-dement absoluut niet meer dan 1 ding per dag wil doen (en dat de huishoudhulp langs komt is al een ding, dus dan kan ze niet nog een andere afspraak maken) en omdat oma-slecht-ter-been een behoorlijk druk sociaal leven heeft en ook lang niet altijd kan op de momenten dat ik tijd heb.
Ik wip dus nooit zomaar even bij m'n oma's langs, dan sta ik 9 van de 10 keer voor een dichte deur.
Bellen gaat ook niet zo goed, omdat mijn oma's kennelijk van een generatie zijn waarin bellen Vreselijk Duur en Ingewikkeld was. Ze gaan altijd wat harder praten (om de afstand te overbruggen?) en het is nooit echt babbelen, maar eerder zakelijk belangrijke informatie uitwisselen. Daarna hangen ze snel weer op.
Maar als ik dan bij mn oma's ben zeggen ze altijd dat ze me toch zo weinig spreken en zien! En dan voel ik me een tikje schuldig.
Verwaarloos ik mijn oma's of zijn het gewoon ingewikkelde ouwetjes? (dit niet denigrerend maar lief bedoeld hoor)
Hoe vaak bezoeken jullie je grootouders, als je ze nog hebt?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 9 augustus 2009 om 15:24
Ik heb nog een opa en oma, en die wonen 2,5 uur rijden bij mij vandaan. Ze zijn nog onder de 80, en allebei nog erg gezond eigenlijk. Ze doen allebei vrijwilligerswerk, en gaan vaak op reis.
Ik zie ze niet heel vaak, maar heb altijd ver weg gewoond, dus ben dat ook niet gewend. Ze komen regelmatig naar verjaardagen van mij of mijn broertjes en zusjes, en ik ben er ook op hun verjaardagen. Verder elk jaar met Pasen, en dan slapen we er met de hele familie een paar nachtjes.
Deze zomer ben ik er gaan logeren met mijn kinderen, dat was erg gezellig.
Ik zie ze niet heel vaak, maar heb altijd ver weg gewoond, dus ben dat ook niet gewend. Ze komen regelmatig naar verjaardagen van mij of mijn broertjes en zusjes, en ik ben er ook op hun verjaardagen. Verder elk jaar met Pasen, en dan slapen we er met de hele familie een paar nachtjes.
Deze zomer ben ik er gaan logeren met mijn kinderen, dat was erg gezellig.
zondag 9 augustus 2009 om 15:35
quote:fleurtje schreef op 09 augustus 2009 @ 14:01:
[...]
Ouderdom vreselijk? Wat een onzin.
Hopelijk kom je daar zelf nog eens achter, maar van jou had ik ook geen menselijke reactie verwacht.
Hopelijk snap je nu waarom je beter af bent bij je eigen mensen
Ik heb één oma, en die zie ik eens in de zoveel maanden, ik bel haar wel vaker.
Zou ik vaker willen? Ja. Gaat vaker lukken? Nee, niet echt.
[...]
Ouderdom vreselijk? Wat een onzin.
Hopelijk kom je daar zelf nog eens achter, maar van jou had ik ook geen menselijke reactie verwacht.
Hopelijk snap je nu waarom je beter af bent bij je eigen mensen
Ik heb één oma, en die zie ik eens in de zoveel maanden, ik bel haar wel vaker.
Zou ik vaker willen? Ja. Gaat vaker lukken? Nee, niet echt.
zondag 9 augustus 2009 om 15:38
quote:Whoosh schreef op 09 augustus 2009 @ 15:04:
[...]
Ouderdom kan heel vreselijk zijn. Ik zie het nu aan mijn oma van 88 jaar. Een vrouw die vroeger heel netjes en schoon op zichzelf was. Huis altijd netjes en schoon. En nu is ze incontinent en haalt zelf met haar handen de poep uit haar luier. Doet mij echt heel veel pijn om haar zo te zien en voor mijn moeder is dit ook vreselijk.
Ik ga gelukkig binnenkort weer wat dichter in de buurt wonen, dus zal ik haar wel weer wat vaker gaan bezoeken.
Een mooi bejaardenhuis/spullen/dagjes uit zeggen niks over het verdriet dat vele mensen hebben. Afhankelijk zijn van een ander is afschuwelijk, eenzaamheid vreselijk. Is een bekend probleem waar vele ouderen mee kampen en dan alles kwijt willen aan een thuishulp, want zoon/dochter/kleinkind zien ze bijna nooit.
Te triest...
[...]
Ouderdom kan heel vreselijk zijn. Ik zie het nu aan mijn oma van 88 jaar. Een vrouw die vroeger heel netjes en schoon op zichzelf was. Huis altijd netjes en schoon. En nu is ze incontinent en haalt zelf met haar handen de poep uit haar luier. Doet mij echt heel veel pijn om haar zo te zien en voor mijn moeder is dit ook vreselijk.
Ik ga gelukkig binnenkort weer wat dichter in de buurt wonen, dus zal ik haar wel weer wat vaker gaan bezoeken.
Een mooi bejaardenhuis/spullen/dagjes uit zeggen niks over het verdriet dat vele mensen hebben. Afhankelijk zijn van een ander is afschuwelijk, eenzaamheid vreselijk. Is een bekend probleem waar vele ouderen mee kampen en dan alles kwijt willen aan een thuishulp, want zoon/dochter/kleinkind zien ze bijna nooit.
Te triest...
zondag 9 augustus 2009 om 15:41
zondag 9 augustus 2009 om 15:59
quote:fleurtje schreef op 09 augustus 2009 @ 15:41:
[...]
God BE, wat ben jij toch dom.
Maar het zegt genoeg over hoe jij ouderen ziet en hoe je met ze omgaat (en tegen ze aan kijkt). Nee, ik zou ook geen oudere in jouw omgeving willen zijn.
Wat is eigenlijk 'mijn eigen mensen'?Je joego's
[...]
God BE, wat ben jij toch dom.
Maar het zegt genoeg over hoe jij ouderen ziet en hoe je met ze omgaat (en tegen ze aan kijkt). Nee, ik zou ook geen oudere in jouw omgeving willen zijn.
Wat is eigenlijk 'mijn eigen mensen'?Je joego's
Ja, dat vind ik echt.
zondag 9 augustus 2009 om 16:03
Oh, maar mijn joego's zorgen heel goed voor hun ouders. Als ik een klus heb, kan ik bellen wat ik wil, maar als een van hun ouders iets mankeert, gaan die toch écht voor.
Polen hechten daar iets minder belang aan, dus die heb ik gelukkig altijd op de reservebank zitten (al verlaten die nu ook een voor een het land, dankzij de recessie). Dus mocht iemand nog een groep weten die niet veel last heeft van normen en waarden en die bovendien niet vies is van een goeie klus hier en daar...
Polen hechten daar iets minder belang aan, dus die heb ik gelukkig altijd op de reservebank zitten (al verlaten die nu ook een voor een het land, dankzij de recessie). Dus mocht iemand nog een groep weten die niet veel last heeft van normen en waarden en die bovendien niet vies is van een goeie klus hier en daar...
zondag 9 augustus 2009 om 16:23
Ik vind je zorgzaam genoeg hoor! Zeker als je oma's niet aan 'verpieteren' zijn, maar nog andere dingen in hun leven hebben is 1x per maand, en soms vaker, prima.
Ik ging, toen mijn opa nog leefde, 1x in de 4 weken naar hem toe, vond hij prachtig maar we hadden elkaar niet zoveel te vertellen.
Hij zat in een bejaardenhuis waar hij veel werd bezig gehouden en hij wilde graag pronken dat hij bezoek had van zijn kleindochter, dus ik ging regelmatig erheen als ik wist dat er een bijeenkomst was.
Mijn broers gingen nooit, maar zagen hem alleen op verjaardagen.
Ik ging, toen mijn opa nog leefde, 1x in de 4 weken naar hem toe, vond hij prachtig maar we hadden elkaar niet zoveel te vertellen.
Hij zat in een bejaardenhuis waar hij veel werd bezig gehouden en hij wilde graag pronken dat hij bezoek had van zijn kleindochter, dus ik ging regelmatig erheen als ik wist dat er een bijeenkomst was.
Mijn broers gingen nooit, maar zagen hem alleen op verjaardagen.
WTF?
