Relaties
alle pijlers
Hoe was het voor jou als kind op te groeien in twee werelden
dinsdag 24 september 2019 om 06:20
Ik zou graag reacties willen zien van kinderen van gescheiden ouders die hele verschillende levensopvattingen hebben.
Ik ben 18 jaar getrouwd geweest en heb twee kinderen (meisje 11, jongen 16). Ik ben 5 jaar geleden gescheiden, we hadden nooit veel argumenten, maar kregen meer en meer verschillende opvatting over het leven.
Onschuldige dingen zoals ik werd vegatarier en hij eet vlees waren op te lossen. Maar zijn rechtse kijk op het leven werd extremer.
We gingen vriendschappelijk onze eigen weg. We hebben elkaar zo'n twee jaar lang zijdelings bijgestaan met bijvoorbeeld medische dingen, helpen verhuizen etc. We wilden altijd dat de kinderen beiden ouders hadden en minimaal in twee werelden moesten leven.
Sinds een paar jaar is dit veranderd. Hij is extreem rechts aan het denken en vertelt de kinderen dat Hitler goede dingen deed. Hij gelooft niet in een veranderd klimaat en heeft onlangs tegen mijn dochter gezegd dat als ze nog een keer het klimaat noemt hij al haar devices afneemt en ze voortaan niet meer met hem mee mag in de auto.
Hij laat de kinderen alles kijken en eten wat ze willen. Dit heeft er een half jaar geleden toegeleid dat mijn 16 jarige zoon nu niet meer bij mij woont, maar bij zijn vader. Want die zeurt niet als hij uren op zijn computer/telefoon zit. Die zeurt niet over groenten eten, en die is tenmiste vol begrip dat hij het leger in wilt.
Mijn dochter ziet films en shows die echt niet geschikt zijn voor een 11 jarige.
Mijn strategie zover is dat ik tegen mijn dochter heb gezegd dat iedereen zijn eigen opvattingen heeft en dat het belangrijk is een eigen mening te vormen. Gezegd dat haar vader denkt dat Hitler goede dingen deed, waar ik het tegenovergestelde denk. Ik heb haar de film "De jongen in de gestreepte pyjama" laten zien. Ze was woedend dat ze dat 'moest zien', maar ik dacht dat het goed was haar een idee te geven.
Ze mag niet meer vertellen van haar vader wat ze in de week doet dat ze bij hem is. Een volledige spreekverbod.
Het breekt mijn hart. Ik zou graag willen horen van kinderen die zo zijn opgegroeid wat ik als moeder kan doen? Ik voel me zo machteloos. En als ik haar dan hoor zeggen dat ze haar schoolwerkstuk over tweede wereld oorlog wil maken en haar haar vaders ideen wil opschrijven.... Ze mag bij mij ook bepaalde dingen niet zien, en dan zegt ze elke keer hoe dat bij haar vader wel mag. Ik ben zo bang dat ze er ook voor kiest bij hem te gaan wonen.
Hoe kan ik haar opvoeden zonder haar te verliezen? Hoe kan ik haar meer rust geven? Hoe was het voor jullie?
Dank.
Ik ben 18 jaar getrouwd geweest en heb twee kinderen (meisje 11, jongen 16). Ik ben 5 jaar geleden gescheiden, we hadden nooit veel argumenten, maar kregen meer en meer verschillende opvatting over het leven.
Onschuldige dingen zoals ik werd vegatarier en hij eet vlees waren op te lossen. Maar zijn rechtse kijk op het leven werd extremer.
We gingen vriendschappelijk onze eigen weg. We hebben elkaar zo'n twee jaar lang zijdelings bijgestaan met bijvoorbeeld medische dingen, helpen verhuizen etc. We wilden altijd dat de kinderen beiden ouders hadden en minimaal in twee werelden moesten leven.
Sinds een paar jaar is dit veranderd. Hij is extreem rechts aan het denken en vertelt de kinderen dat Hitler goede dingen deed. Hij gelooft niet in een veranderd klimaat en heeft onlangs tegen mijn dochter gezegd dat als ze nog een keer het klimaat noemt hij al haar devices afneemt en ze voortaan niet meer met hem mee mag in de auto.
Hij laat de kinderen alles kijken en eten wat ze willen. Dit heeft er een half jaar geleden toegeleid dat mijn 16 jarige zoon nu niet meer bij mij woont, maar bij zijn vader. Want die zeurt niet als hij uren op zijn computer/telefoon zit. Die zeurt niet over groenten eten, en die is tenmiste vol begrip dat hij het leger in wilt.
Mijn dochter ziet films en shows die echt niet geschikt zijn voor een 11 jarige.
Mijn strategie zover is dat ik tegen mijn dochter heb gezegd dat iedereen zijn eigen opvattingen heeft en dat het belangrijk is een eigen mening te vormen. Gezegd dat haar vader denkt dat Hitler goede dingen deed, waar ik het tegenovergestelde denk. Ik heb haar de film "De jongen in de gestreepte pyjama" laten zien. Ze was woedend dat ze dat 'moest zien', maar ik dacht dat het goed was haar een idee te geven.
Ze mag niet meer vertellen van haar vader wat ze in de week doet dat ze bij hem is. Een volledige spreekverbod.
Het breekt mijn hart. Ik zou graag willen horen van kinderen die zo zijn opgegroeid wat ik als moeder kan doen? Ik voel me zo machteloos. En als ik haar dan hoor zeggen dat ze haar schoolwerkstuk over tweede wereld oorlog wil maken en haar haar vaders ideen wil opschrijven.... Ze mag bij mij ook bepaalde dingen niet zien, en dan zegt ze elke keer hoe dat bij haar vader wel mag. Ik ben zo bang dat ze er ook voor kiest bij hem te gaan wonen.
Hoe kan ik haar opvoeden zonder haar te verliezen? Hoe kan ik haar meer rust geven? Hoe was het voor jullie?
Dank.
Those who mind don't matter, and those who matter don't mind
woensdag 25 september 2019 om 01:59
vivautrecht85 schreef: ↑24-09-2019 23:11niet alle reacties hoeven per se een constructief advies aan TS te bevatten.
Dat lijkt mij ook vivautrecht85, maar inmiddels beginnen sommige reacties hier mij wel de keel uit de hangen. Er is verschil tussen niet constructief advies geven en in het geheel niet constructief zijn.
@TO: Misschien is het nog een idee om met je ex een duidelijk gesprek te hebben: Het goedvinden van Hitler's daden zijn bepaald geen dingen waarvan jij het goed vindt dat hij dat jullie kids meegeeft. Zeg dat je wat betreft toch een duidelijk verschil van inzicht hebt en je hier oprecht zorgen over maakt. Net als over het 'spreekverbod.' Blijft een lastig probleem, maar ik denk toch dat ik zou blijven vechten voor het -al dan niet via instanties- toch wel overduidelijk maken dat er verschil is tussen bepaalde 'gewone' inzichten en het goedkeuren van massamoord. Dat daar voor jou de grens lig.
Sterkte.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
woensdag 25 september 2019 om 04:49
Suari, ik woon momenteel in het buitenland, weet dus niet wat er op NL tv speelt (overigens als je denkt dat iedereen dit weet, waarom dan adviseren op het forum???). Anyway.
argentovivo, ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Maar met hem praten is onmogelijk. Het is al moeilijk om mijn mond te houden als mijn dochter soms iets verteld wat hij heeft gezegd of gedaan, want als ik hem er op aan zou spreken dan weet hij dat zij het me verteld heeft.
argentovivo, ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Maar met hem praten is onmogelijk. Het is al moeilijk om mijn mond te houden als mijn dochter soms iets verteld wat hij heeft gezegd of gedaan, want als ik hem er op aan zou spreken dan weet hij dat zij het me verteld heeft.
Those who mind don't matter, and those who matter don't mind
woensdag 25 september 2019 om 05:12
Hem zeggen wat jij er van vindt heeft helemaal geen zin. Hij weet namelijk echt wel wat jij er van vindt en hij is het er overduidelijk niet mee eens.
Het enige wat je kan doen is je dochter rustig, kort en neutraal uitleggen hoe jij over iets denkt als zij er over begint.
Naast natuurlijk het meegeven van jouw normen en waarden in zijn algemeenheid.
Het enige wat je kan doen is je dochter rustig, kort en neutraal uitleggen hoe jij over iets denkt als zij er over begint.
Naast natuurlijk het meegeven van jouw normen en waarden in zijn algemeenheid.
woensdag 25 september 2019 om 05:20
Hier ook 2 kinderen die in compleet andere werelden leven bij mij en hun vader. Vader heeft ook andere opvattingen over zo’n beetje alles. Soms is het een mooie ingang tot een goed gesprek en soms vind ik het kwetsend.
Ik heb me er (meestal) inmiddels bij neergelegd dat het nu eenmaal zo is dat de kinderen ook blootgesteld worden aan zijn (extreme) gedachtengoed en heb genoeg vertrouwen in mijn kinderen dat ze er uiteindelijk zelf wel een weg in zullen vinden.
Ik heb me er (meestal) inmiddels bij neergelegd dat het nu eenmaal zo is dat de kinderen ook blootgesteld worden aan zijn (extreme) gedachtengoed en heb genoeg vertrouwen in mijn kinderen dat ze er uiteindelijk zelf wel een weg in zullen vinden.
woensdag 25 september 2019 om 05:39
Vertel een puber dat hij iets niet mag (gamen, het leger in, luisteren naar de boreale praat van z’n vader), en je kan er vergif op innemen dat hij het zeker doet. Bovendien lijkt het leger me niet eens zo’n onverstandige beroepskeuze voor iemand die nu zonder regels leeft en te veel voor een scherm zit, maar dat terzijde.
TO, ik zou vooral blijven benadrukken dat je er echt anders over denkt, maar niet je kinderen vertellen dat ze iets niet mogen vinden. Je kan het helaas niet tegenhouden en ook niet hun hoofden controleren en reguleren (helaas). Wanneer je verhalen leest van mensen die heel extreem zijn geweest, dan valt doorgaans op dat ze eruit konden stappen omdat ze een alternatief netwerk hadden om op terug te vallen, namelijk familie en vrienden die voor hen klaarstonden.
Ik snap dat je hier totaal niet blij van wordt, maar meer kun je niet doen. Jeugdzorg werd geopperd, maar die kunnen bijv nu ook niet ingrijpen in salafistische gezinnen waarvan de kinderen thuisonderwijs krijgen en niet naar school gaan. Het lijkt me sterk dat ze hier wel op zullen acteren.
TO, ik zou vooral blijven benadrukken dat je er echt anders over denkt, maar niet je kinderen vertellen dat ze iets niet mogen vinden. Je kan het helaas niet tegenhouden en ook niet hun hoofden controleren en reguleren (helaas). Wanneer je verhalen leest van mensen die heel extreem zijn geweest, dan valt doorgaans op dat ze eruit konden stappen omdat ze een alternatief netwerk hadden om op terug te vallen, namelijk familie en vrienden die voor hen klaarstonden.
Ik snap dat je hier totaal niet blij van wordt, maar meer kun je niet doen. Jeugdzorg werd geopperd, maar die kunnen bijv nu ook niet ingrijpen in salafistische gezinnen waarvan de kinderen thuisonderwijs krijgen en niet naar school gaan. Het lijkt me sterk dat ze hier wel op zullen acteren.
woensdag 25 september 2019 om 06:51
Elastiekje22; knap dat je het kunt, ik kan het wel meeste van de tijd, maar merk ook dat ik veel meer toelaat dan ik zou willen uit angst dat ze naar haar vader gaat.
LauraRoar; helemaal mee eens, het is gewoon lastig om de grens te leggen, de balans te vinden tussen vrijheid en regels.
Ik ben het er mee eens dat het leger een goede optie is op sommige vlakken, maar het is wel een keuze die de rest van je leven beinvloed. Bovendien heb ik uit ervaring gezien (ex is ex militair) wat de gevolgen mentaal kunnen zijn.
LauraRoar; helemaal mee eens, het is gewoon lastig om de grens te leggen, de balans te vinden tussen vrijheid en regels.
Ik ben het er mee eens dat het leger een goede optie is op sommige vlakken, maar het is wel een keuze die de rest van je leven beinvloed. Bovendien heb ik uit ervaring gezien (ex is ex militair) wat de gevolgen mentaal kunnen zijn.
Those who mind don't matter, and those who matter don't mind
woensdag 25 september 2019 om 07:32
Ben hier nog wel benieuwd naar.vivautrecht85 schreef: ↑24-09-2019 22:44Ik denk dat Phineas niet bedoelt dat jij een spreekverbod hebt opgelegd maar dat er een reden is waarom je ex dat heeft gedaan. Dus bijvoorbeeld omdat jij heftig reageerde op iets dat je dochter vertelde, ik noem maar een mogelijkheid.
En wie verandert je ex in een vegetariër?
woensdag 25 september 2019 om 07:56
Dank voor de uitnodiging om alle posts nog eens terug te lezen (pfff) en dan te realiseren dat ik het verkeerd gelezen had, want ik begrijp nu dat de zin ' zijn vegatarism zou TO moeten aanspreken' op Hilters dieet voorkeur sloeg en niet op mijn ex.
Those who mind don't matter, and those who matter don't mind
woensdag 25 september 2019 om 08:02
Ja dat lok je wel een beetje uit als je anderen op een bepaalde toon beticht van slecht lezen.
Verder eens met de tip om hulp te zoeken. Niet met het doel om iets aan je ex' gekkigheid te doen maar meer hoe je er zelf mee om kunt gaan. Vooral met het spreekverbod want dat is bizar. Echt van de gekke om niks te mogen weten over wat je kinderen een deel van de tijd meemaken. Ben bang dat er juridisch niks aan te doen is, maar ik zou er zeker een goed gesprek voor over hebben. Gewoon met open vizier vragen naar de achtergrond van dit verbod en hoe jullie samen een weg kunnen vinden waarin kinderen open kunnen en durven zijn.
woensdag 25 september 2019 om 08:04
Ja dat dus. Wellicht daarnaast ookmet een professional samen in gesprek.boebezoebe schreef: ↑25-09-2019 07:56Kun je anders ergens terecht voor professionele ondersteuning om hier mee om te gaan?
woensdag 25 september 2019 om 09:39
Er is momenteel een heftig politiek spanningsveld rondom links/rechts, het klimaat etc. en daar raken we aan gewend, dus dat soort discussies vinden we al snel 'normaal'.
Maar als de ene ouder van de andere ouder geen invloed meer mag hebben op de denkbeelden van de kinderen dan is dat niet normaal. Het gaat er niet om wie van de ouders er gelijk heeft, het gaat om de buitensluiting.
Sjoukje Drenth Bruintjes is exit counselor op het gebied van dwingende groepen en sektes. Zij heeft het in haar voorlichting over het 'wegvallen van toetsstenen'. Als familieleden, vrienden en omstanders die andere denkbeelden hebben worden buitengesloten / de mond gesnoerd, dan is de situatie risicovol.
Mijn ervaring is dat het lastiger is om hulp te zoeken / begrepen te worden als je je in een minder extreme situatie bevindt. Dit is complexe materie. Van hardcore sekteproblematiek of radicalisering slaan mensen wel aan, maar in het grijze gebied is ook veel gaande.
Als je als buitengesloten ouder onzeker wordt en geen goede reactie kan geven op een situatie die nu nog niet extreem is, kan de situatie verslechteren en extremer worden. Niks mis met informatie en steun in een vroeg stadium.
https://www.landelijksteunpuntextremism ... -zoek-hulp
http://www.ontmaskermanipulatie.nl/onde ... e-groepen/
http://www.ontmaskermanipulatie.nl/zelftest/
Maar als de ene ouder van de andere ouder geen invloed meer mag hebben op de denkbeelden van de kinderen dan is dat niet normaal. Het gaat er niet om wie van de ouders er gelijk heeft, het gaat om de buitensluiting.
Sjoukje Drenth Bruintjes is exit counselor op het gebied van dwingende groepen en sektes. Zij heeft het in haar voorlichting over het 'wegvallen van toetsstenen'. Als familieleden, vrienden en omstanders die andere denkbeelden hebben worden buitengesloten / de mond gesnoerd, dan is de situatie risicovol.
Mijn ervaring is dat het lastiger is om hulp te zoeken / begrepen te worden als je je in een minder extreme situatie bevindt. Dit is complexe materie. Van hardcore sekteproblematiek of radicalisering slaan mensen wel aan, maar in het grijze gebied is ook veel gaande.
Als je als buitengesloten ouder onzeker wordt en geen goede reactie kan geven op een situatie die nu nog niet extreem is, kan de situatie verslechteren en extremer worden. Niks mis met informatie en steun in een vroeg stadium.
https://www.landelijksteunpuntextremism ... -zoek-hulp
http://www.ontmaskermanipulatie.nl/onde ... e-groepen/
http://www.ontmaskermanipulatie.nl/zelftest/
woensdag 25 september 2019 om 09:42
Niet doen! Blijven vasthouden aan jouw eigen opvoeding. Mijn zoon zegt ook wel eens dat hij liever bij papa wil wonen (lees: wil gamen zonder beperking). Ik geef dan aan dat als hij echt liever bij papa wil wonen hij dat uiteraard mag. Ik leg dan ook uit waarom ik hem niet onbeperkt laat gamen. Hij snapt inmiddels wel dat de manier van “opvoeden” van zijn vader leuk lijkt maar niet goed voor hem is.
woensdag 25 september 2019 om 09:51
Jij en je ex zitten inderdaad in een machtsstrijd om de kinderen. De manier waarop jij je hierboven verdedigd zegt genoeg.xxbrittxx schreef: ↑24-09-2019 11:39Dank voor alle reacties. Bij veel reacties kan ik zien dat ik eigenlijk niet genoeg informatie heb gegeven;
Mijn ex is een ex militair die er zeer extreme ideeen op nahoudt, het goedpraat dat de joden zijn vermoord. Het gaat hem niet om dat Duitsland nu goede autobanen heeft.
Ik heb geprobeerd met mijn zoon ‘minder streng’ te zijn. Maar ik kon simelweg niet aanzien dat mijn kinderen non stop op devices zitten, met geen restricties, wetende wat het mentaal, fysiek en emotioneel met ze doet (genoeg science om dit te bevestigen), ik zie het als mijn verantwoordelijkheid als ouder dit niet toe te laten.
En ja, ik heb haar the boy in the striped pyjamas laten zien, met leeftijd 12, ze is 11 en een half. Ik heb de film eerst zelf gekeken daarna reviews gelezen. Dat is een keer. Dat lijkt me anders dan het binge watching van seizoenen lang over drugs gebruik, sex, drugs, taal.
Ik dwing mijn kinderen niet vegetarisch (weet niet waar de vegan vandaan komt), soms eten ze maaltijden zonder vlees, maar vaak genoeg kook ik twee
Ik heb zelf niet het idee dat ik dwingend ben, maar de opmerking dat kinderen niet zomaar bij andere ouder wonen heeft me wel aan t denken gezet. Ik heb overigens goed contact met mijn zoon, maar hij woont hier niet meer (zijn vader woont om de hoek).
Ik ben ongetwijfeld dingen vergeten om op te reageren, maar kan niet alles onthouden....
Bedankt ik ieder geval
woensdag 25 september 2019 om 10:33
Dank Nibbe, dit is waar ik het over heb. Maar inderdaad, zo weinig mensen het snappen! En dan zakt je bij reactie als dat van Sjaan de moed je in de schoenen. Een machtstrijd, serieus? Omdat ik het vreselijk vind dat mijn kinderen opgroeien met extreem rechtse opvattingen, dat ze niets mogen zeggen wat er daar gebeurd? En als mijn dochter met verhalen komt, kan ik er niet echt wat mee, want zij wordt dan aangepakt dat ze dingen heeft verteld.
De Sjaans op dit topic, en die andere die zei dat t een vechtschijding is, lees wat Nibbe schreef.
De Sjaans op dit topic, en die andere die zei dat t een vechtschijding is, lees wat Nibbe schreef.
Those who mind don't matter, and those who matter don't mind
woensdag 25 september 2019 om 10:38
Elastiekje22 dat probeer ik ook. Net zoals ik het probeer positief te zien dat de nieuwe vriendin van mijn 46 jarige ex pas 20 is, vier jaar ouder dan mijn zoon. En dan blijf ik maar zeggen dat ik blij ben dat de vriendin andere dingen in t leven van mijn dochter brengt die ik niet doe.
Maar soms wordt het allemaal een beetje veel, want dit kind zegt alles na wat mijn ex zegt en doet.
Maar soms wordt het allemaal een beetje veel, want dit kind zegt alles na wat mijn ex zegt en doet.
anoniem_390843 wijzigde dit bericht op 25-09-2019 10:40
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
7.50% gewijzigd
Those who mind don't matter, and those who matter don't mind
woensdag 25 september 2019 om 10:50
Dit staat toch los van elkaar?xxbrittxx schreef: ↑25-09-2019 10:38Elastiekje22 dat probeer ik ook. Net zoals ik het probeer positief te zien dat de nieuwe vriendin van mijn 46 jarige ex pas 20 is, vier jaar ouder dan mijn zoon. En dan blijf ik maar zeggen dat ik blij ben dat de vriendin andere dingen in t leven van mijn dochter brengt die ik niet doe.
Maar soms wordt het allemaal een beetje veel, want dit kind zegt alles na wat mijn ex zegt en doet.
Vader vindt dat hij goede redenen heeft nav jouw gedrag om dochter te verbieden bepaalde dingen te bespreken.
Jouw dochter krijgt er van langs als ze praat.
Jullie dochter zit maar mooi tussen jullie in.
Het nadeel van scheiden is dat je over een deel van het leven van je kinderen niet zoveel te zeggen hebt. En natuurlijk is het kut dat jouw kinderen ook normen en waarden meekrijgen die volledig tegen de jouwe ingaan. Het enige wat jij kan doen is nuchter en open blijven en zonder oordeel vertellen hoe jij iets ziet en waarom.
woensdag 25 september 2019 om 12:07
Klopt.
Dat geeft rust en veiligheid.
Als die normen en waarden je zo diep raken dat je je verward of onzeker gaat voelen (of je kinderen wilt beschermen), dan is de kans groot dat je eerst de strijd aangaat met die denkbeelden.
Discussie, vanuit angst handelen.
Daar moet je van loskomen, op eigen kracht of met goede (gespecialiseerde) hulp.
Een professional kan meteen een goede inschatting maken in hoeverre je zorgen terecht zijn.
Ik vind een forum daar niet geschikt voor.
woensdag 25 september 2019 om 21:09
Nibbe, ik ben t helemaal met je eens. Het forum heeft wel goede dingen gebracht. Jammer aan de ene kant dat zo weinig jongeren hebben verteld hoe ze iets soortgelijks hebben ervaren. Aan de andere kant veel reacties met inhoud. En het maakt t inderdaad helder dat professionele hulp de volgende stap is.
Those who mind don't matter, and those who matter don't mind
woensdag 25 september 2019 om 21:11
Ik denk dat hier weinig jongeren zijn. En co-ouderschap is pas de afgelopen 10 jaar een ‘gebruikelijk’ iets.xxbrittxx schreef: ↑25-09-2019 21:09Nibbe, ik ben t helemaal met je eens. Het forum heeft wel goede dingen gebracht. Jammer aan de ene kant dat zo weinig jongeren hebben verteld hoe ze iets soortgelijks hebben ervaren. Aan de andere kant veel reacties met inhoud. En het maakt t inderdaad helder dat professionele hulp de volgende stap is.
