Relaties
alle pijlers
Hoeveel relaties, hoe lang en reden dat het uitging
maandag 24 november 2008 om 00:39
Zomaar nieuwsgierig naar hoeveel (serieuze) relaties jullie gehad hebben en hoe lang ze duurde. Verder wat was bij jullie de reden dat het uit gegaan is?
Zelf 2 relaties en 1 kort durende verhouding. Laatste is door verkeerde samenloop van omstandigheden geëindigd, helaas.
1e relatie: van mijn (net) 15e tot mijn (bijna) 25e. Twee kinderen.
2e relatie: van mijn 25e tot 29e. Dit was een echte knipperlichtrelatie. Is heel vaak uitgegaan. Eén na laatste keer waren we enkele maanden uit elkaar.
Heb toen nog kort met een oud-collega een verhouding gehad. Ik noem het maar verhouding omdat het nooit is kunnen uitgroeien tot een echte relatie. 'k Hoorde toen zo weinig van hem (hij wilde eerst oude relatie volledig afgesloten hebben) en 2e ex bleef mij bellen, sms-en en langskomen dat ik hem toch weer een kans gegeven heb. Dit is nu een maand uit en ben nu helemaal klaar met hem en zijn gedrag.
Beide relaties zelf uitgemaakt.
1e: jaloers, enorm dominant, denigrerende en kleinerende opmerkingen in bijzijn van anderen, op alle fronten proberen dwars te zitten en meer dergelijk gedrag.
2e: ziekelijk maar dan ook echt ziekelijk jaloers met agressief gedrag en emotionele chantage/manipulatie wanneer ik het daarom weer eens uitmaakte. Zoals huilen en smeken, het leven had geen enkele zin meer zonder mij, hij zou zich doodrijden of overdosis willen nemen, steeds vertellen hoe slecht het nu wel niet met hem ging en dan vóóral de manier waarop hij dit bracht. Verder een hoop loze beloftes want hij verviel keer op keer terug in zijn oude gedrag. Ben daar nu dus echt echt echt klaar mee. Het meest stomme en naïeve aan mezelf vind ik nog wel dat ik notabene alleen maar zijn minnares was en dan toch dat gedrag van hem keer op keer pikte. Dit is echter een verhaal apart en zal ik nog wel eens posten in het 'minnaressen' topic
Zelf 2 relaties en 1 kort durende verhouding. Laatste is door verkeerde samenloop van omstandigheden geëindigd, helaas.
1e relatie: van mijn (net) 15e tot mijn (bijna) 25e. Twee kinderen.
2e relatie: van mijn 25e tot 29e. Dit was een echte knipperlichtrelatie. Is heel vaak uitgegaan. Eén na laatste keer waren we enkele maanden uit elkaar.
Heb toen nog kort met een oud-collega een verhouding gehad. Ik noem het maar verhouding omdat het nooit is kunnen uitgroeien tot een echte relatie. 'k Hoorde toen zo weinig van hem (hij wilde eerst oude relatie volledig afgesloten hebben) en 2e ex bleef mij bellen, sms-en en langskomen dat ik hem toch weer een kans gegeven heb. Dit is nu een maand uit en ben nu helemaal klaar met hem en zijn gedrag.
Beide relaties zelf uitgemaakt.
1e: jaloers, enorm dominant, denigrerende en kleinerende opmerkingen in bijzijn van anderen, op alle fronten proberen dwars te zitten en meer dergelijk gedrag.
2e: ziekelijk maar dan ook echt ziekelijk jaloers met agressief gedrag en emotionele chantage/manipulatie wanneer ik het daarom weer eens uitmaakte. Zoals huilen en smeken, het leven had geen enkele zin meer zonder mij, hij zou zich doodrijden of overdosis willen nemen, steeds vertellen hoe slecht het nu wel niet met hem ging en dan vóóral de manier waarop hij dit bracht. Verder een hoop loze beloftes want hij verviel keer op keer terug in zijn oude gedrag. Ben daar nu dus echt echt echt klaar mee. Het meest stomme en naïeve aan mezelf vind ik nog wel dat ik notabene alleen maar zijn minnares was en dan toch dat gedrag van hem keer op keer pikte. Dit is echter een verhaal apart en zal ik nog wel eens posten in het 'minnaressen' topic
maandag 24 november 2008 om 11:38
18: 14 maanden 'verkering' met een jongen die het niet zo nauw nam met het begrip trouw en het bijvoorbeeld niet erg vond dat ik niet welkom was bij het kerstdiner van zijn familie. Ik heb het uitgemaakt omdat ik vond dat hij te weinig voor me over had (en heb er nog steeds spijt van dat ik dat niet maanden eerder gedaan had). Al was de timing wel mooi: nadat ik heel zielig twee kerstdagen alleen had gezeten (mijn ouders waren op vakantie en ik had er helemaal op gerekend dat ik gewoon bij hem thuis zou mogen komen zoals ik wel vaker deed of dat hij mij gezelschap zou komen houden) heb ik het op de 27e uitgemaakt, op zijn verjaardag.
20-36: 16 jaar samengewoond met een man tot we teveel uit elkaar gegroeid waren. Lijmen hielp niet meer, daarvoor was er teveel gebeurd (vooral te veel drinken en keer op keer leugens van zijn kant). De liefde was gewoon op van mijn kant.
36: 11 maanden een relatie met een vrouw die beweerde polyamoreus te zijn maar in werkelijkheid vooral geilde op aandacht van zoveel mogelijk mannen en met jan en alleman het bed indook. Mijn eigenwaarde was in die periode finaal de grond in geboord, dus ik ben nog steeds blij dat ik uiteindelijk de stap heb genomen om er een eind aan te maken, zeker nu ik weet wat ze me daarna allemaal nog geflikt heeft. Die wraakexercities achteraf lieten me in een diep dal belanden, waar ik (met behulp van familie en vrienden) gelukkig ook weer uitgekrabbeld ben.
37-nu: sinds 14 maanden een relatie met de allerliefste man die ik me kan wensen. We woonden bijna meteen samen en zijn na precies 1 jaar getrouwd. Capiman weet precies wat ik allemaal heb meegemaakt in vorige relaties en dus ook precies welke dingen ik niet (meer) zal accepteren. Ik kom meer voor mezelf op dan in het verleden en probeer ook meer om mijn gevoelens te delen. Hierdoor (en door Capiman natuurlijk) is dit een relatie zoals een relatie hoort te zijn: eerlijk, respectvol, liefdevol, afwisselend en toch tegelijkertijd ook heel vertrouwd en veilig. Voor mij geen ander meer!
20-36: 16 jaar samengewoond met een man tot we teveel uit elkaar gegroeid waren. Lijmen hielp niet meer, daarvoor was er teveel gebeurd (vooral te veel drinken en keer op keer leugens van zijn kant). De liefde was gewoon op van mijn kant.
36: 11 maanden een relatie met een vrouw die beweerde polyamoreus te zijn maar in werkelijkheid vooral geilde op aandacht van zoveel mogelijk mannen en met jan en alleman het bed indook. Mijn eigenwaarde was in die periode finaal de grond in geboord, dus ik ben nog steeds blij dat ik uiteindelijk de stap heb genomen om er een eind aan te maken, zeker nu ik weet wat ze me daarna allemaal nog geflikt heeft. Die wraakexercities achteraf lieten me in een diep dal belanden, waar ik (met behulp van familie en vrienden) gelukkig ook weer uitgekrabbeld ben.
37-nu: sinds 14 maanden een relatie met de allerliefste man die ik me kan wensen. We woonden bijna meteen samen en zijn na precies 1 jaar getrouwd. Capiman weet precies wat ik allemaal heb meegemaakt in vorige relaties en dus ook precies welke dingen ik niet (meer) zal accepteren. Ik kom meer voor mezelf op dan in het verleden en probeer ook meer om mijn gevoelens te delen. Hierdoor (en door Capiman natuurlijk) is dit een relatie zoals een relatie hoort te zijn: eerlijk, respectvol, liefdevol, afwisselend en toch tegelijkertijd ook heel vertrouwd en veilig. Voor mij geen ander meer!
maandag 24 november 2008 om 11:58
1e vriendje toen ik 18 was; dikke maatjes, droeg mij op handen, maar ik was gewoon niet echt gek op hem....
2e vriendje, toen was ik 19, zelfde verhaal, duurde denk ik 2 jaar.
Vriend 3, inclusief samenwonen, huis kopen; tja, durfde niet zo goed alleen te zijn, vond hem in het begin wel heel leuk, maar wist ook dat hij het niet voor mij was. Hij had meer aan mij, vwb je leven naar een wat hoger plan trekken, alles eruit halen, dan ik aan hem. Was gewoon niet echt gek op hem, keek niet tegen hem op, had te weinig respect voor hem. Relationeel gezien waren we er wel echt voor elkaar, en we hadden het ook gezellig enzo, hij droeg mij ook op handen, ik was het echt voor hem. Maar ik heb pas later geleerd wat echte liefde is....
Komen we bij nummer 4; Na 4 jaar alleen zijn (wel lekker feesten enzo met guys, maar niks serieus) werd ik dan verliefd, maar deze persoon behandelde mij helemaal niet zoals ik behandeld wilde worden. Dat was na 3 maanden (incl. vakantie) helemaal over. Man, wat een liefdesverdriet, onbegrijpelijk achteraf!!
Dan mijn lieve vriend, waar ik nu 4 jaar mee samen ben, echt helemaal goed. Veel ups en downs, veel dikke issues gehad (waarover??? Geen idee. Kwam door teleurstellingen uit beide verledens, het bekende rugzakje, het eindelijk vinden van wat liefde, en bang zijn dat je het weer kwijtraakt, hooggespannen verwachtingen, bijgestelde verlangens, vertrouwen krijgen en geven etc...) maar nu wonen we samen in ons huisje, op de hei (min of meer), en ik kijk tegen hem op, ik leer van hem, en omgekeerd ben ik het helemaal voor hem. Tuurlijk is het allemaal niet altijd ideaal, maar het is wel heel bijzonder! Gewoon lekker samen blijven...
2e vriendje, toen was ik 19, zelfde verhaal, duurde denk ik 2 jaar.
Vriend 3, inclusief samenwonen, huis kopen; tja, durfde niet zo goed alleen te zijn, vond hem in het begin wel heel leuk, maar wist ook dat hij het niet voor mij was. Hij had meer aan mij, vwb je leven naar een wat hoger plan trekken, alles eruit halen, dan ik aan hem. Was gewoon niet echt gek op hem, keek niet tegen hem op, had te weinig respect voor hem. Relationeel gezien waren we er wel echt voor elkaar, en we hadden het ook gezellig enzo, hij droeg mij ook op handen, ik was het echt voor hem. Maar ik heb pas later geleerd wat echte liefde is....
Komen we bij nummer 4; Na 4 jaar alleen zijn (wel lekker feesten enzo met guys, maar niks serieus) werd ik dan verliefd, maar deze persoon behandelde mij helemaal niet zoals ik behandeld wilde worden. Dat was na 3 maanden (incl. vakantie) helemaal over. Man, wat een liefdesverdriet, onbegrijpelijk achteraf!!
Dan mijn lieve vriend, waar ik nu 4 jaar mee samen ben, echt helemaal goed. Veel ups en downs, veel dikke issues gehad (waarover??? Geen idee. Kwam door teleurstellingen uit beide verledens, het bekende rugzakje, het eindelijk vinden van wat liefde, en bang zijn dat je het weer kwijtraakt, hooggespannen verwachtingen, bijgestelde verlangens, vertrouwen krijgen en geven etc...) maar nu wonen we samen in ons huisje, op de hei (min of meer), en ik kijk tegen hem op, ik leer van hem, en omgekeerd ben ik het helemaal voor hem. Tuurlijk is het allemaal niet altijd ideaal, maar het is wel heel bijzonder! Gewoon lekker samen blijven...
maandag 24 november 2008 om 22:44
15-17jr: eerste vriendje, uitgegaan door drugsprobleem (hij)
17-20jr: vriendje nr 2, gewoon geen sterke relatie, de liefde was op een gegeven moment gewoon op.
20-22jr: was gewoon niet de ware..meer een maatje, eigenlijk was de verliefdheid al snel over.
23-25jr:uitgegaan door veel onbegrip van beide kanten en agressie speelde een grote rol.
Nu weer single
17-20jr: vriendje nr 2, gewoon geen sterke relatie, de liefde was op een gegeven moment gewoon op.
20-22jr: was gewoon niet de ware..meer een maatje, eigenlijk was de verliefdheid al snel over.
23-25jr:uitgegaan door veel onbegrip van beide kanten en agressie speelde een grote rol.
Nu weer single
